علی فروتن
ویروس کرونا در این روزها بسیاری از ساخته های پیشین بشر را به چالش جدی دعوت کرده است. چالشی که در آن زیرساختهای اساسی ادامه حیات بشر در روبرو شدن با یک پندمیک دچار مخاطره های بسیار شده است.
آنچه بیش از همه در بسیاری از کشورهای دنیا به چشم آمد و دولتها را به زحمت انداخت، تامین نیازهای اصلی مردم برای تزریق آرامش به جوامع برای گذر از این بحران بوده است.
با این حال، مساله اصلی در حال حاضر وجود پشتوانه مورد نیاز در تامین کالاهای اساسی مخصوصا کالاهای غذایی است.
با توجه به اینکه در بسیاری از کشورهای دنیا در حال حاضر قرنطینه به صورت های مختلف وجود دارد، بسیاری از کارخانه های بزرگ تولیدی دنیا در حوزه های مختلف و علی الخصوص مواد غذایی یا به صورت موقت متوقف یا از شیفت های کاری خود کم کرده و تولید را برای امنیت پرسنل خود و عدم تکثیر ویروس کاهش داده اند.
این مساله تا بدان جا پیش رفته است که در بسیاری از کشورهایی که
کشاورزی صنعتی وجود دارد، در حال حاضر با همین روند، تولید محصولات کشاورزی
دچار اختلال شده است. این امر شاید امروز آنگونه که باید به چشم نیاید،
اما در آینده نزدیک دولتهای بسیاری را دچار چالش جدی خواهد کرد.
بر همین اساس، در آینده کشورهای تولیدکننده غلات که بسیاری از کشورهای دنیا را تامین میکنند، پیش از تولید برای صادرات، به فکر پشتوانه سازی های بسیار برای کشور خود و سپس صادرات آن خواهند بود.
شاید با تامل در چرایی شرایط فعلی دنیا بتوان گفت یکی از علل اصلی
بحران کنونی در دنیا، از بین رفتن بسیاری از تولیدیهای کوچک و جایگزینی آن
با کارخانه های بزرگ تولیدی و ایجاد انحصار نسبی برای برندهای بزرگ بر اساس
تئوریهای جهانی سازی اقتصاد در هر کشور یا منطقه است.
در حوزه تولید محصولات کشاورزی نیز بسیاری از کشاورزان سنتی با در اختیار قراردادن زمینهای خود به ابرتولیدکنندگان، خود را از تولید فارغ کرده اند. این امر شاید قبل از فراگیری کرونا جز مزایای دنیای مدرن محسوب می شده است، اما این روزها ایرادات بسیار این امر بر همه هویدا شده است.
در آینده نزدیک و با به وجود آمدن بحران های مشابه، این مجموعه ها با توجه به گستردگی بسیار خود، با کاهش تولید خود دچار ضررهای هنگفتی خواهند شد که جبران آن به شدت غیرقابل تصور است.
همین امر، این مهم را به بسیاری از اقتصاددانان و برنامه ریزان کلان
اقتصادی یادآوری خواهد کرد که تولیدکنندگان خرد با توجه به تقسیم میزان
ضرر در بین آنها، بیشتر و بهتر از قبل می تواند دولتها را در موارد مشابه
کمک کرده و یاری نمایند.
علاوه بر این در حوزه تولید مواد غذایی و کشاورزی نیز، به نظر می
رسد باید تحولات جدی در سطح دنیا به وجود آید تا بتوان پشتوانه جدی برای
امنیت غذایی دنیا به وجود آورد.
بسیاری از کشورهای دنیا که به این مهم برای آینده خود حساس باشند، در برخی محصولات اصلی خود مانند گندم، جو، ذرت و... به سمت خودکفایی داخلی به جای وارد کردن آن خواهند رفت. هرچند از نظر اقتصاد کنونی رایج در دنیا، این امر با مبانی اقتصاد آزاد منافات بسیار دارد، اما اصل مهم تری مانند امنیت غذایی، برای دولتها بیش از مبانی اقتصاد آزاد دارای اهمیت است.
به نظر می رسد علاقه مندان به آینده جهان پساکرونا باید به این
مسایل توجه ویژه داشته باشند. اول تغییر رویکرد حمایتی دولتها از
تولیدکنندگان خرد کشاورزی و صنعتی و دوم احتمال تغییر رویکرد دولتهای مختلف
به کشاورزی داخلی در محصولات اساسی در جهت خودکفایی.
دارچین، گیاهی است که از پوستهی درونی درخت دارچین تهیه میشود. دارچین ادویهای مشهور در تمام دنیاست که فواید زیادی برای سلامتی دارد.
برای تهیه دارچین، پوست این درختچه را جدا کرده و معمولا پودر میکنند و در غذا یا چای از آن استفاده میکنند.
هنگامی که در بدن مقدار گلوکز افزایش مییابد، قند به چربی تبدیل میشود، دارچین با بالا بردن متابولیسم گلوکوز از انباشت چربی در بدن جلوگیری میکند.
اگر از بوی بد دهان خود رنج میبرید، میتوانید دارچین مصرف کنید.
عصاره دارچین میتواند به پیشگیری از آلزایمر کمک کند. دو ترکیب موجود در آن، بنام اپیکاتچین و سینامالدهاید، ممکن است به مبارزه با از دست دادن حافظه کمک کند و همچنین از رشد رشتهای در سلولهای مغزی که عامل آلزایمر هستند، جلوگیری میکند.
دارچین باعث خون رسانی به پوست میشود و برای درمان آکنه و جوش صورت مفید میباشد.
دارچین، به دلیل خواص ضد التهابی که دارد، میتواند از قلب و شریانهای اطراف آن در برابر عفونت و آسیبها محافظت کند.
این ادویه دارای خواص ضد قارچ و ضد باکتریایی است که میتواند برای درمان بیماریهای پوستی اگزما و پسوریازیس مفید باشد.
دارچین غنی از آنتی اکسیدان است که میتواند ترک کف پا را درمان کند.
شما میتوانید تکههایی از دارچین را در قسمتهای مختلف خانه قرار دهید، تا حشرات را از آنجا دور کند.
جالب است بدانید؛ اکثر افرادی که به اضافه وزن، چاقی و دیابت مبتلا هستند از نامتعادل بودن هورمون انسولین در خونشان رنج میبرند. دارچین میزان انسولین را در خون ثابت نگه میدارد.
دارچین به حذف سلولهای مرده پوست کمک میکند و با آبرسانی و رطوبت رسانی پوست خشک را درمان میکند.
هشدار:
از آنجاییکه این روزها دارچین شهرت زیادی پیدا کرده، خیلی از افراد در تلاش برای مصرف بیشتر این ادویه، مقدار زیادی از آن را بصورت خشک مصرف میکنند. این چالش شامل خوردن یک قاشق چایخوری دارچین پودر شده در عرض کمتر از یک دقیقه و بدون نوشیدن آب میشود. شاید بیخطر به نظر برسد، اما واقعا کار خطرناکی است! خوردن دارچین خشک میتواند گلو و ریهها را تحریک کند.
همچنین ممکن است باعث آسیب دائمی به ریهها شود. چون ریه نمیتواند فیبرهای این ادویه را تجزیه کند و در نتیجه در ریه تجمع کرده و باعث التهاب آن میشود که به آن پنومونیا یا سینه پهلو میگویند. اگر پنومونیا درمان نشده بماند، ریهها برای همیشه زخم شده و احتمالا از کار میافتند.
هنگامی که بدن وارد حالت اسیدوز می شود، به محیطی خوب برای شکل گیری بیماری تبدیل می شود. هنگامی که وضعیت قلیایی بدن در سطح مناسب حفظ شود، التهاب مزمن که یکی از دلایل اصلی ابتلا به بسیاری از بیماری ها محسوب می شود، کمتر تجربه خواهد شد.
در شرایط کرونایی با تعادل بخشیدن به pH بدن و پرهیز از اسیدی شدن آن زمینه درگیری با ویروس کویدو 19 را به طور قابل ملاحظهای میتوان کاهش داد.
به گزارش سلامت سبز به نقل از “لیو لاو فروت“، یکی از دلایل ضعف و آسیب به سیستم ایمنی ما که در این شرایط شیوع کروناویروس اهمیت دارد، اسیدی شدن بدن است. سیستم ایمنی بدن در شرایطی که وضعیت PH بدن اسیدی یا به اصطلاح اسیدوز می شود آسیب پذیر تر است و از آنجا که کروناویروس جدید کویدو ۱۹ به افرادی حمله می کند که دچار ایمنی پایین هستند، تغییر pH بدن به قلیایی می توان به ما در مقابله با کرونا کمک کند.
هر اندامی در بدن انسان از ریه ها تا استخوان ها، مغز، قلب، کبد، کلیه ها، معده، روده و پوست تحت تاثیر اسیدیته قرار می گیرد. بر همین اساس، اگر بدن شما بیش از اندازه اسیدی باشد، احساس خوبی نخواهید داشت.
هنگامی که بدن وارد حالت اسیدوز می شود، به محیطی خوب برای شکل گیری بیماری تبدیل می شود. هنگامی که وضعیت قلیایی بدن در سطح مناسب حفظ شود، التهاب مزمن که یکی از دلایل اصلی ابتلا به بسیاری از بیماری ها محسوب می شود، کمتر تجربه خواهد شد.
هنگامی که بدن در یک وضعیت اسیدیته مزمن قرار دارد، مواد معدنی از اندام های حیاتی و استخوان ها تخلیه می شوند تا اسید خنثی شده و از بدن خارج شود. این مساله یکی از دلایل روند افزایشی ابتلا به پوکی استخوان است. با تخلیه کامل مواد معدنی، جایگزینی برای آنها وجود ندارد و بدن هر چه بیشتر اسیدی می شود و شرایط برای ابتلا به بیماری هایی مانند سرطان فراهم می شود. حالت اسیدیته بدن باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان و بروز بسیاری از بیماری ها مانند آرتریت، عفونت لثه، آنژین و غیره می شود.
بیشتر غلات، لبنیات، سویا و گوشت اسیدی هستند. قهوه، الکل، غذاهای فرآوری شده، قند پالایش شده، جایگزین های قند و روغن های اصلاح شده ژنتیکی نیز بسیار اسیدی هستند. هنگامی که چیزی می خورید، مواد زائد اسیدی از سوخت و ساز این غذاها شکل می گیرند. این مواد زائد باید خنثی یا دفع شوند و در این شرایط است که غذاهای قلیایی به کار می آیند. آنها اسیدهای یک رژیم غذایی ناسالم را به معنای واقعی خنثی می سازند.
۲۰ نشانه اسیدی بودن بیش از حد بدن شامل موارد زیر می شوند:
– مخاط / خلط زیاد
– سرفه مزمن
– درد قفسه سینه
– خستگی مزمن
– مشکلات سینوسی
– پوکی استخوان
– بیماری های عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و زوال عقل
– وضوح ذهنی کاهش یافته
– آسیب قلبی عروقی ناشی از پلاک های اسیدی – خطر افزایش یافته حمله قلبی و سکته مغزی
– عفونت های مثانه و کلیه
– نقص سیستم ایمنی بدن
– مشکلات پوستی مانند اگزما، آکنه، راش، و تمامی انواع درماتیت
– مشکلات مربوط به معده از جمله نفخ، سوء هاضمه، بازگشت اسید، و گاز بیش از حد
– عفونت های کاندیدا و مخمری
– افزایش وزن و/یا چاقی
– دیابت
– آلرژی
– سیاتیک و سفتی گردن
– پوسیدگی و حساسیت لثه
– درد مفاصل و درد عضلات
لازم است که مواد غذایی قلیایی به اندازه کافی مصرف شود تا اثرات مواد غذایی اسیدی و همچنین برخی عادت هایی که بدن را اسیدی می کنند و PH آن را کاهش می دهند (مانند پرخوری یا ورزش سنگین) را خنثی کرده و بدن را به تعادل برساند. اگر تغذیه ما صرفاً حاوی مواد غذایی اسیدی باشد و مواد غذایی قلیایی به میزان کافی مصرف نشود، بدن در معرض پیری زودهنگام قرار می گیرد.
البته نباید فراموش کرد که هیچ ماده غذایی صرفاً خوب یا مضر وجود ندارد و اشاره کردن به مواد غذایی اسیدی یا قلیایی به این معنی نیست که به دلیل مصرف برخی از آن ها از خیر برخی دیگر گذشت. مثل همیشه راز سلامتی در داشتن تغذیه مناسب و حفظ تعادل بین مواد غذایی اسیدی و قلیایی است. چون این دو گروه غذایی برای عملکرد خوب بدن از اهمیت بالایی برخوردارند.در ادامه به مواد غذایی اسیدی پرمصرف روزانه اشاره می کنیم:
گوشتهای قرمز
تمام انواع گوشت ها اسیدی هستند که در بین آن ها می توان به گوشت بره، اردک، بوقلمون، گوشت آهو، گوشت خرگوش، سوسیس، کالباس و غیره اشاره کرد.
ماهی ها و غذاهای دریایی
ماهی ها مواد غذایی مفیدی هستند که در عین حال اسیدی محسوب می شوند. از بین غذاهای دریایی اسیدی ترین ها میگو، صدف های خوراکی و انواع خرچنگ ها و غیره که در برخی فرهنگ ها مصرف می شوند هستند.
محصولات لبنی
شیر از جمله شیر گاو، شیر بز و شیر گوسفند، کره، پنیر، خامه، بستنی، ماست و کفیر جزو محصولات لبنی اسیدی محسوب می شوند.
غلات
تمام غلات تصفیه شده، جوی دوسر، گندم، ذرت، جو، کینوا، برنج، گندم سیاه، چاودار، محصولات غذایی تهیه شده از آرد مانند نان، پاستاها و غیره جزو مواد غذایی اسیدی هستند.
میوهها و سبزیجات اسیدی
از بین میوه ها و سبزیجات اسیدی می توان به سیاه گیله، زغال اخته، انگور فرنگی، زردآلو، آلو و میوه های کنسروی، کدو حلوایی، زیتون، تره فرنگی و آرتیشو اشاره کرد. فندق، گردو، پسته، بادام هندی و حبوباتی مانند لوبیا سفید، قرمز و سیاه، نخود، سویا، عدس و لپه و ذرت نیز جزو مواد غذایی اسیدی هستند.
نوشیدنیهای اسیدی
چای، قهوه، سوداها، نوشیدنی های الکلی، شیرهای گیاهی مانند شیر برنج و شیر سویا نیز جزو نوشیدنی های اسیدی محسوب می شوند.
از دیگر مواد غذایی اسیدی می تواند به قندهای تصفیه شده، مواد غذایی صنعتی، فست فودها، سس خردل، کچاپ و مایونز و همچنین سرکه اشاره کرد.
سبزیجات به غیر از مواردی که در بالا اشاره شد به صورت خام یا بخارپز شده خاصیت قلیایی دارند. سیب زمینی و سیب زمینی شیرین نیز جزو سبزیجات قلیایی هستند. می توانید به سراغ میوه های شیرین و رسیده نیز بروید. موز، سیب های غیرترش، گلابی، هلو، گیلاس، انگورها، هندوانه، خرما، میوه درخت کاج و آووکادو جزو میوه های قلیایی هستند. کنجد، بادام و روغن های کلزا، روغن گردو، روغن سویا، روغن زیتون، روغن جوانه گندم، روغن کنجد، روغن آفتاب گردان و روغن دانه کتان نیز جزو دانه ها و روغن های قلیایی محسوب می شوند. جلبک های خوراکی نیز قلیایی بوده و به حفظ تعادل اسیدی بازی بدن کمک می کنند.
۴ ترفند ساده برای حفظ تعادل اسیدی – قلیایی بدن
یک لیوان آب سبزیجات
سبزیجات برای قلیایی کردن بدن لازم هستند. فرقی نمی کند این مواد غذایی به صورت خام یا به شکل آب سبزیجات مصرف شود. در هر دو صورت بدون اینکه به واسطه فیبرهایشان باعث تحریک روده ها شوند انرژی بدن را افزایش می دهند. بنابراین بهتر است دو سبزی را با هم مخلوط کنید. به عنوان مثال ۲ عدد هویج و ۱ عدد چغندر کوچک یا ۱ عدد هویج و نصف کرفس برای تهیه یک نوشیدنی قلیایی بسیار موثر هستند. بهتر است از سبزیجات فصل استفاده کنید. افزودن کمی زنجبیل و جعفری نیز کمک کننده است.
یک لیوان آب سبزه جو
این نوشیدنی که از سبزه جو تهیه می شود حاوی کلروفیل بوده و به تمیز شدن بدن و همچنین تأمین ویتامین ها و آنتی اکسیدان های مورد نیاز آن کمک می کند. مصرف نوشیدنی سبزه جو یک روش فوق العاده برای قلیایی کردن بدن است. اگر پودر سبزه جو یا قرص آنرا در اختیار داشته باشید می توانید با حل کردن آن در آب این نوشیدنی را تهیه کنید.
سیب زمینی
یکی از قلیایی ترین سبزیجات موجود سیب زمینی است. البته به شرطی که آن را به صورت سیب زمینی سرخ کرده میل نکنید. سیب زمینی تازه فوق العاده است حتماً آن را بخارپز و خرد کنید و با میزان اندکی روغن زیتون به مدت ۲۰ دقیقه در فر قرار داده و میل کنید. این کار به قلیایی شدن بدنتان کمک می کند.
جوانه گندم
جوانه های گندم سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی و عناصر مغذی است و برای قلیایی کردن تغذیه تان کارساز هستند. استفاده از این جوانه ها در کنار غذا یکی از روش های خوب برای افزایش حالت قلیایی بدن است.
منبع: سایت سلامت سبز
--------------------------------------------
بیشتر بخوانید:
چه به واسطه مصرف باکتری های مفید در قالب مکمل ها یا مصرف یک کاسه ماست، احتمالا چیزهایی درباره پروبیوتیک ها، ارگانیسم های کوچکی موجود در غذاهای تخمیر شده، شنیده اید. اما آیا می دانستید که پروبیوتیک ها نیز برای ادامه زندگی خود به غذا نیاز دارند؟
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "لیو استرانگ"، این جایی است که پریبیوتیک ها، نوعی فیبر، وارد بازی می شوند. در شرایطی که بیشتر میوه ها و سبزیجات سرشار از فیبر منبع خوبی برای پریبیوتیک ها هستند، برخی نسبت به دیگران گزینه های بهتری محسوب می شوند.
شاید با غذاهای پروبیوتیک و فواید سلامت آنها برای روده آشنا باشید اما پریبیوتیک ها نیز به همان اندازه اهمیت دارند. در شرایطی که غذاهای پروبیوتیک، مانند ماست یا کلم ترش، باکتری های زنده و دوستدار روده را ارائه می کنند، غذاهای پریبیوتیک در واقع باکتری های روده را تغذیه می کنند.
بدن انسان در واقع توانایی گوارش پریبیوتیک ها را ندارد، از این رو، باکتری های موجود در دستگاه گوارش آنها را تخمیر می کنند. این به رشد باکتری های خوب روده کمک می کند که می تواند به گوارش سالم و مبارزه با التهاب کمک کند.
پریبیوتیک ها به تغذیه پروبیوتیک ها کمک می کنند، از این رو، تکثیر آنها می تواند به شکلگیری یک میکروبیوم قویتر کمک کند. یک میکروبیوم سالم نه تنها می تواند گوارش و جذب مواد مغذی را بهبود ببخشد، بلکه سیستم ایمنی را تقویت کرده و حتی خلق و خوی انسان را بهبود می بخشد.
زمانی که پروبیوتیک ها و پریبیوتیک ها همراه با هم مصرف می شوند، این شرایط سینبیوتیکس نامیده می شود زیرا در کنار هم عملکرد بهتر و قویتری را ارائه می کنند.
مانند پروبیوتیک ها، شما می توانید پریبیوتیک ها را در قالب مکمل مصرف کنید اما برخی غذاهای سرشار از فیبر نیز وجود دارند که منابع طبیعی برای پریبیوتیک ها هستند. برای تقویت سلامت روده، پریبیوتیک ها باید به طور منظم در رژیم غذایی روزانه شما حضور داشته باشند. هرچه پریبیوتیک بیشتری در رژیم غذایی شما وجود داشته باشد، مواد مغذی بیشتری از جمله ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها نیز جذب بدن خواهند شد.
موز به واسطه محتوای پتاسیم خود شناخته شده است، اما این میوه غذای خوبی برای باکتری های روده نیز محسوب می شود. موز حاوی فروکتولیگوساکاریدها (FOS)، مولکول های فروکتوز که بدن نمی تواند آنها را تجزیه کند اما توسط باکتری های روده متابولیز می شوند. فروکتولیگوساکاریدها که به عنوان فیبر غذایی دسته بندی می شوند نه تنها رشد میکروارگانیزم های روده را تقویت می کنند، بلکه می توانند به گوارش سالم در بدن نیز کمک کنند.
سیب زمینی ترشی یا کنگر فرنگی اورشلیم (Jerusalem Artichoke) نوعی سبزی ریشه ای با رنگ بژ و ظاهری متفاوت نسبت به کنگر فرنگی معمولی است.
سیب زمینی ترشی به واسطه محتوای زیاد اینولین، نوعی فیبر پریبیوتیک، خود بسیار مورد توجه قرار گرفته است. اینولین یک کربوهیدرات غیر قابل گوارش است که به عنوان یک فروکتان نیز شناخته می شود. اینولین نه تنها به افزایش باکتری های سالم روده کمک می کند، بلکه می تواند به افزایش جذب مواد معدنی و تقویت سیستم ایمنی بدن نیز کمک کند.
ریشه کاسنی سرشار از اینولین است و یک ماده پر استفاده در تولید محصولات غذایی محسوب می شود که به بافت بهتر و کاهش مقدار چربی یا قند موجود در آنها کمک می کند. در شرایطی که ممکن است خود ریشه کاسنی را مصرف نکرده باشید، این محصول برای افزایش محتوای فیبر اغلب به غذاهای فرآوری شده مانند کلوچه ها اضافه می شود.
اینولین می تواند به تقویت گوارش سالم کمک کند و همچنین مطالعه ای در سال 2017 که در نشریه Journal of Clinical Gastroenterology منتشر شد، نشان داد این ترکیب توسط افراد دارای معده حساس که به طور منظم از پریشانی گوارشی رنج می برند به خوبی تحمل می شود.
محصولاتی مانند پیاز، سیر و تره فرنگی که عضو خانواده سبزیجات آلیوم هستند سرشار از فروکتوالیگوساکاریدها هستند. اگرچه تره فرنگی ممکن است به اندازه سیر یا پیاز در فهرست خرید شما قرار نداشته باشد، اما افزودن آن به رژیم غذایی می تواند فواید سلامت مختلفی را به همراه داشته باشد.
غلات کامل یا سبوسدار مانند جو دوسر، گندم و جو کامل منابع خوبی برای پریبیوتیک ها غیر سبزیجات هستند. این محصولات پر استفاده به واسطه کاهش خطر بیماری قلبی و بیماری های متابولیک مانند چاقی و دیابت شناخته شده هستند. آنها حاوی ترکیبات بتا-گلوکان هستند. بتا-گلوکان ها در محصولات دیگری مانند مخمر، قارچ ها و جلبک دریایی نیز وجود دارند.
غلات کامل نه تنها فواید گوارشی ارائه می کنند، بلکه حاوی مواد مغذی مانند منیزیم، آهن و آنتی اکسیدان ها نیز هستند که برخی از آنها ممکن است در میوه ها و سبزیجات وجود نداشته باشند.
ممکن است درباره عسل به عنوان یک فیبر قابل گوارش فکر نکنید اما این ماده غذایی حاوی حدود 25 اُلیگوساکارید متفاوت است. بنابر مطالعه ای که در در سال 2013 در نشریه Nutrients منتشر شد، اُلیگوساکاریدها نشان داده اند که رشد سویه های پروبیوتیک بیفیدوباکتریا و لاکتوباسیلی را افزایش می دهند.
برگ های قاصدک یکی از منابع غذایی خوب برای پریبیوتیک ها محسوب می شود. همچنین، آنها منبع گیاهی خوبی برای ویتامین A، کلسیم، ویتامین K و آهن هستند.
برگ خام قاصدک را می توانید به سالادها اضافه کنید اما از آنجایی که طعم آن اندکی تلخ است، افراد بسیاری ترجیح می دهند برگ های قاصدک را با سبزی های برگدار شیرینتر و ملایمتر ترکیب کنند.
با توجه به محتوای فیبر زیاد (حدود 4 گرم در هر پیمانه پخته)، جای شگفتی نیست که مارچوبه یکی دیگر از منابع طبیعی خوب برای پریبیوتیک ها باشد.
مارچوبه نیز سرشار از اینولین و فروکتوالیگوساکاریدها است که هر دو می توانند به رشد باکتری های سالم روده کمک کنند. همچنین، مارچوبه سرشار از آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین های C و E است.
---------------------------
بیشتر بخوانید:
این که مصرف بیش از حد قند برای سلامت بدن انسان مضر است، یک راز نیست و آثار منفی مختلف آن بر سلامت از پشتیبانی علمی برخوردار هستند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث اپشنز"، قند برای قلب انسان مضر است و می تواند موجب بیماری کبد چرب شود. مصرف بیش از حد شیرینی ها می تواند مسیر تبدیل شدن مقاومت به انسولین به سندرم متابولیک و در نهایت دیابت را هموار کند.
همچنین، از مضرات مصرف بیش از حد قند برای سلامت دندان ها آگاه هستیم. افزون بر این، قند بیش از حد می تواند لثه ها را تخریب کرده و موجب بیماری پریودنتال شود که ارتباط مستقیمی با بیماری کلیوی، سرطان و آرتریت دارد.
نتایج مطالعه ای جدید در دانمارک ارتباط بین قند، بیماری لثه و برخی بیماری ها را بار دیگر تایید کرده است.
پژوهشگران دانمارکی در دانشگاه آرهوس طی یک پژوهش به بررسی مقالات علمی منتشر شده طی یک بازه زمانی 50 ساله درباره قند و بیماری ها پرداختند.
در شرایطی که قند هرگز به طور خاص به عنوان عاملی در ابتلا به بیماری پریودنتال مطرح نشده است، یک رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات ها نشان داده است که یک عامل خطر برای بیماری های دندان و دیگر بیماری های التهابی محسوب می شود.
به گفته پژوهشگران دانمارکی، بیماری پریودنتال شرایطی التهابی است و می توان از نظر این که چقدر باید سخت کار کنیم تا از آن پیشگیری کنیم همراه با دیابت، چاقی و بیماری قلبی در یک گروه قرار بگیرد.
ما می دانیم که باکتری ها می توانند از دهان به ریه ها سفر کرده و به این اندام ها آسیب برسانند. همچنین، یک باکتری خاص که موجب پریودنتیت می شود در مغز افراد مبتلا به بیماری آلزایمر مشاهده شده است.
زمانی که قند به رسوبات باکتریایی در لثه ها اضافه می شود، تعاملات شیمیایی که رخ می دهند مشابه با آنهایی هستند که موجب پوسیدگی دندان می شوند. خوشبختانه، این واکنش های شیمیایی با سوراخ شدن لثه ها همراه نیستند اما می توانند موجب بیماری لثه شوند.
اگر دارای لثه هایی بیمار هستید، این احتمال که دارای التهاب مزمن خفیف در سراسر بدن خود باشید، وجود دارد و این می تواند شما را بسیار بیمار کند.
همان گونه که مشخص است، مصرف قند یکی از مواردی است که در صدر زنجیره رویدادهای منتهی به التهاب، بیماری و ناتوانی قرار دارد.
برای افرادی که بیش از 40 سال سن دارند، به رغم تمام تلاش هایی که می توان انجام داد، التهاب در حال پیشرفت است. التهاب مزمن ناشی از افزایش سن (Inflammaging) اصطلاحی است که برای این حقیقت استفاده می شود و نشان می دهد که بدن ما با افزایش سن به تدریج ملتهبتر می شود.
سیستم ایمنی بدن ما در تمام این سال ها با بیماری ها مبارزه کرده است و این شرایط ویرانی هایی (التهاب) را به جای گذاشته است.
خوشبخانه چند تغییر ساده سبک زندگی می توانند به کند کردن آهنگ التهاب مزمن ناشی از افزایش سن یا به تاخیر انداختن زمان آغاز آن کمک کنند.
مصرف یک رژیم غذایی ضد التهاب
سطوح پروتئین واکنشی C در خون یک شاخص خوب درباره میزان التهاب موجود در بدن است. مطالعات نشان داده اند که رژیم های غذایی مانند رژیم غذایی مدیترانه ای می توانند سطوح این پروتئین را به میزان 20 درصد کاهش دهند.
پژوهش های دیگر نشان داده اند که مواد غذایی سرشار از پلیفنول ها، از جمله چای سبز، مبارزانی قدرتمند علیه التهاب هستند. اما مصرف شکر همراه با آنها می تواند موجب خنثی شدن آثار مفیدشان شود.
مصرف روغن ماهی
اسیدهای چرب موجود در روغن ماهی می توانند به مهار التهاب مزمن کمک کنند. در حقیقت، مطالعات نشان داده اند که مصرف 960 میلی گرم اسید ایکوزاپنتانوئیک (EPA) و 600 میلی گرم اسید دوکوزاهگزائنوئیک (DHA) در روز می تواند به میزان قابل توجهی سطوح پروتئین واکنشی C را کاهش دهد.
استفاده از ادویه های ضد التهاب
زردچوبه و زنجبیل دو گزینه عالی برای مقابله با التهاب هستند. شما می توانید از آنها در دستورالعمل های غذایی مختلف استفاده کنید.
------------------------------
بیشتر بخوانید: