واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

اختراع یک باتری قدرتمند که با آب دریا کار می‌کند

اختراع یک باتری قدرتمند که با آب دریا کار می‌کند


مهندسان موسسه فناوری ماساچوست یک باتری ساختند که نیرویش را از آب دریا تامین می‌کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از پایگاه یونیورسیتی هرالد، مهندسان موسسه فناوری ماساچوست آمریکا (MIT) تحت یک شرکت استارتاپی موفق شدند تا با اختراع یک باتری قدرتمند که با آب دریا کار می‌کند، انقلابی در زمینه باتری‌ها ایجاد کنند.

این باتری ارزان‌تر، امن‌تر و 10 برابر قوی‌تر از دیگر باتری‌ها از جمله باتری‌های لیتیوم- یون (Lithium-ion) است.

نیاز به افزایش مدت کاوش وسایل کاوش آب‌های عمیق، این شرکت استارتاپی ام‌آی‌تی با نام "Open Water Power" را به فکر تولید یک باتری با طول عمر و مدت فعالیت بالا انداخت.

اکنون این باتری می‌تواند زمان کاوش وسایل جست‌وجوی بدون سرنشین اعماق اقیانوس‌ها را به میزان قابل توجهی افزایش دهد، چرا که بدون اتلاف انرژی از همان آب اقیانوس برای تامین انرژی خود استفاده می‌کند.

وسایل کاوش بدون سرنشین آب‌های عمیق در حال حاضر از باتری‌های لیتیوم-یونی استفاده می‌کنند که طول عمر و زمان مفید فعالیت کمی دارند و نیاز به شارژ سریع و تعداد بالا دارند و به دلیل اینکه به سادگی دچار حریق می‌شوند، امن نیستند. علاوه بر این‌ها گران نیز هستند چرا که باید در روکشی از فلزی گرانبها در فشار قرار بگیرند.

باتری ابداعی جدید از آلیاژی از آلومینیوم، الکترولیت قلیایی و یک کاتد آلیاژی با ترکیبی از عناصر مختلف ساخته شده است.

وسایل کاوش بدون سرنشین اقیانوس‌ها اکنون با تعبیه این باتری‌ها می‌توانند به عمق بیشتری برای شناسایی و بررسی بروند و مدت‌زمان بیشتری نیز به این کار بپردازند.

همچنین از آنها می‌توان در جستجوی اقیانوس پس از سقوط هواپیماها و نیز اکتشافات نفتی کمک گرفت.

با تعبیه این باتری‌ها روی این وسایل دیگر نیازی به این نیست که توسط کشتی بالای نقطه موردنظر برده شده و رها شود، بلکه می‌توان از همان ساحل این وسایل را روانه اعماق اقیانوس کرد.

شرکت "OPW" اعلام کرد هفته آینده یک کاوشگر دریایی را به آب‌های متلاطم خواهد فرستاد. این کاوشگر قبل از نصب باتری‌های جدید تا عمق 100 مایل دریایی این آب‌ها رفته است و مهندسان امیدوارند با باتری‌های جدیدش بتواند تا عمق 1000 مایل دریایی نفوذ کند.

بعلاوه این شرکت برای شناسایی زیردریایی‌های دشمن در حال همکاری با نیروی دریایی ارتش آمریکا است.

هواپیماهای هیبریدی بوئینگ برای سال 2020 در راه هستند

هواپیماهای هیبریدی بوئینگ در راه هستند


بوئینگ با همکاری جت‌بلو از برنامه‌های خود برای تولید هواپیماهای هیبریدی رونمایی کرد.

به گزارش ایسنا به نقل از دیلی‌میل، دو شرکت بزرگ هواپیماسازی تصمیم گرفته‌اند تا با تاسیس شرکتی جدید به نام "زونوم‌ارو" به صورت اختصاصی بر روی هواپیماهای برقی و هیبریدی کار کنند.

قرار است این کمپانی هواپیماهایی با ظرفیت 10 تا 50 مسافر بسازد که مصرف سوخت آنها به حدی پایین است که فقط در مواقع ضروری از آن استفاده خواهد کرد و می‌تواند زمان سفر و به تبع (پیرو) آن هزینه سفرها را تا 40 درصد کاهش دهد.

بوئینگ اعلام کرده که تا سال 2020 این هواپیما به بازار عرضه خواهد شد.

در آغاز این هواپیماها می‌توانند مسافت‌هایی در حدود 840 کیلومتر را طی کنند و تا سال 2030 این مسافت به 1200 کیلومتر خواهد رسید.

مسئولان زونوم اعلام کرده‌اند که قصد دارند در ابتدا از هواپیماهای خود در 5000 فرودگاه آمریکا برای پروازهای داخلی استفاده کنند.

میزان آلودگی محیط زیست با استفاده از این هواپیماها در مقایسه با هواپیماهای معمولی حدود 80 درصد کاهش خواهد یافت.

فناوری هاریزون ایکس بوئینگ و فناوری ونچرز جت‌بلو در اختیار پروژه تولید این هواپیماهای هیبریدی قرار داده شده است و مسئولان این پروژه اعلام کرده‌اند تلاش می‌کنند اولین آزمایش‌های مربوط به این هواپیما را تا سال 2018 انجام دهند.

کسب و کارهای نوپا در زمینه باتری‌های کربن-یون

رایورز - این باتری‌های جدید غیرقابل اشتعال که به سرعت شارژ می‌شود، توسط شرکت خصوصی زپ‌گو رونمایی شده است و تا دو سال آینده در گوشی‌های هوشمند به کار خواهد رفت.

فناوری باتری‌های کربن-یون زپ‌گو، جایگزینی مناسب و ایمن برای میلیاردها باتری لیتیم-یونی است که در حال حاضر، در گوشی‌های هوشمند، اسکوترهای برقی، وسایل نقلیه و دستگاه‌های صنعتی به کار می‌رود.

در حال حاضر استفاده از باتری‌های لیتیم-یون که در محصولات مختلف از قبیل گوشی هوشمند سامسونگ گلکسی نوت ۷، سابقه بدی از خود به جای گذاشته بود، در بسیاری از پروازها نیز ممنوع شده است؛ چرا که ممکن است بیش از حد گرم شده و آتش بگیرد و منفجر شود.

به گزارش آی.تی ورلد، استفان ولر، مدیر عامل زپ‌گو، اعلام کرد که این شرکت، فناوری این نوع باتری را در شاتل‌هایی که برای انتقال مسافران در فرودگاه هیتروی لندن مورد استفاده قرار می‌گیرد، با موفقیت آزمایش کرده است.

وی افزود: «اولین نسل این باتری‌ها، تا دو سال آینده در آیفون ۱۰ یا سامسونگ گلکسی اس۱۰ مورد استفاده قرار خواهد گرفت. شرکت‌های مختلف سازنده گوشی هوشمند، به دلیل ایمنی این نوع باتری، خواهان استفاده از آن‌ها به جای باتری لیتیم-یون هستند.»

 

 

ولر اذعان داشت که: «باتری‌های کربن-یون، به هیچ وجه آتش نمی‌گیرند. شعار ما این است که باتری‌های ما، امن‌ترین و سریع‌ترین روش شارژ را به شما ارائه خواهند داد؛ چرا که بر پایه لیتیم نیستند و هیچ چیز قابل اشتعالی در آن‌ها وجود ندارد. باتری‌های لیتیم-یون، متکی بر الکترولیت‌های آلی هستند که وقتی دچار اتصال کوتاه می‌شود، به راحتی آتش می‌گیرد؛ اما باتری‌های کربن-یون از مواد نانوکربنی مانند گرافن استفاده می‌کنند.»

گفتنی است مالکیت معنوی اصلی فناوری کربن-یون، مرهون تلاش‌های شبانه روزی محققان دانشگاه آکسفورد است. زپ‌گو کار خود را تقریباً در سال ۲۰۱۳ آغاز کرد و تعداد کارکنان آن، اکنون حدود ۲۵ نفر است.

این باتری در حال حاضر، در نسل سوم خود قرار داشته و در برخی از محصولات صنعتی نظیر ابزارهای برق بی‌سیم به کار می‌رود. شایان ذکر است که زمان شارژ این باتری‌ها بسیار کوتاه است به گونه‌ای که باتری شاتل‌های فرودگاه هیترو، در عرض ۳۵ ثانیه و باتری یک دریل برقی در عرض ۶۰ ثانیه،شارژ می‌شود.

ساخت باتری آزمایشی با هوا و دی‌اکسیدکربن

ساخت باتری با هوا و دی‌اکسیدکربن


محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا روش جدیدی را برای تولید انرژی از دی‌اکسیدکربن ابداع کرده‌اند که صدها برابر قوی‌تر از انواع دیگر است.

به گزارش ایسنا به نقل از انگجت، دانشمندان یک باتری سلولی شناور ارزان تولید کرده‌اند که بیشتر از محلول‌های آب حاوی دی‌اکسیدکربن محلول یا هوای عادی محلول استفاده می‌کند. از آنجایی که مایعات حاوی غلظت‌های متفاوت دی‌اکسیدکربن هستند، سطوح PH متفاوتی هم دارند و این عدم تعادل باعث تولید برق می‌شود.

در یک باتری سلولی شناور، دو مایع توسط یک غشا از هم جدا می‌شوند تا با یکدیگر ترکیب نشوند اما یون‌ها در میان آن‌ها جریان پیدا می‌کنند. با تبادل یون‌ها بین محلول غلیظ‌تر دی‌اکسیدکربن و محلول هوای عادی، ولتاژ در الکترودهای اکسیدمنگنز هر دو مخزن تغییر می‌کند. این کار به شبیه‌سازی جریان الکترون‌ها میان دو الکترود متصل پرداخته و در نتیجه تولید برق می‌شود.

زمانی که تمرکز یون‌ها عادی می‌شود، می‌توان بطور موثری باتری را با پر کردن مجدد هر مخزن با محلول متضاد و معکوس کردن جریان الکترون‌ها، دوباره شارژ کرد. محققان توانستند این کار را بیش از 50 بار انجام دهند و پس از آن، کاهش عملکرد مشاهده شد.

این باتری در دمای اتاق به کار پرداخته و از مواد و فرآیندهای ارزان استفاده می‌کند. با این حال محققان معتقدند که استفاده از دستاورد آنها در مقیاس بزرگ هنوز مقرون‌ بصرفه نیست. آن‌ها امیدوارند بتوانند این باتری‌ها را به ایستگاههای نیروی سوخت فسیلی ادغام کنند تا از انتشارات گازهای دی‌اکسیدکربن آن‌ها برای تولید انرژی بیشتر استفاده کنند.

این تحقیق در مجله Environmental Science & Technology Letters منتشر شده است.