خواندن ذهن افراد ممکن شد/ اختراعی باورنکردنی که فکر انسان را رمزگشایی می‌کند

الکساندر هاث(Alexander Huth)، نویسنده ارشد این مطالعه و عصب‌شناس دانشگاه تگزاس در آستین، می‌گوید: اگر ۲۰ سال پیش از هر عصب‌شناس شناختی در جهان می‌پرسیدید که آیا این کار شدنی است، آنها به شما می‌خندیدند.

ایسنا نوشت: دانشمندان الگوریتمی طراحی کرده‌اند که افکار افراد را از روی اسکن مغزی آن‌ها می‌خواند.

 

دانشمندان با استفاده از تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی یا اف‌ام‌آرآی(fmri) آنچه را که مردم در حال شنیدن آن بودند و به آن فکر می‌کردند، رمزگشایی کردند. دانشمندان اکنون می‌توانند افکار افراد را بدون حتی لمس سرشان، رمزگشایی کنند.

 

روش‌های پیشین ذهن خوانی بر کاشت الکترود در اعماق مغز افراد متکی بوده است. این روش جدید که در گزارشی در تاریخ ۲۹ سپتامبر به پایگاه داده پیش‌چاپ "bioRxiv" ارسال شده بر یک روش غیرتهاجمی اسکن مغز به نام اف‌ام‌آرآی متکی است. اف‌ام‌آرای جریان خون اکسیژن‌دار را در مغز ردیابی می‌کند و از آنجایی که سلول‌های فعال مغز به انرژی و اکسیژن بیشتری نیاز دارند، این اطلاعات به اندازه‌گیری غیرمستقیم فعالیت مغز کمک می‌کند.

 

طبیعتاً، این اسکن نمی‌تواند فعالیت مغز را در لحظه ثبت کند، زیرا سیگنال‌های الکتریکی منتشر شده توسط سلول‌های مغز بسیار سریع‌تر از حرکت خون در مغز حرکت می‌کنند. اما نکته قابل توجه این است که نویسندگان این مطالعه دریافتند که حتی با در نظر گرفتن این امر می‌توان از این معیار ناقص برای رمزگشایی افکار افراد استفاده کرد، اگرچه نمی‌توان افکار را کلمه به کلمه ترجمه کرد.

 

الکساندر هاث(Alexander Huth)، نویسنده ارشد این مطالعه و عصب‌شناس دانشگاه تگزاس در آستین، می‌گوید: اگر ۲۰ سال پیش از هر عصب‌شناس شناختی در جهان می‌پرسیدید که آیا این کار شدنی است، آنها به شما می‌خندیدند.

 

در این مطالعه جدید، که هنوز در حالت پیش چاپ قرار دارد و توسط سایر محققان مورد بررسی قرار نگرفته، این گروه مغز یک زن و دو مرد ۲۰ تا ۳۰ ساله را اسکن کردند. هر یک از شرکت‌کنندگان در مجموع ۱۶ ساعت به پادکست‌ها و برنامه‌های رادیویی مختلف در حالی که در دستگاه اسکن مغز قرار داشتند، گوش دادند. محققان سپس این اسکن‌ها را به یک الگوریتم رایانه‌ای که آن را «رمزگشا»(decoder) نامیده‌اند، منتقل کردند تا الگوهای موجود در صدا را با الگوهای فعالیت مغزی ضبط شده مقایسه کند.

 

هاث می‌گوید که این الگوریتم پس از آن، توانست با بررسی یک اف‌ام‌آرآی، داستانی براساس محتوای آن تولید کند. داستانی که با طرح اصلی پادکست یا نمایش رادیویی که فرد به آن گوش داده بود به نوع بسیار خوبی مطابقت داشت. به عبارت دیگر، «رمزگشا» می‌تواند استنباط کند که هر شرکت‌کننده بر اساس فعالیت مغزش به چه داستانی گوش کرده است. گفتنی است که این الگوریتم چندین اشتباه مانند تغییر ضمایر شخصیت‌ها و استفاده نادرست از اول و سوم شخص نیز مرتکب شد. هاث می‌گوید: این الگوریتم به دقت می‌داند چه اتفاقی در حال رخ دادن است، اما اینکه چه کسی آن کارها را انجام می‌دهد را نمی‌تواند تشخیص دهد.

 

در آزمایش‌های اضافی، این الگوریتم توانست به طور نسبتاً دقیقی طرح یک فیلم صامت را که شرکت‌کنندگان در دستگاه اسکن مغز تماشا کرده بودند، توضیح دهد و حتی توانست داستانی را بازگو کند که شرکت‌کنندگان در ذهنشان آن را تصور کرده بودند. این تیم تحقیقاتی در درازمدت، قصد دارد تا این فناوری را توسعه دهد تا بتوان از آن در رابط‌های مغز و رایانه طراحی شده برای افرادی که نمی‌توانند صحبت یا تایپ کنند، استفاده کرد.

دانشگاه میشیگان و معرفی یک پاک کننده سطوح بسیار متفاوت/ ترکیب جادوئی چای و دارچین چه می کند؟! (+عکس)

دانشمندان معتقد هستند که این اختراع متمایز می تواند به زودی به یک سلاح نوین در نبرد چند صد ساله ما با میکروب ها تبدیل شود...

عصر ایران - محققان از قدرت ضد میکروبی ترکیب پلی اورتان با روغن های درخت چای و دارچین پرده برداشته اند. گفته می‌ شود که این فناوری جدید می تواند در عرض کمتر از یک سال فضاهای عمومی در آمریکا را کاملا ایمن سازی کند.

کانال عصر ایران در تلگرام

«این تصاویر بار میکروبی روی صفحه کلید کامپیوتر، تلفن همراه، تخته برش با گوشت مرغ خام در دو حالت روکش شده با فناوری جدید مورد نظر و بدون آن را نشان می دهند»

سلاحی نوین در برابر میکروب ها

دانشمندان معتقد هستند که این اختراع متمایز ممکن است به زودی به یک سلاح نوین در نبرد چند صد ساله ما با میکروب ها تبدیل شود: اولین پوشش فوق مقاومی که می تواند به سرعت باکتری ها و ویروس ها را از بین ببرد و برای ماه ها نیز به انهدام آنها ادامه دهد.

این محصول که توسط تیمی از مهندسان و ایمونولوژیست‌ های دانشگاه میشیگان ساخته شده، برای SARS-CoV-2 (کروناویروس سندرم حاد تنفسی 2 یعنی همان ویروسی که سبب کووید- 19 می ‌شود)، استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین، اشریشیا کلای و انواع پاتوژن‌ های دیگر کشنده بود. لازم به ذکر است که این فناوری 99.9 درصد میکروب‌ ها را حتی پس از ماه ‌ها تمیز کردن مکرر، ساییدگی و سایر اتفاقاتی که به طور معمول برای سطوح مورد استفاده مانند صفحه ‌کلید، نمایشگر تلفن‌ های همراه و تخته‌ های برش مرغ‌ رخ می دهند، از بین برد.

به گفته آنیش توتجا، پروفسور علوم و مهندسی مواد در دانشگاه میشیگان و یکی از نویسندگان مقاله منتشر شده در مجله Matter، این پوشش می‌ تواند در فضاهای عمومی مملو از پاتوژن ها مانند فرودگاه‌ ها و بیمارستان ‌ها تغییری بزرگ ایجاد کند. وی توضیح می دهد: ما هرگز روش مناسبی برای تمیز نگه داشتن سطوحی که دائما لمس می‌ شوند مانند صفحه ‌نمایش‌ های لمسی فرودگاه در اختیار نداشتیم.

پاک کننده های ضد عفونی کننده می توانند میکروب ها را تنها ظرف یک یا دو دقیقه از بین ببرند، اما به همین سرعت نیز تاثیر خود را از دست می دهند و سطوح را در برابر عفونت مجدد آسیب پذیر می سازند. البته مواد ضد باکتریایی با ماندگاری بالا هم وجود دارند که بر پایه فلزاتی مانند مس و روی هستند، اما ساعت ها طول می کشد تا باکتری ها را از بین ببرند. در نتیجه این پوشش بهترین گزینه ممکن را ارائه می دهد.

پوشش طراحی شده شفاف است و می توان آن را روی هر چیزی برس زد یا اسپری کرد. این محصول با ترکیب مواد آزمایش شده و واقعی به روشی جدید، دوام و قدرت انهدام میکروب ها را به دست آورده است.

به بیان دیگر داروی مد نظر از مولکول های ضد میکروبی مشتق شده از روغن درخت چای و روغن دارچین حاصل شده که هر دو قرن هاست به عنوان میکروب کش های ایمن و موثر کاربرد دارند و در کمتر از دو دقیقه عمل می کنند. دوام این پوشش ناشی از پلی اورتان، یک درزگیر سخت و لاک مانند است که معمولا روی سطوحی مانند کف و مبلمان استفاده می شود.

توتجا اضافه می‌ کند: ضد میکروبی هایی که ما آزمایش کردیم توسط FDA تحت عنوان «به طور کلی ایمن» طبقه‌ بندی می‌ شوند و برخی از آنها حتی به عنوان افزودنی ‌های غذایی تایید شده‌ اند. پلی اورتان نیز یک پوشش ایمن و بسیار رایج است. اما ما آزمایش سمیت را هم محض اطمینان بیشتر انجام دادیم و متوجه شدیم که ترکیب خاصی از مواد تشکیل دهنده ما حتی از بسیاری از ضد میکروبی های امروزی نیز ایمن تر است.

نتایج آزمایش ‌های مقاومت در این مطالعه نشان می‌ دهند که این نوع پوشش می‌ تواند به مدت شش ماه یا بیشتر قبل از شروع تبخیر روغن ها، میکروب‌ های بیماری زا را از بین ببرد. با این حال قدرت ضد عفونی‌ کنندگی این ترکیب به مرور کاهش می یابد. به گفته محققان پس از این بازه زمانی می توان آن را به کمک روغن تازه مجددا شارژ کرد. روغن جدید دوباره توسط سطح جذب و چرخه از نو شروع می شود.

توتجا تخمین می زند که این فناوری می تواند ظرف یک سال به صورت تجاری در دسترس همگان قرار بگیرد. مجوز آن را نیز Hygratek، یک شرکت اسپین آف که توتجا با کمک U-M Innovation Partnerships تاسیس کرده، دریافت کرده است.

چالش اصلی ترکیب روغن و پلی اورتان به گونه ای بود که به مولکول های روغن اجازه دهد کار میکروب کشی خود را انجام دهند و در عین حال از تبخیر سریع آنها جلوگیری به عمل آید.

تیم تحقیقاتی از راه حل هوشمندانه اتصال عرضی (کراس لینک) یا همان فرآیند شناخته‌ شده ای که از گرمایش برای اتصال مواد به یکدیگر در سطح مولکولی استفاده می ‌کند، بهره برده اند. مولکول های روغن کوچکتر به راحتی با مولکول های پلیمری اتصال عرضی برقرار کرده و یک ماتریس پایدار را تشکیل می دهند.

اما برای از بین بردن میکروب‌ ها، مولکول‌ های روغن باید به دیواره سلولی آنها نفوذ کنند و اگر بسیار محکم به ماتریکس متصل شده باشند، قادر به انجام این کار نیستند. از این رو تیم تحقیقات با پیوند نسبی به روشی برای غلبه بر این مشکل دست یافتند. پیوند مورد نظر به صورتی است که برخی از مولکول های روغن را برای انجام کار خود آزاد نگه می دارد، اما در عین حال تعدادی دیگر را محکم به پلی اورتان متصل می کند.

پس از اقدامات اولیه، محققان به دنبال یافتن ترکیبی از مواد فعال بودند که بتواند طیف گسترده ای از میکروب هایی که بیشتر انسان را مورد تهاجم قرار می دهند، از بین ببرد. در نهایت آنها دستور العمل دقیقی از مولکول های ضد میکروبی را پیشنهاد کردند که موثر، ایمن و ارزان بودند.

توتجا تاکید می کند که آنها خود را تنها به یک فرمول خاص محدود نکرده اند. درک تیم از ویژگی‌ های هر یک از مواد تشکیل دهنده آنها را قادر می‌ سازد تا فرمول اصلی را برای کاربردهای خاص تغییر دهند یا عوامل ضد میکروبی را مجددا تعدیل کنند تا میکروب‌ های بیشتری را از میان بردارند. گفتنی است که دانشگاه میشیگان برای ثبت اختراع بر اساس این فناوری اقدام کرده است. همانطور که اشاره شد توتجا و دانشگاه میشیگان هر دو منافع مالی در Hygratek دارند.

دانشمندان عضله مصنوعی قوی‌تر از عضله انسان ساختند

به گفته پژوهشگران این عضله مصنوعی در حداکثر کارکردش بسیار قدرتمندتر از عضله انسانی است.

---

دانشمندان آمریکایی در حال تجربه با یک پلیمر قوی قابل‌کش‌آمدن هستند تا با آن یک عضله مصنوعی بسازند که آن را قوی‌تر وانعطاف‌پذیرتر از عضله انسان توصیف می‌کنند.

 

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از وب‌ام‌دی پلیمرها موادی طبیعی یا مصنوعی ساخته از مولکول‌های بزرگ و واحدهای ساختمانی بسیاری از مواد معدنی و مواد ساخت انسان هستند . پژوهشگران در این مورد از پلیمرهای الکتروفعال استفاده کردند که پلیمرهایی هستند که هنگام تحریک شدن با الکتریسیته شکل یا اندازه آنها تغییر می‌کند. این نوع پلیمرها امروزه محبوب دنیای مهندسی هستند و در فناوری‌هایی از ماهی روباتی گرفته تا پاک‌کننده گردوغبار به کار می‌روند.

پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در لوس‌آنجلس (UCLA) این ماده را از «الاستومرهای دی‌الکتریک» ساختند و فرآیند جدیدی را برای ساختن عضله مصنوعی ابداع کردند که امیدوارند بتوان روزی آن را در «روبات‌های نرم» و حتی ایمپلنت‌های انسانی استفاده کرد.

 

به گفته این پژوهشگران این عضله مصنوعی در حداکثر کارکردش بسیار قدرتمندتر از عضله انسانی است.

 

پژوهشگران در آزمایش‌هایشان نشان دادند که این ماده نه تنها می‌تواند مانند عضله دیافراگم انسان (صفحه عضلانی میان قفسه‌سینه و شکم) هنگام تنفس منقبض و منبسط شود، بلکه می‌تواند یک توپ به اندازه نخود را که وزنی ۲۰ برابر سنگین‌تر از خودش دارد، بلند کند. به گفته این پژوهشگران، انعطاف‌پذیری عضلات مصنوعی که با این ماده ساخته شده بودند ۳ تا ۱۰ برابر قوی‌تر از عضلات طبیعی بودند.

 

این دانشمندان برای ایجاد این ساختار عضلانی ابرانسانی از ماده رایج انعطاف‌ناپذیر بر پایه آکریلیک و یک فرآیند عمل‌آوری با استفاده از پرتوهای ماورای بنفش استفاده کردند تا ماده با قدرت کارکردی بالا بسازند. نتیجه کار آنها یک نوار یا فیلم ۳۵ میکرومتری با باریکی و سبکی در حد یک تار مو بود که بعد با روی هم گذاشتن لایه‌لایه آن یک صفحه عضله مصنوعی ایجاد کردند.

 

این عضله مصنوعی انرژی الکتریکی مصرف می‌کند، بر خلاف عضله انسانی که از انرژی شیمیایی به دست آمده از غذا استفاده می‌کند. این ویژگی مزیتی بزرگ برای این عضله شمرده می‌شود، چرا که می‌توان این عضله مصنوعی را با فرکانس بالاتری فعال و غیرفعال کرد، در حالیکه در عضلات انسانی با افزایش فرکانس فعال و غیرفعال شدن کارکرد افت می‌کند.

 

پژوهشگران امیدوارند این فناوری در آینده در ایمپلنت‌های پزشکی و ربات‌های نرم به کار رود. جالب‌توجه اینکه این ماده می‌تواند «حس لمس» را به فناوری‌های زیست‌پزشکی پوشیدنی بیفزاید و ممکن است به کسانی کمک کند که نمی‌توانند لبخند یا پلک بزنند.

ساخت چشم مصنوعی با توان دید واقعی

ساخت چشم مصنوعی با قابلیت دید واقعی

گروه علمی:دانشمندان چشم مصنوعی هوشمندی را طراحی کردند که می‌تواند به افراد توانایی دید واقعی بدهد.

در یک دستاورد مشترک دانشمندان آمریکایی و هنگ کنگی، چشم مصنوعی هوشمندی طراحی شد که می‌تواند به طور واقعی امکان دیدن را برای افراد نابینا فراهم کند.
با پیشرفت تکنولوژی، به کم کردن شکاف بین داستان‌های علمی تخیلی و علم واقعی نزدیک‌تر می‌شویم. اگرچه ما هنوز به قلمرو ماشین زمان یا فناوری انتقال از راه دور نزدیک نشده‌ایم، اما تا آنجا که علم پزشکی پیش رفته، وضعیت بسیار خوبی داریم. یکی از چشمگیرترین چیز‌هایی که پزشکی مدرن تاکنون ارائه کرده، پروتز‌های هوشمند است که می‌تواند جایگزین عضو از دست رفته شود. با این حال، آن‌ها نمی‌توانند قسمت آسیب دیده بدن را به شکوه عملکرد کامل گذشته خود برگردانند. اما اکنون در یک دستاورد جدید، یک چشم بیونیک هوشمند قرار است دقیقاً این کار را انجام دهد و بینایی برخی افراد را بازیابی کند.

اگر المنتی خواستید به ۷۲ المنت اضافه شود برایتان آپدیت میکنیم!

دریافت افزونه

از دست دادن بینایی می‌تواند به دلایل زیادی رخ دهد. در بسیاری از موارد، افزایش سن یکی از زمینه‌های اصلی این گرفتاری است، زیرا قدرت بینایی بدتر می‌شود و ماهیچه‌های چشم کمی ضعیف‌تر می‌شوند. زمینه‌های دیگری همچون دیابت، آب مروارید و البته تصادف یا جراحت نیز می‌توانند سبب از دست رفتن قدرت بینایی شوند. به هر روی، در چنین مواردی گاه پزشکان از چشم‌های مصنوعی برای رفع این معضل استفاده می‌کنند که در برخی موارد شاهد پیشرفت‌های قابل توجهی نیز بوده اند، اما گفته می‌شود فناوری جدید بهترین تلاشی است که تاکنون برای تقلید از چشم انسان انجام شده است.
این کره چشم مصنوعی جدید با تلاش‌های مشترک مهندسانی از ایالات متحده و هنگ کنگ تولید شده است. آن‌ها از شبکیه چشم انسان به عنوان مدل استفاده کردند و سعی کردند چیزی بسازند که شبیه به آن باشد. فرآیند کار آن‌ها با ایجاد گیرنده‌های نوری با چگالی بالا شروع شد که سپس در منافذ اکسید آلومینیوم قرار می‌گرفتند. سپس، آن‌ها باید اعصاب چشم جدید را ایجاد می‌کردند. برای این کار، سیم‌های میکرو از فلز مایع تولید کردند که در لوله‌های لاستیکی قرار می‌گیرد و سپس کل سیستم را در کره چشم مصنوعی نصب کردند. اگر از بیرون به چشم نگاه کنید، فکر می‌کنید که چشم واقعی انسان است، اما درون آن کاملا بیونیک است! این فناوری جدید قادر است تا ۸۰ درصد بینایی افراد نیازمند چشم مصنوعی را بازیابی کند. گفته می‌شود این چشم مصنوعی که اکنون با نام ElectroChemical EYE (یا به اختصار EC EYE) شناخته می‌شود، تا پنج سال دیگر برای پیوند در دسترس خواهد بود.

مرجع : فرارو

باتری منعطف قابل شستشو ساخته شد

گروه علمی: "بهار ایرانپور" عضو تیم تحقیقاتی دانشگاه "بریتیش کلمبیا" با همکارانش باتری جدیدی ابداع کرده‌اند که هم قابل انعطاف است و هم می‌تواند با چندین بار شستشو در ماشین لباس‌شویی دوام بیاورد.
 

به گزارش ایسنا، وسایل الکترونیکی قابل تعبیه و بافت در پارچه‌ها، کاربردهای جالبی را نوید می‌دهند. از لباس‌هایی که بر فعالیت ماهیچه‌ها و تعداد تنفس نظارت می‌کنند گرفته تا لباس‌هایی که می‌توانند با یکدیگر صحبت کنند. توسعه منابع انرژی انعطاف پذیر برای تحقق این ایده‌ها یک زمینه تحقیقاتی مهم است و دانشمندان دانشگاه "بریتیش کلمبیا" اکنون راه حل ویژه‌ای را ارائه کرده‌اند که طبق ادعای آنها می‌تواند اولین باتری باشد که هم انعطاف پذیر بوده و هم قابل شستشو است.
در چند سال گذشته، ما شاهد انواع راه‌حل‌های ذخیره انرژی منعطف بوده‌ایم که برای تامین انرژی دستگاه‌های پوشیدنی طراحی شده‌اند. از باتری‌هایی در مقیاس میلی‌متری که مانند چسب نواری روی پوست کشیده می‌شوند گرفته تا باتری‌های پارچه‌مانندی که انرژی را از عرق بدن می‌گیرند. اکنون محققان دانشگاه "بریتیش کلمبیا" برخی از پیشرفت‌های مهندسی را برای پر کردن شکاف‌های مهم در فناوری فعلی به کار گرفته‌اند.
دکتر "انگوک تان گوین"(Ngoc Tan Nguyen) نویسنده مسئول این مطالعه می‌گوید: لوازم الکترونیکی پوشیدنی، بازار بزرگی هستند و باتری‌های قابل کشش برای توسعه آنها ضروری هستند. با این حال، تا به حال باتری‌های قابل کشش قابل شستشو نبوده‌اند و اگر بخواهند در برابر نیازهای استفاده روزمره مقاومت کنند، این یک افزودنی حیاتی است.
دانشمندان برای توسعه یک باتری با این قابلیت‌ها، در نحوه چیدمان این دستگاه‌ها بازنگری کردند. این تیم به جای ساخت یک باتری لیتیوم-یونی که مملو از مواد سخت درون یک پوسته سفت و سخت است، به روش شیمیایی جایگزین و استفاده از "روی" و "منگنز دی اکسید" روی آوردند که هزینه کم و ایمنی قابل توجهی دارد. این مواد به قطعات بسیار ریزی آسیاب شدند و در یک پلیمر جاسازی شدند تا لایه‌های فوق‌العاده نازک و منعطف را تشکیل دهند. سپس تعدادی از آنها روی هم چیده شد و در همان پلیمر محصور شد تا محصول نهایی را تشکیل دهد.
"تان گوین" می‌گوید: ما "روی" و "منگنز" را انتخاب کردیم، زیرا برای دستگاه‌هایی که در کنار پوست بدن قرار می‌گیرند، مواد شیمیایی ایمن‌تری نسبت به باتری‌های لیتیوم-یونی هستند، چرا که این باتری‌ها می‌توانند در هنگام شکستن ترکیبات سمی تولید کنند.این باتری جدید، انعطاف پذیر است و می‌تواند تا دو برابر طول معمول خود کشیده شود و همچنین دارای ظرفیت ویژه 160 میلی‌آمپر ساعتی در هر گرم است و 75 درصد ظرفیت خود را در 500 چرخه شارژ و تخلیه شارژ حفظ می‌کند. همچنین محققان دریافتند که این باری جدید به شکل چشمگیری می‌تواند 39 بار شستشو را تحمل کند.
"بهار ایرانپور" دانشمند ایرانی عضو این تیم تحقیقاتی می‌گوید: ما نمونه‌های اولیه خود را در ماشین‌های لباسشویی خانگی و تجاری قرار دادیم و مشاهده کردیم که آنها بدون آسیب و و کاربردی ظاهر شدند و اینگونه است که ما می‌دانیم این باتری واقعاً مقاوم و قابل شستشو است.
این تیم اکنون در حال کار برای بهبود توان خروجی و طول عمر این باتری جدید است و می‌گوید که این باتری از همین حالا توجهات تجاری را به خود جلب کرده است و انتظار می‌رود هزینه آن به اندازه یک باتری قابل شارژ استاندارد باشد.محققان تصور می‌کنند که از این باتری در ساعت‌های هوشمند و پوشیدنی‌هایی که علائم حیاتی را اندازه‌گیری می‌کنند و همچنین لباس‌های هوشمند استفاده شود.
دکتر "جان مدن" استاد مهندسی برق و کامپیوتر این دانشگاه که نظارت بر این پروژه را بر عهده داشت، می‌گوید: مواد مورد استفاده فوق‌العاده کم‌هزینه هستند، بنابراین اگر این مواد به مقدار زیاد ساخته شود، ارزان خواهد بود.