ورزش و دویدن چربی استخوان را کم و آن را تقویت می کند

ورزش چربی استخوان را از بین می‌برد

بررسی‌های جدید نشان داده است که ورزش کردن باعث از بین رفتن چربی استخوان‌ها می‌شود و می‌تواند در افزایش کیفیت استخوان‌ها و سلامت آنها موثر باشد.

به‌ گزارش ‌ایسنا و به نقل از سایت MNT، ورزش کردن فواید زیادی دارد که یکی از آنها افزایش سلامت استخوان‌ها است. معمولا افرادی که چاق هستند بیشتر مشکل کیفیت استخوان دارند و با بیماری‌هایی از این دست مواجه هستند.

ورزش کردن باعث از بین رفتن چربی‌های استخوانی می‌شود و به سلامت آنها کمک می‌کند.

نتایج این تحقیقات در مجله استخوان منتشر شده است.

مدیر این تحقیقات می‌گوید : ما دریافتیم که دویدن باعث می‌شود که در بدن موش‌ها استخوان سازی صورت گیرد. ورزش برای سلامت استخوان‌ها بسیار عالی است. تاثیرات ورزش بر سلامت استخوان در افراد چاق به مراتب بیشتر است و بسیار به آنها کمک می‌کند.

بررسی‌ها همچنین نشان داده است که ورزش باعث افزایش تراکم و حجم استخوان‌ها می‌شود و این تاثیر در افراد چاق بیشتر است.

منبع: ایسنا

چگونه زانوهای خود را تقویت کنیم؟

زانوهای ضعیف می توانند در نتیجه یک جراحت یا فشار بیش از اندازه روی زانوها، کمبود مواد مغذی، سبک زندگی کم تحرک و مصرف بیش از اندازه سدیم، سیگار کشیدن، یا نوشیدن الکل شکل بگیرند. همچنین، آرتروز می تواند ضعف در زانوها را موجب شود.

زانو بزرگترین مفصل در بدن انسان است که پشتیبانی پایدار از کل بدن را ارائه می کند. زانوها انعطاف پذیری و پایداری در پاها را فراهم می کنند و از این رو، انسان توانایی ایستادن، راه رفتن، دویدن، خم شدن، پریدن و گردش به اطراف را پیدا می کند. در نتیجه، حفظ زانوهایی قوی و سالم از اهمیت ویژه ای برای حفظ کیفیت بالای زندگی انسان برخوردار است.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلثی ویژن"، با افزایش سن انسان، زانوها نیز تضعیف می شوند، اما افراد می توانند در هر سنی با مشکلات زانو مواجه شوند. زانوهای ضعیف می توانند بر تحرک تاثیرگذار باشند و انجام فعالیت های روزانه مانند پیاده‌روی یا بلند کردن اجسام دشوار شود.

زانوهای ضعیف می توانند در نتیجه یک جراحت یا فشار بیش از اندازه روی زانوها، کمبود مواد مغذی، سبک زندگی کم تحرک و مصرف بیش از اندازه سدیم، سیگار کشیدن، یا نوشیدن الکل شکل بگیرند. همچنین، آرتروز می تواند ضعف در زانوها را موجب شود.

برای بهره‌مندی از زانوهایی قدرتمند و اجتناب از مشکلات مرتبط با این مفاصل کلیدی برخی تغییرات سبک زندگی و رژیم غذایی می توانند موثر باشند.

تمرینات تقویت زانو

تمرینات ورزشی بسیاری با هدف تقویت زانوها وجود دارند. این تمرینات به تقویت عضلات اطراف این مفاصل کمک می کنند، آنها را در جایگاه درست حفظ می کنند و همچنین، تقویت استخوان ها را موجب می شوند.

از جمله تمرینات مناسب برای تقویت زانوها می توان به استپ آپ، لانژ، اسکات تک پا، حرکات کششی همسترینگ با انقباض ران، بالا آوردن پاها به صورت صاف، خم کردن زانوها و اسکات با یک توپ سوئیسی اشاره کرد.

برای کسب بهترین نتیجه، انجام 30 دقیقه تمرینات تقویت کننده زانو حداقل چهار یا پنج جلسه در هفته را هدف گذاری کنید. اگر تمرینات موجب بدتر شدن درد یا خشکی زانو می شوند، آنها را متوقف کرده و با پزشک خود مشورت کنید.

ماساژ

ماساژ درمانی یکی دیگر از ابزارهای کارآمد برای تقویت زانوها و رسیدگی به درد آنها است. ماساژ منظم به بهبود گردش خون کمک می کند و از این رو، مواد مغذی بیشتری به عضلات ضعیف و مفاصل می رسند و آنها را تقویت می کنند.

مقداری روغن زیتون، نارگیل یا خردل گرم را روی زانوهای خود بریزید.

با حرکاتی ملایم اما محکم زانوها را هم در جهت حرکت عقربه های ساعت و هم در جهت خلاف آن برای 10 تا 15 دقیقه ماساژ دهید.

این کار را دو بار در روز در صورت نیاز انجام دهید.

اگر با درد مزمن زانو مواجه هستید، از یک ماساژور حرفه ای و با تجربه کمک بگیرید.

نمک فرنگی اصل

افرادی که دارای زانوهایی ضعیف هستند یا از درد زانو به واسطه بیماری هایی مانند آرتروز و آرتریت روماتوئید رنج می برند، اغلب دارای سطوح بسیار پایین از منیزیم هستند. در این مواقع، نمک فرنگی اصل می تواند به کاهش ناراحتی کمک کند.

نمک فرنگی اصل سرشار از منیزیم است و می تواند تسکین سریع درد و کاهش التهاب را در اطراف مفصل زانو موجب شود. افزون بر این، منیزیم برای عملکرد درست عضله نیاز است و به جذب کلسیم نیز کمک می کند.

دو قاشق غذاخوری نمک فرنگی اصل را در نصف فنجان آب گرم حل کنید.با استفاده از یک لیف این محلول را روی زانوهای خود بمالید و پیش از شستشو با آب ولرم اجازه دهید 15 تا 20 دقیقه به همان حالت باقی بماند.

گزینه دیگر غوطه ور کردن پاها به مدت 20 دقیقه در آب گرم وان است که یک فنجان نمک فرنگی اصل به آن اضافه شده است.

از هر یک از این روش ها یک یا دو بار در هفته استفاده کنید.

شنا

شنا یک تمرین ایروبیک مفید برای زانوهای ضعیف است. شنا کردن انجام ورزش زانوها با فشار کم بر مفاصل را امکان پذیر می کند و از این رو، گزینه ای خوب برای افرادی است که از درد و آرتریت زانو رنج می برند.

شنا می تواند خشکی زانو را کاهش دهد، عضلات اطراف مفاصل زانو و استخوان ها را تقویت کند. افزون بر این، شنا تناسب اندام کلی بدن انسان را بهبود می بخشد.

انجام 30 دقیقه شنا در پنج روز هفته را هدف گذاری کنید. کرال سینه، کرال پشت و پروانه بهترین انواع شنا برای مفاصل زانو هستند. از انجام شنای قورباغه نیز اجتناب کنید، زیرا بیشترین فشار را روی مفاصل زانو وارد می کند.

کلسیم

کلسیم یک ماده مغذی ضروری برای سلامت استخوان محسوب می شود و کمبود آن می تواند به نازک شدن و تضعیف استخوان ها و ابتلا به پوکی استخوان منجر شود. از آنجایی که بدن نمی تواند به طور طبیعی کلسیم تولید کند، منابع غذایی و مکمل ها بهترین گزینه ها برای پیشگیری از کمبود کلسیم هستند.

از منابع طبیعی کلسیم می توان به سبزیجات برگدار تیره، شیر، شیر بادام، پنیر، بادام، ماهی ساردین، سریال های غنی شده با کلسیم، و آب پرتقال غنی شده اشاره کرد.

اگر قصد استفاده از مکمل ها را دارید، نمونه هایی که دارای ویتامین D هستند را انتخاب کنید، زیرا این ویتامین به بدن در جذب کلسیم کمک می کند. برای آگاهی از دوز مصرفی دقیق با پزشک خود مشورت کنید.

ویتامین D

برای حفظ سلامت استخوان ها و مفاصل، ویتامین D یکی از مواد مغذی مهم محسوب می شود. کمبود این ویتامین می تواند از دست دادن بافت استخوانی و خطر افزایش یافته شکستگی را به همراه داشته باشد. افزون بر این، بدن نمی تواند بدون ویتامین D به میزان کافی کلسیم جذب کند.

هنگامی که بدن انسان در برابر نور خورشید قرار می گیرد، ویتامین D تولید می کند. از این رو، می توانید زانوهای خود را هر روز به مدت 15 دقیقه در برابر آفتاب صبحگاهی قرار دهید.

همچنین، شما می توانید ویتامین D را از منابع غذایی مانند ماهی، روغن جگر ماهی، زرده تخم مرغ، سریال های غنی شده و محصولات لبنی دریافت کنید. امکان مصرف مکمل های ویتامین D نیز وجود دارد، اما پیش از آن با پزشک خود مشورت کنید.

روغن ماهی

روغن ماهی حاوی اسیدهای چرب امگا-3 است که می تواند به تقویت مفاصل زانو و بهبود تراکم استخوانی کمک کند. همچنین، روغن ماهی به واسطه ویژگی های ضد التهابی خود می تواند به تسکین درد و خشکی مفصل کمک کند.

ماهی های چرب مانند تن، خالمخالی و سالمون را دو بار در هفته مصرف کنید.

همچنین، شما می توانید دو بار در روز 2.6 گرم روغن ماهی مصرف کنید. با این وجود، پیش از آغاز مصرف هر گونه مکملی همواره با پزشک خود مشورت کنید.

ویتامین C

ویتامین C نقشی کلیدی در تولید کلاژن، یکی از اجزا اصلی سازنده غضروف، دارد. ویتامین C برای سنتز کلاژن، کیفیت ماتریس استخوانی و رشد عادی استخوان ضروری است.

افزون بر این، این ویتامین ضروری تراکم استخوانی را بهبود می بخشد و خطر شکستگی استخوان را کاهش می دهد.

از منابع خوب ویتامین C می توان به کلم بروکلی، فلفل دلمه ای، پاپایا، پرتقال، لیمو، توت فرنگی و توت های دیگر، کیوی، گل کلم، اسفناج، و کلم بروکسل اشاره کرد.

مکمل های ویتامین C نیز در دسترس هستند که پس از مشورت با پزشک می توانید از آنها استفاده کنید.

وزن سالم

هرچه وزن بدن شما بیشتر باشد، فشار بیشتری بر مفاصل وارد می شود و آنها باید سخت‌تر کار کنند. اگر اضافه وزن دارید، زانوها به واسطه استرس ناشی از حمل وزن اضافه تضعیف می شوند. افزون بر این، چاقی خطر جابجایی زانو یا کفل را افزایش می دهد.

اگر به اضافه وزن یا چاقی مبتلا هستید، با پزشک یا متخصص تغذیه خود درباره چگونگی دستیابی به وزن مناسب طی روندی تدریجی و سالم صحبت کنید. این کار پایداری و استحکام زانوها را افزایش می دهد.

مواد غذایی ضد التهاب

التهاب می تواند موجب تضعیف و دردناک شدن زانوها شود. برای مقابله با التهاب و تورم، مواد غذایی که دارای ویژگی های ضد التهابی هستند را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. از جمله این مواد غذایی می توان به ماهی سالمون، دانه کتان، زنجبیل، زردچوبه، روغن زیتون، آووکادو، گردو، بلوبری، سیب زمینی شیرین و اسفناج اشاره کرد.

همچنین، مصرف مواد غذایی التهابی مانند محصولات تهیه شده از آرد سفید، برنج سفید، مواد غذایی شیرین، نوشابه های گازدار و مواد غذایی سرشار از چربی های اشباع را کنار گذاشته یا محدود کنید.

نکات اضافی

پیش از ورزش، زانوهای خود را گرم کنید و دمای بدن را افزایش دهید.

برای تقویت زانوها می توانید دوچرخه سواری و پیاده‌روی را در دستور کار خود قرار دهید.

از حضور در ورزش هایی که نیازمند توقف و شروع ناگهانی، پرش و گردش هستند، پرهیز کنید.

فعالیت هایی که موجب شکل گیری درد در زانوها می شوند را کنار بگذارید.

انجام حرکات یوگا که به تقویت استخوان ها کمک می کنند را مد نظر قرار دهید.

طب سوزنی می تواند به تسکین درد زانو ناشی از آرتروز کمک کند.

از نشستن و ایستادن طولانی مدت پرهیز کنید.

سیگار کشیدن و نوشیدن الکل را ترک کنید.

از کفش های پاشنه بلند استفاده نکنید.

مصرف مایعات برای نرم کردن غضروف و آبرسانی به بدن را فراموش نکنید.

بیش از اندازه نمک مصرف نکنید که می تواند به از دست دادن کلسیم منجر شود.

ورزش؛ چشمه جوانی سلولی!

تردیدی وجود ندارد که ورزش منظم هم برای جوانان و هم برای افراد مسن مفید است. اما یافته های جدید پژوهشگران به برخی فواید ویژه تمرینات تناوبی (اینتروال) شدت بالا برای افراد مسن اشاره دارند.

نتایج مطالعه ای جدید نشان داده است که تمرینات ورزشی با شدت بالا ممکن است به افراد مسن در معکوس ساختن برخی جنبه های روند پیری سلولی کمک کنند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث دی نیوز"، تردیدی وجود ندارد که ورزش منظم هم برای جوانان و هم برای افراد مسن مفید است. اما یافته های جدید پژوهشگران به برخی فواید ویژه تمرینات تناوبی (اینتروال) شدت بالا برای افراد مسن اشاره دارند.

تمرینات تناوبی شدت بالا ترکیبی از تمرینات ورزشی شدید با دوره های فعالیت شدت متوسط هستند. به عنوان مثال، یک فرد می تواند برای چند دقیقه با نهایت قدرت روی دوچرخه ثابت رکاب بزند، سپس چند دقیقه به آرامی فعالیت خود را ادامه دهد و پس از آن دوباره برای چند دقیقه با شدت بالا به رکاب زدن ادامه دهد.

در مطالعه جدید افراد مسن که تمرینات تناوبی شدت بالا انجام داده بودند، نسبت به افرادی که فعالیت ورزشی با شدت متوسط داشتند تغییرات چشمگیرتر در سطح سلولی را نشان دادند. به طور ویژه، تمرینات تناوبی عملکرد میتوکندری در عضله را هر چه بیشتر تقویت کردند. میتوکندری ها نیروگاه هایی در سلول های بدن انسان هستند که مواد مغذی را به انرژی قابل استفاده تجزیه می کنند.

همچنین، تمرینات تناوبی فعالیت هرچه بیشتر در ژن های مرتبط با عملکرد متیوکندری و رشد عضله را موجب شدند.

این به چه معنی است؟

به گفته دکتر سریموماران نایر، پژوهشگر ارشد حاضر در مطالعه و متخصص غدد در کلینیک مایو، یافته های مطالعه اخیر نشان می دهند که تمرینات اینتروال می توانند زمان را به شیوه ای به عقب بازگردانند که تمرینات ایروبیک و تمرینات قدرتی با شدت متوسط قادر به انجام آن نیستند. اما این به معنای آن نیست که افراد مسن باید یک رژیم تمرینات ورزشی شدت بالای سخت را دنبال کنند.

اگر فردی کم تحرک هستید، پیش از آغاز تمرینات اینتروال باید با پزشک خود مشورت کنید. شما می توانید فعالیت خود را با پیاده‌روی آغاز کنید و با آهنگ سریع پیاده‌روی خود را سازگار کنید.

برای افراد مسن که قصد دارند رژیم ورزشی با شدت بیشتر را دنبال کنند، بهترین گزینه آغاز فعالیت های ورزشی زیر نظر یک فرد متخصص است. این در شرایطی است که ورزش شدید یک باید محسوب نمی شود. بدون تردید، هر فعالیت ورزشی منظمی فواید سلامت خود را به همراه خواهد داشت.

این مطالعه با حضور 72 شرکت کننده جوان و مسن که افرادی کم تحرک بودند، انجام شد. تیم دکتر نایر به صورت تصادفی این افراد را به سه گروه ورزشی تقسیم کردند.

یک گروه سه روز در هفته تمرینات تناوبی شدت بالا انجام می داد. همچنین، آنها فعالیت هایی متعادل‌تر مانند پیاده‌روی و استفاده از تردمیل را دو بار در هفته انجام می دادند.

گروه دوم پنج روز در هفته و به مدت 30 دقیقه تمرینات ورزشی ایروبیک با شدت متوسط را انجام می داد. همچنین، آنها چهار روز در هفته تمرینات قدرتی سبک انجام می دادند.

گروه سوم نیز تنها دو روز در هفته تمرینات قدرتی انجام می داد.

پس از 12 هفته، تمامی گروه ها تغییرات مثبتی را نشان دادند. افرادی که تمرینات ایروبیک انجام داده بودند تقویت سطوح آمادگی جسمانی - توانایی بدن در تامین خون و اکسیژن برای کار عضلات - خود را تجربه کردند. بهبود حاصل شده برای افراد مسن چشمگیرتر بود، که به طور کلی با سطوح آمادگی جسمانی پایین‌تر نسبت به افراد جوان‌تر کار خود را آغاز کرده بودند.

افرادی که تمرینات قدرتی انجام داده بودند - به تنهایی یا همراه با تمرینات ایروبیک - افزایش قدرت عضلانی خود را تجربه کردند.

گروهی که تمرینات اینتروال انجام داده بودند تنها اندکی افزایش در قدرت را نشان دادند، اما عملکرد میتوکندری در عضلات، به ویژه در میان افراد مسن‌تر، افزایش قابل توجهی را نشان داد.

این می تواند شاهدی دیگر بر این مساله باشد که تمرینات تناوبی شدت بالا احتمالا بهترین شکل از ورزش هستند. زمانی که موضوع بهبود آمادگی جسمانی و ساختار و عملکرد قلب مطرح می شود، مطالعات بسیاری نشان داده اند که تمرینات تناوبی بر تمرینات ایروبیک با شدت متوسط غلبه می کنند.

6 روش برای جوانی و جوان نگه داشتن سلول‌ها

6 روش برای جوان نگه داشتن سلول‌ها

با افزایش سن انسان، سیستم ایمنی بدن نیز به واسطه پیری سلول های T، افت عملکرد خود را تجربه می کند و از این رو، نسبت به هر چیزی از سرماخوردگی تا سرطان آسیب پذیرتر خواهید شد.

پیری چیزی نیست که در خارج بدن رخ دهد و در حقیقت، ریشه آن به سلول های بدن شما باز می گردد. پیری فرآیندی است که در سطح میکروسکوپی رخ می دهد. خوشبختانه بر خلاف تاثیرگذاری مشکوک برخی درمان های ضد پیری، هدف قرار دادن سلول ها نه تنها روند پیری را کند می کند، بلکه می تواند گاهی اوقات آن را معکوس سازد.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "رودال ولنس"، بازیگران کلیدی در پیری سلولی با موضوع مهم تقسیم سلولی پیوند خورده اند. تقسیم سلولی برای جایگزینی سلول های پیر و خسته با سلول های جدید و سرحال از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

پیری، پدیده ای است که در آن سلول های قدیمی دیگر تقسیم نمی شوند. دوره پیری به واسطه چیزهایی که به نام تلومر شناخته می شوند، شکل می گیرد. تلومرها محافظ هایی در انتهای کروموزوم ها هستند و طی تقسیم سلولی از DNA در برابر فرسودگی محافظت می کنند.

از سوی دیگر، میتوکندری که به عنوان نیروگاه سلولی شناخته می شود، انرژی لازم برای ارائه عملکردهای مختلف از جمله تقسیم سلولی را در اختیار بدن قرار می دهد و یکی دیگر از عوامل موثر در روند پیری است. برای جوانسازی سلول های خود می توانید توصیه های زیر را مد نظر قرار دهید:

تغذیه خود را بهبود ببخشید

یک سرماخوردگی ساده که در دوران جوانی تاثیر چندانی روی شما نداشت، در دوران میانسالی می تواند به مدت یک هفته شما را در تختخواب نگه دارد. در همین راستا، شما می توانید سیستم ایمنی پیر خود را سرزنش کنید. با افزایش سن انسان، سیستم ایمنی بدن نیز به واسطه پیری سلول های T، افت عملکرد خود را تجربه می کند و از این رو، نسبت به هر چیزی از سرماخوردگی تا سرطان آسیب پذیرتر خواهید شد.

افت عملکرد سلول های T با مولکولی به نام p38 MAPK پیوند خورده است. با این وجود، مسدود کردن این مولکول می تواند توانایی سلول های T برای تقسیم را در نتیجه بهبود عملکرد میتوکندری بهبود ببخشد.

ورزش کنید

ورزش تنها یک نسخه عالی برای مسائل پزشکی نیست و ممکن است چشمه جوانی نیز باشد. پژوهشگران در کلینیک مایو طی مطالعه ای روی موش ها دریافتند رژیم غذایی ضعیف (به عنوان مثال سرشار از فست فودها) پیری سلولی را تسریع می کند، اما ورزش در برابر این آسیب موثر عمل می کند.

افزودن یک چرخ ورزشی به محیط زندگی موش ها کاهش قابل توجه در نشانه های پیری سلولی و التهاب مرتبط با آن را نشان داد. بر همین اساس، ورزش می تواند از فرآیند پیری پیشگیری یا آن را به تاخیر بیندازد.

همچنین، ورزش موجب تقویت میتوکندری می شود. مطالعات بسیاری نشان داده اند که ورزش هم تعداد میتوکندری و هم فعالیت متابولیک آنها را افزایش می دهد. این به معنای سلول های سالم‌تر است که از انرژی کافی برای حفظ روند تقسیم برخوردار هستند.

وزن خود را کاهش دهید

فهرست فواید کاهش وزن بسیار طولانی است و از زیر کنترل درآوردن دیابت تا کاهش فشار خون و بسیاری موارد دیگر را شامل می شود. کاهش وزن می تواند در بهبود شرایط سلول های شما نیز تاثیرگذار باشد. چاقی اثری منفی بر سلامت انسان دارد و موجب پیری زودرس و کاهش طول عمر می شود. پژوهشگران انجمن جراحی متابولیک و چاقی آمریکا طی یک مطالعه دریافتند عمل جراحی بای‌پس معده به افزایش طول تلومرها در افراد منجر می شود. اگر تلومرهای شما بلندتر شوند، احتمال معکوس کردن آثار پیری نیز افزایش می یابد.

مدیتیشن را فراموش نکنید

مدیتیشن یکی از روش های موثر برای استرس‌زدایی در سلول ها محسوب می شود. نتایج یک مطالعه نشان داد، افرادی که به طور منظم مدیتیشن انجام می دادند، 17 درصد کاهش در نشانگرهای استرس سلولی داشتند. استرس‌زدایی از سلول ها گامی مهم برای مقابله با پیری محسوب می شود زیرا استرس به اندازه مواد شیمیایی مانند بنزن یا دود سیگار می تواند مضر و سمی باشد. همچنین، مطالعاتی وجود دارند که پیوند بین مدیتیشن و اندازه تلومرها را نشان داده اند.

از گیاهان دارویی استفاده کنید

در برخی اسناد ضد پیری به استفاده از زنجبیل چینی، جینکو بیلبوا، و ریشه آستراگالوس (گون) برای سلامت تلومر اشاره شده است. پزوهش های انجام شده نشان داده اند که این عصاره ها قادر به کاهش درصد تلومرهای کوتاه در انواع مختلف سلول های ایمنی هستند.

از جای خود بلند شوید!

برای مقابله با پیری برخیزید! بنابر نتایج پژوهشی که در نشریه British journal of Sports Medicine منتشر شده است، نشستن بیش از اندازه روی تلومرها تاثیرگذار است و با ایستادن می توانید از آنها محافظت کنید.

پژوهشگران دریافتند هر چه زمان کمتری را در حالت نشسته سپری کنید، از تلومرهای بلندتری برخوردار خواهید شد. در این مطالعه مدت زمانی که در حالت ایستاده سپری می شود برای محافظت از تلومرها حتی مهم‌تر از ورزش در نظر گرفته شد. خبر خوب این است بسیاری از کارهایی که در حالت نشسته انجام می دهید، مانند تماشای تلویزیون، کار با رایانه یا صحبت با تلفن، را می توانید در حالت ایستاده نیز انجام دهید.

چگونه مغز را برای توقف نگرانی تمرین دهیم؟

هنگامی که مغز خود را برای توقف نگرانی تمرین می دهید، تکنیک نوشتن یکی از ارزشمندترین گزینه ها محسوب می شود.

هنگامی که موضوع سلامت روان انسان مطرح می شود، نگرانی همانند یک عنصر زیان آور است. برخی نگرانی را یک عادت بد در نظر می گیرند که با تمرین می توان آن را از بین برد. برخی فکر می کنند نگرانی ممکن است به ما در یادگیری از تجربیات گذشته و آماده شدن برای نمونه های جدید کمک کند. چه خوب یا بد، نگرانی از طریق تمرکز بر آینده نامشخص که توانایی کنترل آن را نداریم، مغز ما را اشغال می کند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پاور آو پازیتیویتی"، گفته شده است که افسردگی تمرکز بر رویدادهای گذشته است، که آرزو می کنید می توانستید آنها را تغییر دهید، و نگرانی تمرکز بر رویدادهای آینده است که کنترلی بر آنها ندارید. همچنین، درباره نگرانی می توان گفت شما تنها فکر می کنید که کنترلی بر آینده ندارید در شرایطی که می توانید به واقع اقدام هایی را مد نظر قرار دهید که به آماده شدن برای هر آنچه درباره آن نگران هستید، کمک می کنند. در ادامه با برخی روش ها که می توانند به مغز شما در جلوگیری و توقف نگرانی کمک کنند، بیشتر آشنا می شویم.

با نوشتن مغز را از نگرانی دور کنید

هنگامی که مغز خود را برای توقف نگرانی تمرین می دهید، تکنیک نوشتن یکی از ارزشمندترین گزینه ها محسوب می شود. اگر در تمام طول شب مغز شما درباره موضوعی فکر می کند و شما را بیدار نگه می دارد، آن را روی کاغذ یا به صورت الکترونیک در گوشی همراه یا تبلت خود بنویسید. این کار به مغز اجازه نفس کشیدن می دهد و دیگر نیازی نیست برای به خاطر سپردن جزئیات انرژی مصرف کنید.

برای این که توجه مغز را به سوی یک موضوع جلب کنید، نوشتن یکی از بهترین گزینه ها است زیرا به مغز می گویید این موضوع به اندازه ای مهم بوده است که آن را یادداشت کرده اید. مغز اکنون در وضعیت هشدار قرار می گیرد تا منابع را برای حل کردن این مشکل گرد هم می آورد، به جای این که نگران شود یا مجبور به یادآوری چیز مهمی برای نگران شدن باشد.

برای مغزی عاری از نگرانی مدیتیشن انجام دهید

مدیتیشن می تواند به مغز در تمرین توقف نگرانی کمک کند. پژوهش صورت گرفته روی آثار مدیتیشن نشان داده اند که این کار به طور ویژه برای کاهش اضطراب شناختی یا نگرانی خوب است. اگرچه برخی افراد به این مساله اشاره می کنند که از زمان کافی برای انجام مدیتیشن برخوردار نیستند، اما این کار می تواند به سادگی بستن چشم ها به مدت 30 ثانیه یا بیشتر باشد. دوری گزیدن از منابع استرس گامی فعال برای تمرین دادن مغز به منظور جلوگیری از نگرانی است.

لحظات کوتاهی که آگاهانه برای دوری گزیدن از هر سر و صدای غیر طبیعی در زندگی خود انتخاب می کنید، این اجازه را می دهد به مواردی که بیشترین اهمیت را در حال حاضر و در آینده برای شما دارند، توجه کنید. افکار نگران کننده ممکن است هنگامی که در حال مدیتیشن هستید به سراغ شما بیایند و این امری عادی است. بنابر توصیه کارشناسان، شما باید افکار نگران کننده را زیر نظر داشته باشید و با ورود آنها به ذهن، همانند ابرهایی که در یک روز بادی حرکت می کنند، به آنها اجازه دهید از ذهن شما خارج شوند.

ورزش کنید تا بدن و مغز خود را برای جلوگیری از نگرانی تمرین دهید

نگرانی به مغز کمک می کند چگونگی بقا را از طریق تصمیم گیری برای فعال کردن سیستم جنگ یا گریز فرا بگیرد. اگر یک حیوان وحشی به ناگاه در برابر شما قرار بگیرد، بلافاصله هجوم آدرنالین را در بدن خود احساس خواهید کرد و این واکنش ترس مشابه آن چیزی است که در زمان نگرانی برای بدن رخ می دهد.

زمانی که بدن نشانه های اضطراب را احساس می کند، انجام ورزش برای شما خوب خواهد بود. اگر بدن نشانه های جسمانی کمتری که با استرس مرتبط هستند را احساس کند، ذهن نیز این گونه تفسیر می کند که باید کمتر نگران باشد زیرا بدن در حالت بر انگیختگی افزایش یافته قرار ندارد.

ورزش می تواند فشار خون را کاهش دهد که یکی از نشانه های جسمانی استرس در بدن است. همچنین، به نظر می رسد ورزش دلیل دیگری برای ضربان قلب و نرخ تنفس سریع در اختیار بدن قرار می دهد. اگر احساس می کنید نگران هستید، یک پیاده روی پنج تا 10 دقیقه ای می تواند در کاهش آن موثر باشد. از مناظر اطراف خود لذت ببرید، در شرایطی که روی حرکات اندام ها و تنفس خود تمرکز دارید.