دانشمندان در دانشگاه MIT در حال توسعه‌‌ی ماده‌‌ای دورگه هستند که قرار است چیزی بین یک باکتری زنده و یک ماده‌‌ی بیجان همچون نانوذرات طلا باشد. این ماده‌‌ی زنده در نهایت قادر است به محرک‌های محیطی اطراف خود درست مثل سلول‌های معمولی پاسخگو باشد، ضمن اینکه ویژگی‌های بیشتری همچون تاباندن نور یا گذردهی الکتریسیته را نیز داراست. با استفاده از این قابلیت‌های اضافه می‌توان به ساخته شدن باتری‌ها یا بدنه‌های زنده که قادر به ترمیم یا شارژ خودکار خود هستند امیدوار بود. در ادامه با ما باشید.
گروهی که بر روی این پژوهش کار می‌کنند توسط پروفسور Timothy Lu هدایت می‌شود. این گروه کار خود را از باکتری ای-کولای آغاز کرد، علت انتخاب این باکتری این بود که این باکتری از یک لایه‌‌ی پروتئینی محافظ به نام "curli fibers" بهره می‌برد که اتصال آن به سطوح مختلف را آسان می‌کند.
با افزودن انتخابی پپتیدها به الیاف سطحی این لایه دانشمندان می‌توانند اقدام به پیوند زدن مواد مختلف به سطح باکتری بکنند. این ناذرات با قرار گرفتن بر روی این الیاف به شکل نانوسیم‌های طلا در می‌آیند که به فیلم شکل گرفته امکان هدایت الکتریکی را می‌دهند. هم چنین دانشمندان از ذرات کوانتومی-quantum dots- نیز برای اتصال به سطح باکتری بهره بردند که با موفقیت روبرو شد. ذرات کوانتومی نانوبلورهای ساخته شده از مواد نیمه رسانا هستند.
منشا الهام گیری این گروه استخوان بوده است که در آن نیز اجزای بیجان معدنی در کنار اجزای زنده قرار گرفته‌اند که نتیجه‌‌ی آن پاسخگویی عالی به محیط اطراف است. امید می‌رود توسعه‌‌ی این دسته از مواد بتواند در ساخت داربست‌های زیستی، مواد خود ترمیم‌گر، باتری ها، سلول‌های خورشیدی یا حس‌گرهای تشخیصی به کار رود.
به نظر شما در دست داشتن یک گوشی با یک بدنه‌‌ی زنده یا باتری ساخته شده از باکتری‌های چه حسی خواهد داشت؟
جزییات این پژوهش را می‌توانید در نشریه‌‌ی Nature Materials مطالعه کنید.
منبع gizmagلینک‌مطلب
