واکنش‌ها به استفاده از ربات توسط پلیس آمریکا

استفاده پلیس آمریکا از سگ‌های رباتیک واکنش‌هایی را به دنبال داشته است.

به گزارش ایسنا و به نقل از تک اکسپلور، چند روز پیش خبر رسید که سگ رباتیک شرکت "بوستون دینامیکز"(Boston Dynamics) توسط پلیس ایالت ماساچوست مورد استفاده قرار گرفته است و پلیس این ایالت در بخش خنثی‌سازی بمب و طی ماه‌های اوت تا نوامبر، سگ رباتیک این شرکت موسوم به "اسپات"(Spot) را اجاره کرده است.

سخنگوی پلیس هم در این خصوص گفته بود که این ربات به عنوان یک دستگاه رصدکننده کنترل از راه دور بکار گرفته شده تا دستگاه‌های مشکوک و موقعیت‌های خطرناک را شناسایی و رصد کند.

ولی ظاهرا "اتحادیه آزادی‌های شهروندی آمریکا"(ACLU) از پلیس ایالتی ماساچوست خواسته که راجع به مکان و زمان استفاده از این ربات‌ها توضیحاتی را ارائه دهد.

"کید کراک‌فلد"(Kade Crockford) از اتحادیه آزادی‌های شهروندی آمریکا اظهار کرد، استقرار این گونه فناوری‌ها سریع‌تر از آمادگی‌های اجتماعی، سیاسی و یا حقوقی ما پیش می‌رود.

در این راستا نگرانی‌هایی وجود دارد که افسران پلیس ماساچوست بدون اطلاع مردم و یا وضع قوانینی مشخص، از این فناوری استفاده کنند.

سه ماه است که این سگ رباتیک توسط پلیس آزمایش می‌شود ولی با این حال "اتحادیه آزادی‌های شهروندی آمریکا" توضیحات بیشتری راجع به نحوه استفاده از ربات‌ها خواسته است.

سگ رباتیک اسپات توانایی دویدن با سرعت ۱.۶ متر بر ثانیه و حمل بار تا ۱۴ کیلوگرم را داشته و به کمک دوربین‌های ضدآب خود دید ۳۶۰ درجه‌ای از محیط پیرامون خود دارد و می‌تواند در دمای منفی ۲۰ تا ۴۵ درجه سلسیوس فعالیت کند.

سرمایه گذاری نیروی هوایی آمریکا بر پرنده های نظامی یکبار مصرف! (+تصاویر)

استفاده از جنگنده پیشرفته لاکهید مارتین F-35 لایتنینگ II هر سال حدود 89.5 میلیون دلار هزینه به دنبال خواهد داشت. به این مقدار باید 44000 دلار هزینه دیگر به ازای هر ساعت پرواز را نیز اضافه کنیم.

عصرایران؛ مجله تصویری سلاح- نیروی هوایی آمریکا برنامه ریزی های دقیقی را در راستای به کار گیری هواپیماهای جنگی "یکبار مصرف" دنبال می کند. این محصولات می توانند منتج به برتری هوایی قابل ملاحظه ای برای سیستم دفاعی یک کشور شوند.

پروژه پرنده های نظامی یکبار مصرف نیروی هوایی آمریکا

مقامات نیروی هوایی آمریکا طی کنفرانس اخبار دفاعی سال 2019 اعلام کردند که یکی از تکنولوژی های اصلی در دست توسعه، به کار گیری هواپیماهای جنگی یکبار مصرف با هزینه تولید و نگه داری پایین است. بر اساس گزارش وب سایتی به نام "دنیای جت های جنگنده"، سخنگوی نیروی هوایی این کشور هنگام صحبت در مورد هواپیماهای بدون سرنشین از واژه هایی نظیر "قابل استفاده مجدد" و "یکبار مصرف" استفاده می کند.

البته هم اکنون نیز نیروی هوایی آمریکا ناوگانی بزرگ متشکل از هواپیماهای بدون سرنشین را در اختیار دارد که عمدتا برای مقاصد مختلفی همچون نظارت، شناسایی، جست و جو و بازیابی کارایی خود را ثابت کرده اند. از جمله مهم ترین این دسته پرنده های نظامی بدون سرنشین می توان به پهپاد جنرال اتمیکس MQ-9 ریپر و نورثروپ گرومن RQ-4 گلوبال هاوک اشاره کرد. ریپر همچنین مجهز به پتانسیل های نظامی از جمله موشک های ضد زره هوا به زمین هل فایر، بمب های هدایت شونده به وسیله GPS و بمب های هدایت شونده لیزری است.

پهپاد جنرال اتمیکس MQ-9 ریپر

نورثروپ گرومن RQ-4 گلوبال هاوک

با وجود موفقیت های به دست آمده در این زمینه، صنایع دفاعی همچنان در تلاش برای طراحی پرنده های جنگی یکبار مصرف با قابلیت اختقا و پرواز در مسافت های طولانی به منظور مقابله با تجهیزات مدرن دشمن هستند. پیشرفت های نظامی روس ها و چینی ها باعث شده که پنتاگون تمرکز خود را بر توسعه جنگ افزارهای قویتر افزایش دهد و به نوعی وارد روند بازسازی سیستم های دفاعی شود.

 از طرفی دیگر بمب افکن ها، جنگنده ها و دیگر هواپیماهای مورد استفاده، هزینه زیادی را به صنایع نظامی هر کشوری تحمیل می کنند. برای مثال استفاده از جنگنده پیشرفته لاکهید مارتین F-35 لایتنینگ II هر سال حدود 89.5 میلیون دلار هزینه به دنبال خواهد داشت. به این مقدار باید 44000 دلار هزینه دیگر به ازای هر ساعت پرواز را نیز اضافه کنیم. بمب افکن سنگین و جدید نورثروپ گرومن B-21 ریدر نیز 640 میلیون دلار با شرایط اقتصادی کنونی دنیا هزینه خواهد داشت.

لاکهید مارتین F-35 لایتنینگ II

نورثروپ گرومن B-21 ریدر

هزینه هایی که بدان اشاره شد منتج به شکل گیری نخستین جرقه ها برای افزایش تولید هواپیماهای بدون سرنشین یکبار مصرف و بدین ترتیب ارائه راه حل قطعی خروج از مارپیچ مخارج شد. نیروی هوایی آمریکا اخیرا مشغول تخصیص بودجه و برنامه ریزی برای ساخت انبوه یک هواپیمای بدون سرنشین رادارگریز به نام Kratos XQ-58 Valkyrie است که 272 کیلوگرم ظرفیت حمل بمب و 2778 کیلومتر برد دارد.

 با توجه به عدم نیاز این محصول نظامی به خلبان(انسان)، سیستم های الکترونیک هوانوردی پیشرفته و در اختیار داشتن دوام کافی برای 12000 ساعت پرواز، پیش بینی می شود که هزینه تمام شده برای پهپادی همچون Valkyrie تنها 3 میلیون دلار باشد. این موضوع نیروی هوایی را قادر می سازد تا بتواند با هزینه یک F-35 اقدام به خریداری 30 فروند Valkyrie کند که خود موفقیتی بزرگ در عرصه نظامی محسوب می شود!

Kratos XQ-58 Valkyrie

همچنین به نظر می رسد که روزی پهپادهای نظامی بتوانند هواپیماهای جنگی سرنشین دار همانند F-35A، F-22 رپتور و یا حتی بمب افکن نورثروپ گرومن B-21 ریدر را اسکورت کنند. با تحقق این هدف ضمن کاهش قابل توجه هزینه های عملیاتی و حفظ جان نیروهای انسانی، خلبانان پرنده های نظامی قادر به استفاده از هر پهپاد برای مقصودی مشخص خواهند بود. به عنوان نمونه هواپیماهای بدون سرنشینی که جنگنده های مدرن را همراهی کنند، توانایی جست و جو و شناسایی پرنده های جنگی سرنشین دار دشمن را نیز خواهند داشت. در ادامه امکان حمله به اهداف غیر خودی با به کار گیری موشک یا بمب های حمل شونده توسط پهپاد در اختیار خلبان جنگنده اصلی قرار می گیرد. آنهایی که برای اسکورت بمب افکن ها طراحی شوند، می توانند شبکه دفاع هوایی نیروهای دشمن را ردیابی و بدین ترتیب سیستم های راداری آنها را مختل کنند. همین فاکتور باعث خواهد شد که بمب افکن حمایت شده شانس بیشتری برای گریختن از شناسایی به دست آورد. در مجموع یک هواپیمای بدون سرنشین یکبار مصرف با فدا کردن خود، در قالب یک تله خطرناک برای پرنده های دشمن وارد عمل می شود.

اما همانطور که اشاره شد مهم ترین خصوصیت هواپیماهای یکبار مصرف، توانایی خرید تعداد بیشتری از آنها در مقایسه با نمونه های سرنشین دار مانند جنگنده ها و یا بمب افکن های امروزی خواهد بود. این محصولات متمایز می توانند تمامی وظایف مقرر شده برای یک هواپیمای نظامی عادی با هزینه های تولید و نگه داری گزاف را به دوش بکشند، تنها با این تفاوت که دیگر هیچ گاه به خانه باز نخواهند گشت.

مطالب مجله تصویری سلاح را در این لینک دنبال کنید.

ساخت زنبور‌های رباتیکِ کم-آسیب-پذیر در برخوردها

ساخت زنبور‌های رباتیک برای استفاده در عملیات‌های امداد و نجات

محققان موفق به تولید ربات‌های زنبور شکل شدند که می‌توانند بدون صدمه دیدن به دیوار برخورد کنند.

---

به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، ربات‌های کوچک پروازی که هم‌اکنون موجود هستند، خیلی دوام ندارند. به همین دلیل محققان دانشگاه هاروارد در راستای حل این مشکل برآمده و ربات‌های زنبوری تولید کرده‌اند که از عضلات مصنوعی و نرم برای پرواز استفاده می‌کنند. بدون اینکه آسیب ببینند.

به این ترتیب این ربات‌ها می‌توانند بدون اینکه صدمه ببینند، به دیوار اصابت کنند، به زمین سقوط کنند و یا حتی با زنبور‌های دیگر برخورد داشته باشند.

پیش از این نیز از عضلات نرم پروازی استفاده شده بود، ولی این برای اولین بار است که رباتی ساخته می‌شود که قدرت و کیفیت این را دارد تا معلق بماند.

ترفند محققان برای تولید این ربات، بهبود چگالی نیرو از طریق مواد تصفیه شده بود.

ساخت و جمع‌آوری این ربات‌ها هم آسان است و می‌توان آن‌ها را با تعداد بال و محرک بیشتری ساخت تا ربات بتواند کار‌های پیچده‌تری انجام دهد.

هنوز این فناوری در مقایسه با ربات‌های معمولی خیلی کارآمد نیست، ولی محققان هاروارد امیدوارند که ربات ساخت خود را بهبود بخشیده و به فروش برسانند.

اگر این کار انجام شود، ربات مذکور کاربرد‌های بالقوه‌ی فراوانی دارد.

مثلا محققان هاروارد گفته‌اند که می‌توان این ربات‌ها را در ماموریت‌های جست‌وجو و نجات به کار گرفت. جایی که ممکن است ربات به زیر آوار‌های حاصل از زلزله رفته و به دنبال بازماندگان حادثه بگردد.

تکنولوژی پهپادها و نقش آنها در معادلات جنگی؛

پایان اسطوره‌ای به نام پدافند نفوذناپذیر/ پهپادهای انصار‌الله چگونه سعودی‌ها را شوکه کردند؟

جدای از افزایش ضریب دقت در عملیات‌های نظامی، پهپادها محدودیت‌های جغرافیایی و توپوگرافی را برای دولت‌ها از بین می‌برند و نه‌تنها فاکتور مکان را به چالش می‌کشند، بلکه در مقیاسی گسترده و بی‌سابقه قادر به هدف قرار‌دادن دشمنان هستند. درحقیقت، پهپادها مفاهیم «اینجا» و «آنجا» را به‌نحو موثری تحت تاثیر قرار داده و «آنجا» را برای «اینجا» به‌طور کامل در دسترس قرار می‌دهند.

---

گروه سیاسی-رجانیوز: از زمان شروع کارزار جهانی آمریکا (در دوره جرج بوش پسر) در نبرد علیه تروریسم که به «جنگ جهانی علیه ترور» مشهور شد، استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین یا پهپادها در میدان‌های نبرد افزایش یافته است.

 

پس از حادثه 11 سپتامبر، نوع جدیدی از تهدید در قالب گروه تروریستی القاعده مورد توجه قرار گرفت. القاعده با تمسک به ایدئولوژی افراط‌گرایانه، رویکرد خشونت‌باری را در قبال غرب و به‌ویژه آمریکا در پیش گرفته بود. این تهدید، ماهیتی جدید داشت زیرا القاعده از داشتن قلمرو محروم بود و سربازان آن می‌توانستند در هر نقطه‌ای از جهان به اهداف و منافع آمریکا حمله کنند.

 

با توجه به ماهیت پراکنده تهدیدها و عناصر القاعده، استفاده از پهپادها توسط آمریکا به‌عنوان ابزارهایی که قادر بودند با دقت بالا و با کمترین ریسک از منظر تلفات جانی و مالی، مواضع و شخصیت‌های کلیدی القاعده را هدف قرار دهند در دستورکار قرار گرفت.

 

هواپیماهای بدون سرنشین با توجه به دوری آمریکا از مواضع القاعده و با توجه به نیاز واشنگتن جهت نفوذ به قلمرو دیگر کشورها و کشتار هدفمند نیروهای القاعده، سلاحی کاملا کاربردی به نظر می‌رسیدند. با این همه، براساس آمارهای تایید شده، رویکرد واشنگتن در استفاده از پهپادها برای هدف قرار دادن تروریست‌های القاعده، ابدا به اصول اخلاقی پایبند نبوده و با بی‌توجهی به منطق تمایز(فرق گذاشتن میان نظامیان و غیرنظامیان)، موجب کشتار گسترده مردم بی‌گناه نیز شده است. امری که انتقادهای گسترده‌ای را از واشنگتن به همراه داشته است.

با گذشت زمان و با توجه به گسترش فعالیت‌های گروه‌هایی نظیر القاعده و همچنین افزایش نیاز به انجام عملیات‌ها و کشتار هدفمند، استفاده از پهپادها توسط دیگر دولت‌ها نیز گسترش یافت. در روزهای اخیر، به کرات اخباری در حوزه مسائل خاورمیانه منتشر شده که وجه مشترک آنها استفاده از پهپادها در میادین نبرد بوده است. اخیرا حشدالشعبی عراق اعلام کرده بود برخی پادگان‌ها و انبارهای مهمات این گروه در عراق هدف حملات پهپادی قرار گرفته است. رژیم صهیونیستی نیز دو پهپاد خود را در جنوب بیروت به پرواز درآورد که انفجار یکی از آنها موجب شد تا آسیب‌های گسترده‌ای به یک ارگان رسانه‌ای حزب‌الله لبنان وارد شود.

 

ایران به‌عنوان یک قدرت منطقه‌ای نیز به‌طور گسترده از پهپادها استفاده می‌کند. به‌طوری که این کشور مواضع داعش و حزب دموکرات کردستان در خاک سوریه و عراق را با استفاده از پهپادها با دقت بالا هدف قرار داده است. جمهوری اسلامی ایران همچنین در مدت اخیر یک پهپاد پیشرفته آمریکایی را که حریم هوایی این کشور را نقض کرده بود، سرنگون کرد.

 

ایران تا جایی در حوزه توانایی پهپادی خود پیش رفته که «پایگاه خبری هیل» که به کنگره آمریکا نزدیک است در گزارشی اعلام کرد: «ایران در حال تبدیل شدن به یک ابرقدرت در زمینه استفاده از پهپادهاست.» با این حال، در تازه‌ترین رویداد مرتبط با حملات پهپادی، جنبش انصارالله یمن اعلام کرد که در عملیاتی با حضور 10 پهپاد، تاسیسات نفتی آرامکو در خاک عربستان را مورد حمله قرار داده است. این حمله به قدری بر اقتصاد عربستان تاثیرگذار بود که خبرگزاری رویترز از توقف صادرات نفت این کشور خبر داد و قیمت نفت در بازارهای جهانی، افزایش بی‌سابقه‌ای را تجربه کرد.

با توجه به تحولات اخیر و پررنگ شدن نقش پهپادها به‌ویژه در میادین نبرد خاورمیانه، در این گزارش سعی می‌شود ابعاد مختلف فلسفه استفاده از پهپادها در میدان‌های نبرد، از طریق پاسخ دادن به چهار پرسش اصلی مرتبط با آنها بررسی شود.

پهپادها در چه کلاس تسلیحاتی قرار دارند؟ پهپادها در زمره «سیستم‌های تسلیحات خودمختار مرگبار» Lethal Autonomous Weapons Systems(LAWS) قرار دارند. این نوع از سیستم‌های تسلیحاتی در محاوره، «ربات‌های قاتل» Killer Robots نامیده می‌شوند. برخی کارشناسان با تکیه بر قابلیت یادگیری ماشین‌ها با استفاده از هوش مصنوعی، یک سلاح خودمختار را به مثابه سلاحی تعریف می‌کنند که برای یادگیری یا انطباق عملکردش با شرایط متغیر محیطی(منظور شرایطی است که قرار است در آن به کار گرفته شود)، برنامه‌ریزی شده است.

 

تعریف واحدی از این نوع تسلیحات وجود ندارد با این حال، تمایزگذاری میان تسلیحات مختلف بر پایه میزان نظارت و مداخله انسانی، امری رایج است. «سازمان دیده‌بان حقوق بشر» با درنظر گرفتن میزان کنترل انسان در استفاده از سیستم‌های تسلیحات خودمختار مرگبار، تقسیم‌بندی سه‌گانه مفیدی را از آنها ارائه کرده است: 1- سلاح‌های انسان- حاضر(تحت هدایت انسان): ربات‌هایی که صرفا با فرمان انسان، اهداف را انتخاب و هدف قرار می‌دهند.

 

پهپادها در این گروه تسلیحاتی قرار می‌گیرند. جنگنده‌هایی نظیر پردیتور(Predator) و ریپر (Reaper) نیز در این گروه تسلیحاتی قرار دارند. 2- سلاح‌های انسان- ناظر(تحت نظارت انسان): ربات‌هایی که قادرند با نظارت عامل انسانی، اهداف را انتخاب و هدف قرار دهند(عامل انسانی در این نوع از سلاح‌ها قادر است رفتار ربات‌ها را کنترل و تصمیمات آنها را باطل سازد). ازجمله تسلیحات انسان ناظر می‌توان به سامانه‌های تسلیحات دفاعی خودکار، مثل: سامانه تسلیحات نزدیک‌زنِ Phalanx MK 15 نیروی دریایی آمریکا، سامانه موشکی Aegis(کَشتی پایه) و سامانه اسرائیلی دفاع موشکی(زمینی) گنبد آهنین(Iron Dome) و همچنین نسل دوم هواپیماهای بدون سرنشین، مثل: Navy X-47B و Taranis اشاره کرد. 3- سلاح‌های انسان-غایب(خودمختار): ربات‌هایی که قادرند بدون فرمان انسانی یا تعامل با انسان، اهداف را انتخاب و هدف قرار دهند. فقط این نوع از تسلیحات، کاملا خودمختار در نظر گرفته می‌شوند. هنوز هیچ‌گونه سلاح انسان- غایبی ساخته یا مورد استفاده قرار نگرفته است.

پهپادها و تحول در معادلات جنگ: استفاده از پهپادها موجب ایجاد سه چرخش عمده در شیوه‌هایی شده است که جنگ از طریق آنها مورد بررسی قرار می‌گیرد و تجربه می‌شود: 1) جنگ‌ها در گذشته محصور در محدودیت‌های جغرافیایی بودند، حال آنکه در جنگ‌ با استفاده از پهپاد، اهمیت سنتی مولفه‌های جغرافیایی را کمرنگ می‌سازد.

 2) بازیگران اصلی در جنگ‌های گذشته دولت‌ها بودند، حال آنکه استفاده از پهپادها در میدان‌های نبرد، حالتی فردی به جنگ داده و نه قلمرو یک کشور، بلکه حیات و زندگی افراد را بدون تلاش برای تصرف خاک آنها مورد توجه قرار می‌دهند. فراموش نکنیم که اصلی‌ترین اهداف حملات پهپادی از زمان اوج‌گیری استفاده از آنها در میدان‌های نبرد، انسان‌های بی‌دولتی بودند که در چارچوب گروه‌های تروریستی نظیر القاعده به فعالیت می‌پرداختند.

 3) و درنهایت اینکه استفاده از پهپادها، حالتی دائمی و همیشگی به جنگ می‌دهند که در آن هر لحظه امکان درگیری وجود دارد و «پیش‌دستی» در قالب آن تبدیل به یک قاعده می‌شود.

 چند نوع حمله پهپادی وجود دارد؟ به‌طور کلی، حملات پهپادی را براساس شیوه هدفگیری می‌توان به دو نوع تقسیم کرد: حملات نشان‌دار ( Signature Strikes) و حملات شخصیتی (‌Personality Strikes). «حملات نشان‌دار» آن دسته از حملاتی هستند که در جریان آنها پهپادها، افراد ناشناخته را براساس الگوهای رفتاری مرتبط با فعالیت‌های تروریستی و نه هویت شناخته‌شده آنها، هدف عملیات قرار می‌دهند. قابل ذکر است این نوع عملیات به‌دلیل بالا بودن تلفات غیرنظامیان با الزامات حقوق بشر بین‌المللی سازگار نیست.

«حملات شخصیتی» آن دسته از حملاتی هستند که در آنها افراد براساس هویت شناخته‌شده و مشخص هدف قرار می‌گیرند. تفاوت میان حملات نشان‌دار و شخصیتی در این است که حملات شخصیتی، افرادی را که هویت آنها مشخص و در لیست ترور قرار دارند، هدف قرار می‌دهد. حال آنکه حملات نشان‌دار، افراد ناشناخته را صرفا براساس الگوهای رفتاری مرتبط با فعالیت‌های تروریستی نابود می‌سازند. نقطه ضعف اصلی حملات نشان‌دار این است که صرفا با حدس و گمان و بدون استماع قضایی مظنونان، دست به کشتار آنها می‌زند. متاسفانه آمارها حاکی از افزایش قابل توجه قربانیانی هستند که در اثر حملات نشان‌دار جان باخته‌اند. طبق آمار، در فاصله سال‌های 2004 تا 2007، فقط 9 نفر در قالب حملات نشان‌دار جان باختند، حال آنکه این میزان در فاصله سال‌های 2008 تا 2012 به 300 نفر رسیده است. انتقاد اصلی به حملات نشان‌دار این است که این حملات برای جان غیرنظامیان اهمیتی قائل نیستند و فرقی میان تروریست‌ها و نظامیان با افراد بیگناه قائل نمی‌شوند.

 کارنامه منفی عملیات پهپادی آمریکا: ایالات متحده آمریکا کشوری است که منفی‌ترین کارنامه را در این زمینه از خود به‌جای گذاشته است. پنتاگون در گزارشی اعلام کرده: «حملات هوایی ائتلاف آمریکا علیه داعش (که حملات پهپادی هم جزء آنها هستند) تا ژانویه 2019، موجب مرگ 1257 غیرنظامی در عراق و سوریه شده است.» با این حال، یک گروه ناظر جنگ سوریه که عقبه دانشگاهی نیز دارد، اعلام کرده حداقل 7500 غیرنظامی درنتیجه حملات هوایی و پهپادی ائتلاف آمریکا در عراق و سوریه کشته شده‌اند. «بنیاد آمریکای نوین» نیز در گزارشی اعلام کرد «از سال 2004 تا 2017، مجموعا 409 عملیات پهپادی توسط آمریکا انجام شده که درمجموع موجب کشته‌شدن 288 غیرنظامی و همچنین 275 تن دیگر شده که هویت آنها معلوم نبوده است.» با این حال، دیگر نهادها این آمارها را دقیق نمی‌دانند و تاکید دارند شمار کشته‌شدگان غیرنظامی ناشی از حملات پهپادی آمریکا در مناطق مختلف جهان، بسیار بیشتر از آن چیزی است که در ارزیابی‌ها گفته می‌شود.

 

اخیرا نیز عدم شفافیت در تعداد تلفات غیرنظامیان ناشی از حملات پهپادی آمریکا، با دستور دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا مبنی‌بر عدم ارائه آمار در این زمینه تشدید شده است.درست در همین نقطه است که بسیاری از کارشناسان بر الزام اخلاقی در استفاده از پهپادها تاکید دارند و بر این باورند که باید سازوکارهای نهادینه شده و قانونی جهت استفاده از پهپادها در میدان‌های نبرد، با مشارکت طرف‌های مختلف بین‌المللی هر چه زودتر تهیه شود و ناقضان آن، با مجازات‌های گسترده بین‌المللی مواجه شوند. این گروه بر این باورند کشورهای استفاده‌کننده از پهپادها باید منطق «تمایز» (Distinction) را که مبتنی‌بر فرق گذاشتن میان نظامیان و غیرنظامیان است، اساس کار خود در به‌کارگیری پهپادهای جنگی قرار دهند.

 مزایای استفاده از پهپادها در میدان نبرد: مزایای استفاده از پهپادها در میدان‌های نبرد موجب شده تا کشورها به‌سمت استفاده از این نوع تسلیحات سوق داده شوند. از جمله این مزایا می‌توان به مواردی که در ادامه می‌آیند، اشاره کرد: اولا، پهپادها در زمره سلاح‌هایی هستند که همچون جنگنده‌ها نیازی به خلبان ندارند. آنها از راه دور و با استفاده از اپراتورهای زبده، راهبری می‌شوند. از این رو، استفاده از آنها با توجه به اینکه با تلفات انسانی همراه نیستند، از مزیت برخوردار است. ثانیا، استفاده از پهپادها در میدان‌های نبرد در مقایسه با جنگنده‌های پیشرفته از مزیت اقتصادی نیز برخوردار است.

 

هزینه ساخت و استفاده از یک پهپاد به مراتب کمتر از میلیون‌ها دلاری است که باید صرف ساخت یا خرید و نگهداری از جنگنده‌ها شود. اضافه بر این، سامانه‌های پدافندی که باید این پهپادها را هدف قرار دهند در بسیاری از موارد هزینه ساخت و نگهداری‌شان به مراتب بیشتر از خود پهپادهاست. این مورد به‌خصوص برای جمهوری اسلامی ایران حائز اهمیت است به‌ویژه اینکه ایران به‌دلیل تحریم‌های غرب، فرصت دستیابی به جنگنده‌های پیشرفته که رقبای منطقه‌ای و بین‌المللی این کشور قادر به خرید آنها هستند را نداشته است. درواقع، ایران با دستیابی به فناوری پهپادی و گسترش آن توانسته تا حد زیادی مقابل رقبا و دشمنان خود به یک موازنه قابل قبول دست یابد.

 

درنهایت سومین مزیت پهپادها این است که آنها دقت در هدف قراردادن اهداف دشمن را ارتقا می‌بخشند. یک پهپاد با پرواز بر فراز هدف مورد نظر خود و انتقال مستقیم تصاویر به اپراتورهای هدایت‌کننده‌اش، با دقت بالا دشمن را هدف قرار می‌دهد. اهمیت این نکته زمانی مشخص می‌شود که به این مورد توجه کنیم تسلیحاتی مانند موشک‌ها لزوما دقیق نیستند و تحقیقات و هزینه‌های گسترده‌ای باید انجام شود تا آنها قابلیت نقطه‌زنی را کسب کنند.

 

جدای از افزایش ضریب دقت در عملیات‌های نظامی، پهپادها محدودیت‌های جغرافیایی و توپوگرافی را برای دولت‌ها از بین می‌برند و نه‌تنها فاکتور مکان را به چالش می‌کشند، بلکه در مقیاسی گسترده و بی‌سابقه قادر به هدف قرار‌دادن دشمنان هستند. درحقیقت، پهپادها مفاهیم «اینجا» و «آنجا» را به‌نحو موثری تحت تاثیر قرار داده و «آنجا» را برای «اینجا» به‌طور کامل در دسترس قرار می‌دهند.

 

 

فرهیختگان

 

الگوریتمی که حرکت ربات‌ها را به حیوان نزدیکتر می‌کند

الگوریتمی که ربات‌ها را حیوان می‌کند

مهندسان موسسه "ویرجینیا تک" الگوریتمی توسعه داده‌اند که به ربات‌های حیوان‌نما کمک می‌کند مانند حیوانات واقعی عمل کنند.

---

به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، سگ‌های رباتیک می‌توانند به خوبی حرکت کنند، اما حرکت طبیعی مانند سگ‌های واقعی چیز دیگری است. محققان موسسه "ویرجینیا تک" (Virginia Tech) فکر می‌کنند که می‌توانند پیشرفت چشمگیری در این موضوع ایجاد کنند.

آن‌ها در حال ایجاد ترکیبی از الگوریتم‌ها و حسگر‌ها هستند که به ربات‌ها کمک می‌کند بیشتر شبیه به حیوانات واقعی حرکت کنند.

این سیستم از رفتار مهره‌داران تقلید می‌کند که کنترل تعادل آن‌ها تا حد زیادی ناشی از نورون‌های نوسان کننده در نخاع است. این سیستم با استفاده از ترکیبی از حسگر‌های رمزگذار (برای خواندن موقعیت‌های نسبی مفاصل) و واحد‌های اندازه‌گیری (برای اندازه گیری و ردیابی جهت‌گیری بدن نسبت به زمین) این کار را انجام می‌دهد.

نتیجه یک سگ مکانیکی است که می‌تواند با لطافت و سرعتی بیشتر از حد معمول راه برود و بدود.

دوربین‌ها و سیستم لیدار (LiDAR) نیز برای کمک به ربات‌ها در جلوگیری از برخورد حضوری فعال دارند. حداقل این ویژگی نیاز به ایجاد تغییرات چشمگیری در ربات‌ها ندارد.

نمونه اولیه این سیستم مورد آزمایش قرار گرفته و کارایی آن اثبات شده، اما قبل از اینکه بتوان این ربات‌ها را در فضای فراتر از آزمایشگاه مشاهده کرد کار‌های زیادی باقی مانده است.

"کاول حامد" استادیار و محقق اصلی این پروژه تأکید کرد که مسئله فقط مؤثرتر کردن الگوریتم‌ها نیست، چرا که باید الهام بخش زیستی داشته باشند. بدین ترتیب می‌توان در آینده نزدیک یک ربات-حیوان خانگی داشت که به راحتی و واقعی حرکت می‌کند.