درباره اهمیت تعادل اسیدی-قلیایی خوراک و نقش آن در سلامت و چگونگی نگهداری آن تعادل

8264726242

چگونه با تعادل pH بدن از واگیر کرونا در امان بمانیم؟

هر اندامی در بدن انسان از ریه ها تا استخوان ها، مغز، قلب، کبد، کلیه ها، معده، روده و پوست تحت تاثیر اسیدیته قرار می گیرد. بر همین اساس، اگر بدن شما بیش از اندازه اسیدی باشد، احساس خوبی نخواهید داشت.

هنگامی که بدن وارد حالت اسیدوز می شود، به محیطی خوب برای شکل گیری بیماری تبدیل می شود. هنگامی که وضعیت قلیایی بدن در سطح مناسب حفظ شود، التهاب مزمن که یکی از دلایل اصلی ابتلا به بسیاری از بیماری ها محسوب می شود، کمتر تجربه خواهد شد.

در شرایط کرونایی با تعادل بخشیدن به pH بدن و پرهیز از اسیدی شدن آن زمینه درگیری با ویروس کویدو 19 را به طور قابل ملاحظه‌ای می‌توان کاهش داد.

به گزارش سلامت سبز به نقل از “لیو لاو فروت“، یکی از دلایل ضعف و آسیب به سیستم ایمنی ما که در این شرایط شیوع کروناویروس اهمیت دارد، اسیدی شدن بدن است. سیستم ایمنی بدن در شرایطی که وضعیت PH بدن اسیدی یا به اصطلاح اسیدوز می شود آسیب پذیر تر است و از آنجا که کروناویروس جدید کویدو ۱۹ به افرادی حمله می کند که دچار ایمنی پایین هستند، تغییر pH بدن به قلیایی می توان به ما در مقابله با کرونا کمک کند.

بدن اسیدی چیست؟

هر اندامی در بدن انسان از ریه ها تا استخوان ها، مغز، قلب، کبد، کلیه ها، معده، روده و پوست تحت تاثیر اسیدیته قرار می گیرد. بر همین اساس، اگر بدن شما بیش از اندازه اسیدی باشد، احساس خوبی نخواهید داشت.

هنگامی که بدن وارد حالت اسیدوز می شود، به محیطی خوب برای شکل گیری بیماری تبدیل می شود. هنگامی که وضعیت قلیایی بدن در سطح مناسب حفظ شود، التهاب مزمن که یکی از دلایل اصلی ابتلا به بسیاری از بیماری ها محسوب می شود، کمتر تجربه خواهد شد.

هنگامی که بدن در یک وضعیت اسیدیته مزمن قرار دارد، مواد معدنی از اندام های حیاتی و استخوان ها تخلیه می شوند تا اسید خنثی شده و از بدن خارج شود. این مساله یکی از دلایل روند افزایشی ابتلا به پوکی استخوان است. با تخلیه کامل مواد معدنی، جایگزینی برای آنها وجود ندارد و بدن هر چه بیشتر اسیدی می شود و شرایط برای ابتلا به بیماری هایی مانند سرطان فراهم می شود. حالت اسیدیته بدن باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان و بروز بسیاری از بیماری ها مانند آرتریت، عفونت لثه، آنژین و غیره می شود.

بیشتر غلات، لبنیات، سویا و گوشت اسیدی هستند. قهوه، الکل، غذاهای فرآوری شده، قند پالایش شده، جایگزین های قند و روغن های اصلاح شده ژنتیکی نیز بسیار اسیدی هستند. هنگامی که چیزی می خورید، مواد زائد اسیدی از سوخت و ساز این غذاها شکل می گیرند. این مواد زائد باید خنثی یا دفع شوند و در این شرایط است که غذاهای قلیایی به کار می آیند. آنها اسیدهای یک رژیم غذایی ناسالم را به معنای واقعی خنثی می سازند.

نشانه‌های بدن اسیدی

۲۰ نشانه اسیدی بودن بیش از حد بدن شامل موارد زیر می شوند:

– مخاط / خلط زیاد
– سرفه مزمن
– درد قفسه سینه
– خستگی مزمن
– مشکلات سینوسی
– پوکی استخوان
– بیماری های عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و زوال عقل
– وضوح ذهنی کاهش یافته
– آسیب قلبی عروقی ناشی از پلاک های اسیدی – خطر افزایش یافته حمله قلبی و سکته مغزی
– عفونت های مثانه و کلیه
– نقص سیستم ایمنی بدن
– مشکلات پوستی مانند اگزما، آکنه، راش، و تمامی انواع درماتیت
– مشکلات مربوط به معده از جمله نفخ، سوء هاضمه، بازگشت اسید، و گاز بیش از حد
– عفونت های کاندیدا و مخمری
– افزایش وزن و/یا چاقی
– دیابت
– آلرژی
– سیاتیک و سفتی گردن
– پوسیدگی و حساسیت لثه
– درد مفاصل و درد عضلات

چه بخوریم تا تعادل بدن حفظ شود

لازم است که مواد غذایی قلیایی به اندازه کافی مصرف شود تا اثرات مواد غذایی اسیدی و همچنین برخی عادت هایی که بدن را اسیدی می کنند و PH آن را کاهش می دهند (مانند پرخوری یا ورزش سنگین) را خنثی کرده و بدن را به تعادل برساند. اگر تغذیه ما صرفاً حاوی مواد غذایی اسیدی باشد و مواد غذایی قلیایی به میزان کافی مصرف نشود، بدن در معرض پیری زودهنگام قرار می گیرد.

البته نباید فراموش کرد که هیچ ماده غذایی صرفاً خوب یا مضر وجود ندارد و اشاره کردن به مواد غذایی اسیدی یا قلیایی به این معنی نیست که به دلیل مصرف برخی از آن ها از خیر برخی دیگر گذشت. مثل همیشه راز سلامتی در داشتن تغذیه مناسب و حفظ تعادل بین مواد غذایی اسیدی و قلیایی است. چون این دو گروه غذایی برای عملکرد خوب بدن از اهمیت بالایی برخوردارند.

مواد غذایی اسیدی

در ادامه به مواد غذایی اسیدی پرمصرف روزانه اشاره می کنیم:

گوشت‌های قرمز

تمام انواع گوشت ها اسیدی هستند که در بین آن ها می توان به گوشت بره، اردک، بوقلمون، گوشت آهو، گوشت خرگوش، سوسیس، کالباس و غیره اشاره کرد.

ماهی ها و غذاهای دریایی

ماهی ها مواد غذایی مفیدی هستند که در عین حال اسیدی محسوب می شوند. از بین غذاهای دریایی اسیدی ترین ها میگو، صدف های خوراکی و انواع خرچنگ ها و غیره که در برخی فرهنگ ها مصرف می شوند هستند.

محصولات لبنی

شیر از جمله شیر گاو، شیر بز و شیر گوسفند، کره، پنیر، خامه، بستنی، ماست و کفیر جزو محصولات لبنی اسیدی محسوب می شوند.

غلات

تمام غلات تصفیه شده، جوی دوسر، گندم، ذرت، جو، کینوا، برنج، گندم سیاه، چاودار، محصولات غذایی تهیه شده از آرد مانند نان، پاستاها و غیره جزو مواد غذایی اسیدی هستند.

میوه‌ها و سبزیجات اسیدی

از بین میوه ها و سبزیجات اسیدی می توان به سیاه گیله، زغال اخته، انگور فرنگی، زردآلو، آلو و میوه های کنسروی، کدو حلوایی، زیتون، تره فرنگی و آرتیشو اشاره کرد. فندق، گردو، پسته، بادام هندی و حبوباتی مانند لوبیا سفید، قرمز و سیاه، نخود، سویا، عدس و لپه و ذرت نیز جزو مواد غذایی اسیدی هستند.

نوشیدنی‌های اسیدی

چای، قهوه، سوداها، نوشیدنی های الکلی، شیرهای گیاهی مانند شیر برنج و شیر سویا نیز جزو نوشیدنی های اسیدی محسوب می شوند.

از دیگر مواد غذایی اسیدی می تواند به قندهای تصفیه شده، مواد غذایی صنعتی، فست فودها، سس خردل، کچاپ و مایونز و همچنین سرکه اشاره کرد.

مواد غذایی قلیایی

سبزیجات به غیر از مواردی که در بالا اشاره شد به صورت خام یا بخارپز شده خاصیت قلیایی دارند. سیب زمینی و سیب زمینی شیرین نیز جزو سبزیجات قلیایی هستند. می توانید به سراغ میوه های شیرین و رسیده نیز بروید. موز، سیب های غیرترش، گلابی، هلو، گیلاس، انگورها، هندوانه، خرما، میوه درخت کاج و آووکادو جزو میوه های قلیایی هستند. کنجد، بادام و روغن های کلزا، روغن گردو، روغن سویا، روغن زیتون، روغن جوانه گندم، روغن کنجد، روغن آفتاب گردان و روغن دانه کتان نیز جزو دانه ها و روغن های قلیایی محسوب می شوند. جلبک های خوراکی نیز قلیایی بوده و به حفظ تعادل اسیدی بازی بدن کمک می کنند.

۴ ترفند ساده برای حفظ تعادل اسیدی – قلیایی بدن

یک لیوان آب سبزیجات

سبزیجات برای قلیایی کردن بدن لازم هستند. فرقی نمی کند این مواد غذایی به صورت خام یا به شکل آب سبزیجات مصرف شود. در هر دو صورت بدون اینکه به واسطه فیبرهایشان باعث تحریک روده ها شوند انرژی بدن را افزایش می دهند. بنابراین بهتر است دو سبزی را با هم مخلوط کنید. به عنوان مثال ۲ عدد هویج و ۱ عدد چغندر کوچک یا ۱ عدد هویج و نصف کرفس برای تهیه یک نوشیدنی قلیایی بسیار موثر هستند. بهتر است از سبزیجات فصل استفاده کنید. افزودن کمی زنجبیل و جعفری نیز کمک کننده است.

یک لیوان آب سبزه جو

این نوشیدنی که از سبزه جو تهیه می شود حاوی کلروفیل بوده و به تمیز شدن بدن و همچنین تأمین ویتامین ها و آنتی اکسیدان های مورد نیاز آن کمک می کند. مصرف نوشیدنی سبزه جو یک روش فوق العاده برای قلیایی کردن بدن است. اگر پودر سبزه جو یا قرص آنرا در اختیار داشته باشید می توانید با حل کردن آن در آب این نوشیدنی را تهیه کنید.

سیب زمینی

یکی از قلیایی ترین سبزیجات موجود سیب زمینی است. البته به شرطی که آن را به صورت سیب زمینی سرخ کرده میل نکنید. سیب زمینی تازه فوق العاده است حتماً آن را بخارپز و خرد کنید و با میزان اندکی روغن زیتون به مدت ۲۰ دقیقه در فر قرار داده و میل کنید. این کار به قلیایی شدن بدنتان کمک می کند.

جوانه گندم

جوانه های گندم سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی و عناصر مغذی است و برای قلیایی کردن تغذیه تان کارساز هستند. استفاده از این جوانه ها در کنار غذا یکی از روش های خوب برای افزایش حالت قلیایی بدن است.

منبع: سایت سلامت سبز

--------------------------------------------

بیشتر بخوانید:

برای آنها که اضطراب ابتلا به کرونا دارند!

اطلاعات ایمنی مواد غذایی برای کودکان 5 سال و کوچکتر

لینک کوتاه: asriran.com/0030xT

8264726242

چند منبع طبیعی پری‌بیوتیک‌ برای تقویت سلامت روده

8 منبع طبیعی پری‌بیوتیک‌ برای تقویت سلامت روده

شاید با غذاهای پروبیوتیک و فواید سلامت آنها برای روده آشنا باشید اما پری‌بیوتیک ها نیز به همان اندازه اهمیت دارند.

چه به واسطه مصرف باکتری های مفید در قالب مکمل ها یا مصرف یک کاسه ماست، احتمالا چیزهایی درباره پروبیوتیک ها، ارگانیسم های کوچکی موجود در غذاهای تخمیر شده، شنیده اید. اما آیا می دانستید که پروبیوتیک ها نیز برای ادامه زندگی خود به غذا نیاز دارند؟

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "لیو استرانگ"، این جایی است که پری‌بیوتیک ها، نوعی فیبر، وارد بازی می شوند. در شرایطی که بیشتر میوه ها و سبزیجات سرشار از فیبر منبع خوبی برای پری‌بیوتیک ها هستند، برخی نسبت به دیگران گزینه های بهتری محسوب می شوند.

پری‌بیوتیک ها چه هستند؟

شاید با غذاهای پروبیوتیک و فواید سلامت آنها برای روده آشنا باشید اما پری‌بیوتیک ها نیز به همان اندازه اهمیت دارند. در شرایطی که غذاهای پروبیوتیک، مانند ماست یا کلم ترش، باکتری های زنده و دوستدار روده را ارائه می کنند، غذاهای پری‌بیوتیک در واقع باکتری های روده را تغذیه می کنند.

بدن انسان در واقع توانایی گوارش پری‌بیوتیک ها را ندارد، از این رو، باکتری های موجود در دستگاه گوارش آنها را تخمیر می کنند. این به رشد باکتری های خوب روده کمک می کند که می تواند به گوارش سالم و مبارزه با التهاب کمک کند.

پری‌بیوتیک ها به تغذیه پروبیوتیک ها کمک می کنند، از این رو، تکثیر آنها می تواند به شکل‌گیری یک میکروبیوم قوی‌تر کمک کند. یک میکروبیوم سالم نه تنها می تواند گوارش و جذب مواد مغذی را بهبود ببخشد، بلکه سیستم ایمنی را تقویت کرده و حتی خلق و خوی انسان را بهبود می بخشد.

زمانی که پروبیوتیک ها و پری‌بیوتیک ها همراه با هم مصرف می شوند، این شرایط سینبیوتیکس نامیده می شود زیرا در کنار هم عملکرد بهتر و قوی‌تری را ارائه می کنند.

مانند پروبیوتیک ها، شما می توانید پری‌بیوتیک ها را در قالب مکمل مصرف کنید اما برخی غذاهای سرشار از فیبر نیز وجود دارند که منابع طبیعی برای پری‌بیوتیک ها هستند. برای تقویت سلامت روده، پری‌بیوتیک ها باید به طور منظم در رژیم غذایی روزانه شما حضور داشته باشند. هرچه پری‌بیوتیک بیشتری در رژیم غذایی شما وجود داشته باشد، مواد مغذی بیشتری از جمله ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها نیز جذب بدن خواهند شد.

موز

موز به واسطه محتوای پتاسیم خود شناخته شده است، اما این میوه غذای خوبی برای باکتری های روده نیز محسوب می شود. موز حاوی فروکتولیگوساکاریدها (FOS)، مولکول های فروکتوز که بدن نمی تواند آنها را تجزیه کند اما توسط باکتری های روده متابولیز می شوند. فروکتولیگوساکاریدها که به عنوان فیبر غذایی دسته بندی می شوند نه تنها رشد میکروارگانیزم های روده را تقویت می کنند، بلکه می توانند به گوارش سالم در بدن نیز کمک کنند.

سیب زمینی ترشی

سیب زمینی ترشی یا کنگر فرنگی اورشلیم (Jerusalem Artichoke) نوعی سبزی ریشه ای با رنگ بژ و ظاهری متفاوت نسبت به کنگر فرنگی معمولی است.

سیب زمینی ترشی به واسطه محتوای زیاد اینولین، نوعی فیبر پری‌بیوتیک، خود بسیار مورد توجه قرار گرفته است. اینولین یک کربوهیدرات غیر قابل گوارش است که به عنوان یک فروکتان نیز شناخته می شود. اینولین نه تنها به افزایش باکتری های سالم روده کمک می کند، بلکه می تواند به افزایش جذب مواد معدنی و تقویت سیستم ایمنی بدن نیز کمک کند.

ریشه کاسنی

ریشه کاسنی سرشار از اینولین است و یک ماده پر استفاده در تولید محصولات غذایی محسوب می شود که به بافت بهتر و کاهش مقدار چربی یا قند موجود در آنها کمک می کند. در شرایطی که ممکن است خود ریشه کاسنی را مصرف نکرده باشید، این محصول برای افزایش محتوای فیبر اغلب به غذاهای فرآوری شده مانند کلوچه ها اضافه می شود.

اینولین می تواند به تقویت گوارش سالم کمک کند و همچنین مطالعه ای در سال 2017 که در نشریه Journal of Clinical Gastroenterology منتشر شد، نشان داد این ترکیب توسط افراد دارای معده حساس که به طور منظم از پریشانی گوارشی رنج می برند به خوبی تحمل می شود.

خانواده آلیوم: تره فرنگی، سیر و پیاز

محصولاتی مانند پیاز، سیر و تره فرنگی که عضو خانواده سبزیجات آلیوم هستند سرشار از فروکتوالیگوساکاریدها هستند. اگرچه تره فرنگی ممکن است به اندازه سیر یا پیاز در فهرست خرید شما قرار نداشته باشد، اما افزودن آن به رژیم غذایی می تواند فواید سلامت مختلفی را به همراه داشته باشد.

غلات کامل

غلات کامل یا سبوس‌دار مانند جو دوسر، گندم و جو کامل منابع خوبی برای پری‌بیوتیک ها غیر سبزیجات هستند. این محصولات پر استفاده به واسطه کاهش خطر بیماری قلبی و بیماری های متابولیک مانند چاقی و دیابت شناخته شده هستند. آنها حاوی ترکیبات بتا-گلوکان هستند. بتا-گلوکان ها در محصولات دیگری مانند مخمر، قارچ ها و جلبک دریایی نیز وجود دارند.

غلات کامل نه تنها فواید گوارشی ارائه می کنند، بلکه حاوی مواد مغذی مانند منیزیم، آهن و آنتی اکسیدان ها نیز هستند که برخی از آنها ممکن است در میوه ها و سبزیجات وجود نداشته باشند.

عسل

ممکن است درباره عسل به عنوان یک فیبر قابل گوارش فکر نکنید اما این ماده غذایی حاوی حدود 25 اُلیگوساکارید متفاوت است. بنابر مطالعه ای که در در سال 2013 در نشریه Nutrients منتشر شد، اُلیگوساکاریدها نشان داده اند که رشد سویه های پروبیوتیک بیفیدوباکتریا و لاکتوباسیلی را افزایش می دهند.  

برگ قاصدک

برگ های قاصدک یکی از منابع غذایی خوب برای پری‌بیوتیک ها محسوب می شود. همچنین، آنها منبع گیاهی خوبی برای ویتامین A، کلسیم، ویتامین K و آهن هستند.

برگ خام قاصدک را می توانید به سالادها اضافه کنید اما از آنجایی که طعم آن اندکی تلخ است، افراد بسیاری ترجیح می دهند برگ های قاصدک را با سبزی های برگدار شیرین‌تر و ملایم‌تر ترکیب کنند.

مارچوبه

با توجه به محتوای فیبر زیاد (حدود 4 گرم در هر پیمانه پخته)، جای شگفتی نیست که مارچوبه یکی دیگر از منابع طبیعی خوب برای پری‌بیوتیک ها باشد.

مارچوبه نیز سرشار از اینولین و فروکتوالیگوساکاریدها است که هر دو می توانند به رشد باکتری های سالم روده کمک کنند. همچنین، مارچوبه سرشار از آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین های C و E است.

---------------------------

بیشتر بخوانید: 

10 کاربرد پروبیوتیک ها

آیا پروبیوتیک‌ها برای سلامت قلب مفید هستند؟

پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها

قند؛ عامل خطر مشترک برای بیماری‌هایی جدی

در شرایطی که قند هرگز به طور خاص به عنوان عاملی در ابتلا به بیماری پریودنتال مطرح نشده است، یک رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات ها نشان داده است که یک عامل خطر برای بیماری های دندان و دیگر بیماری های التهابی محسوب می شود.

این که مصرف بیش از حد قند برای سلامت بدن انسان مضر است، یک راز نیست و آثار منفی مختلف آن بر سلامت از پشتیبانی علمی برخوردار هستند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث اپشنز"، قند برای قلب انسان مضر است و می تواند موجب بیماری کبد چرب شود. مصرف بیش از حد شیرینی ها می تواند مسیر تبدیل شدن مقاومت به انسولین به سندرم متابولیک و در نهایت دیابت را هموار کند.

همچنین، از مضرات مصرف بیش از حد قند برای سلامت دندان ها آگاه هستیم. افزون بر این، قند بیش از حد می تواند لثه ها را تخریب کرده و موجب بیماری پریودنتال شود که ارتباط مستقیمی با بیماری کلیوی، سرطان و آرتریت دارد.

نتایج مطالعه ای جدید در دانمارک ارتباط بین قند، بیماری لثه و برخی بیماری ها را بار دیگر تایید کرده است.

قند، بیماری لثه و التهاب

پژوهشگران دانمارکی در دانشگاه آرهوس طی یک پژوهش به بررسی مقالات علمی منتشر شده طی یک بازه زمانی 50 ساله درباره قند و بیماری ها پرداختند.

در شرایطی که قند هرگز به طور خاص به عنوان عاملی در ابتلا به بیماری پریودنتال مطرح نشده است، یک رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات ها نشان داده است که یک عامل خطر برای بیماری های دندان و دیگر بیماری های التهابی محسوب می شود.

به گفته پژوهشگران دانمارکی، بیماری پریودنتال شرایطی التهابی است و می توان از نظر این که چقدر باید سخت کار کنیم تا از آن پیشگیری کنیم همراه با دیابت، چاقی و بیماری قلبی در یک گروه قرار بگیرد.

ما می دانیم که باکتری ها می توانند از دهان به ریه ها سفر کرده و به این اندام ها آسیب برسانند. همچنین، یک باکتری خاص که موجب پریودنتیت می شود در مغز افراد مبتلا به بیماری آلزایمر مشاهده شده است.

زمانی که قند به رسوبات باکتریایی در لثه ها اضافه می شود، تعاملات شیمیایی که رخ می دهند مشابه با آنهایی هستند که موجب پوسیدگی دندان می شوند. خوشبختانه، این واکنش های شیمیایی با سوراخ شدن لثه ها همراه نیستند اما می توانند موجب بیماری لثه شوند.

اگر دارای لثه هایی بیمار هستید، این احتمال که دارای التهاب مزمن خفیف در سراسر بدن خود باشید، وجود دارد و این می تواند شما را بسیار بیمار کند.

سه روش برای زیر کنترل گرفتن التهاب

همان گونه که مشخص است، مصرف قند یکی از مواردی است که در صدر زنجیره رویدادهای منتهی به التهاب، بیماری و ناتوانی قرار دارد.

برای افرادی که بیش از 40 سال سن دارند، به رغم تمام تلاش هایی که می توان انجام داد، التهاب در حال پیشرفت است. التهاب مزمن ناشی از افزایش سن (Inflammaging) اصطلاحی است که برای این حقیقت استفاده می شود و نشان می دهد که بدن ما با افزایش سن به تدریج ملتهب‌تر می شود.

سیستم ایمنی بدن ما در تمام این سال ها با بیماری ها مبارزه کرده است و این شرایط ویرانی هایی (التهاب) را به جای گذاشته است.

خوشبخانه چند تغییر ساده سبک زندگی می توانند به کند کردن آهنگ التهاب مزمن ناشی از افزایش سن یا به تاخیر انداختن زمان آغاز آن کمک کنند.

مصرف یک رژیم غذایی ضد التهاب

سطوح پروتئین واکنشی C در خون یک شاخص خوب درباره میزان التهاب موجود در بدن است. مطالعات نشان داده اند که رژیم های غذایی مانند رژیم غذایی مدیترانه ای می توانند سطوح این پروتئین را به میزان 20 درصد کاهش دهند.

پژوهش های دیگر نشان داده اند که مواد غذایی سرشار از پلی‌فنول ها، از جمله چای سبز، مبارزانی قدرتمند علیه التهاب هستند. اما مصرف شکر همراه با آنها می تواند موجب خنثی شدن آثار مفیدشان شود.

مصرف روغن ماهی

اسیدهای چرب موجود در روغن ماهی می توانند به مهار التهاب مزمن کمک کنند. در حقیقت، مطالعات نشان داده اند که مصرف 960 میلی گرم اسید ایکوزاپنتانوئیک (EPA) و 600 میلی گرم اسید دوکوزاهگزائنوئیک (DHA) در روز می تواند به میزان قابل توجهی سطوح پروتئین واکنشی C را کاهش دهد.

استفاده از ادویه های ضد التهاب

زردچوبه و زنجبیل دو گزینه عالی برای مقابله با التهاب هستند. شما می توانید از آنها در دستورالعمل های غذایی مختلف استفاده کنید.

------------------------------

بیشتر بخوانید: 

خطرات غیرمنتظره بیماری لثه

فرمول سبز برای مقابله با التهاب بدن!

دندان و 11 دلیل برای توجه بیشتر!

لینک کوتاه: asriran.com/002zy4

دمنوش‌های طب سنتی برای مقابله با ویروس کرونا

در این مطلب بنا داریم نکاتی را درباره نحوه مقابله و مبارزه با هرگونه ویروس انسانی از جمله "کرونا" از منظر طب سنتی بیان کنیم که اگر این نکات کلیدی رعایت شود در سایه انجام این نکات جای هیچ‌گونه نگرانی باقی نخواهد ماند.

در این روزها که بیماری ویروسی کرونا تیتر یک اخبار شده حتما از خود پرسیده اید که طب سنتی آیا برای بیماری های ویروسی درمانی دارد یا نه؟

به گزارش سلامت سبز، در این مطلب بنا داریم نکاتی را درباره نحوه مقابله و مبارزه با هرگونه ویروس انسانی از جمله “کرونا” از منظر طب سنتی بیان کنیم که اگر این نکات کلیدی رعایت شود در سایه انجام این نکات جای هیچ‌گونه نگرانی باقی نخواهد ماند.

مقابله با ویروس‌ها در طب سنتی

ویروسها جزو انگلهای اجباری هستند و برای رشد و تکثیر نیازمند به بدن میزبان هستند؛ بیشتر ویروس‌های بیماریزای انسانی در سیستم گوارشی شروع به فعالیت می‌کنند؛ در واقع مخزن اصلی اکثر بیماریهای ویروسی، روده‌ها و معده است.

مهمترین نکته‌ای که همه باید به آن دقت داشته باشند این است که آرامش و خونسردی خود را حفظ کنند و به‌جای پخش شایعات و اطلاعات نادرست راه مقابله و پیشگیری از ابتلا به بیماری را به یکدیگر آموزش دهند؛ رعایت بهداشت فردی، بهداشت دهان و دندانها، بهداشت مواد غذایی و رعایت نکات بهداشتی در اماکن عمومی از جمله وظایفی است که همگان باید خود را موظف به انجام آن بدانند.

خط اول پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونای انسانی رعایت بهداشت فردی و خصوصاً بهداشت دست‌هاست؛ حداقل کاری که باید در طول روز انجام داد، شستن دستها با آب و صابون است؛ از مصافحه و دست دادن و نیز روبوسی کردن پرهیز شود؛ قبل از هر بار خوردن غذا، دستها را باید با آب و صابون شست؛ توصیه و تأکید می‌شود در اماکن عمومی از ماسک استفاده شود و تا حد امکان مصرف گوشتها به‌خصوص ماهی، میگو و گوشت گاو را باید محدود کرد؛ مالیدن روغن “حنظل” به داخل ناف بسیار مفید است.

دمنوش‌های ویروس‌کش

از جمله ترکیب گیاهان دارویی ویروس‌کش و ضدویروس قوی که می‌توان برای مقابله با هرگونه بیماری ویروسی حتی ویروس کرونای انسانی به‌صورت دمنوش استفاده کرد، شامل موارد زیر است:

دمنوش گل و برگ گیاه نپتا + گل و برگ گیاه چای کوهی
دمنوش گل و برگ گیاه فراسیون سفید + برگ گیاه خرگوشک
دمنوش برگ مریم‌گلی + ریشه گل قاصدک
دمنوش برگ و گل گیاه مریم نخودی + گل و برگ گیاه پاخری
دمنوش برگ آویشن + ۱۴ عدد عناب

شناخت چند ماده مغذی که نمی توان از گیاهان دریافت کرد

7 ماده مغذی که نمی توان از گیاهان دریافت کرد

ویتامین B12 یک ماده مغذی ضروری است که تقریبا به طور انحصاری در مواد غذایی با منشا حیوانی، مانند ماهی، گوشت، محصولات لبنی، و تخم مرغ وجود دارد.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث لاین"؛

رژیم های غذایی گیاهخواری و وگان روش هایی بسیار سالم برای غذا خوردن هستند. آنها با فواید سلامت مختلف و کاهش خطر اضافه وزن، بیماری قلبی، و حتی برخی انواع سرطان پیوند خورده اند، اما برخی مواد مغذی وجود دارند که دریافت آنها به میزان کافی از منابع غذایی گیاهی دشوار یا غیر ممکن است. از این رو، آشنایی و دریافت آنها از منابع دیگر برای حفظ سلامت یا عملکرد بدنی اهمیت دارد.

در ادامه با هفت ماده مغذی که معمولا رژیم های غذایی گیاهخواری (وگان) با کمبود آنها مواجه هستند بیشتر آشنا می شویم.

ویتامین B12

ویتامین B12 یک ماده مغذی ضروری است که تقریبا به طور انحصاری در مواد غذایی با منشا حیوانی، مانند ماهی، گوشت، محصولات لبنی، و تخم مرغ وجود دارد.

ویتامین B12 که به نام کوبالامین نیز شناخته می شود، یک ماده مغذی محلول در آب است که در تولید گلبول های قرمز خون و حفظ وضعیت مطلوب اعصاب و عملکرد عادی مغز نقش دارد.

مطالعات نشان داده اند که بدون مصرف مکمل ها یا غذاهای غنی شده، افراد گیاهخوار در معرض خطر زیاد کمبود ویتامین B12 قرار دارند.

گیاهخوارانی که شیر و تخم مرغ مصرف می کنند می توانند این ویتامین را به میزان کافی دریافت کنند اما افرادی که رژیم های غذایی وگان را دنبال می کنند با چالش جدی در این زمینه مواجه هستند.

وگان هایی که مکمل مصرف نمی کنند، نسبت به گیاهخواران دیگر در معرض خطر بیشتری برای کمبود ویتامین B12 قرار دارند.

از علائم و خطرات مرتبط با کمبود ویتامین B12 می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- ضعف، خستگی

- اختلال در عملکرد مغز

- اختلالات عصبی

- اختلالات روانی

- اختلالات عصبی در نوزادان و مادران شیرده

- کم خونی مگالوبلاستیک

- پیوندهای احتمالی با بیماری آلزایمر

- پیوندهای احتمالی با بیماری قلبی

برای دریافت ویتامین B12 به میزان کافی، افرادی که یک رژیم غذایی وگان را دنبال می کنند باید مکمل ها یا غذاهای غنی شده با این ماده مغذی را مصرف کنند.

افزون بر این، برخی مواد غذایی گیاهی به طور طبیعی دارای مقادیر اندک از ویتامین B12 بیواکتیو هستند که شامل موارد زیر می شوند:

- جلبک نوری

- تمپه، محصولی از سویای تخمیرشده

جلبک نوری یکی از مناسب‌ترین منابع ویتامین B12 برای وگان ها محسوب می شود، اگرچه به تنهایی نمی تواند مقادیر کافی از این ماده مغذی را تامین کند.

اسپیرولینا یکی دیگر از مواد غذایی گیاهی است که اغلب ادعا می شود حاوی ویتامین B12 است. با این وجود، این ماده تنها سودوویتامین B12 را ارائه می کند که از نظر بیولوژیکی در دسترس نیست. به همین دلیل، منبع مناسبی برای این ویتامین نیست.

کراتین

کراتین مولکولی است که در مواد غذایی با منشا حیوانی وجود دارد.

کراتین بیشتر در عضلات ذخیره شده است اما مقادیر قابل توجهی از آن در مغز نیز وجود دارد.

کراتین به عنوان یک ذخیره انرژی با دسترسی راحت برای سلول های عضلانی عمل می کند و به آنها قدرت و استقامت بیشتری می دهد.

از این رو، کراتین یکی از محبوب‌ترین مکمل های جهان برای عضله‌سازی است.

مطالعات نشان داده اند که مکمل های کراتین می توانند توده و قدرت عضلانی را افزایش دهند.

کراتین یک ماده ضروری در رژیم غذایی انسان نیست، زیرا کبد توانایی تولید آن را دارد. با این وجود، مطالعات نشان داده اند که گیاهخواران معمولا مقادیر کمتری از این ماده مغذی را در عضلات خود دارند.

از آنجایی که کراتین طبیعی تنها در بافت حیوانی وجود دارد، گیاهخواران و وگان ها می توانند این ماده مغذی را تنها با مصرف مکمل دریافت کنند.

مکمل های کراتین ممکن است فواید چشمگیری برای گیاهخواران داشته باشد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- بهبود در عملکرد بدنی

- بهبود در عملکرد مغزی، مانند حافظه

برخی از این آثار در افرادی که یک رژیم گیاهخواری را دنبال می کنند، نسبت به آنهایی که گوشت مصرف می کنند، قوی‌تر است. به عنوان مثال، گیاهخوارانی که مکمل های کراتین مصرف می کنند ممکن است بهبودهای قابل توجهی در عملکرد مغزی خود را تجربه کنند، در شرایطی که افراد گوشتخوار شاهد هیچ تغییری نباشند.

این می تواند به دلیل آن باشد که افراد گوشتخوار به واسطه رژیم غذایی خود دارای سطوح بالاتر کراتین در عضلات خود هستند.

کارنوزین

کارنوزین یک آنتی اکسیدان است که در عضلات و مغز انسان ها و حیوانات به میزان زیاد وجود دارد.

کارنوزین ماده ای مهم برای عملکرد عضلانی است و سطوح بالای آن در عضلات با کاهش خستگی عضلانی و بهبود عملکرد پیوند خورده است.

کارنوزین تنها در مواد غذایی با منشا حیوانی وجود دارد. با این وجود، یک ماده غیر ضروری در نظر گرفته می شود زیرا بدن می تواند آن را از اسیدهای آمینه هیستیدین و بتا آلانین تولید کند.

منابع غذایی بتا آلانین ممکن است در سطوح بالای کارنوزین در عضلات نقش داشته باشند اما منابع اصلی آن مانند گوشت قرمز، مرغ و ماهی، گزینه هایی غیر گیاهی هستند.

مطالعات نشان داده اند که گیاهخواران نسبت به گوشتخواران دارای سطوح کمتری از کارنوزین در عضلات خود هستند.  

مصرف مکمل بتا آلانین روش خوبی برای افزایش سطوح کارنوزین در عضلات، تقویت استقامت و افزایش توده عضلانی است.

ویتامین D3 (کولکالسیفرول)

ویتامین D یک ماده مغذی ضروری با بسیاری عملکردهای مهم است. این ماده به نام ویتامین آفتاب نیز شناخته می شود و نیازی نیست تا از رژیم غذایی دریافت شود.

زمانی که پوست در معرض نور خورشید قرار می گیرد، بدن توانایی تولید ویتامین D را دارد. اما هر چه از خط استوا دور شویم میزان نور خورشید نیز کاهش می یابد، از این رو، میزان کافی از ویتامین D باید از رژیم غذایی یا مصرف مکمل ها تامین شود.

دو نوع ویتامین D غذایی شامل ارگوکالسیفرول (D2)، موجود در گیاهان و کولکالسیفرول (D3)، موجود در مواد غذایی با منشا حیوانی، می شوند.

ویتامین D3 در مقایسه با ویتامین D2 به صورت کارآمدتری در خون جذب می شود.

از بهترین منابع غذایی برای ویتامین D3 می توان به ماهی های چرب و زرده تخم مرغ اشاره کرد. از منابع دیگر، از جمله مکمل ها، می توان به روغن جگر ماهی، یا غذاهای غنی شده، مانند شیر یا غلات صبحانه، اشاره کرد.

از آنجایی که منابع غذایی اصلی ویتامین D3 مبتنی بر گیاهان نیستند، گیاهخواران و وگان ها ممکن است در معرض خطر بیشتری برای کمبود آن، به ویژه طی زمستان در کشورهای شمال و جنوب  دور از خط استوا، قرار داشته باشند. (از برای آفتابِ کمتر)

کمبود ویتامین D با افزایش خطر برخی شرایط ناخوشایند از جمله موارد زیر پیوند خورده است:

- پوکی استخوان، با افزایش خطر شکستگی استخوان در افراد مسن

- سرطان

- بیماری قلبی

- مولتیپل اسکلروزیس یا بیماری ام‌اس

- افسردگی

- اختلال در عملکرد مغز

- از دست دادن عضله و کاهش قدرت، به ویژه در افراد مسن

اسید دوکوزاهگزانوئیک (DHA)

اسید دوکوزاهگزانوئیک (Docosahexaenoic Acid) یک اسید چرب امگا-3 ضروری است که برای رشد و عملکرد عادی مغز اهمیت دارد.

کمبود اسید دوکوزاهگزانوئیک می تواند آثار نامطلوبی بر سلامت روانی و عملکرد مغز، به ویژه در کودکان داشته باشد.

افزون بر این، مصرف ناکافی اسید دوکوزاهگزانوئیک در زنان باردار ممکن است اثر منفی بر رشد مغز جنین داشته باشد.

این ماده مغذی بیشتر در ماهی های چرب، روغن ماهی، و برخی انواع میکروجلبک ها وجود دارد.

در بدن انسان، اسید دوکوزاهگزانوئیک از یک اسید چرب امگا-3 به نام اسید آلفا لینولنیک تولید می شود که از منابع غذایی خوب برای آن می توان به بذر کتان، دانه های چیا، و گردو اشاره کرد.

با این وجود، تبدیل اسید آلفا لینولنیک به اسید دوکوزاهگزانوئیک چندان کارآمد نیست و ممکن است سطوح اسید دوکوزاهگزانوئیک در خون را به میزان کافی افزایش ندهد.

به همین دلیل، گیاهخواران و وگان ها نسبت به افراد گوشتخوار اغلب با سطوح پایین‌تر اسید دوکوزاهگزانوئیک در بدن خود مواجه هستند.

وگان ها می توانند این اسید چرب مهم را با مصرف مکمل ها دریافت کنند.

آهن هِم

آهن هِم (Heme Iron) نوعی آهن موجود در گوشت، به ویژه گوشت قرمز است. این نوع آهن بسیار بهتر از آهن غیر هِم که بیشتر در مواد غذایی گیاهی وجود دارد، جذب بدن می شود.

همچنین، آهن هِم جذب آهن غیر هِم از مواد غذایی گیاهی را نیز بهبود می بخشد.

آهن غیر هِم به خوبی در بدن جذب نمی شود و میزان جذب می تواند به واسطه ضد مواد مغذی هایی مانند اسید فیتیک که در مواد غذایی گیاهی وجود دارند، هرچه بیشتر محدود شود.

برخلاف آهن غیر هِم، جذب آهن هِم تحت تاثیر ضد مواد مغذی ها قرار نمی گیرد.

از این رو، گیاهخواران و وگان ها، به ویژه زنان و افرادی که رژیم های غذایی خامخواری را دنبال می کنند، نسبت به افرادی که گوشت مصرف می کنند، مستعد ابتلا به کم خونی یا آنمی هستند.

با این وجود، پرهیز از کمبود آهن با مصرف یک رژیم وگان به خوبی برنامه ریزی شده حاوی مقادیر بسیار زیاد آهن غیر هِم امکان‌پذیر است.

تائورین

تائورین یک ترکیب گوگردی است که در بافت های مختلف بدن، از جمله مغز، قلب و کلیه ها وجود دارد.

در شرایطی که عملکرد بدنی آن به طور کامل مشخص نیست، به نظر می رسد تائورین در عملکرد عضلانی، تشکیل نمک صفرا، و دفاع آنتی اکسیدانی نقش دارد.

تائورین تنها در مواد غذایی با منشا حیوانی، مانند ماهی، غذای دریایی، گوشت، مرغ، و لبنیات وجود دارد.

مطالعات نشان داده اند که وگان ها نسبت به افراد گوشتخوار دارای سطوح به مراتب کمتری از تائورین در بدن خود هستند.

تائورین یک ماده مغذی ضروری در نظر گرفته نمی شود زیرا بدن می تواند مقادیر کم از آن را تولید کند. با این وجود، تائورین غذایی ممکن است در حفظ سطوح این ماده مغذی در بدن نقش داشته باشد.

مکمل های تائورین در انواع مختلف در دسترس هستند و گزینه ای خوب برای گیاهخواران و وگان ها محسوب می شوند.

------------------------

بیشتر بخوانید: 

چگونگی افزایش جذب آهن از غذا

دانستنی‌هایی درباره کراتین

غذاهای سالم برای گیاهخواران

لینک کوتاه: asriran.com/002yxc