عصر ایران - جزئیاتی جدید درباره بزرگترین هواگرد جهان یعنی ایرلندر 10 منتشر شده است که از کابین جادار با پنجره هایی از کف تا سقف و فضای پای بسیار زیاد برای مسافران حکایت دارد. و این هواگرد تا حد زیادی دوستدار محیط زیست خواهد بود.
شرکت بریتانیایی هایبرید ایر وهیکلز (Hybrid Air Vehicles) به تازگی تصاویری مفهومی را از فضای داخلی کشتی هوایی خود منتشر کرده است که 299 فوت (91 متر) درازا و 112 فوت (34 متر) پهنا دارد. این هواگرد ظرفیت حمل حدود 100 نفر را دارد. اما به جای آن که مسافران در فضایی کوچک فشرده شوند، افرادی که با ایرلندر سفر خواهند کرد می توانند به واسطه پنجره هایی بلند از مناظر اطراف لذت برده و از فضا و جای پای شبیه کلاس تجاری جت های مسافری برخوردار باشند.
انتظار می رود ایرلندر در سال 2025 وارد خدمت شود و شرکت هایبرید ایر وهیکلز فکر می کند که به واسطه افزایش راحتی و 90 درصد انتشار گازهای گلخانه ای کمتر می تواند خیلی زود جت های مسافری معمول را در برخی مسیرهای پروازی کوتاه به چالش بکشد.
به گفته مقامات شرکت، کاهش ردپای کربن مزیت شماره ایرلندر محسوب می شود. در شرایطی که سفر با این هواگرد اندکی بیشتر از یک هواپیمای عادی طول می کشد اما کیفیت سفر با آن بسیار بهتر خواهد بود.
ایرلندر به واسطه استفاده از یک بالون عظیم هلیومی برای پرواز گزینه ای بسیار سبزتر از یک هواپیمای مسافری عادی است. در مقابل، هواپیماها پیش از آن که بال ها بتوانند نیروی بالابر را فراهم کنند نیازمند تولید نیروی قابل توجه توسط پیشرانه ها هستند.
زمانی که در هوا قرار بگیرد، کشتی هوایی ایرلندر به چهار پروانه برای حرکت متکی است. در نسل نخست، دو پروانه از پیشرانه هایی که نفت سفید می سوزانند، نیرو می گیرند و دو پروانه دیگر توسط موتورهای الکتریکی به گردش در می آیند که موجب کاهش بیشتر انتشار کربن توسط این هواگرد می شود. تا سال 2030، شرکت هایبرید ایر وهیکلز انتظار دارد که نسخه تمام الکتریکی ایرلندر را ارائه کند.
به جای باتری های معمول، سلول های سوختی هیدروژن مایع نیروی مورد نیاز موتورهای الکتریکی ایرلندر را تامین خواهند کرد. هیدروژن مایع می تواند انرژی بسیار بیشتری را نسبت به باتری ها را برای وزنی معین ذخیره کند. هیدروژن در مخازن خنک کننده در بدنه نگهداری خواهد شد و به سلول های سوختی پمپ می شود که در آنجا با اکسیژن واکنش داشته و برق تولید می شود.
کشتی هوایی ایرلندر می تواند به بیشینه سرعت حدود 80 مایل در ساعت (130 کیلومتر در ساعت) دست یابد و به طور کلی میانگین سرعت آن 60 مایل در ساعت (100 کیلومتر در ساعت) خواهد بود. این بیشتر به سرعت یک خودرو یا قطار تا یک جت مسافری کوتاه برد نزدیک است که می تواند با سرعت بیش از 450 مایل در ساعت (720 کیلومتر در ساعت) پرواز کند.
به گفته مقامات شرکت هایبرید ایر وهیکلز، برای برخی سفرهای بین شهری با فواصل 100 تا 250 مایل (160 تا 400 کیلومتر) سفر از مرکز یک شهر به مرکز شهر دیگر فقط اندکی کندتر خواهد بود زیرا کشتی هوایی ایرلندر توانایی فرود در فضاهایی بسیار کوچکتر نسبت به یک هواپیما یا حتی روی آب را دارد.
به عنوان مثال، شرکت تخمین می زند که سفر بین شهرهای سیاتل آمریکا و ونکوور کانادا با ایرلندر اندکی بیش از 4 ساعت طول بکشد که کمی بیشتر از بیش از سه ساعت پرواز با هواپیماست. این در شرایطی که ایرلندر فقط 4.6 کیلوگرم دی اکسید کربن به ازای هر مسافر طی این سفر تولید می کند اما این میزان برای یک جت مسافری عادی برابر با 53 کیلوگرم است.
مقامات شرکت هایبرید ایر وهیکلز اطمینان دارند که ایرلندر تجربه ای به مراتب لذت بخشتر از گزینه های دیگر را ارائه خواهد کرد.
پنجره هایی از کف تا سقف در ترکیب با ارتفاع پرواز زیر 10 هزار پا (3040 متر) به معنای آن است که طی سفر مناظری دیدنی انتظار مسافران را می کشند. و از آنجایی که بالون هلیومی عظیم پیشرانه ها را از کابین مسافران جدا می کند، لرزش کم و تقریبا هیچ سر و صدایی وجود نخواهد داشت. این هواگرد تا حد زیادی تحت تاثیر تلاطم های هوایی نیز قرار نخواهد گرفت.
در واقع، مسافران ایرلندر می توانند پروازی راحت، ساکت و سبز را تجربه کنند.