واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

ساخت باتری های خوراکی از جنس ملانین

محققان امریکایی در مطالعات اولیه خود آورده اند، سال ها در حسرت روزی بودیم که بتوانیم باطری یا دستگاهی را به صورت بی خطر و بررسی رفتارهای درونی وارد بدن کنیم اکنون چنین روزی فرا رسیده است.
محققان موفق به ساخت باتری هایی با استفاده از ملانین شده اند که می تواند عرضه محصولات پزشکی را دستخوش تغییرات گسترده ای کند.

به گزارش مهر، تصور کنید قرصی با یک سنسور میل می کنید تا به پزشک معالجتان اجازه دهید اطلاعاتی از درون بدن شما به دست آورد. در سال های اخیر، چنین سنسورهایی تولید شده اند اما محصول پزشکی متفاوتی ساخته شده که نه تنها دیگر با بلع آن خطری را متوجه بدن شخص هدف نمی کند بلکه می تواند مدت زمان بیشتری را نیز در بدن شخص باقی بماند.

محققان امریکایی در مطالعات اولیه خود آورده اند، سال ها در حسرت روزی بودیم که بتوانیم باطری یا دستگاهی را به صورت بی خطر و بررسی رفتارهای درونی وارد بدن کنیم اکنون چنین روزی فرا رسیده است.

محققان دانشگاه کارنگی ملون امریکا موفق به ساخت نمونه اولیه ای از باطری خوراکی با استفاده  از ملانین، رنگدانه ای که در پوست، مو و چشم وجود دارد، شده اند که می تواند مدت زمان استفاده از دستگاه های پزشکی کاشته شده در بدن را افزایش دهد.

این باتری قادر به فعال کردن یک دستگاه ۵ میلی واتی برای ۱۸ ساعت است که در این مدت زمان می توان به آزادسازی تدریجی یک واکسن، دارو یا بررسی تغییرات باکتری های روده پرداخت.

باتری هایی که در گذشته استفاده می شدند، سمی بوده و باید پس از مدتی از بدن خارج می شدند اما باتری های جدید از جنس ملانین بوده و از قابلیت هضم و تجزیه پذیری برخوردار هستند و خطری را متوجه بدن نمی کنند.

رنگدانه های ملانین یون های فلزی را به یکدیگر متصل کرده و این همان پدیده ای است که در یک باتری مورد نیاز است.

محققان اکنون به دنبال ساخت باتری های خوراکی با استفاده از پکتین، ( ماده ژله ای در تهیه مربا) هستند.
منبع: مهر

طراحی خودروهای پروازی ایرباس و شروع اجرا

طراحی خودروهای پروازی تا کنون مورد تائید کارشناسان فنی این شرکت قرار گرفته است و می‌توان تست پرواز اولیه این خودروها را تا اوایل سال 2017 اجرایی کرد.

ایرباس قصد دارد برای حل معضل تراکم و ترافیک در شهرها سامانه حمل و نقل تاکسی های پروازی را خلق کند.

به گزارش گروه خودروی عصر ایران به نقل از "اتوبیلد"، این گروه صنعت حمل و نقل هوایی به توسعه وسایل و سامانه‌های پرنده برای سامانه‌های تک سرنشین و "سیتی ایرباس" یا همان مدل‌های مفهمومی پروازی برای مسافران چند کاربره می‌پردازد.

خودرهای پرنده ایرباسخودرهای پرنده ایرباس

اولین بار پروژه خودروهای تک سرنشینه در پروژه "واهانا" در پایگاه دره سیلیکون ایرباس کلید خورد. تصور می‌شود که طراحی خودروهای پروازی تا کنون مورد تائید کارشناسان فنی این شرکت قرار گرفته است و می‌توان تست پرواز اولیه این خودروها را تا اوایل سال 2017 اجرایی کرد.

در مدل مفهومی "سیتی‌ایرباس"، که مجموعه نتیجه مطالعات ایرباس در خصوص حمل و نقل عمومی پروازی است، نگاه این کمپانی بزرگ به بالگردهاست. در واقع ایرباس معتقد است تاکسی‌های پروازی آینده شبیه بالگردهای این شرکت هستند. تاکسی‌های آینده از روند صعود و فرود عمودی بهره برده و قدرت‌های الکتریکی برای چرخاندن ملخ‌ها استفاده می‌کنند. این طرح با یک بهره‌گیری از یک خلبان می‌تواند به صورت مستقل مردم را در سطح شهر جابه‌جا کرده و آنها را به مقصد مورد نظرشان برساند. بدین ترتیب موفقیت پروژه تضمین خواهد شد.

خودرهای پرنده ایرباس

به گفته جورج مولر، عضو اصلی بخش توسعه و همکاری‌های ایرباس این پروژه به سرعت توسعه خواهد یافت و می‌تواند اولین مدلی باشد که حذف ترافیک کلان‌شهرها کمک کرده و آرامش را جایگزین آن می‌کند. این پروژه به کاهش آلودگی هوا کمک کرده و به علت قیمت تمام شده پایین رقابتی محسوب می‌شود.

تولید پای رباتیک با الهام از بز کوهی


بعضی از ویژگی‌های پای رباتیک جدید مثل هارمونی در حرکت، توانایی جذب ضربه هنگام سقوط، توانایی جهش بلند و کنترل جهت حرکت در هر سمت، این دستاورد علمی را بسیار ماهرانه و بی‌نظیر کرده است.
محققان دانشگاه کارنگی ملون پنسیلوانیا با الهام از اندام حرکتی بز کوهی موفق به تولید نسل جدید پای رباتیک بسیار پیشرفته شدند.

به گزارش ایسنا، پای رباتیک 82 سانتیمتری از نظر طراحی و کارایی قابل مقایسه با هیچیک از اندام‌های رباتیک ساخته شده نیست. عملکرد آهسته و پیوسته و همچنین دامنه‌ حرکتی بسیار بالا به همراه قابلیت جذب نیرو و جهش این دستاورد علم رباتیک را بی‌نظیر کرده است.

سیمون کالوچ، متخصص طراحی ربات از دانشگاه کارنگی ملون عنوان کرد: پای رباتیک جدید کاملا دینامیک و پرکاربرد است، به‌طوری‌که تنها با ارسال دستورات حرکتی در قالب فرمان‌ الکترونیک چهار عملکرد عمده یعنی رفتن آرام و بدون صدا، دویدن، جهش و فرود با جذب ضربه را از یک اندام حرکتی به دست آورده است.

وی در ادامه افزود: با اینکه واژه  GOAT (بز) مخفف عبارت انگلیسی Gearless Omni-directional Acceleration به معنای شتاب‌گیری جهت‌دار بدون گیربکس یا چرخ‌دنده است، اما در واقع اساس طراحی پای رباتیک با الهام از پاهای بز کوهی انجام شده است، چرا که این پستانداران با تسلط تمام از صخره‌ها و شیب‌های بسیار تند بالا می‌روند.

بعضی از ویژگی‌های پای رباتیک جدید مثل هارمونی در حرکت، توانایی جذب ضربه هنگام سقوط، توانایی جهش بلند و کنترل جهت حرکت در هر سمت، این دستاورد علمی را بسیار ماهرانه و بی‌نظیر کرده است.

چشم مجازی «دارپا» که قابلیت های ویژه ای به سربازان آمریکایی می دهد + ویدئو


سربازان آمریکایی با این دیدگاه به نبرد اعزام می شوند که در گوشه ای خطری در کمین است. اکنون آژانس تحقیقات دفاعی پیشرفته یا همان دارپا، در تلاش است، چشم جدیدی به این سربازان بدهد که به وسیله آن خواهند توانست بدون ورود به محدوده خطر و از فاصله ای مطمئن، همه خطرهای پنهان شده در گوشه و کنار را ببینند.
به گزارش «تابناک»، نام این چشم «چشم مجازی» و از تکنولوژی جدید برخوردار است که با استفاده از دو دوربین می تواند یک نمای سه بعدی از فضای پیش روی ایجاد کرده و با بردن آن به درون واقعیت مجازی به سربازان آمریکایی قابلیت دید کامل محدوده با چرخش 360 درجه را بدهد.چشم مجازی «دارپا» که قابلیت های ویژه ای به سربازان آمریکایی میدهداین تکنولوژی که مخصوص نیروی نظامی آمریکا طراحی شده، به سربازان این امکان را می دهد که قبل از داخل شدن به یک محدوده پر خطر از همه خطرات احتمالی که در گوشه و کنار محدوده پنهان شده یا وجود دارد، اطلاعات کسب کنند.«ترونگ تران» مدیر طراحی و توسعه چشم مجازی برای دارپا در این باره می گوید: پرسش اصلی دارپا این است که آیا می تواند با استفاده از اطلاعاتی که داریم، چیز بیشتری از حد معمول به دست آوریم و آیا با استفاده از این اطلاعات و دوربین ها قادر خواهیم بود، چیز بیشتری از حالت معمولی و عادی ببینیم یا نه؟ با طرح این پرسش، دارپا این تکنولوژی را به گونه ای طراحی کرده که با استفاده از هر نوع دوربین پاسخگو باشد.چشم مجازی «دارپا» که قابلیت های ویژه ای به سربازان آمریکایی میدهدبا استفاده از این تکنولوژی سربازان نه تنها قادر به دیدن هر آنچه در یک محدوده وجود دارد، خواهند بود، بلکه می توانند در تمام این محدوده و همه زاویه های آن در نمایی 360 درجه حرکت کنند. این کار با استفاده از کنترلرهایی متصل به لپ تاپ و با استفاده از نقشه مجازی تهیه شده از فضای مورد صورت می گیرد.در مورد موقعیت های اضطراری که از پیش دوربین در آنها وجود ندارد، نقش ربات ها یا پهپادهای کوچک با قابلیت مانور بالا مهم می شود. این وسیله ها با قرار دادن دو دوربین در دو زاویه مختلف به چشم مجازی امکان تصویر برداری از کل فضا و تلفیق آنها در یک نقشه سه بعدی کامل را می دهد.نکته جالب آنکه این تکنولوژی کاربردهای شهری نیز دارد و برای مثال در مورد آتش سوزی های می تواند با نشان دادن شعله های آتش،دقیق به آتش نشان ها برای استراتژی نجات کمک زیادی بکند.این تکنولوژی بر اساس پردازنده های گرافیکی NIVIDIA Tesla K20 طراحی شده که به سادگی در داخل یک لپتاپ قرار میگیرد و قابلیت های پردازشی فوق العاده آن، اجازه تهیه نقشه های سه بعدی را به سادگی فراهم می کند.چشم مجازی «دارپا» که قابلیت های ویژه ای به سربازان آمریکایی میدهد
در حال حاضر، چشم مجازی تنها می تواند، تصاویر به دست آمده از دو دوربین را در هم تلفیق کند، ولی  تران امیدوار است، تا سال آینده بتوان تصاویر 5 دوربین مختلف را با استفاده از این تکنولوژی در هم تلفیق کرد.

نخستین جت برقی جهان +تصاویر


این هواپیمای دو سرنشینه فوق سبک موسوم به "لیلیوم" می‌تواند با قابلیت جدید خود نیاز به باند فرود را از میان برداشته و در هر سطحی با مساحت 15x15 متر مانند یک بالگرد فرود آمده و پرواز کند.



جت تخم‌مرغی شکل لیلیوم اکنون در مرحله پیش‌ساخت قرار داشته و سازندگان که شامل چند فارغ‌التحصیل دانشگاه مونیخ هستند، قصد دارند آن را تا سال 2018 آماده فروش کنند. این جت می‌تواند به حداکثر سرعت 400 کیلومتر در ساعت رسیده و برد آن 500 کیلومتر است.



این جت پس از برخاست، با چرخاندن موتورها از حالت عمود پرواز، به حالت پرواز رو به جلو تغییر وضعیت می‌دهد. منبع سوخت این جت نیز باتری است که توسط یک منبع برق عادی قابل شارژ است.




لیلیوم در گروه هواپیماهای سبک اسپرت قرار می‌گیرد از این رو برای پرواز کردن با آن به مجوز پرواز با حداقل 20 ساعت آموزش نیاز است.


 
ایران اکونومیست