رئیس انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور گفت: بیش از 75 درصد نان ها به جز سنگک در ایران، با اسید فولیک و آهن غنی می شوند.
به گزارش ایرنا، هدایت حسینی افزود: آرد نان ها از جمله لواش، بربری و تافتون از سال 1386 تاکنون با آهن و اسید فولیک غنی می شوند که در نتیجه آن، میزان کمبود آهن و اسید فولیک در افراد جامعه کاهش یافته است.
وی اظهار داشت: البته آردی که در نان سنگک استفاده می شود غنی شده نیست؛ در واقع حق انتخاب به مردم داده شده است زیرا برخی افراد تمایل به مصرف نان غنی شده ندارند.
حسینی تصریح کرد: غنیسازی آرد با افزودن آهن به عنوان ماده معدنی و اسید فولیک به عنوان ویتامین از جمله اقدامات انجام شده برای تامین ریزمغذیهای مورد نیاز مردم است؛ زیرا کمبود آهن از جمله شایعترین موارد کمبود ریزمغذیها در تمام گروههای سنی است که سعی شده با افزودن آن به آرد، جبران شود.
وی در مورد نان های غنی شده با سبوس نیز گفت: میزان سبوس نان لواش و بربری به علت سفیدتر بودن آرد، بیشتر است و در سنگک سبوس کمتری مصرف می شود.
رئیس انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور تصریح کرد: سبوس در بهبود عملکرد دستگاه گوارش تاثیر بسزایی دارد و در واقع سبوس گندم حاوی مقادیر زیادی فیتات است که جذب املاح دو ظرفیتی مانند آهن، روی، کلسیم وعده غذایی را کاهش می دهد و برای جلوگیری از کمبود آهن، سبوس را به طور کامل جدا کرده و سپس در فرآیند غنی سازی آهن و سایر ریزمغذی های از دست رفته به آرد اضافه می شود.
بر اساس نتایج بررسی مصرف مواد غذایی در کشور، سرانه روزانه مصرف نان 320 گرم است، این مقدار حدود 34 درصد انرژی و 40 درصد پروتئین مورد نیاز روزانه را تامین می کند. به همین دلیل، نان به عنوان یک حامل مناسب برای غنی سازی با ریزمغذی ها به ویژه آهن و اسیدفولیک درنظر گرفته شده است.
با تدوین برنامه ملی غنی سازی آرد، آردهای خبازی غنی شده با آهن و اسیدفولیک، حداقل 30 درصد نیاز بدن به آهن و اسید فولیک را تامین می کنند.
استفاده از کادمیم، یک فلز سنگین که موجب آسیب عصبی می شود و به عنوان یک ماده سرطانزا شناخته می شود، در زیورآلات، به ویژه زیورآلات کودکان غیر قابل تصور به نظر می رسد. با این وجود، این مساله تا سال 2010 ادامه داشت. این زمانی بود که تولیدکنندگان زیورآلات، به ویژه شرکت های چینی، از این ماده کشنده در گردنبند و دیگر زیورآلات کودکان استفاده می کردند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث آپشنز"، کادمیم هیچ استفاده ای برای بدن انسان ندارد، از این رو، هیچ راهی برای نابودی آن به خودی خود وجود ندارد.
این به معنای آن است که پرهیز از مواجهه با کادمیم ایمنترین اقدامی است که می توانید برای حفظ سلامت خود انجام دهید. اما زمانی که این ماده از نظرها پنهان است می تواند مشکل آفرین باشد.
اگرچه استفاده از کادمیم در تولید زیورآلات ممنوع شده است، اما به نظر می رسد برخی تولیدکنندگان همچنان به استفاده از این فلز سمی ادامه می دهند و اثر آن به طور ویژه بر بانوان ویرانگر است.
خطرات قرار گرفتن در معرض کادمیم
کادمیم یک ماده سرطانزا و سمی نوروتوکسین است. همچنین، این فلز سنگین به عنوان یک مختل کننده غدد درون ریز شناخته می شود. به طور دقیقتر، کادمیم از هورمون زنانه استروژن تقلید می کند و بر همین اساس، با سرطان های مرتبط با هورمون از جمله سرطان های پستان و اندومتریال مرتبط است.
نتایج یک مطالعه نشان داد که سطوح بالای کادمیم با 23 درصد خطر بیشتر برای سرطان اندومتریال مرتبط بوده است.
اما خطرات این ماده تنها به سرطان محدود نمی شود. از دیگر خطرات مرتبط با کادمیم می توان به موارد زیر اشاره کرد:
عصب شناختی. مطالعات نشان داده اند که کادمیم ساختار و عملکرد سلول های انسان، به ویژه دستگاه عصبی، را تغییر می دهد. از کادمیم به عنوان یک پیش ماده احتمالی برای تغییرات عصبی یاد می شود که به بیماری هایی مانند پارکینسون، هانتینگتون و آلزایمر منجر می شود.
تنفسی. استنشاق بخارات کادمیم، چه در محل کار یا دود سیگار، خطر بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) و آمفیزم را افزایش می دهد.
قلبی عروقی. حتی سطوح پایین قرار گرفتن در معرض کادمیم و کادمیم در خون با پرفشاری خون پیوند خورده است.
کلیه ها. از بین تمام اندام ها، کلیه ها در معرض بیشرین خطر ناشی از قرار گرفتن در معرض کادمیم قرار دارند. یک اختلال نادر به نام سندرم فانکونی (با کم خونی فانکونی اشتباه گرفته نشود) بر لوله های پالایش کننده کلیه ها اثر می گذارد. این بیماری اغلب به ارث می رسد، اما می تواند به واسطه قرار گرفتن در معرض سموم نیز شکل بگیرد.
علائم سندرم فانکونی شامل بیماری استخوان، ضعف ماهیچه ای، و سطوح کم پتاسیم در خون می شوند. متاسفانه، تشخیص این شرایط دشوار است و ممکن است حتی تا 10 سال پس از قرار گرفتن در معرض ماده سمی پدیدار شود. زمانی که بیماری تشخیص داده می شود، به طور معمول آسیب استخوانی و کلیوی شکل گرفته است.
استخوان ها. در مراحل پایانی مسمومیت با کادمیم، ضایعات استخوانی اغلب همراه با ضایعاتی در کلیه ها پدیدار می شوند. پژوهشگران بر این باورند که این ضایعات استخوانی با جذب ضعیف ویتامین D در ارتباط هستند، از این رو، جای شگفتی نیست که پوکی استخوان اغلب با مسمومیت با کادمیم همراهی می شود.
بیماری ایتای-ایتای. این بیماری برای نخستین بار 50 سال پیش در ژاپن شناسایی شد. علائم بیماری شامل آسیب کلیوی و استئومالاسی، یک اختلال نرمی استخوان، و همچنین اندازه کوچک بدن، پوست تیره و کم خونی شدید می شوند. آلودگی کادمیم در رودخانه جینزو ژاپن موجب بروز این بیماری شده بود.
کادمیم در چه جاهای دیگری پنهان شده است؟
وجود کادمیم در زیورآلات تنها نوک کوه یخ محسوب می شود.
بسیاری از شیشه های نوشیدنی ها، به ویژه نمونه های قدیمیتر، حاوی کادمیم و سرب هستند.
دود سیگار سرشار از کادمیم است.
باتری های نیکل و کادمیم می توانند رسوباتی را روی پوست باقی بگذارند که بعدا وارد بدن شود.
بسیاری از رنگ ها نیز حاوی کادمیم هستند.
چگونه از خود محافظت کنیم؟
قرار گرفتن در معرض کادمیم برای هر فردی سمی است. این ماده خطرناک تقریبا به هر دستگاهی در بدن انسان آسیب وارد می کند.
پرهیز از مواجهه با کادمیم تا حد امکان بهترین روش برای محافظت از خود محسوب می شود، اما برخی موارد می توانند به شما در این زمینه کمک کنند.
استفاده از برخی مواد غذایی را محدود کنید. صدف اسکالوپ، صدف سیاه، صدف چروک، گوشت جگر و قلوه اغلب از محتوای کادمیم بیشتر برخوردار هستند. در صورت امکان گوشت و ماهی ارگانیک را خریداری کنید.
مواد غذایی که با کادمیم مبارزه می کنند را مصرف کنید. برخی مواد غذایی می توانند به عنوان یک مبارز طبیعی در برابر کادمیم عمل کنند. از جمله آنها می توان به گوجه فرنگی و سیر اشاره کرد.
از تجهیزات محافظ استفاده کنید. اگر در مکانی کار می کنید که مواجهه با کادمیم اجتناب ناپذیر است، از تجهیزات محافظ برای بدن، دست ها و صورت استفاده کنید.
پروبیوتیک مصرف کنید. یکی از سادهترین روش ها در برابر مواجهه با کادمیم استفاده از پروبیوتیک ها است. مطالعه ای که در نشریه Applied and Environmental Microbiology منتشر شد، نشان داد موش هایی که به مدت هشت هفته آب حاوی کادمیم مصرف کرده و با پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم تغذیه شده بودند، در مقایسه با موش هایی که پروبیوتیک دریافت نکرده بودند، دارای کادمیم کمتری در بافت های روده خود هستند.
اگر فکر می کنید پیش از این در معرض کادمیم قرار داشته اید به پزشک مراجعه کنید. آزمایش های خون برای اندازه گیری آلودگی با فلزات سنگین تجویز خواهند شد. درباره علائم قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین با پزشک خود صحبت کنید.
کیلیت درمانی یک روش موثر برای پاکسازی بدن از فلزات سنگین محسوب می شود و برای نخستین بار در موارد مسمومیت با سرب استفاده شد که تا به امروز نیز ادامه دارد.
با فرا رسیدن فصل سرما، همه ما می دانیم که باید از خود در برابر بیماری های جزئی مانند سرماخوردگی و آنفلوآنزا محافظت کنیم. اما آیا به شرایطی جدیتر مانند حملات قلبی نیز فکری می کنید؟
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث آپشنز"، پژوهش ها نشان داده اند که هرچه آب و هوا سردتر می شود، احتمال مواجهه با یک حمله قلبی نیز افزایش می یابد. در حقیقت، پژوهشگران دانشگاه لوند در سوئد کشف کرده اند زمانی که دمای هوا کاهش یافته و سرد می شود، احتمال ابتلا به یک حمله قلبی به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
طی مطالعه خود، این پژوهشگران داده های هواشناسی 16 ساله و داده های سلامت مربوط به بیش از 280 هزار نفر را تجزیه و تحلیل کردند. آنها نتیجه گیری کردند که در دماهای کمتر از 32 درجه فارنهایت (صفر درجه سلسیوس)، نسبت به دماهای بالای 50 درجه فارنهایت (10 درجه سلسیوس) چهار حمله قلبی بیشتر در روز رخ داده است.
به گفته دکتر مومان محمد، مولف ارشد مطالعه از دپارتمان قلب و عروق دانشگاه لوند، نتایج مطالعه ما وقوع هرچه بیشتر حملات قلبی در دماهای زیر صفر را نشان داده است. این نتایج درباره طیف بزرگی از بیماران، و همچنین در سطوح کشوری و منطقه ای مشابه بوده و نشان می دهد دمای هوا یک محرک برای حمله قلبی است.
بله درست خوانده اید... دمای هوا محرکی برای حمله قلبی است. اما حال این پرسش مطرح می شود که چرا؟ و چه کاری می توان برای محافظت از خود در برابر این شرایط انجام داد؟
چه چیزی در پس رابطه آب و هوا و حمله قلبی وجود دارد؟
پژوهشگران در دانشگاه لوند تنها به بررسی داده های موجود و یک الگوی مشاهده علمی اقدام کردند، از این رو، آنها به طور قطع نمی دانند چه عواملی در افزایش خطر حمله قلبی مشاهده شده در مطالعه نقش دارند. با این وجود، پژوهشگران سوئدی چند نظریه را ارائه کرده اند.
یک نظریه با چگونگی تاثیر آب و هوای سرد بر رگ های خونی مرتبط است. آب و هوای سرد رگ های خونی که نزدیک به سطح بدن قرار دارند و به نام رگ های خونی سطحی شناخته می شوند را منقبض می کند که این شرایط فشار خون را افزایش می دهد. همان گونه که می دانید، فشار خون بالا برای قلب خوب نیست. همچنین، آب و هوای سرد ضربان قلب را افزایش می دهد که پیرو آن نرخ متابولیک و دمای بدن افزایش می یابد که تمامی این موارد می تواند فشار بیشتری به قلب وارد کرده و برای این اندام مضر باشد.
به گفته پژوهشگران، این تغییرات برای بیشتر افراد مشکلی ایجاد نمی کنند. اما اگر در شریان های خود دارای پلاک باشید، تغییرات ایجاد شده می توانند آخرین گزینه لازم برای وقوع یک حمله قلبی باشند.
البته، عوامل بالقوه دیگری نیز می توانند محرک حملات قلبی در ماه های سرد سال باشند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
موارد بیشتر عفونت های تنفسی و آنفلوآنزا که احتمال حملات قلبی را نیز افزایش می دهد.
فعالیت جسمانی کم و رژیم های غذایی ضعیف. ورزش نکردن و استفاده از غذاهای کم ارزش می تواند در ماه های سرد سال راحتتر از هر زمان دیگر رخ دهد.
افزایش احتمال اعمال فشار بیش از حد به بدن. در زمستان، ممکن است برای انجام کاری که نیازمند تلاش جسمانی بسیار زیاد است، وسوسه شوید و استرس زیادی را به قلب خود وارد کنید. برف پارو کردن یا خارج کردن خودرو از برف از بهترین نمونه ها در این زمینه هستند.
برنامه سلامت قلب در آب و هوای سرد
همان گونه که برای فصل زمستان خود را آماده می کنید، کارهای زیادی را می توانید برای بهبود سلامت قلب و کاهش خطر کلی حمله قلبی نیز انجام دهید. تغییر در رژیم غذایی نقطه آغاز خوبی است. در وعده های غذایی خود از موادی که خطر بیماری قلبی را کاهش می دهند، استفاده کنید که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- مواد غذایی قرمز یا صورتی رنگ سرشار از لیکوپن
- سبزیجات برگدار تیره
- سیر
- مواد غذایی سرشار از فیبر
از مواد غذایی که خطر حمله قلبی را افزایش می دهند، مانند نوشابه های گازدار رژیمی پرهیز کنید.
انجام ورزش را فراموش نکنید. از جمله بهترین گزینه ها برای تقویت سلامت قلب می توان به تمرینات اینتروال با شدت بالا، یوگا، کار با وزنه، شنا و تمرینات میان تنه مانند پیلاتس اشاره کرد.
چگونگی مدیریت احساسات منفی را نیز فرا بگیرید. عصبانیت و غم و اندوه با افزایش خطر حمله قلبی پیوند خورده اند، در شرایطی که حفظ دیدگاهی خوش بینانه می تواند خطر حمله قلبی را تا 50 درصد کاهش دهد.
زمانی که ماه های سرد سال فرا می رسند، اقدامات احتیاطی برای محافظت از قلب خود مانند پرهیز از پارو کردن برف سنگین و زیاد، به ویژه اگر از تناسب اندام و آمادگی جسمانی مناسب برخوردار نیستید، را مد نظر قرار دهید. اگر همچنان قصد انجام چنین کارهایی را دارید یا مجبور هستید، بیش از حد به خود فشار وارد نکنید تا وضعیت سلامت و قلب شما در معرض خطر قرار نگیرند.
لیکوپن یک ماده مغذی گیاهی با ویژگی های آنتی اکسیدانی است. این رنگدانه ای است که عامل رنگ قرمز و صورتی میوه هایی مانند هندوانه، گوجه فرنگی و گریپ فروت صورتی محسوب می شود.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "کر2"، لیکوپن با طیف گسترده ای از فواید سلامت، مانند بهبود سلامت قلب، محافظت در برابر آفتاب سوختگی و برخی انواع سرطان پیوند خورده است.
از ویژگی های آنتی اکسیدانی قوی سود می برد
لیکوپن، آنتی اکسیدانی قوی در خانواده کاروتنوئید است. آنتی اکسیدان ها از بدن انسان در برابر آسیب ناشی از فعالیت ترکیباتی به نام رادیکال های آزاد محافظت می کنند. زمانی که سطوح رادیکال های آزاد از سطوح آنتی اکسیدان ها پیشی می گیرد، آنها می توانند موجب استرس اکسیداتیو در بدن انسان شوند. این شرایط با برخی بیماری های مزمن مانند سرطان، دیابت، بیماری قلبی و آلزایمر پیوند خورده است.
نتایج یک پژوهش نشان داد که ویژگی های آنتی اکسیدانی لیکوپن می تواند به حفظ تعادل سطوح رادیکال های آزاد کمک کند، و در برابر برخی از این بیماری ها اثر محافظتی داشته باشد.
افزون بر این، آزمایش ها و مطالعات با حضور سوژه های حیوانی نشان داده اند که لیکوپن ممکن است از بدن انسان در برابر آسیب ناشی از آفت کش ها، علف کش ها، مونوسدیم گلوتامات، و برخی انواع قارچ محافظت کند.
ممکن است در برابر برخی انواع سرطان از انسان محافظت کند
ویژگی های آنتی اکسیدانی قوی لیکوپن ممکن است به پیشگیری یا کاهش پیشرفت برخی انواع سرطان کمک کند.
به عنوان مثال، مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند که این ماده مغذی ممکن است سرعت رشد سرطان های پستان و پروستات را با محدود کردن رشد تومور کاهش دهد. مطالعات با حضور سوژه های حیوانی نیز نشان داده اند که لیکوپن ممکن است از رشد سلول های سرطانی در کلیه ها پیشگیری کند.
در انسان، مطالعات مشاهداتی کاهش 32 تا 50 درصدی خطر سرطان های ریه و پروستات به واسطه مصرف زیاد کاروتنوئیدها، از جمله لیکوپن، را نشان داده اند.
مطالعه ای که طی یک بازه زمانی 23 ساله با حضور بیش از 46 هزار مرد انجام شد، پیوند بین لیکوپن و سرطان پروستات را با جزئیات بیشتری نشان داد. مردانی که دست کم دو وعده سس گوجه فرنکی سرشار از لیکوپن در هفته مصرف می کردند، در مقایسه با مردانی که کمتر از یک وعده سس گوجه فرنگی در ماه مصرف می کردند، 30 درصد احتمال کمتری داشت به سرطان پروستات مبتلا شوند.
با این وجود، یک بررسی جدید که 26 مطالعه را شامل می شد، نتایج ملایمتری را نشان داده است. در این بررسی، پژوهشگران مصرف لیکوپن را با کاهش 9 درصدی احتمال ابتلا به سرطان پروستات پیوند دادند. به نظر می رسد مصرف 9 تا 21 میلی گرم لیکوپن در روز بیشترین فایده را دارد.
ممکن است سلامت قلب را بهبود ببخشد
لیکوپن ممکن است به کاهش حطر ابتلا به بیماری قلبی یا مرگ زودرس ناشی از آن کمک کند. این تا حدودی به واسطه کاهش عوامل خطرآفرین برای بیماری قلبی است. به طور خاص، لیکوپن ممکن است آسیب ناشی از رادیکال های آزاد، سطوح کلسترول کلی و بد (LDL) را کاهش دهد و کلسترول خوب (HDL) را افزایش دهد.
همچنین، سطوح بالای لیکوپن در خون ممکن است طول عمر افراد مبتلا به سندرم متابولیک، ترکیبی از مشکلات سلامت که می تواند به بیماری قلبی منجر شود، را افزایش دهد.
طی یک مطالعه 10 ساله، پژوهشگران دریافتند خطر مرگ زودرس برای افراد مبتلا به سندرم متابولیک که دارای بیشترین میزان لیکوپن در خون خود بودند، 39 درصد کمتر است.
در مطالعه ای دیگر، رژیم های غذایی سرشار از لیکوپن با 17 تا 26 درصد خطر کمتر برای بیماری قلبی مرتبط بودند. مطالعه ای جدید نیز سطوح بالای لیکوپن خون را با 31 درصد خطر کمتر برای سکته مغزی پیوند داد.
به نظر می رسد آثار محافظتی لیکوپن به طور خاص برای افرادی با سطوح آنتی اکسیدان پایین در خون یا سطوح بالای استرس اکسیداتیو مفید است که از آن جمله می توان به افراد مسن، افراد سیگاری و افراد مبتلا به دیابت یا بیماری قلبی اشاره کرد.
ممکن است در برابر آفتاب سوختگی از انسان محافظت کند
لیکوپن محافظت در برابر آثار مخرب خورشید را نشان داده است. در یک مطالعه کوچک 12 هفته ای، شرکت کنندگان در پیش و پس از مصرف 16 میلی گرم لیکوپن از رب گوجه فرنگی یا دارونما در برابر پرتوهای فرابنفش قرار گرفتند. افرادی که در گروه مصرف کننده رب گوجه فرنگی قرار داشتند واکنش های پوستی خفیفتری در مواجهه با پرتو فرابنفش داشتند.
در یک مطالعه 12 هفته ای دیگر، مصرف روزانه 8 تا 16 میلی گرم لیکوپن، چه از غذا یا مکمل، کمک به کاهش شدت قرمزی پوست پس از مواجهه با پرتوهای فرابنفش به میزان 40 تا 50 درصد را نشان داد. در این مطالعه، مکمل هایی که ترکیبی از لیکوپن و کاروتنوئیدهای دیگر را ارائه می کردند، نسبت به آنهایی که تنها لیکوپن داشتند، در برابر آسیب پرتو فرابنفش کارایی بیشتری ارائه کردند.
گفته شده است که محافظت لیکوپن در برابر آسیب پرتو فرابنفش محدود است و نمی توان آن را جایگزین خوبی برای محصولات ضد آفتاب در نظر گرفت.
فواید بالقوه دیگر
لیکوپن ممکن است فواید سلامت دیگری را نیز ارائه کند که از بهترین نمونه ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
ممکن است به بینایی شما کمک کند: لیکوپن ممکن است از تشکیل آب مروارید پیشگیری کرده یا آن را به تاخیر اندازد و خطر انحطاط ماکولا، شرایطی که موجب نابینایی در افراد مسن می شود، را کاهش دهد.
ممکن است درد را کاهش دهد: لیکوپن ممکن است به کاهش درد نوروپاتیک کمک کند، که این نوع درد به واسطه آسیب عصبی و بافتی شکل می گیرد.
ممکن است از مغز شما محافظت کند: ویژگی های آنتی اکسیدانی لیکوپن ممکن است به پیشگیری از حملات صرع و از دست رفتن حافظه ناشی از بیماری های مرتبط با افزایش سن، مانند بیماری آلزایمر کمک کند.
ممکن است به شکل گیری استخوان هایی قویتر کمک کند: فعالیت آنتی اکسیدانی لیکوپن ممکن است آهنگ مرگ سلول های استخوانی را کند سازد، ساختار استخوانی را تقویت کرده و به حفظ استخوان هایی سالم و قوی کمک کند.
تاکنون، این فواید تنها در آزمایش ها و پژوهش هایی با حضور سوژه های حیوانی مشاهده شده اند. مطالعات بیشتر در انسان ها پیش از نتیجه گیری قطعی نیاز است.
بهترین منابع غذایی
تمام مواد غذایی طبیعی سرشار از رنگ صورتی تا قرمز به طور کلی حاوی مقداری لیکوپن هستند. گوجه فرنگی یکی از بهترین منابع برای این ماده مغذی است و هر چه گوجه فرنگی رسیدهتر باشد، حاوی لیکوپن بیشتری نیز است. اما این ماده مغذی در منابع غذایی دیگر نیز یافت می شود. در فهرست زیر مواد غذایی با بیشترین میزان لیکوپن در هر 100 گرم ارائه شده اند:
گوجه فرنگی خشک شده زیر نور خورشید: 45.9 میلی گرم
پوره گوجه فرنگی: 21.8 میلی گرم
گواوا: 5.2 میلی گرم
هندوانه: 4.5 میلی گرم
گوجه فرنگی تازه: 3 میلی گرم
گوجه فرنگی کنسروی: 2.7 میلی گرم
پاپایا: 1.8 میلی گرم
گریپ فروت صورتی: 1.1 میلی گرم
فلفل قرمز شیرین پخته: 0.5 میلی گرم
در حال حاضر مقدار مصرف توصیه شده روزانه برای لیکوپن ارائه نشده است، اما با توجه به مطالعات اخیر، مصرف بین 8 تا 21 میلی گرم در روز به نظر بیشترین فایده را دارد.
مکمل های لیکوپن
لیکوپن در بسیاری از مواد غذایی یافت می شود، اما آن را می توان به شکل مکمل نیز دریافت کرد. با این وجود، مصرف این ماده در قالب مکمل ممکن است موجب تداخل با برخی داروها، از جمله رقیق کننده های خون و داروهای کاهنده فشار خون شود.
مطالعه ای کوچک نشان داد که مصرف روزانه دو میلی گرم مکمل لیکوپن طی دوران بارداری می تواند خطر زایمان زودرس یا وزن کم نوزاد هنگام تولد را افزایش دهد.
برخی پژوهش ها به این نکته اشاره داشته اند که آثار مفید این ماده مغذی ممکن است زمانی که از مواد غذایی به جای مکمل ها دریافت می شود، قویتر باشد.
خطرات بالقوه
لیکوپن به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود، به ویژه زمانی که از منابع غذایی دریافت شود. در برخی موارد نادر، مصرف مقدار بسیار زیاد غذاهای سرشار از لیکوپن به یک تغییر رنگ پوست به نام لیکوپنودرمیا منجر شده است.
اما مصرف این میزان لیکوپن به تنهایی از طریق رژیم غذایی دشوار است. تغییر رنگ پوست می تواند پس از دنبال کردن یک رژیم غذایی فاقد لیکوپن معکوس شود.
مکمل های لیکوپن ممکن است برای زنان باردار و آنهایی که برخی داروها را مصرف می کنند، مناسب نباشد.
یک دکترای آموزش بهداشت، فعالیت بدنی، تغذیه سالم، مدیریت استرس و عدم مصرف دخانیات را از مولفههای اصلی دانست که رعایت آنها روند پیرشدن بدن را کُند میکند.
دکتر فرزاد جلیلیان در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه روند پیرشدن بدن از همان بدو تولد آغاز میشود، گفت: سالمندی یک فرآیند زیست شناختی است که از بدو تولد شروع میشود و با افزایش سن شتاب بیشتری میگیرد، اما اگر فرد زندگی سالمی داشته باشد میتواند این روند را کُند کند.
وی دوران سالمندی را با مشکلات و مخاطرات بسیاری همراه دانست و افزود: دوران سالمندی برای هر فرد متفاوت با دیگری است، اما به طور کلی با توجه به تغییرات فیزیولوژیکی که در بدن اتفاق می افتد که به تبع روی عملکرد بدن هم تاثیر میگذارد، مشکلاتی از جمله مشکلات روانشناختی مانند اختلال خواب، اضطراب، افسردگی و یا افزایش بیماریهای جسمی مانند افزایش فشار خون و پوکی استخوان در افراد بروز میکند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه با اشاره به لزوم برنامه ریزی برای دوران سالمندی گفت: فعالیت بدنی، تغذیه سالم، مدیریت استرس و عدم مصرف دخانیات مولفههای اصلی برای داشتن سالمندی پویا و فعال است.
وی افزود: هرچه رعایت این موارد از سنین پایین تر صورت گیرد، تاثیرگذاری آن بیشتر خواهد بود و افراد دیرتر پیر میشوند.
جلیلیان توجه به سلامت سالمندی را ضروری دانست و اظهار کرد: اهمیت سلامت سالمندی به حدی است که از سال ۱۹۸۲ شورای جهانی سالمندی تشکیل شده است و در این شورا هر ساله شعاری برای سال پیش رو تعیین شده و اهدافی به منظور دستیابی به سالمندی موفق تعیین میشود.
وی یادآور شد: سالمندان مانند هر قشر دیگر یک سری حقوق دارند که لازم است به آن دست یابند، از جمله مواردی که حائز اهمیت است احترام به آنان است.
جلیلیان از افزایش آمار سوء رفتار با سالمندان در کشور ایران خبر داد و گفت: مقالات و پژوهش هایی که در این زمینه صورت گرفته نشان میدهد در کشور ایران آمار سوءرفتار با سالمندان بالاست و بیشترین سوء رفتارها از نظر عاطفی است که لازم است افراد احترام گذاشتن به بزرگترها را در نظر داشته باشند.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در ادامه از سالمند شدن جمعیت ایران خبر داد و افزود: متاسفانه بر اساس آمار جمعیتی در حال حاضر ایران کشوری سالمند محسوب می شود.
وی افزود: طبق تقسیم بندی سازمان ملل، کشورهایی که نسبت سالمندان آن به جمعیت کل کشور زیر چهار درصد باشد کشور جوان، کشورهایی که نسبت سالمندان آن به جمعیت کشور بین چهار تا شش درصد باشد کشور بزرگسال و کشورهایی که این نسبت در آنها بالای شش درصد باشد جزو کشورهای سالمند به حساب میآیند که متاسفانه این نسبت در کشور ایران با توجه به سرشماری های صورت گرفته بیش از شش درصد است.