نپتون(Neptune) هشتمین سیاره منظومه خورشیدی (و با در نظر نگرفتن پلوتو که یک سیاره کوتوله است) دورترین سیاره شناخته شده میباشد. حال تلسکوپ فضایی "هابل" در صفحه کاربری خود در اینستاگرام تصویری از این سیاره منتشر کرده است.
به گزارش ایسنا، در این تصویر یک طوفان تاریک عظیم در نزدیکی بخش بالایی مرکز سیاره مذکور قابل مشاهده است که این طوفان وسعت بیشتری از اقیانوس اطلس دارد. علاوه بر این، یک بخش تاریک کوچکتر نیز در نزدیکی آن طوفان و در سمت راست بخش بالایی سیاره قابل مشاهده است.
محققان قبلا مشاهده کرده بودند که این طوفان غول پیکر در حال حرکت به سمت جنوب سیاره است. بخش جنوبی جایی است که انتظار میرود طوفانها به دلیل نیروهای جوی نزدیک به خط استوا از بین بروند، اما به نظر میرسد که یک چرخش ناگهانی در روند حرکت طوفان ایجاد شده و به سمت شمال حرکت کرده است.
محققان اعلام کردند که یک ابر غول پیکر مرموز روی سطح مریخ است که برای اولین بار در سال ۲۰۱۸ میلادی شناسایی شد و مجددا در سیاره سرخ ظاهر شده است.
به گزارش ایسنا به نقل از دیلیمیل، در سال ۲۰۱۸ میلادی محققان وجود یک ابر مرموز را در سیاره مریخ کشف کردند.
ظاهرا فضاپیمای "مارس اکسپرس"(Mars Express) متعلق به آژانس فضایی اروپا(ESA) در تاریخ ۱۷ و ۱۹ ژوئیه مجددا این ابرها را رصد کرده است.
این ابر یخی بر فراز ۱۲.۴ مایلی آتشفشان "Arsia Mons" مریخ قرار دارد و طول آن به حدود هزار و ۱۱۰ مایل میرسد.
محققان معتقدند که به نظر میرسد این ابر در حوالی انقلابین تابستانی ظاهر میشود. زمانیکه نیمکره جنوبی با نور زیاد خورشید روشن میشود.
با این حال، کارشناسان هنوز دلیل تشکیل این ابر را نمیدانند و مطمئن نیستند که این ابر تا چه زمانی باقی میماند و چه زمانی از جو مریخ ناپدید میشود.
"جورج هرناندز-برنال"(Jorge Hernandez-Bernal) محقق ارشد پروژه از دانشگاه باسک اسپانیا اظهار کرد، ما راجع به این پدیده جالب تحقیق کردیم و انتظار داشتیم که این پدیده را این روزها ببینیم.
این ابر در هر سال مریخی در این فصل در اطراف انقلابین جنوب ظاهر میشود و به مدت ۸۰ روز یا بیشتر تکرار میشود.
انقلابین تابستانی در مریخ مشابه با زمین است که در ۲۱ دسامبر رخ میدهد. زمانیکه خورشید در جنوبی ترین موقعیت خود در آسمان قرار میگیرد.
محققان مشاهده کردند که این ابر مرموز مریخی در اوایل صبح ۳ ساعت ظاهر میشود و چند ساعت بعد ناپدید میشود.
"آژانس فضایی اروپا"، تصویری را منتشر کرده که تصویری واضح از دریاچه باستانی مریخ را نشان میدهد.
به گزارش ایسنا، دو پژوهش جدید که با کمک دادههای ماموریت "مارس اکسپرس" (Mars Express) متعلق به "آژانس فضایی اروپا" (ESA) و با هدف مشخص کردن محل فرود مریخنورد موسوم به "استقامت" (perseverance) ناسا انجام شده، اطلاعاتی در مورد زمان و نحوه شکلگیری دهانه "جزرو" (Jezero) در مریخ فراهم کردهاند و توانستهاند مناظقی را شناسایی کنند که احتمال وجود زندگی گذشته در آنها بیشتر بوده است.
در این نقشه رنگی، لبه دهانه جزرو به وضوح مشخص شده است و کمک میکند تا خط ساحلی دریاچهای که میلیاردها سال پیش خشک شده، به سادگی مشخص شود. رنگهای روشنتر نیز ارتفاعات بالاتر را نشان میدهند. شکل بیضی موجود در تصویر، محل مورد نظر برای فرود مریخنورد استقامت را نشان میدهد که قرار است در فوریه ۲۰۲۱ میلادی روی مریخ فرود بیاید.
دانشمندان به بررسی این خط ساحلی علاقمند هستند زیرا امکان دارد که زندگی میکروبی فسیلی در آن حفظ شده باشد. مریخنورد ناسا پس از فرود، نشانههای زندگی را در این سیاره را بررسی خواهد کرد و نمونههایی را از مریخ جمعآوری میکند تا آنها را به زمین انتقال دهد.
این تصویر، با ادغام دادههای مدارگرد "نقشهبردار سراسر مریخ" (MGS)، "ارتفاع سنج لیزری مداری مریخ" (MOLA)، "مدارگرد شناسایی مریخ" (MRO) و "طیفسنج تصویربرداری شناسایی فشرده برای مریخ" (CRISM) تهیه شده است.
سازمان فضایی آمریکا، ناسا، قصد دارد در اقدامی بیسابقه یک هلیکوپتر (بالگرد) را در جو مریخ به پرواز درآورد.
به گزارش یورونیوز؛ بر روی این هلیکوپتر کوچک که نبوغ (Ingenuity) نام دارد شش سال کار شده است و قرار است در ۲۰ ژوئیه امسال به همراه جدیدترین کاوشگر محصول ناسا به نام «پشتکار» (Perseverance) به مریخ اعزام شود.
پرواز در سطح مریخ به لحاظ تکنیکی با پرواز روی سطح زمین متفاوت است و به دلیل دشواریهای موجود تا کنون امکان پذیر نبوده است.
اتمسفر مریخ حدود صد برابر از اتمفسر زمین رقیق تر است و جاذبه نیز یک سوم چیزی است که روی کره زمین احساس می شود. هرچند این جاذبه کم به هلیکوپتر کمک می کند آسان تر از سطح مریخ بلند شود، اما در مقایسه با زمین رقت هوا به گونهای است که انگار هلیکوپتر وارد ارتفاع ۳۰ هزار متری از زمین شده است. هیچ هلیکوپتری در سطح زمین تا کنون نتوانسته است در چنین ارتفاعی پرواز کند.
این ارتفاع از اوج ارتفاعی که جتهای جنگنده می توانند بگیرند دو برابر بیشتر است. به همین علت دانشمندان ناسا مجبور شده اند طراحی تیغههای پرواز هلیکوپتر را به طور کامل عوض کنند و در مهندسی آن تغییرات ویژه ای بدهند.
جیم بریدنستاین، مدیر ناسا، دربار این پروژه می گوید: «بگذارید به شما بگویم چیزی که بیشتر از همه چیز برای من به عنوان مدیر ناسا هیجان انگیز است این است که آماده می شوم تا پرواز یک هلیکوپتر را در یک جهان جدید تماشا کنم.»
هلیکوپتر «نبوغ» ۴ کیلوگرم وزن دارد و بدنه آن به اندازه یک توپ تنیس است، در حالی که طول آن با چهار عدد پایه به حدود ۵۰ سانتی متر می رسد. قرار است دو ماه پس از فرود کاوشگر «پشتکار» بر سطح مریخ در ماه فوریه سال آینده، ماموریت هلیکوپتر «نبوغ» آغاز شود.
برای این کار نخست کاوشگر «پشتکار» زمینی مسطح می یابد تا هلیکوپتر بتواند از آنجا بلند شود. دانشمندان ناسا می گویند اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، هلیکوپتر با شارژ باطریها و اوج گیری به ارتفاع ۵ متر می تواند یک دقیقه و نیم پرواز کند و ۱۵۰ متر را بپیماید.
تا سال ۱۹۹۷ تنها کاوشگرهایی به مریخ فرستاده می شدند که در حرکت از جای خود ناتوان بودند. اعزام رباتهای متحرک در این سال که توانایی پیمودن سطح مریخ را داشتند انقلابی در اکتشاف فضا بود.
آزادی حرکت بر سطح مریخ، که با دو کاوشگر «روح» و «فرصت» به اوج خود رسید، دانشمندان را قادر ساخت به اطلاعات محیطی بیشتری از سطح مریخ دست یابند و دانش خود را از وضعیت این سیاره گسترده تر کنند. اکنون دانشمندان امیدوارند با هلیکوپتر «نبوغ» دامنه اطلاعات خود را از سطح مریخ بیشتر کنند و بتوانند عکس هایی هوایی از این سیاره بگیرند.
خانم میمی آنگ، مدیر پروژه در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، که از سال ۲۰۱۴ به تیم مدیریت این پروژه اضافه شده است می گوید به پرواز درآوردن این وسیله در اتمسفر مریخ چیزی است که در حدود ۲۰ سال پیش قابل تصور نبود و عملی شدن آن مدیون پیشرفت ریاضیات است.
وی می افزاید مینیاتوری شدن قطعات الکترونیکی، افزایش توان باتریهای خورشیدی و ابزارهایی که بتوانند روی چنین ابزار سبکی سوار شوند رویای پرواز در سطح کرات دیگر را به حقیقت بدل کرده است.