روحانی: جهان با یک آزمایش بزرگ تاریخی مواجه است

روحانی: جهان با یک آزمایش بزرگ تاریخی مواجه است/ از تحولات نفت ما نیز ضرر می کنیم اما کمتر

رییس جمهوری با بیان اینکه ویروس کرونا سبک زندگی را تغییر داده است، گفت: همه مناسبات اجتماعی و برنامه‌های زندگی بر مبنای جمع شدن است اما کرونا بر عکس آن را فاصله گرفتن از یکدیگر را به وجود آورده است.

به گزارش ایرنا؛ حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی عصر شنبه در نشست با فعالان بخش خصوصی اقتصاد کشور افزود: در بسیاری از جاهای دنیا فقط یک مشکل کرونا وجود دارد اما ما یک مشکل اضافه‌تر مانند تحریم داریم.

روحانی بیان کرد: آنچه در این آزمایش تاریخی که همه دولت‌ها با آن مواجه شده اند آن  است که چگونه کشور را اداره کنند و چگونه سلامت مردم خود را حفظ کنند.

رییس جمهوری با اشاره به آیه ای از قرآن مجید، بیان کرد: مشکلات در زندگی همه ما وجود دارد و پیش می‌آید، گاهی غم‌ها و حزن ها و اندوه ها از یک طرف نیست، بلکه از چندین طرف پیش می‌آید.

روحانی گفت: وقتی همه مشکلات به یکباره جمع می شود از یک طرف آن چه را از دست رفته موجب حزن و اندوه نشود و آن مشکلی که دامن مردم را فرا گرفته این یک آزمایش برای انسان ها است.

روحانی با توجه به شرایط موجود کشور گفت: امسال مشکلات و فشارها از چند طرف به ما وارد شده است؛ کشوری که در این شرایط بیماری کرونا در برابر آن قرار گرفته و آثار این بیماری هم که تمام اقتصاد دنیا را دچار مشکل کرده است روبه رو شده است، مشکلاتی دیگری هم پیش رو دارد.

رییس جمهوری بیان کرد: در دانشگاه ها در ۱۰۰ سال اخیر واحدی به نام کرونا یک ویروس ناشناخته که تدریس نشده است که چه آثاری و بلایی سر جامعه و سلامت مردم و اقتصاد می آورد و چگونه با آثار اقتصادی آن باید مواجه شویم.

روحانی افزود: هیچ دانشمند و اقتصاددان و پزشکی پیش بینی نکرده بود که یکباره با ویروس ریز و ناشناخته‌ای مواجه می شویم که همه مناسبات زندگی را تغییر می دهد، علت برخی از شکایت ها به این دلیل است که کرونا سبک زندگی مردم را تغییر داده است.

رییس جمهوری بیان کرد: بسیاری شغل ها بر مبنای اجتماع بوده است و عده ای باید در یک مجموعه ای اقتصادی، فرهنگی و یا تفریحی باید جمع شوند که مبنای آن جمع شدن است اما این ویروس بر عکس تاکید می کند که نباید جمع شوید و در کنار هم قرار بگیرید.

وی گفت: بسیاری از برنامه های زندگی و جامعه بر این مبنا است که باید در کنار هم جمع و نزدیک شویم؛ اما اکنون این ویروس می گوید از یکدیگر باید فاصله بگیرید.

روحانی افزود: کرونا ویروسی است که می گوید پدر باید از پسر و مادر از فرزند فاصله بگیرد این تغییر سبک زندگی را در طول یک قرن گذشته سراغ نداریم.

رییس جمهوری با اشاره به تاریخ و داستان گوساله سامری در دوران حضرت موسی (ع) گفت: مجازات آن مشکل این بوده است که هر کس دست بزند به آن بیماری گرفتار می شود و اکنون نیز موضوعی پیش آمده است که نزدیک شدن موجب درگیر شدن با مشکلات می شود.

روحانی با تاکید بر این که ویروس کرونا سبک زندگی را تغییر داده و بهم ریخته است گفت: شرایطی که کرونا تحمیل کرده که ما معمولا در گذشته بر عکس آن را در روابط اجتماعی انجام می دادیم. و همدیگر را به آنها دعوت می کردیم.

وی گفت: کرونا مشکل خاص و ویژه ای است که همه دنیا با آن مواجه شده است اما در ایران از یک طرف مشکل کمتری داریم و از طرف دیگر مشکلات بیشتری داریم، زیرا در شرایط تحریم هستیم و نمی توانیم وام بگیریم و نمی توانیم معاملات و تجارت خود را با دنیا به آسانی انجام دهیم و با بانک های مختلف جهان نمی توانیم در تماس باشیم.

روحانی یادآورشد: قبل از تحریم اخیر در سال ۹۷ بسیاری از اعتبارات بین المللی آماده بود تا به ایران پرداخت شود، رقم های ۱۰ تا ۳۰ میلیارد دلار اعتبار آماده بود و بانک های دنیا متعهد شده بودند این اعتبارات را برای پروژه های مختلف در اختیار ما قرار بدهند که با شروع تحریم ها به یک باره قطع شد.

روحانی افزود: وقتی ارتباط ما با بانک های دنیا قطع می شود و فشار بر اقتصاد و صادرات و روابط بانکی ما وارد می شود این خود یک مشکل بزرگ بود، اکنون نیز یک مشکل بزرگ دیگر مانند ویروس کرونا به آن افزوده شده است.

مشکلات بخش خصوصی را باید حل کنیم

رییس جمهوری اظهار داشت: اگر ما در طول سال بتوانیم گام‌های کوتاه مدت را تنظیم بکنیم اگر این شدنی باشد دست بانک‌های ما باز است در این زمینه من از بانک مرکزی و وزیر امور اقتصادی و دارایی می خواهم برنامه ریزی کنند من در این جلسه چیزی را که متوجه شدم فکر نمی‌کردم که برای من غافلگیر کننده باشد یعنی هنوز هم رابطه بخش خصوصی با دولت به این اندازه کافی نیست این خیلی بد است.

روحانی خاطر نشان کرد: مشکل ما از اینجا نشات می‌گیرد که اگر در این جلسه گفته می‌شود که بخش دامداری بخش مرغداری برای مواد نهادهایش، برای فروشش، برای بازارش، برای تقاضایش، آینده شفافی ندارد در حالی که برای من شفاف است پس معلوم است رابطه من و بخش خصوصی فاصله دارد. این فاصله که در کرونا گفتیم مراعات کنیم برای اینجا نیست. اینجا باید ارتباط ما بسیار ارتباط نزدیکی باشد اینجا دیگر فاصله اجتماعی و هوشمند نداریم اینجا باید ارتباط هوشمند داشته باشیم.

وی تاکید کرد: اگر در این جلسه می شنوم یک بانکی اعلام می‌کند که می‌خواهم اموالم را به فروش برسانم در بورس هنوز هم پیچ و خم وجود دارد معلوم است ما مشکل داریم باید این مشکل را حل کنیم اتفاقا خاصیت این جلسات در ماه رمضان یا ماه های دیگر برای من باید ملموس تر بشود مشکلات بخش خصوصی را باید حل کنیم.

رییس جمهوری تصریح کرد: شورایی که بنا بود به طور مداوم بین بخش خصوص و دولتی تشکیل شود مدام با هم مشورت کنند مشکلاتشان را حل کنند که البته می‌دانم مقداری زیادی تشکل می‌شود معلوم است کم است باز نیاز داریم به جلسات و ارتباطاتی که این را حل بکنیم.

بورس انصافا این روزها خوش درخشید
روحانی ادامه داد: مساله دیگری که در اینجا می‌خواهم بگویم مساله بورس است بورس انصافا در این ایام و در این ماه های اخیر خوب درخشید و در همین ایام که خیلی از کشورهای دیگر بورس هایشان دچار مشکل بود بورس ما دچار مشکل نبود البته شورای عالی بورس همیشه باید مراقبت کند همیشه باید به گونه ای حرکت کنند که به آینده مطمئن باشد حرکت بسیار خوبی بورس داشته است.

وی گفت: بخش دولتی سهام خود را باید عرضه کند که از اول دولت یازدهم روی آن تاکید می کردیم برخی از بخش ها حرکت خوبی انجام دادند به نظر من بورس یک میدان بسیار خوبی است یعنی اگر بانک ها را به بنگاه های کوچک و متوسط اختصاص بدهیم بورس باید به صحنه بیاید.

روحانی افزود: معتقدم ما اگر زمینه ارتباط بانک با بخش خصوصی، ارتباط بورس با بانک خصوصی را نزدیکتر کنیم برندهایی در کشور هستند که میان مردم اعتبار دارند به محض اینکه اعلام کنند اوراق برای من و به اسم من است مردم می آیند گاهی وقت ها شاید نیازی به حمایت بانک در برخی از موارد نداشته باشیم، بانک ها می توانند به راحتی حمایت کنند بیایند قبول کنند بورس به راحتی می تواند بیاید و حمایت کند این یک راه بسیار خوبی است شرایطی که امروز مواجه هستیم اگر بانک، بورس و بخش خصوصی در کنار هم قرار بگیرند ما یک حرکت بزرگی می توانیم ایجاد کنیم.

از تحولات نفت ما نیز ضرر می کنیم اما کمتر
روحانی گفت: در بسیاری از نقاط دنیا یک یا ۲ مشکل وجود دارد، ولی ما یک مشکل اضافه داریم، البته با تحولات قیمت نفت و شرایط اقتصادی هم همه کشورهای منطقه و صادرکنندگان نفت نیز با مشکلات زیادی مواجه شده اند که این مشکلات به ما هم بر می‌گردد.

وی افزود: وقتی یک کشور همسایه که زندگی آن به نفت وابسته است اگر واردات و خرید آن بر مبنای صادرات و فروش نفت است، وقتی نفت آن کشور قطع یا بسته می شود، تقاضای او (در خرید کالاهای دیگر) کاهش می یابد، که در تولید ما نیز تاثیر می گذارد.

رییس جمهوری گفت: ما نیز با کاهش قیمت نفت البته شاید کمتر از دیگران ضرر کردیم و اکنون نیز با مشکلات فراوانی روبه رو هستیم.

جهان با یک آزمایش بزرگ تاریخی مواجه است
رییس جمهوری شرایط کنونی جهان در دوران کرونا را یک آزمایش بزرگ تاریخی برای همه دولت های جهان دانست و گفت: همه دنیا در این آزمایش قرار گرفته اند که چگونه اقتصاد خود را اداره کنند و چگونه سلامت مردم خود را تضمین کنند که آزمایش بزرگی است و ما هم مانند تمام جهان به آن مبتلا هستیم ومی توان شرایط ما و جهان را به راحتی با یکدیگر مقایسه کرد.

روحانی ادامه داد: سختی هایی که اکنون در کشورهای مختلف وجود دارد به راحتی قابل مشاهده است، وقتی در یک کشوری فردی به کرونا مبتلا می شود و نیاز است در بیمارستان بستری شود و ۴هزار دلار برای درمان او شارژ می شود و در کشور دیگری بیمار به صورت رایگان درمان می شود این فاصله بسیار است و بار سنگینی بر دوش دولت قرار می گیرد.

بیمار پشت در بیمارستان در انتظار نمی ماند
رییس جمهوری گفت: ما از اردیبهشت ۹۳ طرح تحول سلامت را آغاز کردیم، این پزشک و متخصص که از مرکز پراکنده شدند و در شهرستان ها و روستاها مراکز بهداشتی بوجود آمد که قبلا محتاج بودند به مرکز استان بروند شرایطی که در نیروی انسانی بهداشت و درمان بوجود آمد در تجهیزات و تخت بیمارستانی بوجود آمد

وی با اشاره به افتتاح به بیمارستان ۱۲۴ تختخوابی لامرد در اواخر هفته گذشته گفت: در آن آیین وزیر بهداشت اعلام کرد تا پایان سال هشت هزار تخت جدید بیمارستانی افتتاح می شود که کار بسیار بزرگی است.
رییس جمهوری افزود: ما اکنون در شرایطی قرار داریم که می توانیم تجهیزات بیمارستانی مورد نیاز و تخت های مراقبت ویژه را می توانیم تامین کنیم، بیمار پشت در بیمارستان ما در انتظار نمی ماند که یک افتخار بزرگ برای کشور محسوب می شود و از وضعیت ما از برخی از کشورهای پیشرفته هم بهتر است.

شرکت های دانش بنیان کشور در جریان کرونا کارهای خوبی انجام دادند

رییس جمهوری یادآور شد: شرکت‌های دانش بنیان کارهای خوبی انجام داد. قبل از این حوادث هم شرکت‌های دانش بنیانی بود که ونتیلاتور تولید می‌کرد اما الان این شرکت ها توسعه پیدا کردند و نیاز کشور را تامین می کنند.

وی اضافه کرد: می توانیم سی تی اسکن، ونتیلاتور، ماسک های N۹۵، مواد شوینده را تولید و تامین کنیم که کار خیلی عظیمی است که این کار را شرکت‌های دانش بنیان، بخش خصوصی انجام دادند، بخش دولتی و بانک‌ها فعال شدند و همه به صحنه آمدند. البته شاید بگویید اعتبار و تسهیلات که بانک می‌دهد به اندازه کافی نیست اما به هرحال بانکها دست رو دست نگذاشتند وارد صحنه شدند.

روحانی یادآور شد: این که در یک لحظه و در یک شب ۱۷ هزار میلیارد تومان به حساب مردم واریز می شود و در هفته بعد نیز مبالغی به سایر حساب واریز می شود یعنی ۲۴ هزار میلیارد تومان به حساب ها واریز می شود که ۲۴ هزار میلیارد تومان تقاضا ایجاد می شود که برای کشور مهم است.

رییس جمهور با بیان این که بعضی‌ها می گویند یک میلیون کم است گفت: یک میلیون کم است اما برای خیلی خانواده‌ها در این شرایط سخت مهم است. توان دولت این مقدار بوده است. مردم می گویند دولت می‌تواند بیشتر بدهد مگر دولت پول ندارد، البته دولت می‌تواند بیشتر بدهد منتها به شرط این که ما محاسبه آثار و عواقب آن را انجام دهیم یعنی اگر نقدینگی را افزوده کنیم و این نقدینگی بی‌پشتوانه باشد مشکلات دیگری را ایجاد می کند شاید کوتاه مدت بشود این کار را کرد و پول بیشتری را در اختیار مردم گذاشت اما برای بلند مدت باید توجه کنیم که همه محاسبات را در این زمینه داشته باشیم.

روحانی با بیان انیکه در این شرایط که ما وارد شدیم روزهایی بود که برای مردم سختی مضاعف به وجود آمده بود. ایام عید نوروز بود الان که ایام ماه مبارک رمضان است. افوزود: باید هم مردم به میدان می‌آمدند و هم دولت و هم کارآفرینان و هم شرکت‌های دانش بنیان، بانکها، نیروهای مسلح و نهادهای عمومی به میدان می آمدند.

وی ادامه داد: در این زمینه کشور ما کشور موفقی بوده است و مردم ما مردم موفقی بودند و همه به صحنه آمدیم. دولت به اندازه خودش، بخش خصوصی، بخش عمومی غیردولتی، نیروهای مسلح و شرکت‌های دانش بنیان و از همه مهمتر کادر پزشکی و درمان ما که واقعا فداکاری کردند همه به اندازه خود جلو آمدند.

روحانی با بیان این که تجهیزات به اندازه کافی به پرستاران و پزشکان می‌رسانیم گفت: در روز اول این گونه نبود، روز اول برخی پرستاران و پزشکان آمادگی لازم برای چنین شرایطی را نداشتند با خطر وارد این صحنه شدند و ریسک کردند. سلامت و جان خود را حتی فدا کردند و امروز هم کار بزرگی دارند انجام می‌دهند چرا که کار آسانی نیست که می بینید افرادی که وارد بیمارستان می شوند بخش بزرگی به سلامت از بیمارستان خارج می‌شوند این کار بزرگی است که توسط آنها انجام می‌گیرد.

وی افزود: البته در بخش درمان و پزشکی و آنچه که در بخش ضدعفونی و نیازمندی‌های مردم و بهداشتی بود کار بزرگی در دو ماه گذشته انجام گرفته است. ما در دولت به نقطه‌ای رسیدیم که می توانیم نیازمندی‌های داخلی را تامین کنیم و مواد ضدعفونی و لوازم بهداشتی را می توانیم صادر کنیم بنابراین در دولت به وزیر صمت این اجاره را دادیم که واحدهای تولیدی که مازاد تولیدی دارند بتوانند صادر کنند.

رییس جمهوری ادامه داد: از آن روز اولی که نیازمند بودیم و نیازمندی های فوری داشتیم تا امروز یعنی ظرف دو ماه گذشته در نقطه‌ای قرار گرفتیم که در بعضی اقلام حتی قدرت صادرات داریم که اگر کمی کمک کنیم حتی در کیت های تشخیص هم در آینده ممکن است تمام نیازمندی‌های داخلی تامین شود و قدرت صادرات هم داشته باشیم.

روحانی همچنین با بیان اینکه معاون علمی و فناوری در هیات دولت اعلام کرد که در کیت سرولوژی در آینده نزدیک قادر به صادرات هستیم، خاطرنشان کرد: این نشان می دهد که ما توانمندی بالایی داریم و می توانیم در بخش بزرگی حتی صادرکننده باشیم. البته بخش دیگری نیازمندیم که باید آنها را تامین کنیم.

وی اضافه کرد: در جلسه صبح امروز تصمیم داشتیم که در جلسه ستاد ملی کرونا تصمیم بگیریم که ماسک را در بعضی موارد الزامی کنیم و این که آیا ماسک به اندازه کافی وجود دارد، معاون وزیر صمت در جلسه بود و از وزیر بهداشت برای آزاد کردن ۱۸ میلیون ماسک اجازه گرفت چرا که در اختیار وزارت بهداشت و درمان بود که ما به وزیر گفتیم که اگر نیاز ندارید این را آزاد کنید که همانجا وزیر بهداشت اعلام کرد که ما نیاز نداریم و اجازه دادند. مشخص است که می توانیم قدم به قدم جلو رفته و مشکلات را بتدریج حل کنیم و در کنار آن قدم‌هایی هم برای صادرات برداریم.

رییس جمهور در ادامه یادآورشد: ما در بخش تولید نیاز به تحول داریم ممکن ما چیزی را تولید می کردیم که بازار داشته اما در شرایط امروز ممکن است بازار نداشته باشد بنابراین باید خط تولید را عوض کنیم نباید معطل شویم. فرض را بر این بگیریم که با کرونا باید ماه‌ها زندگی کنیم چرا که مشخص نیست این کرونا تا چند ماه طول می‌کشد چرا که ویروسی ناشناخته است. درمان قطعی امروز برای آن نیست بنابراین با این خطر مواجه ایم. ممکن است در اردیبهشت و خرداد و تیر حتی تا پایان سال با آن مواجه باشیم.

وی افزود: بنابراین کسب کار را بر مبنای بلند مدت باید در نظر بگیریم. زمانی که در شرایطی قرار می گیریم که می گوییم مسافرت رفتن باید محدود شود یا اجتماعات مردم باید نباید باشد یا باید با همه پروتکل های بهداشتی باشد، شغل‌ها و کسب و کارها تغییر می کند.

روحانی تاکید کرد: اولین درخواست من که در دولت هم به وزیران گفته‌ام برمبنای شرایط بدبینانه که ما با این ویروس تا چند ماه دیگر دست گریبانیم و یا تا آخر سال که برای ما هنوز روشن است و بر مبنای بلندمدت برنامه ریزی کنیم.

باید تولید و خط تولید را بر مبنای احتیاجات قرار دهیم. در حال حاضر کالاهایی است که کشورهای منطقه به آن نیاز دارند که به راحتی می توانیم صادر کنیم. وقتی صنعت در دنیا دچار وقفه و مشکل می شود روی همه چیز اثر می گذارد. وقتی رفت و آمدها و شرکت های حمل و نقل دچار مشکل می شوند خود به خود مساله بنزین، گازوییل و مواد نفتی دچار مشکل می شود. بنابراین ضرورت دارد بر مبنای شرایط امروز کارها را طراحی کنیم.
وی خطاب به وزیر اقتصاد، رییس بانک مرکزی، معاون اقتصادی رییس جمهور گفت: به اعتقاد من اگر تولید کننده ای در داخل سال بتواند آنچه وام می گیرد برگرداند یعنی رییس بانک مرکزی به ما نگوید نقدینگی ما ۲۸ درصد یا ۲۷ درصد، طوری باشد که در اسفند محاسبه می کند این پول برگشت خورده باشد روی نقدینگی هم برگشت خورده یعنی دیگر ۲۸ درصد نیست شده ۲۳ درصد.

خدمات دیجیتالی امنیت آفرین است
رییس جمهوری در ادامه با بیان اینکه مدیر شرکتی ممکن است اعلام کند من حاضرم ۱۵ نفر را استخدام کنم اما هشت نفر از آنها دورکاری انجام دهند، افزود: در چنین شرایطی، شرکت مزبور می تواند دستمزد یک مقدار کمتری بدهد و از آنطرف هم کارمند دورکار نیاز به رفت و آمد و کرایه ندارد و وقتش صرف رفت‌وآمد نمی شود و فرصت بیشتری برای انجام کار دارد و کارش را بهتر انجام می‌دهد.

روحانی، افزایش پهنای باند اینترنت در دولت تدبیروامید را یادآور شد و گفت: در این دولت پهنای باند اینترنت به عنوان یک اقدام بسیار ارزشمند انجام شد، البته، برای دولت و من، انجام این کار بسیار سخت بود چون روزهای اول با یک سختی توانستیم بقبولانیم که ما به پهنای باند بیشتر نیاز داریم.

وی تصریح کرد: ما امروز داریم می بینیم که فضای دیجیتالی چقدر می‌تواند به ما کمک کند. الان کسب و کارها باید تغییر کنند این را باید بپذیریم، قبل از کرونا هم می باید می پذیرفتیم و حالا به طریق اولی باید این موضوع را بپذیریم.

رییس‌جمهوری با بیان اینکه قبل از کرونا هم بسیاری از کسب‌وکارها، دیجیتالیش، راحت‌تر، بهتر و دقیق‌تر بود، اضافه کرد: حتی در حوزه خدمات، هم خدمات بهتری قابل ارائه است و اگر کسی در گذشته فرزند خود را سوار یک تاکسی معمولی می‌کرد می‌بایست هم امید به خدا داشته باشد و هم شماره تاکسی را یادداشت کند ولی الان به یک وسیله‌ای رفت‌وآمد می‌کنید که آنلاین ماشین را می بینید که کدام خیابان رفت و کجاست.

روحانی، استفاده از خدمات دیجیتالی را امنیت‌آور دانست و گفت: این امنیت‌آور است؛ فضایی است که برای جامعه ما امنیت آفریده است؛ اما در عین حال، کار ما را سهل و ارزان‌تر کرده و خدمت ارزان تر همراه با اعتماد بیشتر به مردم ارائه می‌کند.

وی با بیان اینکه قبل از کرونا هم تحولاتی پیش روی ما بوده، افزود: الان، این تحولات در این شرایط بیشتر پیش روی ما است.

رییس جمهوری گفت: درست است که امسال شرایط سختی داریم و همه دنیا شرایط سختی دارد ولی در موضوع کرونا، ما باید با تدبیر و بدون دلهره کار کنیم.

روحانی با بیان اینکه اصول را باید مراعات کنیم، خاطرنشان کرد: بله کرونا هست؛ او به سمت ما می‌آید و ما باید از او فاصله بگیریم و چاره ای جز این نداریم و به طور طبیعی هم عده‌ای به خاطر شرایط جوانی و پایین بودن سن و وضعیت مزاجشان ممکن است با این بیماری روبه‌رو شوند و از آن عبور کنند و نفهمند ولی افراد مسن و دارای بیماری‌های زمینه‌ای چنین وضعیتی ندارند؛ ولی همه باید مراعات کنیم.

وی تصریح کرد: این واقعیتی است که پیش روی ماست و وجود دارد و با این شرایط، ما باید خودمان را سازگار کنیم و نسبت به کرونا خیلی احتیاط کنیم؛ ولی نباید دلهره زندگی ما را فرا بگیرد و زندگی راحتی توام با احتیاط داشته باشیم و همه دستورالعمل‌های صادر شده را باید دقت و عمل کنیم.

رییس‌جمهوری با بیان اینکه نسبت به زندگی هم ما با مشکلاتی مواجه شدیم و باید این واقعیت را بپذیریم و این سختی پیش روی ما هست، افزود: شماها باید به ما بگویید؛ به آقای نهاوندیان در رابطه با بخش خصوصی و بخشی از دوستان عزیز که فعال هستند و نامه می‌نویسند، گفتم؛ بگویید یک مقدار پیشنهاد روشن‌تر به ما بدهند؛ پیشنهادات معمولا در این وادی است که مالیات دیرتر گرفته شود؛ مالیات بخشوده شود؛ تسهیلات بانکی بیشتر شود؛ حتی یک نفر نوشته بود که پنج میلیارد وام که از صندوق بین‌المللی پول می‌گیرید، اینجاها خرج کنید؛ حالا مثل اینکه مسلم شده ما گرفتیم، و آوردیم و در جیب ماست و نامه نوشته که در این موارد هزینه شود.

روحانی خطاب به بخش خصوصی گفت: من خواهش می کنم یک مقدار پیشنهادات در این راستا باشد که چه تحولاتی ما می‌توانیم ایجاد کنیم؛ دولت باید چه کار کند؛ بورس و بانک چه کار کنند؛ آنهایی که اموال مازاد دارند باید چه کار کنند؛ چطوری صحنه را عوض کنیم و اعتماد دهیم.

وی خاطرنشان کرد: خیلی مهم است به کسی که تولیدکننده است اعتماد دهیم که نهاده تا پایان سال می رسد و به شایعات توجه نکند.

رییس‌جمهوری با بیان اینکه من می دانم شایعات از کجا درست می‌شود و برای ما روشن است، افزود: به محض اینکه یک نفر یک نهاده می‌آورد و این نهاده‌اش در کشتی یا راه است یا به بندر آمده‌است به خاطر اینکه بانک مرکزی، همان روز به وی پول نداده، شایعه سازی می‌کند. همه چیز را به هم می‌ریزد تا به ما فشار بیاورد، تا بانک مرکزی به هر نفر زودتر تسهیلات دهد؛ همان کسی که نهاده را آورده، خودش شایعه درست می‌کند تا هم نهاده گران و هم صف ایجاد و هم بانک مرکزی مجبور شود.

وی گفت: من خواهش می‌کنم در این مقطع خاص و حساس از این شیوه‌ها استفاده نکنید و این شیوه را کنار بگذاریم و همه دست به دست هم دهیم تا بتوانیم از این مشکلات عبور کنیم.

رییس‌جمهوری در پایان با بیان اینکه مطمئنم که اگر ما خالصانه با همه توان فکری و تدبیر برنامه‌ریزی کنیم، ان شاءالله به خوبی از این مساله عبور می‌کنیم، افزود: به هر حال یک مقدار سخت است اما ممکن است یک گشایش‌های جدیدی هم برای زندگی ما درست کند؛ ان شاءالله عبادت‌های شما قبول و تلاش‌های شما، هم برای کشور و مردم مورد قبول درگاه خداوند باشد.

هشدار که چرا برخی آدمها خطر کرونا را جدی نگرفته اند؟

ما به زودی خواهیم مُرد؛ کرونا را جدی نگرفته ایم!

---

کار ضروری را برای خودمان تعریف کنیم؛ ما دچار خودفریبی شده ایم؛ هر وقت هر کاری داریم بیرون می رویم و می گوییم کار ضروری داشتیم. از نظر من کار ضروری کاری است که اگر انجامش ندهیم دچار ضرر و خسران جدی می شویم. مثل حضور در سر کاری که معاش مان بدان وابسته است، موعد دادگاهی که باید در آن حاضر باشیم یا خرید حیاتی که باید انجام شود و امکان تهیه اینترنتی یا تلفنی اش نیست یا مراجعه به مطب و ... .

---

عصر ایران؛ جعفر محمدی - ما به زودی خواهیم مُرد! کدام مان؟ نمی دانم؛ اما از میان ما، تعدادی خواهند رفت؛ شاید من، شاید تو، شاید هم دیگری... .

کرونا ما را خوب می شناسد، می داند از بین همه اندام های داخلی، کجا باید برود و چگونه سلول هایمان را به گروگان بگیرد و نفس مان را بند بیاورد.
در مقابل، ما هنوز این دشمن نامرئی را نمی شناسیم، نه خاستگاهش را می شناسیم، نه نحوه عملکردش را دقیقاً می دانیم، نه از آینده اش خبر داریم و نه حتی قرصی و شربتی برای مهارش سراغ داریم؛ سردرگم ایم به معنای واقعی کلمه.

تمام متخصصان می گویند تا زمانی که برابر این ویروس بی دفاع هستیم، باید خود را از آن پنهان کنیم، درست مانند شب ها و روزهای بمباران شهرها که چاره ای نداشتیم جز رفتن به پناهگاه و انتظار برای آژیر سفید.

مسأله اصلی اما این است: "ما کرونا را جدی نگرفته ایم ولی او ما را جدی گرفته است"؛ نشان به آن نشان که او همچنان ما را می کشد و ما همچنان "دچار ترددهای غیرضرور" هستیم.

نشان به آن نشان که وقتی دولت محدودیت های کسب و کارها و ترددها را برداشت، متوهم شدیم که کار کرونا تمام است و ریختیم توی خیابان ها و پارک ها و جاده ها.

نشان به آن نشان که وقتی چند روز محدود، گفتند که تعداد فوتی ها کم شده، کمتر ماسک زدیم و بیشتر به یکدیگر نزدیک شدیم.

کرونا ادامه دارد و با بی رحمی هم ادامه دارد؛ او هنوز دلش به رحم نیامده است. پس چند نکته را یادمان نرود تا نمیریم (به همین صراحت):

1 - کار ضروری را برای خودمان تعریف کنیم؛ ما دچار خودفریبی شده ایم؛ هر وقت هر کاری داریم بیرون می رویم و می گوییم کار ضروری داشتیم. از نظر من کار ضروری کاری است که اگر انجامش ندهیم دچار ضرر و خسران جدی می شویم. مثل حضور در سر کاری که معاش مان بدان وابسته است، موعد دادگاهی که باید در آن حاضر باشیم یا خرید حیاتی که باید انجام شود و امکان تهیه اینترنتی یا تلفنی اش نیست یا مراجعه به مطب و ... .

پس تا زمانی که واقعاً مجبور شویم از خانه بیرون نرویم (به معنای واقعی "مجبور" توجه کنیم).

بیرون از خانه واقعاً خطرناک است. اگر یکی دو ماه قبل، وقتی بیرون می رفتیم، ممکن بود با فردی ناقل کرونا مواجه شویم، امروز با فراگیری بیشتر این ویروس، حتماً با کرونایی هایی که حتی علامت هم ندارند، روبرو خواهیم شد. برخی تحقیقات بر آنند که در کل دنیا فقط 4 درصد کرونایی ها شناسایی شده اند و با این حساب، برآورد شده است که هم اکنون 2 میلیون ایرانی، درگیر درجاتی از کرونا هستند و قریب به اتفاق شان هم نمی دانند.

بنابراین، بیرون رفتن در روزهای جاری، خطرناک تر از قبل شده است؛ خیلی خطرناک تر!


2 - مجهز و محتاط بیرون برویم. ماسک و دستکش و همراه داشتن مایع ضدعفونی کننده یادمان نرود؛ این ها سلاح های ما در میدان جنگ با این دشمن نامرئی اند؛ چه کسی بی سلاح و سپر مقابل شمشیر دشمن می رود؟!

3 - تا جایی که ممکن است بیرون از خانه، از یکدیگر فاصله بگیریم، حدود 2 متر یا سه چهار قدم خودمان. موقع خرید، توی صف، در جلسات، موقع مراجعه به ادارات و... ؛ من این فاصله گذاری را "فاصله زندگی بخش" می خوانم. به همدیگر احترام بگذاریم و عجالتاً از هم فاصله بگیریم. قرار نیست همدیگر را به کشتن دهیم.

4 - نگذاریم آنچه از بیرون به خانه هایمان می آید، آلوده به ویروس باشد؛ بلافاصله بعد از ورود ضدعفونی شان کنیم.
(اینجا را ببینید)

5 - همچنان سیستم ایمنی بدن مان را تقویت کنیم. کرونا ضعیف کش است؛ قوی باشیم و امیدوار و کم نیاوریم... روزهای خوب سرانجام خواهند رسید.

بیشتر بخوانید:

 *پیشگیری از "کرونا" ؛ راهنمای ساده و مختصر

*چگونه از بیمار مبتلا به کرونا در خانه مراقبت کنیم؟

*نبرد سخت (9): مطمئن شدم قرنطینه در منزل بهتر از بستری شدن در بیمارستان است

یک واکاوی از علل ناتمام ماندن تصمیمات و برنامه های زندگی ما- «چرا» و «چگونه»؟

«چرا» یا «چگونه»؟ / واکاوی علل ناتمام ماندن تصمیمات و برنامه های زندگی ما

عصر ایران؛ مبینا محمدی - همه ی ما اهداف یا حداقل کارهایی برای انجام دادن شان داریم؛ تصمیماتی می گیریم اما معمولاً آن ها را هر چقدر هم جذاب یا مفید باشند بعد از مدتی رها می کنیم.
مطمئنم همه ی ما در این مورد تجربه ای مشابه داشته ایم که کاری را آغاز و نیمه تمام رها کنیم؛ چه بر سر تصمیمات ما می آید؟! چه می شود که با اشتیاق فراوان آغاز می کنیم اما رفته رفته و بعضا ناگهان آن را کنار می گذاریم؟!

یکی از تصمیماتی را که آخرین بار گرفته اید و نصف و نیمه گذاشته اید را به یادآورید. احتمالا مدت زیادی را صرف اینکه چگونه باید آن را انجام بدهید گذاشته اید؛ برنامه ریزی های متعدد و ریزی که به شما این اطمینان را بدهد که مو لای درزش نمی رود!

گاه آنقدر این بررسی و فکر کردن برای چگونگی انجام کارمان ، زمان می برد که رفته رفته کمرنگ و کمرنگ تر می شود و به اندازه ی کافی هم تنبل هستیم که دیگر پی اش را نگیریم، بنابراین هیچوقت آن را عملی نخواهیم کرد.

تعویق عملی کردن هدف مان به بهانه ی جمع آوری اطلاعات ( از نوع بی خود) هیچ کمکی به شما نمی کند. شاید با خود فکر کنید من باید بدانم چطور باید کاری را انجام بدهم تا بتوانم شروع کنم! منظور من هم این نیست که چشم و گوش بسته وارد شوید و به اصطلاح دل به دریا بزنید؛ به هیچ وجه! جوانب را در نظر بگیرید و پیش زمینه هایتان را جمع آوری کنید و کلیاتی از طرح کارتان داشته باشید اما از اتلاف وقت به شدت جلوگیری کنید زیرا هرچه از لحظه ای که ما تصمیم به انجام کاری می گیریم می گذرد، احتمال انجام آن هم کمتر خواهد شد و این امری طبیعی است!

نکته مهم اینجاست که "چگونه" کار را انجام دهم به تنهایی کافی نیست. پرسشی دیگر وجود دارد که به احتمال بیشتری ما را از این سستی دور نگاه می دارد.

برادر کوچولویی دارم که همه ی پرسش هایش با این کلمه شروع می‌شوند و مطمئنم تمام هم سن و سال های او نیز همینطورند : "چرا؟"

شاید چون در کودکی بیشتر به غریزه ی مان متکی هستیم کمتر به چگونگی می اندیشیم. با یک مثال شفاف تر بیان می کنم. برادرم از من می پرسد چرا باید غذا بخورم ؟! و ما اهمیت بقا را به زبان کودکانه بازگو می کنیم؛ هرگز از کودکی نشنیده ام که بگوید چگونه باید غذا خورد؟! چرا که درهر صورت یا به صورت غریزی و در نهایت با دیدن اطرافیانش آن را فرا می گیرد.

در آغاز حیات خود به دنبال چرایی برای انجام هر کار یا وجود هر شی هستیم اما آرام آرام که بزرگ تر می شویم این پرسش برایمان کمرنگ تر می شود و کمتر از خودمان می پرسیم "چرا؟".

"چرا؟" بسیار مهم است چون پاسخ به آن، به معنای انگیزه من از انجام این کار است. اگر ندانیم که به چه علت در حال انجام کاری هستیم چیزی نمی گذرد که روحیه مان را از دست می دهیم و حوصله ی مان سر خواهد رفت.
اما وقتی از دلیل عمل مان می پرسیم دیگر چگونگی آن چندان مهم نخواهد بود و تمام تلاش مان را صرف رسیدن به هدف مان خواهیم کرد.

اما گاه پیش می آید که ما در آغاز کار به شدت به چرای هدف مان می اندیشیم، چگونگی اش را پیدا می کنیم و با قدرت نیز آغاز می کنیم اما باز هم همان روند سستی رخ می دهد!
باز چه بر سر ما آمده؟!
واقعیت این است که ما انسان های فراموشکاری هستیم؛ نیاز داریم گاهی این چراها و انگیزه ها برایمان یادآوری شود و نقش بنزین برای ماشین را اجرا کند.

در نظر بگیرید که برای ۵ سال آینده برای ادامه تحصیل در کشوری انگلیسی زبان برنامه ریزی می کنید. قطعا باید مسلط به این زبان باشید که از مهم‌ترین فاکتور های پذیرش تان است. با آنکه علاقه ی چندانی به زبان ندارید اما مهاجرت برای آینده ی تان مهم تر است. در این جا چرایی مان برای خواندن زبان به اندازه ی کافی محکم هست اما در حین خواندن زبان گاه تنبلی می کنیم و بیراهه می رویم؛ در این لحظات باید به خود تلنگر بزنید و انگیزه ی تان از خواندن زبان را به خود گوشزد کنید. آنگاه دوباره مسیر اصلی را پیدا خواهید کرد.

پیشنهاد می کنم این محرک ها را برای خودتان بنویسید و هر چند وقت یکبار نگاهی به آن بیاندازید و قدرت کلمات را لمس کنید.

چرا ها سوالات مهمی در زندگی هستند که در عین نقش مهمی که دارند گاه فراموش می شوند؛ چرا ها فقط مختص به تصمیمات و اهداف نیستند؛ چراهای دیگری هم وجود دارند که اگر پیش از هرچه به آنها فکر کنیم قطعا احساس بهتری نسبت به خودمان و حتی اطرافیانمان خواهیم داشت. طرح چرا هایی پیش از کلام، پیش از قبول دعوت به یک مهمانی، پیش از آغاز رابطه، پیش از به دنیا آوردن فرزند، پیش از گرفتن مدرک تحصیلی بعدی و ... .

البته زیاد هم به خودتان سخت نگیرید!

---

بیشتر بخوانید:

*موفقیت را چگونه معنا می کنید؟

*بعد از قرنطینه چه تغییری می کنیم؟!

*قرنطینه ذهن

صندوق بین‌المللی پول: اقتصاد جهان عمیق‌ترین رکود در ۸۰ سال گذشته را تجربه می‌کند

صندوق بین‌المللی پول اعلام کرد که اقتصاد جهان در سال جاری میلادی عمیق‌ترین رکود در ۸۰ سال گذشته را تجربه می‌کند و در این میان اقتصادهای نوظهور، کشورهای کم درآمد آفریقا، آمریکای لاتین و آسیا در معرض خطر بالاتری قرار دارند.

---

به گزارش خبرگزاری تسنیم، کریستالینا گئورگیوا، رئیس صندوق بین‌المللی پول، روز پنج‌شنبه ضمن توضیح چشم‌انداز اقتصادی متصور این نهاد مالی بین‌المللی گفت: «با توجه به این که نیمی از 189 کشور عضو صندوق متقاضی دریافت کمک‌های مالی هستند، هیات مدیره تصمیم گرفته که سقف منابع اختصاص یافته به کمک‌های اضطراری را از 50 به 100 میلیارد دلار افزایش دهد.»

گئورگیوا تصریح کرد که مطابق برآورد صندوق، اگر شیوع ویروس کرونا در نیمه دوم سال جاری مهار شود شاید اقتصاد جهان در سال 2021 با بهبود اوضاع جزئی مواجه شود. او تاکید کرد که تردیدها و نگرانی‌های موجود در مورد مدت زمان ادامه شرایط فعلی تردیدی برای بدتر شدن اوضاع اقتصادی جهان باقی نمی‌گذارد.

به گزارش یورونیوز، خانم گئورگیوا خاطرنشان کرد که با بدتر شدن اوضاع، صندوق بین‌المللی پول آمادگی دارد تا از توان وام‌دهی 1 تریلیون دلاری خود استفاده کند. او همچنین از تلاش صندوق بین‌المللی پول برای متقاعد کردن کشورهای ثروتمند برای تعویق بازپرداخت بدهی‌های کشورهای فقیر خبر داد.

رئیس صندوق بین‌المللی پول یاد آور شد که مطابق بررسی‌های این نهاد مالی، دولت‌ها در سراسر جهان برای عبور از رکود سال 2020 که مطابق برآورد ما سنگین‌ترین رکود پس از «رکود بزرگ» خواهد بود، حدود 8 تریلیون دلار هزینه می‌کنند.

صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی در حال تدارک برگزاری نشست‌های بهاری خود از طریق ویدئو کنفرانس در هفته آینده هستند.

در جریان رکود بزرگ که از ماه اوت سال 1929 آغاز شد و حدود 10 سال ادامه داشت، طی 43 ماه نخست، نرخ بیکاری در سطح جهان به نزدیک 25 درصد رسید. در فاصله 1929 تا 1932 تولید ناخالص داخلی جهان 15 درصد کاهش یافته بود؛ این نرخ در جریان رکود سال 9-2008 تنها 1 درصد پایین آمد.

صحبت‌های رئیس صندوق بین‌المللی پول درباره اعطای وام به کشورهای آسیب دیده از کرونا در حالی است که این نهاد تحت فشارهای خصمانه آمریکا تاکنون حاضر به اعطای وام به ایران نشده است.

کرونا و امنیت غذایی

این مساله تا بدان جا پیش رفته است که در بسیاری از کشورهایی که کشاورزی صنعتی وجود دارد، در حال حاضر با همین روند، تولید محصولات کشاورزی دچار اختلال شده است. این امر شاید امروز آنگونه که باید به چشم نیاید، اما در آینده نزدیک دولتهای بسیاری را دچار چالش جدی خواهد کرد.

علی فروتن

ویروس کرونا در این روزها بسیاری از ساخته های پیشین بشر را به چالش جدی دعوت کرده است. چالشی که در آن زیرساختهای اساسی ادامه حیات بشر در روبرو شدن با یک پندمیک دچار مخاطره های بسیار شده است.

آنچه بیش از همه در بسیاری از کشورهای دنیا به چشم آمد و دولت‌ها را به زحمت انداخت، تامین نیازهای اصلی مردم برای تزریق آرامش به جوامع برای گذر از این بحران بوده است.

با این حال، مساله اصلی در حال حاضر وجود پشتوانه مورد نیاز در تامین کالاهای اساسی مخصوصا کالاهای غذایی است.

با توجه به اینکه در بسیاری از کشورهای دنیا در حال حاضر قرنطینه به صورت های مختلف وجود دارد، بسیاری از کارخانه های بزرگ تولیدی دنیا در حوزه های مختلف و علی الخصوص مواد غذایی یا به صورت موقت متوقف یا از شیفت های کاری خود کم کرده و تولید را برای امنیت پرسنل خود و عدم تکثیر ویروس کاهش داده اند.

این مساله تا بدان جا پیش رفته است که در بسیاری از کشورهایی که کشاورزی صنعتی وجود دارد، در حال حاضر با همین روند، تولید محصولات کشاورزی دچار اختلال شده است. این امر شاید امروز آنگونه که باید به چشم نیاید، اما در آینده نزدیک دولتهای بسیاری را دچار چالش جدی خواهد کرد.

بر همین اساس، در آینده کشورهای تولیدکننده غلات که بسیاری از کشورهای دنیا را تامین میکنند، پیش از تولید برای صادرات، به فکر پشتوانه سازی های بسیار برای کشور خود و سپس صادرات آن خواهند بود.

شاید با تامل در چرایی شرایط فعلی دنیا بتوان گفت یکی از علل اصلی بحران کنونی در دنیا، از بین رفتن بسیاری از تولیدیهای کوچک و جایگزینی آن با کارخانه های بزرگ تولیدی و ایجاد انحصار نسبی برای برندهای بزرگ بر اساس تئوریهای جهانی سازی اقتصاد در هر کشور یا منطقه است.

در حوزه تولید محصولات کشاورزی نیز بسیاری از کشاورزان سنتی با در اختیار قراردادن زمینهای خود به ابرتولیدکنندگان، خود را از تولید فارغ کرده اند. این امر شاید قبل از فراگیری کرونا جز مزایای دنیای مدرن محسوب می شده است، اما این روزها ایرادات بسیار این امر بر همه هویدا شده است.

در آینده نزدیک و با به وجود آمدن بحران های مشابه، این مجموعه ها با توجه به گستردگی بسیار خود، با کاهش تولید خود دچار ضررهای هنگفتی خواهند شد که جبران آن به شدت غیرقابل تصور است.

همین امر، این مهم را به بسیاری از اقتصاددانان و برنامه ریزان کلان اقتصادی یادآوری خواهد کرد که تولیدکنندگان خرد با توجه به تقسیم میزان ضرر در بین آنها، بیشتر و بهتر از قبل می تواند دولتها را در موارد مشابه کمک کرده و یاری نمایند.

علاوه بر این در حوزه تولید مواد غذایی و کشاورزی نیز، به نظر می رسد باید تحولات جدی در سطح دنیا به وجود آید تا بتوان پشتوانه جدی برای امنیت غذایی دنیا به وجود آورد.

بسیاری از کشورهای دنیا که به این مهم برای آینده خود حساس باشند، در برخی محصولات اصلی خود مانند گندم، جو، ذرت و... به سمت خودکفایی داخلی به جای وارد کردن آن خواهند رفت. هرچند از نظر اقتصاد کنونی رایج در دنیا، این امر با مبانی اقتصاد آزاد منافات بسیار دارد، اما اصل مهم تری مانند امنیت غذایی، برای دولتها بیش از مبانی اقتصاد آزاد دارای اهمیت است.

به نظر می رسد علاقه مندان به آینده جهان پساکرونا باید به این مسایل توجه ویژه داشته باشند. اول تغییر رویکرد حمایتی دولتها از تولیدکنندگان خرد کشاورزی و صنعتی و دوم احتمال تغییر رویکرد دولتهای مختلف به کشاورزی داخلی در محصولات اساسی در جهت خودکفایی.

لینک کوتاه: asriran.com/0031qH