سازمان جهانی بهداشت روز چهارشنبه در گزارشی اعلام کرد که نوع جدید و جهش یافته کووید ۱۹ که اولین بار در انگلیس مشاهده شد اکنون در ۷۰ کشور گسترش یافته که نسبت به یک هفته گذشته ۱۰ مورد بیشتر است.
به گزارش ایرنا، در گزارش سازمان جهانی بهداشت همچنین آمده است، این نوع ویروس هفته گذشته در آفریقای جنوبی در هشت کشور دیگر گسترش یافته و اکنون در ۳۱ کشور وجود دارد.
علاوه بر انگلیس و آفریقای جنوبی نیز به تازگی ویروس جهش یافته جدید در برزیل یافت شده که تا کنون به هشت کشور جهان سرایت کرده است.
به دنبال شیوع ویروس کرونا در جهان تا کنون ۱۰۱ میلیون و ۱۸ هزار نفر به این بیماری مرگبار مبتلا شده و ۲ میلیون و ۱۷۲ هزار و ۴۹ نفر نیز جان خود را از دست داده اند.
براساس آمارهای ارائه شده توسط وب سایت ورد متر، پس از آمریکا، هند، برزیل، روسیه، انگلیس و فرانسه به ترتیب دارای بیشترین مورد ابتلا به بیماری کرونا در جهان هستند.
"من حالم خیلی خوب است."
این پاسخ دکتر جیمز همبلین به پرسشی در مورد تصمیم پنج سال پیش برای دوش نگرفتن است.
او به بیبیسی میگوید: "به آن عادت میکنید و برای شما عادی میشود".
همبلین، ۳۷ ساله، استاد مدرسه بهداشت عمومی دانشگاه ییل امریکا و پزشک متخصص در زمینه طب پیشگیری است.
او همچنین مطالبی در مجله آمریکایی آتلانتیک مینویسد. در سال ۲۰۱۶ مطلبی با این عنوان منتشر کرد: "من دوش گرفتن را ترک کردم و زندگی همچنان ادامه دارد".
او مینویسد: "ما به اندازه دو سال از عمرمان را صرف دوش گرفتن و حمام میکنیم. چقدر از این زمان (و پول و آب) بیهوده هدر میرود؟"
در سال ۲۰۲۰، همبلین تجربهاش را به صورت کتابی منتشر کرد، به نام "پاکیزگی: دانش جدید بهداشت پوست و زیبایی با کمترین تلاش."
هر چند همبلین سرسختانه از شستن دست با صابون و مسواک زدن دندانها دفاع میکند اما فکر میکند نیازی نیست که بقیه قسمتهای بدن را به طور مرتب بشوییم.
تصمیم به دوش نگرفتن از یک آزمایش شروع شد.
او میگوید: "میخواستم ببینم چه اتفاقی میافتد اگر حمام نکنیم".
"کسانی را میشناسم که خیلی کم حمام میروند. میدانم چنین چیزی ممکن است اما میخواستم خودم آن را امتحان کنم تا ببینم چه اثراتی دارد".
خوب، اثرات اینکه او از سال ۲۰۱۵ حمام نکرد، چه بوده است؟
او میگوید: "به مرور زمان بدن شما بیشتر به آن عادت میکند، اگر از اسپری خوشبوکننده و صابون استفاده نکنید آنقدرها هم بوی بد نخواهید داد و پوستتان هم چرب نخواهد شد".
او ادامه میدهد: "بیشتر افراد از شامپو برای رفع چربی موهای خود استفاده میکنند و بعد به موهای خود نرمکننده میزنند که روغنهای مصنوعی است. اگر بتوانید از این چرخه رها شوید، سرانجام همان موهایی را خواهید داشت که با مصرف این محصولات میخواهید داشته باشید".
اما میگوید این جریانی تدریجی است.
او با استفاده کمتر شامپو، صابون و اسپری خوشبوکننده شروع کرد و کمتر دوش گرفت، به جای هر روز حمام رفتن هر سه روز یک بار دوش گرفت، پیش از آنکه به کلی آن را ترک کند. همبلین میگوید:"گاهی دلم میخواست دوش بگیرم چون دلم برای این کار تنگ شده بود. بوی بدی میدادم و چربوچیلی شده بودم اما این احساس کمتر و کمتر شد".
همبلین متوجه شد که هرچه "کمتر و کمتر" آب و محصولات پاککننده مصرف میکند "کمتر و کمتر" به آنها نیاز دارد.
این استاد آمریکایی دانشگاه توضیح میدهد که بوی بدن بر اثر باکتریهایی است که روی پوست زندگی میکنند و از عرق و ترشحات چربی بدن تغذیه میکنند.
همبلین میگوید: "با استفاده هر روزه از محصولات گوناگون برای پوست و مو تعادل میان چربی پوست و باکتریها بههم میخورد".
او در مقالهٔ خود در مجلهٔ آتلانتیک مینویسد:"وقتی دوش میگیرید شدت آب این اکوسیستمها را نابود میکند. هرچند دوباره تکثیر میشوند اما نوعی از میکروبها که بو تولید میکنند بیشتر از بقیه تکثیر میشوند".
دکتر همبلین میگوید دوش نگرفتن باعث ایجاد جریانی منظم میشود که اکوسیستمهای پوست به تعادل میرسند و دیگر بوی بد تولید نمیکنند.
او میگوید: "البته بوی گلاب یا اسپری خوشبوکننده نخواهید داد، اما بوی عرق هم نمیدهید. بوی آدمیزاد میدهید".
در اوت سال ۲۰۲۰، در مصاحبه با مجله ساینس فوکوس بیبیسی از همبلین پرسیدند آیا فکر نمیکند که "بوی بد" میدهد و دیگران چون "بیشازاندازه مبادی آداب" هستند چیزی به او نمیگویند.
این استاد دانشگاه توضیح داد که از همکاران و دوستان و آشنایانش خواسته است که اگر چنین چیزی را حس کردند، حتماً به او بگویند.
با این روش او ادعا میکند بدنش بوی ناخوشایندی را که برای ما خیلی آشناست تولید نمیکند.
همبلین گفت همسرش بوی تازهٔ او را دوست دارد و دیگران هم آن را "قابلقبول" میدانند.
او میگوید:"در تاریخ بشر، بوهای گوناگون یکی از راههای ارتباط با دیگران بود".
هرچند دکتر همبلین میگوید بیشتر این بوها از جامعهٔ زیستی ما حذف شده است.
"ما انتظار داریم که آدمها هیچ بویی ندهند یا بوی عطر، ادوکلن و شامپوی بدن بدهند".
او ادامه میدهد: "وگرنه میگوییم بوی بدی میدهند. هر بوی انسانی دیگری که بدهی، بد است".
او میگوید هنوز هم وقتی "کثیف" شده باشد یا بعد از ورزش زیر دوش میرود.
وی میگوید: "ما میتوانیم لایههای چربی روی پوست را با مالش دست و چربی موها را هم با مرتب شانه زدن برطرف کنیم".
تصمیم همبلین برای دوش نگرفتن فقط آزمایش نبود.
برای پژوهش در مورد کتابش با طیف گستردهای از افراد گفتگو کرد از جمله متخصصان پوست، ایمنی، حساسیت و حتی صاحبنظران دینی. این کتاب نقدی بر صنعت بهداشت پوست است.
او باور دارد : "صنایع تولید و عرضهٔ مواد بهداشتی و صابون بر راهحلهای موضعی تمرکز کردهاند".
ممکن است بعضی از این محصولات مفید باشند، اما در مورد بهداشت پوست و مو بهتر است نگرش "زیبایی از درون سرچشمه میگیرد" داشته باشیم؛ یعنی سلامت پوست بازتابی است از شیوهٔ زندگی و آنچه وارد بدن میشود.
او معتقد است این همان تمایز میان دانش و بازاریابی است. همبلین میگوید ما بیشتر محصولات را به این دلیل میخواهیم و مصرف میکنیم چون باور داریم باعث تندرستی میشوند.
دکتر همچنین معتقد است آداب حمام و نظافت اختراع امروزی است.
همبلین میگوید:"تا صد سال پیش بیشتر مردم به آب لولهکشی دسترسی نداشتند. این امکانی بود که شاید در اختیار بعضی اشراف بود اما مردم عادی به ندرت از آن بهرهمند بودند".
او اضافه میکند:"شاید به رودخانه و دریاچه میرفتند اما این کاری نبود که هر روز لازم باشد انجام دهند".
„امکان تولید انبوه هم نبود، بیشتر مردم از صابونهای دستساز استفاده میکردند والبته هر روز هم نه، چون این صابونها پوست را میخراشید".
همبلین در کتاب خود نتیجه میگیرد که ما بیش از اندازه دوش میگیریم و حمام میکنیم و کاهش آن مفیدتر است.
یکی از دلایل او این است که هنوز به درستی نمیدانیم با تغییر جمعیتهای میکروبی پوست چه اتفاقی میافتد.
او میگوید:"باکتریهای موجود بر پوست برای ظاهر و برای سلامت پوست مهم هستند همانطور که باکتریهای روده برای سیستم گوارش ضروری هستند".
البته میکروبها بدنامی تاریخی پیدا کردهاند.
همبلین توضیح میدهد:"در دههٔ گذشته، چون به فناوری توالییابی دیانای دست پیدا کردیم، میدانیم که میکروبها همهجا هستند و معمولاً هم باعث بیماری نمیشوند. فقط تعداد کمی از میکروبها بیماریزا هستند".
" این موضوع شاید باعث شود افراد در مورد پاکیزگی تجدیدنظر کنند، ما میخواهیم از بیماریهایی که میکروبها ایجاد میکنند در امان بمانیم اما نمیخواهیم از شر همه آنها خلاص شویم".
این پژوهشگر معتقد است هر کسی تعریف خاص خودش را از پاکیزگی دارد.
او فکر میکند ما درعادت دوش گرفتن زیادهروی میکنیم.
"میتوانم بگویم ترجیح و انتخاب است اما ضرورت بهداشتی نیست".
همبلین میگوید:"من نمیگویم که مردم باید دوش گرفتن را ترک کنند".
او اشاره میکند که تمایلی ندارد به دیگران بگوید چه کاری درست و چه کاری غلط است و قصد هم ندارد بگوید روش او برای همه بهترین روش است.
این روشی است که برای خود او مفید بوده است.
برای کسانی که بیماریهای پوستی دارند یا میخواهند این روش را امتحان کنند، باید بگویم کمکم و به تدریج شروع کنید و این کار را تا جایی که احساس خوشایندی دارید ادامه دهید" .
برای مثال، بعضیها فقط با مصرف کمتر شامپو شروع میکنند درحالیکه بعضی دیگر ترجیح میدهند فقط اسپری خوشبوکنندهٔ ملایمتری استفاده کنند.
او میگوید:"میتوانید با دوشگرفتنهای کوتاهتر و دیربهدیرتر و با آب سردتر و صابون کمتر شروع کنید".
" لازم نیست کار چشمگیر و عظیمی انجام دهید".
کاوشگر
و ماهنورد کوچک انگلیس که "آساگومو"(Asagumo) نام دارد، توسط متخصصان
رباتیک شرکت مستقر در لندن موسوم به "اسپیسبیت"(Spacebit) طراحی شده و
قرار است در سال ۲۰۲۱ به کره ماه فرستاده شود.
به گزارش ایسنا و به نقل از تلگراف، کاوشگر کوچک "آساگومو" قرار است تابستان امسال با همکاری ناسا به سطح ماه برسد.
این اولین باری است که یک کاوشگر انگلیسی به کره ماه میرود و مهندسان "اسپیسبیت" به جای چرخ در آن از چند پا بهره بردهاند تا بتواند به خوبی و بدون مشکل از موانع و دست اندازها عبور کند و از راههای زیرزمینی موسوم به کانالها یا لولههای گدازه بخزد تا ببیند آیا برای انسان قابل سکونت است یا نه.
اکنون بسیاری از کارشناسان بر این باورند که لولههای گدازه -محفظههایی مانند تونل در صخرهها که میلیاردها سال پیش توسط رودخانههای گدازه ایجاد شده است- میتوانند سرپناههای طبیعی را برای انسان در کره ماه فراهم کنند و بنابراین مکان خوبی برای راهاندازی اولین مستعمرات انسانی در ماه هستند.
ماه برای فضانوردان یک محیط خشن است، زیرا دما میتواند در شبها به بیش از منفی ۱۷۰ درجه سانتیگراد برسد و سطح ماه نیز توسط اشعه خورشید و شهاب سنگهای کوچک بمباران میشود.
اگرچه بزرگترین لولههای گدازه در زمین تنها به عرض ۱۸ متر میرسند، اما در ماه میتوانند چند ۱۰ متر عرض داشته باشند و میتوانند مهر و موم شوند و با هوای قابل تنفس توسط انسان پر شوند.
سقف سنگی آنها نیز یک محافظ در برابر تشعشعات مضر است و دمای داخل آن تنها منفی ۲۰ تا منفی ۳۰ درجه سانتیگراد است، بنابراین میتوان آنها را تا حد مطلوبی گرم کرد.
یک تونل کشف شده در منطقه "ماریوس هیلز" حداقل ۱۰۰۰ یارد عرض و طول دارد و میتواند شهرهای کوچکی را در خود جای دهد. کارشناسان میگویند ممکن است از زمان فعالیت آتشفشانی در ماه، یک شبکه بزرگ زیرزمینی در آن وجود داشته باشد.
"پاولو تاناسیوک" مدیر عامل شرکت "اسپیسبیت" میگوید: طراحی یک ماهنورد دارای پاهای عنکبوتی برای کشف مفید بودن تونلهای گدازه برای سکونت بسیار مهم است.
وی افزود: برنامههایی برای بازگشت به ماه در آینده وجود دارد و ما مجبور خواهیم بود در جای دیگری زندگی کنیم و یک گزینه میتواند این باشد که ورودی تونلهای گدازه را مهر و موم کرده و از آن به عنوان پناهگاه استفاده کنیم.
وی ادامه داد: ما معتقدیم که این ماهنورد در بررسی این موضوع نقش مهمی ایفا خواهد کرد. این کاوشگر در ماه قدم خواهد زد، بنابراین میتواند در زمینهای ناهموار حرکت کند و مناطقی را که به طور معمول نمیتوان به آنجا رفت، کاوش کند.
وی میگوید: اگر بخواهید مسافتهای طولانی را طی کنید، سوار اتوموبیل خود میشوید، اما اگر بخواهید از چیزی بالا بروید قطعا از پاهای خود استفاده میکنید. بنابراین، استفاده از پا به جای چرخ در "آساگومو" برای این نوع کاوش مناسبتر است.
طراحی ماهنوردی که بتواند روی ماه راه برود، دشوار است زیرا سطح آن در یک لایه غلیظ از غبار معروف به "رگولیت" پوشانده شده است که پاهای کاوشگر میتواند در آن فرو رفته و گیر کند. ضمن اینکه همانطور که فضانوردان ماموریت "آپولو" کشف کردند، گرد و غبار سطح ماه، شکاف و فضاهای خالی میان قطعات مختلف را پر میکند و موجب اخلال در کارایی آنها میشود.
"آساگومو" فقط ۳.۹ اینچ (۱۰ سانتی متر) قد دارد، بنابراین باید بتواند به خوبی روی سطح ماه حرکت کند، در غیر این صورت غرق میشود. برای حل این مشکل، به چهار پای شبیه به عنکبوت مجهز شده است که حرکت را برای آن آسان کنند.
این کاوشگر همچنین حامل ابزارهایی است که قادر خواهند بود میزان تابش خورشیدی را اندازهگیری کنند و در ماموریتهای آینده ممکن است بتوانند منابع فلزات گرانبها و مواد معدنی را پیشبینی کنند.
همچنین "آساگومو" اولین کاوشگری خواهد بود که با وای-فای به فرودگر خود متصل میشود، بنابراین نمیتواند خیلی از منطقه فرود خود دور شود.
اگر اتصال "آساگومو" با فرودگر خود قطع شود، از فناوری پهپاد داخلی برخوردار است و سعی میکند دوباره به سمت فرودگر پرواز کند.
این ماموریت با هزینه پرتاب فقط سه میلیون پوندی میتواند برای شرکتهایی که به دنبال مکانهایی برای تأمین منابع ارزشمند خارج از زمین هستند، جذاب باشد.
"تاناسیوک" می گوید: ما امیدواریم که تونلهای گدازه را در نزدیکی محل فرود پیدا کنیم، زیرا به دلیل محدودیت وای-فای نمیتوانیم خیلی دور برویم و سیستم ما نیز دارای یک هوش مصنوعی بسیار پایه است.
وی افزود: اول از همه این یک ماموریت نمایش فناوری است، اما بدیهی است که ما سعی خواهیم کرد بهترین تلاش خود را داشته باشیم و مناطق ممکن را بررسی کنیم و شاید بتوانیم چیز جالبی پیدا کنیم. کاربردهای علمی زیادی برای این کاوشگر وجود دارد، زیرا شما میتوانید در مورد محیط ماه اطلاعات بیشتری کسب کنید و ما میتوانیم در آینده کشف کنیم که کدام مناطق ماه قابل استخراج است.
این کاوشگر قرار است اواخر تابستان امسال با همکاری ناسا و همراه با اولین مأموریت قمری تجاری سرویس محموله ناسا (CLPS) که پیش از برنامه "آرتمیس" ارسال میشوند، به ماه فرستاده شود.
محل فرود هدف "آساگومو" دره شروتر(Schröter's Valley) در منطقهای موسوم به "اقیانوس طوفانها" است که مسطح، فاقد دهانه و سنگلاخ و دارای نور فراوان خورشید است.
شرکت "اسپیسبیت" همچنین امیدوار است که در پایان سال ۲۰۲۱ یک کاوشگر چرخدار نیز به ماه ارسال کند. در مأموریتهای آینده ممکن است "آساگومو" تا جایی که ممکن است از کاوشگر چرخدار سواری بگیرد و وقتی به مناطقی رسیدند که صعب العبور بود، از آن پیاده شود و به تنهایی به مسیر ادامه دهد.
اگر این ماموریت موفقیت آمیز باشد، میتواند برای کشف جهانهای دورتر مانند مریخ یا قمرهای دیگر نیز به کار گرفته شود.
رییس
سازمان نظام پزشکی با اعلام یا گله از این که خانوادۀ شهدای جامعۀ پزشکی
هنوز مورد حمایت قرار نگرفتهاند مشکل اساسی در کنترل ویروس کرونا را
تصمیمات دیرهنگام و نداشتن یک برنامۀ از پیش تعیینشده و منسجم دانست.
به گزارش عصر ایران،
دکتر ظفرقندی که در برنامۀ تلویزیونی «طبیب» حاضر شده بود، با ابراز تأسف
از آمار بالای مرگومیر شیوع بیماری کرونا گفت: شمار جان باختگان ما در
زمرۀ آمارهای بالا در سطح جهان محسوب می شود لذا باید به تجارب علمی و موفق
جهان برگردیم و اینکه به موقع تصمیم بگیریم چراکه تصمیمات دیرهنگام در
بسیاری از مواقع، کمکی نمیکند.
وی افزود: طبق آمار دیروز 459 فوتی ثبت شده داشتیم حال آن که تعداد
واقعی بیش از این است. اما نباید نگران نشان دادن امار بالای ابتلا باشیم و
یکی از پیشنهادهای قطعی ما این است که تست بیشتری انجام دهیم چرا که یکی
از راهکارهای علمی قطعی است. تعداد تست باید افزایش پیدا کند تا شناسایی
بیماران و درمان زودتر انجام پذیرد و بار بیماران در بیمارستانها کمتر
شود. یک دلیل آمار بالای مرگومیر همین است که بیماران در شرایط نامناسب و
پیشرفته به بیمارستانها ارجاع میشوند.
وی با اشاره به اینکه
بیمارستانها دیگر برای پذیرش بیمار جا ندارند، گفت: 6200 تخت آیسییو ما
در کشور در اشغال بیماران مبتلاست، 220 مورد از اینها با دستگاه نفس
میکشند و 90 درصد این افراد فوت میکنند و این آمار خوبی نیست. چرا این
اتفاق میافتد؟ چون پیشگیری اتفاق نیفتاده، نباید بگذاریم کار به این
مراحل برسد. متأسفانه 20 درصد افرادی که مبتلا هستند آزادانه در جامعه
میچرخند یعنی مثل یک بمب ساعتی در جامعه آزاد هستند در حالیکه توصیه این
است که برای شناسایی بیماران باید تست را بالا ببریم و در کشور ما این
تعداد 25 هزار تست روزانه بوده و قرار است به 40 هزار برسد در حالیکه باید
به 100 هزار برسد، این کف انتظار و استاندارد بینالمللی است، قاعده جهانی
در کشورهایی که موفق بودند این است.
این پزشک متخصص همچنین یادآور شد: درگیری بیماری در همه جای دنیا هست،
اما مهم تعداد فوتیهاست لذا هرچه تستها را بیشتر کنیم قاعدتا تعداد
ابتلاها هم بیشتر مشخص میشود و اگر این را بفهمیم و افراد مبتلا و 10 نفر
از افرادی که با او تماس داشتند پیدا کرده و قرنطینه کنیم بیماری کنترل
میشود، این کاری است که در جهان انجام میشود اگر نکردیم میرسیم به این
پیک که دیگر کنترلش با کنترلهای معمولی به دست نمیآید.
ظفرقندی
با تأکید بر اینکه واقعیت این است که تحریمها ما را در حوزه بهداشت و
درمان اذیت کرده، گفت: اما یک عزم ملی داخلی هم در کنترل بیماری نیاز است،
وزارت بهداشت یک بخشی از کار است، همه دستگاهها مسؤولند، یک مسئله دیگر هم
تفکر اشتباه است اینکه فکر میکنیم اگر همینطور جلو برویم اقتصادمان کمتر
آسیب میبیند در حالی که اگر این مسیر در مدت کوتاهتری کنترل شود آسیب
اقتصادی به کشور کمتر خواهد شد، ممکن است در دو هفته آسیبهایی وارد شود
اما در طولانیمدت شرایط بهتری خواهیم داشت. خوب است در این کارها به مبانی
علمی رجوع کنیم چون این روشها در دنیا تجربه پس داده، توصیه سازمان
بهداشت جهانی این است که اگر به حدی از پیک بیماری رسیدید قاعده این است که
دو هفته، سه هفته و حتی یک ماه همه فعالیتها به جز صنوف خاص تعطیل شود،
تا هم شدت و گسترش بیماری کاهش پیدا کند و هم بیمارستانها بتوانند فضای
پذیرش را بیشتر کرده و تنفسی پیدا کنند.
وی ادامه داد: الان اگر در تهران یا شهرهای بزرگ بخواهید برای بیمار کرونایی پذیرش بگیرید بسیار کار سختی است، حتی این زمان برای نفس تازه کردن کادر درمان لازم است الان یک روزنامه دستم بود عکس تعداد زیادی از شهدای کادر درمان را انداخته بود، حداقل چند صد برابر تعداد شهدا در جامعه پزشکی افراد مبتلا داریم که این تعداد از حوزه کار خارج میشوند.
در زمان جنگ یادم هست که بسیاری از مجروحان بعد از بهبودی مختصر هم که
شده به جبهه باز میگشتند تا اینکه شیمیاییها شروع شد و دیگر مجروحان
شیمیایی توان برگشت را نداشتند، امروز هم با همین مسئله مواجهیم و متأسفانه
کادری که مبتلا میشوند توان و پتانسیل ندارند، حالا چه حجمی مبتلا شده و
طبیعتا زمینگیر شده و متأسفانه جبران هم نمیشوند و از آن طرف تسهیلات و
مشوقهای لازم هم در نظر گرفته نمیشود.
رئیس سازمان نظام پزشکی
کشور در ادامه تأکید کرد: متأسفانه هنوز از خانوادههای شهدای جامعه پزشکی
حمایت نشده، پس انگیزه چه میشود؟ خانواده چطور باید زندگیاش بگذرد،
میگویند بستگان و فامیل به ما کمک میکنند، ما حمایت لازم را نکردیم و این
از چیزهایی است که نیازمند برنامه جامع است، هنوز دستوری که این افراد
شهید محسوب شوند و کمکی باشد تا زندگیشان بگذرد هم دیده نشد، همه مسؤلند و
اگر همه دست به دست هم دهند این کارها حل میشود، چون وقتی کادر درمان این
چیزها را میبیند انگیزهاش را از دست میدهد، لذا باید خیلی احتیاط کنیم.
ظفرقندی با ابراز تأسف از نبود برنامه جامع و مدون در دوران کرونا گفت:
استراتژیهای برخورد با کرونا در کشورهای مختلف بسته به توان اقتصادی و
اینکه تحریم دارند یا نه متفاوت است و تجربه به قدر کافی هست، در کشورهایی
مثل چین، کره و ژاپن که از صاحبان مشاغل حمایت میکنند و با روشهای سرکوب و
دیسیپلین نظامی سفت کار را جلو میبرند. کشورهایی که به لحاظ اقتصادی یا
اجتماعی این امکان را ندارند میآیند پله پله برنامه تعریف میکنند، یک
اشکالی که در ایران وجود دارد این است که ما برنامه مدون قطعی برای مقابله
با کرونا نداریم، یعنی اینکه ما اگر به چه تعداد مرگومیر رسیدیدم برویم به
فاز تعطیلی و چه مقدار شیبمان نزولی شد بازگشایی کنیم، ما نباید روز به
روز برنامه بگذاریم، باید برنامه از پیش تعیینشده منسجم و استراتژی
راهبردی مشخص داشته باشم که اگر به این تعداد رسیدیم باید این تعطیلی انجام
شود و اگر اینجا شیب نزولی شد به سراغ آزاد کردن میرویم، این برنامه بسته
به منحنی باید مدون باشد اما مشکل این است که این برنامه مدون را نداریم.
وی
در پاسخ به این سؤال که پس در جلسات ستاد کرونا چه صحبتهایی مطرح میشود،
یادآور شد: بالاخره در این ستاد در سطح بالای اقتصادی تصمیمگیری میشود
که ما جزء آن نیستیم، چیزی که ما میگوئیم این است که صاحبان فرآیند و
کسانی که با جامعه پزشکی سروکار دارند هم باید در این تصمیمگیریها شرکت
کرده و نظراتشان اعمال شود، در آن ستاد ملی کمیته امنیتی و اقتصادی حضور
دارند که ما عضو نیستیم اما مرتب نظراتمان را منتقل میکنیم.
رئیس
سازمان نظام پزشکی در پایان عنوان کرد: خواهش من این است که در این بحث دو
نکتهای که اهمیت دارد این است که اولویت سلامت به طور واقع نگاه شود و
حفظ جان مردم مهمترین قسمت است و اینکه کادر درمان و جامعه پزشکی برای
ارائه خدمت نیاز به حمایت دارند، درباره تسهیلات و نیازها مرتب مکاتبه
کردیم ولی هنوز نتیجه ملموس و عملیاتی حاصل نشده، لذا پیشنهادم این است که
الان به ویژه در تهران و شهرهای بزرگ که آمار مرگومیر بالاست تصمیم جدی
ولی مقطعی با توجه به شریط اقتصادی گرفته شود، پیشنهاد ستاد تهران و
بررسیهای علمی هم این است که یک تعطیلی کوتاه داشته باشیم که قابل تحمل و
اقتصادی باشد تا بعد با شرایط بهتری بتوانیم ادامه دهیم.