محققان دانشگاه ایندیانا موفق به دستیابی به یک ترکیب جدید شدهاند که از گیاهان گرفته میشود و واکنش ضد التهابی در بدن ایجاد میکند.
به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، اگرچه روغنهای گیاهی معمولاً در "رایحه درمانی" کاربرد دارند، تحقیقات جدید محققان دانشگاه ایندیانا نشان میدهد که داروهای مبتنی بر آنها همچنین میتوانند در صورت استفاده موضعی به بهبودی زخمهای پوستی کمک کنند. همه اینها بسته به ماده خاصی است که در بعضی از این روغنها باعث کاهش التهاب میشود.
این ترکیب شیمیایی مورد نظر به "بتاکاروفیلن"(beta-carophyllene) معروف است. این ماده در روغنهای اسطوخودوس، رزماری و یلانگ یلانگ(گل درخت کانانگا که در جنوب شرق آسیا میروید) وجود دارد.
در مطالعهای که در دانشگاه ایندیانا انجام شده است، "بتاکاروفیلن" استخراج شده از این گیاهان روی زخمهای سطحی موشها اعمال شد.
در این مطالعه مشاهده شد که با این کار رشد سلول و مهاجرت سلولهای سالم به محل زخم افزایش یافته و باعث میشود که جراحات وارده سریعتر از حالت معمول بهبود مییابند. علاوه بر این، دانشمندان شاهد افزایش بیان ژن در سلولهای بنیادی فولیکول مو در محل آسیب دیده بودند. این نشان میدهد که در نهایت جای زخم کمتری به جا خواهد ماند.
بر اساس تحقیقات قبلی، مشخص شده بود که "بتاکاروفیلن" یک گیرنده را در بدن فعال میکند که به نوبه خود یک واکنش ضد التهابی در بدن ایجاد میکند. همین واکنش است که کلید این مطالعه است.
پروفسور "ساچیکو کویاما" سرپرست این مطالعه میگوید: در روند بهبود زخم مراحل مختلفی وجود دارد که از مرحله التهاب شروع میشود و به دنبال آن مرحله تکثیر سلولی و مرحله بازسازی صورت میگیرد. من فکر کردم ممکن است در صورت سرکوب التهاب، بهبود زخم تسریع شود و زودتر از مرحله التهاب به مرحله بعدی برویم.
وی معتقد است که ممکن است عوامل دیگری در این روند وجود داشته باشد که تحقیقات بعدی میتوانند به آنها دست یابند.
وی همچنین توصیه میکند که استفاده از روغنهای گیاهی روی زخمها به سادگی میتواند بهبود زخم را تسریع کند.
وی افزود: قبل از شروع کارآزمایی بالینی، چیزهای زیادی برای آزمایش وجود دارد، اما نتایج ما بسیار امیدوار کننده و هیجان انگیز است. جایی در آینده نزدیک ما خواهیم توانست با استفاده از ترکیبات شیمیایی موجود در روغنهای گیاهی، داروهای جدید تولید کنیم.
استفاده از بوها و روغنهای خاص برای رسیدن به یک میل فیزیکی یا حالت احساسی مطلوب یا کمک به درمان یک بیماری را رایحهدرمانی یا عطردرمانی میگویند. رایحهدرمانی یکی از شاخههای پزشکی جایگزین (آلترناتیو) بهشمار میآید.
رایحهدرمانی شاخهای از طب گیاهی است که در آن از برخی روغنهای گیاهی، بهصورت استنشاقی یا همراه با ماساژ، بهصورت موضعی (حمام یا کمپرس) استفاده میشود. استفاده از روغن عصارهای گیاهان برای حمایت و تعادل ذهن، بدن و روح و روان از جنبههای رایحهدرمانی است.
بر اساس یک باور قدیمی روغنهای معطر میتوانند برای تسکین درد، کاهش اضطراب و به عنوان خوابآور استفاده شود. هر روغن از ترکیبات شیمیایی زیادی تشکیل شده و خواص درمانی ویژه به خود دارد. مانند آلدئیدها که به عنوان آرام بخش عمل میکنند و کتنها که میتوانند موکولیتیک باشند و ترپنها که عملی مانند کورتیزون دارند. این مواد شیمیایی (فنلها، کتنها، ترپنها) اگر به میزان زیاد مورد استفاده قرار گیرند یا در بیماران بدحال به کار گرفته شوند، میتوانند ایجاد مسمومیت کنند. گاهی مسمومیت به عنوان یک تأثیر مضر ناشی از این روغنها میتواند به اشکال مختلف همانند سردرد خفیف یا میگرن شدید و زوزه گوش و سرگیجه تبدیل شود. این روغنها گاهی سبب اختلال در بویایی، تهوع، التهاب پوستی و تپش قلب میشوند.
این مطالعه در مجله PLOS ONE منتشر شده است.
از هزاران سال پیش تاکنون، انسان در جستجوی اکسیر جاودانگی و ابدیت است، که البته امروزه بیشتر شبیه افسانههاست تا واقعیت. به نظر میرسد گروهی از مردم، تمام این اسرار را میدانند و از عمر طولانی و سلامت عالی برخوردارند. آنها قوم مسلمان هونزا هستند که در شمال پاکستان زندگی میکنند؛ میانگین سنی آنها کمتر از ۱۰۰ سال نیست و عجیب نیست که بسیاری از آنها تا ۱۵۰ سالگی عمر میکنند!
مردم هونزا در نزدیکی کوههای قراقروم، در مکانی بنام «درّه جاویدانها» زندگی میکنند و قبایل مسلمان هستند و حدود ۹۲۰ هزار تن جمعیت دارند. چیزی که جای تعجب دارد این است که آنها مریض و پیر نمیشوند و ۷۰ سالگی برای آنها مرحله جوانی به حساب میآید. زنان و مردان دقیقاً مانند کودکان در سلامت عالی به سر میبرند و پوست تازه و شاداب دارند و اصلاً عجیب نیست که سن هر فرد از آنها به ۱۵۰ سال برسد، و زنان میتوانند حتی در ۷۰ و ۸۰ سالگی باردار شوند و بچه به دنیا بیاورند.
فاصله آنها از شهر و سر و صداهایش و دوری از تکنولوژی که باعث تنبلی میشود، و زندگی آنها در بین کوه ها، مهمترین رازهای جوانی دائمی و سن طولانی آنهاست. آنها فقط سبزیجات و میوه میخورند و با خوردن کمی شیر، تخم مرغ و پنیر پروتئین میگیرند. به ندرت و شاید سالی دو بار گوشت بخورند. گوشتی هم که میخورند، فقط گوشت گوسفند یا مرغ است؛ و فقط دو یا سه ماه در سال آب میوههای تازه مینوشند. حجم وعدههای غذایی مردم هونزا اندک است. وعده صبحانه آنها یک بشقاب زردآلوی تازه یا حبوبات جوشانده و نان هندی است. در فصل زمستان هنگام ناهار زردآلوی خشکِ در آبخوابانده و در فصل تابستان زردآلویتازه میخورند. شام آنها هم شامل نان هندی، سبزی و میوه فصل است و علاوه بر این که همیشه تمرین یوگا میکنند، عادت دارند در مسافتهای بسیار طولانی که کمتر از ۲۰ کیلومتر نیست، در روز قدم بزنند.
زندگی ابتدایی آنها و هماهنگیشان با طبیعت و کوهها باعث شده است که به بیماریهای عصر جدید آلوده نشوند، بیماریهای سرطانی را نمیشناسند؛ آنها از آجیلهای خشک بسیار میخورند که حاوی B-۱۷-۱۷ هستند و در بدن به مادّه ضد سرطانی تبدیل میشوند و دیابت، چاقی، فشار خون، سوء هاضمه یا زخم معده و سایر بیماریها را به دلیل اینکه هیچوقت نگرفته اند، نمیشناسند. هیچ یک از همهگیریهای کشنده که به سایر نقاط دنیا سرایت کردهاند به آنها نرسیده است و تنها چیزی که از آن رنج میبرند، اختلالات چشم ناشی از دود بر اثر پختن و آماده سازی غذا با آتش است.
_______________________________________________________________________________
بیشتر بخوانید:
ده نفر از عجیب ترین آدمهای دنیا (یک ایرانی هم بین اینها هست)
_______________________________________________________________________________
در سال ۱۹۸۴ میلادی اتفاقی که در فرودگاه لندن رخ داد باعث شهرت مردم هونزا شد، روی پاسپورت مردی به نام «عبدمبندو» تاریخ تولد ۱۹۳۲ نوشته شده بود، در حالی که چهره اش شبیه جوانهای سی ساله به نظر میرسید، او را بازداشت کردند و پس از بازجویی درباره مردمش و سبک زندگی آنها صحبت کرد.
معنی هانزا یعنی: متحد شدن با هم در یک جبهه مثل تیر (پیکان)
قبایل هانزا به زبان بروشسکی صحبت میکنند.
این عقیده وجود دارد که آنها نوادگان سربازان یکی از لشکرهای اسکندر مقدونی هستند که در گذرگاه باریکی در هیمالیا، راه خود را گمکردند.
منبع: بیتوته
از گذشته های دور، مردم از سیر به عنوان یک ماده غذایی و همچنین گزینه ای طبیعی برای درمان بیماری ها استفاده می کنند. سیر عطر و طعم خوبی به غذا می بخشد و همچنین از خواص تقویت کننده سلامت انسان برخوردار است.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پاور آو پازیتیویتی"، روغن سیر نیز همانند خود سیر گزینه ای با فواید سلامت مختلف و نسبتا ارزان است. در ادامه با برخی فواید سلامت این ماده غذایی مفید بیشتر آشنا می شویم.
سیر یکی از سالمترین و مغذیترین مواد غذایی است. تنها یک حبه سیر حاوی دو درصد از مقدار مصرف توصیه شده روزانه برای منگنز و ویتامین B6 است و همچنین می تواند یک درصد از مقدار مصرف توصیه شده برای سلنیم و ویتامین C را تامین کند. سیر منبع خوبی برای مواد معدنی دیگر مانند کلسیم، مس، آهن، فسفر و پتاسیم نیز است.
سرطان ریه یکی از دلایل اصلی مرگ و میر انسان ها در جهان است و سهمی حدود 18 درصدی را در این زمینه به خود اختصاص داده است. برخی دانشمندان بر این باورند که ترکیبات ارگانوسولفور موجود در سیر می توانند آثار محافظتی در برابر سرطان ریه ایجاد کنند.
در مطالعه ای که در نشریه Cancer Prevention Research منتشر شد، دانشمندان چینی دریافتند احتمال ابتلا به سرطان ریه در افرادی که حداقل دو بار در هفته سیر خام مصرف می کردند، نسبت به آنهایی که این کار ار انجام نمی دادند، 44 تا 72 درصد کمتر است. احتمال کمتری دارد به سرطان ریه مبتلا شوند. این مطالعه با حضور تقریبا 6,000 نفر و طی یک بازه زمانی هفت ساله انجام شد.
مطالعه ای که توسط پژوهشگران کالج کینگ و دانشگاه آنگلیای شرقی انجام شد، نشان داد که سبزیجاتی مانند سیر و پیاز ممکن است به کاهش علائم آرتریت، به ویژه استئوآرتریت یا آرتروز، کمک کنند. آرتروز بیماری است که به واسطه تخریب غضروف در مفاصل و ساییده شدن استخوان ها روی یکدیگر رخ می دهد.
روغن سیر از خواص آنتی بیوتیک قوی برخوردار است. آنتی بیوتیک ها داروهایی هستند که رشد باکتری ها و میکروارگانیزم ها را مهار یا آنها را از بین می برند.
مطالعه ای که در نشریه Journal of Antimicrobial Chemotherapy منتشر شد، نشان داد که ترکیبی در سیر به نام سولفید دیآلیل می تواند در برابر باکتری کامپیلوباکتر حتی تا 100 برابر موثرتر عمل کند. کامپیلوباکتر یکی از دلایل اصلی بیماری روده است.
یکی دیگر از ترکیبات موجود در روغن سیر به نام تریسولفید دیآلیل می تواند به بهبود شرایط قلب کمک کند. تیم پژوهشی در دانشگاه اموری دریافتند که تریسولفید دیآلیل ممکن است درمانی موثر برای نارسایی قلبی باشد. ترکیبی دیگر در روغن سیر به نام سولفید هیدروژن نیز خواص محافظت کننده قلب را نشان داده است.
در مطالعه ای که در نشریه Journal of Agricultural and Food Chemistry منتشر شد، مشخص شد میزان آسیب قلبی در موش هایی که سکته قلبی را تجربه کرده بودند و سولفید دیآلیل دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل 61 درصد کمتر بوده است.
همچنین، روغن سیر اثر محافظتی قوی در برابر کاردیومیوپاتی (بیماری عضله قلب) که به واسطه دیابت رخ می دهد را نشان داده است.
پرفشاری خون یا فشار خون بالا یکی از دلایل کلیدی ابتلا به بیماری های قلبیعروقی، مانند حمله قلبی و سکته مغزی است. در واقع، بیماری قلبی یکی از دلایل اصلی مرگ و میر انسان ها در جهان است.
برخی مطالعات نشان داده اند که مواد موجود در عصاره سیر می توانند به کاهش فشار خون در افراد مبتلا به پرفشاری خون کمک کنند. در یک مطالعه که در نشریه Journal of Nutritional Biochemistry منتشر شد، پژوهشگران دریافتند که عصاره سیر به کاهش چشمگیر فشار خون سیستولیک و فشار خون دیاستولیک کمک کرده است. همچنین، این ماده به کاهش واکنش های اکسیداسیون در بدن کمک کرده بود.
همانگونه پیشتر اشاره شد، سیر از خواص آنتی اکسیدانی قوی برخوردار است. دانشمندان خواص آنتی اکسیدانی سیر را با چندین ترکیب فعال موجود در این ماده غذایی از جمله اس-استیلسیستئین، اس-آلیل-مرکاپتو، و ان(آلفا)-فروکتوزیل آرژنین مرتبط می دانند.
مطالعه ای که در نشریه Journal of Nutrition منتشر شد، نشان داد که خواص آنتی اکسیدانی عصاره سیر کهنه خطر زوال عقل را کاهش می دهد. از این رو، عصاره سیر کهنه ممکن است از طریق محافظت از نورون ها در برابر سمیت عصبی و آپوپتوز یا خودکشی برنامه ریزی شده سلول به پیشگیری از زوال شناختی کمک کند.
در گذشته، ورزشکاران از سیر به عنوان ماده ای برای تقویت عملکرد بدنی خود استفاده می کردند. در فرهنگ های باستانی باور بر این بود که سیر ظرفیت کاری افراد را تقویت می کند و خستگی کارگران را کاهش می دهد.
مطالعه ای که در نشریه Indian Journal of Physiology and Pharmacology منتشر شد، نشان داد که روغن سیر می تواند به طور قابل توجهی حجم کاری روی قلب را کاهش دهد که به بهبود عملکرد و تحمل ورزشی بهتر منتج می شود.
در این مطالعه، شرکت کنندگان دو بار در روز چهار کپسول (در مجموع هشت کپسول) روغن سیر مصرف می کردند. نکته جالب توجه این بود که چنین نتایجی تنها طی یک بازه زمانی شش هفته ای حاصل شدند.
برخی مطالعات با حضور سوژه های حیوانی نشان داده اند که مصرف سیر به افزایش سطوح استروژن و پیشگیری از زوال استخوانی کمک می کند. در مطالعه ای با حضور سوژه های انسانی نیز زنان یائسه که روزانه دو گرم عصاره سیر کهنه مصرف می کردند، کاهش نشانگرهای کمبود استروژن در بدن را تجربه کردند.
همانگونه که پیشتر اشاره شد، پژوهش های علمی ارتباط بین مصرف سیر و پیشگیری از آرتروز را نیز نشان داده اند.
برخی پژوهش ها نشان داده اند که ترکیبات موجود در سیر می توانند به کاهش غلظت سرب در خون و بافت های بدن کمک کنند. در یک مطالعه که در نشریه Basic & Clinical Pharmacology and Toxicology منتشر شد، پژوهشگران شرایط 117 کارگر که در کارخانه تولید باتری خودرو کار می کردند را مورد بررسی قرار دادند. آنها به این کارگران سه بار در روز و برای چهار هفته 1,200 میکروگرم آلیسین، یک ترکیب فعال موجود در سیر، دادند. پس از این مدت، پژوهشگران شاهد کاهش چشمگیر غلظت سرب در خون این افراد بودند.
با توجه به آثار مثبت مصرف سیر بر سلامت انسان، مانند کاهش پرفشاری خون، خطر سرطان و موارد دیگر، شاید چندان غیر منطقی نباشد که این ماده غذایی را گزینه ای کارآمد برای پیشگیری از مرگ زودرس و افزایش طول عمر انسان در نظر بگیریم.
پروتئین سویا یکی از رایجترین مواد موجود در محصولات غذایی مختلف است. با این وجود، بحث های بسیاری درباره فواید و خطرات مرتبط با مصرف پروتئین سویا وجود دارند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ارگانیک فکتس"، پروتئین سویا نوعی پروتئین ایزوله است که از دانه های سویا حاصل می شود. پروتئین سویا یک منبع خوب برای استفاده توسط افرادی است که رژیم های غذایی گیاهخواری یا وگان را دنبال می کنند و یا آنهایی که قصد دارند از مصرف محصولات لبنی پرهیز کنند. در شرایطی که افراد بسیاری پودر پروتئین سویا ایزوله را برای فواید آن تحسین می کنند، برخی دیگر آن را به عنوان یک محصول غذایی بحث برانگیز در نظر می گیرند. این در شرایطی است که پروتئین سویا در تولید محصولات مختلف از جمله شیر سویا، میسو، تمپه، توفو، انواع مختلف جایگزین های گوشت، شیک های پروتئینی و غلات صبحانه مختلف استفاده می شود.
همانگونه که از نام آن مشخص است، پروتئین سویا سرشار از ماده مغذی پروتئین است و یک وعده 100 گرمی آن حاوی 88.3 گرم پروتئین است. همچنین، این محصول سرشار از مواد معدنی مختلف مانند کلسیم، آهن، فسفر، منیزیم، سدیم، پتاسیم، و روی است. پروتئین سویا حاوی برخی ویتامین ها مانند فولات، ویتامین B6، نیاسین، ریبوفلاوین و تیامین نیز است.
نکته دیگری که پروتئین سویا را به گزینه ای سالمتر تبدیل می کند فاقد شکر و کربوهیدرات بودن آن است. به طور همزمان، این پروتئین منبع خوبی از آب و انرژی را برای بدن تامین می کند.
برخی مطالعات نشان داده اند که پروتئین سویا می تواند برای سلامت قلب، چاقی، بارداری، سرطان و موارد دیگر مفید باشد. در ادامه با فواید سلامت این محصول بیشتر آشنا می شویم.
بنابر مطالعه ای که در نشریه Journal of Perinatal Education منتشر شد، پروتئین سویا منبع خوبی برای ویتامین D است. همچنین، این مطالعه بیان کرد که شیر غنی شده یا شیر سویای غنی شده منابع غذایی قابل اعتماد برای این ویتامین هستند زیرا محصولات لبنی دیگر فاقد این ویتامین یا حاوی میزان کمی از آن هستند. از این رو، برای زنانی که تمایل یا دسترسی به نور خورشید برای تولید طبیعی ویتامین D در بدن خود ندارند، شیر سویا می تواند به عنوان یک مکمل غذایی خوب عمل کند.
مطالعه ای که در نشریه Journal of Carcinogenesis منتشر شد، نشان داد که پروتئین سویا به مهار رشد پیش ماده ای برای سرطان روده بزرگ کمک می کند. در این مطالعه موش های باردار و شیرده که یک رژیم غذایی حاوی پروتئین سویا را دنبال می کردند یک اثر ضد سرطان بلند مدت را تجربه کردند.
مطالعه ای دیگر که در سال 2017 در نشریه Medicines منتشر شد، نشان داد که ایزوفلاون های موجود در سویا ممکن است به پیش بینی بهتر سرطان پستان کمک کنند.
پژوهش انجمن قلب آمریکا در سال 2008 نشان داد که پروتئین ایزوله شده سویا ممکن است به کاهش کلسترول بد (LDL) در بدن کمک کند، اما اثری بر کلسترول خوب (HDL)، یا فشار خون نداشت.
برخی مطالعات نشان داده اند در جوامع آسیایی که سویا یکی از اجزا ثابت رژیم غذایی آنها محسوب می شود، خطر بیماری های قلبی نسبت به افرادی که رژیم های غذایی غربی را دنبال می کنند، کمتر است. مطالعه ای که در نشریه Circulation منتشر شد، کاهش 9.3 درصد در سطوح کلسترول کلی، 12.9 درصد در سطوح کلسترول بد، و 10.5 درصدی در سطوح تری گلیسیرید را نشان داد. این آثار کاهنده کلسترول خون، پروتئین سویا را به گزینه ای خوب برای سلامت قلب تبدیل می کنند.
بنابر مطالعه ای که در نشریه American Journal of Clinical Nutrition منتشر شد، پروتئین سویا به کنترل هایپرگلیسمی، هایپرلیپیدمی، هایپرانسولینمی، و وزن بدن کمک می کند. این فواید منحصر به فرد پروتئین سویا می تواند به افراد مبتلا به دیابت و غیر دیابتی ها در تنظیم و کنترل قند خون و چاقی کمک کند.
مطالعه ای که در نشریه Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism منتشر شد، نشان داد که پروتئین سویا می تواند به پیشگیری از تحلیل تراکم استخوانی در زنان پس از ورود به دوره یائسگی کمک کند. همچنین، این مطالعه نشان داد که پروتئین سویا ممکن است خطر ابتلا به پوکی استخوان را در زنان پیش و پس از یائسگی کاهش دهد یا روند پیشرفت آن را کند سازد.
سویا یک پروتئین کامل است به این معنی که حاوی تمام اسیدهای آمینه مورد نیاز بدن است. در شرایطی که سویا ممکن است منبع پروتئین بهتری نسبت به پروتئین وی (Whey) نباشد، برخی مطالعات نشان داده اند که بهتر از پروتئین کازئین است. مطالعات نشان داده اند که پروتئین سویا در ترکیب با منابع دیگر پروتئین بهترین عملکرد را ارائه می کنند. همچنین، برخی مطالعات نشان داده اند که پروتئین سویا در ترکیب با لبنیات ممکن است نتایج بهتری ارائه کند، از این رو به بهبود سلامت عضلانی کمک می کند.
گمانه زنی های بسیاری درباره این که پروتئین سویا برای سلامت انسان خوب یا بد است، وجود دارند. در شرایطی که به برخی فواید پروتئین سویا در بالا اشاره شد، در ادامه نگاهی به عوارض جانبی بالقوه آن خواهیم داشت.
فیتات ها: مطالعه ای که در نشریه Journal of Agriculture and Food Chemistry منتشر شد، نشان داد که پروتئین سویا حاوی ضد مواد مغذی به نام فیتات ها است که محتوای آهن و روی را در آن کاهش می دهند. با این وجود، فیتات ها به تنهایی منجر به آثار منفی بر سلامت انسان نمی شوند مگر آن که به پروتئین سویا به عنوان منبع تامین آهن و روی خود وابسته باشید. از این رو، دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل توصیه شده است که سطوح مطلوب از مواد مغذی مورد نیاز را در اختیار بدن قرار می دهد.
عملکرد تیروئید: برخی مطالعات نشان داده اند که پروتئین سویا ممکن است بر عملکرد غده تیروئید در بدن انسان تاثیرگذار باشد. وجود ایزوفلاون ها در سویا می تواند در عملکرد تیروئید و تولید هورمون های آن اختلال ایجاد کند. با این وجود، برای نتیجه گیری قطعی به پژوهش های بیشتری در این زمینه نیاز است زیرا برخی مطالعات اثر کوچک یا هیچ گونه اثری بر عملکرد تیروئید را نشان نداده اند.
هورمون ها: برخی افراد به واسطه محتوای فیتواستروژن ها که ممکن است بر سطوح هورمونی در بدن تاثیرگذار باشد از مصرف پروتئین سویا پرهیز می کنند. همچنین، ادعاهایی مبنی بر تاثیر آن بر کاهش سطوح تستوسترون در مردان وجود دارد، اگرچه پژوهش ها ارتباطی بین این دو را نشان نداده اند.
محصولات سویا اغلب به موضوع داغی برای بحث تبدیل می شوند زیرا گاهی اوقات از سویای اصلاح شده ژنتیکی در تهیه آنها استفاده می شود. با این وجود، به پژوهش های بیشتر برای نتیجه گیری قطعی در این زمینه نیاز است.