دانش > روبات - همشهری آنلاین- هلن صدیق بنای:
نگرانی دانشمندان، هنرمندان و کارشناسان امر از رشدبی‌رویه تکنولوژی هوش مصنوعی، آنان این رشد بی‌رویه را پایان بشر می‌دانند!
این نگرانی سال‌ها است که در میان دانشمندان، هنرمندان و کارگردان فیلم‌های سینمایی رخنه کرده است و در آثار آنان این مسئله به وضوح قابل مشاهده است. فیلم‌هایی چون؛ ترمیناتور، ماتریکس، بلید رانر و یا نمونه‌های جدیدتر مانند؛ (Her) اثر اسپایک جونز که رابطه عاشقانه انسان و سیستم عامل را به تصویر کشیده است، همیشه انسان ضعیف در برابر دشمنی غیر قابل کنترل یا همان هوش مصنوعی قرار گرفته است و این تصویری ترسناک است.
فیلم‌های با همین موضوعات همچنان به روی پرده می‌روند. فیلم‌هایی چون؛ "انتقام‌جویان"، که در آن قهرمانان داستان با "اولتران" می‌جنگند؛ اولتران موجودی با هوش مصنوعی فوق‌العاده که می‌خواهد نسل بشر را نابود کند و اگر قهرمانان داستان نبودند او حتما این کار را می‌کرد. ساخت و نمایش چنین فیلم‌هایی روی پرده بزرگ سینما می‌توان نشان از انتقال پیامی از سر نگرانی، ترس و هشدار به جوامع بشری دانست.
در این زمینه دانشمندان، مهندسان، نویسندگان و.... هریک به گونه‌ای نگرانی خود را مطرح کرده و خواستار کنترل و توقف رشد بی‌رویه هوش مصنوعی در جهان شدند. برای نمونه؛
پروفسور نیک بوستروم، استاد دانشگاه آکسفورد، در این باره می‌گوید؛ "در عرض یک قرن موجوداتی با هوش مصنوعی دنیای ما را به پایان خواهند رساند".
ری کورزوایل، مدیر مهندسی گوگل به دلایل پیچیده‌تر نگران هوش مصنوعی است. او می‌گوید: "نوشتن الگوریتمی به‌عنوان الگوی اخلاقی که بسیار محکم باشد تا نرم‌افزارهای فوق هوشمند را مقید و مهار کند، کار آسانی نیست".
لون ماسک، رئیس شرکت تسلا، گفته است که هوش مصنوعی افسارگسیخته "بزرگ‌ترین تهدید" برای موجودیت بشر است. او نگران است عاقبت همه ما زیر پای موجوداتی حساب‌گر و بی‌عاطفه له شویم. موجوداتی با هوش مصنوعی...
البته شکی نیست که ماشین‌ها آرام‌آرام هوشمندتر می‌شوند و کارهایی که آدم‌ها در آن توانایی داشته باشند، روز به روز کمتر می‌شود. حتی یک وسیله ابتدایی مثل موبایل نیز محاسبات پیچیده را در یک چشم‌بر هم‌زدن انجام می‌دهد. کامپیوترها برای مسئله‌هایی در زمینه‌های مختلف راه‌حل‌های جدید و خلاقانه پیدا می‌کنند، راه‌حل‌هایی که هرگز به عقل آدم‌ها نرسیده است.
ارپنتر در این باره می‌گوید: "ما نمی‌توانیم دقیق پیش بینی کنیم که اگر یک ماشین میزان هوش بشر را پشت سر بگذارد، چه اتفاقی خواهد افتاد. بنابراین گفتن این مسئله که این ماشین کمک حال ما خواهد بود یا ما را منزوی می‌کند، نادیده می‌گیرد و یا نابودمان می‌کند،سخت است. برای داشتن قدرت محاسبه یا توسعه الگوریتمی در رسیدن به هوش مصنوعی کامل راه زیادی در پیش است و ممکن است این تحول تا چند دهه آینده عملی شود. " به نظر او هوش مصنوعی به سمتی می‌رود که نهایتا نیرویی مثبت باشد.
نیل جیکوبستین، مدیر بخش هوش مصنوعی و رباتیک دانشگاه سینگولاریتی در کالیفرنیا، از نگاه اخلاقی به موضوع نگاه می‌کند و می‌گوید: "به نظرم رسیدن به دستاوردهای اخلاقی از هوش مصنوعی کار آسانی نیست". با این وجود اگر از همین حالا تلاش کنیم، می‌توانیم جلوی ظهور هوش مصنوعی افسارگسیخته را بگیریم.
ما باید به پیامدهای کارمان وقتی چیز تازه‌ای را خلق می‌کنیم، فکر کنیم و جوامع را برای تغییرات که ممکن است پیش بیاید آماده کنیم. بهتر است این کارها را پیش از آنکه این فن‌آوری‌ها تکمیل شوند انجام دهیم. اگرچه هوش مصنوعی و رباتیک هنوز به مرحله نهایی و تکمیل خود نرسیده است بنابراین ما این امکان را داریم که با جدیت به پیش‌آمدهای منفی احتمالی فکر کنیم و تا جایی که امکان دارد برای این مسائل برنامه‌های کنترلی بیشتر، حساب شده و دقیق‌تر طراحی کنیم".
در این میان چارلز استراس، نویسنده داستان‌های علمی، تخیلی به نکته جالبی اشاره می‌کند. او در این باره می‌گوید؛ اگر به کارهایی که در حال حاضر در زمینه هوش مصنوعی انجام می‌شود نگاه کنیم، می‌بینیم بیشتر روی سیستم‌هایی متمرکز است که آن خودآگاهی و اختیاری را که می‌تواند برای ما آدم‌ها مشکل‌آفرین شود، ندارند.
هوش مصنوعی می‌تواند ، چه امروز، چه در آینده، خطرناک باشد. اما نه به "تنهایی" بلکه به‌خاطر آدم‌هایی که آن را هدایت می‌کنند.من هم با او موافقم.
از نگاه من بزرگ‌ترین خطر هوش مصنوعی برای ما از ناحیه آن انسان و بشری است که اهداف آن را تعیین می‌کند. به عنوان مثال؛ هواپیمای خودکار خود به تنهایی نمی‌تواند آدم بکشد. مگر آنکه برای چنین هدفی برنامه ریزی و یا اینکه فردی فرمان شلیک موشکی را از طریق آن صادر کند، در واقع اگر دقت کنیم، این انسان است که به واسطه هوشمندی یک وسیله دست به کشتار می‌زند نه خود وسیله....چرا که هیچ فردی به ماشینی که سر خود کار کند نیازی ندارد. همه دوست دارند ماشین از آنان فرمان ببرد نه که فرمان براند.
از نظر استراس باید قصد و نیت آدم‌ها را به پرسش گرفت نه روبات‌های دستور گیرنده را... می‌توان گفت که ما به دوران پسا هوش مصنوعی قدم گذاشتیم. با این حال هنوز نپذیرفته‌ایم که هوش مصنوعی در واقع جایگزینی برای خود ما است! ابزاری که تندتر و دقیق‌تر فکر می‌کند، اما نه انسانی و خیرخواهانه‌تر...!
اما به راستی این خطر چقدر جدی است؟ روزی که بشر اولین برنامه کامپیوتری کاملا هوشمند را بنویسد، برنامه‌ای که بتواند نسخه‌ای هوشمندتر از خودش را تولید کند، آیا چنان روزی می‌توان گفت؛ کار انسان تمام است؟
استیون هاوکینگ، فیزیکدان برجسته انگلیسی که خود برای صحبت کردن از تکنولوژی هوش مصنوعی استفاده می‌کند، می‌گوید؛ تلاش برای آفریدن هوش مصنوعی، تهدیدی جدی برای نسل بشر است. از نظر او توسعه کامل تکنولوژی هوش مصنوعی می‌تواند پایان نژاد بشر باشد.
این دانشمند به دلیل بیماری ای ال اس (اسکلروز جانبی آمیوتروفیک) که باعث تخریب پیشرونده و غیرقابل ترمیم دستگاه عصبی مرکزی فرد می‌شود، امکان تحرک ندارد و در حال حاضر از سیستم نوینی که با استفاده از هوش مصنوعی تولید شده برای ارتباط کلامی استفاده می‌کند.
سازنده این دستگاه یک شرکت انگلیسی به نام سویفت کی است. تکنولوژی هوش مصنوعی این شرکت که در حال حاضر به عنوان اپلیکیشن صفحه کلید در تلفن‌های هوشمند نیز به کار گرفته می‌شود، هنگام صحبت کردن به پروفسور کمک می‌کند. این دستگاه با درک، فکر و اندیشه این دانشمند به او واژه‌ای را پیشنهاد می‌دهد تا از آن استفاده کند.
هاوکینگ می‌گوید؛ نسخه‌های ابتدایی هوش مصنوعی که تاکنون ابداع شده‌اند مفید هستند، با این وجود ، از آینده خلق تکنولوژی که بتواند با انسان برابری کند یا از او پیشی بگیرد، نگران است.چرا که چنین موجودی می‌تواند روی پای خودش بایستد و هر بار با شتابی بیشتر خود را از نو طراحی کند. بشر که به دلیل محدودیت‌های بیولوژیک سرعت کمتری دارد بدون توانایی رقابت عقب خواهد ماند!
اما دیگران زیاد به این مسئله بدبین نیستند. رولو کارپنتر که نرم افزار "کلوربوت" را طراحی کرده است، معتقد است انسان تا زمانی بسیار طولانی سلطه خود بر این تکنولوژی را حفظ خواهد کرد و هم زمان توانایی بالقوه هوش مصنوعی برای حل کردن بسیاری از مشکلات بشری بیشتر و بیشتر خواهد شد.
نرم افزار کلوربوت قابلیت یادگیری از گفتگوهای پیشین را دارا است و میزان موفقیتش در آزمون تورینگ، (آزمایش سنجش میزان هوشمندی ماشین‌ها) بسیار بالا بود. این نرم افزار توانسته بسیاری را متقاعد کند که در حال گفتگو با یک انسان واقعی هستند.
هاوکینگ خود یکی از اولین مشتاقان استفاده از نوع تکنولوژی‌های ارتباطی جدید است و امیدوار است که بتواند با سیستم تاز‌ه‌اش سریع‌تر بنویسد و صحبت کند. صدای او هنوز آهنگی روباتیک دارد. با این وجود، این دانشمند درباره تکنولوژی‌ای که خود نمونه‌ای ساده آن را برای برقراری ارتباط استفاده می‌کند، هشدار می‌دهد و نگران است. اما دیگران کمتر این نگرانی را احساس می‌کنند.
یک کارآفرین حوزه تکنولوژی نیز هشدار می‌دهد که هوش مصنوعی بزرگ‌ترین تهدید برای وجود انسان خواهد بود. یکی از نگرانی‌ها در آینده کوتاه مدت این است که دستگاه‌های هوشمند می‌توانند با به عهده گرفتن وظایفی که در حال حاضر بر عهده انسان است میلیون‌ها فرصت شغلی را از میان ببرند!
برگرفته از؛ thenextweb - dailymail
