به گزارش گاردین، این الگوریتم با استفاده از ساختار شبکه عصبی اجزای مختلف تصویر را تشخیص میدهد و آن را با اجسامی که میشناسد مقایسه میکند. اگر جزء شناسایی شده شباهتی به جسم مورد نظر داشته باشد آن جسم در تصویر اصلی ترکیب میشود. همچنین پارهای تغییرات در نور و رنگ تصویر هم ایجاد میشود که به ایجاد صحنههای جالب کمک میکند.
این الگوریتم حتی از عکسهایی که فقط نویز و ترکیب چند خط و نقطه هستند نیز میتواند مناظری خیره کننده ایجاد کند. شبکه عصبی یک ساختار فرضی در هوش مصنوعی است که با الهام از نحوه کار نورونهای عصبی بیولوژیک در شناسایی الگو، یادگیری ماشین و پیشبینی آماری کاربرد دارد.
اکنون که کد اصلی این الگوریتم تحت زبان پایتون برای استفاده مردم منتشر شده تصاویر جالبی با هشتگ #DeepDream در شبکههای اجتماعی خلق شدهاست.
آخرین خبری که درباره یوزپلنگ روباتیک MIT منتشر شده، این است که افسار این ماشین را رها کردهاند تا در چمن محوطه دانشگاه به اینسو و آنسو بدود.
حالا این روبات بیسیم، با جهش جدیدی در پاهایش توانسته رکورد سرعت متوسط 16 کیلومتر بر ساعت را از آن خود کند و در عین حال از روی موانعی به بلندی 40 سانتیمتر بپرد.
این روبات چهارپا از جهت دیگری نیز ارتقا یافته است؛ روی آن سیستم لیدار (Light Detection and Ranging: فناوری قدرتمند سنجش از راه دور لیزری) و الگوریتم جدیدی نصب شده که به آن اجازه میدهد موانع را از فاصله دور شناسایی و برای پرش از روی آنها یا دور زدنشان اقدام کند.
سیستم لیدار بر اساس بازتاب پرتوهای لیزر از اجسام مقابل، تصویری از موقعیت آنها تهیه میکند. روبات هم به کمک الگوریتم و بر اساس این تصاویر، ارتفاع مانع و فاصلهاش با آن را میفهمد و طوری از روی آن میپرد که با مانع برخوردی نداشته باشد.
گروه محققان MIT میگویند این نخستین روبات چهارپای جهان است که میتواند در حین حرکت از روی موانع بهصورت خودکار بپرد، بدون آنکه متوقف شود.
این قابلیتهای تازه، خبر از جهشهای بزرگی در صنعت روباتیک میدهند. در نخستین گام، روبات با استفاده از بازتاب نورهای لیزر و محاسبه از طریق الگوریتم، موانع را تشخیص میدهد و فاصلهاش تا مانع و همچنین ارتفاع آن را محاسبه میکند.
بخش دوم الگوریتم، روبات را قادر میکند تا رویکرد خودش را در مقابل این موانع مشخص کند.
در صورتی که روبات تشخیص دهد میتواند مانع را پشت سر بگذارد، بهترین نقطه برای پرش را تعیین میکند تا با خیال راحت از روی مانع رد شود.
بعد از این تصمیم، گامهای روبات برای موفقیت در پرش تنظیم میشوند؛ یعنی روبات سرعتش را چنان تغییر میدهد تا به نقطه پرش ایدهآل برسد.
تمام این مراحل در کمتر از 100 میلیثانیه انجام میگیرد. حتی در حین پرواز روبات هم، این الگوریتم بهصورت پویا دست به اصلاح حرکتی روبات میزند.
روبات در آزمونهای انجام شده روی دوی ثابت با موانع 45 سانتیمتری، 70 درصد موفقیت کسب کرد در حالی که روی زمین و با همین شرایط، به درصد موفقیت 90 رسیده بود.
این موفقیت از این جهت اهمیت دارد که پرش در حین دویدن، به معنای واقعی کلمه یک رفتار پویاست که در هر لحظه نیاز به اصلاح و بررسی مجدد دارد.
موفقیت روبات و الگوریتمهایش در این زمینه یک گام مهم در شبیهسازی رفتارهای موجودات زنده محسوب میشود.
منبع:همشهریدانستنیها
براساس گزارش میلآنلاین، این فناوری که پروژه سلی ( Soli )نام دارد میتواند کوچکترین حرکات انگشت دست کاربر را با استفاده از رادارهایی که در میان ریزتراشههایی کار گذاشتهشدهاند، شناسایی کند؛ فناوری که به گفته ایوان پوپیروف مخترع آن میتواند بازار تجهیزات لمسی را متحول سازد.
پوپیروف هدایت تیمی از طراحان و سازندگان را در لابراتوار محرمانه پروژهها و فناوریهای پیشرفته گوگل به عهده دارد. به گفته وی با استفاده از یک ریزتراشه راداری کوچک میتوان کوچکترین حرکات و لرزشهای دست انسان را برای بهرهبردن در راستای تعامل با رایانهها و تجهیزات پوشیدنی ردیابی کرد.
این مخترع روس میگوید ابداع جدیدش میتواند صفحات لمسی مجازی ایجاد کند که کاربر میتواند با کمک از حرکات اشارهای آن را کنترل کند. به گفته وی این فناوری متفاوت از حسگرهای دوربینداری است که هماکنون در بازار وجود دارد، زیرا این تکنولوژی بر پایه امواج رادارهای نامرئی ناشی از تراشهای که میتوان آن را درون هرچیزی گنجاند، ساخته شدهاست.
به گفته محققان بزرگترین چالش کاهش ابعاد راداری به بزرگی یک جعبه کفش به اندازهای کوچک بود که بتوان آن را درون یک ریزتراشه گنجاند. محققان با الهام از نسل جدید وای-فای که وای-گیگ نامیده میشود، توانستند در عرض 10 ماه رادار را با همکاری شرکت تراشهسازی آلمانی اینفینئون به ابعاد میلیمتری تولید کنند.
به گفته پوپیرف این تراشههای راداری اکنون برای تولید انبوه آمادهاند. به گفته وی پروژه سولی در حقیقت به هیچ دوربینی مجهز نیست و میتوان آن را در هر وسیله و ابزاری گنجاند، برای مثال میتوان آن را درون مبلمان خانه،خودرو،رایانههای پوشیدنی، ساعت، اسباببازیها و یا هرجای دیگری که افراد بخواهند از طریق آن با رایانهها تعامل پیدا کنند،گنجاند.
همچنین از این تکنولوژی میتوان برای تعامل با اجسام در فضای مجازی و بازیهای مجازی نیز استفاده کرد. پوپیروف که به تازگی این فناوری را در کالیفرنیا در معرض چشم توسعهدهندگان به نمایش گذاشتهاست میگوید این فناوری میتواند حرکات دست را از فاصله یک متری ردیابی کند درست ماننددستکشهایی که در فیلم گزارش اقلیت برای کنترل نمایشگرها و تجهیزات دیجیتال استفاده میشد.
پوپیروف در مراسم رونمایی که درکالیفرنیا برگزار شد، با روشن کردن یک رادیو از فاصله دور و با مالیدن دو انگشت شصت و اشاره به یکدیگر توانست توجه توسعهدهندگان را به خود جلب کند.