واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

منیزیم کمک به درستی (سلامت) مغز انسان می کند و مانع کوچک شدنش می‌شود

این ماده معدنی مانع کوچک شدن مغز انسان می‌شود
افرادی که غذاهای غنی از منیزیم مانند اسفناج و بادام می‌خورند ممکن است مغز بزرگ‌تر و سالم‌تری داشته باشند.

رژیم غذایی سرشار از سبزیجات برگ دار و آجیل ممکن است بهترین راه برای محافظت از پیچیده‌ترین اندام بدن باشد.

به گزارش تسنیم، مطالعه اخیر نشان داد افرادی که از رژیم‌های غذایی سرشار از منیزیم استفاده می‌کنند، کوچک شدن مغز مرتبط با افزایش سن کمتری دارند. آن‌ها همچنین ضایعات ماده سفید کوچکتری داشتند که نشانه پیری مغز است. این اثرات به ویژه در زنان، (به ویژه زنان یائسه) آشکار بود.

این مطالعه که در ۱۰ مارس در مجله اروپایی تغذیه منتشر شد، داده‌های سلامتی حدود ۶ هزار شرکت‌کننده ساکن بریتانیا را در سنین ۴۰ تا ۷۳ سال مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.

مؤسسه ملی بهداشت به بزرگسالان توصیه می‌کند که روزانه حدود ۳۲۰ تا ۴۳۰ میلی‌گرم منیزیم بخورند، اما شرکت‌کنندگانی که سالم‌ترین مغز را داشتند، بیش از ۵۵۰ میلی‌گرم منیزیم مصرف کردند.

به گفته محققان، افزایش مصرف منیزیم ممکن است به میزان قابل توجهی به سلامت مغز منجر شود، که همچنین انتظار می‌رود به حفظ بیشتر توانایی شناختی و کاهش خطر یا تاخیر در شروع زوال عقل کمک کند.

اما این مطالعه جدید نشان می‌دهد که صرف پول برای مکمل‌های گران قیمت برای تقویت عملکرد مغز ضروری نیست و فقط خوردن اسفناج بیشتر می‌تواند برای دریافت فواید سلامت جسمی و روانی منیزیم کافی باشد.

منیزیم فواید سلامتی دیگری نیز دارد. دانشمندان گفتند که منیزیم با جلوگیری از انقباض کلسیم در بدن شما باعث آرامش عضلات و استراحت بهتر می‌شود.

دانشمندان اعلام کردند افرادی که به منیزیم علاقه دارند بهتر است بیشتر آجیل بخورند تا مکمل. تووار گفت که بدن مواد مغذی موجود در غذا را بهتر از موادی که تولید و در مکمل‌ها قرار داده می‌شود، پردازش می‌کند.

مکمل‌ها همچنین می‌توانند باعث اسهال و سایر مشکلات گوارشی شوند و مقادیر بسیار زیاد منیزیم می‌تواند منجر به کاهش فشار خون، بی حالی، افسردگی و گیجی شود.

کوتاه درباره شناخت مفهوم واژه های مال، ثروت، دارایی و سرمایه؛ کاربرد عمومی، و ویژه در حسابداری و اقتصاد

تفاوت مال، ثروت، دارایی و سرمایه چیست؟

مال دارایی ثروت سرمایه

در معرفی درس ظرافتهای کلامی گفتیم که در هر یک از درس‌های این مجموعه می‌خواهیم به سراغ یک یا چند کلمه برویم و دربارهٔ معنای آن‌ها، ریشه، تاریخچه و تفاوت‌هایشان صحبت کنیم. این بار چهار کلمهٔ مال، دارایی، ثروت و سرمایه را برای بررسی و مقایسه انتخاب کرده‌ایم.

واضح است که این واژه‌ها بسته به محل و موضوع کاربرد می‌توانند معانی مختلفی داشته و پیام‌های متفاوتی را منتقل کنند. به‌ویژه این‌که طی بیش از هزار سال، اقتصاد، سیاست، تجارت و فرهنگ، هر یک خواسته‌ها، انتظارات، باورها و ارزش‌های خود را بر این واژگان بار کرده‌اند. بنابراین آن‌چه در این درس و دیگر درس‌های ظرافت کلامی دربارهٔ معنای این واژه‌ها گفته می‌شود، حکم کلی و قطعی نیست.

مال و دارایی

بسیاری از ما دو واژهٔ مال (عربی) و دارایی (فارسی) را تقریباً مترادف فرض می‌کنیم. این کار کاملاً قابل‌درک و قابل‌دفاع است. چنان‌که وزارت اقتصاد و دارایی تا سال ۱۳۱۹ شمسی وزارت مالیه نامیده می‌شده است.

خوب است اشاره کنیم واژهٔ دارایی به شکل و معنای امروزی آن (تقریباً معادل asset در انگلیسی) نسبتاً جدید است و در گذشته رواج نداشته است. معمولاً هر جا در متن‌های قدیمی «دارایی» را می‌بینید، منظور نویسنده «دارا بودن» است و آن را در برابر «ناداری (نداشتن و دارا نبودن)» به‌کار برده است: «ناداری این جهان ز دارایی به» (کتاب درّهٔ نادره – قرن ۱۲).

در عین این‌که در بسیاری از متن‌ها دو واژهٔ دارایی و مال کاملاً هم‌ارز هستند و می‌توانند به‌جای یکدیگر به‌کار روند، تفاوت‌های ظریفی هم بین این دو وجود دارد که اگر به آن‌ها دقت کنید، حرف‌هایتان شفاف‌تر شده و خطر و دردسر سوء‌برداشت کمتر خواهد شد:

قلمرو واژهٔ «دارایی» گسترده‌تر از «مال» است

واژهٔ مال معمولاً مفهوم مالکیت (ownership) را در خود دارد و می‌توان آن‌ را واژه‌ای عینی دانست (چندان تفسیر‌پذیر نیست). یک خودرو یا مال شما هست یا نیست. اما وقتی می‌گویید «دارایی اصلی ما اعتماد مشتری است» گزاره‌ای قابل‌بحث و مفهومی ذهنی مطرح کرده‌اید که هر کس تفسیر متفاوتی از آن دارد و به سادگی نمی‌توان آن را رد یا تأیید کرد.

حتی در مورد مصداق دارایی هم سلیقه‌ها و قضاوت‌های متفاوتی وجود دارد. ممکن است کسی به دوست خود بگوید «این روزها بزرگ‌ترین دارایی من امید است.» در حالی که طرف دوم امید را صرفاً نوعی نگرش و بخشی از مدل ذهنی بداند و از جنس دارایی نداند.

برای درک گستردگی معنایی دارایی در مقایسه با مال، کافی است به این نکته توجه کنید که اموال معمولاً به منقول و غیرمنقول تقسیم می‌شوند که در هر دو حالت، ملموس و فیزیکی‌اند. در حالی که دارایی به مشهود و نامشهود تقسیم می‌شود و همین نشان می‌دهد که چه طیف گسترده‌ای را در بر می‌گیرد.

در «مال» مفهوم تسلط و کنترل مستتر است

فرض کنید یک نفر به شریک عاطفی‌اش بگوید: «تو مال من هستی» یا «تو یکی از مهم‌ترین اموال من هستی». چنین جمله‌هایی – جز در شرایط خاص و در میانهٔ جوشش احساسات، توهین‌آمیز تلقی می‌شوند. یا لااقل این حس را القا می‌کنند که طرف مقابل می‌خواهد از حس تسلط و کنترل و مالکیت سخن بگوید.

اما اگر همین جمله‌ها با «دارایی» بازنویسی کنیم، بسیار زیباترند و احساس بهتری در طرف مقابل برمی‌انگیزند: «تو مهم‌ترین دارایی من هستی.» «دارایی واقعی من در زندگی تویی.»

سرمایه

سرمایه واژه‌ای قدیمی است که در نوشته‌های قدما و اشعار شاعران کهن نیز تقریباً به همان معنایی که ما می‌فهمیم و می‌به‌کار می‌بریم، آمده است.

فردوسی هم برای دینار و دِرَم (=درهم) از تعبیر سرمایه استفاده کرده است: «درم داد ناپاک‌دل را چهار / به او گفت کاین را تو سرمایه دار.» سرمایه در اشعار خیام هم به‌کار رفته است: «هشدار که سرمایهٔ سودای جهان / عمر است، چنان کش گذرانی، گذرد.» در رسائل خواجه‌ عبدالله (قرن پنجم هجری قمری) هم سرمایه را در جمله‌ای کاملاً‌ نزدیک به فضای نوشته‌های امروزی می‌بینیم:‌ «خویشتن‌شناسی را بزرگ سرمایه دان.»




سرمایه

سَرمایه (به انگلیسی: Capital) در علم اقتصاد، عبارت است از حق صاحبان یک مؤسسه نسبت به باقیمانده دارایی مؤسسه مذکور. در علم حقوق مالی، عبارت است از وثیقه بستانکاران شرکت و یا حق صاحبان یک موسسه نسبت به باقیمانده دارایی موسسه مذکور پس از انحلال یا تصفیه موسسه. در علم مالی عبارت است از دارایی استفاده شده جهت تولید ثروت بیشتر یا ایجاد و توسعه یک کسب و کار جدید.[۱]

از نظر حسابداری این مبلغ از کم کردن بدهی‌های مؤسسه از جمع دارایی آن بدست می‌آید. بعبارت دیگر پس از پرداخت تمام بدهی‌ها و تعهداتِ یک مؤسسه، آنچه از دارایی باقی می‌ماند، سرمایه مؤسسه است و متعلق به صاحب یا صاحبان آن مؤسسه .

بدهی‌ها و تعهدات - دارایی = سرمایه

به‌طور مثال اگر در یک مؤسسه جمع دارایی‌ها ۳٬۱۳۰٬۰۰۰ ریال و جمع بدهی‌های مؤسسه ۱۳۰٬۰۰۰ ریال باشد آنگاه سرمایه مؤسسه ۳٬۰۰۰٬۰۰۰ ریال خواهد بود، که از تفاضل دارایی و بدهی بدست می‌آید.

حال اگر این مؤسسه مبلغ ۲۰٬۰۰۰ ریال وام دریافت کند، مجموع دارایی‌ها به ۳٬۱۵۰٬۰۰۰ ریال و میزان بدهیهای به ۱۵۰٬۰۰۰ ریال افزایش پیدا می‌کند. در نتیجه تفاضل این دو مجدداً عدد ۳٬۰۰۰٬۰۰۰ ریال بدست می‌آید. ملاحظه می‌شود که گرفتن وام عملاً موجب افزایش سرمایه نمی‌شود. زیرا علی‌رغم افزایش دارایی موجب افزایش بدهی نیز می‌گردد.

به‌طور کل سرمایه از دو طریق افزایش می یابد:

  • سرمایه‌گذاری شخصی
  • سود حاصل از عملیات مؤسسه

انواع سرمایه

بر اساس نوع شرکت، سرمایه به سه طریق مطرح می‌گردد:

  • در شرکت‌های فردی سرمایه متعلق به یک فرد (صاحب مؤسسه) می‌باشد.
  • در شرکت‌های غیر سهامی سرمایه متعلق به دو یا چند شریک می‌باشد.
  • در شرکتهای سهامی سرمایه به تعدادی سهم تقسیم می‌گردد.

از نظر علوم اجتماعی و رفتاری سرمایه می‌تواند به‌طور کلی به چهار دسته تقسیم شود: سرمایۀ اقتصادی، سرمایۀ اجتماعی، سرمایۀ فرهنگی، سرمایۀ نمادین.

  1. سرمایۀ فرهنگی: از دیدگاه بوردیو، سرمایه آن چیزی است که به عنوان رابطه اجتماعی در درون یک سازواره از تعاملات عمل می‌کند و دامنه آن بدون هیچ تمایزی به تمامی کالاها، اشیاء و نشانه‌هایی که خود را به عنوان چیزهایی کم‌یاب و ارزشمند عرضه می‌دارند (و در یک ساختار مشخص اجتماعی، مورد قضاوت هستند) کشیده می‌شود و سرمایه فرهنگی به عنوان یک رابطه اجتماعی درون سازواره‌ای از تعاملات که مشتمل بر دانش فرهنگی انباشته عمل می‌کند، منتهی به قدرت و منزلت می‌گردد.
  2. سرمایۀ اجتماعی: سرمایه اجتماعی دلالت بر اشکالی از سازمان چون اعتماد، قواعد و شبکه‌ها دارد که می‌توانند کارایی جامعه را از طریق کنش‌های متناسب تسهیل کنند. در نتیجه تعاون خود انگیخته از طریق سرمایه اجتماعی تسهیل می‌شود. در اندیشه پاتنام و فوکویاما، سرمایه اجتماعی به عنوان یک پدیده جامعه شناسان کلان لحاظ شده‌است. به نظر آن‌ها ملت‌ها می‌توانند از سطوح متفاوتی از سرمایه اجتماعی برخوردار باشند که فرصت برای تحقق دموکراسی یا صنعتی شدن آن‌ها فراهم می‌سازد، در نهایت در شرایط وجود سرمایه اجتماعی شاهد بسط و گسترش فرایند مشارکت در حوزه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و نیز بسط انجمن‌های داوطلبانه خواهیم بود، فرایندی که می‌تواند سازوکار مؤثری برای نیل به توسعه باشد.
  3. سرمایۀ اقتصادی:سرمایه اقتصادی فرد با گویه‌های وسایل رفاهی، درآمد فرد (درصورت دارا بودن)، درآمد پدر، نحوه مالکیت منزل، وضعیت منزل مسکونی، مالکیت تلفن همراه، رایانه، ماشین و نوع اتومبیل، زمین، باغ و سپرده بانکی سنجیده می‌شود. سرمایه اقتصادی به دو صورت جاری و غیرجاری وجود دارد:  سرمایه اقتصادی جاری: نوعی از سرمایه اقتصادی است که به سرعت قابل تبدیل به وجه نقد (پول) است . سرمایه اقتصادی غیر جاری: نوعی از سرمایه اقتصادی است که به سرعت قابل تبدیل به وجه نقد (پول)  نیست[۲]
  4. سرمایۀ نمادین: در سرتاسر جامعه حضور دارد و می‌تواند بر گفتار، رفتار و پندار مردم تأثیر بگذارد و تأثیر بگیرد. در درجه اول سرمایه نمادین نوع تغییر شکل یافته از هر نوع سرمایه محسوب می‌شود که به عنوان نماد و سمبل محسوب می‌شود و دارنده آن از جانب مردم مورد عزت و احترام قرار می‌گیرد و به نوعی، به عنوان پرستیژ محسوب می‌شود و از طرفی هر نوع از سرمایه می‌باشد که در چشم دیگران به عنوان نماد محسوب می‌شود. در بیانی دیگر می‌توان این چنین بیان نمود که سرمایه نمادین از هر نوع سرمایه به عنوان بعدی جداگانه محسوب می‌شود و در واقع باید سرمایه نمادین را به عنوان بٌعدی از هر سرمایه محسوب نمود..

ابعاد سرمایه

سرمایه ابعاد گوناگونی دارد که هر کدام از نظر ماهیت، قلمرو و تأثیراتی که بر توسعه می‌گذارند، با یکدیگر متفاوتند؛ و در عین حال در فرایند توسعه و چگونگی شکل‌گیری آن لازم و ملزوم یکدیگرند، که عبارتند از:

  • سرمایه ثابت اقتصادی
  • سرمایه مولد اقتصادی
  • سرمایه جاری
  • سرمایه ثابت اجتماعی

جستارهای وابسته

منابع

  1. "CAPITAL | meaning in the Cambridge English Dictionary". dictionary.cambridge.org (به انگلیسی). Retrieved 2020-02-05.
  1.   قاسمی و نامدار (١٣٩٤). بررسی رابطه سرمایه فرهنگی وسرمایه نمادین فرهنگی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه دولتی ایلام).
  • نبوی، عزیز، اصول حسابداری جلد اول، تهران، کتابخانه فروردین


دارایی

دارایی (به انگلیسی :asset)،در حسابداری، کلیهٔ اموال و حقوقی است که دارای ارزش پولی باشند. دارایی هر منبعی است که تحت مالکیت یا کنترل یک واحد اقتصادی است. دارایی هر چیزی (مشهود یا ناملموس) است که بتوان از آن برای تولید ارزش اقتصادی مثبت استفاده کرد. دارایی ها ارزش مالکیت را نشان می دهد که می تواند به پول نقد تبدیل شود (اگرچه خود پول نقد نیز یک دارایی محسوب می شود).[۱]

دارایی‌های یک واحد، ممکن است پدیده‌های عینی و مشهود باشند. مثل زمین، ساختمان، موجودی نقدی و موجودی کالا، یا به صورت حقوق مالی و امتیازات غیرقابل رؤیت، مثل سرقفلی و مطالبات از اشخاص.

دارایی‌ها عرفاً از دیدگاه اراده در ترازنامه به گروه‌های متمایزی تقسیم می‌شوند.

دو گروه که مورد استفاده بیشتری دارند عبارتند از دارایی‌های جاری و دارایی‌های ثابت. دارایی‌های جاری: این دارایی‌ها اقلامی هستند که انتظار می‌رود در طی یک سال یا یک دوره عملیاتی از تاریخ تنظیم ترازنامه (هر کدام که طولانی‌تر است) به وجه نقد تبدیل، یا مصرف یا فروخته شوند. معمولاً دارایی‌های جاری بر حسب سرعت تبدیل شدن به وجه نقد یا مصرف در ترازنامه منعکس می‌گردند. مانند: بانک‌ها، صندوق، تنخواه‌گردان، بدهکاران، پیش‌پرداخت‌ها، موجودی کالا و ملزومات اداری.

دارایی‌های ثابت: این دارایی‌ها، اقلامی مشهود با عمری طولانی می‌باشند که در جریان عملیات مؤسسه مورد استفاده قرار می‌گیرند. دارایی‌های این گروه به مرور زمان و پس از استفادۀ مکرر مستهلک می‌گردند به همین دلیل برای هر یک از دارایی‌های ثابت استهلاک منظور می‌شود. (به استثنای زمین که مستهلک نمی‌گردد) مانند: زمین، ساختمان، تأسیسات، ماشین‌آلات و تجهیزات، ابزارآلات، وسائل نقلیه و منصوبات، قالبها، لوازم آزمایشگاهی و دارایی‌های سرمایه‌ای موجود در انبار.

طبق تعریف جدیدتری که در کتاب مبانی نظری حسابداری از دارایی شده، دارایی مفهومی مالی است، یعنی؛

 اموال و حقوقی که منافع آتی قابل تبدیل به پول دارند، و بر اثر معاملات، عملیات یا رویدادهای مشخص به مالکیت یا تسلط مالکانهٔ یک واحد تجاری درآمده‌اند؛ دارایی آن واحد محسوب می‌شوند.

دارایی، یکی از عناصر حسابداری نشان‌دهندهٔ وضعیت مالی واحد انتفاعی است.[۲]

مفهوم اجتماعی دارایی

دارایی و پس انداز و سرمایه‌گذاری قابلیت تبدیل شدن به‌یکدیگر را دارند.[۳][۴] مسکن، خودرو، تلفن همراه، کامپیوتر و حتی آب لوله‌کشی و دسترسی به سرویس‌های بهداشتی از جمله دارایی‌های خانوار هستند.[۵] پس انداز یکی از راه‌های سهیم کردن نسل آینده در دارایی‌هایی است که امروز در اختیار است. خانواده در طول حیات خود به دارایی‌هایی دست می‌یابد که خواسته و ناخواسته بخش چشمگیری از آن در آینده به اعضای جوان آن می‌رسد.[۶] حفظ و حراست از دارایی و تلاش برای افزودن بر آن از سویی موجب می‌شود تا زندگی جاری با سهولت بیشتری پیش رود و از سوی دیگر آیندگان پشتوانه‌های قویتری داشته باشند.[۶] مسکن با دارا بودن حجم قابل توجه در بازار دارایی‌ها و همچنین برخورداری از ریسک کمتر نسبت به سایر دارایی‌ها، ضمن جلب اعتماد سرمایه‌گذاران همواره نقش ضربه‌گیر را در اقتصاد ایفا نموده‌است.[۷]

انواع دارایی ها از منظر مدیریت مالی

دارایی ها به پنج دسته اصلی تقسیم می شوند: مشتقات، اوراق قرضه، سهام، ارز، کالا (commodity کامودیتی).[۸]

جستارهای وابسته




شناخت ویژگیهای زنجبیل؛ نسخه شفابخش برای سرفه و سرماخوردگی و توانبخشی معده

نسخه شفابخش برای سرفه و سرماخوردگی
نه تنها درمانی برای سرفه و سرماخوردگی است، بلکه در مقابله با سوء هاضمه و مشکلات معده نیز موثر عمل می کند. خوشمزه و مغذی است و می تواند طعم غذا را بهبود ببخشد، از سلامت کلی پشتیبانی کند و شرایط سلامتی را ارتقا دهد...

عصر ایران - زنجبیل به دلیل خواص درمانی طبیعی خود شناخته شده است و می توان از آن به روش های مختلفی برای تسکین سرفه استفاده کرد. این ریشه به دلیل خواص ضد التهابی و توانایی تسکین ناراحتی های تنفسی، یک درمان قابل اعتماد بوده است. اکنون، سوال بزرگ این است: آیا زنجبیل برای سرفه مفید است؟

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد خواص مفید زنجبیل، کاربردها، عوارض جانبی احتمالی و موارد دیگر، در ادامه با ما همراه باشید.

زنجبیل؛ اکسیر شفابخش برای سرفه و سرماخوردگی

نقش زنجبیل در حفظ سلامتی

آیا زنجبیل می تواند سرفه را درمان کند؟ این پرسش قرن هاست که پرسیده می شود. پاسخ مثبت است. زنجبیل دارای خواص دارویی برای کمک به مبارزه طبیعی با سرفه است. زنجبیل دارای فواید سلامتی بی شماری برای سلامتی است که می توان از آنها به روش های مختلف سود برد.

زنجبیل نه تنها درمانی برای سرفه و سرماخوردگی است، بلکه در مقابله با سوء هاضمه و مشکلات معده نیز موثر عمل می کند. زنجبیل خوشمزه و مغذی است و می تواند طعم غذا را بهبود ببخشد، از سلامت کلی پشتیبانی کند و شرایط سلامتی را ارتقا دهد.

خواص دارویی زنجبیل

افزون بر اینکه یک چاشنی آشپزی است، زنجبیل دارای خواص دارویی بسیاری مانند موارد زیر است:

مبارزه با عفونت ها

خواص ضد میکروبی زنجبیل می تواند آن را در برابر عفونت های باکتریایی و قارچی موثر کند. استفاده از زنجبیل برای سرفه های دارای خلط بسیار توصیه می شود.

زنجبیل همچنین یک آنتی اکسیدان است که به دفع سموم کمک می کند و در نتیجه از عفونت ها و آنفلوانزا جلوگیری می کند.

افزون بر این، اضافه کردن لیمو به آب زنجبیل برای سرفه، درمانی است که اثربخشی خود را در بسیاری از موارد ثابت کرده است.

کمک به درمان سوء هاضمه

زنجبیل ممکن است با تسریع عبور غذا از معده به جلوگیری از سوء هاضمه کمک کند.

خوردن زنجبیل می تواند به کاهش تخمیر، یبوست و دیگر دلایل نفخ و گاز روده کمک کند.

کمک به تسکین حالت تهوع

زنجبیل اغلب به عنوان یک راه طبیعی برای کاهش حالت تهوع و تسکین ناراحتی معده تبلیغ می شود.

چندین مطالعه نشان داده اند که این ادویه ممکن است به اندازه برخی داروهای ضد تهوع موثر باشد، در شرایطی که عوارض جانبی کمتری ایجاد کند.

کمک به کاهش وزن

بنابر مطالعه کتابخانه ملی پزشکی، مکمل زنجبیل به طور قابل توجهی وزن بدن و نسبت دور کمر به باسن را در افراد چاق یا دارای اضافه وزن کاهش داد.

توانایی زنجبیل در تأثیرگذاری بر کاهش وزن را می توان به مکانیسم های خاصی مانند توانایی آن در کاهش التهاب نسبت داد.

تقویت عملکرد مغز

بنابر یک مطالعه کتابخانه ملی پزشکی، 6-شوگاول و 6-جینجرول، که ترکیباتی در زنجبیل هستند، ممکن است به پیشگیری از بیماری های دژنراتیو مانند آلزایمر، پارکینسون و مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) کمک کنند.

کاربردهای سنتی زنجبیل برای مشکلات تنفسی چیست؟

زنجبیل (Zingiber officinale) بیش از 200 سال است که به عنوان ادویه و دارو استفاده می شود. این گیاه دارای فواید دارویی و تغذیه ای قابل توجهی است و به طور معمول در طب سنتی استفاده می شود.

اجازه دهید پنج عملکرد زنجبیل در سلامت تنفسی را بررسی کنیم:

اثر ضد التهابی

زنجبیل حاوی بیش از 400 ترکیب طبیعی است که برخی از آنها ضد التهاب هستند.

زنجبیل حاوی جینجرول است، ترکیبی فنولی که به عنوان یک عامل ضد التهابی در شرایط تنفسی مانند برونشیت عمل می کند. این ترکیب همچنین به بهبود فرآیندهای تنفسی کمک می کند.

اثر ضد احتقان

از دهه ها پیش، استفاده از زنجبیل برای سرفه های با خلط به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است، زیرا دارای خواص محرکی است که به شل شدن مخاط و خلط در دستگاه تنفسی کمک می کند.

همچنین، احتقان مرتبط با سرماخوردگی، عفونت تنفسی و آنفلوانزا را تسکین می دهد.

خاصیت آنتی اکسیدانی

زنجبیل همچنین دارای خواص آنتی اکسیدانی است که به تقویت ایمنی و محافظت در برابر آسیب اکسیداتیو ناشی از علائم تنفسی کمک می کند.

این فعالیت آنتی اکسیدانی به بهبود سلامت کلی تنفسی کمک می کند.

اثر ضد سرفه

زنجبیل دارای خواص ضد سرفه است و همچنین برای سرکوب سرفه استفاده می شود که به کاهش سرفه خشک کمک می کند.

درمان گلودرد

مشخص شده است که آب زنجبیل برای سرفه دارای طعمی گرم و قوی است که به جلوگیری از گلودرد و درمان سرفه کمک می کند.

زنجبیل؛ اکسیر شفابخش برای سرفه و سرماخوردگی

آیا زنجبیل می تواند سرفه را درمان کند؟

زنجبیل حاوی ترکیبات زیست فعال است. این ترکیبات زیست فعال مواد مغذی گیاهی هستند که در تعدادی از غذاها یافت می شوند و اثرات مفیدی بر سلامتی دارند.

مطالعات نشان می دهند که این ترکیبات دارای خواص ضد التهابی هستند که می توانند به کنترل یا کاهش خطر بسیاری از بیماری ها، از جمله سرفه و گلودرد کمک کنند.

به دلیل خواص ضد باکتریایی خود، زنجبیل می تواند در درمان عفونت های باکتریایی و ویروسی، از جمله عفونت هایی که موجب گلودرد می شوند، کمک کند.

برخی مطالعات نشان می دهند که زنجبیل تازه دارای فواید آنتی اکسیدانی بیشتری نسبت به زنجبیل خشک است.

فواید زنجبیل برای سرفه

زنجبیل به دلیل خواص ضد التهابی خود، فواید بسیاری برای سرفه دارد. واکنش ایمنی بدن به یک عفونت یا عامل تحریک کننده مانند ترشحات پشت حلق می تواند باعث این التهاب شود.

گلودرد یا برونشیت به طور معمول محرک سرفه هستند. خواص ضد التهابی زنجبیل با کاهش التهاب به تسکین گلودرد و سرفه کمک می کند.

به دلیل التهاب، این پروتئین ها موجب درد، خارش و سوزش در گلو می شوند. زنجبیل قادر به کاهش پروتئین های التهابی بدن است.

گفته می شود که زنجبیل سیستم ایمنی بدن را برای از بین بردن ویروس ها تحریک می کند. زنجبیل ممکن است بتواند زمان بهبودی را کوتاه کند، دفعات گلودرد را کاهش دهد و علائم را سریع تر از بین ببرد.

از این رو، استفاده از از آب زنجبیل برای سرفه توصیه می شود زیرا به دلیل ترکیباتی که می توانند سیستم ایمنی را تقویت کنند، به ارتقا زمان بهبودی کمک می کند.

همچنین، زنجبیل به تسکین درد لوزه ها و گلودرد کمک می کند. آب زنجبیل از برگ ها و ریشه ها اثر بازدارندگی یکسانی بر باکتری ها دارد و عملکردی در حد آنتی بیوتیک ها ارائه می کند.

بهترین روش های استفاده از زنجبیل برای پیشگیری و درمان سرفه و سرماخوردگی

زنجبیل برای درمان گلودرد، سرفه و سرماخوردگی موثر است. می توان آن را به صورت چای، آبمیوه یا خام مصرف کرد.

برخی از بهترین روش های استفاده از زنجبیل عبارتند از:

آب زنجبیل و عسل

گلودرد شایع ترین نشانه آنفلوانزا است. در این مرحله، مقداری زنجبیل را در یک ظرف آب جوش رنده کنید.

وقتی به جوش آمد، و سپس از داغی افتاد و نیم گرم شد عسل و آب نصف یک لیمو ترش را به آن اضافه کنید. آب زنجبیل و عسل برای سرفه می تواند به تسکین سرفه و گلودرد کمک کند. (واحد: داغ بودن آب عسل را سمی می کند، پس باید صبر کنیم خنکتر و نیم گرم شود)

هنگامی که گلودرد رخ می دهد، زنجبیل آن را تسکین می دهد و عسل سرفه شدید و گلودرد را کاهش می دهد.

زنجبیل و آبلیمو

برای جلوگیری و خلاص شدن از خلط، مقداری آب زنجبیل و آبلیمو را در آب گرم مخلوط کنید.

استفاده از زنجبیل و لیمو ترش برای سرماخوردگی، به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند و به بدن در دفع سموم کمک می کند، که به بدن در خلاص شدن از عفونت ها و آنفلوانزا کمک می کند.

آب زنجبیل را گرم کنید و کمی آبلیمو تازه به آن اضافه کنید. لیمو حاوی ویتامین ث است که به عنوان یک ماده فعال برای پاکسازی مخاط و کاهش درد عمل می کند.

زنجبیل خام برای سرفه

ریشه زنجبیل برای کمک به بهبود سرفه توصیه شده است.

برای استفاده، ابتدا زنجبیل تازه را پوست بگیرید. می توانید این کار را با مالش ملایم یک قاشق روی سطح ریشه انجام دهید.

سپس، یک تکه 2.5 سانتی متری از ریشه زنجبیل خام تازه را برش داده و آن را بجویید. بلعیدن ریشه پس از تبدیل شدن آن به پالپ بی خطر است، اما اگر پالپ باعث تحریک شد، بلافاصله آن را به بیرون از دهان بریزید.

برای تسکین، روزانه دو یا سه بار یک تکه ریشه زنجبیل بجویید. این قوی ترین روش مصرف زنجبیل به دلیل گرمای تند گیاه است. این روش ممکن است برای همه مناسب نباشد.

زنجبیل؛ اکسیر شفابخش برای سرفه و سرماخوردگی

ترکیبی برای سرماخوردگی

ترکیبی قوی از زنجبیل تازه، لیمو و عسل روشی ایده آل برای غلبه بر سرماخوردگی است. این یک نوشیدنی تقویت کننده سیستم ایمنی و سلامتی است.

چگونه چای زنجبیل برای سرفه آماده کنیم؟

آیا چای زنجبیل می تواند سرفه را درمان کند؟ پاسخ مثبت است. چای زنجبیل گرم یک درمان خانگی محبوب و موثر برای گلودرد است. خوشبختانه، آماده کردن آن نیز بسیار آسان است.

در اینجا نحوه تهیه چای زنجبیل در خانه آمده است:

یک فنجان آب جوش را با دو قاشق چایخوری (9.8 میلی لیتر) زنجبیل تازه یا خشک مخلوط کنید.

اجازه دهید به مدت پنج دقیقه دم بکشد.

پیش از نوشیدن، مایع را از صافی عبور دهید تا باقیمانده زنجبیل گرفته شود.  

برای تسکین، چای زنجبیل را تا سه بار در روز بنوشید.

آیا هنگام استفاده از زنجبیل برای سرفه عوارض جانبی یا اقدامات احتیاطی وجود دارد؟

اگرچه زنجبیل به طور کلی برای بیشتر افراد بی خطر در نظر گرفته می شود، ممکن است آلرژی به زنجبیل وجود داشته باشد. اگرچه زنجبیل برای سرفه مفید است، اما می تواند با برخی عوارض جانبی همراه باشد:

می تواند موجب سوزش سر دل شود

ممکن است منجر به خونریزی شود

می تواند موجب اسهال شود

شاید استفاده از آن در دوران بارداری بی خطر نباشد

می تواند قند خون را بیش از حد کاهش دهد

احتمال تحریک دهان وجود دارد


بیشتر بخوانید:

خواص جادویی دمنوش زنجبیل! + طرز تهیه و مصرف

انتقاد روزنامه جمهوری اسلامی از زمزمه‌های جنگ‌طلبی در داخل کشور

انتقاد جمهوری اسلامی از زمزمه‌های جنگ‌طلبی در داخل کشور

انتقاد جمهوری اسلامی از زمزمه‌های جنگ‌طلبی در داخل کشور

گروه سیاسی: روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله روز یکشنبه (۲۹ مهرماه) نوشت: «یکی از خطرناک‌ترین مطالبی که در کشور ما تبلیغ می‌شود این است که استقبال از جنگ به معنای شجاعت است و تلاش برای جلوگیری از جنگ نوعی ترس را در خود دارد. 

نباید ذره‌ای تردید کرد که جنگ، شر است و همه باید تلاش کنند کشور وارد جنگ نشود. در شرایط احساسی کنونی که عده‌ای بر طبل جنگ می‌کوبند، صلح‌خواهی و تلاش برای جلوگیری از وقوع جنگ، عین شجاعت است و کسانی که برای وارد کردن کشور به جنگ تلاش می‌کنند، نه تنها از شجاعت بوئی نبرده‌اند بلکه این کلمه پرمحتوا و ارزشمند را با «تهور» که برخلاف معیارهای عقلی وارد مهلکه شدن است اشتباه می‌گیرند.

بر این نکته نیز باید تأکید کرد که صلح‌خواهی به معنای تسلیم شدن در برابر زورگوئی‌ها و زیاده‌خواهی‌ها نیست. هرجا و هر زمان که دشمن به کشور و منافع ملی حمله کند، در برابر او ایستادن و با تمام توان مقابله کردن، واجب است. این ایستادگی و مقابله کردن با دشمن متجاوز است که «شجاعت» نام دارد نه استقبال از جنگ. 

شرایط امروز منطقه، بسیار حساس است. همه چیز حکایت از برنامه‌ریزی حساب‌شده رژیم صهیونیستی برای کشاندن ایران به جنگ دارند. صهیونیست‌ها حتی درصدد هستند آمریکا و بعضی کشورهای اروپائی را هم به چنین جنگی بکشانند. آن‌ها بقاء موجودیت نامشروع خود را در تشنج و جنگ جستجو می‌کنند. 

ما به عنوان مسلمانان قطعاً برای نجات مردم فلسطین وظیفه خطیری برعهده داریم ولی انجام این وظیفه را نباید به جنگ منحصر کنیم، همانطور که امام خمینی بارها فرمودند وحدت مسلمانان، عامل اصلی مبارزه با غده سرطانی صهیونیسم در منطقه است و تمام تلاش‌ها باید بر این محور متمرکز باشد. اینکه مسئولان سیاسی و نظامی کشور همواره تأکید می‌کنند ما خواهان جنگ نیستیم ولی اگر تعرضی به کشورمان بشود آماده مقابله و پشیمان کردن دشمن هستیم، به همین نکته اشاره دارد. 

سفرهای متعدد وزیر امور خارجه کشورمان به کشورهای منطقه و گفتگوهایش با سران بعضی از کشورهای غربی که در روزهای اخیر صورت گرفته نیز در چارچوب همین تفکر صحیح است که باید مانع وقوع جنگ شویم و درصدد پیمودن راه‌های دیگر برای مبارزه جدی، ریشه‌ای و کارساز علیه رژیم صهیونیستی تا ریشه‌کن شدن این غده سرطانی از قلب جهان اسلام برآئیم. 

این واقعیت تلخ را نمی‌توان نادیده گرفت که رژیم اشغالگر و نامشروع صهیونیستی یک خطر برای تمام ملت‌ها و کشورهای منطقه است و به حکم عقل و شرع نباید حتی یک روز از تلاش برای نابود ساختن آن کوتاهی کرد. نکته بسیار مهم نوع این تلاش است که باید آنچنان دقیق، بابرنامه و حساب‌شده باشد که حتماً به نتیجه برسد و کم‌ترین هزینه را برای ملت‌ها و کشورهای مسلمان دربرداشته باشد. 

چنین طرحی، بدون همفکری، همراهی و همکاری کشورهای اسلامی با همدیگر امکان‌پذیر نیست. ما باید تلاش‌های سیاسی برای رسیدن به این همفکری را گسترش بدهیم و با ادامه این مسیر، به همراهی و همکاری جمعی که نام دیگر آن وحدت امت اسلامی است برسیم. رسیدن به چنین هدفی نیازمند صبر و صرف وقت و تلاش مضاعف است ولی نتیجه قطعی آن رسیدن به مطلوب است. 

درخصوص جمهوری اسلامی ایران که به دلیل ویژگی‌های متعددش می‌تواند محور تلاش‌ها برای ایجاد وحدت باشد، این نکته را باید در نظر بگیریم که قبل از هر اقدامی لازم است در درون خود به این واقعیت برسد که پرهیز از جنگ، شجاعتی است که قطعاً در بالاترین رتبه عقلانیت قرار دارد کمااینکه در صورت حمله دشمن، آنچه در بالاترین رتبه عقلانیت قرار دارد ورود به جهاد دفاعی و دادن پاسخ دندان‌شکن به هر متجاوزی است. تردیدی وجود ندارد که هر وقت دشمن حمله کند، آحاد مردم با تمام توان به مقابله خواهند پرداخت و او را پشیمان خواهند کرد.

دی‌اکسید‌کربن را می‌توان به‌منبع غذایی تبدیل کرد

دی‌اکسید‌کربن را می‌توان به‌منبع غذایی تبدیل کرد

دی‌اکسید‌کربن را می‌توان به‌منبع غذایی تبدیل کرد
گروه علمی: اگرچه دی‌اکسید کربن ممکن است منبع اصلی تغییرات آب‌وهوایی سیاره ما باشد اما می‌تواند به یک منبع تقریبا بی‌حدوحصر از پروتئین، کربوهیدرات و چربی نیز تبدیل شود و غذای جمعیت روبه‌رشد کره زمین را فراهم کند.

به گزارش ایسنا، با کاهش منابع ارزشمند و بروز خطرات زیست‌محیطی، کاهش وابستگی به کشاورزی سنتی ضروری می‌شود. اگرچه کشاورزی مدرن برای تغذیه جمعیت جهان بسیار سودمند بوده اما این سیستم در برابر خطرات فاجعه‌بار آسیب‌پذیر است و شیوه‌های ناپایدار کشاورزی به طور غیرقابل انکاری روی کره زمین تأثیر گذاشته‌اند.
 
 «خوآن گارسیا مارتینز»(Juan García Martínez) مدیر پژوهشی سازمان غیرانتفاعی «اتحاد تغذیه زمین در بلایای طبیعی»(ALLFED) گفت: تبدیل مواد خام غیرخوراکی مانند کاه، چوب یا دی‌اکسید کربن به غذا این قابلیت را دارد که نیازهای جمعیت جهان را به مواد مغذی و کالری تامین کند و در عین حال، با کاهش وابستگی صرف به منابع کشاورزی، انعطاف‌پذیری عرضه جهانی غذا را افزایش دهد.اگرچه مأموریت اصلی سازمان ALLFED تضمین امنیت غذایی در صورت بروز اختلالات در مقیاس بزرگ است اما مارتینز تأکید کرد که سیستم‌های غیرکشاورزی تولید مواد غذایی فراتر از سناریوهای بحران نیز سودمند هستند. به عقیده مارتینز، آنها می‌توانند خطراتی را مانند محدودیت‌های تجاری، تخریب محیط زیست، آب‌وهوای ناملایم، تغییرات آب‌وهوایی، عوامل بیماری‌زا و آفات را به حداقل برسانند یا از بین ببرند.
وی افزود: آنها می‌توانند به انعطاف‌پذیرتر شدن سیستم‌های غذایی پایدارتر، کاهش استفاده از زمین، کاهش مصرف آب و صید بی‌رویه کمک کنند و حتی در شرایط سخت‌تر مانند ماموریت‌های فضایی یا تلاش‌های بشردوستانه به تهیه غذا بپردازند.

با توجه به افزایش تعداد مردم روی کره زمین، کالری بیشتری نیز مورد نیاز است که کشاورزی سنتی برای برآورده کردن آن با مشکل روبه‌رو می‌شود. مارتینز ادامه داد: با افزایش جمعیت جهان، نیاز به غذای پایدار و مغذی نیز افزایش می‌یابد و اینجاست که روش‌های تولید غیر کشاورزی و محیط بسته وارد می‌شوند.

اگر فناوری‌های غیر کشاورزی تولید مواد غذایی در مقیاس صنعتی اجرا شوند، می‌توانند به عنوان یک طرح پشتیبان قابل اعتماد در صورت شوک‌های آب‌وهوایی، تهدیدات زیست‌محیطی، اختلالات تجاری و سناریوهای بدتر مانند کاهش ناگهانی نور خورشید به دلیل زمستان آتشفشانی یا زمستان هسته‌ای عمل کنند. به عنوان مثال، چوب و بقایای گیاهی غیرقابل خوردن را می‌توان به قند تبدیل کرد و نفت و ذغال‌سنگ را می‌توان از طریق فرآیندهای صنعتی که به خوبی تثبیت شده‌اند، به صورت چربی و پروتئین ارائه داد.

لزوما نیازی نیست که کارخانه‌ها از ابتدا ساخته شوند. کارخانه‌های کاغذ و پالایشگاه‌های نیشکر و ذرت برای صرفه‌جویی در زمان و هزینه می‌توانند تغییر کاربری دهند تا زیست‌توده گیاهی را به قند، چربی و پروتئین تبدیل کنند.

اگرچه دی‌اکسید کربن ممکن است منبع اصلی تغییرات آب‌وهوایی سیاره باشد اما می‌تواند به یک منبع تقریبا بی‌حدوحصر از پروتئین، کربوهیدرات و چربی نیز تبدیل شود که بدن برای رشد به آنها نیاز دارد. مارتینز خاطرنشان کرد: امروزه شرکت‌های پیشگامی وجود دارند که از دی‌اکسید کربن برای تولید پروتئین یا جایگزین کره با کیفیت بالا استفاده می‌کنند و برخی نیز آن را برای تولید قند به کار می‌برند.

پروتئین ساخته‌شده از تخمیر گاز توسط میکروارگانیسم‌هایی مانند باکتری‌ها، مخمرها، جلبک‌ها و قارچ‌ها در حال افزایش است و چندین شرکت از دی‌اکسید کربن برای تولید جایگزین‌های باکیفیت و پروتئین تک‌سلولی جایگزین سویا، لبنیات، گوشت و تخم‌مرغ استفاده می‌کنند. شرکت‌های دیگر روی تولید پروتئین تک‌سلولی از متان تمرکز کرده‌اند که یک گاز گلخانه‌ای قوی است.

این پودرهای پروتئین میکروبی را می‌توان به نان، ماکارونی، گوشت و لبنیات گیاهی اضافه کرد یا به عنوان مکمل پروتئین مانند پودر آب پنیر مورد استفاده قرار داد اما هزینه یک مانع اصلی است. در هر حال، مارتینز معتقد است که شرایط تغییر خواهد کرد.

وی افزود: سنگاپور در حال حاضر در این بازی جلوتر است. در سنگاپور، پروتئین‌های ساخته‌شده از دی‌اکسید کربن تجاری‌سازی شده‌اند زیرا آنها به افزایش حاکمیت غذایی خود علاقه‌مند هستند و این کار راهی را برای به دست آوردن غذا از زمین بسیار محدود فراهم می‌کند تا کاملا به واردات مواد غذایی وابسته نباشند.

مارتینز ادامه داد: اگرچه بسیاری از این غذاها می‌توانند به میزان قابل توجهی انعطاف‌پذیری و پایداری مواد غذایی را افزایش دهند اما برای اطمینان از سودمند بودن آنها باید تحقیقات بیشتری درباره تأثیرات آنها بر سلامتی، اثرات اقتصادی آنها بر کارگران کشاورزی و برقراری عدالت در فرآیندهای انتقال از غذاهای سنتی به صنعتی انجام شود که به نیروی کار کمتری نیاز دارند.
این پژوهش در «Trends in Food Science & Technology» به چاپ رسید.