سم سرطانزای «مالاشیت گرین» هنوز در پرورش ماهیهای ایران بکار می رود

قزل‌آلا با طعم خطرناک «مالاشیت گرین» (از تابناک)

خرید و فروش سم سرطان‌زا خیلی راحت‌تر از آنچه فکرش را می‌کنید، در قلب بازار تهران انجام می‌شود. سوداگران سرطان با آسودگی خیال و بدون دغدغه، «مالاشیت گرین» را برای استفاده در مزارع پرورش ماهی خرید و فروش می‌کنند. سازمان‌های متولی تولید و بهداشت ماهی‌پروری یعنی دامپزشکی و شیلات استفاده از این سم سرطان‌زا را که دو دهه است مصرف‌اش در اغلب کشورهای جهان ممنوع شده، کم و بیش تکذیب می‌کنند. 

به گزارش شهروند، مالاشیت گرین برای پرورش ماهی سردابی یا همان قزل‌آلا استفاده می‌شود. این ماده سم ضد قارچ است که برای پاکسازی استخر و محیط پرورش ماهی‌ها استفاده می‌شود. این ماده شیمیایی روی بافت ماهی باقی می‌ماند و حتی با پختن هم از بین نمی‌رود. درعین حال این ماده مدت‌های طولانی در منابع آبی باقی می‌ماند.

 اما واقعیت آن است که روزانه ده‌ها کیلو از آن به راحتی در پایتخت ایران دادوستد می‌شود. از هر واسطه سرپایی در ناصر خسرو که سراغ مالاشیت گرین را بگیرید بی برو برگرد کوچه‌ای با نام بی‌مسمای «خدابنده‌لو» را نشان‌تان می‌دهد. داروفروشان ناصر خسرو مجبورند که از صبح تا غروب یک لنگه پا در خیابان بایستند و هراسان از پلیس و مامور و در پی مشتری باشند اما فروشندگان مالاشیت گرین وضع و حال دیگری دارند. دادوستد سم سرطان‌زای مالاشیت گرین علنی است و فروشندگانش نگران پیگرد قانونی یا دستگیری توسط ماموران پلیس نیستند.

ناصر خسرو،کوچه خدابنده‌لو، پاساژ اخوت

با نشانی‌هایی که از قبل گرفته‌ام به پاساژ اخوت می‌روم. چند دهنه مغازه خاک گرفته سوت وکور طبقه همکف را برانداز می‌کنم و از پله‌ها به طبقه بالا می‌روم. «مجید» را دوستی از قبل به من معرفی کرده است. وارد مغازه که می‌شوم تغییری در نحوه نشستنش نمی‌دهد و کماکان پاهایش روی میز است. می‌گویم که فلانی معرفی کرده و دنبال مالاشیت گرین صنعتی می‌گردم. می‌گوید در را ببند و بشین. کولر گازی اسپیلت را روشن می‌کند و بی‌درنگ زنگ می‌زند به عباس آقا نامی. هنوز تلفن را قطع نکرده که رو به من می‌کند و می‌گوید بسته‌های ١٠ کیلوگرمی باز و بشکه‌های آکبند ۲۵ کیلوگرمی داریم. چقدر می‌خواهی؟

هاج و واج مانده‌ام که این ماده چقدر راحت پیدا می‌شود و جواب می‌دهم:  ٢ تا بشکه ۲۵ کیلویی. بعد از کمی چانه‌زنی روی هر کیلو ۵۲‌هزار تومان توافق می‌کنیم. شماره کارت می‌دهد تا بروم مبلغ را کارت به کارت کنم! و برگردم. قبل از خروج می‌پرسم که کجا تحویل می‌دهید؟ می‌گوید هر کجای ایران که بخواهی. تأکید می‌کنم که برای پرورش ماهی قزل‌آلا می‌خواهم، شاید پشیمان شود، کک طرف هم نمی‌گزد و تازه با تأکید بر اینکه مشکلی پیش نمی‌آید، جواب می‌دهد که داداش هر روز داریم می‌فرستم. مثل این‌که کارمون اینه‌ها. 

حیران از پاساژ بیرون می‌آیم. سمت راست داخل کوچه «خدابنده‌لو» که عرضش به زور ٣ متر می‌شود، چشمم به مغازه‌ای می‌افتد که ٢ جوان در آن نشسته‌اند و درحال گپ زدن هستند. به سرم می‌زند که «مالاشیت گرین» را با اینها هم مظنه کنم. در را که باز می‌کنم خنکی می‌خورد به صورتم. یه لنگه لای در می‌ایستم و می‌پرسم که مالاشیت گرین دارین؟ همزمان دو نفری می‌گویند «در را ببند بیا تو». جوان روبه‌رویی با خنده می‌گوید که «اگر نداشته باشیم پس این‌جا چکار می‌کنیم.» داستان تکراری است، می‌گویم: «مسئول خرید مزرعه پرورش ماهی در نهاوند هستم و تازه شروع به کار کرده‌ام و اگر قیمت خوب بدهید مشتری می‌شوم.» نامشان را نمی‌پرسم اما آن‌که کنار پنجره رو به کوچه نشسته شروع به زنگ زدن می‌کند. تا تماس برقرار شود می‌خواهد مرا مجاب کند و سوال و جواب‌هایمان کوتاه می‌شود. می‌گوید: «کسی که بهش زنگ می‌زنم از دلالان اصلی مالاشیت گرین است و ٢٠ ‌سال است که کارش اینه، راستی چقدر می‌خواهید؟» جواب می‌دهم:  «یک کیلو نمونه.» می‌گوید: «فقط بشکه‌های ۲۵ کیلویی آکبند دارد که از کشور چین وارد می‌شود». قیمت را از او می‌پرسم، ادامه می‌دهد که: «هر کیلو ۴۶‌هزار تومان با مارک چینو کم.» در جوابش اما بهانه می‌آورم: «باید عکس بشکه را برای صاحب مزرعه بفرستم تا اوکی بدهد.» جوابم می‌دهد: «پس صبر کن بگویم خودش بیاید.» دلال پیشکسوت، چند دقیقه بعد می‌آید. در این فاصله از روزه  ماه رمضان و توافق هسته‌ای حرف می‌زنیم. پیرمرد حدود شصت وپنج‌ سال سن دارد، قد بلند،شکمی نیمه برآمده با ابروهایی یکدست سفید. آن‌قدر هول شده‌ام که درست نمی‌فهمم اما به نظرم می‌آید که شاید کمی زال باشد که مژه‌ها و ابروهایش این طور سفید است. خیلی راحت متقاعد می‌شود که عکس از بشکه بگیرم تا صاحبکارم تأیید کند. آدرس بنگاهی در شورآباد را می‌دهد و می‌گوید برو آن‌جا با بچه‌ها هماهنگ می‌کنم که عکس بگیری. وقتی می‌پرسم که مگر چقدر دارید، دلال سم سرطان‌زا می‌خندد و می‌گوید: «خیلی نمی‌آوریم هر محموله شیمیایی که میاد یکی دو تن هم از این میاریم.» سرم سوت می‌کشد. یک تن مالاشیت گرین یعنی یک‌میلیارد لیتر آب آلوده به سمی سرطان‌زا که نه‌تنها ماهیان مزرعه را آلوده می‌کند بلکه برای صدها ‌سال در منابع آبی کشور باقی می‌ماند.

دوز مصرف مالاشیت گرین یک قسمت در ‌میلیون است (۱ پی پی ام) یعنی یک کیلوگرم آن برای یک‌میلیون لیتر آب مصرف می‌شود. موقع خداحافظی کارت مغازه را می‌گیرم و می‌گویم فردا هماهنگ می‌کنم تا بروم بنگاه. دم آخر می‌پرسم که چند مارک دیگر در بازار هست؟ پیرمرد که حالا سگرمه‌هایش درهم رفته با روی برگردانده به کوچه باریک جواب می‌دهد: «تا دلت بخواد هست اما جنس اصل و نسب‌دار کمه. چند تا از مشتری‌هایم کارشناس‌های اداره‌های شیلات شهرستان‌ها هستند که عمده می‌خرند و خرده فروشی می‌کنند. آنها بهتر از من و شما متوجه کیفیت هستند و بی‌خود نیست که سراغ کس دیگری نمی‌روند.»

تایید کارشناسان

«در این‌که کماکان مالاشیت گرین در برخی مزارع کشور مصرف می‌شود شکی وجود ندارد، هرچند میزان آن نسبت به گذشته کمتر شده است.» مهدی چوبچیان، استاد بهداشت و بیماری‌های آبزیان با گفتن این مقدمه به «شهروند» سراغ حقایق موجود می‌رود. او معتقد است که قوانین دامپزشکی وجود دارد اما در عمل شاهدیم که این قوانین و تنها اکتفا به نمونه گیری‌های موردی از مزارع کفایت نمی‌کند. این محقق دانشگاهی تأکید دارد که روی کاغذ هیچ مالاشیت گرینی مصرف نمی‌شود اما خود مدیران هم خوب می‌دانند که واقعیت این نیست. چوبچیان، وابستگی مالی مسئولان بهداشتی مزارع را دلیل اصلی ناکارآمدی نظارت‌ها عنوان می‌کند و یادآور می‌شود که نداشتن آگاهی مصرف کنندگان هم مزید بر علت است. (ظاهراً منظور رشوه به ناظران است)

در همین ارتباط سراغ یکی از کارشناسان رسمی دادگستری در رشته شیلات و آبزیان می‌روم . قاسم مشرقی هم معتقد است که کماکان مالاشیت گرین در برخی مزارع وجود دارد، هرچند نسبت به سابق کمتر مصرف می‌شود. او بر این باور است که باید روش‌های جایگزین بیشتری برای مزرعه‌داران فراهم شود تا به کلی مصرف این ماده سرطان‌زا متوقف شود.

صحبت در مورد «مالاشیت گرین» به این سادگی‌ها نیست. خیلی‌ها وقتی پای مصاحبه درباره مالاشیت گرین سرطان‌زا پیش می‌آید، پا پس می‌کشند و می‌گویند که اظهارنظرهایشان می‌تواند برایشان گران تمام شود.

شریف روحانی، معاون سابق موسسه علوم شیلاتی کشور که سال‌ها تلاش کرده استفاده از آویشن را جایگزین مالاشیت گرین کند مصاحبه را به بعد‌ها موکول می‌کند.  «علیرضا پ» مشاور آبزی‌پروری، حرف‌های بسیار زیادی درباره این سم سرطان‌زا می‌زند و بعد هم وعده می‌دهد تا ارتباط را با «مهندس ی»، کارشناس متبحر مالاشیت گرین در سازمان شیلات برقرار کند. چند ساعت بعد همه چیز عوض می‌شود و عنوان می‌کند که نظرات مهندس یاری هم مشابه او است و به نظرش دیگر مالاشیت گرین در مزارع مصرف نمی‌شود پس لزومی هم ندارد شماره تماسش را برای مصاحبه بدهد. در این میان، محمد رضا تورجی، عضو هیأت علمی وزارت جهاد کشاورزی شجاعت به خرج می‌دهد و با «شهروند» رک و پوست کنده حرف می‌زند. او معتقد است که سلامت جامعه ارزشش خیلی بیشتر از جایگاه شخصی او است و حقایق درباره مالاشیت گرین باید گفته شود.

این کارشناس دادگستری در رشته آبزیان باور دارد که مسائلی از این دست نباید در لابه‌لای مسائل سیاسی و اقتصادی گم وگور شود. او تأکید می‌کند که همچون سایر کشورها باید برای همه بخش‌های سلامت در کشور هزینه شود و پیشگیری از مصرف چنین سم مهلکی نیز مشمول این موضوع است.

تورجی از لزوم یک همت ملی برای ریشه‌کنی مصرف این سم حرف می‌زند و تأکید دارد تا زمانی که رویه تکذیب و انکار وجود دارد این مهم به انجام نمی‌رسد.

این متخصص آبزی‌پروری از نبود برنامه برای تولید ماهی ارگانیک در کشور هم انتقاد می‌کند و بر این اعتقاد است که وقتش رسیده تا فرآورده‌های باکیفیت‌تر به بازار عرضه شود.

 تأیید ضمنی؛ از دامپزشکی تا مقالات علمی

در حالی که مالاشیت گرین سرطان‌زا به راحتی در ناصر خسرو تهران خرید و فروش می‌شود، مدیران سازمان‌های دامپزشکی و شیلات مصرف آن را تکذیب می‌کنند. هرچند بازهم در لابه‌لای معدود اخباری که از لابی‌های تو در توی روابط عمومی این دو سازمان به بیرون درز می‌کند، می‌توان نشانه‌های مصرف مالاشیت گرین،سم سرطان‌زا را در مزارع آبزیان پیدا کرد.

به‌عنوان نمونه معاون سازمان شیلات به ایسنا گفته که‌ سال گذشته برخی از پرورش‌دهندگان از ماده‌ای رنگی به نام «مالاشیت کلین» استفاده می‌کردند که یک قارچ‌کش قوی به شمار می‌رفت اما برای سلامت مردم مضر بود و گفته می‌شد که خاصیت سرطان‌زایی دارد.

در اظهارنظر دیگری، رئیس اداره‌ دامپزشکی شهرستان قزوین به صراحت مصرف مالاشیت گرین را تأیید کرد. «عیسی غیاث‌یزدی» از نمونه‌برداری مراکز تولید و پرورش آبزیان خبر داد که نتیجه‌اش شواهدی مبنی بر استفاده یکی از آبزی‌پروران از این ماده سمی و معدوم‌سازی ماهیان این مزرعه بوده است. اما جست‌وجو در مقالات علمی کنگره‌ها پنجره دیگری از استفاده فراوان این ماده سرطان‌زا در کشور می‌گشاید.

 یک دهه پیش محمد رهاننده؛ عضو هیأت علمی مرکز آموزش عالی شیلاتی میرزاکوچک خان رشت مقاله تحقیقاتی با عنوان «بررسی بکارگیری مالاشیت گرین در استخرهای پرورش ماهی و تاثیر آن در سلامت مصرف‌کننده» منتشر کرد. این تحقیق خبر از مصرف وسیع مالاشیت گرین در سطح استخرهای پرورش ماهی و سالن‌های تکثیر ماهیانی که مورد تغذیه انسان قرار می گیرد می‌داد. همچنین توصیه می‌کرد به هر طریق ممکن باید سعی شود که این ماده سرطان‌زا که در بافت ماهی رسوب می‌کند به آسانی از طرف مراکز عرضه‌کننده در دسترس آبزی‌پروران قرار نگیرد. اما تحقیقات علمی کشور نشان می‌دهد با وجود تکذیب‌ها و انکار‌ها گذشت زمان تغییری در وضع موجود ایجاد نکرده است. هشت‌سال بعد در‌ سال ۱۳۹۰ عباس خدابخشی؛ استادیار گروه بهداشت محیط دانشگاه علوم‌پزشکی شهرکرد و محمدمهدی امین؛ استادیار گروه بهداشت محیط دانشگاه علوم‌پزشکی اصفهان تحقیقات خود را با عنوان تعیین مقدار مالاشیت سبز در پساب خروجی و بافت ماهیان مزارع پرورش ماهی استان چهارمحال و بختیاری به همایش ملی بهداشت محیط ارایه دادند. مقاله‌ای که در آن مالاشیت در پساب استخرهای پرورش ماهی تأیید شد. جست‌وجو در مقالات شیلاتی کشور نشان می‌دهد که تمام تحقیقات انجام‌شده در مزارع کم‌وبیش مصرف مالاشیت‌گرین را تأیید کرده است.

کشف خزه ای که آلودگی آب (شامل نیترات) را از بین می برد

کشف خزه ای که آلودگی آب را از بین می برد

سیناپرس: دانشمندان چینی پس از انجام تحقیقاتی نه ساله و بررسی هشتصد نمونه از خزه های سراسر جهان ، موفق به کشف نوعی ویژه از خزه ها شدند که با جذب نیترات ، پتاسیم و فلزهای سنگین از آب های آلوده ، این منابع آبی را تصفیه می کند .

پژوهشگران چینی موفق به شناسائی و کشف نوعی ویژه از خزه ها شده اند که از طریق تبدیل اکسید نیتروژن به مواد مغذی ، توانائی تصفیه آب های آلوده و پاکسازی منابع آبی را دارد .

گفتنی است این تیم تحقیقاتی به سرپرستی دانشمندی به نام ژائو های Zhao Hai در موسسه زیست شناسی چنگ دو Chengdu Institute of Biology از زیر مجموعه های آکادمی علوم چین Chinese Academy of Sciences ، موفق به شناسائی این نوع ویژه از خزه ها در بین هشتصد نمونه خزه جمع آوری شده از سراسر دنیا شد . این پژوهش ها از نه سال پیش آغاز شده بود . 

به گفته پژوهشگران این خزه علاوه بر ویژگی تصفیه آب دارای فواید دیگری نیز هست . بر اساس اطلاعات منتشر شده در این زمینه ، در صورتی که این خزه در تنها در یک درصد از دریاچه ها و برکه های چین کشت داده شود ، قادر به تولید سالانه یک میلون و 720  تن اتانول به صورت سالانه خواهد بود که ارزشی اقتصادی برابر با یک میلیارد و 680 میلیون دلار خواهد داشت . به گفته ژائو های ، بیش از هفتاد درصد رودها ، دریاچه ها و منابع آبی چین دچار آلودگی هستند و میزان اکسید نیتروژن آن ها بالا بوده و این موضوع بر زندگی جانوران آبزی تاثیرات نامطلوبی گذاشته است .

این پژوهشگر در ادامه تاکید کرد : " خزه ها کوچکترین گیاهان گلدار جهان محسوب می شوند . این گونه ویژه از خزه ها قابلیت جذب میزان بالائی از نیترات و فسفات  را داشته و همچنین می تواند آلودگی های ناشی از فلزات سنگین در آب ها را کاهش دهند . "

بر اساس آزمایش های انجام شده توسط این پژوهشگران ، تنها پس از هفت روز از کشت این خزه ها در آب های آلوده ، میزان آلودگی منابع آبی فوق کاهش بسیاری داشته و به حد استاندارد رسیده است .

گفتنی است روش تصفیه آب و استفاده از این خزه برای این منظور به طور رسمی از سوی پژوهشگران این تیم تحقیقاتی به ثبت رسیده است .

منبع

احتیاط برای تماس با دام و کنه ها در پیشگیری از تب کریمه کنگو

گزارش سه فوتی در اثر «تب کریمه کنگو» (از تابناک)

معاون مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت، از فوت بیمار مبتلا به «تب کریمه کنگو» در کشور خبر داد.

به گزارش خبرنگار مهر، دکتر محمود نبوی شب گذشته با حضور در برنامه گفتگوی ویژه خبری شبکه دو سیما که به موضوع بررسی وضعیت بیماری «تب کریمه کنگو» اختصاص داشت، تاکید کرد: هیچ نگرانی بابت شیوع بیماری تب کریمه کنگو در کشور وجود ندارد.

وی با عنوان این مطلب که تب کریمه کنگو همواره در کشور وجود داشته است، از روند رو به کاهش این بیماری در سال های اخیر خبر داد و افزود: آمارهای وزارت بهداشت نشان می دهد در سال های گذشته  تعداد ۱۲۰ تا ۱۵۰ نفر به این بیماری مبتلا می شدند در حالی که این آمار در سال گذشته به ۳۹ مورد رسیده بود.

نبوی همچنین موارد فوتی ناشی از ابتلا به تب کریمه کنگو در کشور طی سال گذشته را ۶ مورد اعلام کرد و گفت: از ابتدای امسال نیز ۹ مورد تب کریمه کنگو در کشور گزارش شده که یک مورد در استان کرمان ، یک مورد یزد، یک مورد خراسان رضوی، یک مورد کرمانشاه، دو مورد در مازندران و سه مورد در استان سیستان و بلوچستان بوده است.

معاون مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، از فوت سه بیمار مبتلا به تب کریمه کنگو در استان های مازندران، کرمانشاه و خراسان رضوی در سال جاری خبر داد و تب، خونریزی زیر پوستی و خونریزی از بینی و دهان را از علائم این بیماری عنوان کرد و افزود: افرادی که با دام و ذبح آن تماس دارند اگر به تب دچار شدند به مراکزی درمانی مراجعه کنند.

نبوی با اعلام اینکه نگرانی از شیوع این بیماری در کشور وجود ندارد، عامل انتقال تب کریمه کنگو را کنه ها عنوان کرد و گفت: در فصل سرما به دلیل کاهش کنه ها از میزان بیماری کاسته می شود اما ریشه کن نمی شود.

کفیر: یک نوشیدنی شفابخش

معرفی یک نوشیدنی شفابخش (از تابناک)

بنابه تحقیقات به عمل آمده این نوشیدنی دارای ترکیباتی است که توانایی حذف سلولهای سرطانی بد خیم را دارد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ به نظر می رسد بخش قابل توجهی از جمعیت ساکن در سراسر آمریکای شمالی طی حل و فصل دنیای جدید قسمت مهمی از میراث فرهنگی مواد غذایی خود را از دست داده‌اند.

اما کفیر یک نوشیدنی شفا بخش و سنتی است که بیش از 1000 سال مورد مصرف قرار دارد.
این نوشیدنی غیر الکلی از تخمیر شیر به وجود می‌آید و در عصر حاضر نیزمصرف آن به طور چشمگیری در حال رشد است.

باید گفت که کفیر احتمالا به طور تصادفی شباهت زیادی را به لحاظ مواد مغذی و پروبیوتیک به ماست دارد.

روش سنتی این نوشیدنی عطر و طعم طبیعی داشته و از گونه‌های مخمری تازه با قند طبیعی در آن استفاده می‌گشت.

گفتنی است، که این نوع مخمر لاکتوز مصرفی را به قندهای ساده‌تر چون گلوکز و گالاکتوز (که برای هضم بسیار ساده هستند) تبدیل می کرد.
همچنین در طی این فرآیند تخمیر مواد مفیدی چون ویتامین‌ها، آنزیم های گوارشی،‌اسیدهای آمینه، باکتری، پروبیوتیک مفید و مواد معدنی تولید می‌شود.

علم نشان داده است که این نوشیدنی سنتی قادر به خنثی کردن تمام بیماری‌های مزمن از جمله سرطان را دارد که لازم است افراد این نوشیدن را در وعده های غذایی خود بگنجانند.
تحقیقات نشان داده است که کفیر در درمان روده و بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن نقش بسزایی دارد.

همچنین برای درمان فشار خون، کلسترول بالا، یبوست و دیابت انتخاب کفیر بهترین گزینه می باشد. نکته بسیار مهم این است که عصاره کفیر قادر است سلولهای سرطانی بدخیم را از بین برده و سلامت سلولهای سالم را حفظ کند.

مطالعه چینی 2007 نشان داده که اثرات ضد پرولیفراتیو این عصاره توانسته است فعالیت سلولهای سرطانی سینه را پس از 6 روز متوقف کند.

یافته‌های جدید نیز حاکی از آن است که عصاره کفیر حاوی ترکیبانی می‌باشدکه به طور خاص مانع از رشد سلولهای سرطان سینه می‌شود.

پژوهش‌های مشابه در ژاپن نیز گویای این است که مواد موجود در کفیر بدن را 14 برابر بیشتر وادار به تولید اینترفرون- بتا(کیک پروتئینی که توسط سلولهای بدن تولید شده و به مبارزه با عفونت های ویروسی و سلولهای سرطانی می‌پردازد) می‌کند.

توضیحاتی درباره دستگاه‌های تصفیه آب

دستگاه‌های تصفیه، املاح مفید را از بین می‌برند (از تابناک)

 رئیس اداره آب و فاضلاب مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت فیلم‌های تبلیغاتی برخی شرکت‌های تولید کننده دستگاه‌های تصفیه آب، با آلوده جلوه دادن آب آشامیدنی برای فروش بیشتر را فریب اذهان عمومی جامعه دانست.

به گزارش تسنیم غلامرضا شقاقی رئیس اداره آب و فاضلاب مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت اظهار داشت: در این فیلم‌های تبلیغاتی آب آشامیدنی شبکه لوله کشی را با الکترودهای تجاری (آهن و آلومینیوم) الکترولیز می‌کنند.

وی افزود: آب دارای املاح با الکترودهای تجاری (آهن و آلومینیوم) باعث تولید رنگ و لجن در اثر آزادسازی یون‌های آلومینیوم و آهن شده و منجر به تولید آبی کدر و سیاه می‌شود که این رنگ‌ها به اشتباه ناخالصی‌های آب معرفی می‌شوند.

شقاقی ادامه داد: در حالیکه رسوبات تشکیل شده ناشی از واکنش یون‌های آزاد شده از الکترودها با  آب مورد آزمایش است و از این الکترولیز استفاده‌های سودجویانه می‌شود.

تمام آب‌ها حاوی یون‌های مفید

رئیس اداره آب و فاضلاب مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت بیان داشت: تمام آب‌ها اعم از آب های سطحی و زیرزمینی حاوی یون‌هایی مانند سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، سولفات، کلرور، فلوراید و برخی یون‌های دیگر هستند که عمدتاً ناشی از انحلال مواد معدنی در آب است و وجود آنها در صورتیکه در محدوده مجاز باشند، برای سلامتی مفید است.

شقاقی اظهار کرد: انتخاب نوع تصفیه آب بر اساس ویژگی‌های آن است و این کار توسط متخصصان انجام می‌شود و برای آب‌هایی که در شبکه عمومی توسط شرکت‌های آب و فاضلاب تامین شده و توسط معاونت‌های بهداشتی توسط دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور نظارت می‌شود، نیازی به تصفیه آب اضافی ندارد و در صورت لزوم این کار توسط تامین کنندگان آب انجام می‌شود.

وی افزود: از طرف دیگر سامانه‌های تصفیه آب در شبکه‌های عمومی به‌طور دائم توسط کارشناسان شرکت‌های آب و فاضلاب و معاونت‌های بهداشتی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور تحت کنترل و آزمایش قرار گرفته و نگهداری می‌شوند. در صورتیکه در سامانه‌های تصفیه آب خانگی این کنترل‌ها انجام نشده و به هر دلیلی دچار مشکل شوند آب بی‌کیفیت و بعضاً آلوده در اختیار مصرف کننده قرار می‌گیرد.

وی افزود: برخی از دستگاه‌های تصفیه آب املاح آب را که برای سلامتی مفید هستند به شدت کاهش می‌دهند. همچنین، در صورت عدم نگهداری صحیح از این دستگاه‌ها بار میکروبی آن افزایش می‌یابد و به دلیل حذف کلر آب می‌تواند با آلودگی ثانویه مواجه شود.

شقاقی در پایان تأکید کرد: به شهروندان توصیه می‌شود که در مناطقی که آب توسط شرکت‌های آب و فاضلاب تامین شده و مورد تایید مقامات بهداشتی است نیازی به استفاده از دستگاه های تصفیه آب نیست و وزارت بهداشت نیز هیچکدام از این دستگاه‌ها  را مورد تایید قرار نداده و توصیه ای هم برای استفاده از آن ندارد.