ناسا در گزارش خود درباره یوفوها بیان کرده است که هیچ شواهدی مبنی بر وجود «منشاء فرازمینی» برای مشاهدات پدیدههای ناشناخته هوایی(UAP) پیدا نکرده است.
به گزارش ایسنا؛ تیم مطالعه اشیاء پرنده ناشناس (UFO) ناسا اولین گزارش خود را به تازگی منتشر کرده و در حالی که کارشناسان این سازمان فضایی هیچ نشانهای از وجود منشاء فرازمینی برای مشاهدات گزارش شده پیدا نکردهاند، ناسا در حال انتصاب رئیس جدیدی برای مطالعه این پدیده است.
ناسا در سال ۲۰۲۲ یک هیئت مستقل از کارشناسان را به منظور اطلاع خود و سایر سازمانهای دولتی از نحوه جمعآوری و تجزیه و تحلیل بهتر دادهها در تلاش برای درک اشیاء پرنده ناشناس یا پدیدههای ناشناخته هوایی(UAP) که اکنون به آنها اطلاق میشود ایجاد کرد. این هیئت توسط وزارت دفاع ایالات متحده انتخاب شد تا نه تنها اشیاء یا وقایع موجود در هوا را که نمیتوان فورا شناسایی کرد، در بر بگیرد بلکه آنهایی که در زیر آب یا در فضا هستند و یا بین این گسترهها حرکت میکنند را نیز شامل شود.
بیل نلسون، مدیر ناسا در روز پنجشنبه (۱۴ سپتامبر) در حین انتشار این گزارش گفت: برترین نتیجه مطالعه این است که موارد بیشتری برای یادگیری وجود دارد. تیم مطالعاتی مستقل ناسا هیچ مدرکی مبنی بر اینکه پدیدههای ناشناخته هوایی منشا فرازمینی دارد، پیدا نکرده است، اما ما نمیدانیم که آنها چه هستند.
نلسون اعلام کرد که برای بررسی بیشتر، ناسا یک مدیر تحقیقاتی جدید را برای توسعه و نظارت بر تحقیقات پدیدههای ناشناخته هوایی منصوب میکند. او گفت: ما از تخصص ناسا برای همکاری با آژانسهای دیگر برای بررسی پدیدههای ناشناخته هوایی استفاده خواهیم کرد.
اولین گزارش این تیم از مطالعه پدیدههای ناشناخته هوایی ناسا به معمای یوفوها کمک چندانی نمیکند، اما توصیههایی در مورد اینکه چگونه ناسا ممکن است بتواند به پیشبرد موضوع کمک کند، ارائه میدهد.
در نهایت این گزارش استدلال میکند که ناسا میتواند با استفاده از ماهوارههای رصد زمین خود برای کمک به ارائه دادهها و شواهد بهتر از پدیدههای ناشناخته هوایی، به بهترین وجه به این موضوع کمک کند.
در این گزارش آمده است: در حال حاضر، تجزیه و تحلیل دادههای پدیدههای ناشناخته هوایی به دلیل کالیبراسیون ضعیف حسگرها، فقدان اندازهگیریهای متعدد، فقدان ابرداده حسگرها و فقدان دادههای پایه با مشکل مواجه شده است. انجام یک تلاش هماهنگ برای بهبود همه جنبهها حیاتی است و تخصص ناسا باید بهعنوان بخشی از استراتژی جمعآوری دادههای قوی و سیستماتیک به طور جامع مورد استفاده قرار گیرد.
نلسون طی یک کنفرانس مطبوعاتی که در روز پنجشنبه (۱۴ سپتامبر) در مقر ناسا در واشنگتن دی سی برگزار شد، کمبود اطلاعات پیرامون این موضوع را تشریح کرد و افزود که از آنجایی که مشاهده یوفوها اغلب غیرقابل پیش بینی و زودگذر است، مطالعه علمی آنها دشوار است.
نلسون در طول جلسه توجیهی گفت: درباره آن فکر کنید: بیشتر مشاهدههای پدیدههای ناشناخته هوایی به دادههای بسیار محدودی منجر میشود. این امر نتیجه گیری علمی در مورد ماهیت آنها را دشوارتر میکند. بنابراین این تیم مطالعاتی مستقل، تعدادی از دانشمندان برجسته جهان، متخصصان دادهها و هوش مصنوعی و متخصصان ایمنی هوافضا را گرد هم آورده است.
سایر رهبران ناسا نیز این موضوع را تکرار نموده و خاطرنشان کردند که پدیدههای ناشناخته هوایی اغلب تنها به دلیل عدم وجود دادههای واضح جمع آوری شده در مورد آنها ناشناس باقی میمانند.
نیکولا فاکس (Nicola Fox)، معاون مدیر اداره ماموریت علمی این آژانس گف: پدیدههای ناشناخته هوایی یکی از بزرگترین اسرار سیاره ما هستند. در حالی که گزارشها و تصاویر شاهدان عینی متعددی در ارتباط با آنها وجود دارد، آنها پایدار نیستند، جزئیات ندارند، و مشاهدات نظارتی وجود ندارد که بتوان از آنها برای نتیجهگیری علمی قطعی در مورد ماهیت و منشا پدیدههای ناشناخته هوایی استفاده کرد.
در همین حال، دن ایوانز (Dan Evans)، دستیار معاون پژوهشی در اداره ماموریت علمی ناسا، تلاشهای مطالعاتی این آژانس را از نظر ایمنی فضای هوایی ترسیم کرد.
ایوانز گفت: حضور پدیدههای ناشناخته هوایی نگرانیهای جدی در مورد ایمنی آسمان ما ایجاد میکند و این وظیفه این کشور است که تعیین کند آیا این پدیدهها خطرات بالقوهای برای ایمنی فضای هوایی دارند یا خیر. فراموش نکنیم که اولین حرف A در نام ناسا هوانوردی است. بنابراین با درک ماهیت این پدیدههای ناشناخته هوایی، میتوانیم اطمینان حاصل کنیم که آسمان ما یک فضای امن برای همه باقی میماند.
برای انجام این کار، گزارش این گروه توصیه میکند که ناسا باید از اداره هوانوردی فدرال (FAA) و سیستم گزارشدهی ایمنی هوانوردی خود برای کمک به طراحی شناسایی دادههایی که میتواند به روشن کردن معمای پدیدههای هوایی ناشناس کمک کند، بهره ببرد. این سند همچنین استفاده از هوش مصنوعی را برای کمک به کنترل مجموعه دادههای عظیم برای شناسایی پدیدههای غیرعادی احتمالی توصیه میکند.
این گزارش همچنین شامل چندین تصویر از پدیدههای ناشناخته هوایی است، چه آنهایی که شناسایی شدهاند و چه آنهایی که توضیحی برای آنها وجود ندارد، از جمله تصویری که به نظر میرسد یک جسم فلزی «گوی مانند» را نشان میدهد که بدون روشهای شناخته شده پیشرانهای کنونی پرواز میکند. در این گزارش آمده است: به دلیل اطلاعات محدود، شی ء ناشناس باقی مانده است.
این گزارش استدلال میکند که با نزدیک شدن به موضوع با بررسی جدی علمی، این آژانس میتواند به حذف تابوها و ننگ مرتبط با مطالعه یوفوها که مدتها به عنوان شبه علم تلقی میشد، کمک کند.
همچنین در این گزارش آمده است: مشارکت ناسا در جمعآوری دادههای آینده نقش مهمی در کاهش انگ مرتبط با گزارشدهی پدیدههای ناشناخته هوایی ایفا میکند، که به احتمال زیاد در حال حاضر منجر به کاهش دادهها شده است.
پدیدههای ناشناخته هوایی، در چند سال اخیر به دلیل حضور کادر سابق جامعهی اطلاعاتی و اعضای نظامی ارتش برای به اشتراک گذاشتن آنچه که آنها ادعا میکنند برخورد با اشیاء ناشناس یا پدیدههای غیرعادی در آسمان بوده است، مورد توجه دولت ایالات متحده قرار گرفتهاند.
چندین هوانورد سابق ارتش ایالات متحده در سالهای اخیر در رسانههای خبری و مجموعههای مستند تلویزیونی در مورد مشاهده اشیایی که به نظر میرسد با درک متعارف آیرودینامیک و علم مواد سازگار نیستند صحبت کردهاند.
هیچ مدرک قاطعی برای این ادعاها ارائه نشده است. علیرغم این ادعاها، رئیس سازمان جدید مطالعه یوفو پنتاگون در ماه آوریل ۲۰۲۳ به کمیته خدمات مسلح سنای ایالات متحده گفت که دفتر او تاکنون هیچ مدرک معتبری از موجودات فرازمینی به دست نیاورده است.
برخی از محققان ادعا میکنند که دو «موجود غیرانسانی» که در یک جلسه رسمی در کنگره مکزیک به نمایش گذاشته شدند، ترکیبی از استخوانهای انسان و حیوان هستند که با چسب و پوست تقلبی به هم متصل شدهاند.
به گزارش ایسنا؛ جلسه استماع یوفوها در کنگره مکزیک که با ارائه بقایای موجودات غیرانسانی همراه بود، روز پنجشنبه با واکنش سریع بینالمللی مواجه شد و منتقدان آن را «تقلبی» خواندند، همچنین سؤالاتی توسط مقامات در پرو - جایی که نمونهها برای اولین بار دیده شدند- نیز پرسیده شد.
جیمی مائوسان (Jaime Maussan)، روزنامهنگار مکزیکی و علاقهمند به یوفوها، در جلسه روز سهشنبه دو «جسد» کوچک را به سیاستمداران نشان داد که در جعبه قرار داشتند و هر یک ظاهری با سه انگشت در هر دست و سرهای کشیده داشتند. او ادعا کرد که آنها در سال ۲۰۱۷ در پرو پیدا شدهاند و به هیچ حیات زمینی مربوط نیستند.
مائوسان در گذشته نیز ادعاهای جنجالی مشابهی را مطرح کرده بود.
تصاویر حاصل از جلسه استماع کنگره که اولین نمونه در مکزیک است، کنجکاوی بین المللی و همچنین انتقادات قابل توجهی را برانگیخت.
رایان گریوز (Ryan Graves)، خلبان سابق نیروی دریایی ایالات متحده، که همچنین در جلسه استماع حضور داشت تا تجربه شخصی خود را از مشاهده «پدیدههای ناشناخته هوایی» UAP به اشتراک بگذارد، انتقادات زیادی را در این مورد ارائه کرد.
گریوز در پلتفرم رسانه اجتماعی X (توییتر سابق) گفت: جلسه دیروز یک گام بزرگ رو به عقب برای این موضوع بود. من عمیقا از این بدلکاری بیدلیل ناامید هستم.
گریوز در جلسات استماع کنگره ایالات متحده در مورد پدیدههای ناشناخته هوایی در ماه ژوئیه شرکت کرده و گفته است که مشاهده پدیدههای غیرقابل توضیح در فضای هوایی به شدت کم گزارش شده است.
مائوسان در این ارائه گفت که این نمونهها در نزدیکی خطوط باستانی نازکا در پرو کشف شدهاند و توسط دانشگاه ملی مکزیک تاریخ گذاری کربنی شدهاند و قدمت آنها حدود ۱۰۰۰ سال تخمین زده شده است. او ادعا کرد که آنها به هیچوجه به حیات روی زمین مربوط نیستند.
لسلی اورتیاگا (Leslie Urteaga)، وزیر فرهنگ پرو گفت که هیچ موسسه علمی در این کشور آمریکای جنوبی این بقایا را غیرانسانی تشخیص نداده است و این سؤال را مطرح کرد که چگونه این نمونهها پرو را ترک کردهاند.
اورتیاگا در اواخر روز چهارشنبه با اشاره به مائوسان و همکارانش به خبرنگاران گفت: از سوی وزارت فرهنگ شکایت کیفری علیه برخی از افرادی که با این افراد رابطه داشتهاند طرح شده است.
مائوسان روز پنجشنبه در صحبت با رویترز گفت که منتقدان او هنوز مدرکی برای مقابله با ادعاهای او ارائه نکردهاند. آنچه آنها میخواهند این است که قدرتی را که این کشف به همراه دارد، از بین ببرند، اما فقط با شهادت، با بازجویی و بدون مدرک. ما سالهاست که تحقیقات انجام میدهیم.
در یک کنفرانس مطبوعاتی در روز پنجشنبه، مقامات ناسا در حالی که گزارش خود را در مورد توصیههایی برای کمک به پنتاگون در شناسایی و بررسی پدیدههای ناشناخته هوایی منتشر میکردند، سئوالاتی را در مورد این رونمایی مکزیک مطرح کردند.
دیوید اسپرگل (David Spergel)، رئیس سابق بخش اخترفیزیک دانشگاه پرینستون و رئیس این گزارش گفت که ماهیت نمونهها را نمیداند اما خواستار شفافیت شد.
او گفت: اگر چیز عجیبی دارید، نمونههایی را در اختیار جامعه علمی جهان قرار دهید تا ببینیم چه چیزی وجود دارد.
همچنین یورونیوز در مورد سابقه مائوسان اینگونه نوشته است که او در سال ۲۰۱۷ نیز چنین ادعایی را مطرح کرده بود هرچند دادستانی در گزارشی با رد ادعای او اعلام داشت که اجساد به تازگی ساخته شدهاند و روی آنها با مخلوطی از کاغذ و چسب پوشانده شده تا شبیه به پوست به نظر برسند.
روز چهارشنبه جولیتا فیهرو، محقق مؤسسه نجوم در دانشگاه مستقل ملی مکزیک، نیز از جمله نخستین کسانی بود که در مورد این یافته ابراز تردید کرد و گفت که بسیاری از جزئیات در مورد این اجساد بیمعنی است.
او نیز با رد ادعاهای مدعیان مبنی بر تایید شدن این اجساد توسط دانشگاه مستقل ملی مکزیک گفت کشف فرضی آنها نادرست است و افزود که دانشمندان برای تشخیص این که اجساد به اصطلاح غیرانسانی هستند یا خیر، به فناوری پیشرفتهتری نسبت به پرتو ایکس نیاز دارند.
عصر ایران - آهنربا ماده یا جسمی است که میدان مغناطیسی تولید می کند. این میدان مغناطیسی نامرئی مسئول قابل توجهترین ویژگی آهنربا است: نیرویی که به مواد فرومغناطیس دیگر مانند آهن، فولاد، نیکل، کبالت و غیره وارد می شود و آهنرباهای دیگر را جذب یا دفع می کند.
آهنربا می تواند دائمی باشد که میدان مغناطیسی ثابت دارد، یا الکترومگنت (آهنربای الکتریکی) باشد که با اعمال جریان الکتریکی ایجاد می شود.
اَبَرآهنربا (Super magnet) به طور کلی اصطلاحی است که برای آهنربای نئودیمیوم (Neodymium magnet)، قویترین آهنرباهای دائمی که به صورت تجاری در دسترس است، استفاده می شود. همچنین، اَبَرآهنربا می تواند به یک آهنربای الکتریکی قدرتمند اشاره داشته باشد.
دو اَبَرآهنربا را به هم نزدیک نکنید!
آهنرباهای نئودیمیوم به اندازه ای قوی هستند که عدم رعایت نکات ایمنی هنگام کار با آنها می تواند به بروز آسیب دیدگی برای انسان منجر شود.
آهنرباهای نئودیمیوم شناخته شدهترین و پر استفادهترین اَبَرآهنربا هستند که از آلیاژ نئودیمیوم، آهن، و بور برای شکل گیری ساختار Nd2Fe14B ساخته می شوند.
یک آهنربای نئودیمیوم به طور معمول ظاهری شبیه فولاد ضدزنگ پولیش خورده دارد. این آهنربا می توانند تا 1300 برابر وزن خود را نگه دارند. این به معنای آن است که یک آهنربای نئودیمیوم یک گرمی می تواند یک کره آهنی تا وزن 1.3 کیلوگرم را نگه دارد.
برخورد دو اَبَرآهنربا با یکدیگر می تواند موجب بروز جرقه شود زیرا میدان های مغناطیسی با هم ترکیب شده و موجب حرکت بارهای الکتریکی می شود. اما باید به این نکته اشاره داشت که خود اَبَرآهنرباها هنگام برخورد آتش نمی گیرند یا نمی سوزند. جرقه ها پدیده ای کوتاه مدت هستند و همانگونه که اشاره شد حاصل تعامل میدان های مغناطیسی و حرکت بار است.
چین با بهره برداری موفقیت آمیز از خورشید مصنوعی تریلیون دلاری خود به دستاوردی اساسی در توسعه فناوری همجوشی هسته ای دست یافته است. این پیشرفت انقلابی می تواند پیامدهای گسترده ای برای بازارهای جهانی انرژی داشته باشد و منبع انرژی پاک، تجدید پذیر و بالقوه نامحدودی را فراهم کند. راکتور همجوشی چینی نوعی دستگاه گرما هسته ای است که از پلاسمای فوق داغ و آهنرباهای قدرتمند برای تولید همجوشی هسته ای استفاده می کند.
این فرآیند دو عنصر سبک مانند هیدروژن یا هلیوم را در دماها و فشارهای بسیار بالا برای تولید انرژی ترکیب می کند. از دهه ۱۹۵۰ در دست توسعه بوده است، اما اخیراً به نقطه ای رسیده است که می توان از آن به صورت تجاری استفاده کرد.
هدف از این فناوری ایجاد یک شکل جایگزین از تولید انرژی است که هم پاک و هم قابل تجدید باشد. همجوشی هستهای برخلاف سوختهای فسیلی هیچ انتشار کربنی ندارد، به این معنی که منجر به تغییرات آب و هوایی یا آلودگی هوا نمیشوند.
علاوه بر این، مقدار سوخت مورد نیاز برای مقدار معینی از انرژی خروجی بسیار کمتر از سایر اشکال تولید انرژی است و در دراز مدت آن را مقرون به صرفه می کند. طراحی راکتور همجوشی چینی بر اساس دههها تحقیق در مورد دستگاههای هستهای و سیستمهای محصور مغناطیسی است که برای محتوی ذرات پلاسمای داغ در دما و فشار بسیار بالا استفاده میشود.
این راکتور از آهنرباهای قدرتمند استفاده میکند که در یک ظرف دونات شکل معروف به "توکامک" قرار گرفتهاند که پلاسمای داغ را در داخل محدود میکند و در عین حال سطح دما و فشار آن را نیز کنترل می کند. علاوه بر این، از سیستم های خنک کننده مختلفی برای اطمینان از اینکه تمام اجزا در طول عملیات در پارامترهای عملکرد ایمن باقی می مانند، استفاده می شود.
در نهایت، ابتکارات تحقیقاتی فعلی در چین در رابطه با خورشیدهای مصنوعی بر بهبود پایداری و کارایی و در عین حال کاهش هزینههای مربوط به ساخت چنین رآکتورهایی تمرکز دارد. علاوه بر این، محققان در حال مطالعه کاربردهای بالقوه برای این راکتورها فراتر از تولید الکتریسیته، از اکتشاف فضا گرفته تا ایجاد مواد جدید با خواص منحصر به فردی هستند که امروزه در طبیعت یافت نمی شوند.
این دستاورد جدید نقطه عطف مهمی برای برنامه تحقیقات هسته ای چین است و ممکن است کشورهای دیگر در سراسر جهان را برای پیگیری پروژه های مشابه در آینده ترغیب کند. این دستاورد نه تنها نشان دهنده قدرت فناوری چین در توسعه فناوری های پیشرفته مانند این است، بلکه امیدی برای آینده ای پایدارتر از طریق ابزارهای پاک تر تولید انرژی ایجاد می کند.
منبع: خبر آنلاین
عصر ایران - آیا تا به حال درباره آلیاژهای فلزی حافظهدار چیزی شنیده اید؟ برخی فلزات می توانند شکل اولیه خود را به خاطر سپرده و در صورت تغییر شکل در حضور محرکی مانند گرما به شکل پیشین خود باز گردند.
آلیاژهای حافظهدار شکلی (Shape Memory Alloy) گروهی از آلیاژها هستند که می توانند زیر میزان مشخصی از تنش و گرما به شکل و اندازه پیشین خود بازگردند. آلیاژهای حافظهدار شکلی از الاستیسیته (ویژگی تغییر شکل بازگشتپذیر) بالایی برخوردار هستند. این ویژگی با دو فاز بین فلزی منحصر به فرد آستنیت و مارتنزیت مرتبط است.
آلیاژهای حافظهدار با قرار گرفتن در معرض گرما می توانند تغییر شکل دهند، از این رو، می توانند کارایی بالایی داشته باشند. در واقع، این امکان فراهم می شود تا از آنها برای تبدیل انرژی حرارتی به انرژی مکانیکی استفاده کرد. به عنوان نمونه، با استفاده از سیم ساخته شده از آلیاژ حافظهدار می توانید یک پیشرانه بسازید.
از جمله آلیاژهای حافظهدار می توان به موارد زیر اشاره کرد:نیتینول(نیکل-تیتانیوم) یا NiTi: نیکل و تیتانیوم از مهمترین و شناخته شدهترین عناصر مورد استفاده در آلیاژهای حافظهدار هستند. پرکاربردترین آلیاژ این دو عنصر با نام "نیتینول" شناخته می شود. این آلیاژ از خواص مکانیکی عالی برخوردار است.
آلیاژهای Cu-Al-Ni، Fe-Mn-Si، و Cu-Zn-Al: خواص مکانیکی این ترکیبات نسبت به نیتینول ضعیفتر است و همچنان در حال توسعه هستند.
نیکل-منگنز-گالیوم (Ni-Mn-Ga): از آلیاژهای حافظهدار مغناطیسی هستند که به جای دما زیر تاثیر میدان های مغناطیسی قرار می گیرند. این آلیاژها نیز در حال توسعه هستند.
اثر حافظه شکلی (Shape Memory Effect) آن چیزی است که به آلیاژ حافظهدار امکان بازگشت به شکل اولیه خود پس از گرم شدن را می دهد. اثر حافظه شکلی در واقع یک فرآیند تبدیل فاز مارتنزیت به آستنیت ناشی از گرما است. این تغییر فاز موجب بازگشت ماده به شکل اولیه خود می شود.
انعطافپذیری بالا یکی دیگر از ویژگی های آلیاژهای حافظهدار است. از آنجایی که کشیدگی پیوندهای اتمی رخ نمی دهد، انعطافپذیری این آلیاژها به نام شبه الاستیسیته یا الاستیسته کاذب نیز شناخته می شود.
آلیاژهای حافظهدار در زمینه ساخت تجهیزات پزشکی از جمله برای ارتوپدی، مغز و اعصاب، قلب و عروق، لوازم و وسایل دندانپزشکی، ایمپلنت ها و همچنین فریم عینک ها، دستگاه های ایمنی حساس به دما و سیم های راهنما کاربرد دارند.
به عنوان نمونه، از ویژگی شبه الاستیسیته آلیاژهای حافظهدار در ارتودنسی استفاده می شود. از سیم های نایتینول برای ثابت نگه داشتن براکت ها استفاده می شود. همچنین، با استفاده از اثر حافظه شکلی، می توان از آلیاژهای حافظهدار برای ساخت استنت ها استفاده کرد که برای باز کردن رگ های خونی و پاکسازی گرفتگی رگ های خونی کاربرد دارند.
در ادامه ویدئوهای نحوه ساخت این شعله زیبا را تماشا کنید: