دعای افتتاح

دعای افتتاح 

( از سایت استاد انصاریان + اصلاح و دقیقترسازی معنی از واحد با کمک  متن و ترجمه دعای افتتاح و دیگر منابع)

اللَّهُمَّ إِنِّی أَفْتَتِحُ الثَّنَاءَ بِحَمْدِکَ، وَ أَنْتَ مُسَدِّدٌ لِلصَّوَابِ بِمَنِّکَ، وَ أَیْقَنْتُ أَنَّکَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ فِی مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ، وَ أَشَدُّ الْمُعَاقِبِینَ فِی مَوْضِعِ النَّکَالِ وَ النَّقِمَةِ، وَ أَعْظَمُ الْمُتَجَبِّرِینَ فِی مَوْضِعِ الْکِبْرِیَاءِ وَ الْعَظَمَةِ.
اللَّهُمَّ أَذِنْتَ لِی فِی دُعَائِکَ وَ مَسْأَلَتِکَ، فَاسْمَعْ یَا سَمِیعُ مِدْحَتِی، وَ أَجِبْ یَا رَحِیمُ دَعْوَتِی، وَ أَقِلْ یَا غَفُورُ عَثْرَتِی، فَکَمْ یَا إِلَهِی مِنْ کُرْبَةٍ قَدْ فَرَّجْتَهَا، وَ هُمُومٍ [غُمُومٍ ] قَدْ کَشَفْتَهَا، وَ عَثْرَةٍ قَدْ أَقَلْتَهَا، وَ رَحْمَةٍ قَدْ نَشَرْتَهَا، وَ حَلْقَةِ بَلاءٍ قَدْ فَکَکْتَهَا.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَداً، وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ، وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً.

خدایا، من با ستایش تو ستایش را آغاز مى‏ کنم و تویى که با کرمت به‏ سوى درستى توجّه دهى، و یقین دارم که در جاى عفو و رحمت مهربان‏ترین مهربانانى. و در جایگاه مجازات و انتقام، سخت‏ترین کیفرکننده اى، و در موضع بزرگ‏ى‏ و عظمت بزرگ‏ترین جبّارى،

 خدایا در خواندنت، و در درخواست از حضرتت به من اذن دادى، پس اى شنوا بشنو ستودنم را، و اى مهربان اجابت کن دعایم را، و اى آمرزنده بیامرز لغزشم را، اى خداى من چه بسیار سختیهایى که گره گشودى، و اندوهها که برطرف کردى، و لغزشها که آمرزیدى، و رحمت که گستردى، و زنجیر بلا که باز کردى،

ستایش‏ خداى را که همسر و فرزندى برنگرفته، و در فرمانروایى شریکى برایش نیست، و سرپرستى از روى‏ ناتوانى نداشته است، و او را بزرگ شمار بسیار بزرگ.

الْحَمْدُ لِلَّهِ بِجَمِیعِ مَحَامِدِهِ کُلِّهَا عَلَى جَمِیعِ نِعَمِهِ کُلِّهَا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لا مُضَادَّ لَهُ فِی مُلْکِهِ وَ لا مُنَازِعَ لَهُ فِی أَمْرِهِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لا شَرِیکَ لَهُ فِی خَلْقِهِ وَ لا شَبِیهَ [شِبْهَ‏] لَهُ فِی عَظَمَتِهِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الْفَاشِی فِی الْخَلْقِ أَمْرُهُ وَ حَمْدُهُ الظَّاهِرِ بِالْکَرَمِ مَجْدُهُ الْبَاسِطِ بِالْجُودِ یَدَهُ الَّذِی لا تَنْقُصُ خَزَائِنُهُ وَ لا تَزِیدُهُ [یَزِیدُهُ‏] کَثْرَةُ الْعَطَاءِ إِلا جُوداً وَ کَرَماً إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الْوَهَّابُ

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ قَلِیلا مِنْ کَثِیرٍ مَعَ حَاجَةٍ بِی إِلَیْهِ عَظِیمَةٍ وَ غِنَاکَ عَنْهُ قَدِیمٌ وَ هُوَ عِنْدِی کَثِیرٌ وَ هُوَ عَلَیْکَ سَهْلٌ یَسِیرٌ.

ستایش خداى را با همه ستودنیهایش، بر تمام نعمتهایش، ستایش خداى را که در فرمانروایى رقیبى ندارد، و براى او در کارش نزاع‏ کننده اى نیست، ستایش خداى را که در آفرینش‏ شریکى ندارد، و در بزرگى شبیهى براى او نیست. ستایش خداى را که فرمان و سپاسش در آفریدگان جارى است‏ و بزرگواری اش با کرمش آشکار است، و دست لطفش به سخاوت گشوده، خدایى گنجینه هایش نقصان نپذیرد، و بخشش بسیارش جز جود و کرم بر او نیفزاید، همانا او عزیز و بسیار بخشنده است،

خدایا اندک از بسیار از تو درخواست مى‏ کنم، با نیاز شدیدى که مرا به آن است، و بى‏ نیازى تو از آن دیرینه است، و آن اندک نزد من بسیار است، و براى تو هموار و آسان.

اللَّهُمَّ إِنَّ عَفْوَکَ عَنْ ذَنْبِی وَ تَجَاوُزَکَ عَنْ خَطِیئَتِی وَ صَفْحَکَ عَنْ ظُلْمِی وَ سَتْرَکَ عَلَى [عَنْ‏] قَبِیحِ عَمَلِی وَ حِلْمَکَ عَنْ کَثِیرِ [کَبِیرِ] جُرْمِی عِنْدَ مَا کَانَ مِنْ خَطَایَ [خَطَئِی‏] وَ عَمْدِی أَطْمَعَنِی فِی أَنْ أَسْأَلَکَ مَا لا أَسْتَوْجِبُهُ مِنْکَ الَّذِی رَزَقْتَنِی مِنْ رَحْمَتِکَ وَ أَرَیْتَنِی مِنْ قُدْرَتِکَ وَ عَرَّفْتَنِی مِنْ إِجَابَتِکَ فَصِرْتُ أَدْعُوکَ آمِناً وَ أَسْأَلُکَ مُسْتَأْنِساً لا خَائِفاً وَ لا وَجِلاً مُدِلاً عَلَیْکَ فِیمَا قَصَدْتُ فِیهِ [بِهِ‏] إِلَیْکَ فَإِنْ أَبْطَأَ عَنِّی [عَلَیَ‏] عَتَبْتُ بِجَهْلِی عَلَیْکَ وَ لَعَلَّ الَّذِی أَبْطَأَ عَنِّی هُوَ خَیْرٌ لِی لِعِلْمِکَ بِعَاقِبَةِ الْأُمُورِ فَلَمْ أَرَ مَوْلًى [مُؤَمَّلا] کَرِیماً أَصْبَرَ عَلَى عَبْدٍ لَئِیمٍ مِنْکَ عَلَیَّ یَا رَبِّ إِنَّکَ تَدْعُونِی فَأُوَلِّی عَنْکَ وَ تَتَحَبَّبُ إِلَیَّ فَأَتَبَغَّضُ إِلَیْکَ وَ تَتَوَدَّدُ إِلَیَّ فَلا أَقْبَلُ مِنْکَ کَأَنَّ لِیَ التَّطَوُّلَ عَلَیْکَ،

خدایا بخششت از گناهم، و گذشتت از خطایم، و چشم‏پوشی ات از ستمم و پرده افکنی ات‏ بر کردار زشتم، و بردباری ات از فراوانى جرمم از آنچه که از خطا و گناه عمدی ام بود مرا به طمع انداخت، که از درگاهت چیزى را که شایسته آن از سوى تو نیستم درخواست کنم، آنچه که از رحمتت نصیبم نمودى‏ و از قدرتت نشانم دادى، و از اجابتت به من شناساندى، پس بر آن شدم که با اطمینان بخوانمت، و با انس و میل بدون ترس‏ و هراس از تو درخواست مى‏ کنم، و در آنچه به خاطر آن قصد پیشگاه تو نمودم بر تو ناز کنم، اگر برآورده شدن حاجتم تأخیر افتاد، از روى‏ نادانى بر تو عتاب ورزیدم، با آنکه شاید به تأخیر افتادن روا شدن حاجتم برایم بهتر باشد، چه تو به سرانجام امور آگاهى، پس هیچ‏ مولاى کریمى را بر بنده پستى، شکیباتر از تو بر خود ندیدم، اى پروردگار من، تو مرا مى‏ خوانى، و من از تو روى مى‏ گردانم، و با من دوستى مى ‏ورزى و من با تو دشمنى مى‏ کنم، به من محبّت مى‏ نمایى و از تو نمى ‏پذیرم، گویا مرا بر تو منّت است،

فَلَمْ [ثُمَّ لَمْ‏] یَمْنَعْکَ ذَلِکَ مِنَ الرَّحْمَةِ لِی وَ الْإِحْسَانِ إِلَیَّ وَ التَّفَضُّلِ عَلَیَّ بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ فَارْحَمْ عَبْدَکَ الْجَاهِلَ وَ جُدْ عَلَیْهِ بِفَضْلِ إِحْسَانِکَ إِنَّکَ جَوَادٌ کَرِیمٌ الْحَمْدُ لِلَّهِ مَالِکِ الْمُلْکِ مُجْرِی الْفُلْکِ مُسَخِّرِ الرِّیَاحِ فَالِقِ الْإِصْبَاحِ دَیَّانِ الدِّینِ رَبِّ الْعَالَمِینَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى حِلْمِهِ بَعْدَ عِلْمِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى طُولِ أَنَاتِهِ فِی غَضَبِهِ وَ هُوَ قَادِرٌ [الْقَادِرُ] عَلَى مَا یُرِیدُ الْحَمْدُ لِلَّهِ خَالِقِ الْخَلْقِ بَاسِطِ الرِّزْقِ فَالِقِ الْإِصْبَاحِ ذِی الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ وَ الْفَضْلِ [وَ التَّفَضُّلِ‏] وَ الْإِنْعَامِ [الْإِحْسَانِ‏] الَّذِی بَعُدَ فَلا یُرَى وَ قَرُبَ فَشَهِدَ النَّجْوَى تَبَارَکَ وَ تَعَالَى الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَیْسَ لَهُ مُنَازِعٌ یُعَادِلُهُ وَ لا شَبِیهٌ یُشَاکِلُهُ وَ لا ظَهِیرٌ یُعَاضِدُهُ قَهَرَ بِعِزَّتِهِ الْأَعِزَّاءَ وَ تَوَاضَعَ لِعَظَمَتِهِ الْعُظَمَاءُ فَبَلَغَ بِقُدْرَتِهِ مَا یَشَاءُ.

و با همه اینها چیزى تو را باز نمى‏ دارد از رحمت و احسان بر من، و تفضّل به جود و کرمت بر این بنده، بر بنده نادانت رحم کن، و با فزونى احسانت بر او جود آور، زیرا تو بخشنده کریمى، ستایش خداى را خداى مالک سلطنت، روان‏ کننده کشتى، تسخیرکننده بادها، شکافنده سپیده، حکمفرماى روز جزاء پروردگار جهانیان. ستایش خداى را بر بردباری اش پس از دانشش (به نافرمانى بنده)، و ستایش خداى را بر عفوش پس از قدرتش (بر عقاب)، و ستایش خداى را بر طول بردباری اش در وقت خشم، و حال آنکه او بر آنچه بخواهد تواناست. ستایش خداى را که آفریننده آفریدگان‏ گسترنده روزى، شکافنده سپیده، داراى بزرگی و بزرگوارى و فزونی و نعمت‏بخشى است‏ خدایى که از دیدگان دور است پس دیده نمى‏ شود، و به جانها نزدیک است پس شاهد گفتگوهاى پنهان است، فرخنده و برتر است. ستایش خداى را که ستیزه‏ جویى‏ ندارد تا با او برابرى نماید، و شبیهى ندارد که هم شکل او باشد، و پشتیبانى ندارد که او را یارى کند، با عزّتش همه عزیزان را مقهور ساخته‏ و در برابر بزرگیش بزرگان فروتن گشته اند، پس با قدرتش به هرچه خواهد رسد،

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یُجِیبُنِی حِینَ أُنَادِیهِ وَ یَسْتُرُ عَلَیَّ کُلَّ عَوْرَةٍ وَ أَنَا أَعْصِیهِ وَ یُعَظِّمُ النِّعْمَةَ عَلَیَّ فَلا أُجَازِیهِ فَکَمْ مِنْ مَوْهِبَةٍ هَنِیئَةٍ قَدْ أَعْطَانِی وَ عَظِیمَةٍ مَخُوفَةٍ قَدْ کَفَانِی وَ بَهْجَةٍ مُونِقَةٍ قَدْ أَرَانِی فَأُثْنِی عَلَیْهِ حَامِداً وَ أَذْکُرُهُ مُسَبِّحا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لا یُهْتَکُ حِجَابُهُ وَ لا یُغْلَقُ بَابُهُ وَ لا یُرَدُّ سَائِلُهُ وَ لا یُخَیَّبُ [یَخِیبُ‏] آمِلُهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یُؤْمِنُ الْخَائِفِینَ وَ یُنَجِّی [یُنْجِی‏] الصَّالِحِینَ [الصَّادِقِینَ‏] وَ یَرْفَعُ الْمُسْتَضْعَفِینَ وَ یَضَعُ الْمُسْتَکْبِرِینَ وَ یُهْلِکُ مُلُوکاً وَ یَسْتَخْلِفُ آخَرِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ قَاصِمِ الْجَبَّارِینَ مُبِیرِ الظَّالِمِینَ مُدْرِکِ الْهَارِبِینَ نَکَالِ الظَّالِمِینَ صَرِیخِ الْمُسْتَصْرِخِینَ مَوْضِعِ حَاجَاتِ الطَّالِبِینَ مُعْتَمَدِ الْمُؤْمِنِینَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی مِنْ خَشْیَتِهِ تَرْعَدُ السَّمَاءُ وَ سُکَّانُهَا وَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ عُمَّارُهَا وَ تَمُوجُ الْبِحَارُ وَ مَنْ یَسْبَحُ فِی غَمَرَاتِهَا.

ستایش خداى را که اجابتم مى‏ کند آن گاه که‏ صدایش مى ‏زنم، و هر زشتى را بر من مى‏ پوشاند درحالیکه من از او نافرمانى مى‏ کنم، و او نعمتش را بر من بزرگ مى‏ گرداند، پس من او را پاداش ندهم (شکر نمى‏ کنم)، چه بسیار موهبتهاى گوارایى که به من عطا فرمود، و حوادث وحشتناکى که مرا از آسیب آنها کفایت نمود، و چه بسیار خرّمى دلنشینى که به من نمایاند، او را ستایش‏گویان ستایش مى‏ کنم، و تسبیح‏گویان یادش مى‏ کنم، ستایش خداى را که پرده اش دریده نگردد، و در رحمتش بسته نشود، و پرسنده اش ردّ نگردد، و آرزومندش نومید نشود. ستایش خدایی را که هراسندگان را ایمنى بخشد، و شایستگان را نجات دهد، و ناتوان شمردگان را به رفعت رساند، و مستکبران را به خاک اندازد و پادشاهانى را نابود نماید، و دیگران را جانشین آنان سازد، ستایش خداى را که درهم شکننده گردنکشان، نابودکننده ستمکاران، دریابنده گریختگان، کیفردهنده‏ ستمگران، فریادرس دادجویان، حاجت‏بخش خواهندگان، تکیه‏ گاه مؤمنان است. ستایش خداى‏ را که از خشیت(ترس)ش آسمان و ساکنانش غرّش کنند، و زمین و آباد کنندگانش بلرزند، و دریاها و هرکه در اعماقش شناور است موج زنند.

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی هَدَانَا لِهَذَا وَ مَا کُنَّا لِنَهْتَدِیَ لَوْ لا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یَخْلُقُ وَ لَمْ یُخْلَقْ وَ یَرْزُقُ وَ لا یُرْزَقُ وَ یُطْعِمُ وَ لا یُطْعَمُ وَ یُمِیتُ الْأَحْیَاءَ وَ یُحْیِی الْمَوْتَى وَ هُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ أَمِینِکَ وَ صَفِیِّکَ وَ حَبِیبِکَ وَ خِیَرَتِکَ [خَلِیلِکَ‏] مِنْ خَلْقِکَ وَ حَافِظِ سِرِّکَ وَ مُبَلِّغِ رِسَالاتِکَ أَفْضَلَ وَ أَحْسَنَ وَ أَجْمَلَ وَ أَکْمَلَ وَ أَزْکَى وَ أَنْمَى وَ أَطْیَبَ وَ أَطْهَرَ وَ أَسْنَى وَ أَکْثَرَ [أَکْبَرَ] مَا صَلَّیْتَ وَ بَارَکْتَ وَ تَرَحَّمْتَ وَ تَحَنَّنْتَ وَ سَلَّمْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ عِبَادِکَ [خَلْقِکَ‏] وَ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ وَ صِفْوَتِکَ وَ أَهْلِ الْکَرَامَةِ عَلَیْکَ مِنْ خَلْقِکَ

ستایش خداى را که ما را به این (شناخت خویش) هدایت فرمود و اگر خدا ما را هدایت نکرده بود هرگز هدایت نمى ‏شدیم‏ ستایش خداى را که مى‏ آفریند و خود آفریده نشده، و روزى مى‏ دهد، و خود روزى داده نمى ‏شود و مى‏ خوراند و خود خورانده نمى‏ شود و زنده ها را مى‏ میراند، و مردگان را زنده مى‏ کند، و اوست زنده اى که هرگز نمى ‏میرد، خیر تنها به دست اوست، و او بر هر چیز تواناست. خدایا درود فرست بر محمّد بنده و فرستاده ات و امین و یار صمیمى و محبوب، و برگزیده ات‏ از خَلقت و حافظ راز و رساننده پیامهایت، برترین و بهترین و زیباترین‏ و کامل‏ترین و پاکیزه‏ ترین و پررشدترین و دلپسندترین و پاک‏ترین و بلندترین و بیشترین درودى که فرستادى و برکت دادى و ترحم نمودى‏ و مهر ورزیدى، و سلام دادى بر یکى از بندگان و پیامبران و رسولان و برگزیدگان و گرامیان تو از میان خلقت.

اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى عَلِیٍّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ وَصِیِّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ، عَبْدِکَ وَ وَلِیِّکَ وَ أَخِی رَسُولِکَ وَ حُجَّتِکَ عَلَى خَلْقِکَ وَ آیَتِکَ الْکُبْرَى وَ النَّبَإِ الْعَظِیمِ وَ صَلِّ عَلَى الصِّدِّیقَةِ الطَّاهِرَةِ فَاطِمَةَ [الزَّهْرَاءِ] سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ وَ صَلِّ عَلَى سِبْطَیِ الرَّحْمَةِ وَ إِمَامَیِ الْهُدَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ سَیِّدَیْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ صَلِّ عَلَى أَئِمَّةِ الْمُسْلِمِینَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ الْخَلَفِ الْهَادِی الْمَهْدِیِّ حُجَجِکَ عَلَى عِبَادِکَ وَ أُمَنَائِکَ فِی بِلادِکَ صَلاةً کَثِیرَةً دَائِمَةً.

  اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى وَلِیِّ أَمْرِکَ الْقَائِمِ الْمُؤَمَّلِ وَ الْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ وَ حُفَّهُ [وَ احْفُفْهُ‏] بِمَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَیِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ. اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ الدَّاعِیَ إِلَى کِتَابِکَ وَ الْقَائِمَ بِدِینِکَ اسْتَخْلِفْهُ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفْتَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِ. مَکِّنْ لَهُ دِینَهُ الَّذِی ارْتَضَیْتَهُ لَهُ، أَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ أَمْناً یَعْبُدُکَ لا یُشْرِکُ بِکَ شَیْئاً.

خدایا درود فرست بر على امیر مؤمنان، و جانشین‏ فرستاده پروردگار جهانیان، بنده و ولیّت و برادر رسولت، و حجّتت بر بندگان، و نشانه بزرگ‏ترت، و خبر عظیم، و درود فرست بر صدیقه طاهره فاطمه زهرا سرور زنان‏ جهانیان، و درود فرست بر دو فرزندزاده (پیامبر) رحمت، و دو پیشواى هدایت، حسن و حسین، دو سرور جوانان اهل بهشت، و درود فرست بر امامان مسلمانان، على بن الحسین و محمّد بن على، و جعفر بن محمّد، و موسى بن جعفر و على بن موسى و محمّد بن على و على بن محمّد، و حسن‏ بن على، و یادگار هدایتگر هدایت شده (مهدى)، حجّتهاى تو بر بندگانت، و امینهاى تو در سرزمینهایت‏ درودى بسیار و همیشگى.

خدایا و درود فرست بر ولى امرت (سرپرست دستورت)، آن قائم آرزو شده، و داد(گستر) مورد انتظار، و او را در حمایت فرشتگان مقرّبت قرار ده، و به روح القدس تأیید(یاری)ش کن اى پروردگار جهانیان. خدایا او را دعوت‏کننده به کتابت، و قیام ‏کننده به دینت قرار ده، و او را روى زمین جایگزین گردان چنانکه جایگزین کردى آنانکه پیش از او بودند. دینى را که برایش پسندیده اى به دست او پابرجا بدار، و پس از ترسش، امنیت را برگردان، تا تو را بپرستد و چیزی را شریکت نگذارد.

اللَّهُمَّ أَعِزَّهُ وَ أَعْزِزْ بِهِ وَ انْصُرْهُ وَ انْتَصِرْ بِهِ وَ انْصُرْهُ نَصْراً عَزِیزاً وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً یَسِیراً وَ اجْعَلْ لَهُ مِنْ لَدُنْکَ سُلْطَاناً نَصِیراً اللَّهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دِینَکَ وَ سُنَّةَ نَبِیِّکَ حَتَّى لا یَسْتَخْفِیَ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْحَقِّ مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ

اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَیْکَ فِی دَوْلَةٍ کَرِیمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ وَ تَجْعَلُنَا فِیهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِکَ وَ الْقَادَةِ إِلَى سَبِیلِکَ وَ تَرْزُقُنَا بِهَا کَرَامَةَ الدُّنْیَا وَ الآخِرَةِ .

خدایا عزیزش بدار، و به دیگران با او عزّت بده و یاری اش کن و به دیگران از سوى او یارى ده، یاری اش ده‏ یارى پیروزمندانه و بگشا برایش گشایشی آسان، و بگذار از پیش خود براى او چیرگیى پیروزى آفرین. خدایا با او دینت و روش (سنت)‏ پیامبرت را آشکار کن، تا چیزى از حق، از ترس کسى از خلق نخواهد پنهان بماند.

خدایا به سوى تو مشتاقیم‏ در دولت کریمه اى که اسلام و اهلش را با آن عزیز گردانى، و نفاق و اهلش را با آن خوار سازى، و ما را در آن دولت از دعوت‏کنندگان به سوى طاعتت، و رهبران به سوى راهت قرار دهى، و کرامت دنیا و آخرت را از برکت آن‏ روزیمان فرمایى.

اللَّهُمَّ مَا عَرَّفْتَنَا مِنَ الْحَقِّ فَحَمِّلْنَاهُ وَ مَا قَصُرْنَا عَنْهُ فَبَلِّغْنَاهُ اللَّهُمَّ الْمُمْ بِهِ شَعَثَنَا وَ اشْعَبْ بِهِ صَدْعَنَا وَ ارْتُقْ بِهِ فَتْقَنَا وَ کَثِّرْ بِهِ قِلَّتَنَا وَ أَعْزِزْ [أَعِزَّ] بِهِ ذِلَّتَنَا وَ أَغْنِ بِهِ عَائِلَنَا وَ اقْضِ بِهِ عَنْ مُغْرَمِنَا [مَغْرَمِنَا] وَ اجْبُرْ بِهِ فَقْرَنَا وَ سُدَّ بِهِ خَلَّتَنَا وَ یَسِّرْ بِهِ عُسْرَنَا وَ بَیِّضْ بِهِ وُجُوهَنَا وَ فُکَّ بِهِ أَسْرَنَا وَ أَنْجِحْ بِهِ طَلِبَتَنَا وَ أَنْجِزْ بِهِ مَوَاعِیدَنَا وَ اسْتَجِبْ بِهِ دَعْوَتَنَا وَ أَعْطِنَا بِهِ سُؤْلَنَا وَ بَلِّغْنَا بِهِ مِنَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ آمَالَنَا وَ أَعْطِنَا بِهِ فَوْقَ رَغْبَتِنَا یَا خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ وَ أَوْسَعَ الْمُعْطِینَ اشْفِ بِهِ صُدُورَنَا وَ أَذْهِبْ بِهِ غَیْظَ قُلُوبِنَا وَ اهْدِنَا بِهِ لِمَا اخْتُلِفَ فِیهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِکَ إِنَّکَ تَهْدِی مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ وَ انْصُرْنَا بِهِ عَلَى عَدُوِّکَ وَ عَدُوِّنَا إِلَهَ الْحَقِّ [الْخَلْقِ‏] آمِینَ.

خدایا آنچه از حق به ما شناساندى تابِ بُردنش را نیز عنایت کن، و آنچه را در رسیدن به آن کوتاهى کردیم، ما را به آن برسان، خدایا پریشانى‏ ما را به یارى او جمع کن، و پراکندگى ما را به او جمع کن، و گسیختگى ما را با او پیوند ده، و اندک ما را به او زیاد فرما، و خواری ما را به او سرافرازی (عزّت) ده‏ و تنگدستى ما را به او توانگرى بخش، و بدهى ما را از برکت او ادا کن، و فقر ما را به مدد او جبران فرما، و جدایى و دودستگى ما را به او برطرف کن، و دشوارى کار ما را به او آسان گردان، و روى ما را به او سپید کن، و اسیران ما را با او آزاد گردان، و درخواستهاى ما را با او برآور، و وعده هاى ما را با او تحقق بخش‏ و دعایمان را با او اجابت کن، و خواسته هایمان را با او عطا فرما، و ما را با او به آرزوهاى دنیا و آخرتمان برسان، و با او بالاتر از آرزویمان‏ به ما اعطا کن، اى بهترین خواسته‏ شدگان، و گشاده‏ دست‏ترین بخشندگان، سینه‏ هاى ما را به او شفا بخش، و کینه دلهایمان را به او برطرف‏ کن، و ما را با او به آنچه از حقیقت که در آن اختلاف افتاده به اذن خود راهنمایى فرما، همانا تو هرکه را بخواهى به راه راست‏ هدایت مى‏ کنى، و با او ما را بر دشمنانت و دشمنانمان یارى ده، اى معبود حق آمین.

اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکُو إِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنَا صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ غَیْبَةَ وَلِیِّنَا [إِمَامِنَا] وَ کَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا، وَ شِدَّةَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَیْنَا فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ [آلِ مُحَمَّدٍ] وَ أَعِنَّا عَلَى ذَلِکَ بِفَتْحٍ مِنْکَ تُعَجِّلُهُ وَ بِضُرٍّ تَکْشِفُهُ وَ نَصْرٍ تُعِزُّهُ وَ سُلْطَانِ حَقٍّ تُظْهِرُهُ وَ رَحْمَةٍ مِنْکَ تُجَلِّلُنَاهَا وَ عَافِیَةٍ مِنْکَ تُلْبِسُنَاهَا بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ .

خدایا از نبود پیامبرمان‏ که درودهاى تو بر او و خاندانش باد و از ناپیدایى مولایمان، و بسیارى دشمنانمان و کمى‏ نفراتمان، و سختى فتنه ‏ها به سویمان، و از جریان زمان بر زیانمان به درگاه تو شکوه می آوریم، بر محمّد و خاندانش درود فرست‏ و ما را در برابر این همه یارى فرما به گشایشى از جانب خویش که زود برسانى، و بدحالى که برطرف کنى، و پیروزى با عزّت برایمان قرار دهى، و سلطنت (چیرگی) حقى که‏ آشکارش فرمایى، و به رحمتى که از سویت ما را فرا گیرد، و به سلامتى کاملى که از جانبت ما را بپوشاند، به مِهرت اى مهربان‏ترین مهربانان.