عصرایران؛ جعفر محمدی
- تاریخ فوت: ۲۱ فروردین ۱۳۹۹
- علت فوت: کرونا
متوفی - که پدر بزرگی مهربان بود - در خانه اش نشسته بود که اقوام یکی پس از دیگری به دیدارش آمدند: بی ادبی است به عید دیدنی بزرگ فامیل نرویم!
آنها حتی دست هم ندادند و روبوسی هم نکردند ولی ویروس نامرئی از یکی شان منتقل شد به بیچاره پدر بزرگ.
هیچ وقت هم مشخص نشد کدام یک از افراد فامیل قاتل او شده بود چرا که هیچکدام شان کرونایی نشدند.
بعدها پزشک پدربزرگ گفت: هر که بود فقط ناقل بود، بی آن که علائم داشته باشد.
فردای روزی که پدربزرگ مُرد، چند کارگر گورستان که لباس های ضدکرونا پوشیده بودند ، او را در عمق دو متر و بیست سانتی متری دفن کردند، کمی آهک روی جنازه اش ریختند و همه فامیل در خلوت خود برایش گریستند؛ قاتل هم می گریست.
----------------------------------
بیشتر بخوانید...
جهان داستان کوتاه/ هر روز یک داستان: «آیا پُلی ساختهاید؟»
جهان داستان کوتاه/ هر روز یک داستان: «مواجهه با مشکلات!»
عصرایران؛ مازیار آقازاده - سال 98 را در حالی به پایان میرسانیم که اکثر ایرانیها معتقدند این سال "خوشیُمن" نبوده و حوادث و اتفاقات تلخی در این سال روی داده است.
این سال با سیلی ویرانگر در استانهای شمالی و غربی آغاز شد و نوروز بسیاری از مردم را در استانهای مختلف تلخ کرد و خانه و اثاثشان را با خود بُرد و با ادامه سلسه حوادث تلخ در کنار تحریم و فشارهای اقتصادی در نهایت ماه پایانی سال تحت تاثیر اتفاقی به مراتب بدتر و سهمگینتر در حال پایان است.
ویروس مرگبار و ناشناخته "کرونا جدید" که به جان دنیا افتاده و در ایران هم همچون شبحی سرگردان میتازد و قربانی میگیرد و عید نوروز را برای بسیاری از مردم ایران از شروشور همیشگی تهی کرده و آنها را در قرنطینه خانگی، بدون خرید سال نو و بدون دید و بازدید مرسوم در زندانهای خانگی حبس کرده است.
سال 98 را با سیل آغاز کردیم و حالا با مصیبت کرونا در زندان های خانگی مان در حال ورود به سال 99 هستیم.
البته جدای از جنبههای خرافی درباره "خوش یُمن و بد یُمن" بودن سال و ماه و روز و... به نظر میرسد سال به سال و ماه به ماه اثرات مخرب تغییرات اقلیمی جهانی از سویی و تخریب زیست محیطی داخلی را از سوی دیگر (جنگلزدایی و بیابانزایی و فرسایش خاک و...) به شکل بارانهای سیلآسا در محیط کشوری و ویروسهای جهش یافته مرگبار عالمگیر در حوزه جهانی، در زندگی خود میبینیم و متاثر میشویم.
دهههاست که به عنوان انسان بیمحابا به حریم طبیعت دست درازی کرده و منابع طبیعی را در جهت امیال و خواستهای خود غارت کردهایم و حالا طبیعت دست به قیام زده و انتقام میگیرد.
زندگی مردم دنیا در خطر است و هیچ نقطهای از جهان ایمن نیست؛ کرونا ضعیف و قوی و دولتمرد و شهروند عادی نمیشناسد و اگر دستش برسد به هر انسانی به شکل طعمه نگاه میکند و سعی میکند به سیستم ایمنی او نفوذ کرده و او را ضربه فنی کند.
به همین راحتی و به همین بیرحمی!
اما این بیرحمی ویروس کرونا در کنار بیرحمی امواج خروشان سیلها در برابر بیرحمیهایی که ما انسانها با مادر طبیعت و مهد زایش خود کردهایم چیز زیادی نیست.
دستبرد بیرحمانه به طبیعت به گمان اینکه زودتر و بهتر به "توسعه بلوکهای سیمانی!" برسیم نتیجهای چنین فاجعهآمیز برای کره زمین و آینده زیست بشر در این کره خاکی رقم زده است.
سالهاست که دما و در واقع تب زمین (گرمایش جهانی) سال به سال بالا و بالاتر میرود اما هنوز دولتمردانی همچون دونالد ترامپ هستند که این مساله را به هیچ میگیرند و از "پیمان زیست محیطی پاریس" به بهانه مغایرت آن با منافع ملی آمریکا خارج میشوند؛ حالا ویروسی آمده و یک پاندمی جهانی را تحمیل کرده که مردم دنیا از ترس آن از توکیو گرفته تا مانیل و از پکن گرفته تا سانفرانسیسکو و دوبی و تهران جرات خروج از خانههایشان را ندارند.
وقتی تب بالای زمین را سالهاست نادیده گرفتهایم و نه تنها یک تببُر به آن ندادهایم بلکه از یک پاشویه ساده هم دریغ کرده و در عوض کارهایی کردهایم که تب زمین سال به سال بالا و بالاتر رود، چه انتظاری میتوانیم از رحم و شفقت مادر طبیعت داشته باشیم! و به این انتظار باشیم که گرمای هوا از دست این ویروس سمج و مرموز نجاتمان دهد!
در این سالها فریادهای مدافعان طبیعت را به هیچ انگاشتیم و مدافعان طبیعت را افراد و گروههایی دانستیم که از سر شکم سیری و بیکاری دور هم جمع شده و دارند چوب لای چرخ توسعه جوامع میگذارند؛ اما غافل از این بودیم که طبیعت خود مکانیزمهایی دارد که اگر آن را از تعادل طبیعی خارج کنیم بپا میخیزد و قیام میکند.
ما انسانها در طی همه این سالها غافل از آن بودیم که خود جزئی جداییناپذیر از طبیعت هستیم و باید در کنار طبیعت و با پاسداشت آن زندگی کنیم و فرصت زندگی و تماشای جهان را برای نسلهای آتی بشر فراهم کنیم؛ اما ما چنین نکردیم و هر کاری که از دستمان بر میآمد برای بهرهکشی و غارت منابع طبیعی به منظور کسب ثروت (برای عدهای خاص و معدود) به کار بستیم و حالا نتیجه این روند غارت گسترده را به شکل خروش طبیعت میبینیم.
تعادل سابق از دست رفته و حالا بشر باید برای بقای حیات خود روی این کره خاکی مبارزه کند؛ چون طبیعت سویه تهدیدآمیز خود را به روی انسان به نمایش گذاشته است.
اگر با طبیعت مهربانتر بودیم و اگر باور داشتیم که خارج شدن تعادل زمین، تعادل زندگی بشر را هم به هم خواهد زد (همانطور که نشانههای آن را میبینیم و در آینده شدت بیشتری هم خواهد یافت.) شاید امروز چنین عاجزانه از ترس بحرانهای طبیعی و بیولوژیک و زیستی در پستوی خانههایمان در قرنطینه نبودیم.
این نتیجه رفتار بیرحمانه ما و نسلهای پیشین ما با طبیعت است؛ ما گمان میکردیم از طبیعت و فرایندهای آن جداییم و حاکم بلامنازع این کره خاکی و در راس هرم آن هستیم اما غافل از آن بودیم که باید برای "حیات پاک " روی این کره خاکی به طبیعت و قوانین آن احترام بگذاریم و اگر دانهای کم کردیم دانهای به جای آن بکاریم و مراقب تب زمین (گرمایش زمین) باشیم تا زندگی خودمان با تب یک ویروس نادیدنی مرموز به هم نریزد
_________________________________
بیشتر بخوانید:
سال پرماجرای 98 ؛ آغاز با سیل؛ پایان با کرونا
استاندار تهران: شاهد فرونشست در اراضی جنوب و جنوب شرق استان هستیم
آتشسوزیهای جنگلی استرالیا تصویری از آینده زمین
هنگامی که بدن وارد حالت اسیدوز می شود، به محیطی خوب برای شکل گیری بیماری تبدیل می شود. هنگامی که وضعیت قلیایی بدن در سطح مناسب حفظ شود، التهاب مزمن که یکی از دلایل اصلی ابتلا به بسیاری از بیماری ها محسوب می شود، کمتر تجربه خواهد شد.
در شرایط کرونایی با تعادل بخشیدن به pH بدن و پرهیز از اسیدی شدن آن زمینه درگیری با ویروس کویدو 19 را به طور قابل ملاحظهای میتوان کاهش داد.
به گزارش سلامت سبز به نقل از “لیو لاو فروت“، یکی از دلایل ضعف و آسیب به سیستم ایمنی ما که در این شرایط شیوع کروناویروس اهمیت دارد، اسیدی شدن بدن است. سیستم ایمنی بدن در شرایطی که وضعیت PH بدن اسیدی یا به اصطلاح اسیدوز می شود آسیب پذیر تر است و از آنجا که کروناویروس جدید کویدو ۱۹ به افرادی حمله می کند که دچار ایمنی پایین هستند، تغییر pH بدن به قلیایی می توان به ما در مقابله با کرونا کمک کند.
هر اندامی در بدن انسان از ریه ها تا استخوان ها، مغز، قلب، کبد، کلیه ها، معده، روده و پوست تحت تاثیر اسیدیته قرار می گیرد. بر همین اساس، اگر بدن شما بیش از اندازه اسیدی باشد، احساس خوبی نخواهید داشت.
هنگامی که بدن وارد حالت اسیدوز می شود، به محیطی خوب برای شکل گیری بیماری تبدیل می شود. هنگامی که وضعیت قلیایی بدن در سطح مناسب حفظ شود، التهاب مزمن که یکی از دلایل اصلی ابتلا به بسیاری از بیماری ها محسوب می شود، کمتر تجربه خواهد شد.
هنگامی که بدن در یک وضعیت اسیدیته مزمن قرار دارد، مواد معدنی از اندام های حیاتی و استخوان ها تخلیه می شوند تا اسید خنثی شده و از بدن خارج شود. این مساله یکی از دلایل روند افزایشی ابتلا به پوکی استخوان است. با تخلیه کامل مواد معدنی، جایگزینی برای آنها وجود ندارد و بدن هر چه بیشتر اسیدی می شود و شرایط برای ابتلا به بیماری هایی مانند سرطان فراهم می شود. حالت اسیدیته بدن باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان و بروز بسیاری از بیماری ها مانند آرتریت، عفونت لثه، آنژین و غیره می شود.
بیشتر غلات، لبنیات، سویا و گوشت اسیدی هستند. قهوه، الکل، غذاهای فرآوری شده، قند پالایش شده، جایگزین های قند و روغن های اصلاح شده ژنتیکی نیز بسیار اسیدی هستند. هنگامی که چیزی می خورید، مواد زائد اسیدی از سوخت و ساز این غذاها شکل می گیرند. این مواد زائد باید خنثی یا دفع شوند و در این شرایط است که غذاهای قلیایی به کار می آیند. آنها اسیدهای یک رژیم غذایی ناسالم را به معنای واقعی خنثی می سازند.
۲۰ نشانه اسیدی بودن بیش از حد بدن شامل موارد زیر می شوند:
– مخاط / خلط زیاد
– سرفه مزمن
– درد قفسه سینه
– خستگی مزمن
– مشکلات سینوسی
– پوکی استخوان
– بیماری های عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و زوال عقل
– وضوح ذهنی کاهش یافته
– آسیب قلبی عروقی ناشی از پلاک های اسیدی – خطر افزایش یافته حمله قلبی و سکته مغزی
– عفونت های مثانه و کلیه
– نقص سیستم ایمنی بدن
– مشکلات پوستی مانند اگزما، آکنه، راش، و تمامی انواع درماتیت
– مشکلات مربوط به معده از جمله نفخ، سوء هاضمه، بازگشت اسید، و گاز بیش از حد
– عفونت های کاندیدا و مخمری
– افزایش وزن و/یا چاقی
– دیابت
– آلرژی
– سیاتیک و سفتی گردن
– پوسیدگی و حساسیت لثه
– درد مفاصل و درد عضلات
لازم است که مواد غذایی قلیایی به اندازه کافی مصرف شود تا اثرات مواد غذایی اسیدی و همچنین برخی عادت هایی که بدن را اسیدی می کنند و PH آن را کاهش می دهند (مانند پرخوری یا ورزش سنگین) را خنثی کرده و بدن را به تعادل برساند. اگر تغذیه ما صرفاً حاوی مواد غذایی اسیدی باشد و مواد غذایی قلیایی به میزان کافی مصرف نشود، بدن در معرض پیری زودهنگام قرار می گیرد.
البته نباید فراموش کرد که هیچ ماده غذایی صرفاً خوب یا مضر وجود ندارد و اشاره کردن به مواد غذایی اسیدی یا قلیایی به این معنی نیست که به دلیل مصرف برخی از آن ها از خیر برخی دیگر گذشت. مثل همیشه راز سلامتی در داشتن تغذیه مناسب و حفظ تعادل بین مواد غذایی اسیدی و قلیایی است. چون این دو گروه غذایی برای عملکرد خوب بدن از اهمیت بالایی برخوردارند.در ادامه به مواد غذایی اسیدی پرمصرف روزانه اشاره می کنیم:
گوشتهای قرمز
تمام انواع گوشت ها اسیدی هستند که در بین آن ها می توان به گوشت بره، اردک، بوقلمون، گوشت آهو، گوشت خرگوش، سوسیس، کالباس و غیره اشاره کرد.
ماهی ها و غذاهای دریایی
ماهی ها مواد غذایی مفیدی هستند که در عین حال اسیدی محسوب می شوند. از بین غذاهای دریایی اسیدی ترین ها میگو، صدف های خوراکی و انواع خرچنگ ها و غیره که در برخی فرهنگ ها مصرف می شوند هستند.
محصولات لبنی
شیر از جمله شیر گاو، شیر بز و شیر گوسفند، کره، پنیر، خامه، بستنی، ماست و کفیر جزو محصولات لبنی اسیدی محسوب می شوند.
غلات
تمام غلات تصفیه شده، جوی دوسر، گندم، ذرت، جو، کینوا، برنج، گندم سیاه، چاودار، محصولات غذایی تهیه شده از آرد مانند نان، پاستاها و غیره جزو مواد غذایی اسیدی هستند.
میوهها و سبزیجات اسیدی
از بین میوه ها و سبزیجات اسیدی می توان به سیاه گیله، زغال اخته، انگور فرنگی، زردآلو، آلو و میوه های کنسروی، کدو حلوایی، زیتون، تره فرنگی و آرتیشو اشاره کرد. فندق، گردو، پسته، بادام هندی و حبوباتی مانند لوبیا سفید، قرمز و سیاه، نخود، سویا، عدس و لپه و ذرت نیز جزو مواد غذایی اسیدی هستند.
نوشیدنیهای اسیدی
چای، قهوه، سوداها، نوشیدنی های الکلی، شیرهای گیاهی مانند شیر برنج و شیر سویا نیز جزو نوشیدنی های اسیدی محسوب می شوند.
از دیگر مواد غذایی اسیدی می تواند به قندهای تصفیه شده، مواد غذایی صنعتی، فست فودها، سس خردل، کچاپ و مایونز و همچنین سرکه اشاره کرد.
سبزیجات به غیر از مواردی که در بالا اشاره شد به صورت خام یا بخارپز شده خاصیت قلیایی دارند. سیب زمینی و سیب زمینی شیرین نیز جزو سبزیجات قلیایی هستند. می توانید به سراغ میوه های شیرین و رسیده نیز بروید. موز، سیب های غیرترش، گلابی، هلو، گیلاس، انگورها، هندوانه، خرما، میوه درخت کاج و آووکادو جزو میوه های قلیایی هستند. کنجد، بادام و روغن های کلزا، روغن گردو، روغن سویا، روغن زیتون، روغن جوانه گندم، روغن کنجد، روغن آفتاب گردان و روغن دانه کتان نیز جزو دانه ها و روغن های قلیایی محسوب می شوند. جلبک های خوراکی نیز قلیایی بوده و به حفظ تعادل اسیدی بازی بدن کمک می کنند.
۴ ترفند ساده برای حفظ تعادل اسیدی – قلیایی بدن
یک لیوان آب سبزیجات
سبزیجات برای قلیایی کردن بدن لازم هستند. فرقی نمی کند این مواد غذایی به صورت خام یا به شکل آب سبزیجات مصرف شود. در هر دو صورت بدون اینکه به واسطه فیبرهایشان باعث تحریک روده ها شوند انرژی بدن را افزایش می دهند. بنابراین بهتر است دو سبزی را با هم مخلوط کنید. به عنوان مثال ۲ عدد هویج و ۱ عدد چغندر کوچک یا ۱ عدد هویج و نصف کرفس برای تهیه یک نوشیدنی قلیایی بسیار موثر هستند. بهتر است از سبزیجات فصل استفاده کنید. افزودن کمی زنجبیل و جعفری نیز کمک کننده است.
یک لیوان آب سبزه جو
این نوشیدنی که از سبزه جو تهیه می شود حاوی کلروفیل بوده و به تمیز شدن بدن و همچنین تأمین ویتامین ها و آنتی اکسیدان های مورد نیاز آن کمک می کند. مصرف نوشیدنی سبزه جو یک روش فوق العاده برای قلیایی کردن بدن است. اگر پودر سبزه جو یا قرص آنرا در اختیار داشته باشید می توانید با حل کردن آن در آب این نوشیدنی را تهیه کنید.
سیب زمینی
یکی از قلیایی ترین سبزیجات موجود سیب زمینی است. البته به شرطی که آن را به صورت سیب زمینی سرخ کرده میل نکنید. سیب زمینی تازه فوق العاده است حتماً آن را بخارپز و خرد کنید و با میزان اندکی روغن زیتون به مدت ۲۰ دقیقه در فر قرار داده و میل کنید. این کار به قلیایی شدن بدنتان کمک می کند.
جوانه گندم
جوانه های گندم سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی و عناصر مغذی است و برای قلیایی کردن تغذیه تان کارساز هستند. استفاده از این جوانه ها در کنار غذا یکی از روش های خوب برای افزایش حالت قلیایی بدن است.
منبع: سایت سلامت سبز
--------------------------------------------
بیشتر بخوانید:
فرمانده ستاد مدیریت بیماری کرونا در تهران گفت: همچنان برخی از مردم و مسئولان موضوع کرونا را ساده گرفتهاند، این سهل انگاری بسیار هولناک است و میتواند سبب تلف شدن عدهای شود.
به گزارش ایلنا، علیرضا زالی با ابراز تاسف از اینکه همچنان برخی از مردم و مسئولان موضوع کرونا را ساده گرفتهاند، گفت: این سهل انگاری بسیار هولناک است و میتواند سبب تلف شدن عدهای شود. کرونا یک سرماخوردگی ساده نیست و میتواند افراد زیادی را به کام مرگ بکشاند.
وی افزود: عمده گلایه کادر درمانی نیز به این موضوع برمی گردد که معتقد هستند برخی از مردم کروناویروس را شوخی گرفتهاند. پرستاران و پزشکان نیز دچار فرسایش شدند چراکه هر روز تعداد بیمار بیشتری به مراکز درمانی مراجعه میکنند؛ اگر میخواهیم نیروهای پزشکی و پرستاری بتوانند استراحت بهتری داشته باشند تا خدمات بهتری ارائه دهند باید بیمار دهی به بیمارستان را کم کنیم و جز در موارد ضروری از تردد در سطح شهر خودداری کنیم.
او در ادامه به برگزاری جلسه مجدد با تیم اعزامی سازمان بهداشت جهانی اشاره کرد و افزود: این تیم در حال ارزیابی دقیق وضعیت درمانی کشورمان هستند و امروز چندین واحد مراقبتی با حضور این دوستان بررسی شد. این واحدهای مراقبتی برای بیمارانی طراحی شده است که نیاز به مراقبت بیمارستانی ندارند ولی بهتر است به جای منزل در این مراکز از آنها نگهداری شود.
فرمانده ستاد مدیریت بیماری کرونا در تهران، ادامه داد: در ادامه بازدیدهای این هیئت اعزامی چند مرکز بهداشتی مورد بازدید قرار گرفت. کاری که اکنون به صورت فعال در حال انجام آن هستیم این است که گروههای پر خطر جامعه که در سامانه سیب اطلاعاتشان ثبت شده است را بررسی میکنیم تا وضعیت آنها را پس از شیوع کرونا بسنجیم و در صورتی که به بیماری مبتلا شده و اکنون بهبود یافته باشند انهارا مورد پیگیری قرار میدهیم.
سید مهدی حسینی دورود
- آن گونه که انتظار میرفت کرونا آمد و مدام جان میستاند. اگر باارزشترین موجود هستی انسان است، ارزش اصلی انسان نیز وابسته به گوهر جان اوست.
به تعبیر زیبای مولانا: مقصود از «أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ» در «لَقَدْ
خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ» همانا جان آدمی است.
احسن التقویم در والتین بخوان
که گرامی گوهرست ای دوست جان
احسن التقویم از عرش او فزون
احسن التقویم از فکرت برون
گر بگویم قیمت این ممتنع
من بسوزم هم بسوزد مستمع
هر جا سخن از وحی و الهام است، گیرندۀ آن همین گوهر جان است. جان
ملهم از جانان است و متکی به حق! جان عیسایی است که به دریای معنا رو کرده
است و اگر دیده نمیشود از شدت پیدایی اوست.
همچنان که قدر تن از جان بود
قدر جان از پرتو جانان بود
جان خوی کبریایی دارد و عمر خوش در کنار پرورش جان معنا پیدا میکند
و اگر جز این باشد، عمر زاغ است که به مردار خواری و نجاست طلبی گذشته
است. باید به درخت عمر آب زندگی داد و آن را با خدمت به خلق و بندگی حق
جاودانه ساخت. اگر عمر بدون این سعی ارزشمند بگذرد ناخوش است و عقیم.
چنانکه آب حیات بدون مظهر حق آتش سوزنده است. چنین جانی با چنین عمری پس
شیرین است و باارزش که مستحق تکریم، توجه و محبت است.
اگر جان خوی
کبریایی نداشت و با آب حیات (طاعت حق و خدمت خلق) آمیخته نمیشد سپید پوشان
عزیز، عاشقانه آن را در طبق اخلاص نمیگذاشتند و برای نجات هممیهنان در
خط مقدم جهاد علیه کرونا قرار نمیگرفتند.
راستی مگر از جان عزیزتر و از زندگی شیرینتر هم داریم؟
مگر
نه اینکه «مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی
الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا وَمَنْ أَحْیَاهَا
فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا» هر کس جانی را بگیرد گویی جان همه
مردم را گرفته است و هر کس جانی را زنده نگه بدارد، گویی همۀ عالم را زنده
نگاه داشته است.
با این فرض چه جرمی بالاتر از بیتفاوتی در برابر
جان خود و جان دیگران است؟ چه گناهی نابخشودهتر از گناه به خطر انداختن
جان پزشکان و پرستاران و سپیدپوشان فداکار است؟
انسان شریف در قبال
آلوده کردن جامعه و به خطر انداختن همنوعان و از همه مهمتر به خطر انداختن
فرشتگان سپیدپوش دغدغه دارد و در این لحظات دشوار، به جای گمانهزنی سیاسی
و نقشهخوانیهای مرسوم، با همه وجود و به دور از شعار و لقلقه زبان به
دنبال کاهش ابتلا و سرایت و مرگومیر است.
انسان شریف در این لحظات
پر از وحشت و اضطراب به جای ظلم و احتکار و به جای سفر کردن به همان قدر که
برای جان خود و خانوادهاش نگران است، نگران مردم و نگران کادر زحمتکش،
پزشکان، پرستاران، داروسازان و کادر فداکار آزمایشگاهی، آشپز، نظافتچی و
خدمتگزاران بیمارستانها است.
عزیزانی که به این مقدار خدمت بسنده نمیکنند و با همۀ رنجها و غمهای
نهفته در دل خود، رقصکنان طعنهها را بر جان شیرین خود میخرند وامید
میآفرینند تا جانی دوباره در بیماران جاری کنند و احیای جان نمایند.
در
پایان خالی از لطف نیست که از فداکاران عرصۀ رسانه و خبرنگاران که دوشادوش
پزشکان مردم را نسبت به این خطر عظیم آگاهی میبخشند یادی کنیم و بگوییم
که قدردان و دعاگوی شما نیز هستیم.
نکاتی که در مراجعه به مراکز خرید و فروشگاه ها باید رعایت گردد.
بیشتر بخوانید: