تاثیر هدف و معنا داشتن زندگی بر طول عمر

تاثیر یک عامل روانشناختی بر طول عمر/ معنای زندگی

یک مطالعه جدید در آمریکا نشان می‌دهد که یافتن هدف و معنایی در زندگی می‌تواند خطر مرگ زودرس را کاهش دهد.

---

به گزارش ایسنا، محققان در این مطالعه داده‌های بیش از ۱۰۰۰ بزرگسال آمریکایی را که به پرسشنامه‌های روانشناختی در مورد هدف زندگی پاسخ داده بودند، مورد بررسی قرار دادند. 

آن‌ها دریافتند افرادی که احساس می‌کردند معنای زندگی را پیدا کرده‌اند، بهزیستی جسمی و روانی بهتری را گزارش داده و تمایل به داشتن عمر طولانی‌تری دارند اما افرادی که هنوز به دنبال معنای زندگی بودند، بهزیستی روانی بدتر و هم‌چنین عملکرد ضعیف‌تر شناختی داشتند.

یافته‌های این تیم تحقیقاتی از دانشگاه کالیفرنیای سن دیگو حاکی از آن است که عدم دستیابی به هدف زندگی به خودی خود یک عامل خطر برای مرگ زودرس بوده و یافتن آن ممکن است به افزایش سال‌های عمر کمک کند.

به گفته یک استاد روانپزشکی و علوم اعصاب دانشکده پزشکی سن دیگوی آمریکا، بسیاری از افراد از منظر فلسفی به معنی و هدف در زندگی فکر می‌کنند. نکته آن است که افرادی که به این معنا دست می‌یابند نسبت به اشخاصی که در یافتن آن موفق نیستند، زندگی شادتر و سالم‌تری دارند.

در این مطالعه که داده‌های بیش از ۱۰۰۰ بزرگسال آمریکاییِ بین ۲۱ تا بیش از ۱۰۰ ساله مورد بررسی قرار گرفته، از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا عباراتی از جمله "من به دنبال یک هدف یا مأموریت برای زندگی خودم هستم" و "من یک هدف رضایت‌بخش در یافته‌ام" را امتیازبندی کنند.

نتایج نشان داد افرادی که به این هدف دست‌ یافته‌اند از سلامت جسمی و روانی بهتری برخوردارند. هم‌چنین افرادی که در جست‌وجوی این معنا بودند از افرادی که به دنبال آن نیستند، از وضعیت سلامت بهتری برخوردار هستند.

هم‌چنین اثرات دستیابی به این معنا در افراد کمتر و بیشتر از ۶۰ ساله متفاوت بوده است. در دهه دوم زندگی افراد به طور معمول در مورد شغل، شریک زندگی و هدف خود مطمئن نیستند. با ورود به دهه سوم و چهارم زندگی امکان دارد افراد شغل و شریک زندگی خود را پیدا کرده و جست‌وجو برای یافتن معنای زندگی کاهش یافته و در عوض معنا افزایش می‌یابد. 

بعد از ۶۰ سالگی معمولا این روند تغییر می‌کند. افراد در این سن اغلب بازنشسته شده‌اند. درست همان طور که داشتن شغلی ثابت منجر به شفافیت هدف زندگی می‌شود، از دست دادن آن منجر به ایجاد حسی مبهم در مورد هدف زندگی می‌شود. 

بسیاری تصور می‌کنند با از دست دادن شغلشان، بخشی از هویت خود را از دست داده‌اند. هم‌چنین در این سنین مشکلات سلامتی آغاز شده و احتمال دارد افراد بسیاری از اعضای خانواده و عزیزان خود را از دست بدهند. از همین رو با تغییر معنای قبلی افراد شروع به جست‌وجوی دوباره برای یافتن معنایی جدید در زندگی خود می‌کنند. 

به نوشته روزنامه دیلی میل، در اوایل سال جاری میلادی (۲۰۱۹)، مطالعه‌ای در مورد ۷۰۰۰ آمریکایی میانسال نشان داد افرادی که هدفی قوی در زندگی ندارند، بیش از دو برابر افرادی که حداقل یک هدف قوی در زندگی خود دارند، احتمال مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی طی یک دوره پنج ساله را دارند. این هدف حتی در جلوگیری از مرگ و میر زودرس بیش از ترک دخانیات یا ورزش منظم تاثیر دارد.

راه‌اندازی بزرگترین مزرعه خورشیدی خصوصی در چین

این مزرعه خورشیدی نخستین پروژه از مجموعه پروژه های انرژی پاک است که بدون دریافت یارانه در چین فعالیت می کنند و به تنهایی با نیروگاههای زغال سوز و گازسوز رقابت خواهند کرد.

---

بزرگترین پروژه خورشیدی چین که بدون دریافت یارانه دولتی ساخته شده است، در استان شمال شرقی لیااونینگ راه اندازی شد.

به گزارش ایسنا، واحدی از شرکت "استیت پاور اینوستمنت" چین یک مزرعه خورشیدی ۵۰۰ مگاواتی را در استان شمال شرقی لیااونینگ راه اندازی کرد که بزرگترین پروژه خورشیدی به شمار می رود که یارانه دولتی دریافت نکرده است.

ساخت این مزرعه در شهر چائویانگ در ژوئن آغاز شد و در ۲۴ دسامبر به شبکه برق متصل شد.

این مزرعه خورشیدی نخستین پروژه از مجموعه پروژه های انرژی پاک است که بدون دریافت یارانه در چین فعالیت می کنند و به تنهایی با نیروگاههای زغال سوز و گازسوز رقابت خواهند کرد.

بر اساس گزارش بلومبرگ، برای ساخت پروژه لیااونینگ حدود ۲.۹ میلیارد یوان (۴۱۵ میلیون دلار) سرمایه گذاری شده است. طبق فهرست منتشره از سوی اداره انرژی ملی و کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی چین، دو مزرعه خورشیدی ۵۰۰ مگاواتی دیگر در استانهای هیلونگ جیانگ و جیانگ سو در دست ساخت هستند که حمایت مالی دولت را دریافت نکرده اند.

چین در توسعه پروژه های خورشیدی پیشرفت عظیمی داشته و متعهد شده است از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ به میزان ۲.۵ تریلیون یوان (۳۶۷ میلیارد دلار) در تولید نیروی تجدیدپذیر شامل خورشیدی، بادی، هیدرو و هسته‌ای، سرمایه گذاری کند.

تحلیلهایی درباره لایحه بودجه سال ۹۹ کشور

مرکز پژوهش‌های مجلس اعلام کرد:

بدون اصلاح چشمگیر لایحه بودجه ۹۹ دولت یا چاپ پول می‌کند یا معامله سیاسی!

در هنگام اجرای بودجه، دولت با یک راهکار دیگر شامل فشار و اضطرار برای استقراض از بانک مرکزی (چاپ پول) و پذیرش تورم شدید ناشی از آن، یا تن دادن به معامله سیاسی که به دلایل عمدتا دفاعی از آن احتراز می شود، مواجه خواهد شد

گروه اقتصادی-رجانیوز: مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در گزارشی با عنوان «بررسی لایحه بودجه سال 1399 کل کشور 2. بودجه به زبان ساده»، توضیحات مهمی درباره شرایط تهیه لایحه بودجه 99 و تصویب آن اشاره کرده است.

 

در بخش «مقدمه» گزارش بازوی کارشناسی مجلس درباره این موضوع آمده است: «امسال، بودجه در وضعیتی تهیه شده است و احتمالاً تصویب خواهد شد که:

 

- کشور در شرایط تحریم به سر می‏‌برد و کاهش درآمدهای نفتی باعث ایجاد کسری قابل توجه در بودجه شده،

 

- تورمِ چند سال اخیر از قدرت خرید عده زیادی از مردم کاسته و آن ها را زیر فشار برده و نیاز به طرح های حمایتی محسوس است،

 

- اجرای نامناسب طرح افزایش قیمت بنزین و آشوب های پس از آن،‌ علاوه بر ایجاد تلاطم و فشار اجتماعی و آثار جانبی منفی در برخی حوزه های دیگر و...، سیاستگذار را در مقابل هرگونه حرکت اصلاحی آسیب پذیر، محتاط و بیش از گذشته محافظه کار کرده است،

 

- برای پوشش کسری بودجه، گزینه هایی شامل افزایش درآمدهای غیرنفتی (عمدتا مالیات)، کاهش هزینه ها، ایجاد بدهی و استفاده موثر از دارایی های فعلی پیش روی دولت است،

 

- در صورت عدم انتخاب از گزینه‏‌های فوق، در هنگام اجرای بودجه، دولت با یک راهکار دیگر شامل فشار و اضطرار برای استقراض از بانک مرکزی (چاپ پول) و پذیرش تورم شدید ناشی از آن، یا تن دادن به معامله سیاسی که به دلایل عمدتا دفاعی از آن احتراز می شود، مواجه خواهد شد،

 

- کاهش هزینه ها یا افزایش مالیات ها، یا آن چیزی که اصطلاحا ریاضت یا پرهیزکاری نامیده می شود، ممکن است به رکود موجود دامن بزند،

 

- در نهایت، انتخابات مجلس - و با فاصله یک سال پس از استقرار مجلس، انتخابات ریاست جمهوری - و فرایند کسب رای از طبقات مختلف اجتماعی به عنوان عرضه زورآزمایی و یقه گیری گروه های سیاسی، در پیش است».

 

*راز عبور سلامت یا خطرناک به اقتصاد بدون نفت

 

در ادامه این بخش از گزارش مرکز پژوهش های مجلس آمده است: «فارغ از جنبه‌های فنی یا حسابداری بودجه، در کوتاه‌مدت و میان‌مدت، راز عبور سلامت یا خطرناک به اقتصاد بدون نفت، ترمیم یا تشدید کسری بودجه و آرامش یا ناآرامی اقتصادی-اجتماعی-سیاسی، از کانال مدیریت مؤثر یا مخرب مسئله ذینفعان فضای مالی و پولی کشور می‏گذرد. به عبارت دیگر، اجماع یا اختلاف و تنش ملی بر سر آرایش مجدد منافع ناشی از جمع‌آوری (مالیات‌ستانی و...) و صرف (دریافت‌کنندگان) منابع عمومی بودجه‌ای و پولی کشور، سرنوشت مالی، اقتصادی و اجتماعی کشور را در این دامنه زمانی رقم خواهد زد. برای بلندمدت نیز، باید تقویت موتورهای رشد اقتصاد و محقق شدن ظرفیت‌های بالقوه کشور در دستور کار قرار گیرد و تقویت آن نیز باید از همین الان شروع شود»

 

این وضعیت بسته به نوع عمل سیاستگذار و اجماع ملی انجام شده، چهار سرانجام بیشتر نخواهد داشت و این مردم هستند که باید پایان‌بندی آن را انتخاب کنند:

 

- عبور موفق به اقتصاد نفتی با استفاده از فرصت تحریم از طریق مدیریت مؤثر ذینفعان (ترک اعتیاد نفتی)،

 

- تنش و بی‌ثباتی اجتماعی-سیاسی شدید در مسیر رسیدن به اقتصاد بدون نفت از طریق مدیریت ناکارآمد ذینفعان (تخریب و آشوب بی‌ثمر)،

 

- محافظه‌کاری و گذران امور با استقراض و چاپ پول و تضعیف و تخریب تدریجی و تشدید شونده اقتصاد (تخریبی تدریجی و سپس شتابنده)،

 

- بازگشت به اقتصاد نفتی و ادامه تضعیف تدریجی از طریق نفش کشیدن در فضایی که پیچ مالی آن دیگر در اختیار کشور نیست (مرثیه ای برای فرصت از دست رفته)».

---

---

بودجه ۹۹ کاملا براساس توهم بسته شده است

عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراهای مجلس شورای اسلامی با اشاره به غیرواقعی بودن درآمدهای پیش‌بینی شده برای نفت و مالیات گفت: بودجه 99 اصلاً عملیاتی نیست و یک بودجه توهمی است.

 

---

به گزارش رجانیوز؛ شهاب‌الدین بی‌مقدار در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس درباره لایحه بودجه 99 اظهار داشت: اولاً پیش‌بینی‌شان در مورد نفت خیلی رویایی است چون واقعیت چنین چیزی را اعلام نمی‌کند، علاوه بر نفت در مورد مالیات هم خیلی عدد بالایی را گذاشتند.

 

وی افزود: اگر می‌توانند از محل فرار مالیاتی‌ها و پولشویی و اینها مالیات‌ها را بگیرند تحویل بدهند ما حرفی نداریم ولی آن هم نشدنی است. من راه حلی که می‌دانم این است که باید هزینه‌ها را کم کنند. یکی از هزینه‌هایی که می‌توانیم از آنها بزنیم هزینه محافظت‌ها است.

 

این نماینده مجلس ادامه داد: در مجلس دوره اول هم ترور بود، اما این همه برای محافظتش پول خرج نمی‌شد. یا مثلاً فرض کنید فلان آقا نوشته بودند 18 نفر مسئول محافظت از وی هستند. ماهی 100، 120، 150 میلیون تومان هزینه دارد. خب این‌ها را می‌توانیم کم کنیم.

 

بی‌مقدار درباره وضعیت اصلاحات ساختاری در لایحه بودجه 99 گفت: هیچ اصلاح ساختاری نشده است. بودجه اصلاً عملیاتی نیست و به نظر من یک بودجه توهمی است. به نظر من این بودجه را ما اگر تصویب نکنیم بهتر است. دولت واقعا قدرت ندارد و نمی‌تواند 48 هزار میلیارد تومان از محل فروش اموال مازاد دولتی در سال آینده درآمد کسب کند.

 

گفتنی است، روز سه‌شنبه در نشست کمیسیون تلفیق بودجه 99 مجلس، کلیات لایحه بودجه به رای اعضای کمیسیون گذاشته شد که نمایندگان عضو این کمیسیون با ٢١ رای موافق از مجموع ٣٩ نماینده حاضر با آن موافقت کردند و بر همین اساس کلیات بودجه در این کمیسیون تصویب شد.

 

بودجه 99 کشور را به ورطه سقوط می‌کشاند

 

در همین زمینه، بسیج دانشجویی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران طی بیانیه‌ای در مورد لایحه بودجه 99 اعلام کرد: در شرایطی که کشور در جنگی همه‌جانبه به‌سر می‌برد و دشمنان از هر فرصتی برای ضربه زدن به آن استفاده می‌کنند، انتظار می‌رود دولت به‌جای تاکید مداوم بر لزوم مذاکره، قدری به داخل کشور نگاه کند.

 

نتیجتا باید لایحه بودجه به عنوان عملکرد مالی یک‌ساله دولت، به گونه‌ای نوشته شود که راه اصلاحات اقتصادی را باز کند. اما در کمال تعجب و تاسف دولت لایحه‌ای تقدیم مجلس کرده ‌است که نه تنها وضعیت کشور را بهبود نمی‌بخشد، بلکه خود به عنوان تکه‌ای از پازل دشمنان عمل کرده و کشور را به ورطه سقوط می‌کشاند.

 

این لایحه دارای اشکالات متعددی است که برخی از آن‌ها در ادامه آمده‌اند: اول. بر خلاف توصیه اکید عموم کارشناسان اقتصادی، سیاست دلار 4200 تومانی در سال بعد نیز کماکان ادامه خواهد داشت و 10/5میلیارد دلار از پول فروش نفت صرف واردات با دلار 4200 تومانی خواهد شد.

 

دوم. در لایحه بودجه سال 1399، فروش روزانه یک‌ میلیون بشکه نفت پیش‌بینی شده است با توجه به اینکه فروش نفت ما در سال قبل به طور میانگین روزانه کم‌تر از 500 هزار بشکه بوده، بنظر می‌رسد حدود از 30 هزار میلیارد تومان کسری از این ناحیه متوجه دولت شود.

 

سوم. در حالی که در لایحه بودجه سال 98، رقم درآمد حاصل از فروش اموال دولت حدود 4000 میلیارد تومان بود، این رقم در لایحه بودجه سال 99 بیش از دوازده برابر شده و به حدود 50 هزار میلیارد تومان رسیده ‌است! این کار نه تنها راه بسیار غلطی برای جبران کسری بودجه است، که اجرایی شدن آن نیز دور از انتظار به نظر می‌رسد.

 

چهارم. فلسفه ایجاد صندوق توسعه ملی این بوده که محل ذخیره درآمدهای نفتی باشد، تا درآمد کشور از فروش نفت در مخارج جاری دولت وارد نشود و تبدیل به سرمایه‌ای مولد شود. اما در کمال تاسف شاهد آن هستیم که این صندوق در سال‌های اخیر تبدیل به قلکی برای دولت‌ها شده تا کمبود منابع خود را از آن جبران کنند. موضوعی که در بودجه سال آینده وخیم‌تر نیز شده است.

 

پنجم. درحالی که در برنامه ششم توسعه حجم مجاز برای انتشار اوراق در سال 1399 حداکثر50 هزار میلیارد تومان تعیین شده ‌است، در لایحه فعلی این عدد 80 هزار میلیارد تومان ذکر شده که خود تخلفی واضح است.

 

ششم. به طور معمول اصلی‌‌ترین راه تامین مالی دولت‌ها، مالیات است. متاسفانه در ایران تا حد زیادی نسبت به این ظرفیت کم‌توجهی شده‌.

---

---

---

سازمان برنامه و بودجه : تشکیل اتاق جنگ بر ضد لایحه بودجه ۹۹

در پی توضیحات مرکز پژوهش‌های مجلس در رد انتساب نظرات شخصی برخی افراد درباره بودجه سال ۹۹ به عنوان نظرات این مرکز، سازمان برنامه و بودجه از تشکیل "اتاق جنگ رسانه‌ای" بر ضد لایحه بودجه ۹۹ گفت.

به گزارش ایسنا، روز گذشته مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در پی انتشار اخباری در خصوص بودجه سال ۱۳۹۹ کل کشور با اسامی منسوب به این مرکز، اعلام کرد: نظرات مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی درباره بودجه ۱۳۹۹ کل کشور صرفاً از طریق گزارش‌های رسمی این مرکز که بر روی سایت مرکز (http://rc.majlis.ir) در اختیار عموم قرار می‌گیرد بیان می‌شود. لذا نظرات افراد درباره بودجه ۱۳۹۹ کل کشور که تحت هر عنوان ادعای ارتباط سازمانی با این مرکز را دارند، مورد تایید مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی نیست.

در واکنش به شفاف‌سازی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، سازمان برنامه و بودجه اعلام کرد: "اکنون بیش از پیش شواهد و قرائن از تشکیل اتاق جنگ رسانه‌ای بر ضد لایحه بودجه ۹۹ حکایت دارد، که با جعل عنوان و نسبت دادن نظرات شخصی و جناحی به مراکز رسمی، تحت عنوان ارائه نظرات کارشناسی اما در واقع با انتشار مطالب سیاسی و غیر کارشناسی، به‌دنبال التهاب آفرینی و تشویش در افکار مردمند."

دکتر سریع‌القلم: بزرگ‌ترین مشکل ایران از نظر من، مشکل دانش است

سریع‌القلم: مسیر طی‌شده‌ی کشور در دویست سال گذشته، مسیر درستی بوده

یک استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی با بیان این‌که مسیر طی‌شده‌ی کشور در دویست سال گذشته، مسیر درستی بوده است، گفت: اگر بین‌اللملی نشویم، در فرآیند سود و خطا باقی می‌مانیم.

به گزارش ایسنا، محمود سریع‌القلم عصر امروز(یکشنبه، اول دی) در دانشکده اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به این‌که از زمان مدرنیزم، ما به دنبال روش ساختن کشور هستیم، اظهار کرد: با این حال ما نتوانسته‌ایم هنوز در انتخاب روش ساختن کشور به توافق برسیم. اگر پرسش راهِ ساختن چین را از اعضای حزب کمونیست، کارآفرینان، شهروندان یا اساتید دانشگاه چینی بپرسید، جواب می‌دهند که برتری اقتصادی و افزایش روزانه ثروت ملی؛ اما در ایران جواب‌های متنوعی از این پرسش خواهید گرفت.

وی ادامه داد: یک کشور برای رسیدن به موفقیت نمی‌تواند تمرکزش در بیست نقطه پخش باشد. اگر شهروندان، سیاستمداران و کارآفرینان در اصول و مبانی پیشرفت کشور متمرکز نباشند، نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود. بزرگ‌ترین مشکل ایران از نظر من، مشکل دانش است. ما سعی و خطاهای زیادی داشته‌ایم و همچنان در حال امتحان کردن راه‌های مختلف هستیم در حالی‌که هم مسائل جهانی هستند و هم راه‌حل‌ها. ما اگر با دنیا کار کنیم، به‌راحتی به بسیاری از راه‌حل‌ها می‌رسیم.

این استاد دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به این‌که طبق تئوری مازلو، حکومتها باید در ابتدا نیازهای اصلی مثل خوراک و مسکن شهروندان را تامین کنند، تصریح کرد: در مرحله بعد باید مسائل امنیتی و اجتماعی حل و فصل شوند. در دنیای امروز اقتصاد، امنیت و محیط زیست مبنای برنامه‌ریزی سیاستمداران است. در چهل سال گذشته، تولید ناخالص داخلی با یک شیب بالا در حال افزایش است اما منحنی عدالت اجتماعی رو به پایین است. در حال حاضر در ۱۹ کشور آشوب وجود دارد و به جز هنگ‌کنگ، بی‌عدالتی اجتماعی ریشه آشوب در سایر کشورهاست. در این شریط کشوری مثل زلاندنو اعلام کرده است که دنبال توزیع ثروت ملی است نه افزایش تولید ناخالص داخلی. در آمریکا هفتاد درصد ثروت در اختیار ده درصد جمعیت است اما در اسلواکی این ثروت در اختیار سی درصد جامعه است. در آمریکا تمام مناظره‌های چپ و راست حول موضوع عدالت اجتماعی است.

سریع القلم در ادامه با بیان این‌که هرچه قرارداد اجتماعی در یک کشور قوی‌تر باشد، اعتماد اجتماعی هم افزایش می‌یابد، گفت: قرارداد اجتماعی قوی یعنی حاکمیت و شهروندان تعاریف نزدیکی از کلیدواژه‌های اصلی داشته باشند. کشورهای منطقه اسکاندیناوی بهترین کشورها از این لحاظ هستند.

وی با اشاره به تحولات نظام جهانی در آینده در زمینه‌های اقتصادی، دانش، انرژی، مسائل زیست‌محیطی، تولید ثروت و مسائل پزشکی، گفت: با شناخت صحیح از تحولات نظام جهانی می‌توان برای آینده کشور برنامه‌ریزی کرد. حدود شش ماه است که دستگاه دیپلماسی به اروپا می‌گوید چرا آن‌ها وظایف خود در برجام را انجام نمی‌دهند؛ ولی اگر دستگاه دیپلماسی ما ده درصد اقتصاد جهانی را می‌فهمید، این را نمی‌گفت. رابطه تجاری بین اتحادیه اروپا و آمریکا یک تریلیون و چهارصد میلیون دلار است. آمریکا در آلمان ۲۸۷ پایگاه نظامی دارد. در طول یک روز ۷ هزار آمریکایی به آلمان می‌روند. هر ۲۴ ساعت تجارت کانادا و آمریکا دو میلیارد دلار است. این ارقام مهم است. زیرا حوزه سیاست حوزه رقم است. در حالی‌که ما انتظار داریم اروپا این روابط تجاری خود با آمریکا را رها کند.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: جهان امروز با حضور چین، روسیه و آمریکا سه‌قطبی شده است و فرصت برای کشورهایی که دنبال تنوع‌سازی در اقتصاد ملی هستند، فراهم است. اگر حاکمیت انسجام و تمرکز داشته باشد، می‌تواند خیلی کارهای بزرگی انجام دهد در حالی‌که مسئولان در کشور ما از طریق تریبون با هم حرف می‌زنند. اما حکمرانی باید بر اساس فکر باشد و تیم‌ها در حاکمیت با هم کار کنند. برای کشورهای در حال توسعه، انسجام فکری، سیاست‌گذاری و فهم جهان مهم‌تر از دموکراسی است.

وی با طرح این پرسش که "چرا ایران راحت تحریم می‌شود؟" گفت: اگر ما با بانک‌های جهانی و شرکت‌های جهانی همکاری کرده و کشوری بین‌المللی بودیم، راحت تحریم نمی‌شدیم. ترامپ چند نفر را در ترکیه تحریم کرد و در مقابل اردوغان اعلام کرد مانع فعالیت چند شرکت و بانک آمریکایی می‌شود و ترامپ مجبور شد پس از سه روز، تحریم را پس بگیرد. هرچه‌قدر ایران بیشتر با دنیا کار کند فساد هم کمتر می‌شود. مبارزه با فساد به همایش و سخنرانی نیاز ندارد. اگر سیستم بانکی ما جهانی و شفاف شود، فساد ریشه‌کن می‌شود.

سریع‌القلم با بیان این‌که اگر بخواهیم کشور تغییر کند، باید افکار خود را تغییر دهیم، تصریح کرد: افکار موجود، افکار توسعه‌ای نیست بلکه برای حفظ وضع موجود است. ما باید در کشور بحث کنیم که استقلال به چه معنا است؟ به نظر من استقلال به معنای تولید ثروت است نه بستن مرزهای کشور. در حال حاضر هر نوع وارداتی به کشور حتی دارو باید با مجوز وزارت خزانه‌داری آمریکا باشد. اگر شرکتی بخواهد از ایران نفت بخرد باید از وزات خزانه‌داری آمریکا اجازه بگیرد. در واقع اقتصاد ملی ما در خیابان باب همایون نیست بلکه در خزانه‌داری آمریکا است. ما از سال ۸۱ درگیر مذاکرات هسته‌ای هستیم. آیا این به‌معنای گروگان گرفتن اقتصاد کشور نیست؟
وی همچنین گفت: ما باید با دنیا کار کنیم، از آن‌ها یاد بگیریم و بر دنیا تاثیر بگذاریم. همچنین باید سیاست خارجی در خدمت سیاست اقتصادی باشد نه این‌که این دو جدا از هم باشند. نظام دانشگاهی ما هم باید بین‌المللی باشد. از سویی ما باید برای خود مزیت نسبی تعریف و برتری فناوری پیدا کنیم. زیرا اتکاء به درآمدهای نفتی، در بیست سال آینده فقر را بیشتر می‌کند.

این استاد دانشگاه با اشاره به این‌که ۱۰ تا ۱۵ سال برای بازبینی در افکار خود برای ورود به صحنه جهانی نیاز داریم، تصریح کرد: این دوره زمانی با آشوب همراه نخواهد بود زیرا اکثریت جامعه دنبال روش‌های مدنی هستند. ورود به صحنه جهانی به معنای آمریکا نیست بلکه همکاری با کشورهایی مثل برزیل، آفریقای جنوبی، هند، ترکیه و کره جنوبی است. نظام جهانی به سمت تنوع می‌رود و این فرصت خوبی برای ما ایجاد می‌کند.

این استاد دانشگاه در پایان با بیان این‌که مسیر دویست ساله‌ی گذشته‌ی ما کند، پرچالش و البته درست بوده است‌ و جامعه باید این مسیر را تجربه می‌کرد، خاطرنشان کرد: ما باید از تجارب تاریخی خود درس بگیریم و اشتباهات خود را تکرار نکرده، شکاف‌های ذهنی و تئوریک خود را پُر کنیم. هرچه جهان را بهتر بشناسیم، سریع‌تر می‌توانیم این مسیر را طی کنیم. دانشگاه هم در این مسیر نقش مهمی دارد. اما اگر بین‌المللی نشویم، در فرایند سود و خطا باقی می‌مانیم و مشکلات انباشته می‌شود. آینده کشور ما در گرو بین‌المللی شدن است و ما باید خود را با شاخص‌های بین‌المللی مقایسه کنیم.

رئیس اتاق بازرگانی: ما نگران سال ۹۹ هستیم/ چشم‌انداز مثبتی را نمی‌بینیم

چشم‌انداز مثبتی را نمی‌بینیم و بودجه‌ای که به مجلس ارائه شده نگرانی را چند برابر می‌کند.

رئیس اتاق بازرگانی ایران گفت: ما نگران سال ۹۹ هستیم، چشم‌انداز مثبتی را نمی‌بینیم و بودجه‌ای که به مجلس ارائه شده نگرانی را چند برابر می‌کند. بودجه‌ کشور متعلق به شرکت‌های دولتی، بانک‌ها و موسسات انتفاعی بوده، در حالی که درصد بالایی از آنها سال‌هاست زیان می‌دهند.

به گزارش ایسنا، غلامحسین شافعی شب گذشته در همایش ملی ترانزیت و حمل و نقل بین‌المللی در مسیر توسعه اقتصادی در اتاق بازرگانی، صنایع و معادن استان، اظهار کرد: مطالبی که در این همایش عنوان شد، مطالب فوق‌العاده‌ای بود و من حرف تازه‌ای ندارم که بگویم، هرچند حرف دوستان نیز حرف تازه‌ای نبود.

وی افزود: اگر در خصوص بسیاری از موضوعات اقتصادی از جمله حمل و نقل و سایر مسایل به ۱۵، ۲۰ سال پیش برگردیم صحبت‌ها در محافلی که حضور داشتیم را مقایسه کنیم، تفاوت جدی با حرف‌های امروز ندارد. معنی و مفهومش این است که مشکلات ۲۰ سال پیش نیز مطرح می شده و امروز هم مطرح می‌شود، بنابراین حرف‌های جدیدی نیست. چرا و به چه علت اینگونه شده است؟

شافعی ادامه داد: ما به مسائل اقتصادی یا از جنبه اقتصاد خرد یا اقتصاد کلان نگاه می‌کنیم. در کشور ما نه نگاه از دید اقتصاد خرد مشکلات ما را حل می‌کند، نه نگاه از دید اقتصاد کلان. مشکلات ما بسیار عمیق‌تر از مشکلات اقتصاد خرد و کلان است. ما در سیستم قاعده‌گذاری در اقتصاد ‌مشکل اساسی داریم، بنابراین هرچه از اقتصاد خرد و کلان صحبت کنیم، اگر این قاعده‌گذاری اصلاح نشود، مشکلی حل نخواهد شد. اینکه ۲۰، ۲۵ سال در مورد یک مشکل اقتصادی صحبت می‌شود و امروز هنوز سرجای اول هستیم، همین است.

رئیس اتاق بازرگانی ایران اضافه کرد: باید این سوال را مطرح کنیم که آیا مسایلی که روی آن تمرکز می‌کنیم، ابزار یا هدف برای رسیدن به توسعه هستند؟ همه این موارد ابزاری برای رسیدن به هدف هستند و وقتی از هدف سوال می‌کنیم، هدفی وجود ندارد، بنابراین به اشتباه ابزار جای هدف را می‌گیرند و ما از نقطه حرکت خود مسافت قابل توجهی را نمی‌بینیم. تاکنون به این مساله توجه نشده است.

وی بیان کرد: مساله دوم که یکی از آفت‌های بزرگ توسعه‌نیافتگی ما و یکی از ابزارهای مهم توسعه فقر در کشور بوده، عدم هماهنگی تصمیم‌گیران بی‌شمار برای انجام یک عمل است. در ترانزیت این همه بحث می‌کنیم، در حالی که ۲۲ دستگاه در خصوص ترانزیت تصمیم‌گیر هستند و یک پاسخگوی واحد وجود ندارد، با این وضعیت می‌خواهیم به کجا برسیم؟ این اشکال اساسی برای رسیدن به نقطه هدف است و هرچه تلاش کنیم و پیش برویم می‌بینیم که کار انجام نمی‌شود. چرا نباید وزارت راه متولی واقعی و سخنگوی واحد ترانزیت کشور باشد؟

شافعی خاطرنشان کرد: ما باید بیش از اینکه مشکلات را مطرح کنیم، به عنوان فعالان اقتصادی راه حل‌های مناسب را پیدا کرده و روی آن تکیه کنیم. هر وقت می‌خواهیم در مورد دولتی‌ها ایرادی بگیریم، از مدیران ‌دولتی ایراد نگیریم، بلکه ایراد ما به سیستم باشد. در دولت مدیران توانمندی وجود دارند اما در سیستم اشتباه و نادرستی کار می‌کنند.

رئیس اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه چند مشکل در خصوص حمل و نقل وجود دارد، عنوان کرد: یکی از مشکلات بسیار بزرگی که هیچ فکری برای آن نشده، موضوع فرسودگی بسیار بالای ناوگان حمل و نقل ریلی و جاده‌ای ما است. ما زمانی درآمدهای رویایی داشتیم اما هیچ کار اساسی برای حمل و نقل و نوسازی ناوگان انجام ندادیم، اکنون نیز در بودجه به اولویت‌های پایین‌تر از حمل و نقل و ترانزیت توجه شده اما به آن اندازه به حمل و نقل توجه نشده است.

وی افزود: این تصور وجود ندارد که هر نوع هزینه‌ای برای بخش حمل و نقل و ترانزیت کنیم یک سرمایه‌گذاری دارای درآمد با ارزش افزوده در کشور ایجاد می‌کند که تقریبا ناپیدا است. فعالیت اقتصادی در شرایط فعلی یکی گردشگری و دیگری ترانزیت است که باید در صدر فعالیت‌های دولت قرار گیرد و نسبت به ترمیم اشکالات آن اقدام شود که انجام نشده است. در بودجه به بخش حمل و نقل ریلی و ترانزیتی جفا شده است.

شافعی گفت: اکنون نیز با توجه به وضعیت ویژه، موقعیت‌های خدادادی و شرایط استثنایی ژئوپولیتیک ایران در مساله حمل و نقل و ترانزیت می‌توانستیم کاری انجام دهیم تا کشورهای منطقه نتوانند با ما رقابت کنند، اما به سرعت در حال واگذاری هستیم.

وی ادامه داد: اتفاقات کشور عمان و میزان سرمایه‌گذاری برای زیرساخت‌ها در کشور عمان و ترکیه نشان می‌دهد که آینده ‌ما اصلا خوب نیست و این کفران نعمت خدادادی برای کشور است که در چنین موقعیتی قرار گرفتیم اما به دست خود داریم این موقعیت را از دست می‌دهیم. در اطراف ما حتی در افغانستان مشغول ایجاد خط آهن هستند اما ما بی‌اطلاع هستیم. این مانند همه‌ کارهای ما بوده که معمولا در تمام ‌کارها اینگونه هستیم، اجازه می‌دهیم غافله از ما رد شود و تازه می‌فهمیم جا ماندیم.

شافعی با اشاره به اینکه آینده پژوهی در مسایل اقتصادی ما تقریبا مغفول است، تصریح کرد: در مولفه‌های اقتصادی، حمل و نقل و ترانزیت در صدر قرار دارد اما هنوز فرصت داریم که اجازه ندهیم این موقعیت کاملا از دست برود. مشکل دیگر این است که حمل و نقل ما نباید راننده‌محور باشد. ما نیازمند شرکت‌های توانمند حمل و نقل هستیم که اگر با اطراف مقایسه کنیم، از این نظر وضعیت خوبی نداریم. یکی از برنامه‌های انجمن‌ باید این باشد که با مطالعه فکری برای این مشکل اساسی کند.

رئیس اتاق بازرگانی ایران بیان کرد: مساله دیگر این است که ما هیچ راه فراری از اقتصادهای دانش‎بنیان نداریم و نمی‌توانیم هیچ مقاومتی در مقابل فناوری‌های جدید داشته باشیم. حمل و نقل ما در این قضیه مقداری عقب است، خودمان باید عجله کنیم و این کار را انجام دهیم. اشکال اساسی دیگر این است که ما همیشه معلول‌ها را در نظر می‌گیریم، نه علت‌ها را. امیدوارم به این قضیه توجه شود، علت‌های عقب‌ماندگی اقتصادی خود را پیدا کنیم و به مسایل ریشه‌ای و اصلی بپردازیم، تکیه بر فروعات مشکل ما را حل نخواهد کرد.

وی با بیان اینکه ما نگران سال ۹۹ هستیم، عنوان کرد: چشم‌انداز مثبتی را نمی‌بینیم و بودجه‌ای که به مجلس ارائه شده نگرانی را چند برابر می‌کند. ۷۴ درصد بودجه‌ کشور متعلق به شرکت‌های دولتی، بانک‌ها و موسسات انتفاعی بوده، در حالی که درصد بالایی از آنها سال‌هاست زیان می‌دهند. دست ما از دولت کوتاه است، امیدواریم مجلس به این پیشنهادات در خصوص بودجه توجه کند و تغییرات مثبتی در بودجه‌ کشور به وجود آورد.