مطلب پیشنهادی
روبات‌ها به‌زودی همه صنایع را تصرف می‌کنند
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)
Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)
Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineeringدرباره شخصیت قانونی روبات‌ها
روبات‌ها چه زمانی به شخصیت قانونی خود می‌رسند و چگونه بازخواست می‌شوند؟
تا
همین چند سال قبل مبحث شخصیت و حقوق قانونی روبات‌ها و هوش مصنوعی موضوعی
بود که عمدتاً در فیلم‌های علمی تخیلی شاهد آن بودیم. داگلاس آدامز نویسنده
دومین کتاب از سری کتاب‌های Hitchhiker’s Guide to the Galaxy به‌نام
«رستوران آخر دنیا» (The Restaurant at the End of the Universe) به داستان
آسانسور هوشمندی اشاره می‌کند که قادر است آینده را پیش‌بینی کند. این
آسانسور پیش از آنکه مردم درخواست آسانسور کنند، به‌موقع در طبقات مختلف
حضور می‌یابد و به مردم سرویس‌دهی می‌کند. این آسانسور هوشمند به‌دنبال آن
است تا از هدررفت زمان مردم و تعاملات اجتماعی بی‌هدف آنها در مقابل در
آسانسور ممانعت به عمل آورد و در این زمینه راهگشا باشد.
اما در ادامه، این آسانسور از کار یکنواختی که از صبح تا شب انجام می‌دهد خسته می‌شود و به‌جای آنکه تنها در مسیر عمودی به حرکت خود ادامه دهد، به چپ و راست حرکت می‌کند تا به‌نوعی اعتراض وجودی (Existential Protest) خود را به تصویر بکشد. درست است که ما هنوز چیزی به‌نام آسانسور هوشمند در اختیار نداریم، اما این حرف به‌معنای آن نیست که شرکت‌های بزرگ عرصه فناوری در این زمینه بیکار بوده‌اند. ممکن است این شرکت‌ها نمونه‌های اولیه‌ای از چنین آسانسورهایی را طراحی کرده باشند، اما ما از وجود آنها بی‌خبر هستیم. اگر به پیرامون خود نگاه کنیم، شاهدیم که الگوریتم‌های پیچیده قادرند در حل مسائل و حتی پیش‌بینی وقوع جرایم به ما کمک کنند. نزدیک به یک ماه پیش در زمان نگارش این مقاله اولین روبات وکیل جهان کار خود را به‌شکل گسترده در ایالات متحده آغاز کرد. چت‌باتی که به‌منظور مشاوره دادن به مردم در زمینه مشکلات حقوقی طراحی شده است. اما با ورود به سال 2040 شاهد حضور الگوریتم‌ها و روبات‌هایی به‌مراتب پیچیده‌تر و کارآمدتر خواهیم بود. روبات‌هایی که نه‌تنها در زمینه پیگیری پرونده‌ها و بررسی جرایم کارآمد خواهند بود، بلکه خود این توانایی را خواهند داشت تا جرایمی را مرتکب شوند. در آن زمان، قوانین ما چگونه قادر خواهند بود به جرایم الگوریتم‌های هوشمند رسیدگی کنند؟ راه چاره‌ای برای این مشکل وجود دارد یا از هم‌اکنون باید به عصری سلام گوییم که بر پایه ترس و وحشت پایه‌گذاری خواهد شد؟ آیا بهتر نیست برنامه‌ریزی دقیق و جامعی را برای مشکلی که ممکن است در آینده به یک چالش اصلی تبدیل شود ارائه کنیم؟ برای دستیابی به چنین پاسخ‌هایی باید ابتدا به فکر تعریف شخصیت هوش مصنوعی باشیم.
مطلب پیشنهادی
آیا باید به‌دنبال احقاق حقوق هوش مصنوعی باشیم؟
اگر
اخبار مرتبط با هوش مصنوعی را دنبال کرده باشید، به‌خوبی اطلاع دارید که
هوش مصنوعی کمتر از 50 سال دیگر یا شاید زودتر از این بازه زمانی به مغز
متفکر بسیاری از ماشین‌ها تبدیل خواهد شد. امروزه تعداد سلول‌های عصبی یک
شبکه عمیق از تعداد سلول‌های عصبی موجود در مغز موجوداتی همچون زنبور عسل
یا سوسک بیشتر است و جالب‌تر آنکه این روند افزایش تعداد سلول‌های عصبی
نه‌تنها متوقف نشده است، بلکه یک ماهیت تصاعدی به خود گرفته است. امروزه
الگوریتم‌های هوشمندی همانند آنچه گوگل طراحی کرده است قادرند الگوریتم‌های
زیستی را در مقیاس بزرگ شبیه‌سازی و حتی کارکردهای مغز انسان را نیز
شبیه‌سازی کنند. امروزه دانشمندان روی پروژه‌هایی در حال کار هستند تا شعور
و آگاهی انسان را به درون شبکه‌های عمیق عصبی وارد کنند.
به طور
مثال، در پروژه‌ای به‌نام OpenWorm دانشمندان به‌دنبال آن هستند تا سیستم
اعصاب مرکزی کرم الگانس را بازطراحی کنند. این کرم از آن جهت انتخاب شده
است که ما موفق شده‌ایم سیستم عصبی این موجود را به طور کامل نقشه‌برداری و
تحلیل کنیم. سال گذشته میلادی از 175 متخصص برتر حوزه هوش مصنوعی این سؤال
پرسیده شد که نظر آنها در ارتباط با هوش مصنوعی چیست؟ در این نظرسنجی
عده‌ای اعلام داشتند تا سال 2040 هوش مصنوعی هم‌تراز با هوش انسانی خواهد
شد. 90 درصد این افراد نیز اعلام داشتند تا سال 2075 این اتفاق رخ خواهد
داد. این حرف به‌معنای آن است که تا پیش از رسیدن به این سال‌ها هوش مصنوعی
از هوش حیوانی پیشی خواهد گرفت و به همین دلیل است که این فرضیه مطرح شده
است که همان گونه که ما برای حیوانات حقوقی قائل هستیم، برای هوش مصنوعی
نیز باید چنین حقوقی را در نظر بگیریم. به این ترتیب، باید ابزارهایی همچون
آسانسورهای هوشمند را ملزم کنیم مطابق با قوانین وضع شده تنها در حالت
عمومی حرکت کنند. (شکل 1)
شکل 1
مطلب پیشنهادی
بیل تامسون نویسنده نام‌آشنای حوزه فناوری چند سال قبل گفت: «اگر به‌دنبال آن باشیم تا هوش مصنوعی کاملاً مطیع را توسعه دهیم، به‌طوری که همیشه فرمان‌بر باشد، در عمل هیچ‌گاه موفق نخواهیم شد هوش مصنوعی مستقلی را طراحی کنیم.»
هوش مصنوعی در آینده دوست خواهد بود یا دشمن؟
بسیاری از کارشناسان حوزه فناوری بر این باورند که درباره هوش مصنوعی و خطرات آن کمی اغراق شده است. به طوری که هوش مصنوعی آن گونه که در فیلم‌ها به آن پرداخته شده است، هیچ‌گاه قادر نخواهد بود جوامع بشری را در معرض تهدید جدی قرار دهد. اما واقعیت این است که فناوری می‌تواند به یک ماهیت ترسناک تبدیل شود. به‌ویژه زمانی که با ماهیتی روبه‌رو می‌شویم که جدید و قدرتمند بوده و با سؤالات مبهم بسیاری احاطه شده است. در حالی که فیلم‌هایی همچون نابودگر و غرب وحشی بیشتر بر جنبه سرگرمی هوش مصنوعی متمرکز بودند، اما دورنمایی اجمالی از آینده و خطراتی را برای ما به تصویر کشیده‌اند که ممکن است در آینده ما وارث آن باشیم. تا به امروز موضوعات مختلفی در ارتباط با هوش مصنوعی مورد بررسی قرار گرفته است و کارشناسان راهکارهای بازدارندگی مختلفی را در ارتباط با این فناوری پیشنهاد داده‌اند، اما در این میان نباید از نقش قانون و کارکرد آن در این زمینه غافل شویم. با وجود اطلاع‌رسانی‌های متعدد و هشدارهای مختلف هنوز هم کارشناسان حوزه فناوری درباره چالش‌ها و خطراتی که در آینده از جانب روبات‌های پیشرفته ممکن است ما را در معرض تهدید قرار دهند، دیدگاه‌های متفاوتی دارند. اما واقعیت این است که فناوری‌های مستقلی که قادرند به‌طور مستقیم به ما آسیب وارد کنند، در عصر کنونی نیز پیرامون ما قرار دارند. از پهپادهای نظامی گرفته تا روبات‌های مجری قانون همواره این احتمال وجود دارد که این ابزارهای هوشمند مرتکب اشتباهی ناخواسته شوند. به طوری که ممکن است یک فرد مظنون را به قتل برسانند و در ادامه مشخص شود شخص مذکور بیگناه بوده است. در همه این موارد روبات‌ها ضمن آنکه به مردم آسیب وارد می‌کنند به‌واسطه خطاهای نرم‌افزاری یا سهل‌انگاری اپراتور مسئول مرتکب عملی متضاد با هنجارهای جامعه می‌شوند. به عبارت دقیق‌تر، این روبات‌ها یک جرم را مرتکب می‌شوند.
مطلب پیشنهادی
جمله معروفی در این زمینه وجود دارد که می‌گوید: «هر جا فرد خطاکاری وجود داشته باشد، یک فرد مدعی نیز حضور دارد.» اما اگر روزگاری روباتی اشتباهی را مرتکب شود، چه کسی را باید مقصر بدانیم؟ ممکن است در مقطع کنونی به‌دلیل بیش از حد انتزاعی بودن این موضوع بتوانیم از کنار آن راحت عبور کنیم. اما نباید از این موضوع غافل شویم که چندی پیش روباتی به‌خاطر خرید مواد مخدر دستگیر شد، اما بدون هیچ‌گونه اتهامی آزاد شد. ماشین خودرانی که شرکت تسلا آن را طراحی کرده بود، باعث مرگ راننده وسیله نقلیه شد. اما سازمان ملی ایمنی ترافیک حکم خاصی در این خصوص صادر نکرد. ممکن است در مقطع فعلی مواردی که به آنها اشاره شد جزء موضوعات خاص و نادر باشند، اما زمانی که چنین فناوری‌هایی همه‌گیر شوند و چنین اتفاقاتی رخ دهد، چه کسی مسئول بروز چنین مشکلاتی خواهد بود؟
روبات‌های گناهکار
نقش قانون را در ارتباط با روبات‌ها از زوایای مختلفی می‌توان مورد بررسی قرار داد. اما قانون مرتبط با روبات‌ها درنهایت باید به گونه‌ای به تصویب برسد که انتظارات آحاد جامعه را برآورده سازد. در جوامع بشری زمانی که به فردی حمله می‌شود، شخص مذکور از فرد مهاجم شکایت می‌کند و انتظار دارد فرد خاطی به سزای اعمال خود برسد. امروزه رانندگان وسایل نقلیه خودشان تصمیم می‌گیرند چه زمانی سرعت وسیله نقلیه را افزایش دهند یا از محدوده سرعت مطمئنه عبور کنند. در چنین شرایطی اگر مرتکب تخلفی شویم، از دیدگاه قانون ما مقصر هستیم. اما زمانی که مالک یک ماشین خودران می‌شوید و تصمیم‌گیری‌ها بر عهده ماشین قرار می‌گیرد، همه چیز متفاوت می‌شود. اگر ماشین به طور ناخواسته با سرعتی مافوق تصور به حرکت ادامه دهد و خسارت‌هایی را به بار آورد، چه کسی مقصر است؟ مالک ماشین؟ سازنده‌ای که ماشین را ساخته است؟ توسعه‌دهنده‌ای که الگوریتم هوشمند را نوشته است؟ و... امروزه قانون به دستیاران شخصی همچون آلکسا، سیری یا کورتانا یا چت‌بات‌های هوشمند به‌عنوان یک شخص واقعی نگاه نمی‌کند، زیرا این الگوریتم های هوشمند در حال حاضر قادر نیستند آسیب جدی به ما وارد کنند یا جرمی مرتکب شوند. اما اگر فرزندان پیشرفته‌تر این دستیاران شخصی در آینده آسیب‌های واقعی به ما وارد کنند، چه اتفاقی رخ خواهد داد؟
مطلب پیشنهادی
هوش مصنوعی می‌تواند ذهن مجرمانه داشته باشد؟
برای آنکه بتوانیم به این پرسش پاسخ دهیم، ابتدا باید به دو سؤال پیش‌نیاز به این پرسش پاسخ دهیم. زمانی که روبات‌ها عملی انجام می‌دهند که باعث آسیب مردم می‌شود یا به‌نوعی ضرر و زیانی را بارِ آنها می‌کند، چه کسی مسئول است؟ دوم آنکه در زمینه وقوع جرم ما همواره به‌دنبال انگیزه و نیت انجام عمل هستیم. اگر یک روبات یا در حالت کلی‌تر یک ماشین هوشمند خود به‌تنهایی مرتکب جرمی شود، قانون باید چگونه به این جرم رسیدگی کند؟ اگر ماشین‌ها به وکلایی نیاز داشته باشند، این وکلا چگونه باید نیت جرم را تشریح یا آن را رد کنند؟ آیا قوانین امروزی حاکم بر جوامع بشری می‌توانند به چنین جرائمی رسیدگی کنند؟ (البته اگر فرض کنیم وکلای روبات‌های خطاکار خود یک الگوریتم هوشمند نباشند!)
عدالتی برای هوش مصنوعی
امروزه
ماشین‌های خودران تنها در صورتی می‌توانند در جاده‌ها به تردد بپردازند که
یک عامل انسانی پشت فرمان نشسته باشد. این قانونی است که برای امنیت مردم
تصویب شده است. اما زمانی که ماشین‌ها به طور کامل خودکار شوند، باید
قوانین جامع‌تری وضع شود تا نحوه تعامل انسان و ماشین را مورد بررسی قرار
دهند. مشخص است روزگاری که هوش مصنوعی بر هوش انسانی غلبه کند، از کنترل ما
خارج خواهد شد. در چنین هنگامی دیگر ما کنترلی بر ماشین‌های خودران
نخواهیم داشت و همواره از بابت خسارات‌هایی که ممکن است به بار آورند در
هراس خواهیم بود. در آن زمان خواهیم گفت چگونه می‌توانیم ماشین‌های خودران
را مجازات کنیم؟ ممکن است در فیلم‌ها و داستان‌های کمیک با دورنمایی از
خطرات هوش مصنوعی آشنا شویم، اما تدوین قانونی در ارتباط با تخطی هوش
مصنوعی از دستورالعمل‌ها موضوعی نیست که با نگاه به چند فیلم بتوان آن را
نگارش و تصویب کرد. آیا روبات‌ها روزی این توانایی را خواهند داشت تا جرمی
را مرتکب شوند؟ پاسخ این پرسش مثبت است. اگر یک روبات انسانی را به قتل
برساند، در واقع یک جرم را از دید ما مرتکب شده است. اما از دید یک روبات
او یک عنصر مادی را حذف کرده است. در نتیجه به‌لحاظ فنی باید بگوییم روبات
تنها نیمی از یک جرم را مرتکب شده است، به‌واسطه آنکه اثبات اینکه انگیزه
او از انجام این عمل چه بوده است کاملاً پیچیده خواهد بود. این پیچیدگی را
هم‌اکنون نیز می‌توانیم مشاهده کنیم؛ زمانی که مهندسان هوش مصنوعی گوگل با
صراحت اعلام می‌دارند به‌درستی نمی‌دانند الگوریتم هوشمند آنها بر مبنای
چه قاعده‌ای یک راه حل را پیشنهاد داده است.
در نتیجه به این پرسش
اساسی می‌رسیم که چگونه می‌توانیم از انگیزه و نیت یک روبات پیش از وقوع یک
جرم اطلاع پیدا کنیم؟ ممکن است امروزه در زمینه ساخت روبات‌های انسان‌‌نما
با محدودیت‌هایی روبه‌رو باشیم، اما بدون تردید امروزه الگوریتم‌هایی را
مشاهده می‌کنیم که در بعضی موارد به‌شکلی تبعیض‌آمیز با مردم برخورد
می‌کنند. (شکل 2) (برای اطلاع در این خصوص به پرونده ویژه خرداد ماه
ماهنامه شبکه مدیریت الگوریتم/ شورش الگوریتمی مراجعه کنید.)
شکل 2
به طور مثال، فرض کنید روباتی همچون نابودگر فردی را به قتل برساند. در چنین موردی نباید به‌دنبال اثبات جرم باشیم، بلکه باید به‌دنبال نیت و انگیزه باشیم. در این حالت به پرسشی چالشی‌تر می‌رسیم که چگونه می‌توانیم از روبات‌ها همانند انسان‌ها بازجویی کنیم؟ آیا باید به درون لایه‌های مختلف شبکه عصبی آنها برویم و کدهای شرکت سازنده را مورد بررسی قرار دهیم؟ اما پرسشی بدیهی‌تری نیز وجود دارد. اساساً مغز و ذهن روبات چگونه به‌سمت ارتکاب جرمی همچون جنایت متمایل می‌شود؟ وکلا چگونه می‌توانند ثابت کنند که یک روبات برای دفاع از خود مرتکب قتل شده است یا برعکس روبات تا چه اندازه به‌عمد این کار را انجام داده است. اگر به‌دنبال آن هستیم تا بر مشکلات و چالش‌هایی که در آینده ممکن است از جانب هوش مصنوعی ما را تهدید کند فائق آییم، چاره‌ای نداریم جز اینکه در ابتدا برای این عامل‌های هوشمند حقوق و هویت قانونی در نظر بگیریم.
مطلب پیشنهادی
ابزارهای هوشمند به قوانین هوشمند نیاز دارند
در مقطع فعلی در بسیاری از کشورها دستگاه قضا با ابزارهای غیرهوشمند روبه‌رو است و ترجیح می‌دهد اوضاع بر همین منوال باشد. در حال حاضر، زمانی که فردی با سلاح گرم مرتکب جرمی می‌شود، قوانین فرد خاطی را مجرم می‌دانند نه خود اسلحه را. زمانی که سلاحی به‌واسطه یک نقص فنی در دستان صاحب خود منفجر می‌شود، شرکت سازنده مورد بازخواست قرار می‌گیرد. چنین موضوعی درباره روبات‌ها نیز صادق است. اگر به دهه 80 میلادی بازگردیم، به شرکتی برخورد می‌کنیم که یک روبات آموزش‌دهنده تنیس به‌نام Athlone را ساخته بود. این روبات با عملکرد خشنی که از خود نشان داد، خبرساز شد و کار به دادگاه کشید. در آن زمان قاضی اعلام کرد این امکان وجود ندارد که بتوان از روبات‌ها شکایت کرد، در نتیجه مدیران شرکت مقصر اصلی این پرونده هستند. مشابه چنین پرونده‌ای در سال 2009 و این بار برای یک راننده رقم خورد. راننده‌ای از طریق سامانه موقعیت‌یاب به جاده‌ای کوهستانی می‌رسد و گم می‌شود، به طوری که درنهایت برای بازگشت از نیروهای پلیس کمک می‌گیرد. زمانی که راننده به‌دلیل عملکرد ضعیف فناوری موقعیت‌یاب شکایت می‌کند، دادگاه راننده را به کم‌توجهی در رانندگی متهم می‌کند. (شکل 3)
شکل 3
مطلب پیشنهادی
واقعیت
این است که فناوری‌هایی که در گذشته مورد استفاده قرار می‌دادیم، با
فناوری‌هایی که در زمان حال و آینده مورد استفاده قرار می‌دهیم تفاوت‌های
بسیاری دارند. دستگاه‌های هوشمندی همچون ماشین‌های خودران یا روبات‌ها دیگر
همچون گذشته ابزارهای دردست انسان‌ها نیستند. این ابزارها قادرند به‌صورت
مستقل عمل و تصمیم‌گیری کنند. این دستگاه‌ها با استناد به الگوریتم‌های
هوشمند داده‌ها را جمع‌آوری می‌کنند و بر مبنای دانشی که به دست می‌آورند
فعالیتی را انجام می‌دهند. در نتیجه در زمان بروز پیامد ناگواری نمی‌‌توان
با صراحت سازنده را مقصر دانست.
دیوید ولادک استاد حقوق دانشگاه
واشنگتن می‌گوید: «با توجه به اینکه امروزه افراد و شرکت‌های مختلفی در
پیشبرد هوش مصنوعی ایفاگر نقش هستند، به‌سختی می‌توان یک فرد یا سازمان
خاصی را مسئول بروز پیشامدی دانست. با توجه به اینکه امروزه اکثر
سامانه‌های هوش‌مصنوعی به‌شکلی کاملاً بسته آماده عرضه می‌شوند، ما در عمل
قادر نیستیم مکانیسمی را که این سامانه‌ها بر مبنای آن کار می‌کنند تحلیل
کنیم.» شان بایرن استاد حقوق دانشگاه فلوریدا در این ارتباط می‌گوید:
«امروزه هوش مصنوعی به‌دلیل نبود قوانین صریح و روشنی در این زمینه، این
شانس را دارد تا مدیر عامل شرکتی با مسئولیت محدود شود. در این حالت هوش
مصنوعی صاحب یک شخصیت حقوقی می‌شود و اگر چنین باشد، به بحث مالیات گرفتن
از هوش مصنوعی می‌رسیم. در نتیجه باید بگوییم صحبت‌های آقای بیل گیتس
درخصوص دریافت مالیات از روبات‌ها رنگ واقعیت به خود خواهد گرفت. اما به
این نکته توجه داشته باشید که اگر به هوش مصنوعی شخصیت حقوقی بدهید، این
احتمال وجود دارد که سازندگان آن در ساخت آن جانب احتیاط را کمتر رعایت
کنند، به‌دلیل اینکه به‌خوبی می‌دانند اگر مشکلی به وجود آید، دیگر آنها
مقصر شناخته نخواهند شد. همچنین، ما نمی‌توانیم هوش مصنوعی را همانند یک
انسان مجازات یا به زندان منتقل کنیم. این حرف هیچ معنای خاصی ندارد.»
دکتر
جان داناهر استاد حقوق دانشگاه NUI Galway بر این باور است که در مقطع
فعلی نباید درباره شخصیت حقوقی روبات‌ها صحبت کنیم. در آینده به‌دلیل
تبعیضات اجتماعی و شغلی که ممکن است از جانب الگوریتم‌های هوشمند رخ دهد،
سلب مسئولیت از سازندگان را به همراه خواهد داشت. اما دیدگاه‌های متفاوتی
نیز در این زمینه وجود دارد. یووال نوآ حراری نویسنده کتاب:
Sapiens: A Brief History of Humankind and Homo Deus: A Brief History of Tomorrow
می‌گوید:
«حتی اگر هوش مصنوعی هیچ‌گاه به سطحی از آگاهی و درک کامل دست پیدا نکند،
باز هم به‌لحاظ یک سری موارد سیاسی، اقتصادی و بین‌المللی باید برای آن
شخصیت و حقوق قائل شد. درست به همان شکل که برای شرکت‌ها و سازمان‌ها تعریف
مشخص و قوانین مشخصی داریم، هوش مصنوعی این پتانسیل را دارد تا بر
سازمان‌ها و حتی کشورها تسلط پیدا کند.»
مفهوم زندان برای روبات‌ها معنای خاصی ندارد
تخلفات روبات‌ها و هوش مصنوعی تنها در ارتباط با جرایم خشن خطرناک نیستند. روبات‌ها و الگوریتم‌های هوشمند در آینده می‌توانند از کارت اعتباری شما برای خرید کالای قاچاق استفاده کنند. این یک داستان‌بافی ساده‌انگارانه نیست. چندی پیش دو طراح در کشور انگلستان روباتی را طراحی کردند که به‌صورت تصادفی تصمیم گرفت از وب تاریک محصولاتی را خریداری کند. به نظر شما این روبات به‌دنبال خرید چه چیزی بود؟ این روبات تقریباً همه چیز را خریداری می‌کرد. اکنون سازندگان این روبات مقصر خریدهای او هستند یا خود تصمیم گرفته است اقلام غیرقانونی را خریداری کند؟ شاید کمی خنده‌دار به نظر برسد روباتی را به زندان بفرستیم و برای او حکم حبس ابد یا 30 سال زندان در نظر بگیریم، به‌واسطه آنکه هیچ‌گاه پیر نشده و دل‌بستگی خاصی ندارد. (شکل 4)
شکل 4
مهم‌تر از این مسئله این امکان وجود دارد که روبات‌های زندان‌بان نیز تحت تأثیر روبات‌های مجرم قرار بگیرند. اگر روباتی جرمی را مرتکب شود، به‌معنای آن است که از الگوریتم قوی‌تری استفاده می‌کند که می‌تواند بر اوضاع مسلط شود. شاید بهترین راهکار تنبیه یک روبات این باشد که کدهای آن را به گونه‌ای بازنویسی کرد که دومرتبه مرتکب جرمی نشود.
منبع:
برچسب:
- ربات - ربات عصیانگر - هوش مصنوعی - حقوق قانونی ربات - روبات - شخصیت قانونی روبات - حقوق هوش مصنوعی - تخلف ربات ها - تخلفات ربات - تخلفات هوش مصنوعی - تخلف های روبات - تخلف ها ربات - جرایم ربات
مطالب پیشنهادی از سرتاسر وب:
از نظر تکنولوژی در زمینه هوش مصنوعی عقب هستیم
احسان امینیان عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد گفت: از لحاظ علمی شاید همان کتاب هایی که در کشورهای پیشرفته درباره هوش مصنوعی تدریس شده، اینجا نیز تدریس می شود اما از نظر تکنولوژی از آنها عقب هستیم، هوش مصنوعی به عنوان یکی از مسائل مهم در دنیای امروز به شمار می آید که در تکنولوژی و زندگی همه مردم دنیا نقش پررنگی را ایفا می کند.
«احسان امینیان» عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد که از سال 88 به عضویت هیأت علمی درآمده است و به عنوان نفر اول کنکور دکتری در رشته هوش مصنوعی پذیرفته شد.
روابط عمومی دانشکده خبر، گفتگویی با این نخبه داشته که در ادامه می خوانید:
*در مقایسه با کشورهایی مانند ژاپن که در زمینه الکترونیک و هوش مصنوعی فعالیت می کنند سطح و رتبه ایران در مقایسه با این کشورها چطور است؟
از لحاظ علمی شاید همان کتاب هایی که در کشورهای پیشرفته تدریس می شود اینجا نیز تدریس می شود اما از نظر تکنولوژی از آنها عقب هستیم ولی از نظر مفهومی هیچ عقب ماندگی به کشور پیشرفته نداریم ولی وقتی به مرحله تولید می رسد به دلایل نبود زیرساخت و بودجه لازم ما عقب می مانیم.
*هوش مصنوعی به جایی رسیده که در هالیوود هم فیلم هایی ساخته می شود که تحت تاثیر ربات ها قرار دارد این تاثیرات چه خطراتی و چه مزایایی برای جهانیان دارد؟
کسی نمی داند آینده دقیقا به چه سمتی می رود شاید اطلاعات ما به آن اندازه کافی نباشد شاید الان مراکزی در جاهای مختلف دنیا مانند آمریکا باشد که از سطح بالاتری از هوش مصنوعی به کار بگیرند. البته هوش مصنوعی غیرقابل انکار است همچنان که فعالیت های مختلفی توسط قدرت های بزرگ در زمینه هوش مصنوعی صورت می گیرد که از دید جهانیان مخفی می ماند.
*هوش چقدر می تواند وسعت پیدا کند؟
از لحاظ گستردگی و اینکه چقدر پیشرفت می کند در ژاپن روبات هایی داریم که خانگی و یا در بیمارستان به کار گرفته می شوند. این ربات ها می توانند خوب را از بد و یا درست را از نادرست تشخیص بدهند. چیزی که ما تلاش می کنیم برای این است که رباتی را بسازند که به هوشمندی انسان باشد.
*می توان پروتکلی تعریف کرد که ربات حد و حدودی را داشته باشند و به انسان صدمه ای نزند؟
می توان این کار را انجام داد چون انسان آنقدر توانایی دارد که این کارها را انجام دهد. از نظر مهار ربات ها هیچ مشکلی نداریم، مشکل کنترل انسانهاست که نمی توان انسان ها را کنترل کرد که رباتی را بسازد که یادگیری بی نهایت داشته باشد.
*چقدر زمان می برد که در کشورمان بتوانیم شهروند ربات داشته باشیم؟
اگر اراده ای در مدیریت وجود داشته باشد این امر در ظرف مدت کوتاهی انجام خواهد شد ولی بعید می دانم که زیاد به این مسأله در کشور ورود کنند.
*آیا با توجه به اینکه از لحاظ نظامی نیز فواید خوبی برای کشور فراهم شده است مسئولین با این طرح مخالفت خواهند کرد؟
مسئولین مخالف نیستند. در بخش زیادی از بیسیم های موشکی تا هوش مصنوعی مورد استفاده قرار می گیرد. در کارهای سازمانی توجه می شود عدم تمایل سرمایه گذاران روی این بخش باعث شده که فعلا در خصوص شهروند ربات تصمیمی گرفته نشده است. خطر ریسک پذیری باعث شده که این اتفاق نیفتد. این طرح ها هزینه بر هستند و باید با فکر انجام شود که سرمایه عظیمی تلف نشود.
*چه راهکاری می توان تعریف کرد که سرمایه گذاران به این سمت بیشتر بیایند و در خصوص پروژه های هوش مصنوعی سرمایه گذاری کنند؟
با حمایت از شرکت های دانش بنیان می توانیم به این هدف دست پیدا کنیم. در چند سال گذشته حرکت های بسیار خوبی صورت گرفته که امیدوارکننده است. از نظر علمی مشکلی وجود ندارد فقط باید سرمایه گذاران را جذب کرد. باید سعی کنیم محصولات علمی را صنعتی کنیم.
*از کجا ایده هوش مصنوعی به وجود آمد و این تصمیم گرفته شد که در خیلی از حوزه ها از آن استفاده شود؟
شیرینی و کنجکاوی که در این بخش وجود دارد باعث شد که خیلی زود در همه دنیا مورد علاقه قرار بگیرد. ما نباید هوش مصنوعی را فقط درباره ربات ها و حوزه تکنیکال فرض کنیم. همین گوگل حاصل یک هوش مصنوعی است.
*آیا شرکت هایی مانند گوگل می توانند از ابزاری که دارند سوء استفاده کنند؟
در واقع این شرکت ها به کاربران خود تعهد می دهند که اطلاعات آنها را فاش نکنند. امروزه گوگل بیشتر از هر کسی به همه اطلاعات شخصی دسترسی دارند. یکی از اهداف طرح هوش مصنوعی جمع آوری اطلاعات است. چیزی که در ظاهر مشخص است این شرکت ها متعهد می شوند که اطلاعات را نفروشند.
برای نخستین بار در جهان؛ اعطای تابعیت سعودی به یک روبات زن!
دولت
سعودی نخستین کشوری در جهان است که به یک روبات تابعیت کشور خود را اعطا
کرده است. این اقدام در حالی است که بر اساس آمارها عربستان سعودی یکی از
بدترین کشورها در زمینه وضعیت حقوق و آزادی های مدنی و اجتماعی است.
دولت عربستان سعودی برای نخستین بار در جهان، به یک روبات انسان نمای زن به نام "سوفیا" تابعیت سعودی اعطا کرد.
به گزارش عصر ایران به نقل از وب سایت "دیلی میرور" در کشوری که مساله حقوق زنان به عنوان یکی از قابل مناقشه ترین موضوعات حقوق بشری است، اعطای تابعیت سعودی به یک روبات انسان نمای زن، تعجب بسیاری از ناظران را برانگیخته است.
این اقدام دولت سعودی در راستای برنامه های بلندپروازانه دولت جدید سعودی در اعمال اصلاحات بنیادی اجتماعی و اقتصادی صورت می گیرد که در راستای آن تا کنون محدودیت اتومبیلرانی برای زنان برداشته شده و برای نخستین بار آوازخوانی زنان از تلویزیون دولتی سعودی پخش شده است.
دولت سعودی نخستین کشوری است که به یک روبات تابعیت خود را داده است.
اعطای تابعیت به "سوفیا" بحث های داغی را در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی سعودی و جهان برانگیخته است. بسیاری به طنز و شوخی نوشته اند این روبات انسان نما با دریافت تابعیت سعودی بسیار بیش از زنان سعودی از حق و حقوق برخوردار خواهد بود.
دولت سعودی با اعطای تابعیت به سوفیا در نظر دارد این کشور را به عنوان یکی از پایگاه های اصلی توسعه هوش مصنوعی در خاورمیانه تبدیل کند که در راستای برنامه بلندپروازانه "عربستان 2030 " است.
محمد بن سلمان ولیعهد جوان سعودی با تهیه برنامه بلندپروازانه توسعه اقتصادی و اجتماعی "دورنمای عربستان 2030 "درنظر دارد از وابستگی به نفت کاسته و توسعه ای همه جانبه و متوازن را به پیش ببرد.
مراسم اعطای تابعیت به سوفیا دیروز در جریان یک کنفرانس تجاری در ریاض به این روبات انسان نما برگزار شد.
سوفیا پس از اعلام اعطای تابعیت سعودی در سخنانی دریافت این حق را مایه افتخار خود دانست و از آن استقبال کرد.
سوفیا
دولت سعودی در حالی به سوفیا تابعیت کشور خود را اعطا کرده که بر اساس آمارها این کشور یکی از بدترین کشورها (در جمع یکی از 10 بدترین کشور) در زمینه وضعیت حقوق و آزادی های اجتماعی و مدنی است.
Dubai is Going to Be Home to the World’s First 3D Printed Skyscraper
Dubai is Going to Be Home to the World’s First 3D Printed Skyscraper
In Brief
- Construction firm Cazza Technologies has announced plans to build the world's first 3D printed skyscraper in the city of Dubai in the United Arab Emirates.
- As more 3D printed construction projects come to fruition, the tech is expected to become cheaper, further speeding up the pace of adoption.
A Tall Order
Dubai-based construction firm Cazza Technologies has announced plans to build the world’s first 3D printed skyscraper.
“When we first thought of implementing 3D printing technologies, we were mostly thinking of houses and low-rise buildings. Developers kept asking us if it was possible to build a 3D printed skyscraper. This led us to begin researching how we could adapt the technologies for taller structures,” Chris Kelsey, CEO of Cazza, explained to Construction Week Online.
The company’s large robotic 3D printers already allow them to construct architecturally complex buildings at unprecedented speeds. All of the essential structural components for tall buildings, including reinforcements with steer rebar, can be 3D printed using this system.
For the skyscraper project, the system will simply be merged with existing cranes, which means there’s no need to build specialized cranes from scratch. Any construction elements for the skyscraper that can’t be 3D printed will be completed using traditional construction methods.
While Cazza has confirmed that the first 3D printed skyscraper using its novel construction method will be built in Dubai, details such as the building’s height or when the project will begin are still under wraps.
3D Printing Everything
3D printing technology has already established a foothold in numerous fields. It’s particularly prevalent in the medical industry, where it is being used to build organs and human cells, but the tech’s application in housing and construction hasn’t exactly been moving at the same rate. Nevertheless, ambitious 3D projects such as Cazza’s are set to shine a spotlight on the technology’s potential. Once others see this potential for speed and cost efficiency, they will be more likely to adopt the tech themselves.
Cazza may be the first company to attempt to 3D print a skyscraper, but others have successfully completed smaller projects, including a tiny guesthouse in Amsterdam and a Suzhou-style Chinese villa in Binzhou. As more projects such as those are undertaken, the technology will become cheaper, further speeding up the pace of adoption. “It is all about economies of scale where the initial high technology costs will reduce as we enter the mass-production phase,” explains Kelsey. Eventually, 3D printed skyscrapers could be the norm.
References:
3DPrint.com, Construction Week
Star Wars'-Style Police Hoverbikes Will Soon Be on Patrol'
'Star Wars'-Style Police Hoverbikes Will Soon Be on Patrol
Battery-powered 'Hoversurf' craft will let officers in Dubai fly over traffic jams at speeds of almost 45 miles per hour.
by Karla Lant,
Futurism / Oct.18.2017
A pilot maneuvers a Hoversurf during a demonstration in Dubai.
In brief: This past week at the 37th annual Gitex Technology Week, officials announced that Dubai Police officers will soon be racing over traffic jams on hoverbikes called "Hoversurf Scorpions," developed by Russian drone manufacturer Hoversurf.
POLICE HOVERBIKES
At the 37th Gitex Technology Week at the Dubai World Trade Centre, the Dubai police force announced that officers will soon be speeding around the city’s skies on electric police hoverbikes. The Star Wars-style, battery-powered hoverbikes can fly at a height of five meters (16.4 feet) and reach speeds of up to 70 kilometers (43.5 miles) per hour. The bike was co-developed for emergency response teams with Russian drone manufacturer Hoversurf, and is called the Hoversurf Scorpion.
First Sergeant Ali Ahmad Mohammad told Gulf News the Scorpion can take an officer over heavy traffic in emergencies. “The bike can also fly without a passenger and can go up to six kilometers,” he said. “It can fly for 25 minutes and can carry up to 300kg (661 lbs) of weight at a speed of 70kph.”
Alexander Atamanov, CEO of Hoversurf, took to Facebook to confirm that the company and the Dubai police have agreed to mass produce the Scorpion in the Dubai area. He also posted the above video of the police hoverbike in action.
THE CITY OF THE FUTURE
Police at Gitex also revealed other advanced technology designed specifically for police use. For example, they showed audiences a smart electric motorbike equipped with multiple cameras used to identify reckless drivers, as well as small, self-driving vehicles that patrol the city and scan for persons of interest and criminals using biometric software.
“It can recognize people in any area and identify suspicious objects and can track suspects,” Dubai Police Smart Services Department director Brigadier Khalid Nasser Al Razooqi told Gulf News. “It will be deployed at tourist destinations in Dubai. It has cameras and will be linked to the command room.”
This latest police technology advances Dubai’s reputation as the City of the Future and one of the most technologically advanced cities in the world. Dubai is already home to water jetpacks used for firefighting and a real life Robocop, but next-level technology permeates every area of life. A flying taxi service is in testing, and the 3D printed office of the future has already opened. A hyperloop and the world’s first 3D printed skyscraper will also soon happen in Dubai, which already has its own official cryptocurrency.