خون افراد درازعمر با بقیه تفاوت‌های کلیدی دارد

خون افراد کهنسال با بقیه تفاوت‌های کلیدی دارد

گروه علمی: نتایج نشان داد افرادی که به ۱۰۰ سالگی رسیدند، معمولاً از ۶۰ سالگی به بعد، سطح گلوکز، کراتینین و اسید اوریک کمتری داشتند. همچنین، این افراد کمتر دچار افزایش یا کاهش شدید در سطح این نشانگرها بودند.
به گزارش عصرایران، افرادی که بیش از ۹۰ سال زندگی می‌کنند، همواره توجه دانشمندان را به خود جلب می‌کنند. آن‌ها نه‌تنها عمر طولانی‌تری دارند، بلکه اغلب در سال‌های پایانی زندگی‌شان از سلامت نسبی برخوردارند. اما چه چیزی باعث می‌شود برخی افراد بیش از یک قرن زندگی کنند؟ آیا ژنتیک نقش اصلی را دارد یا سبک زندگی نیز در این مسیر تأثیرگذار است؟ یک پژوهش مفصل که نتایج آن در GeroScience منتشر شده، نشان داده که برخی از زیست‌شناساگرها یا بیومارکرها (Biomarkers) در بدن افراد کهنسال با کسانی که عمر کوتاه‌تری دارند، متفاوت است. این یافته‌ها به درک بهتر فرایند پیری و چگونگی حفظ سلامت در دوران کهن‌سالی کمک می‌کند.
بزرگ‌ترین پژوهش درباره طول عمر
برخلاف مطالعات قبلی که عمدتاً بر گروه‌های کوچک متمرکز بودند، این پژوهش بزرگ‌ترین مطالعه‌ای است که تاکنون بر روی نشانگرهای زیستی افراد صدساله انجام شده است. محققان داده‌های ۴۴,۰۰۰ سوئدی را که بین سنین ۶۴ تا ۹۹ سال بودند، بررسی کردند. این افراد برای بیش از ۳۵ سال تحت نظر بودند و در این میان، ۱,۲۲۴ نفر، یعنی ۲.۷ درصد، به سن ۱۰۰ سالگی رسیدند. جالب است که ۸۵ درصد از این افراد زن بودند.
بررسی ۱۲ نشانگر زیستی مهم
این پژوهش ۱۲ نشانگر زیستی را که با پیری و مرگ‌ومیر مرتبط هستند، بررسی کرده است. برخی از مهم‌ترین این شاخص‌ها عبارت‌اند از:
اسید اوریک (Uric Acid): یک محصول زائد که هنگام تجزیه برخی غذاها در بدن تولید می‌شود.
گلوکز (Glucose): سطح قند خون که ارتباط مستقیم با متابولیسم بدن دارد.
کراتینین (Creatinine): نشانگر عملکرد کلیه‌ها.
آهن (Iron) و ظرفیت کلی اتصال آهن (TIBC): مرتبط با کم‌خونی و سلامت عمومی خون.
آنزیم‌های کبدی مثل آلانین آمینوترانسفراز (Alat)، آسپارتات آمینوترانسفراز (Asat)، و گاما-گلوتامیل ترانسفراز (GGT) که عملکرد کبد را نشان می‌دهند.
یافته‌های کلیدی پژوهش
نتایج نشان داد افرادی که به ۱۰۰ سالگی رسیدند، معمولاً از ۶۰ سالگی به بعد، سطح گلوکز، کراتینین و اسید اوریک کمتری داشتند. همچنین، این افراد کمتر دچار افزایش یا کاهش شدید در سطح این نشانگرها بودند.
دو نکته مهم:
افرادی که سطح گلوکز بالاتر از ۱۱۷ میلی‌گرم در دسی‌لیتر داشتند، شانس کمتری برای رسیدن به ۱۰۰ سالگی داشتند.کسانی که کراتینین بالاتر از ۱.۴۱ میلی‌گرم در دسی‌لیتر داشتند نیز احتمال کمتری برای تجربه عمر طولانی داشتند.
متابولیسم سالم و تغذیه مناسب نقش مهمی دارند
بر اساس این پژوهش، افرادی که سطح کلسترول خیلی پایین و آهن پایینی داشتند، احتمال کمتری برای رسیدن به ۱۰۰ سالگی داشتند. همچنین کسانی که میزان بالاتری از اسید اوریک، گلوکز و نشانگرهای عملکرد کبد داشتند، شانس کمتری برای زندگی طولانی داشتند.
آیا سبک زندگی تعیین‌کننده است؟
این پژوهش نمی‌تواند مشخص کند که آیا ژنتیک، تغذیه یا سبک زندگی عامل اصلی این تفاوت‌ها هستند. اما به نظر می‌رسد که تغذیه، سطح فعالیت بدنی و مصرف الکل می‌توانند بر این نشانگرهای زیستی تأثیر بگذارند.نکته مهم: اندازه‌گیری دوره‌ای عملکرد کلیه و کبد، سطح قند خون و اسید اوریک در دوران سالمندی می‌تواند به شناسایی زودهنگام مشکلات و افزایش احتمال زندگی سالم‌تر و طولانی‌تر کمک کند.
آیا طول عمر بیشتر به شانس هم بستگی دارد؟
بدون شک، عوامل ژنتیکی و محیطی هر دو در تعیین طول عمر نقش دارند. اما این پژوهش نشان می‌دهد که حتی دهه‌ها قبل از مرگ، برخی تفاوت‌های زیستی بین افراد صدساله و دیگران قابل مشاهده است. این موضوع نشان می‌دهد که هم ژنتیک و هم سبک زندگی در طول عمر تأثیرگذار هستند، هرچند ممکن است شانس هم در این مسیر نقش داشته باشد.
توضیح:
اینکه افراد با سطح کلسترول بسیار پایین شانس کمتری برای عمر طولانی داشتند، ممکن است چند دلیل داشته باشد که به عوامل متابولیکی، تغذیه‌ای و سیستم ایمنی مرتبط است. چند توجیه محتمل برای این موضوع وجود دارد:
۱. کلسترول نقش حیاتی در عملکرد سلولی و سیستم ایمنی دارد
کلسترول یک مولکول ضروری برای ساخت غشای سلولی، تولید هورمون‌های استروئیدی (مانند تستوسترون و استروژن) و ویتامین D است. همچنین، نقش کلیدی در عملکرد مغز دارد. سطح خیلی پایین کلسترول ممکن است نشانه‌ای از سوءتغذیه، بیماری مزمن یا ضعف عمومی بدن باشد که می‌تواند احتمال عمر طولانی را کاهش دهد.
۲. افزایش خطر بیماری‌های التهابی و سیستم ایمنی ضعیف
برخی پژوهش‌ها نشان داده‌اند که کلسترول نقش محافظتی در برابر برخی عفونت‌ها و بیماری‌های التهابی دارد. افرادی که سطح کلسترول خیلی پایین دارند، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌های مزمن، بیماری‌های خودایمنی و ضعف سیستم ایمنی باشند، که می‌تواند بر طول عمر آن‌ها تأثیر منفی بگذارد.
۳. سطح پایین کلسترول ممکن است نشانه‌ای از بیماری‌های زمینه‌ای باشد
در برخی موارد، سطح پایین کلسترول ممکن است ناشی از بیماری‌هایی مانند سرطان، نارسایی کبدی یا سوءجذب مواد مغذی باشد. بدن افراد مسن که دچار بیماری‌های مزمن هستند، ممکن است دیگر توانایی تولید کافی کلسترول را نداشته باشد، که می‌تواند منجر به ضعف عمومی و کاهش طول عمر شود.
۴. کمبود انرژی و مشکلات تغذیه‌ای
کلسترول به‌عنوان بخشی از لیپوپروتئین‌ها (Lipoproteins) در انتقال چربی‌های ضروری در بدن نقش دارد. سطح خیلی پایین آن ممکن است نشان‌دهنده عدم دریافت کافی چربی‌های مفید، کاهش جذب ویتامین‌های محلول در چربی (مانند A، D، E، K) و سوءتغذیه باشد. این شرایط در افراد مسن می‌تواند خطر ضعف بدنی، از دست دادن عضلات و افزایش احتمال بیماری‌های مزمن را بالا ببرد.
۵. نقش کلسترول در تعادل هورمونی و سلامت روان
کلسترول برای تولید سروتونین (Serotonin) و سایر انتقال‌دهنده‌های عصبی ضروری است. برخی تحقیقات نشان داده‌اند که افراد با سطح کلسترول پایین ممکن است بیشتر مستعد افسردگی و اضطراب باشند، که می‌تواند بر سلامت کلی و طول عمر آن‌ها تأثیر منفی بگذارد.
پس این یافته نشان می‌دهد که نه کلسترول خیلی بالا و نه خیلی پایین برای سلامتی مطلوب نیست. تعادل در سطح کلسترول، که به عملکرد متابولیکی سالم، تغذیه متعادل و عملکرد مناسب بدن اشاره دارد، ممکن است کلید رسیدن به عمر طولانی‌تر باشد. افراد با کلسترول بسیار پایین، ممکن است به دلیل مشکلات تغذیه‌ای، ضعف سیستم ایمنی، یا بیماری‌های زمینه‌ای، شانس کمتری برای رسیدن به ۱۰۰ سالگی داشته باشند.

هفت آنتی‌بیوتیک طبیعی را بشناسیم

هفت آنتی‌بیوتیک طبیعی را بشناسید

گروه علمی: نتایج برخی از بررسی‌های انجام‌شده در زمینه مصرف آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی نویدبخش بوده‌اند و آزمایش‌های بیشتری در این زمینه در حال انجام است. با افزایش روزافزون باکتری‌های مقاوم به دارو، محققان در حال روی آوردن به طبیعت برای ابداع دارو‌های جدید هستند. 

به گزارش ایرنا،برخی مواد طبیعی خاصیت ضد باکتریایی دارند، اما استفاده از آنها بی‌خطر است ولی فرد باید چه زمانی از آنها استفاده کند؟ آنتی‌بیوتیک‌های تجویزشده مانند پنی‌سیلین به مردم کمک کرده تا از دهه ۱۹۴۰ از بیماری‌های کشنده نجات یابند. با این‌حال، هنوز مردم برای درمان به سمت آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی می‌روند. طبق گزارش NHS، از هر ۱۰ فرد یک نفر پس از مصرف آنتی‌بیوتیک به عوارض جانبی مبتلا می‌شود که به سیستم گوارش آسیب می‌زند و از هر ۱۵ نفر یک نفر به این نوع دارو حساسیت دارد.
در این مطلب هفت مورد از بهترین آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی را معرفی نموده‌ایم. باید اذعان نمود در مورد آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی برخی کارشناسان تردید دارند. درحالیکه مردم صد‌ها سال از روش‌های درمانی با مواد طبیعی استفاده کرده‌اند، اما اکثر روش‌های درمانی کاملاً آزمایش نشده است. اما بااین حال نتایج برخی از بررسی‌های انجام‌شده در زمینه مصرف آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی نویدبخش بوده‌اند و آزمایش‌های بیشتری در این زمینه در حال انجام است. با افزایش روزافزون باکتری‌های مقاوم به دارو، محققان در حال روی آوردن به طبیعت برای ابداع دارو‌های جدید هستند.
سیر
مدت طولانی است که سیر در فرهنگ‌های مختلف به دلیل توانایی‌هایی که در پیشگیری از ابتلا به بیماری و درمان بیماری دارد، شناخته‌شده است. نتایج تحقیقات زیادی نشان داده است که سیر می‌تواند درمان مؤثری علیه بسیاری اشکال باکتری ازجمله سالمونلا و اشرشیاکلی (E. coli) باشد. امروزه استفاده از سیر حتی در برابر سل مقاوم به چند دارو نیز موردتوجه قرارگرفته است.
زنجبیل
جامعه علمی زنجبیل را به‌عنوان یک آنتی‌بیوتیک طبیعی می‌شناسد. چند مطالعه ازجمله مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۷ منتشرشده است توانایی زنجبیل را برای مبارزه با بسیاری از گونه‌های باکتری نشان داده است. محققان همچنین در حال بررسی توانایی زنجبیل برای مبارزه با بیماری‌ها و حالت تهوع و کاهش سطح قند خون هستند.
عسل
از زمان ارسطو، از عسل به‌عنوان پمادی استفاده‌شده است که به ترمیم زخم‌ها و پیشگیری از عفونت کمک می‌کند. کارشناسان امروزه متوجه شده‌اند که استفاده از عسل برای درمان زخم‌های مزمن، سوختگی‌ها، زخم‌های بستر و بهبود بخیه مفید است. برای مثال نتایج یک مطالعه از سال ۲۰۱۶ نشان می‌دهد که عسل می‌تواند به ترمیم زخم‌ها کمک کند. اثرات آنتی باکتریایی عسل معمولاً به مقدار پراکسید هیدروژن آن بستگی دارد. اما عسل مانوکا (نوعی عسل که در مناطقی از جنگل‌های نیوزیلند و استرالیا توسط زنبور‌های عسل از شهد درخت مانوکا تهیه می‌شود) باوجوداینکه که پراکسید هیدروژن کمتری دارد، اما باکتری را از بین می‌برد.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ نشان داد که معروف‌ترین نوع عسل، تقریباً ۶۰ نوع باکتری را مهار می‌کند. این مطالعه همچنین نشان داد که عسل زخم‌های آلوده به استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) را درمان می‌کند. عسل علاوه بر خواص ضد باکتری که دارد با ایجاد یک پوشش محافظ، یک محیط مرطوب به وجود می‌آورد که به ترمیم زخم‌ها کمک می‌کند.
اکیناسه
بومیان آمریکایی صد‌ها سال از اکیناسه برای درمان عفونت‌ها و زخم‌ها استفاده کرده‌اند. یک مطالعه که در مجله Biomedicine and Biotechnology منتشر شد نشان می‌دهد که عصاره اکیناسه می‌تواند انواع مختلف باکتری ازجمله Streptococcus pyogenes را از بین ببرد. باکتری S.pyogenes عامل گلودرد، سندرم شوک سمی و بیماری گوشت‌خوار (نوعی عفونت که منجر به مرگ بافت نرم بدن می‌شود) است. اکیناسه می‌تواند با التهاب مرتبط با عفونت باکتریایی مبارزه کند.
گیاه‌طلایی (Goldenseal)
گیاه طلایی معمولاً برای درمان مشکلات تنفسی و گوارشی در چای یا کپسول مصرف می‌شود. اما ممکن است با اسهال باکتریایی و عفونت‌های ادراری نیز مقابله کند. بعلاوه نتایج یک مطالعه جدید نیز از استفاده از گیاه طلایی برای درمان عفونت‌های پوستی حمایت می‌کند. در آزمایشگاه، از عصاره‌های گیاه طلایی برای جلوگیری از آسیب رساندن به بافت MRSA استفاده شد. البته شخصی که دارو‌های دیگری مصرف می‌کند باید قبل از مصرف گیاه طلایی با پزشک مشورت کند، زیرا این مکمل می‌تواند در روند‌های درمانی اختلال ایجاد کند. گیاه طلایی همچنین حاوی بربرین (berberine) یک جزء مهم از آنتی بیوتیک‌های طبیعی است. البته این آلکالوئید برای نوزادان یا زنان باردار یا شیرده بی‌خطر نیست.
گل میخک
گل میخک به‌طور سنتی در کار‌های دندانپزشکی مورداستفاده قرارگرفته است. تحقیقات اکنون نشان می‌دهند که عصاره آب گل میخک می‌تواند علیه انواع بسیاری از باکتری‌ها ازجمله E.coli مؤثر باشد.
پونه کوهی
برخی معتقدند که پونه کوهی باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود و به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان عمل می‌کند. همچنین ممکن است دارای خواص ضدالتهابی باشد. محققان هنوز این ادعا‌ها را تأیید نکرده‌اند، اما برخی مطالعات نشان می‌دهند که پونه کوهی به‌ویژه زمانی که به روغن تبدیل می‌شود به آنتی بیوتیک مؤثری تبدیل می‌شود.
خطرات آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی
فقط به دلیل اینکه این مواد طبیعی هستند، لزوماً بی‌خطر نیستد. مقدار و غلظت مواد فعال در مکمل‌های ساخته‌شده از این آنتی بیوتیک‌ها متفاوت است و به همین دلیل فرد باید قبل از مصرف این مکمل‌ها برچسب آنها را به‌دقت بخواند و از فواید سلامتی آنها مطلع شود. به‌عنوان‌مثال، درحالی‌که مصرف سیر پخته بی‌خطر است. اما تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف سیر غلیظ شده به‌صورت مکمل خطر بروز خون‌ریزی را افزایش می‌دهد؛ بنابراین مصرف این مکمل برای افرادی که می‌خواهند تحت عمل جراحی قرار گیرند یا افرادی که دارو‌های رقیق‌کننده خون مصرف می‌کنند، می‌تواند خطرناک باشد. همچنین مصرف کنستانتره‌های سیر تأثیر دارو‌های HIV را کاهش می‌دهند.

توصیه‌هایی علمی برای جوان ماندن جسم (و پوست) و روح

توصیه‌های علم روانشناسی برای جوان ماندن جسم و روح

رفتارها و عادت‌های روزانه ما می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر ظاهر و احساس ما داشته باشند. این موضوع فراتر از نوشیدن آب کافی یا استفاده از ضد آفتاب است. کلید اصلی در ایجاد عاداتی است که نه تنها سلامت جسمی، بلکه ذهنیت مثبت و رفاه روانی را تقویت می‌کنند.

توصیه‌های علم روانشناسی برای جوان ماندن جسم و روح، عنوان موضوعی است که در این پست به آن خواهیم پرداخت.

صنعت ضد پیری در حال رشد چشمگیری است، اما چه می‌شود اگر راز جوان‌تر به نظر رسیدن نه در محصولات گران‌قیمت یا روش‌های درمانی پیچیده، بلکه در عادات ساده روزمره ما نهفته باشد؟

کانال عصر ایران در تلگرام

به گزارش فرارو به نقل از هک اسپریت، رفتارها و عادت‌های روزانه ما می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر ظاهر و احساس ما داشته باشند. این موضوع فراتر از نوشیدن آب کافی یا استفاده از ضد آفتاب است. کلید اصلی در ایجاد عاداتی است که نه تنها سلامت جسمی، بلکه ذهنیت مثبت و رفاه روانی را تقویت می‌کنند. یک فرد شاد و آرام، هاله‌ای از جوانی و نشاط از خود ساطع می‌کند که هیچ محصول آرایشی یا کرم ضد پیری نمی‌تواند آن را ایجاد کند.

روز خود را با انرژی مثبت آغاز کنید

حتی جوان‌ترین افراد نیز اگر با خلق و خوی بد روز خود را شروع کنند، مسن‌تر به نظر می‌رسند. در مقابل، افرادی که شاد و مثبت‌نگر هستند، سن بیولوژیکی خود را پشت سر می‌گذارند. احساسات و نگرش‌های ما تأثیر عمیقی بر ظاهر فیزیکی ما دارند.

استرس مزمن و احساسات منفی روند پیری را تسریع می‌کنند، در حالی که احساسات مثبت این روند را کند می‌کنند. بنابراین، اولین عادت مهم این است: روز خود را با یک نکته مثبت شروع کنید. این می‌تواند گوش دادن به موسیقی انرژی‌بخش، خواندن یک جمله الهام‌بخش، مدیتیشن یا حتی لذت بردن از یک فنجان قهوه باشد. هر کاری که حال شما را خوب می‌کند و به شما کمک می‌کند روز خود را با ذهنیتی مثبت آغاز کنید، ارزش انجام دادن دارد. به یاد داشته باشید، مثبت‌اندیشی نه تنها برای روح، بلکه برای پوست نیز مفید است.

آب کافی بنوشید

شاید این توصیه را بارها شنیده باشید، اما نوشیدن آب کافی تنها یک شعار سلامتی نیست. این یک روش اثبات‌شده برای داشتن پوستی صاف، شاداب و جوان است. با نوشیدن آب به میزان کافی، نه تنها پوست شما ظاهر بهتری پیدا می‌کند، بلکه احساس انرژی و تمرکز بیشتری نیز خواهید داشت. اگر نوشیدن آب کافی هنوز بخشی از عادت‌های روزانه شما نیست، بهتر است آن را در اولویت قرار دهید.

تحرک بدنی را فراموش نکنید

ورزش نه تنها برای سلامت عمومی و تناسب اندام، بلکه برای پوست نیز مفید است. زندگی مدرن پر از مشغله است و پیدا کردن زمان برای ورزش گاهی دشوار به نظر می‌رسد. اما اگر می‌خواهید جوان‌تر به نظر برسید، باید فعالیت بدنی خود را افزایش دهید. ورزش جریان خون را بهبود می‌بخشد و اکسیژن و مواد مغذی را به طور مؤثرتری به سلول‌های پوست می‌رساند.

 این فرآیند به سلامت پوست کمک کرده و درخشندگی جوانی را به آن بازمی‌گرداند. نکته مهم این است که نیازی به انجام ورزش‌های سنگین مانند دویدن ماراتن یا ساعت‌ها تمرین در باشگاه ندارید. حتی یک پیاده‌روی سریع در اطراف خانه یا یک جلسه کوتاه یوگا نیز می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر ظاهر و روحیه شما بگذارد.

به رژیم غذایی خود توجه کنید

«ما همان چیزی هستیم که می‌خوریم.» این جمله شاید کلیشه‌ای به نظر برسد، اما حقیقت دارد. پوست، به عنوان بزرگترین عضو بدن، بازتابی از عادات غذایی ماست. مصرف غذاهای فرآوری‌شده، قندها و چربی‌های ناسالم می‌تواند باعث التهاب و استرس اکسیداتیو شود و روند پیری را تسریع کند. از سوی دیگر، یک رژیم غذایی سرشار از میوه‌ها، سبزیجات، پروتئین‌های بدون چربی و چربی‌های سالم می‌تواند معجزه‌ای برای پوست باشد.

این مواد غذایی سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها و مواد مغذی هستند که با آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد مبارزه کرده و سلامت پوست را تقویت می‌کنند. بنابراین، عادت مهم بعدی این است: به آنچه در بشقاب خود می‌گذارید دقت کنید و به دنبال یک رژیم غذایی متعادل و متنوع باشید. تغذیه سالم به معنای محدودیت نیست، بلکه سرمایه‌گذاری بر روی ظاهر و سلامت شماست.

خواب کافی را جدی بگیرید

در طول خواب، بدن وارد فاز ترمیم و بازسازی می‌شود. سلول‌ها بازسازی می‌شوند، هورمون‌ها متعادل می‌شوند و سموم از بدن دفع می‌گردند. این فرآیند برای حفظ ظاهری جوان و شاداب ضروری است. مطالعات نشان داده‌اند افرادی که خواب کافی ندارند، در مقایسه با کسانی که خواب باکیفیتی دارند، پیرتر و خسته‌تر به نظر می‌رسند. بنابراین، هر شب ۷ تا ۹ ساعت خواب بدون وقفه را هدف قرار دهید. این عادت نه تنها بر پوست، بلکه بر سلامت کلی شما تأثیر شگفت‌انگیزی خواهد داشت.

خودتان را بپذیرید و دوست داشته باشید

شاید این عادت در نگاه اول غیرمنطقی به نظر برسد، اما شاید مهم‌ترین نکته در این مسیر باشد: یاد بگیرید خودتان را همان‌طور که هستید بپذیرید و دوست داشته باشید. در جست‌وجوی جوان‌تر به نظر رسیدن، گاهی فراموش می‌کنیم که هر چروک و خط خنده نشان‌دهنده تجربیات و خاطرات زندگی ماست. این نشانه‌ها نماد هر لبخند، هر اخم و هر لحظه شادی و اندوهی هستند که پشت سر گذاشته‌ایم. پذیرش خود نقش مهمی در سلامت روانی دارد و زمانی که از نظر ذهنی در آرامش هستیم، این موضوع در ظاهر فیزیکی ما نیز منعکس می‌شود.

از پوست خود در برابر نور خورشید محافظت کنید

قرار گرفتن در معرض نور خورشید یکی از اصلی‌ترین عوامل پیری زودرس پوست است و می‌تواند منجر به چین و چروک، لکه‌های پوستی و حتی سرطان پوست شود. بنابراین، هر روز از ضد آفتاب با حداقل SPF 30 استفاده کنید، حتی در روزهای ابری. اگر زمان زیادی را در فضای باز می‌گذرانید، هر دو ساعت یک بار ضد آفتاب خود را تجدید کنید. همچنین، پوشیدن لباس‌های محافظ مانند کلاه‌های لبه‌دار و عینک آفتابی را فراموش نکنید.

صبور باشید و قدم‌های کوچک بردارید

به یاد داشته باشید که تغییرات بزرگ از قدم‌های کوچک آغاز می‌شوند. نوشیدن یک لیوان آب بیشتر، انتخاب سالاد به جای غذاهای سرخ‌کرده یا حتی انجام چند دقیقه ورزش در روز، همگی سرمایه‌گذاری‌هایی برای آینده شما هستند. با خودتان صبور باشید و بدانید که نتایج پایدار به زمان نیاز دارند. هر قدم کوچک شما به سمت سلامتی و جوانی، ارزشمند است.

۱۰ شغل پردرآمد آینده که دنیا را تسخیر می‌کند(اینفوگرافی)

تغییرات سریع در فناوری و تغییر نیازهای اجتماعی، چشم‌انداز بازار کار را دگرگون کرده، به حدی‌که طبق پیش‌بینی‌ها برخی مشاغل به صورت تضمینی، تا ۱۰ سال آینده دنیا را تسخیر می‌کنند.

منبع: ایسنا

ورزش کنید تا سالم تر پیر شوید؛ دست کم 150-300 دقیقه فعالیت متوسط در هفته

سالم تر پیر شوید/ زمان طلائی، احتمال مرگ شما را کاهش می دهد

فعالیت بدنی یک استراتژی ضروری در مسیر سالم پیر شدن، است. این جمله کلیدی بسیار مهم است که همه افراد باید به آن توجه داشته باشند.

150-300 دقیقه فعالیت متوسط در هفته،  زمان طلایی برای سلامت افراد محسوب می شود

عصر ایران- مقاله‌ ای جدید که در واقع مروری دقیق تر بر تحقیقات موجود است، استدلال می‌کند که فعالیت بدنی می‌تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی افراد را بویژه در سال‌های پایانی زندگی‌ شان ارتقاء دهد.

به گزارش مدیکال نیوز تودی، این مقاله اشاره می‌کند که کمبود فعالیت بدنی عامل خطر بیش از 30 بیماری مزمن است که بزرگترها را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

کانال عصر ایران در تلگرام

مقدار ورزش که برای افراد جوان به طور گسترده توصیه می‌شود - 150 دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید در هر هفته - برای افراد مسن تر نیز قابل اعمال است.

تحقیقات نشان داده است که 150 دقیقه فعالیت بدنی متوسط در هفته می‌تواند میزان مرگ و میر ناشی از انواع بیماری ها را به میزان 31 درصد نسبت به هفته ‌ای که هیچ فعالیت بدنی قابل توجهی در آن وجود نداشته باشد، کاهش دهد.

فعالیت بدنی با بهبود کلی کیفیت زندگی، همچنین تقویت سلامت شناختی و روانی همراه است.

یکی از نکات اصلی مقاله این است که فاکتورهایی مانند سن، آسیب‌ پذیری یا نقص ‌های فیزیکی یک فرد به این معنی نیست که آن فرد باید از فعالیت بدنی اجتناب کند زیرا در واقع خود را از مزایای بی نظیر آن محروم کرده است. به عبارت دیگر این‌ ها فاکتورهایی هستند که باید در نظر گرفته شوند، اما نباید مانع حرکت بیشتر افراد برای داشتن زندگی بهتر شوند.

این مقاله در مجله انجمن پزشکی کانادا منتشر شده است.

مقاله جدید چه چیزی جدید می‌گوید؟

اول بهتر است نگاهی به تعریف مقاله مروری داشته باشیم:

مقالات مروری Review Paper مقالاتی هستند که بر اساس مقالات منتشر شده نگاشته می‌شوند. این مقالات حاصل پژوهش میدانی یا آزمایشگاهی نیستند. به عبارتی مقالات مروری به منظور بررسی و تبیین وضعیت موجود درباره یک موضوع یا مسئله، متون را بررسی و تحلیل می‌کنند.

دکتر جین تورنتون، نویسنده اول مقاله مروری حاضر، متخصص در فعالیت بدنی در پیشگیری و درمان بیماری ‌های مزمن، توضیح داد:

این مقاله به طور عمده پزشکان و ارائه ‌دهندگان خدمات بهداشتی را مخاطب قرار می دهد تا این نکته را برجسته کند که «بسیاری از بزرگترهایی که با بیماری مزمن زندگی می‌کنند یا فعال نیستند، می‌توانند با گنجاندن سبک زندگی فعال، شرایط سلامت بهتری داشته باشند.»

«پزشکان زیادی به بیماران خود در مورد فعالیت بدنی مشاوره نمی‌دهند! (به دلایل مختلف) و امیدواریم که این مقاله به عنوان فراخوانی برای اقدام عمل کند و به همین ترتیب کمک کند که چگونه فعالیت بدنی را به سالمندان تجویز کنیم.»

اینکه فرد مسن به تدریج داروهای بیشتری دریافت می‌کند، امری رایج است اما در نظر داشته باشید؛ ممکن است که فعالیت بدنی بتواند برخی از مشکلات افراد را به روش غیر شیمیایی حل کند!

ریان گلات مربی ارشد سلامت مغز و مدیر برنامه FitBrain در موسسه علوم اعصاب اقیانوس آرام در سانتا مونیکا، می گوید: با استفاده از داروهای مختلف، جعبه داروهای افراد به تدریج بزرگتر می‌شود.

وی ادامه می دهد: ورزش مزایای سیستمیک بسیاری ارائه می‌دهد، از جمله کاهش مرگ و میر به علل مختلف مرتبط با جسم و روح سالم، پیشگیری از سقوط (افزایش ثبات فیزیکی فرد) و بهبود سلامت شناختی و روانی. این روش ایمن‌تر و کم‌تهاجم‌تر از داروها یا جراحی‌ها است و عوارض جانبی کمتری دارد.

«تعداد کمی از مطالعات مقایسه ‌ای مستقیم بین فعالیت بدنی و داروها یا روش‌های جراحی انجام داده‌اند، و البته بستگی به شدت و پیش‌آگهی طبیعی بیماری دارد. در مقاله، تعدادی از بیماری‌ها و نکاتی که قبل از شروع برنامه ورزشی باید در نظر گرفته شوند، آورده شده است.»

نکاتی که قبل از بیشتر ورزش کردن باید در نظر گرفت

دکتر تورنتون معقد است: اگر وارد دوران پیری شده اید یا فرد مسنی در زندگی شماست که قصد دارید فعالیت بدنی بیشتری داشته باشد، «پیام اصلی این است که هیچ‌ گاه برای گنجاندن فعالیت بدنی بیشتر در زندگی ‌تان دیر نیست.»

گلات تأکید کرد: فعالیت بدنی یک استراتژی ضروری در مسیر سالم پیر شدن، است. این جمله کلیدی بسیار مهم است که همه افراد باید به آن توجه داشته باشند. 

دکتر تورنتون توصیه می کند تا پیش از آغاز یک فعالیت ورزشی مرتب، حتما با پزشک متخصص مشورت و تست ورزش علمی را پشت سر بگذارید. در این شرایط حرکات مناسب با شرایط فیزیکی و سنی در اختیارتان قرار خواهد گرفت.

وی ادامه می دهد: معمولا بزرگترها باید با فعالیت ‌های کم‌ضربه مانند پیاده‌ روی یا شنا شروع کنند و به تدریج به 150-300 دقیقه فعالیت متوسط در هفته برسند که زمان طلایی برای سلامت افراد محسوب می شود. گنجاندن تمرینات مقاومتی و تعادلی نیز مهم است، از جمله فعالیت‌های وزنی.