از راش پوستی بیشتر بدانیم

یکی از موارد نگران کننده راش های پوستی در بزرگسالان شرایطی آلرژیک به نام کهیر است. کهیر شامل برجستگی های قرمز رنگ و خارش دار روی پوست می شود که به سرعت گسترش می یابد و می تواند در تمام بدن پدیدار و ناپدید شود.

راش های پوستی نه تنها در زمینه تشخیص دقیق می توانند برای پزشکان مشکل آفرین باشند، بلکه افرادی که از آنها رنج می برند را نیز به شدت نگران می سازند.

چه زمانی باید نگران یک راش باشید؟

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "کوئیک اند درتی تیپس"، راش ها همواره خطرناک نیستند، اما برخی از آنها می توانند این گونه باشند.

چه زمانی باید درباره یک راش نگران باشید؟

وقتی به این اشاره می شود که چه زمانی باید نگران شد، اساسا مواقعی مد نظر قرار می گیرد که بهتر است به پزشک مراجعه کنید و یا حتی فوری باید این کار را انجام دهید. حتی در موارد دیگر، مراجعه به پزشک زمانی که دچار نگرانی شده اید، همواره بهترین گزینه است.

راش در بزرگسالان: چه زمانی جای نگرانی وجود دارد؟

در این دسته سه نوع راش اصلی باید مد نظر قرار بگیرند که در میان بزرگسالان نسبتا شایع هستند.

زونا

نخستین و با درجه کمتر خطر در میان راش های نگران کننده بزرگسالان زونا است که به نام زوستر نیز شناخته می شود و به واسطه ویروس آبله مرغان شکل می گیرد. زونا در قالب یک تکه یا مجموعه ای از جوش های قرمز رو به افزایش تاول‌دار توصیف می شود. از آنجایی که زونا یک مسیر عصبی واحد را دنبال می کند، این شرایط اغلب با احساس سوزش یا درد همراه است و تنها در یک سمت از بدن رخ می دهد. در حقیقت، امکان ندارد که به طور همزمان در هر دو سمت بدن شاهد زونا باشید. زونا می تواند درد شدید، به ویژه در افراد مسن، را موجب شود، اما درمان زود هنگام می تواند تا حد زیادی این درد را کاهش دهد.

واکنش آلرژیک

دومین راش نگران کننده در بزرگسالان موارد واکنش آلرژیک به غذا یا دارو است. در حال حاضر، آلرژی ها به طور معمول خطرناک نیستند و راش های ناشی از دارو به طور معمول خفیف بوده و چیزی جز احساس خارش را در فرد ایجاد نمی کنند. اما برخی داروها می توانند واکنش آلرژیک شدید که به نام استیونز-جانسون شناخته می شود را موجب شوند. راش استیونز-جانسون اغلب به شکل تاول روی سطح پوست شکل می گیرد. با این وجود، مشکل واقعی زخم هایی هستند که می توانند در دستگاه تنفسی شکل بگیرند که از دهان آغاز می شود. از این رو، اگر مصرف دارویی را آغاز کرده و با توسعه راش و زخم های دهانی مواجه شده اید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

کهیر

یکی دیگر از موارد نگران کننده راش های پوستی در بزرگسالان شرایط آلرژیک دیگری به نام کهیر است. کهیر شامل برجستگی های قرمز رنگ و خارش دار روی پوست می شود که به سرعت گسترش می یابد و می تواند در تمام بدن پدیدار و ناپدید شود. کهیر در بیشتر مواقع موضوعی جدی نیست و تنها احساس خارش ناشی از آن آزار دهنده است. اما زمانی که این واکنش آلرژیک که در نتیجه انتشار ناگهانی هیستامین شکل می گیرد، با اشکال در تنفس و حتی کاهش ناگهانی فشار خون همراه باشد، موضوع جدی می شود. بر همین اساس است که امکان مرگ افرادی که نسبت به مصرف بادام زمینی یا نیش زنبور آلرژی دارند، وجود دارد. در صورت توسعه سریع کهیر، به ویژه اگر با تورم لب یا گلو، و/یا اشکال در تنفس همراه باشد باید بلافاصله به پزشک مراجعه کرد. از آنجایی که کهیر به واسطه انتشار ناگهانی هیستامین شکل می گیرد، مصرف آنتی هیستامین ها می تواند به کاهش راش و خرید زمان در شرایطی که فرد کمک پزشکی دریافت می کند، کمک کند.

راش در کودکان: چه زمانی جای نگرانی وجود دارد؟

تب و راش در کودکان ممکن است یکی از ترسناک‌ترین گزینه ها در این فهرست باشد زیرا اگر قرار باشد شرایط بد باشد، به واقع بد خواهد بود. کودکی که خوشحال و شاد مشغول بازی است به طور معمول مشکل جدی ندارد، اما کودکی که بی حال به نظر می رسد یا رفتارهایی دور از شخصیت اصلی خود نشان می دهد باید توجه شما را جلب کند.

چه زمانی باید نگران یک راش باشید؟

مننگوکوک

یکی از ترسناک‌ترین عفونت هایی که می توانید با آن مواجه شوید، عفونتی باکتریایی است که ارگانیسمی به نام مننگوکوک زمینه ساز شکل گیری آن می شود. این عفونت به سه دلیل ترسناک است:

نیمی از افرادی که به آن مبتلا می شوند جان خود را از دست می دهند.

افراد مبتلا به این عفونت تنها طی چند ساعت جان خود را از دست می دهند.

این عفونت کودکان، نوجوانان و جوانان به طور عمده سالم را آلوده می کند.

نشانه کلاسیک یک عفونت مننگوکوک تب به همراه گسترش سریع راش است که به کبودی بنفش رنگ تبدیل می شود.

شوک سمی

شوک سمی شرایطی است که توسط مواد سمی ناشی از باکتری های استافیلوکوک یا استرپتوکوک شکل می گیرد و می تواند هم در کودکان و هم در بزرگسالان رخ دهد. شوک سمی شبیه به آفتاب سوختگی به نظر می رسد و با تب و فشار خون پایین همراه است. شوک سمی می تواند در نتیجه هر عفونت پوستی ناشی از استافیلوکوک رخ دهد.

تبخال

راش تاول‌دار در یک نوزاد می تواند عفونت وی با ویروس تبخال را نشان دهد. این عفونت در نوزادان بسیار خطرناک است و باید مورد توجه فوری قرار بگیرد.

چه زمانی باید نگران یک راش باشید؟

راش هایی که همراه با تب بالا هستند.

راش هایی که دردناک هستند.

راش های که به سرعت پخش می شوند.

راش هایی که نوزادان را درگیر می کنند.

راش هایی که با سرگیجه یا غش همراه هستند.

راش هایی که با تورم لب ها و گلو، و/یا اشکال در تنفس همراه هستند.

راش هایی که بلافاصله پس از مصرف یک دارو یا خوردن یک ماده غذایی جدید شکل می گیرند.

به خاطر داشته باشید این موارد همواره با مشکلات جدی مرتبط نیستند، اما دریافت کمک پزشکی همواره انتخابی منطقی و عاقلانه محسوب می شود.

از جمله داروهایی که می توانند به شکل گیری راش منجر شوند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

آلوپرونیول

آمیتیوزون

آموکسی سیلین

آمپی سیلین

باربیتورات ها (داروهای تشنج مانند فنوباربیتال)

کاربامازپین

کوتریموکسازول یا تری متوپریم سولفامتوکسازول

هیدانتوئین (داروهای تشنج از جمله دیلانتین یا فنی توئین)

لاموتریژین (داروی تشنج یا روانی که به نام لامیکتال نیز شناخته می شود)

نویراپین (دارویی مورد استفاده برای عفونت اچ‌آی‌وی)

پیروکسیکام ( دارویی ضد التهاب)

سولفادیازین (دارویی مورد استفاده برای مشکلات التهابی روده)

سولفادوکسین (دارویی مورد استفاده برای پیشگیری از مالاریا)

سولفاسالازین (دارویی ضد التهاب)

داروهای رایج دیگری مانند ایبوپروفن نیز وجود دارند که می توانند به ندرت موجب یک واکنش استیونز-جانسون شوند، پس به این مساله توجه داشته باشید که راش به همراه تاول های دهانی یک نگرانی جدی محسوب می شود.

سه‌شنبه 10 اسفند 1395 ساعت 03:33

0 نظر

چگونه مغز را برای توقف نگرانی تمرین دهیم؟

هنگامی که مغز خود را برای توقف نگرانی تمرین می دهید، تکنیک نوشتن یکی از ارزشمندترین گزینه ها محسوب می شود.

هنگامی که موضوع سلامت روان انسان مطرح می شود، نگرانی همانند یک عنصر زیان آور است. برخی نگرانی را یک عادت بد در نظر می گیرند که با تمرین می توان آن را از بین برد. برخی فکر می کنند نگرانی ممکن است به ما در یادگیری از تجربیات گذشته و آماده شدن برای نمونه های جدید کمک کند. چه خوب یا بد، نگرانی از طریق تمرکز بر آینده نامشخص که توانایی کنترل آن را نداریم، مغز ما را اشغال می کند.

چگونه مغز را برای توقف نگرانی تمرین دهیم؟

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پاور آو پازیتیویتی"، گفته شده است که افسردگی تمرکز بر رویدادهای گذشته است، که آرزو می کنید می توانستید آنها را تغییر دهید، و نگرانی تمرکز بر رویدادهای آینده است که کنترلی بر آنها ندارید. همچنین، درباره نگرانی می توان گفت شما تنها فکر می کنید که کنترلی بر آینده ندارید در شرایطی که می توانید به واقع اقدام هایی را مد نظر قرار دهید که به آماده شدن برای هر آنچه درباره آن نگران هستید، کمک می کنند. در ادامه با برخی روش ها که می توانند به مغز شما در جلوگیری و توقف نگرانی کمک کنند، بیشتر آشنا می شویم.

با نوشتن مغز را از نگرانی دور کنید

هنگامی که مغز خود را برای توقف نگرانی تمرین می دهید، تکنیک نوشتن یکی از ارزشمندترین گزینه ها محسوب می شود. اگر در تمام طول شب مغز شما درباره موضوعی فکر می کند و شما را بیدار نگه می دارد، آن را روی کاغذ یا به صورت الکترونیک در گوشی همراه یا تبلت خود بنویسید. این کار به مغز اجازه نفس کشیدن می دهد و دیگر نیازی نیست برای به خاطر سپردن جزئیات انرژی مصرف کنید.

برای این که توجه مغز را به سوی یک موضوع جلب کنید، نوشتن یکی از بهترین گزینه ها است زیرا به مغز می گویید این موضوع به اندازه ای مهم بوده است که آن را یادداشت کرده اید. مغز اکنون در وضعیت هشدار قرار می گیرد تا منابع را برای حل کردن این مشکل گرد هم می آورد، به جای این که نگران شود یا مجبور به یادآوری چیز مهمی برای نگران شدن باشد.

برای مغزی عاری از نگرانی مدیتیشن انجام دهید

مدیتیشن می تواند به مغز در تمرین توقف نگرانی کمک کند. پژوهش صورت گرفته روی آثار مدیتیشن نشان داده اند که این کار به طور ویژه برای کاهش اضطراب شناختی یا نگرانی خوب است. اگرچه برخی افراد به این مساله اشاره می کنند که از زمان کافی برای انجام مدیتیشن برخوردار نیستند، اما این کار می تواند به سادگی بستن چشم ها به مدت 30 ثانیه یا بیشتر باشد. دوری گزیدن از منابع استرس گامی فعال برای تمرین دادن مغز به منظور جلوگیری از نگرانی است.

لحظات کوتاهی که آگاهانه برای دوری گزیدن از هر سر و صدای غیر طبیعی در زندگی خود انتخاب می کنید، این اجازه را می دهد به مواردی که بیشترین اهمیت را در حال حاضر و در آینده برای شما دارند، توجه کنید. افکار نگران کننده ممکن است هنگامی که در حال مدیتیشن هستید به سراغ شما بیایند و این امری عادی است. بنابر توصیه کارشناسان، شما باید افکار نگران کننده را زیر نظر داشته باشید و با ورود آنها به ذهن، همانند ابرهایی که در یک روز بادی حرکت می کنند، به آنها اجازه دهید از ذهن شما خارج شوند.

ورزش کنید تا بدن و مغز خود را برای جلوگیری از نگرانی تمرین دهید

نگرانی به مغز کمک می کند چگونگی بقا را از طریق تصمیم گیری برای فعال کردن سیستم جنگ یا گریز فرا بگیرد. اگر یک حیوان وحشی به ناگاه در برابر شما قرار بگیرد، بلافاصله هجوم آدرنالین را در بدن خود احساس خواهید کرد و این واکنش ترس مشابه آن چیزی است که در زمان نگرانی برای بدن رخ می دهد.

زمانی که بدن نشانه های اضطراب را احساس می کند، انجام ورزش برای شما خوب خواهد بود. اگر بدن نشانه های جسمانی کمتری که با استرس مرتبط هستند را احساس کند، ذهن نیز این گونه تفسیر می کند که باید کمتر نگران باشد زیرا بدن در حالت بر انگیختگی افزایش یافته قرار ندارد.

ورزش می تواند فشار خون را کاهش دهد که یکی از نشانه های جسمانی استرس در بدن است. همچنین، به نظر می رسد ورزش دلیل دیگری برای ضربان قلب و نرخ تنفس سریع در اختیار بدن قرار می دهد. اگر احساس می کنید نگران هستید، یک پیاده روی پنج تا 10 دقیقه ای می تواند در کاهش آن موثر باشد. از مناظر اطراف خود لذت ببرید، در شرایطی که روی حرکات اندام ها و تنفس خود تمرکز دارید.

شنبه 30 بهمن 1395 ساعت 13:58

0 نظر

از "پلاسکو" بیاموزیم

آنچه از "پلاسکو" آموختم

آموختم که درباره ایمنی و مدیریت بحران، حتی در حد زندگی شخصی و حرفه ای چیز زیادی نمی دانم. دانستم که نمی دانم اگر در طبقات پایین خانه یا محل کارم آتش سوزی رخ دهد، چگونه باید جان خود و اطرافیانم را نجات دهم. دانستم که درباره کمک های اولیه چیز زیادی نمی دانم و متوجه شدم که در یادگیری مهارت های ایمنی و امدادی، کوتاهی کرده ام و باید زمانی را برای یادگیری شان اختصاص دهم.

عصر ایران ؛ جعفر محمدی - فاجعه پلاسکو، اول شوکه ام کرد، سپس بارها و بارها گریستم و آنگاه کوشیدم از آنچه بر سرمان آمده است، بیاموزم.

آموختم که درباره ایمنی و مدیریت بحران، حتی در حد زندگی شخصی و حرفه ای چیز زیادی نمی دانم. دانستم که نمی دانم اگر در طبقات پایین خانه یا محل کارم آتش سوزی رخ دهد، چگونه باید جان خود و اطرافیانم را نجات دهم. دانستم که درباره کمک های اولیه چیز زیادی نمی دانم و متوجه شدم که در یادگیری مهارت های ایمنی و امدادی، کوتاهی کرده ام و باید زمانی را برای یادگیری شان اختصاص دهم.

آموختم که باید در اولین وقت، وسایل اطفای حریق را هم برای خانه و هم برای محل کار و خودرو خریداری کنم و در جایی که در دسترس یاشد قرار دهم. به یاد آوردم که بزرگترین آتش سوزی ها، می تواند با شعله های کوچکی آغاز شود که می توان در همان ابتدای کار مهارشان کرد. یک کپسول آتش نشانی، هر چقدر هم قیمت داشته باشد، در برابر هزینه های جانی و مالی احتمالی، بسیار ارزان است.

آموختم که باید محیط کار و زندگی را با نظر کارشناسان بررسی ایمنی کنم: سیم کشی، سیستم حرارتی، موتورخانه و ... .

آموختم که ممکن است کنجکاوی من برای دیدن یک حادثه می تواند به بهای جان انسان های زیادی تمام شود. آموختم که ثانیه ها در بحران ها، حکم ساعت ها در مواقع عادی را دارند. اگر من برای دیدن صحنه یک تصادف، مکث کوچکی بکنم و راننده پشت سری هم چنین کند و بقیه هم همین طور، قطعاً آمبولانس در ترافیکی گرفتار خواهد شد که ما ساخته ایم. آموختم که اگر چنین کنم و ثانیه ها و دقایق حیاتی امداد را فدای خودخواهی خود کنم، در مرگ دیگران سهیم خواهم بود. راستی هر کدام از ما ، چقدر قاتلیم؟ با دیگران کاری ندارم، خودم چقدر؟!

آموختم که در مواقع بحرانی، باید از مدیران میدان بحران حرف شنوی داشته باشم چون اگر در میانه بحران هر کسی بخواهد ساز خود را بزند، بخش عمده ای از انرژی نیروهای امدادی به جای کمک به نیازمندان، صرف مهار دیگران خواهد شد. ای کاش وقتی فرمانده میدان در پلاسکو به حاضران گفت که ساختمان را ترک کنید و کسی وارد نشود، همه به حرفش گوش می دادند!

آموختم که من نیز در یکان یکان اتفاقات خوب و بد شهرم، سهیم هستم. اگر افرادی که برای عضویت در شورای شهر بدانها رأی می دهم، غیرمتخصص باشند، یعنی به فقدان تصمیم گیری و نظارت کارشناسانه رأی داده ام و معلوم است که در عصر مدیریت علمی، این یعنی زمینه سازی برای فاجعه و سهامداری هر کدام از ما در بورس فاجعه.

آموختم ... .

دوشنبه 4 بهمن 1395 ساعت 22:27

0 نظر

پرخاشگرترین میمون دنیا، با قاچاق به ایران آمده و در جنگل‌های شمال است/ میمون «رزوس» مرگ آفرین است

دامپزشک حیات وحش گفت: گونه غیربومی میمون رزوس پس از حمله به انسان، موجب مرگ او می‌شود.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، استایمان معماریان دامپزشک حیات وحش اظهار داشت: جمعیت میمون رزوس از پاکستان به سمت شرق و جنوب شرقی آسیا تا چین گسترش یافته و رزوس تنها میمون کشور افغانستان است، از خانواده ماکاک‌ها بوده و وحشی‌ترین و پرخاش‌ترین میمون دنیا قلمداد می‌شود.

وی افزود: گونه نر این میمون قلمرو طلب بوده و دندان نیش بسیار قوی دارد، به طوری که به هنگام حمله گاز گرفته و بسیار آسیب رسان است.

دامپزشک حیات وحش تأکید کرد: این گونه بیماری‌های مشترک بسیاری با انسان داشته و پس از حمله به انسان مشکلات اساسی برای او ایجاد می‌کند، حتی به راحتی باعث مرگ انسان نیز می‌شود.

معماریان با بیان این که پرخاشگری این گونه غیرقابل کنترل و پیشگیری است، افزود: پس از انتقال بیماری‌ به انسان، شرایط درمان امکان پذیر نیست، سل، ابولا، ماربورک، بیماری‌های انگلی و ویروس‌های مختلف و شایع‌تری همچون هرپسB از جمله بیماری‌هایی است که به انسان منتقل می‌کند.

وی گفت: 76 درصد رزوس‌ها ناقل بیمار‌ی‌های بدون علامت به انسان هستند، بنابراین نباید به عنوان حیوان خانگی نگهداری شود.

دامپزشک حیات وحش تأکید کرد: متأسفانه مدت‌هاست میمون رزوس به طور قاچاق وارد کشور می‌شود و چون در دوران کودکی جذابیت قابل توجهی دارد به عنوان حیوان خانگی در منازل نگهداری می‌شود.

معماریان افزود: وقتی این حیوان بزرگ شد، به علت پرخاشگری‌هایش توسط انسان در طبیعت رها می‌شود و چون گونه بومی کشور نیست به حیوانات بومی به ویژه گونه‌های کوچک جثه(بدن) آسیب می‌رساند، مخصوصا اگر جمعیت آن ها گسترش یابد.

وی تصریح کرد: این گونه به طور قاچاق از مرزهای شرقی وارد کشور شده و به عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌شود، از این نظر ما با افزایش چشمگیر این حیوان در کشور مواجه هستیم.

دامپزشک حیات وحش گفت: به طور آزاد نیز وجود میمون رزوس در جنگل‌های شمال، مازندران و گیلان گزارش شده است، امیدواریم جمعیت آزاد این گونه افزایش نیافته باشد.

معماریان ضمن انتقاد از اجرا نشدن قوانین در این خصوص افزود: با این که قوانینی مثل جریمه برای جلوگیری از قاچاق وجود دارد، اما متأسفانه این موضوع اعمال نمی‌شود.

وی تأکید کرد: وظیفه کنترل جمعیت این گونه و جلوگیری از ورود گونه‌های غیربومی به کشور بر عهده سازمان حفاظت محیط زیست است.

معماریان گفت: باید مبادی ورودی کالا در جهت جلوگیری از قاچاق به طور جدی کنترل شود و حتی باید از خرید و فروش هر نوع گونه غیربومی ممانعت کنند تا جمعیت آزاد خانگی این قبیل حیوانات محدود و راه حلی برای خروج آن ها در نظر گرفته شود.

منبع: باشگاه خبرنگاران

شنبه 25 دی 1395 ساعت 19:32

0 نظر

قلب انسان “مغز” و "خودآگاهی" دارد؟!

قلب انسان “مغز” دارد؟!

دکتر میر شهرام صفری | Dr. Mir Shahram Safari ۱۳۹۵/۱۰/۱۳

آخرین اخبار, اکتشاف عصبی, شبکه های مغزی, عصب روانشناسی, علوم اعصاب شناختی, علوم اعصاب عواطف, فیزیک اعصاب

نوروسافاری | یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که بر خلاف باورهای رایج، مغز احتمالا تنها مرکز هوشیاری کل بدن نبوده و قلب نیز ممکن است که نقش مهمی در روند هوشیاری ایفا می‌کند.

به گزارش نوروسافاری به نقل از یونیورسیتی هرالد، نوروکاردیالوژی Neurocardiology یک رشته نوظهور در طب در بیش از یک دهه گذشته بوده که تمرکز اصلی آن بر روی چگونگی ارتباط مغز و قلب از طریق سیستم عصبی است.

تحقیقات اخیر در این زمینه نشان می‌دهد که قلب، احتمالا دارای یک “مغز منحصر به خود” است به این معنی که قلب نیز دارای یک مرکز بوده که اطلاعات را حمل و دریافت می‌کند.

بیشتر بخوانید: ضربان قلب به بهتر دیدن کمک می‌کند

“مغز قلب”، قلب را قادر می سازد تا عملکردهایی نظیر یادگیری، یادآوری و تصمیم گیری را جدا از قشر مخ انجام دهد.

تحقیقات بیشتر نشان می‌دهد که قلب همچنین می‌تواند با ارسال مداوم سیگنال‌های مربوط به ادراک، شناخت و احساسات، مغز را تحت تاثیر قرار دهد.

دانشمندان در موسسه HeartMath بر این باورند که قلب احساسات مثبت مانند شادی، عشق و یا تقدیر را احساس کرده و یک پیام خاص را ایجاد می‌کند. به گفته آنها، قلب بزرگترین میدان الکترومغناطیسی را در بدن تولید کرده که آنها قادر به دریافت اطلاعات گسترده از آن هستند. البته اثبات این تئوریها نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.

بیشتر بخوانید: "خرد" نیازمند نوسانات بیشتر در ضربان قلب و اتخاذ "دیدگاه سوم شخص" است

به گفته دکتر رولن مک کارتی، مدیر موسسه HeartMath ، این میدان الکترومغناطیسی دارای اطلاعات عاطفی بوده که توسط قلب فرستاده می‌شود. اگر ما تغییری در احساسات خود ایجاد کنیم، در واقع کد داخل میدان الکترومغناطیسی را تغییر داده‌ایم؛ در نتیجه بر افراد اطراف خود تاثیر خواهیم گذاشت.

این تئوری توضیح می‌دهد که چرا برخی از مردم با وجود مشکلات بسیار، هنوز هم دارای آرامش درونی و احساس شادی هستند.

گذشته از آن، این دانشمندان همچنین دریافتند که هم قلب و هم مغز دارای شهود هستند به این معنی که اتفاقات را قبل از وقوع دریافت کرده و به آن پاسخ می‌دهند.

بیشتر بخوانید: ارتباط ذهن و جسم: "نقشه بدنی احساسات"

آنچه باعث شگفتی می‌شود این است که قلب این اطلاعات را در اولین بار و حتی زودتر از مغز دریافت می‌کند.

منابع:

New Research Shows That The Heart Has Its Own ‘Consciousness’ : Academics : University Herald

The Heart Has Its Own ‘Brain’ and Consciousness : In5D Esoteric, Metaphysical, and Spiritual Database

ترجمه و نشر: ایسنا (با جرح و تعدیل از طرف نوروسافاری منتشر گردید.)