دنباله یادداشتهای نبرد سخت: (9): مطمئن شدم قرنطینه در منزل بهتر از بستری شدن در بیمارستان است

نبرد سخت (9): مطمئن شدم قرنطینه در منزل بهتر از بستری شدن در بیمارستان است

من در خانه تنها نبودم و صدای همسر و فرزندانم را می شنیدم، تماس های تلفنی خانواده و دوستان را داشتم، کلی کتاب آنلاین بود که بخوانم و لپ تابم همراهم بود

عصر ایران - "نبرد سخت" یادداشت های کوتاه عباس پازوکی -نویسنده و روان شناس- از خاطرات واقعی و تجارب شخصی اش در روزهای سخت کرونایی است که برای عصر ایران نوشته است.

***

اولین تصمیمی که باید می گرفتیم این بود که سمنان بمانیم یا برویم تهران . خوبی تهران این بود که می توانستم بروم داخل یک اتاق و همانجا سرویس حمام و دستشویی هم داشت و دیگر هیچ ارتباطی با اعضای خانواده نداشتم . اما خوبی سمنان هم این بود که خانواده ام تنها نبودند . در نهایت انتخاب کردیم که سمنان بمانیم .

دومین تصمیم مهم این بود که با توجه به تنگی نفس بروم بیمارستان بستری شوم یا در منزل بمانم؟ همه اعضای خانواده با توجه به تجربه تلخ فوت مادر خانمم معتقد بودند رسیدگی در منزل خیلی بهتر است و باید در منزل بمانم، نهایتا بیمارستان کپسول اکسیژن دارد که آن را هم تهیه می کنیم و در منزل درمان را انجام می دهیم .

با بچه ها صحبت کردیم و قرار شد حالا که قرار است از یک سرویس بهداشتی استفاده کنیم بقیه از فرنگی استفاده کنند و من از ایرانی، قرار شد هر بار که سرویس می روم با آب داغ کل سرویس رو بشویم و بعد شیرآلات و دستگیره در را با مایع ضد عفونی کننده تمیز کنم. باید با وسواس این کار را می کردم که بقیه مبتلا نشوند.

افسانه فورا یک فلاکس آب گرم و یک لیوان گل گاوزبان آورد و یاسمن هم شروع کرد به گرفتن آب سیب. من هم اول از همه به دوستم جعفر خبر دادم که کرونا دارم . می دونستم حرفایی میزنه که حالم رو بهتر کنه، اصلا الان نیاز داشتم یکی باهام حرف بزنه و بهم امید و انرژی بده. طبق انتظار همان شب تماس گرفت، منتها اینقدر وجودم پر از یاس و اضطراب و بغض همراه با نفس تنگی بود که نتونستم جواب بدم!

کار خوبی که کرده بودم امروز از تجهیزات پزشکی یک اکسیژن کوچک خریده بودم و تا حالا چند باری ازش استفاده کردم، هر چند نگران بودم که امشب تمام شود و من اکسیژن کم بیاورم!

تقریبا تمام شب با فکر و خیال هایی که داشتم خوابم نبرد و تا صبح هر یک ساعت یک لیوان مایعات گرم خوردم. سعی کردم سر خودم را با مطالعه گرم کنم که دیدم حوصله هیچ کتابی رو ندارم نمی دونم چرا تو ساعت های اولیه اینقدر کلافه و بی حوصله شده بودم. بالاخره نزدیک طلوع آفتاب یک ساعتی خوابیدم و بیدار شدم . حالا دیگه خانواده مطلع شده بودند و تماس ها هم شروع شد .

اولین تماس رو مادرم داشت که از صداش فهمیدم خیلی مضطرب تر از من هست، با کلمات داشت توصیه می کرد که چه کار کنم اما تو لرزش صداش حس کردم که خودش ترسیده! ازش خواستم که کپسول اکسیژنی که پدرم سالهاست در منزل دارد برای من بیاورند . فورا با برادر کوچکم راه افتادند به سمت سمنان تا کپسول را به من برسانند .

دومین تماس را دوستم جعفر داشت. اینقدر پرانرژی ، محکم و با خنده و شوخی صحبت کرد که در طول صحبت انرژی مثبت را درون خودم احساس کردم، کلی توصیه کرد برای کارهایی که می شود در دوران قرنطینه کرد. تلفن که تمام شد انرژی مثبت و ایمان به اینکه خوب می شوم تمام وجودم را گرفته بود. کپسول اکسیژن هم همراه چند تا دم نوش تا قبل از ظهر رسید !

برادرم علی تا قبل از ظهر با نزدیک ده نفر از همکارانش که کرونا داشتند و خوب شده بودند تماس گرفته بود و تجربیات آنها را برای من و همسرم می فرستاد که انصافا تجربه های خیلی خوب و به درد بخوری بودند .

حالا عصر روز اول قرنطینه احساس می کردم واقعا شرایط من خیلی بهتر از بیمارستان است . من در خانه تنها نبودم و صدای همسر و فرزندانم را می شنیدم ، تماس های تلفنی خانواده و دوستان را داشتم ، کلی کتاب آنلاین بود که بخوانم ، لپ تابم همراهم بود ، چند تا کتاب تو اتاقم داشتم ، کپسول اکسیژن هم که داشتم و تعداد دم نوش هایی که برایم آماده می شد خیلی زیاد بود . کدام بیمارستان جز کپسول اکسیژن بقیه را دارد؟ پس شرایط من با مادر خانم خدابیامرزم که در بیمارستان بستری بود و فوت کرد خیلی متفاوت و صد برابر بهتر بود . اینها به من می گفت تو می تونی این بحران رو رد کنی!

من اینجا همسری دارم که بهتر و بیشتر از هر پرستاری مراقبم هست ، اگر در بیمارستان مادر خانمم چند بار باید زنگ را می زد و صدا می کرد تا در آن شلوغی بیماران کرونایی ، کسی به دادش برسد، اینجا همسرم دائم مراقب من بود . عصر بود که دیدم اتاق قرنطینه من شبیه یک کافی شاپ درست و حسابی شده! خواهر خانمم ستاره کلی آب هویج و آب سیب فرستاده بود ، افسانه هم آب پرتقال گرفته بود ، چند نوع شربت تهیه کرده بود ، شربت عرق بیدمشک با گلاب، زعفران و عسل ، شربت عرق بهار نارنج با زعفران و عسل ، شربت آب لیمو با تخم شربتی ، خاک شیر ، زعفران و عسل .

کلی هم دم نوش داشتم ، یکی از دمنوش های عالی دم نوش عناب ، گزنه ، بابونه و پودر شیرین بیان بود . افسانه ده تا عناب را برش می زد و در قوری می ریخت ، آب که جوش می آمد یک قاشق غذا خوری بابونه ، یک قاشق غذا خوری گزنه و نصف قاشق پودر شیرین بیان به آن اضافه می کرد و میگذاشت تا دم بکشد . در کنار این ، انواع دم نوش آویشن ، گل گاو زبان ، پرتقال ، لیمو ، زنجبیل و انواع چای زنجبیلی ، هل دار و ... هم بود !

انصافا بیمارستان های خصوصی لاکچری هم به اندازه ی قرنطینه ی خانگی امکانات ندارند ، اینها مطئنم کرد که حتما قرنطینه در منزل بهتر از بستری شدن در بیمارستان است و راحت تر می توانم این دوران را بگذارنم .

ادامه دارد...

نبرد سخت(1): مهران و مادر بزرگنبرد سخت(2): اول گوشی خاموش شدنبرد سخت(3): کاش دکترش کمی گوش می کرد!نبرد سخت(4): شد، آنچه نباید می شد...نبرد سخت(5): غریبانه ترین مراسم تدفیننبرد سخت(6): نخستین علائم کرونا، آن هم با اکسیژن نرمال و بدون تب!نبرد سخت(7): تو کرونا نداری اما ... نبرد سخت(8): کاهش 15 درصدی لنفوسیت/ تو کرونا مثبت هستی!

پیام محمدعلی کشاورز به مردم در سالروز 90 سالگی اش

محمدعلی کشاورز همزمان با سالروز تولدش، ضمن آرزوی آرامش، صبر و سلامتی برای هموطنانش در این روزها که مردم کشورمان با بحران کرونا دست و پنجه نرم می‌کنند، گفت: عزیزانم یادمان بماند که این بلای همه‌گیر چه به ما می‌آموزد؟ این شرایط سخت تلنگری است برای تمام انسان‌ها. تمام انسان‌های فراموشکار!

محمدعلی کشاورز ـ هنرمند پیشکسوت کشورمان ـ امروز (۲۶ فروردین ماه) ۹۰ ساله شد؛ بازیگری که از او به عنوان سالار سینما و تلویزیون ایران یاد می‌شود.

کشاورز به همین مناسبت پیامی را برای انتشار در اختیار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) قرار داده است.

آنچه در متن زیر می‌خوانید گفته‌های محمدعلی کشاورز در سالروز ۹۰ سالگی‌اش است:

---

«سپاس بی‌پایان ایزد منان را که تا کنون فرصت زیست در نود رستاخیز زیبای طبیعت را سهم من از این روزگار کرده است.

نود سال شکست و پیروزی، غم و شادی، سختی و آرامش.

و اما این روزها، روزهای سختی است. روزهای سخت برای مردمی که سالیان درازی است شادی آنها شادی من و غمشان غم من است؛ مردمی که نفسم به نفسشان بند است.

آنچه در این روزهای سخت امید و لبخند را زنده نگه می‌دارد، صحنه‌های ماندگاری است از انسانیت، محبت و همدلی. صحنه‌هایی که در گوشه گوشه‌ی این کشور رقم می‌خورد و روح انسان را به پرواز در می‌آورد. این همدلی، این همراهی، این محبت ما را از این گذرگاه سخت نیز عبور خواهد داد. فردا روزهای بهتری است.

عزیزانم یادمان بماند که این بلای همه‌گیر چه به ما می آموزد؟

این شرایط سخت تلنگری است برای تمام انسان ها. تمام انسان‌های فراموشکار!

برای ما که عزیزترین و زیباترین لحظه های زندگی را در کنار خود داریم و قدر نمی دانیم.

روزهای زیبا می آید. ای کاش یادمان بماند از این پس با طبیعت مهربان تر باشیم، باهم مهربان تر باشیم.

قدر تک تک ثانیه های حضور عزیزان و دوستان مان را بدانیم.
زندگی را پاس بداریم.

در این واپسین دهه زندگیم برای همه هم وطنانم صبر، سلامتی و آرامش آرزو می‌کنم.»

---

محمدعلی کشاورز از بازیگران ماندگار و پیشکسوت سینما و تلویزیون ایران در ۲۶ فروردین ۱۳۰۹ در اصفهان متولد شد. این هنرمند که دارای نشان درجه یک فرهنگ و هنر است، در سینما، تئاتر و تلویزیون بارها در نقش‌ها و ژانرهای گوناگون حضور داشته است.

او در بازیگری، همراهِ علی نصیریان، زنده‌یاد جمشید مشایخی، داود رشیدی و عزت‌الله انتظامی پنج بازیگر مرد ماندگار تاریخ تئاتر و سینما و تلویزیون ایران به‌شمار می‌آیند.

کشاورز تاکنون در حدود ۵۰ فیلم سینمایی، بیش از ۳۰ سریال تلویزیونی و چندین تئاتر و تله‌تئاتر ایفای نقش کرده است.

از آثار ماندگار وی می‌توان به مجموعه‌های تلویزیونی دایی‌جان ناپلئون، آتش بدون دود، هزاردستان (در نقش شعبان استخوانی)، سربداران (در نقش خواجه قشیری)، افسانه سلطان و شبان (در نقش خوابگزار اعظم)، پدرسالار و گرگ‌ها اشاره کرد.

این هنرمند ایفاگر نقش‌های ماندگاری در تاریخ سینما بوده است که از جمله آنها می‌توان به فیلم‌های «خشت وآینه»، «آقای هالو»، «رگبار»، «صادق کرده»، «شطرنج باد»، «کمال‌الملک»، «مردی که موش شد»، «کفش‌های میرزا نوروز»، «مادر»، «پول خارجی»، «دلشدگان»، «روز واقعه»، «ناصرالدین شاه اکتورسینما»، «خسوف»، «زیردرختان زیتون»، «غزال» اشاره کرد.

نگرانی سازمان نظام پزشکی از گسترش اپیدمی کرونا با سیاست «فاصله‌گذاری هوشمند»

نگرانی سازمان نظام پزشکی از گسترش اپیدمی کرونا

سازمان نظام پزشکی با انتشار بیانیه‌ای نسبت به گسترش اپیدمی کرونا و بیماری کووید ۱۹ با اجرای طرح فاصله‌گذاری هوشمند، بدون رعایت اصول علمی و نظارت جدی ابراز نگرانی کرد.

به گزارش ایرنا سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران در بیانیه ای درباره کنترل اپیدمی و مدیریت کرونا و بیماری کووید ۱۹ افزود: این سازمان بنا به رسالتی که قانون بر عهده‌اش نهاده است، وظیفه خود می‌داند روند اقدامات حوزه سلامت را که یک‌سوی آن جامعه پزشکی و سوی دیگر آن مردم قرار دارند دائم رصد کرده و پیگیر هدف والای سلامت مردم باشد.

در بیانیه آمده است: این روزها کنترل و مدیریت ویروس کرونا در کشور می‌رود تا با سیاست «فاصله‌گذاری هوشمند» وارد فاز جدید خود شود و پر واضح است که انتظار نخبگان و قاطبه مردم آن باشد که هر سیاستی به کنترل مناسب‌تر و مدیریت مؤثرتر این بیماری انجامیده و دغدغه‌های مردمی و کارکنان بخش درمان را برای کارکرد مناسب‌تر کمتر کند.

سازمان نظام پزشکی اعلام کرد: اعتقاد ما بر آن است که مدل فاصله‌گذاری هوشمند نیاز به آموزش تمام پرسنل و افرادی دارد که از این مدل بهره‌مند می‌شوند و همچنین نیاز مبرم به آموزش مردمی دارد که با این شرایط مواجه خواهند شد و بدیهی است این مدل و هر مدل فاصله‌گذاری دیگر علاوه بر آموزش‌های فراگیر، نیاز به کنترل جدی، ابزار مشخص برای نظارت و اعمال محدودیت‌های لازم دارد.

«از دیگر سو به این مهم نیز واقفیم که اگر چه‌ راه‌اندازی فعالیت‌های اقتصادی هدف اصلی اعلام فاصله‌گذاری هوشمند بوده است ولی بدون در نظر گرفتن لوازم علمی و اجرایی، زحمات گذشته همه مردم و مسئولان و کادر پزشکی به هدر رفته و تهدیدهای جدی در مورد اوج گرفتن مجدد بیماری پیش‌رو خواهد بود.»

بیانیه سازمان نظام پزشکی تصریح کرد: در ارزیابی‌های علمی و اپیدمیولوژیک، اجرای این مدل وقتی ممکن و مفید است که تعداد و آمار واقعی مبتلایان به حدی کم باشد که قابل رصد و ارزیابی نه تنها افراد، بلکه خانواده‌ها با تست‌های دقیق آزمایشگاهی و کنترل فعال موارد، میسر باشد.

«بدیهی است با توجه به موارد فوق‌الذکر برای همه کشور و شهرهای مختلف نمی‌توان نسخه واحدی نوشت. ارائه یک دستورالعمل برای همه شهرهای کشور، بدون توجه به تفاوت شیوع و آمار واقعی مبتلایان و لوازم نظارتی، ضروری و دقیق امکان افزایش و تسری بیماری را در همه شهرها افزایش خواهد داد».

اعلام نگرانی سازمان نظام پزشکی به دلیل شرایط اجرایی پیش‌رو است چندان که در شهر تهران که هنوز مشمول این مدل نشده این روزها بسیاری از مراکز خرید و میادین میوه و تره‌بار و پارک‌ها، محل تجمع کنترل نشده و بدون ضابطه‌های بهداشتی افراد شده است و نیز این نگرانی به دلیل فاصله زیادی است که چه در مورد آمار اعلامی وزارت بهداشت و چه با توجه به آمار واقعی مبتلایان با حد علمی پذیرش فاصله‌گذاری هوشمند وجود دارد.

در این بیانیه آمده است: علیرغم ثبت مشاغل بازگشایی شده در سامانه وزارت بهداشت در مورد امکان اجرایی اعمال نظارت و کنترل اصول بهداشتی تردید جدی وجود دارد.

سازمان نظام پزشکی تاکید کرد: توصیه اخیر سازمان جهانی بهداشت و بسیاری از کشورهایی که شرایط مشابه ایران دارند تمدید کنترل‌های موثر و اعمال نظارت‌ها برای مدت زمان بیشتر تا رسیدن به حد قابل قبول شیوع برای اعمال فاصله‌گذاری هوشمند و حداقل تا ۱۲ اردیبهشت بوده است. امید است در این شرایط خطیر اتخاذ تصمیم‌های صحیح و با توجه به همه ابعاد و اثرات این بحران و با رعایت اولویت قطعی اصل سلامت مردم مورد توجه مسئولان محترم قرار گیرد.

چگونه "سرسخت" شویم؛ 10 توصیه برای تاب‌آوری در بحران

کسانی که تغییر را در شرایط تنش به عنوان چالش مثبت در نظر می‌گیرند و نسبت به تغییر ایده‌ها نگرش مثبت دارند، احساس اعتماد به نفس و توانایی بیشتری دارند و به دنبال حل مشکلات هستند و نه اجتناب از آنها و کمتر دچار بیماری فیزیکی و روحی می‌شوند.

---

سواد زندگی؛ توسعه توانمندی های فردی؛ سید محمد مهدی شهیدی-در دو ماه اخیر بواسطه همه‌گیری بیماری کرونا و خانه‌نشینی ناشی از قرنطینه اغلب ما تنش‌های زیادی را تجربه کرده‌ایم. وجود این تنش‌ها در هر یک از ما تأثیرات متفاوتی بر جا می‌گذارد. برخی رنجیده خاطر می‌شوند و احساس خستگی، بی حوصلگی، خشم و پرخاشگری می‌کنند یا افسرده می‌شوند و انگیزه های عادی‌شان را برای کار و زندگی روزمره از دست می‌دهند. حتی ممکن است خوابشان مختل شود یا از انجام درست کارهای روزانه باز بمانند.

برخی هم انگار از این تنش ها نیرویی مضاعف گرفته باشند با قدرت بیشتری امور روزانه شان را سر و سامان می دهند. آنها هنگام مواجهه با استرس ناشی از تنش و مشکلات عقب نشینی نمی‌کنند و به جای احساس عجز و ناتوانی، شرایط را کنترل می‌کنند و مشکلات را فرصتی برای رشد می‌دانند و نه تهدید و درصدد حل آن ها بر‌می‌آیند و به دیگران نیز رسیدگی می‌کنند.

اما چرا برخی در شرایط تنش و استرس سرسخت‌تر و به اصطلاح "پوست کلفت" هستند و برخی دیگر به اصطلاح وا می‌دهند یا می‌برند.

کشف سرسختی (تاب‌آوری)

در سال 1979 مدیران شرکت ایلینویز بل تلفن (IBT)اقدام به تغییر و بازسازی قوانین و شرایط سازمان کردند و در نتیجه تعداد زیادی از کارکنان دچار عوارض استرس ناشی از تغییرات از قبیل حمله های قلبی، سرطان، خودکشی، اضطراب و افسردگی، اعتیاد به الکل و دارو شدند و تعداد کمی حدود یک سوم هم با این شرایط سازگار شده و حتی رشد و پیشرفت کردند.

دکتر سالواتر مدی  (Dr.Salvatore Maddi)روانشناس تحصیل کرده دانشگاه هاروارد کمبریج به همراه سوزان کوباسا  (Suzanne C.kobasa) طی ۱۲ سال آزمایش و تحقیق بر روی کارکنان شرکت ایلینویز بل تلفن (IBT) به این نتیجه رسیدند که آن دسته از کارکنانی که توانسته بودند از این تغییرات سازمانی و تنش ناشی از آن جان سالم به در بردند دارای شخصیت سرسخت‌ (تاب‌آور) یا به اصطلاح پوست کلفت بودند.

نتیجه سال ها تحقیق، آزمایش، مطالعه و مصاحبه های دکتر مدی و کوباسا روی گروه های متعددی از سربازان، مدیران، ورزشکاران و دانشجویان که در قالب کتابی با نام سرسختی* (Hardiness) این است:

"کسانی که تغییر را در شرایط تنش به عنوان چالش مثبت در نظر می‌گیرند و نسبت به تغییر ایده‌ها نگرش مثبت دارند، احساس اعتماد به نفس و توانایی بیشتری دارند و به دنبال حل مشکلات هستند و نه اجتناب از آنها و کمتر دچار بیماری فیزیکی و روحی می‌شوند."

سرسختی (تاب‌آوری) چه فایده‌هایی دارد

سرسختی(تاب آوری) مانند سپری از ما در شرایط پرتنش و سخت و استرس زا محافظت می‌کند. باعث رشد و پرورش شخصیت فرد و انعطاف پذیری و بازیابی می شود.

سرسختی ترکیبی از مکانیزم های شناختی، رفتاری و فرآیندهای بیولوژیکی است و از این رو موجب جسارت افراد برای روبه رو شدن با شرایط پرتنش و استرس‌زا می شود.

افراد تاب‌آور فعال تر و هدفمندترند و با علاقه و هیجان زندگی می کنند. آنها قدرت انتخاب دارند و مسئولیت زندگی خود را به عهده می گیرند.

آنها وقتی در زندگی با موقعیت های استرس‌زا روبرو می‌شوند آن را نه انکار می‌کنند و نه با خشونت با آن مواجه می شوند بلکه می‌پذیرند.

تاب‌آوری قدرت جایگزینی افکار و روش های تفکر مثبت را به جای تفکر منفی به فرد می دهد و موجب می‌شود افراد بتوانند هیجان، تعارض و تنش را مدیریت کنند.

خبر خوب آنکه این صفت در همه افراد قابل ایجاد، آموزش و ارتقاء است و هرچند بهترین زمان آن دوران کودکی و از طریق حمایت والدین و معلمان و تشویق آن ها برای حل مشکلات است اما در بزرگسالی نیز می توان با شناخت و تمرین انسان سرسخت و تاب‌آور شد.

10 توصیه برای تاب‌آوری در بحران‌ها

در ادامه 10 شیوه برای ایجاد و افزایش استقامت و تاب آوری به هنگام مواجهه با مشکلات و شرایط سخت که از سوی انجمن روانشناسی امریکا پیشنهاد می شود، ارائه شده است. این موارد را می‌توانید برای خود و هم برای نزدیکان به کار گیرید.

1. با اطرافیانمان رابطه برقرار کنیم: حفظ روابط خوب با اعضای خانواده و دوستان، عامل مهمی در تاب آوری است. به این دلیل برای کمک به خود و افراد باید رابطه خوبی را با دیگران برای افزایش سطح تاب آوری ایجاد کرد.

2. موقعیت های بحرانی را همیشگی ندانیم: شیب و فرازهای زندگی غیرقابل اجتناب هستند. هر کسی ممکن است لحظات دشواری را تجربه کند. ما نمی توانیم این حقیقت را تغییر دهیم. به هر حال می توانیم شیوه هایی را که چنین موقعیت هایی را دریافت، یا تفسیر می کنیم و به آنها پاسخ می دهیم، تغییر دهیم. لحظه ای که موقعیت های نامطلوب زندگی را به صورت مسائلی برطرف نشدنی می بینیم، گام های مثبتی را که قادریم برداریم، محدود می کنیم.

3. بپذیریم که تغییر در زندگی غیرقابل اجتناب است: تنها واقعیت در زندگی این است که هر چیزی تغییر می‌کند. گاهی اوقات ما قادر نیستیم به دلیل بعضی موقعیت های نامطلوب زندگی، به اهداف خود دست یابیم. پذیرش موقعیت هایی که ما نمی توانیم آنها را تغییر دهیم و تمرکز بر شرایطی که می تواند تغییر کند گام مهمی در جهت تاب آوری شخصی است.

4. هدف گذاری کنید: داشتن هدف در زندگی و توانمندی برای هدف گذاری، شاخص مهمی در تاب آوری است. فردی که هدف گذاری را به زندگی خود ضمیمه می کند، جهت گیری آینده خود را افزایش می دهد و می تواند به زمانِ شخصی ساختار دهد. وقتی که اهدافی را تعیین می کنیم برای تحقق آنها کار خواهیم کرد. تلاش برای این منظور و دستاورد آن، منبعی برای خشنودی و رضایت ما خواهد بود. لازم است توجه داشته باشیم که هدف گذاری باید ملموس و گام به گام باشد.

5. قاطعانه عمل کنید: برخی افراد هنگامی که با مساله ای مواجه می شوند ممکن است منفعل باقی بمانند در انتظار اینکه مسائل خودشان حل شوند. این نوع برخورد با مسائل، شاخصی از عدم تاب آوری است. در مقابل، توانمندی برای عمل جسورانه در موقعیت های نامطلوب به منظور حل مسائل می تواند شاخصی از تاب آوری باشد. پس اگر فکر می کنید کاری را باید انجام دهید بی محابا اقدام کنید و به خود اعتماد داشته باشید.

6. باور داشته باشید که بحران ها فرصت‌هایی برای خودکاوی هستند: افرادی که در زندگی با بحران مواجه نمی شود، فرصتی برای شناخت خود ندارند. مسائل و مشکلات فرصت هایی برای خود-کاوی هستند. اگر مسائل را به صورت فرصت هایی برای خود-کاوی بینید، تاب آوریتان در بحران ها افزوده می شود

7. همواره به خود نگاه مثبتی داشته باشید: دارا بودن اعتماد به نفس و اعتماد به قابلیت های شخصی خود شاخصی از تاب آوری است. قبل از سعی برای حل موفقیت امیز مسائل، فرد بایستی به توانایی خود برای انجام آن باور داشته باشد. شخصی بدون این باور نمی تواند گام های ضروری را برای حل مسائل بردارد.

8. دورنمای موقعیت ها و مسائل را تاریخی تجسم کنید: اگر فردی که با موقعیت های نامطلوب زندگی مواجه می شود، آنها را با دورنمایی مختصر ارزیابی کند، این موقعیت های مشکل ممکن است بزرگتر از آنچه هستند به نظر بیایند. به این دلیل ارزیابی موقعیت های مساله در دورنمایی گسترده، شاخص مهم تاب آوری است. افرادی که می توانند مسائل را در بافتی تاریخی ببینند، می توانند مساله را به طور واقع بینانه تری درک کنند بدون اینکه بار هیجانی قوی آن را بر دوش کشند. حفظ دورنمایی گسترده از موقعیت مساله و مقابله با آنها در بافتی تاریخی اثرات منفی را که مساله برای شخص در پی دارد، کاهش خواهد داد.

9. خوش بین باشید: حفظ نقطه نظر خوش بینانه به مسائل، شاخص مهمی در تاب آوری است. افراد خوش بین انتظار دارند که چیزهای خوب اتفاق افتد، در حالی که افراد بدبین می ترسند که اتفاق های بدی رخ دهد.

10. مراقب خود باشید: مراقب خود بودن شاخص مهمی از تاب آوری است. این مراقبت می تواند با حساسیت نسبت به هیجانها و نیازهای شخصی خود، صرف زمان برای خود، حفظ سلامت جسمانی و مشارکت در فعالیت هایی که از آن لذت می برید، مشخص شود. فردی که می تواند خود را به لحاظ جسمانی و روانشناختی متناسب نگه دارد، کوشش و اشتیاق بیشتری را برای حل مسائل نشان خواهد داد.

* کتاب سرسختی (بهره گیری از شرایط استرس زا در جهت رشد تاب آوری) Hardiness (Turning Stressful Circumstances into Resilient Growth) را میتوانید از اینجا خریداری کنید

جدیدترین یافته‌های علمی درباره کرونا؛ نفس عمیق هم باعث انتقال می‌شود

آلودگی هوا به کروناویروس مطلبی است که در فضای مجازی ترند شده و بسیاری به غلط آن را فهمیده‌اند.

به گزارش ایرنا اگر کروناویروس فقط از راه دست دادن، روبوسی و عطسه قابل انتقال بود قاعدتا نباید این حجم از انسان‌ها را مبتلا می‌کرد. متخصصان ژاپنی دریافتند که حجم بسیاری از مبتلایان به کوید۱۹ قربانی راه انتقال دیگری از ویروس شدند. 

عطسه و سرفه عامل اصلی نیستند

عطسه و سرفه یکی از راه‌های انتقال کروناویروس هستند که همزمان با آنها از دهان ما دراپلت‌ها خارج شده و ویروس از کسی به دیگری انتقال پیدا می‌کند.

پژوهشگران ژاپنی، برای آزمایش این دراپلت‌ها کسی را به اتاقی با دوربینی مخصوص می‌آورند و با تحریک عصب‌های بینی او عطسه می‌کند. فیلمی که با دوربین مخصوص از او گرفته شده تنها دراپلت‌ها و قطرات آب ریز را نشان می‌دهد و دراپلت‌ها فورا به زمین میفتند؛ اما با استفاده از پرتوهای لیزری داخل اتاق و دوربینی که حساسیت بالاتری (شناسایی دراپلت‌ها با قطر کمتر از ۰.۱) دارد فیلم را مورد مطالعه قرار می‌دهند. این دوربین ذراتی را نشان می‌دهد که بعد از عطسه از دهان شخص خارج شده و در هوا معلق می‌شوند. این ذرات میکرودراپلت‌ها نام دارند.

عامل اصلی انتقال ویروس میکرودراپلت‌ها هستند

میکرودراپلت‌ها نه تنها با سرفه و عطسه؛ بلکه با نفس عمیق کشیدن و صحبت کردن با صدای بلند نیز از دهان خارج می‌شوند و به طبع عامل انتقال ویروس نیز هستند. راه حلی که پژوهشگران ژاپنی پیشنهاد می‌دهند تهویه هوا هر یک ساعت یک‌بار است. به این صورت که هر یک ساعت، یک‌بار در یا پنجره‌ها را باز کرده و گردش هوا ایجاد کنیم.

میکرودراپلت‌ها ذرات سبکی هستند که به راحتی با جریان هوا حرکت می‌کنند. اگر در یک اتاق ۱۲ متری کسی که مبتلا یا ناقل کوید۱۹ است عطسه، سرفه و با صدای بلند صحبت کند یا نفس عمیق بکشد تمام آن فضا را آلوده کرده است. تنها تهویه مناسب اتاق است که می‌تواند افراد را از این ریز ذرات معلق در هوا حفظ کند.

منبع: NHK

لینک کوتاه: asriran.com/00325W