پژوهشگران دانشگاه جیمز کوک استرالیا بتنی ساخته اند که به جای فولاد با پسماند های پلاستیکی مسلح شده است. این روش، که اولین بار است اجرا می شود، از تاثیرات منفی محیط زیستی بتن می کاهد و شاید حتی جای تعجب باشد که چرا تاکنون از چنین تکنیکی استفاده نشده است.
رابین تولادار (Rabin Tuladhar) محقق ارشد دانشگاه JCU می گوید: با استفاده از پلاستیک بازیافت شده به جای تسلیح فولادی، انتشار کربن و استفاده از سوخت فسیلی تا 90% کم می شود. پلاستیک بازیافت شده هم به طور مشخص نسبت به پلاستیک های نو مزایای محیط زیستی فراوانی دارد.
این بتن مسلح که با استفاده از پلاستیک پولی پروپلن بازیافتی تولید شده است، در تست های مقاومت و دوام سربلند بیرون آمده و از آن می توان با اطمینان خاطر در ساخت پیاده رو ها و اجزای پیش ساخته مانند گودال های زهکشی و تیر زیرسری بتنی استفاده کرد.
تولادار هم اکنون در تعامل با تولید کنندگان بتنی محلی در جستجوی راه هایی است که بتواند استفاده از این بتن را گسترش بدهد. همچنین، او بر روی بتن و برای پایدار سازی بیشتر آن تلاش می کند. برای مثال، او شن طبیعی را با سنگ 100% خورد شده که از فراورده های جانبی سنگ های معدنی است جایگزین کرد و همچنین سیمان را با حدود 30% از زباله های معدنی جایگزین کرد.
بتن بعد از آب دومین ماده پرکاربرد جهان است و سیمانی که در تولید آن استفاده می شود به طور سالانه در جهان مسئول تولید و نشر 5٪ دی اکسید کربن است. بتن پلاستیکی علاوه بر این که انتشار کربن را کاهش می دهد از هزاران تن پلاستیک که سالانه به هدر می رود نیز استفاده مفید می کند.
