هایپرلوپ سیستمی متشکل از چندین قطار زیرزمینی است که نیروی آن‌ها با استفاده از هوای فشرده تامین می‌شود و با استفاده از این فناوری می‌توان به انجام سفرهای زیرزمینی در داخل لولههای مخصوص با سرعت ۳۴۰ متر بر ثانیه یا همان سرعت صوت پرداخت. هرچند شاید این موضوع غیرممکن به‌نظر برسد، اما کمپانی Huyperloop Transportation Technologies که به اختصار HTT نام گرفته درصدد تحقق عملی این ایده است. HTT به همراه دانشجویان دانشگاه لس‌آنجلس پیشرفت قابل ملاحظه‌‌ای را در توسعه‌ی این ایده داشته است. براساس اطلاعات منتشر شده توسط Wired، استارتاپ مورد نظر برای تحقق این ایده مهندسان کارکشته‌ای را از کمپانی‌هایی چون بوئینگ، ایرباس و اسپیس‌ایکس بصورت داوطلبانه برای همکاری در اوقات فراغت دعوت به کار کرده است.
متخصصانی که در این پروژه مشارکت دارند، براساس تخصص، توانایی‌ها و مهارت خود به کار در این پروژه مشغول هستند؛ اما بار اصلی مهندسی این پروژه برعهده‌ی دانشجویان دانشگاه UCLA است. برای ممانعت از ایجاد بیماری سفر، متخصصان درصدد ایجاد خطوط مستقیم ارتباطی بین شهرها هستند. محققان فعال در این پروژه نمونه‌ای از مسیر حرکت قطار را نیز شبیه‌سازی کرده‌اند که این نمونه شامل مسیر حرکت، ایستگاه و کپسول‌های مورد استفاده برای حمل و نقل مسافران است. همانطور که در تصویر بالا ملاحظه می‌کنید، واگن‌های مورد استفاده دارای درهایی برای خروج و ورود مسافران در جناحین هستند. پس از انجام تحقیقات محققان به این نکته پی بردند که استفاده از درب‌های گالوینگ براساس آنچه که ماسک در ایده‌ی خود از آن یاد کرده در این قطارها ممکن نیست. درهای گالوینگبه نوعی از درها اطلاق می‌شود که در آن لولا در طاق بالایی قرار دارد و درب از قسمت پایین به بالا باز می‌شود. برای مثال می‌توان به مرسدس بنز گالوینگ اشاره کرد که در جدیدترین نمونه‌ی آن با عنوان مرسدس SLS شناخته می‌شود. لولههای مورد استفاده برای حرکت کپسول‌ها را می‌توان برای رفت و برگشت مورد استفاده قرار داد.
محققان در کمپانی HTT نحوه‌ی ساخت لولههای مورد نیاز را یافته‌اند، اما مشکل اصلی پیدا کردن راهی برای حرکت کپسول‌ها درون لوله‌ها بدون ایجاد اصطکاک است. ماسک استفاده از نوعی کمپرسور هوا را پیشنهاد داده، اما محققان در کمپانی HTT سیستمی مبتنی بر ساز و کار مغناطیس شناور را پیشنهاد داده‌اند. کمپانی HTT از ساخت نمونه‌ی آزمایشی در سال آتی میلادی خبر داده و ساخت شبکه‌ای از این قطارها را نیز در دهه‌ی پیشرو نوید داده است. یکی از اصلی‌ترین چالش‌های پیش روی این سیستم یافتن سرمایه‌گذارانی است که حاضر باشند مبلغ ۶ تا ۱۰ میلیارد دلار را برای ساخت یک مسیر ۶۵۰ کیلومتری سرمایه‌گذاری کنند.
