بازیابی بینایی با کمک چشم بایونیکی

سیناپرس: دانشمندان موفق به ساخت محصولی ویژه شده اند که Argus II نام دارد. این محصول می تواند موجب شود تا بیمارانی که به بیماری Retinitis pigmentosa مبتلا هستند، مجددا امکان دیدن را به دست بیاورند.

یکی از بیماری های نادری که می تواند برای بینایی افراد به وجود بیاید، Retinitis pigmentosa نام دارد و افرادی که به این بیمرای مبتلا می شوند، به صورت عمومی با از دست رفتن توانایی دیدن روبرو خواهند شد. حال دانشمندان موفق شده اند تا با استفاده از آخرین فناوری ممکن به یاری این افراد آمده و امکان دیدن را مجددا برای آنها فراهم سازند.

دانشمندان با سختن یک چشم بایونیک موفق شده اند تا بر مشکلاتی که این بیماری برای چشمان بیمار ایجاد می کند غلبه کنند. به این ترتیب می توان شاهد این بود که هزاران بیمار مبتلا به Retinitis pigmentosa در سراسر جهان از شانس بازگشت بینایی بهره مند گردند.

این چشم بایونیکی Argus II نام دارد و توسط سازمان دارویی ایالات متحده آمریکا نیز مورد تائید قرار گرفته است. البته این محصول از سال 2013 در بازار مصرف عرضه شده است ولی به تازگی محققان بیمارستان سلطنتی چشم انگلستان موفق به کشف کاربری های بیشترArgus II شده و دریافته اند که می توان از آن برای غلبه بر سایر ناکارآمدی های چشمان نیز استفاده کرد.

یکی از مواردی که به واسطه Argus II رفع شده است، بیماری AMD یا macular degeneration وابسته به سن است. در آزمایش های انجام شده توسط این بیمارستان، اثرات این بیماری نیز با استفاده از Argus II در چشمان بیماران، به صورت کامل رفع شده و بینایی فرد به حالت عادی بازگشته بود. این بیماری به صورت عمومی در افراد مسن مشاهده می شود و به همین دلیل نیز می توان جمعیت فراوانی را با کمک Argus II از مشکلات این بیماری دور نگاه داشت.

روند کارکرد Argus II به این ترتیب است که این دستگاه کار را  با برداشت تصاویر از محیط و زاویه دید فرد آغاز می کند. در ادامه آنها را به سیگنال هایی تبدیل می کند که به صورت مستقیم به صورت بی‌سیم به گیرنده ای که در سلول های شبکیه فرد قرار گرفته است ارسال می کند. این گیرنده نیز موجب می شود تا فرد بتواند سیگنال ها را در قالب تصاویر واقعی مشاهده کند.

البته این فناوری نمی تواند بینایی را به صورت کامل و با بالاترین کیفیت به فرد بازگرداند ولی برای فردی که تقریبا بینایی خود را از دست داده است، داشتن یک دید متوسط نیز می تواند یک غنیمت محسوب گردد.

منبع

پروژه جدید گوگل برای استفاده از اشاره در کنترل الکترونیک‌ها

پروژه جدید گوگل برای استفاده از اشاره در کنترل الکترونیک‌ها

فضای سایبر > فناوری ارتباطی - همشهری آنلاین:

شرکت گوگل فناوری اشاره‌ای را خلق کرده‌است که خطاهای ناشی از لمس بخش‌های نادرست نمایشگرهای کوچک را از بین برده و به کاربر امکان دهد با کوچکترین نمایشگرهای موجود نیز بدون خطا کار کند.

براساس گزارش میل‌آنلاین،‌ این فناوری که پروژه سلی (  Soli )نام دارد می‌تواند کوچکترین حرکات انگشت دست کاربر را با استفاده از رادارهایی که در میان ریزتراشه‌هایی کار گذاشته‌شده‌اند، شناسایی کند؛ فناوری که به گفته ایوان پوپیروف مخترع آن می‌تواند بازار تجهیزات لمسی را متحول سازد.

پوپیروف هدایت تیمی از طراحان و سازندگان را در لابراتوار محرمانه پروژه‌ها و فناوری‌های پیشرفته گوگل به عهده دارد. به گفته وی با استفاده از یک ریزتراشه راداری کوچک می‌توان کوچکترین حرکات و لرزش‌های دست انسان را برای بهره‌بردن در راستای تعامل با رایانه‌ها و تجهیزات پوشیدنی ردیابی کرد.

این مخترع روس می‌گوید ابداع جدیدش می‌تواند صفحات لمسی مجازی ایجاد کند که کاربر می‌تواند با کمک از حرکات اشاره‌ای آن را کنترل کند. به گفته وی این فناوری متفاوت از حسگرهای دوربین‌داری است که هم‌اکنون در بازار وجود دارد،‌ زیرا این تکنولوژی بر پایه امواج رادارهای نامرئی ناشی از تراشه‌‌ای که می‌توان آن را درون هرچیزی گنجاند، ساخته شده‌است.

به گفته محققان بزرگترین چالش کاهش ابعاد راداری به بزرگی یک جعبه کفش به اندازه‌ای کوچک بود که بتوان آن را درون یک ریزتراشه گنجاند. محققان با الهام از نسل جدید وای-فای که وای-گیگ نامیده می‌شود، توانستند در عرض 10 ماه رادار را با همکاری شرکت تراشه‌سازی آلمانی اینفی‌نئون به ابعاد میلیمتری تولید کنند.

به گفته پوپیرف این تراشه‌های راداری اکنون برای تولید انبوه آماده‌اند. به گفته وی پروژه سولی در حقیقت به هیچ دوربینی مجهز نیست و می‌توان آن را در هر وسیله و ابزاری گنجاند، برای مثال می‌توان آن را درون مبلمان خانه،‌خودرو،‌رایانه‌های پوشیدنی، ساعت، اسباب‌بازیها و یا هرجای دیگری که افراد بخواهند از طریق آن با رایانه‌ها تعامل پیدا کنند،‌گنجاند.

همچنین از این تکنولوژی می‌توان برای تعامل با اجسام در فضای مجازی و بازی‌های مجازی نیز استفاده کرد. پوپیروف که به تازگی این فناوری را در کالیفرنیا در معرض چشم توسعه‌دهندگان به نمایش گذاشته‌است می‌گوید این فناوری می‌تواند حرکات دست را از فاصله یک متری ردیابی کند درست ماننددستکش‌هایی که در فیلم گزارش اقلیت برای کنترل نمایشگرها و تجهیزات دیجیتال استفاده می‌شد.

پوپیروف در مراسم رونمایی که درکالیفرنیا برگزار شد، با روشن کردن یک رادیو از فاصله دور و با مالیدن دو انگشت شصت و اشاره به یکدیگر توانست توجه توسعه‌دهندگان را به خود جلب کند.

در همین زمینه:

• هشدار اف بی آی درخصوص استفاده داعش از نرم‌افزارهای رمزگذاری شده
• مفهوم زندگی از دیدگاه روبات سخنگوی گوگل
• رویاهای خیره‌کننده روبات‌های گوگل را ببینید
• تحریریه خبری گوگل راه‌اندازی شد
• افزودن گزینه «لغو ارسال» به جی‌میل
• افزایش جستجوی «سرطان پوست» روی گوگل در تابستان
• من‌ اصلا گوگل‌ ندارم!
• اسباب‌بازی‌های گوگل و نمایشگر سه‌بعدی اپل
• درخواست اپل و گوگل از اوباما؛ دست از سر ما بردار
• ورود خودروی بدون راننده گوگل به جاده‌های عمومی

توانمندسازی سربازان در تیراندازی با اسکلت خارجی رباتیک

سیناپرس: محققان آمریکایی فناوری پوشیدنی را توسعه داده‌اند که مهارت و توانایی تصمیم‌گیری یک تیرانداز ماهر را با قدرت هدف‌گیری رباتیک ترکیب می‌کند.

حتی تیراندازهای ماهر نیز گاهی در هدف‌گیری دچار مشکل می‌شوند؛ محققان برای بهبود عملکرد تیراندازان و سربازان در میدان جنگ، سیستم رباتیک MAXFAS را طراحی کرده‌اند.

این اسکلت خارجی رباتیک که بر روی بازو قرار می‌گیرد، نخستین نمونه در نوع خود محسوب نمی‌شود، اما برخلاف نمونه‌های موجود که درجه آزادی دست یا عملکرد بازو را محدود می‌کنند، به کاربر اجازه می‌دهد تا دست و بازوی خود را براحتی حرکت داده و درعین حال، ثبات لازم هنگام تیراندازی را ایجاد می‌کند.

عملکرد MAXFAS برای تیراندازان مانند لرزش‌گیر برای دوربین عکاسی است. این سیستم رباتیک در لحظه هدف‌گیری و شلیک، لرزش‌های خفیف در دست و بازو را حس کرده و الگوریتم کنترل‌کننده آن، بطور خودکار میزان لرزش بازو را - بدون ایجاد اختلال در عملکرد دست- به حداقل می‌رساند.

این فناوری پوشیدنی در مرحله نمونه اولیه قرار داشته و درحال حاضر به یک موتور و سیستم تأمین‌کننده نیرو متصل است؛ محققان بدنبال متحرک‌سازی این سیستم برای استفاده از آن در میدان جنگ هستند که به افزایش قابل‌توجه قدرت تیراندازی سربازان کمک می‌کند.

منبع

اسکلت خارجی رباتیک برای حمل بارهای فوق سنگین

نسل جدید فناوری پوشیدنی

اسکلت خارجی رباتیک برای حمل بارهای فوق سنگین

سیناپرس: کارگران یکی از فرودگاه‌های ژاپن از این پس می‌توانند با استفاده از اسکلت خارجی رباتیک HAL، بارهای فوق سنگین را براحتی جابه‌جا کنند.

نمونه اولیه این اسکلت خارجی در سال 2004 توسط محققان شرکت رباتیک Cyberdyneطراحی شد؛ این پوشش رباتیک کاربردهای متنوعی در پزشکی، صنعت و مشاغل سخت کارگری دارد.

نسخه جدید این اسکلت خارجی رباتیک برای کارگران (HAL for Labor Support)، امکان جابه‌جایی بارهای سنگین را فراهم می‌کند.

اسکلت خارجی HAL از سیگنال‌های مغزی کاربر فرمان می‌گیرد؛ زمانی که فرد قصد حرکت دارد، سیگنال‌هایی از مغز به عضلات ارسال می‌شوند که بر سطح پوست حرکت می‌کنند. سیگنال‌های بیوالکتریک توسط اسکلت خارجی رباتیک دریافت شده و (این وسیله) با بدن شروع به حرکت می‌کند که به کاربر اجازه می‌دهد، بارهای سنگین را در عین کاهش فشار بر ناحیه کمر حمل کند.

وزن این اسکلت خارجی به همراه باتری حدود سه کیلوگرم است که برای کارگرانی با وزن 40 تا 80 کیلوگرم و قد 140 تا 180 سانتیمتر قابل استفاده است. باتری قابل شارژ این وسیله پس از 45 دقیقه شارژ، تا سه ساعت قابل استفاده است.

بزودی کارگران فرودگاه هاندا (Haneda) در توکیو از این اسکلت خارجی رباتیک 1100 دلاری برای حمل بار استفاده خواهند کرد. ربات‌های تمیزکننده برای نظافت سالن فرودگاه بدون دخالت انسان، از دیگر فناوری‌های رباتیکی است که در این فرودگاه مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

ژاپن قصد دارد از فناوری رباتیک برای توسعه فرودگاه‌های هوشمند استفاده کرده و درعین حال، فضای فرودگاه را به محلی جذاب برای مسافران تبدیل کند.

باتوجه به کاهش جمعیت نیروی کار و افزایش تعداد کارگران سالمند در ژاپن، انتظار می‌رود که نسل آینده نیروی کار این کشور را ربات‌ها تشکیل دهند.

ساخت باتری جدید توسط هندیها با قابلیت خودشارژی از خورشید

ساخت باتری ویژه‌ای که انرژی خود را تامین می‌کند (از رایورز)

رایورز - مخترعان موفق به ساخت یک باتری منحصر به فرد شده‌اند که بر اساس استفاده از نور کارکرده و می‌تواند انرژی مورد نیاز خود را نیز تامین کند.

به گزارش رایورز از وب‌سایت خبری engadget، دانشمندان برای مدت‌های طولانی به دنبال یافتن راهکاری برای رفع مشکل باتری‌ها هستند و در این میان استفاده از سلول‌های خورشیدی نیز برای این کار مفید نبوده است زیرا این سلول‌ها تنها قابلیت جذب نیروی ساطع شده از خورشید را دارند و امکان ذخیره‌سازی آن در آن‌ها وجود ندارد.

به همین دلیل نیز ذخیره انرژی به دست آمده مجددا به باتری‌هایی سپرده می‌شود که از نظر فناوری به عنوان نقطه ضعف تمامی دستگاه‌های امروزی محسوب می‌شوند، البته تنها مشکل در این میان را نمی‌توان عملکرد ضعیف باتری در نگه داشتن و ارائه انرژی دانست و باتری‌های لیتیومی در خود مواد شیمایی بسیار خطرناکی دارند که استفاده از آنها را دشوار ساخته است ولی به نظر می‌رسد که سرانجام دانشمندان هندی به راه حلی برای این موضوع دست پیدا کرده‌اند.

یک تیم از دانشمندان شبه قاره هند با استفاده از روشی مدرن موفق به ساخت یک باتری ویژه شده‌اند که هم توانایی جذب نیرو از خورشید را داشته و هم می‌تواند این نیرو را درون خود ذخیره کرده و حتی برای خود بازیابی و تولید مجدد کند.

این باتری از ساختار مایعی از جنس نیترات تیتانیوم به عنوان آنود استفاده کرده است که موجب می‌شود که این ماده در این باتری سیال باشد. به این ترتیب این باتری می‌تواند در حین ارائه نیرو به دستگاه‌های خارجی، انرژی مورد نیاز خود را نیز مجددا تامین کرده و آن را ذخیره نماید.

البته این باتری هنوز به مرحله نهایی از طراحی نرسیده است و در حال حاضر تنها می‌تواند یک فن برقی یا یک لامپ ال‌ای‌دی را برای مدت زمانی نزدیک به سی ثانیه فعال نگاه دارد ولی نوع رویکرد فناوری آن‌ می‌تواند آینده باتری‌های جهان را رقم بزند.