واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

علل سوزن سوزن شدن سر انگشتان دست

سوزن سوزن شدن سر انگشتان ناشی از ...

رئیس انجمن متخصصان داخلی گفت: کم‌ خونی، اختلالات قند خون، فشارهای عصبی، انسداد عروق، بالا بودن چربی و کلسترول خون موجب سوزن سوزن شدن سر انگشتان می ‌شود.

 

ایرج خسرونیا در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس، افزود: تقریباً همه ی افراد حالت ‌هایی مانند سوزن سوزن شدن بدن که عمدتاً در عضلات پا و سر انگشتان دست بروز پیدا می‌ کند، را احساس کرده ‌اند.

 

وی گفت: ممکن است در هنگام دویدن بسیار سریع و در حالی که هیچ گونه آمادگی از قبل وجود ندارد، این اتفاق بروز پیدا کند.

کم‌ خونی، اختلالات قند خون، فشارهای عصبی، انسداد عروق، بالا بودن چربی و کلسترول خون، از دلایل سوزن سوزن شدن نوک انگشتان است.

خسرونیا گفت: در بیماری کم‌ خونی به علت کاهش تعداد گلبول‌ های قرمز تبادل اکسیژن و دی ‌اکسید کربن بین سلول‌ ها و خون دچار اختلال می ‌شود. کاهش تعداد گلبول‌ های قرمز می ‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد.

 

وی افزود: اصلی ‌ترین عنصر به کار رفته در ساختمان گلبول‌ های قرمز، آهن است و آهن باید از طریق مواد غذایی به بدن برسد. در نتیجه اگر آهن به مقدار کافی موجود نباشد، ساخت گلبول ‌های قرمز با مشکل مواجه می‌ شود.

 

رئیس جامعه متخصصان داخلی اضافه کرد: علائم کم‌ خونی ناشی از فقر آهن را می ‌توان رنگ پریدگی پوست، خستگی زودرس، سرگیجه، سر درد، سوزن سوزن شدن دست و پا و ریزش شدید مو عنوان کرد.

 

اگر می خواهید با پزشک سایت مشورت کنید، اینجا کلیک کنید.

برای شرکت در بحث های انجمن سایت مرتبط با بهداشت و سلامت، اینجا کلیک کنید.

 

*مطالب مرتبط:

چرا دستم خواب می‌رود؟

علت به خواب رفتن مکرر دست و پا

سوزش پاها

بخش تغذیه و سلامت تبیان






علل سوزن‌ سوزن شدن و سوزشِ دست و پا

اکثر مردم گاهی اوقات احساس گزگز و سوزشی در دست و پاهای خود تجربه می‌کنند که اگرچه ممکن است ناخوشایند باشد اما معمولا علت آن جدی نیست با این حال اگر این احساس در اغلب مواقع وجود داشته باشد ممکن است ناشی از یک عارضه یا مشکل مهم‌تر باشد.

به گزارش ایسنا، دلایل متعددی وجود دارد که باعث می‌شود شخص در دست‌ها و پاهای خود احساس سوزن سوزن شدن کند که البته بیشتر آنها موقتی هستند.

به عنوان مثال اگر شخصی در موقعیتی غیرمعمول نشسته یا خوابیده باشد ممکن است بر عصب‌ها فشار وارد شده و احساس سوزن سوزن شدن در دست‌ها و پاها ایجاد شود. اما برخی از علل سوزش در دست‌ها و پاها جدی تر بوده و ممکن است به تشخیص و درمان مناسب نیاز داشته باشد.

بسیاری از علل این احساس سوزش با یک بیماری عصبی محیطی مرتبط است که نوعی آسیب عصبی است که منجر به احساس سوزش و بی‌حسی در دست و پا می‌شود.

شرایط مختلف منجر به نوروپاتی محیطی (التهاب اعصاب‌ محیطی) می‌شود که حدود ۲۰ میلیون نفر را تنها در ایالات متحده تحت تاثیر قرار می‌دهد.

علل ابتلا به نوروپاتی محیطی و برخی دلایل دیگری که منجر به سوزش دست و پاها می‌شود بدین قرار است:

۱- "رادیکولوپاتی" کمر: ممکن است احساس سوزش ناشی از فشار یا تحریک اعصاب در ناحیه کمر باشد که به دلیل صدمه دیدن یا تورم بروز می‌کند. 

رادیکولوپاتی به شرایطی گفته میشود که در آن ریشه عصبی که در حال خارج شدن از نخاع است به علتی تحت فشار قرار گرفته و این فشار موجب بروز علائمی در اندام می‌گردد.

۲- سموم: بلعیدن چیزهای سمی یا سمومی که از طریق پوست جذب می‌شوند نیز ممکن است باعث احساس سوزش در پاها شوند.

از سمومی که ممکن است این احساس سوزش را ایجاد کنند می‌توان آرسنیک، تالیوم، جیوه و ضد یخ‌ها را نام برد. درمان و مقابله با این سموم باید به سرعت صورت گیرد و به نوع ماده سمی بستگی دارد.

۳- الکل: الکل نیز نوعی سم بوده و می‌تواند به بافت عصبی آسیب برساند. نوشیدن بیش از حد الکل ممکن است به نوعی نوروپاتی محیطی معروف به "نوروپاتی الکل" منجر شود.

این بیماری می‌تواند باعث ایجاد درد و سوزش در اندام‌ها، دست‌ها و پاها شود که ناشی از آسیب اعصاب محیطی توسط الکل است.

براساس یک مطالعه از ۲۵ تا ۶۶ درصد از افراد الکلی دچار نوروپاتی الکل می‌شوند. درمان این بیماری بر کاهش یا توقف نوشیدن الکل توسط بیمار تمرکز دارد.

۴- اضطراب: افرادی که اضطراب دارند ممکن است نفس نفس زدن را تجربه کنند که خود باعث سوزش در پا می‌شود.

این پدیده از علائم شایع اضطراب بوده و با تنفس سریع شناخته می‌شود که باعث عدم تعادل در سطوح دی‌اکسید کربن و اکسیژن شده و احساس سوزش را تشدید می‌کند.

برای درمان اضطراب می‌توان از درمان‌های رفتار شناختی، صحبت کردن با مشاور،‌ داروهای ضد اضطراب و فعالیت‌های آرام‌کننده مانند یوگا،‌ مدیتیشن و ذهن آگاهی بهره برد.

۵- بارداری: احساس سوزش در پاها در زنان باردار اغلب ایجاد می‌شود چراکه با رشد جنین در رحم به عصب‌های پاها فشار می‌آید.

نوشیدن آب کافی،‌ تغییر موقعیت‌های نشستن و خوابیدن و استراحت کردن با پاهای رو به بالا می‌تواند به کاهش این احساس کمک کند اما اگر این احساس از بین نرفت و اندام‌ها احساس ضعف داشتند حتما باید به دکتر مراجعه کرد.

۶- آسیب فشار تکراری (RSI): آسیب فشار تکراری یا RSI نوعی بیماری است که احساس سوزش را ایجاد می‌کند و زمانی که یک شخص فعالیت‌های تکراری را برای مدتی طولانی بدون استراحت انجام داده، رخ می‌دهد.

RSI به عنوان اختلال مرتبط با کار اندام‌های فوقانی شناخته شده و معمولا مچ دست‌ها و دست‌ها، ساعد و آرنج،‌ گردن و شانه را تحت تاثیر قرار می‌دهد و درد،‌ تیر کشیدن،‌ حساسیت، چوب شدگی، لرزش، ضعف و گرفتگی عضلات را در پی دارد. برای درمان این بیماری از داروهای ضد التهابی، کمپرس آب سرد و بانداژهای پلاستیکی استفاده می‌شود.

۷- کمبود ویتامین: کمبود ویتامین‌های نیاسین یا E ،B۱ ،B۶ ،B۱۲ به احساس سوزش در دست‌ها و پاها منجر می‌شود چراکه این ویتامین‌ها برای عملکرد اعصاب ضروری هستند.

کمبود ویتامین B۱۲ به خصوص به نوروپاتی محیطی منجر می‌شود و علائمی چون سرگیجه، تنگی نفس، کوفتگی، سردرد، مشکلات گوارشی، درد قفسه سینه، حالت تهوع و بزرگ شدگی کبد در پی دارد. 

کمبود ویتامین‌ها می‌تواند با خوردن رژیم غذایی سالم‌تر یا مکمل‌های غذایی درمان شود.

۸- مالتیپل اسکلروزیس (MS): این بیماری، عارضه‌ای طولانی مدت است که بر مغز و نخاع تاثیر می‌گذارد. کمردرد و احساس سوزش در پاها از علائم اولیه MS است. سایر علائم آن مشکلات بینایی، ‌درد، اسپاسم عضلانی، سرگیجه، مشکل در حفظ تعادل، مشکلات مربوط به مثانه، اختلال عملکرد جنسی و مشکلات شناختی هستند.

از درمان MS می‌توان به مصرف کوتاه مدت داروهای استروئیدی، درمان‌های علائم خاص و درمان‌های متعادل کننده بیماری اشاره کرد.

۹- داروها: از عوارض جانبی برخی داروها احساس سوزش در دست‌ها و پاهاست. 

از داروهایی که باعث ایجاد چنین حسی می‌شوند می‌توان داروهای سرطان، ایدز، اچ آی وی، صرع، ‌داروهای بیماری‌های قلبی و فشار خون بالا را نام برد.

۱۰- عفونت‌ها: برخی عفونت‌ها نیز باعث ایجاد التهاب عصبی و در نهایت احساس سوزش می‌شوند.

از عفونت‌هایی که باعث ایجاد این عارضه می‌شوند می‌توان به اچ آی وی،‌ ایدز، هپاتیت B و C، جزام،‌ زونا و بیماری لایم اشاره کرد.

در صورت احتمال وجود عفونت در بدن باید به پزشک مربوطه مراجعه و پس از انجام آزمایش خون، درمان مناسب صورت گیرد.

۱۱- نارسایی کلیه: سوزش دست‌ها و پاها ممکن است نشانه‌ای از نارسایی کلیه باشد. دیابت و فشار خون بالا هر دو خطر نارسایی کلیه را افزایش می‌دهد.

از دیگر علائم نارسایی کلیه گرفتگی عضلات، کشش عضلات و ضعف عضلانی را می‌توان نام برد. در صورت داشتن این علائم به پزشک متخصص مراجعه کنید. نارسایی کلیه اغلب از طریق دیالیز و پیوند کلیه درمان می‌شود.

۱۲- بیماری‌های خود ایمنی: برخی بیماری‌های خود ایمنی که در آن سیستم ایمنی فرد به بدن خودش حمله می‌کند، ‌ممکن است احساس سوزش را ایجاد کنند.

بیماری‌های خود ایمنی که ممکن است باعث احساس سوزش شود عبارتند از: لوپوس، بیماری سلیاک و روماتیسم مفصلی.

برای تشخیص این بیماری‌ها از سوابق خانوادگی خود در این بیماری مطمئن شوید و معاینات فیزیکی و آزمایش‌های لازم را انجام دهید.

درمان اینگونه بیماری‌ها مصرف داروها و تغییرات غذایی است.

۱۳- دیابت: دیابت به افزایش قند خون منجر می‌شود که ممکن است باعث آسیب عصبی شود. افراد مبتلا به دیابت ممکن است به نوعی سوزش پایدار مبتلا شوند که بیماری نوروپاتی دیابتی نامیده می‌شود.

از دیگر علائم دیابت، می‌توان به احساس تشنگی زیاد، ادرار مکرر، افزایش گرسنگی، خستگی، تاری دید، کاهش التیام زخم‌ها و کاهش وزن نامعلوم اشاره کرد.

برای درمان دیابت از داروهایی مانند انسولین به منظور کنترل قند خون و تغییرات تغذیه‌ای و ورزش استفاده می‌شود.

۱۴- بیماری سرخرگ محیطی: بیماری سرخرگ محیطی (PAD) بر سیستم گردش خون اثر گذاشته و باعث تنگ شدن عروق خونی و گردش خونی ضعیف می‌شود که در نهایت احساس سوزش را ایجاد می‌کند.

در صورت عدم درمان این بیماری، ممکن است به دلیل تصلب شرائین ناشی از تجمع پلاکت‌ها در عروق، سکته قلبی یا مغزی رخ دهد.

از درمان‌های PAD می‌توان مصرف دارو، تغییر سبک زندگی یا جراحی را نام برد.

۱۵- سکته مغزی: سوزش دست‌ها و پاها ممکن است نشانه‌ای از وقوع سکته مغزی باشد. این علائم به طور ناگهانی ظاهر شده و ممکن است شامل این موارد باشد: بی حسی یا ضعف در صورت، بازوها، ‌پاها به ویژه در یک سمت از بدن، گیجی، اختلال در تکلم، مشکل در ادراک، تاری دید، مشکل در راه رفتن، سرگیجه، از دست دادن تعادل هماهنگی.

در صورت تجربه یک یا چند مورد از این علائم بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید. درمان سکته مغزی توسط داروهای ترومبولیتیک که به درمان لخته‌های خونی کمک می‌کند، صورت می‌گیرد.

به گزارش مدیکال نیوز تودی، افرادی که مکررا دچار احساس سوزش در دست‌ها و پاهای خود می‌شوند باید حتما به پزشک مراجعه و زودتر به درمان آن اقدام کنند.

درباره اهمیت تعادل اسیدی-قلیایی خوراک و نقش آن در سلامت و چگونگی نگهداری آن تعادل

هر اندامی در بدن انسان از ریه ها تا استخوان ها، مغز، قلب، کبد، کلیه ها، معده، روده و پوست تحت تاثیر اسیدیته قرار می گیرد. بر همین اساس، اگر بدن شما بیش از اندازه اسیدی باشد، احساس خوبی نخواهید داشت.

هنگامی که بدن وارد حالت اسیدوز می شود، به محیطی خوب برای شکل گیری بیماری تبدیل می شود. هنگامی که وضعیت قلیایی بدن در سطح مناسب حفظ شود، التهاب مزمن که یکی از دلایل اصلی ابتلا به بسیاری از بیماری ها محسوب می شود، کمتر تجربه خواهد شد.

در شرایط کرونایی با تعادل بخشیدن به pH بدن و پرهیز از اسیدی شدن آن زمینه درگیری با ویروس کویدو 19 را به طور قابل ملاحظه‌ای می‌توان کاهش داد.

چگونه با تعادل PH بدن از واگیر کرونا در امان بمانیم؟

به گزارش سلامت سبز به نقل از “لیو لاو فروت“، یکی از دلایل ضعف و آسیب به سیستم ایمنی ما که در این شرایط شیوع کروناویروس اهمیت دارد، اسیدی شدن بدن است. سیستم ایمنی بدن در شرایطی که وضعیت PH بدن اسیدی یا به اصطلاح اسیدوز می شود آسیب پذیر تر است و از آنجا که کروناویروس جدید کویدو ۱۹ به افرادی حمله می کند که دچار ایمنی پایین هستند، تغییر pH بدن به قلیایی می توان به ما در مقابله با کرونا کمک کند.

بدن اسیدی چیست؟

هر اندامی در بدن انسان از ریه ها تا استخوان ها، مغز، قلب، کبد، کلیه ها، معده، روده و پوست تحت تاثیر اسیدیته قرار می گیرد. بر همین اساس، اگر بدن شما بیش از اندازه اسیدی باشد، احساس خوبی نخواهید داشت.

هنگامی که بدن وارد حالت اسیدوز می شود، به محیطی خوب برای شکل گیری بیماری تبدیل می شود. هنگامی که وضعیت قلیایی بدن در سطح مناسب حفظ شود، التهاب مزمن که یکی از دلایل اصلی ابتلا به بسیاری از بیماری ها محسوب می شود، کمتر تجربه خواهد شد.

هنگامی که بدن در یک وضعیت اسیدیته مزمن قرار دارد، مواد معدنی از اندام های حیاتی و استخوان ها تخلیه می شوند تا اسید خنثی شده و از بدن خارج شود. این مساله یکی از دلایل روند افزایشی ابتلا به پوکی استخوان است. با تخلیه کامل مواد معدنی، جایگزینی برای آنها وجود ندارد و بدن هر چه بیشتر اسیدی می شود و شرایط برای ابتلا به بیماری هایی مانند سرطان فراهم می شود. حالت اسیدیته بدن باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان و بروز بسیاری از بیماری ها مانند آرتریت، عفونت لثه، آنژین و غیره می شود.

بیشتر غلات، لبنیات، سویا و گوشت اسیدی هستند. قهوه، الکل، غذاهای فرآوری شده، قند پالایش شده، جایگزین های قند و روغن های اصلاح شده ژنتیکی نیز بسیار اسیدی هستند. هنگامی که چیزی می خورید، مواد زائد اسیدی از سوخت و ساز این غذاها شکل می گیرند. این مواد زائد باید خنثی یا دفع شوند و در این شرایط است که غذاهای قلیایی به کار می آیند. آنها اسیدهای یک رژیم غذایی ناسالم را به معنای واقعی خنثی می سازند.

نشانه‌های بدن اسیدی

۲۰ نشانه اسیدی بودن بیش از حد بدن شامل موارد زیر می شوند:

– مخاط / خلط زیاد
– سرفه مزمن
– درد قفسه سینه
– خستگی مزمن
– مشکلات سینوسی
– پوکی استخوان
– بیماری های عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و زوال عقل
– وضوح ذهنی کاهش یافته
– آسیب قلبی عروقی ناشی از پلاک های اسیدی – خطر افزایش یافته حمله قلبی و سکته مغزی
– عفونت های مثانه و کلیه
– نقص سیستم ایمنی بدن
– مشکلات پوستی مانند اگزما، آکنه، راش، و تمامی انواع درماتیت
– مشکلات مربوط به معده از جمله نفخ، سوء هاضمه، بازگشت اسید، و گاز بیش از حد
– عفونت های کاندیدا و مخمری
– افزایش وزن و/یا چاقی
– دیابت
– آلرژی
– سیاتیک و سفتی گردن
– پوسیدگی و حساسیت لثه
– درد مفاصل و درد عضلات

چه بخوریم تا تعادل بدن حفظ شود

لازم است که مواد غذایی قلیایی به اندازه کافی مصرف شود تا اثرات مواد غذایی اسیدی و همچنین برخی عادت هایی که بدن را اسیدی می کنند و PH آن را کاهش می دهند (مانند پرخوری یا ورزش سنگین) را خنثی کرده و بدن را به تعادل برساند. اگر تغذیه ما صرفاً حاوی مواد غذایی اسیدی باشد و مواد غذایی قلیایی به میزان کافی مصرف نشود، بدن در معرض پیری زودهنگام قرار می گیرد.

البته نباید فراموش کرد که هیچ ماده غذایی صرفاً خوب یا مضر وجود ندارد و اشاره کردن به مواد غذایی اسیدی یا قلیایی به این معنی نیست که به دلیل مصرف برخی از آن ها از خیر برخی دیگر گذشت. مثل همیشه راز سلامتی در داشتن تغذیه مناسب و حفظ تعادل بین مواد غذایی اسیدی و قلیایی است. چون این دو گروه غذایی برای عملکرد خوب بدن از اهمیت بالایی برخوردارند.


مواد غذایی اسیدی

در ادامه به مواد غذایی اسیدی پرمصرف روزانه اشاره می کنیم:

گوشت‌های قرمز

تمام انواع گوشت ها اسیدی هستند که در بین آن ها می توان به گوشت بره، اردک، بوقلمون، گوشت آهو، گوشت خرگوش، سوسیس، کالباس و غیره اشاره کرد.

ماهی ها و غذاهای دریایی

ماهی ها مواد غذایی مفیدی هستند که در عین حال اسیدی محسوب می شوند. از بین غذاهای دریایی اسیدی ترین ها میگو، صدف های خوراکی و انواع خرچنگ ها و غیره که در برخی فرهنگ ها مصرف می شوند هستند.

محصولات لبنی

شیر از جمله شیر گاو، شیر بز و شیر گوسفند، کره، پنیر، خامه، بستنی، ماست و کفیر جزو محصولات لبنی اسیدی محسوب می شوند.

غلات

تمام غلات تصفیه شده، جوی دوسر، گندم، ذرت، جو، کینوا، برنج، گندم سیاه، چاودار، محصولات غذایی تهیه شده از آرد مانند نان، پاستاها و غیره جزو مواد غذایی اسیدی هستند.

میوه‌ها و سبزیجات اسیدی

از بین میوه ها و سبزیجات اسیدی می توان به سیاه گیله، زغال اخته، انگور فرنگی، زردآلو، آلو و میوه های کنسروی، کدو حلوایی، زیتون، تره فرنگی و آرتیشو اشاره کرد. فندق، گردو، پسته، بادام هندی و حبوباتی مانند لوبیا سفید، قرمز و سیاه، نخود، سویا، عدس و لپه و ذرت نیز جزو مواد غذایی اسیدی هستند.

نوشیدنی‌های اسیدی

چای، قهوه، سوداها، نوشیدنی های الکلی، شیرهای گیاهی مانند شیر برنج و شیر سویا نیز جزو نوشیدنی های اسیدی محسوب می شوند.

از دیگر مواد غذایی اسیدی می تواند به قندهای تصفیه شده، مواد غذایی صنعتی، فست فودها، سس خردل، کچاپ و مایونز و همچنین سرکه اشاره کرد.


مواد غذایی قلیایی

سبزیجات به غیر از مواردی که در بالا اشاره شد به صورت خام یا بخارپز شده خاصیت قلیایی دارند. سیب زمینی و سیب زمینی شیرین نیز جزو سبزیجات قلیایی هستند. می توانید به سراغ میوه های شیرین و رسیده نیز بروید. موز، سیب های غیرترش، گلابی، هلو، گیلاس، انگورها، هندوانه، خرما، میوه درخت کاج و آووکادو جزو میوه های قلیایی هستند. کنجد، بادام و روغن های کلزا، روغن گردو، روغن سویا، روغن زیتون، روغن جوانه گندم، روغن کنجد، روغن آفتاب گردان و روغن دانه کتان نیز جزو دانه ها و روغن های قلیایی محسوب می شوند. جلبک های خوراکی نیز قلیایی بوده و به حفظ تعادل اسیدی بازی بدن کمک می کنند.


۴ ترفند ساده برای حفظ تعادل اسیدی – قلیایی بدن

یک لیوان آب سبزیجات

سبزیجات برای قلیایی کردن بدن لازم هستند. فرقی نمی کند این مواد غذایی به صورت خام یا به شکل آب سبزیجات مصرف شود. در هر دو صورت بدون اینکه به واسطه فیبرهایشان باعث تحریک روده ها شوند انرژی بدن را افزایش می دهند. بنابراین بهتر است دو سبزی را با هم مخلوط کنید. به عنوان مثال ۲ عدد هویج و ۱ عدد چغندر کوچک یا ۱ عدد هویج و نصف کرفس برای تهیه یک نوشیدنی قلیایی بسیار موثر هستند. بهتر است از سبزیجات فصل استفاده کنید. افزودن کمی زنجبیل و جعفری نیز کمک کننده است.

یک لیوان آب سبزه جو

این نوشیدنی که از سبزه جو تهیه می شود حاوی کلروفیل بوده و به تمیز شدن بدن و همچنین تأمین ویتامین ها و آنتی اکسیدان های مورد نیاز آن کمک می کند. مصرف نوشیدنی سبزه جو یک روش فوق العاده برای قلیایی کردن بدن است. اگر پودر سبزه جو یا قرص آنرا در اختیار داشته باشید می توانید با حل کردن آن در آب این نوشیدنی را تهیه کنید.

سیب زمینی

یکی از قلیایی ترین سبزیجات موجود سیب زمینی است. البته به شرطی که آن را به صورت سیب زمینی سرخ کرده میل نکنید. سیب زمینی تازه فوق العاده است حتماً آن را بخارپز و خرد کنید و با میزان اندکی روغن زیتون به مدت ۲۰ دقیقه در فر قرار داده و میل کنید. این کار به قلیایی شدن بدنتان کمک می کند.

جوانه گندم

جوانه های گندم سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی و عناصر مغذی است و برای قلیایی کردن تغذیه تان کارساز هستند. استفاده از این جوانه ها در کنار غذا یکی از روش های خوب برای افزایش حالت قلیایی بدن است.

منبع: سایت سلامت سبز

--------------------------------------------

بیشتر بخوانید:

برای آنها که اضطراب ابتلا به کرونا دارند!

اطلاعات ایمنی مواد غذایی برای کودکان 5 سال و کوچکتر

قند؛ عامل خطر مشترک برای بیماری‌هایی جدی

در شرایطی که قند هرگز به طور خاص به عنوان عاملی در ابتلا به بیماری پریودنتال مطرح نشده است، یک رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات ها نشان داده است که یک عامل خطر برای بیماری های دندان و دیگر بیماری های التهابی محسوب می شود.

این که مصرف بیش از حد قند برای سلامت بدن انسان مضر است، یک راز نیست و آثار منفی مختلف آن بر سلامت از پشتیبانی علمی برخوردار هستند.

قند؛ عامل خطر مشترک برای بیماری‌هایی جدی

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث اپشنز"، قند برای قلب انسان مضر است و می تواند موجب بیماری کبد چرب شود. مصرف بیش از حد شیرینی ها می تواند مسیر تبدیل شدن مقاومت به انسولین به سندرم متابولیک و در نهایت دیابت را هموار کند.

همچنین، از مضرات مصرف بیش از حد قند برای سلامت دندان ها آگاه هستیم. افزون بر این، قند بیش از حد می تواند لثه ها را تخریب کرده و موجب بیماری پریودنتال شود که ارتباط مستقیمی با بیماری کلیوی، سرطان و آرتریت دارد.

نتایج مطالعه ای جدید در دانمارک ارتباط بین قند، بیماری لثه و برخی بیماری ها را بار دیگر تایید کرده است.

قند، بیماری لثه و التهاب

پژوهشگران دانمارکی در دانشگاه آرهوس طی یک پژوهش به بررسی مقالات علمی منتشر شده طی یک بازه زمانی 50 ساله درباره قند و بیماری ها پرداختند.

در شرایطی که قند هرگز به طور خاص به عنوان عاملی در ابتلا به بیماری پریودنتال مطرح نشده است، یک رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات ها نشان داده است که یک عامل خطر برای بیماری های دندان و دیگر بیماری های التهابی محسوب می شود.

به گفته پژوهشگران دانمارکی، بیماری پریودنتال شرایطی التهابی است و می توان از نظر این که چقدر باید سخت کار کنیم تا از آن پیشگیری کنیم همراه با دیابت، چاقی و بیماری قلبی در یک گروه قرار بگیرد.

ما می دانیم که باکتری ها می توانند از دهان به ریه ها سفر کرده و به این اندام ها آسیب برسانند. همچنین، یک باکتری خاص که موجب پریودنتیت می شود در مغز افراد مبتلا به بیماری آلزایمر مشاهده شده است.

زمانی که قند به رسوبات باکتریایی در لثه ها اضافه می شود، تعاملات شیمیایی که رخ می دهند مشابه با آنهایی هستند که موجب پوسیدگی دندان می شوند. خوشبختانه، این واکنش های شیمیایی با سوراخ شدن لثه ها همراه نیستند اما می توانند موجب بیماری لثه شوند.

اگر دارای لثه هایی بیمار هستید، این احتمال که دارای التهاب مزمن خفیف در سراسر بدن خود باشید، وجود دارد و این می تواند شما را بسیار بیمار کند.

سه روش برای زیر کنترل گرفتن التهاب

همان گونه که مشخص است، مصرف قند یکی از مواردی است که در صدر زنجیره رویدادهای منتهی به التهاب، بیماری و ناتوانی قرار دارد.

برای افرادی که بیش از 40 سال سن دارند، به رغم تمام تلاش هایی که می توان انجام داد، التهاب در حال پیشرفت است. التهاب مزمن ناشی از افزایش سن (Inflammaging) اصطلاحی است که برای این حقیقت استفاده می شود و نشان می دهد که بدن ما با افزایش سن به تدریج ملتهب‌تر می شود.

سیستم ایمنی بدن ما در تمام این سال ها با بیماری ها مبارزه کرده است و این شرایط ویرانی هایی (التهاب) را به جای گذاشته است.

خوشبخانه چند تغییر ساده سبک زندگی می توانند به کند کردن آهنگ التهاب مزمن ناشی از افزایش سن یا به تاخیر انداختن زمان آغاز آن کمک کنند.

مصرف یک رژیم غذایی ضد التهاب

سطوح پروتئین واکنشی C در خون یک شاخص خوب درباره میزان التهاب موجود در بدن است. مطالعات نشان داده اند که رژیم های غذایی مانند رژیم غذایی مدیترانه ای می توانند سطوح این پروتئین را به میزان 20 درصد کاهش دهند.

پژوهش های دیگر نشان داده اند که مواد غذایی سرشار از پلی‌فنول ها، از جمله چای سبز، مبارزانی قدرتمند علیه التهاب هستند. اما مصرف شکر همراه با آنها می تواند موجب خنثی شدن آثار مفیدشان شود.

مصرف روغن ماهی

اسیدهای چرب موجود در روغن ماهی می توانند به مهار التهاب مزمن کمک کنند. در حقیقت، مطالعات نشان داده اند که مصرف 960 میلی گرم اسید ایکوزاپنتانوئیک (EPA) و 600 میلی گرم اسید دوکوزاهگزائنوئیک (DHA) در روز می تواند به میزان قابل توجهی سطوح پروتئین واکنشی C را کاهش دهد.

استفاده از ادویه های ضد التهاب

زردچوبه و زنجبیل دو گزینه عالی برای مقابله با التهاب هستند. شما می توانید از آنها در دستورالعمل های غذایی مختلف استفاده کنید.

------------------------------

بیشتر بخوانید: 

خطرات غیرمنتظره بیماری لثه

فرمول سبز برای مقابله با التهاب بدن!

دندان و 11 دلیل برای توجه بیشتر!

شناخت چند ماده مغذی که نمی توان از گیاهان دریافت کرد

ویتامین B12 یک ماده مغذی ضروری است که تقریبا به طور انحصاری در مواد غذایی با منشا حیوانی، مانند ماهی، گوشت، محصولات لبنی، و تخم مرغ وجود دارد.
7 ماده مغذی که نمی توان از گیاهان دریافت کرد

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث لاین

رژیم های غذایی گیاهخواری و وگان روش هایی بسیار سالم برای غذا خوردن هستند. آنها با فواید سلامت مختلف و کاهش خطر اضافه وزن، بیماری قلبی، و حتی برخی انواع سرطان پیوند خورده اند، اما برخی مواد مغذی وجود دارند که دریافت آنها به میزان کافی از منابع غذایی گیاهی دشوار یا غیر ممکن است. از این رو، آشنایی و دریافت آنها از منابع دیگر برای حفظ سلامت یا عملکرد بدنی اهمیت دارد.

در ادامه با هفت ماده مغذی که معمولا رژیم های غذایی گیاهخواری (وگان) با کمبود آنها مواجه هستند بیشتر آشنا می شویم.

ویتامین B12

ویتامین B12 یک ماده مغذی ضروری است که تقریبا به طور انحصاری در مواد غذایی با منشا حیوانی، مانند ماهی، گوشت، محصولات لبنی، و تخم مرغ وجود دارد.

ویتامین B12 که به نام کوبالامین نیز شناخته می شود، یک ماده مغذی محلول در آب است که در تولید گلبول های قرمز خون و حفظ وضعیت مطلوب اعصاب و عملکرد عادی مغز نقش دارد.

مطالعات نشان داده اند که بدون مصرف مکمل ها یا غذاهای غنی شده، افراد گیاهخوار در معرض خطر زیاد کمبود ویتامین B12 قرار دارند.

گیاهخوارانی که شیر و تخم مرغ مصرف می کنند می توانند این ویتامین را به میزان کافی دریافت کنند اما افرادی که رژیم های غذایی وگان را دنبال می کنند با چالش جدی در این زمینه مواجه هستند.

وگان هایی که مکمل مصرف نمی کنند، نسبت به گیاهخواران دیگر در معرض خطر بیشتری برای کمبود ویتامین B12 قرار دارند.

از علائم و خطرات مرتبط با کمبود ویتامین B12 می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- ضعف، خستگی

- اختلال در عملکرد مغز

- اختلالات عصبی

- اختلالات روانی

- اختلالات عصبی در نوزادان و مادران شیرده

- کم خونی مگالوبلاستیک

- پیوندهای احتمالی با بیماری آلزایمر

- پیوندهای احتمالی با بیماری قلبی

برای دریافت ویتامین B12 به میزان کافی، افرادی که یک رژیم غذایی وگان را دنبال می کنند باید مکمل ها یا غذاهای غنی شده با این ماده مغذی را مصرف کنند.

افزون بر این، برخی مواد غذایی گیاهی به طور طبیعی دارای مقادیر اندک از ویتامین B12 بیواکتیو هستند که شامل موارد زیر می شوند:

- جلبک نوری

- تمپه، محصولی از سویای تخمیرشده

جلبک نوری یکی از مناسب‌ترین منابع ویتامین B12 برای وگان ها محسوب می شود، اگرچه به تنهایی نمی تواند مقادیر کافی از این ماده مغذی را تامین کند.

اسپیرولینا یکی دیگر از مواد غذایی گیاهی است که اغلب ادعا می شود حاوی ویتامین B12 است. با این وجود، این ماده تنها سودوویتامین B12 را ارائه می کند که از نظر بیولوژیکی در دسترس نیست. به همین دلیل، منبع مناسبی برای این ویتامین نیست.

کراتین

کراتین مولکولی است که در مواد غذایی با منشا حیوانی وجود دارد.

کراتین بیشتر در عضلات ذخیره شده است اما مقادیر قابل توجهی از آن در مغز نیز وجود دارد.

کراتین به عنوان یک ذخیره انرژی با دسترسی راحت برای سلول های عضلانی عمل می کند و به آنها قدرت و استقامت بیشتری می دهد.

از این رو، کراتین یکی از محبوب‌ترین مکمل های جهان برای عضله‌سازی است.

مطالعات نشان داده اند که مکمل های کراتین می توانند توده و قدرت عضلانی را افزایش دهند.

کراتین یک ماده ضروری در رژیم غذایی انسان نیست، زیرا کبد توانایی تولید آن را دارد. با این وجود، مطالعات نشان داده اند که گیاهخواران معمولا مقادیر کمتری از این ماده مغذی را در عضلات خود دارند.

از آنجایی که کراتین طبیعی تنها در بافت حیوانی وجود دارد، گیاهخواران و وگان ها می توانند این ماده مغذی را تنها با مصرف مکمل دریافت کنند.

مکمل های کراتین ممکن است فواید چشمگیری برای گیاهخواران داشته باشد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- بهبود در عملکرد بدنی

- بهبود در عملکرد مغزی، مانند حافظه

برخی از این آثار در افرادی که یک رژیم گیاهخواری را دنبال می کنند، نسبت به آنهایی که گوشت مصرف می کنند، قوی‌تر است. به عنوان مثال، گیاهخوارانی که مکمل های کراتین مصرف می کنند ممکن است بهبودهای قابل توجهی در عملکرد مغزی خود را تجربه کنند، در شرایطی که افراد گوشتخوار شاهد هیچ تغییری نباشند.

این می تواند به دلیل آن باشد که افراد گوشتخوار به واسطه رژیم غذایی خود دارای سطوح بالاتر کراتین در عضلات خود هستند.

کارنوزین

کارنوزین یک آنتی اکسیدان است که در عضلات و مغز انسان ها و حیوانات به میزان زیاد وجود دارد.

کارنوزین ماده ای مهم برای عملکرد عضلانی است و سطوح بالای آن در عضلات با کاهش خستگی عضلانی و بهبود عملکرد پیوند خورده است.

کارنوزین تنها در مواد غذایی با منشا حیوانی وجود دارد. با این وجود، یک ماده غیر ضروری در نظر گرفته می شود زیرا بدن می تواند آن را از اسیدهای آمینه هیستیدین و بتا آلانین تولید کند.

منابع غذایی بتا آلانین ممکن است در سطوح بالای کارنوزین در عضلات نقش داشته باشند اما منابع اصلی آن مانند گوشت قرمز، مرغ و ماهی، گزینه هایی غیر گیاهی هستند.

مطالعات نشان داده اند که گیاهخواران نسبت به گوشتخواران دارای سطوح کمتری از کارنوزین در عضلات خود هستند.  

مصرف مکمل بتا آلانین روش خوبی برای افزایش سطوح کارنوزین در عضلات، تقویت استقامت و افزایش توده عضلانی است.

ویتامین D3 (کولکالسیفرول)

ویتامین D یک ماده مغذی ضروری با بسیاری عملکردهای مهم است. این ماده به نام ویتامین آفتاب نیز شناخته می شود و نیازی نیست تا از رژیم غذایی دریافت شود.

زمانی که پوست در معرض نور خورشید قرار می گیرد، بدن توانایی تولید ویتامین D را دارد. اما هر چه از خط استوا دور شویم میزان نور خورشید نیز کاهش می یابد، از این رو، میزان کافی از ویتامین D باید از رژیم غذایی یا مصرف مکمل ها تامین شود.

دو نوع ویتامین D غذایی شامل ارگوکالسیفرول (D2)، موجود در گیاهان و کولکالسیفرول (D3)، موجود در مواد غذایی با منشا حیوانی، می شوند.

ویتامین D3 در مقایسه با ویتامین D2 به صورت کارآمدتری در خون جذب می شود.

از بهترین منابع غذایی برای ویتامین D3 می توان به ماهی های چرب و زرده تخم مرغ اشاره کرد. از منابع دیگر، از جمله مکمل ها، می توان به روغن جگر ماهی، یا غذاهای غنی شده، مانند شیر یا غلات صبحانه، اشاره کرد.

از آنجایی که منابع غذایی اصلی ویتامین D3 مبتنی بر گیاهان نیستند، گیاهخواران و وگان ها ممکن است در معرض خطر بیشتری برای کمبود آن، به ویژه طی زمستان در کشورهای شمال و جنوب  دور از خط استوا، قرار داشته باشند. (از برای آفتابِ کمتر)

کمبود ویتامین D با افزایش خطر برخی شرایط ناخوشایند از جمله موارد زیر پیوند خورده است:

- پوکی استخوان، با افزایش خطر شکستگی استخوان در افراد مسن

- سرطان

- بیماری قلبی

- مولتیپل اسکلروزیس یا بیماری ام‌اس

- افسردگی

- اختلال در عملکرد مغز

- از دست دادن عضله و کاهش قدرت، به ویژه در افراد مسن

اسید دوکوزاهگزانوئیک (DHA)

اسید دوکوزاهگزانوئیک (Docosahexaenoic Acid) یک اسید چرب امگا-3 ضروری است که برای رشد و عملکرد عادی مغز اهمیت دارد.

کمبود اسید دوکوزاهگزانوئیک می تواند آثار نامطلوبی بر سلامت روانی و عملکرد مغز، به ویژه در کودکان داشته باشد.

افزون بر این، مصرف ناکافی اسید دوکوزاهگزانوئیک در زنان باردار ممکن است اثر منفی بر رشد مغز جنین داشته باشد.

این ماده مغذی بیشتر در ماهی های چرب، روغن ماهی، و برخی انواع میکروجلبک ها وجود دارد.

در بدن انسان، اسید دوکوزاهگزانوئیک از یک اسید چرب امگا-3 به نام اسید آلفا لینولنیک تولید می شود که از منابع غذایی خوب برای آن می توان به بذر کتان، دانه های چیا، و گردو اشاره کرد.

با این وجود، تبدیل اسید آلفا لینولنیک به اسید دوکوزاهگزانوئیک چندان کارآمد نیست و ممکن است سطوح اسید دوکوزاهگزانوئیک در خون را به میزان کافی افزایش ندهد.

به همین دلیل، گیاهخواران و وگان ها نسبت به افراد گوشتخوار اغلب با سطوح پایین‌تر اسید دوکوزاهگزانوئیک در بدن خود مواجه هستند.

وگان ها می توانند این اسید چرب مهم را با مصرف مکمل ها دریافت کنند.

آهن هِم

آهن هِم (Heme Iron) نوعی آهن موجود در گوشت، به ویژه گوشت قرمز است. این نوع آهن بسیار بهتر از آهن غیر هِم که بیشتر در مواد غذایی گیاهی وجود دارد، جذب بدن می شود.

همچنین، آهن هِم جذب آهن غیر هِم از مواد غذایی گیاهی را نیز بهبود می بخشد.

آهن غیر هِم به خوبی در بدن جذب نمی شود و میزان جذب می تواند به واسطه ضد مواد مغذی هایی مانند اسید فیتیک که در مواد غذایی گیاهی وجود دارند، هرچه بیشتر محدود شود.

برخلاف آهن غیر هِم، جذب آهن هِم تحت تاثیر ضد مواد مغذی ها قرار نمی گیرد.

از این رو، گیاهخواران و وگان ها، به ویژه زنان و افرادی که رژیم های غذایی خامخواری را دنبال می کنند، نسبت به افرادی که گوشت مصرف می کنند، مستعد ابتلا به کم خونی یا آنمی هستند.

با این وجود، پرهیز از کمبود آهن با مصرف یک رژیم وگان به خوبی برنامه ریزی شده حاوی مقادیر بسیار زیاد آهن غیر هِم امکان‌پذیر است.

تائورین

تائورین یک ترکیب گوگردی است که در بافت های مختلف بدن، از جمله مغز، قلب و کلیه ها وجود دارد.

در شرایطی که عملکرد بدنی آن به طور کامل مشخص نیست، به نظر می رسد تائورین در عملکرد عضلانی، تشکیل نمک صفرا، و دفاع آنتی اکسیدانی نقش دارد.

تائورین تنها در مواد غذایی با منشا حیوانی، مانند ماهی، غذای دریایی، گوشت، مرغ، و لبنیات وجود دارد.

مطالعات نشان داده اند که وگان ها نسبت به افراد گوشتخوار دارای سطوح به مراتب کمتری از تائورین در بدن خود هستند.

تائورین یک ماده مغذی ضروری در نظر گرفته نمی شود زیرا بدن می تواند مقادیر کم از آن را تولید کند. با این وجود، تائورین غذایی ممکن است در حفظ سطوح این ماده مغذی در بدن نقش داشته باشد.

مکمل های تائورین در انواع مختلف در دسترس هستند و گزینه ای خوب برای گیاهخواران و وگان ها محسوب می شوند.

------------------------

بیشتر بخوانید: 

چگونگی افزایش جذب آهن از غذا

دانستنی‌هایی درباره کراتین

غذاهای سالم برای گیاهخواران

مواد معدنی کلیدی برای سلامت قلبی‌عروقی

اضافه وزن و چاقی می توانند موجب تغییر در عملکرد اندام ها شده و در ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت شیرین، پرفشاری خون و دیس‌لیپیدمی نقش داشته باشند.

رژیم غذایی غربی به یکی از الگوهای رایج غذا خوردن در جهان تبدیل شده است. این نوع رژیم غذایی سرشار از چربی های مضر، سدیم و شکر است، در شرایطی که میوه، سبزیجات و غلات کامل در آن سهم اندکی دارند. از این رو، رژیم غذایی غربی با کمبود مواد مغذی مورد نیاز بدن برای حصول اطمینان از ارائه عملکرد متعادل و سالم آن مواجه است.

نسخه معدنی برای سلامت قلبی‌عروقی!

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "استپ تو هلث"، مواد معدنی دریافتی از غذاهای مصرفی برای سلامت قلبی‌عروقی انسان از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. بنابر گزارش سازمان بهداشت جهانی، بیماری های قلبی‌عروقی از دلایل اصلی مرگ و میر در جهان هستند. در نتیجه، برای پیشگیری موثر و درمان به موقع این بیماری ها، کارشناسان دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم همراه با فعالیت بدنی منظم را توصیه کرده اند.

آشنایی با بیماری های قلبی‌عروقی

اساسا، بیماری های قلبی‌عروقی گروهی از اختلالات هستند که شامل بیماری های قلبی، بیماری های عروق مغزی و بیماری های رگ های خونی می شوند. هر ساله، حدود 17 میلیون نفر در جهان به واسطه این شرایط جان خود را از دست می دهند. به گفته سازمان بهداشت جهانی، امکان پیشگیری از 80 درصد موارد مرگ ناشی از این بیماری ها وجود دارد اگر بیماران یک سبک زندگی سالم را دنبال کرده و عوامل خطر را نیز کاهش دهند.

عوامل خطر برای ابتلا به بیماری قلبی

به طور کلی، عادات غذایی نامناسب همراه با عادات مضر برای سلامت به طور مستقیم با ابتلا به آترواسکلروز (تصلب شرایین) مرتبط هستند. این بیماری به واسطه تشکیل پلاک در سرخرگ ها که آنها را از ارائه عملکرد درست خود باز می دارد، شکل می گیرد.

از جمله عواملی که می توانند به آترواسکلروز منجر شوند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

عوامل خطر رفتاری: سیگار کشیدن، کم تحرکی، یک رژیم غذایی حاوی چربی و نمک زیاد، اعتیاد به الکل

عوامل خطر متابولیک: پرفشاری خون، دیابت شیرین، هایپرکلسترولمی (سطوح بالای کلسترول در خون)، اضافه وزن، چاقی

همچنین، بیماری های متابولیک ارتباط نزدیکی با عوامل خطر رفتاری دارند. رژیم غذایی غربی با انباشت بیش از حد بافت چربی در بدن مرتبط است که خود را با افزایش وزن فرد نشان می دهد. اضافه وزن و چاقی می توانند موجب تغییر در عملکرد اندام ها شده و در ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت شیرین، پرفشاری خون و دیس‌لیپیدمی نقش داشته باشند.

از این رو، دنبال کردن یک سبک زندگی سالم از طریق تغییر عادات غذایی و ورزش ضروری است. از این گذشته، برخی توصیه های تغذیه ای و همچنین برنامه های غذایی که بسیاری از عوامل خطر را کنترل کرده و اثر محافظتی برای قلب ارائه می کنند می توانند به تنظیم اختلالات متابولیک کمک کنند. رویکردهای غذایی برای توقف پرفشاری خون که به نام رژیم غذایی دش (DASH) نیز شناخته می شود، یکی از شناخته شده‌ترین نمونه ها در این زمینه است.

رژیم غذایی دش برای سلامت قلبی‌عروقی

موسسه ملی قلب، ریه و خون آمریکا معرف رژیم غذایی دش بوده است. به طور کلی این رژیم غذایی با ویژگی های زیر تعریف می شود:

- مصرف زیاد میوه ها و سبزیجات

- استفاده از غلات کامل به جای غلات پالایش شده

- مصرف متعادل چربی ها و غذاهایی با منشا حیوانی

- مصرف گاه و بیگاه غذاهایی با محتوای شکر زیاد یا پرهیز کامل از آنها

به طور کلی، این رژیم غذایی به طور موثر عوامل متابولیکی اصلی مرتبط با ابتلا به یک رویداد قلبی‌عروقی را تنظیم می کند. متاآنالیزهای مختلف نشان داده اند که رژیم غذایی دش فواید سلامت مختلفی را ارائه می کند. در حقیقت، این رژیم غذایی توانایی خود در کاهش وقوع یک رویداد قلبی‌عروقی، فشار خون، کلسترول کلی، کلسترول بد (LDL)، هموگلوبین گلیکوزیله، انسولین پلاسمای ناشتا، و حتی وزن بدن را نشان داده است.  

آثار مفید رژیم غذایی دش با اثر بیولوژیکی مولفه های تغذیه ای دیگر در مواد غذایی مرتبط است. این شامل فلاونوئیدها که از خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهاب برخوردار هستند و همچنین مواد معدنی که بر سلامت رگ های خونی تاثیرگذار هستند، می شود.

مواد معدنی کلیدی برای حفظ سلامت قلبی‌عروقی

همان گونه که متوجه شده اید، مواد مغذی بسیاری اثر مثبت بر سلامت قلبی‌عروقی دارند. در ادامه با چند گزینه کلیدی بیشتر آشنا می شویم.

پتاسیم

پتاسیم با سیستم رنین-آنژیوتانسین در تعامل است. از این رو، پتاسیم به پیشگیری از افزایش سطوح فشار خون کمک می کند. همچنین، پتاسیم در دفع سدیم کلیوی نقش دارد. از این رو، این ماده معدنی نشانگرهای اختلال عملکرد اندوتلیال بدن را کاهش می دهد.

از منابع غذایی برای پتاسیم می توان به اسفناج، گوجه فرنگی، کدو، قارچ، موز، مغزدانه ها، آووکادو و دانه های چیا اشاره کرد.

منیزیم

منیزیم به عنوان یک مهارکننده انقباض رگ های خونی عمل کرده و به گشاد شدن رگ های خونی کمک می کند. از این رو، خون با فشار کمتری در سیاهرگ ها و سرخرگ های بدن جریان می یابد.

از منابع غذایی برای منیزیم می توان به مغزدانه ها، شکلات تلخ (حاوی 70 درصد کاکائو یا بیشتر)، و غلات کامل اشاره کرد.

کلسیم

کلسیم اثری مشابه با خانواده داروهایی دارد که به نام مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین شناخته می شوند. از این رو، کلسیم انقباض رگ های خونی را مهار می کند. همچنین، این ماده معدنی همراه با پتاسیم در دفع سدیم کلیوی نقش دارد.

از منابع غذایی خوب برای کلسیم می توان به محصولات لبنی، ماهی ساردین، بادام و نخود اشاره کرد.

با دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم و متنوع سرشار از سبزیجات، میوه ها و غلات کامل همراه با مصرف متعادل غذاهای کم چرب با منشا حیوانی می توان از تامین مواد معدنی و مواد مغذی دیگر مورد نیاز برای سلامت قلبی‌عروقی اطمینان حاصل کرد. این مواد مغذی ارائه عملکرد مطلوب و درست بدن را ممکن می سازند. افزون بر این، یک رژیم غذایی سالم و متعادل به کنترل عوامل خطر متابولیک اصلی مرتبط با ابتلا به بیماری قلبی کمک می کند.

برای تنظیم برنامه غذایی سالم خود می توانید با یک پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید تا این برنامه بر اساس نیازهای شما شکل بگیرد.

--------------------------

بیشتر بخوانید: 

۸ توصیه غذایی برای قلب سالم تر!

5 گزینه طبیعی برای بهبود گردش خون

14 عامل خطرآفرین برای بیماری قلبی!