چند نکته مهم در مورد عسل

ـ طبع عسل: عسل داراى طبعى معتدل است، بر خلاف تصور اکثر مردم که آن را داراى طبع گرم مى دانند، بنابراین عسل براى همه افراد با هر طبعى و در هر فصلى مناسب است.

 ـ رنگ عسل: رنگ عسل بستگى به نوع شهدى است که زنبور عسل از آن تغذیه کرده است و از زرد بسیار روشن تا قرمز تیره متغیر است. و هم چنین منطقه جغرافیایى و شرایط آب و هوایى نیز در تعیین رنگ عسل بى تاثیر نیست. بنابراین رنگ عسل نمى تواند عامل تعیین کننده براى تشخیص کیفیت عسل باشد.

 عطر و طعم: عطر و طعم عسل نیز مانند رنگ آن متناسب با گیاهى است که زنبور از آن استفاده کرده است.

ـ غلظت عسل: عسل هایى که در مناطق مرطوب مثل شمال ایران به دست مى آید اغلب داراى غلظت کم مى باشد مثل عسل مرکبات. و عسل هایى که از مناطق کوهستانى به دست مى آید غالباً داراى غلظت بالاست. بنابراین غلظت نیز نمى تواند عامل تعیین کننده براى تشخیص کیفیّت عسل باشد.

ـ عسل شان (عسل موم دار) : چون از نظر گرده گل و بره موم و موم غنى است و حرارت هم ندیده بنابراین از نظر خواص و طعم و عطر در حدّ اعلى است که ان شاءالله در آینده خواص دارویى آن بیان خواهد شد.

ـ عسلى که به عنوان دارو استفاده مى شود علاوه بر اینکه باید 100% طبیعى باشد باید کم ترین حرارت را دیده و به صورت محلول استفاده شود.

ـ چنانچه عسل نباید در هیچ یک از مراحل (استخراج، تصفیه، بسته بندى) بیش از 45 درجه حرارت ببیند، مصرف کنندگان محترم باید دقت داشته باشند که اگر قصد دارند عسل را همراه شیر، چاى، آب جوش و... مصرف کنند، حتماً پس از ولرم شدن آن، عسل را به آن افزوده تا خواص عسل محفوظ بماند.

ـ مصرف عسل منحصر به فصل خاص و یا صرف آن فقط در صبحانه همراه نان و کره و... نیست بلکه بهترین روش مصرف آن به صورت محلول در آب به همراه افزودن عرقیات مثل گلاب، بیدمشک و... آب مرکبات مثل آب لیموى تازه و... مى باشد و هنگام مصرف هم بهتر است جرعه جرعه میل شود.

ـ چون عسل داراى خاصیت اسیدى است بنابراین از نگهدارى آن در ظروف فلزى خوددارى شود.

 هرگز از قاشق خیس جهت برداشتن عسل استفاده نشود

منبع:http://www.foodna.ir/fa/newsagency/10843

کار تمام‌ وقت چه بر سر مغز می‌آورد؟

مطالعات جدید نشان می‌دهد بیش از 25 ساعت کار در هفته در افراد بالای 40 سال تأثیرات عملکردی منفی به دنبال دارد.

به گزارش جام جم، در مطالعه ای که توسط مؤسسه اقتصاد کاربردی و تحقیقات اجتماعی در ملبورن انجام شد، پژوهشگران از بیش از شش هزار کارمند بالای 40 سال آزمون خواندن، الگوشناسی و حافظه گرفتند. هدف این آزمون‌ها بررسی تأثیر مقدار ساعات کار هفتگی روی توانایی‌های شناختی کارمندان اعلام شد.

طبق نتایج به دست آمده، 25 ساعت کار در هفته (پاره‌وقت یا سه روز در هفته) مطلوب‌ترین مقدار برای عملکرد شناختی بهینه گزارش شده است، در حالی که گفته می‌شود کمتر از این مقدار روی چابکی مغز کارمندان مرد و زن به یک اندازه تأثیر منفی خواهد گذاشت.

به گفته کالین مَکنزی، مدرس علوم اقتصاد در دانشگاه کیو در توکیو، کار کردن موجب تحریک فعالیت‌های مغزی شده و به کارمندان سالخورده‌تر کمک می‌کند توانایی‌های شناختی خود را برقرار نگه دارند، این در حالی است که ساعات کاری بیش از حد طولانی در همین افراد به خستگی و استرس‌های جسمی یا روحی خواهد انجامید و در نتیجه، عملکرد شناختی‌شان را مختل می‌کند.

چرا 40 سالگی؟

هوش سیال که در پردازش اطلاعات کمکمان می‌کند از حدود 20 سالگی شروع به افت می‌کند، اما زوال هوش متبلور یا همان توانایی استفاده از مهارت‌ها، دانش و تجربه بعد از30 سالگی آغاز می‌شود. مکنزی می‌گوید بیشتر 40 ساله‌هایی که در این مطالعه شرکت کردند، در آزمون‌های حافظه، الگوشناسی و تمرینات چابکی ذهنی ضعیف‌تر ظاهر شدند.

همچنین باید توجه داشت سن بازنشستگی در بسیاری کشورها افزایش یافته است. به عبارت دیگر، کارمندان در سنین بالاتر واجد شرایط دریافت حقوق بازنشستگی می‌شوند. از این رو، یافته‌های اخیر تیم پژوهشی مکنزی پیرامون زوال توانایی‌های شناختی در کارمندان بالای 40 سال حائز اهمیت شناخته شده است. مکنزی تصریح می‌کند کار کردن مانند شمشیر دولبه‌ای است که از یک طرف موجب تحریک فعالیت‌های مغزی می‌شود، اما همزمان ساعات کاری طولانی و انواع مشخصی از وظایف به دلیل ایجاد خستگی و اضطراب به تخریب توانایی‌های شناختی می‌انجامند.

نتایج به دست آمده در مطالعات اخیر از این جهت حائز اهمیت است که نشان می‌دهد زوال توانایی‌های شناختی نه فقط در کارمندانی که اضافه‌کاری می‌کنند، بلکه در افراد بالای 40 سال که پنج روز هفته اما بدون اضافه‌کاری کار می‌کنند نیز قابل مشاهده است.

عوامل مخرب ذهن

خیلی از ما مجبوریم به دلیل مشکلات اقتصادی به ساعات کاری طولانی تن دهیم. این در حالی است که ذهن ما انسان‌ها از 40 سالگی به بعد نسبت به استرس و انجام وظایف تکراری ناشی از کار تمام‌وقت واکنش منفی نشان می‌دهد.

پژوهشگران در مطالعات قبلی نیز مشاهده کرده بودند کارمندان سنین مختلف ممکن است در اثر کار بیش از حد به استرس مزمن، اختلالات شناختی و بیماری‌های ذهنی دچار شوند. بر اساس یافته‌های پژوهشی که بیش از ده سال پیش در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه بوستون انجام شد، کار بیش از حد روی سلامت ذهنی کارمندان کارخانجات اتومبیل‌سازی، مثلا آنهایی که در خط تولید کار می‌کنند، تأثیر منفی می‌گذارد.

آثار مخرب استرس روی ذهن در پژوهش‌های عصب‌شناختی به دقت بررسی شده است. استرس در وهله اول از طریق ایجاد اختلال در سطح هورمون‌ها بویژه هورمون‌های استروئیدی و هورمون کورتیزول به زوال توانایی‌های شناختی منجر می‌شود. اختلال در سطح این هورمون‌ها روی حافظه کوتاه‌مدت، تمرکز، مهار احساسات و تفکر منطقی تأثیر خواهد گذاشت.

استرس نگهداری از فرزندان و والدین

تیم پژوهشی مکنزی ‌اکنون در حال بررسی عوامل دیگری غیر از استرس هستند که 40 سالگی را به نقطه عطف مطالعات اخیر تبدیل کرده است. گفته می‌شود بسیاری از کارمندان بالای 40 سال، علاوه بر این که مجبورند تمام‌ وقت سر کار باشند، ‌باید از فرزندان یا والدین سالمندشان نیز نگه‌داری کنند. این یعنی انباشتگی کار، آن هم به شکلی که فرد فرصت نفس کشیدن هم نخواهد داشت. 

در پژوهشی که سال گذشته در ایالات متحده آمریکا انجام شد، پژوهشگران دریافتند زنان کارمند 49 ساله این کشور معمولا از یک سالمند 69 ساله زن که به مشکلات جسمی دچار است مراقبت می‌کنند. این قبیل کارمندان زن علاوه بر وظایف شغلی و خانوادگی، 4/24 ساعت در هفته به مراقبت از عضو خانواده سالمندشان مشغول هستند و به طور میانگین چهار سال است که به همین روال زندگی می‌کنند.

افزون بر استرس و مراقبت از سالمند، خواب کافی نیز نقش بسزایی در تحمل کار تمام‌وقت دارد. افرادی که موقعیت‌‌ شغلی مهمی دارند معمولا به اندازه کافی نمی‌خوابند. مارگارت تاچر، نخست‌وزیر سابق انگلستان، گفته بود فقط با چهار ساعت خواب شبانه می‌تواند به طرز کارآمدی از پس وظایف شغلی خود بربیاید. همچنین آریانا هافینگتن، سردبیر مجله خبری هافینگتن‌پست، اعتراف کرده است در گذشته فقط پنج ساعت در شب می‌خوابیده تا این که متوجه شده کم‌خوابی برای سلامت مضر است.

یعنی کمتر کار کنیم؟

همه دلشان می‌خواهد کمتر کار کنند، اما کاهش ساعات کاری به دلیل مشکلات اقتصادی امکان‌پذیر نیست. از طرف دیگر، بسیاری از افراد که در دهه 40 عمرشان به سر می‌برند، خودشان حاضر به کمتر کار کردن نیستند. ریچارد سَلیزبِری 85 ساله که در شهری در غرب سیدنی زندگی می‌کند چنین دیدگاهی دارد. 

وی که سال‌ها به عنوان مدیر فناوری اطلاعات فعالیت کرده، فکر نمی‌کند کاهش ساعات کاری به بهبود سطح عملکرد بینجامد. ریچارد می‌گوید از وقتی پا به سن گذاشته و تجربه کاری بیشتری به دست آورده، راحت‌تر با ساعات کاری طولانی کنار آمده است. به گفته ریچارد، بیشتر افرادی که به واسطه شغلش با وی تماس دارند، هیچ‌ یک در اثر کار هفتگی 35 یا 40 ساعته دچار اختلالات شناختی قابل توجهی نشده‌اند.

پِنی ایوانز، مشاور سیاستگذاری یک مؤسسه خیریه در لندن است که چهار روز در هفته سر کار می‌رود، در حالی که قبل‌ترها سه روز در هفته (یعنی 25 ساعت در هفته) کار می‌کرده است، اما پنی مطمئن نیست بیش از 25 ساعت کار در هفته روی سطح عملکردش تأثیر مخرب گذاشته باشد.

 وی معتقد است سه روز کار در هفته موجب ایجاد تعادل بین کار و زندگی می‌شود، اما ممکن است ارتباط‌تان را با محل کار کمرنگ کرده و باعث شود در شغل‌تان آن طور که باید دیده نشوید. پنی می‌گوید از زمانی که چهار روز در هفته سر کار می‌رود، خیلی بیشتر با اعضای خیریه ارتباط برقرار کرده و چون به غیر از دو روز تعطیلات آخر هفته یک روز دیگر هم تعطیل است، برای سامان دادن به سایر وظایفش فرصت کافی در اختیار دارد. وی رمز موفقیتش را در انعطاف‌پذیری می‌داند. به گفته پنی، تمام کارمندان خیریه پذیرفته‌اند رأس ساعت شش عصر محل کارشان را ترک کرده و فشار و استرس کاری خود را مدیریت کنند.

چه مقدار خواب شبانه کافی است؟

به توصیه بنیاد ملی خواب در ایالات متحده، افراد بالای 26 سال مطلوب است که شب‌ها بیشتر از هفت ساعت بخوابند. کارل اِریکسون، روان‌شناس در دانشگاه ایالتی فلوریدا، تأکید می‌کند خواب آرام و کافی در بهبود سطح عملکرد نقش اساسی دارد. نتایج مطالعات اریکسون نشان داده است بیش از 40 ساعت کار در هفته موجب کاهش سطح بهره‌وری می‌شود. وی مشاهده کرد نیروهای متخصصی که سه تا پنج ساعت در روز و در مجموع 21 تا 35 ساعت در هفته کار می‌کنند، عملکرد مطلوب‌تری دارند. این افراد اگرچه می‌توانند مجموع ساعات کاری‌شان را در هفته افزایش دهند، خودشان می‌دانند که عملکردشان وقتی زیر 40 ساعت در هفته کار می‌کنند مطلوب‌تر است.

حفظ سلامت در محیط کار

عده‌ای از پژوهشگران هنوز معتقدند بهبود عملکرد کارمندان سالخورده‌تر لزوما با کاهش ساعات کاری اتفاق نمی‌افتد. سال گذشته، جایزه سالم‌ترین محیط‌های کاری انگلیس به شرکت‌های تولیدکننده محصولات ورزشی، دارویی و نیز شرکت‌های فناوری اطلاعات اختصاص یافت. مشاهده شد در سالم‌ترین محیط‌های کاری منتخب، کارمندان می‌توانند در ساعات مشخصی از روز میز محل کارشان را ترک کنند تا مجبور نباشند یکسره در حالت نشسته باقی بمانند.

 ساعات کاری انعطاف‌پذیر در بعضی از این شرکت‌ها به کارمندان اجازه می‌دهد زودتر از موعد مقرر محل کارشان را ترک کنند. یا مثلا در شرکت سوئیتی بِتی، تولیدکننده لباس‌های ورزشی زنانه، برای کارمندان در وقت استراحت ناهار کلاس‌های ورزشی در نظر گرفته شده است. با این اوصاف به نظر می‌رسد کاهش ساعات کاری به خودی خود موجب افزایش بهره‌وری نخواهد شد، بلکه توجه به سلامت جسمی و روحی کارمندان هنگام حضور در محل کار نیز ضرورت دارد.

دیابت لاغرها را هم تهدید می کند

محققان آمریکایی براساس نتایج حاصل از بررسی داده های مربوط به یک برنامه مطالعاتی در امریکا در مورد سلامت بزرگسالان و کودکان در این کشور که در فاصله سال های 1988 تا 1994 و 1999 تا 2012 به اجرا درآمد، گفتند که یک پنجم افراد دارای وزن سالم در خطر ابتلا به دیابت هستند و نیز یک سوم از افراد لاغر اندام بالاتر از 45 سال شاخص های مرحله پیش دیابت را دارند.

یک مطالعه نشان می دهد که افراد لاغر اندام نیز در صوررت کم تحرکی در معرض ابتلا به دیابت نوع دو هستند.

محققان آمریکایی براساس نتایج حاصل از بررسی داده های مربوط به یک برنامه مطالعاتی در امریکا در مورد سلامت بزرگسالان و کودکان در این کشور که در فاصله سال های 1988 تا 1994 و 1999 تا 2012 به اجرا درآمد، گفتند که یک پنجم افراد دارای وزن سالم در خطر ابتلا به دیابت هستند و نیز یک سوم از افراد لاغر اندام بالاتر از 45 سال شاخص های مرحله پیش دیابت را دارند.

پیش دیابت، به مرحله ای گفته می شود که سطوح قند خون بالاتر از حد طبیعی اما نه در حدی باشد که نشانه ابتلا به دیابت است. افرادی که در این مرحله هستند، بیش از دیگران در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و انواع مشکلات قلبی و عروقی قرار دارند.

محققان دانشگاه فلوریدا با اشاره به وجود اپیدمی دیابت در جهان و ضرورت پیشگیری از آن به عنوان یک راهبرد کلیدی برای مقابله، گفتند که یکی از تدابیر موثر در این زمینه، شناسایی افرادی است که در مرحله پیش دیابت قرار دارند و لازم است که با مصرف دارو و توصیه به اصلاح شیوه زندگی، مانع از ابتلای آنها به دیابت شد.

منبع: ایرنا

در طول روز چقدر قند بخوریم؟

براساس توصیه سازمان جهانی بهداشت کمتر از 10درصد انرژی روزانه باید از قندهای ساده تامین شود، ولی در حال حاضر به علت شیوع روزافزون بیماری دیابت، اضافه وزن و چاقی، به تامین کمتر از پنج درصد انرژی روزانه از قندهای ساده تاکید دارد که به طور متوسط برای یک فرد سالم 25 گرم معادل شش قاشق چایخوری است.

کارشناس مسئول تغذیه معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان گفت: حدود 90 درصد مبتلایان به دیابت نوع 2 چاق هستند، لذا رژیم غذایی مناسب در کنار تحرک بدنی مداوم، موثرترین شیوه کنترل آن است.

به گزارش ایسنا، منیره امینیان با اشاره به اینکه تحقیقات نشان داده است کاهش پنج درصدی وزن هم می‌تواند در کنترل دیابت بسیار موثر باشد، گفت: تنظیم غذاهای روزانه در شش وعده منظم، به تنظیم قند خون کمک شایانی می‌کند.

این کارشناس مسئول تغذیه معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان با تاکید بر اینکه در یک رژیم غدایی صحیح باید بین مصرف غذا و نیاز هر فرد تناسب وجود داشته باشد، افزود: میزان مصرف موادغذایی هر فرد با توجه به سن، جنس، فعالیت بدنی و وضعیت سلامت و بیماری تعیین می‌شود تا از لحاظ وضعیت توده بدنی در وضعیت طبیعی قرار گیرد.

امینیان با بیان اینکه در انتخاب مواد غذایی نیز باید تعادل و تنوع در نظر گرفته شود، ادامه داد: مصرف بیش از نیاز موادغذایی که کالری بالا و ارزش غذایی ویتامین، املاح، پروتئین و فیبر بسیار کمی دارند، باعث افزایش وزن شده و زمینه را برای بروز دیابت مهیا می‌کنند.

وی یادآور شد: به طور کلی قندها و چربی‌ها که موادی انرژی‌زا هستند، در صورتی که بیش از میزان مورد نیاز مصرف شوند، باعث اضافه وزن و چاقی می‌شوند. از طرفی مصرف زیاد قندهای ساده با تحریک ترشح انسولین موجب افت قند خون می‌شود، لذا تمایل به مصرف قندهای ساده و دریافت بیش از نیاز انرژی، بیشتر می‌شود و این در بروز دیابت و سایر بیماری‌های متابولیک موثر است.

این کارشناس تغذیه با بیان اینکه متاسفانه امروزه شاهد افزایش روز افزون مصرف قند و محصولات شیرین هستیم، خاطرنشان کرد: بتدریج که ذائقه مردم به غذاهای شیرین عادت می‌کند، صنایع غذایی نیز به سمت تولید محصولات شیرین‌تری روی می‌آورند و این سیکل معیوب پیوسته در حال چرخش است.

امینیان گفت: براساس توصیه سازمان جهانی بهداشت کمتر از 10درصد انرژی روزانه باید از قندهای ساده تامین شود، ولی در حال حاضر به علت شیوع روزافزون بیماری دیابت، اضافه وزن و چاقی، به تامین کمتر از پنج درصد انرژی روزانه از قندهای ساده تاکید دارد که به طور متوسط برای یک فرد سالم 25 گرم معادل شش قاشق چایخوری است.

وی افزود: متاسفانه مصرف قند و شکر پیدا و پنهان (داخل موادغذایی شیرین) در کشور ما حدود 66 گرم است.

عادت‌هایی که باعث خرابی دندان می‌شود

آیا به‌طور مداوم دندان‌دردید؟آیا دندان‌های شما به غذاهای سرد و گرم بسیار حساس است ؟ اگر جواب مثبت است پس بدانید که در معرض خطر خرابی دندان قرار دارید .

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ درمان نشدن دندان‌ها، می‌تواند باعث ضعیف شدن سلول‌های ریشه‌ و درنتیجه باعث از دست دادن دائمی دندان شود.با پوسیدگی ،دندان دچار سوراخ می‌شود و باکتری‌ها و مواد غذایی در این سوراخ‌ها گیر می‌کند درنتیجه آسیب بیشتری به دندان می‌رسد.

برحسب آسیبی که دندان دیده است فرد به پر کردن و قاب گذاشتن دندان نیاز پیدا می‌کند.اما آیا می‌دانستید که برخی عادت‌ها باعث آسیب دیدگی دندان می‌شود؟
 
*جویدن قرص‌های ویتامین

بیشتر این قرص‌ها جویدنی است و برای بدن مفید است. اما ازآن جا که اسیدی است در صورت جویدن باعث خرابی دندان می‌شود.
 
*جویدن ناخن

این عادت باعث ساییدگی مینای دندان و درنتیجه خرابی دندان ها می‌شود.
 
*مسواک زدن محکم

مسواک زدن محکم باعث ساییدگی مینای دندان و آسیب‌دیدگی ریشه‌های حساس می‌شود، درنتیجه خرابی دندان را به دنبال دارد .
 
*خلال‌دندان

استفاده منظم از خلال‌دندان باعث می‌شود قسمت‌های حساس دندان و لثه آسیب ببیند و به خرابی دندان منجر شود.
 
 
*مصرف مسکن

بیشتر مسکن‌ها تولید بزاق دهان را کاهش می‌دهد. با این کاردهان خشک می‌شود که به‌ساییدگی مینای دندان و خرابی دندان می انجامد.

منبع: باشگاه خبرنگاران