چهار آنتی بیوتیک طبیعی شگفت انگیز

4 آنتی بیوتیک طبیعی شگفت انگیز

سیر به واسطه آثار گسترده ضد باکتری خود شناخته شده است. طی یک مطالعه، پژوهشگران ارزش آبگوشت سیر و توانایی آن در مبارزه با عفونت "ئی کولای" را ارزیابی کردند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "کر2"، هنگامی که به یک عفونت باکتریایی مبتلا می شویم، تعداد اندکی از ما استفاده از گیاهان دارویی را مد نظر قرار می دهند. اما با توجه به تاثیرگذاری آنها در درمان طیف گسترده ای از عفونت ها شاید بهتر باشد از گیاهانی که دارای خاصیت دارویی هستند هر چه بیشتر استفاده کنیم. در ادامه با چهار نمونه از بهترین گیاهان دارویی ضد باکتری بیشتر آشنا می شویم.

سیر

سیر به واسطه آثار گسترده ضد باکتری خود شناخته شده است. طی یک مطالعه، پژوهشگران ارزش آبگوشت سیر و توانایی آن در مبارزه با عفونت ئی کولای را ارزیابی کردند. آنها دریافتند هرچه میزان سیر بیشتر باشد، تاثیرگذاری آن در کشتن باکتری ئی کولای نیز افزایش می یابد.

بابونه آلمانی

کامیشن ئی (Commission E)، یک سازمان دولتی آلمانی، استفاده از بابونه آلمانی به عنوان یک درمان پوستی و مبارزه با باکتری، و همچنین یک چای یا مکمل برای کاهش دردهای معده را تایید کرده است. پژوهشگران فعالیت ضد میکروبی عصاره بابونه آلمانی در برابر قارچ کاندیدا آلبیکنس و باکتری انتروکوک فکالیس را ارزیابی کردند. کاندیدا آلبیکنس یک بیماری قارچی شایع (گاهی اوقات با دقت کم به عفونتی مخمری ارجاع داده می شود) شناخته شده و انتروکوک فکالیس یک عفونت مقاوم در برابر آنتی بیوتیک است که اغلب زندگی فرد را در معرض خطر قرار می دهد. عصاره قوی بابونه می تواند به از بین بردن هر دو این میکروب ها کمک کند. این مطالعه می تواند به توضیح شهرت بابونه آلمانی در درمان آبسه های دندان و التهاب لثه کمک کند.

زنجبیل

مطالعات مختلف و روزافزون به قدرت زنجبیل در برابر باکتری ها و ویروس ها اشاره دارند که حتی در مواردی که داروهای آنتی بیوتیک با شکست مواجه شده اند، زنجبیل سربلند از آزمایش ها خارج شده است. در مطالعه ای که در نشریه پزشکی تغذیه منتشر شد، پژوهشگران دریافتند که زنجبیل توانایی بالایی برای مهار باکتری دارد. از آنجایی که با روند نگران کننده مقاومت ابرباکتری ها در برابر آنتی بیوتیک ها مواجه هستیم، این قبیل اخبار بسیار مهم محسوب می شوند.

ارگانو یا پونه کوهی

ارگانو به لطف ترکیبات خود به نام های کارواکرول و اسید رزمارینیک، گیاهی با قدرت ضد عفونی کنندگی بالا است. برخلاف داروهای آنتی بیوتیک که فقط برای باکتری های مضر کارایی دارند، این ترکیبات در ارگانو برای مبارزه با باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و حتی انگل ها مانند کرم ها کارایی دارند و آن را به ضد عفونی کننده ای همه فن حربف در قالب دارویی طبیعی تبدیل می کنند.

پژوهش های صورت گرفته تاثیرگذاری ارگانو در برابر کلبسیلا اکسی‌توکا و کلبسیلا پنومونیه را نشان داده اند. این باکتری ها می توانند روی پوست، زخم ها، گلو، دستگاه گوارش، دستگاه ادراری و به ویژه ریه ها ساکن شده و از این رو، ارگانو یک گزینه بالقوه خوب در طیف گسترده ای از شرایط عفونی است. همچنین، اثربخشی ارگانو در برابر عفونت های استرپتوکوکی مقاوم به آنتی بیوتیک که به واسطه ایجاد گلو درد شناخته شده اند، نشان داده شده است.

علائم هشدار دهنده سرطان پروستات

درد در نیمه‌ی پایینی بدن از جمله نشانه‌های رایج میان مردانی است که به سرطان پروستات مبتلا می‌شوند. این درد معمولا در ناحیه‌ی پایین کمر، پاها، و باسن رخ می‌دهد. هم‌چنین ممکن است شخص مبتلا هنگام نشستن، در لگن خود احساس ناراحتی کند یا به طور کلی، در همه‌ی استخوان‌ّهای بدن‌اش اندکی دچار درد شود.

در طول دهه‌ی گذشته سرطان پروستات شایع‌ترین سرطان در میان مردان امریکایی بوده است؛ و در آینده نیز هم‌چنان یک تهدید خطرناک برای سلامتی مردان در ایالات متحده خواهد بود؛ زیرا طبق گزارش‌های انجمن سرطان امریکا، در ۲۰۱۴ بالغ بر ۰۰۰، ۲۳۰ نفر به عنوان مبتلایان جدید به این بیماری تشخیص داده شدند و تقریبا ۰۰۰، ۳۰ نفر نیز جان‌شان را از دست دادند. هم‌چنین این انجمن تخمین می‌زند از هر ۷ مرد، یک نفر در زندگی‌اش و درحدود ۶۶ سالگی با سرطان پروستات مواجه خواهد شد.

به گزارش بازده؛ آگاهی از پاسخ برخی پرسش‌ها نظیر این‌که سرطان پروستات چیست، چگونه می‌توان آن را تشخیص داد، این سرطان از کجا می‌آید، عواملی که یک فرد را بیش‌تر در معرض آن قرار می‌دهند چیست، و چگونه می‌توان از بروز آن پیش‌گیری کرد بهترین راهی است که بتوانید با آرامش ‌خاطر و اطمینان میانسالی را پشت سر بگذارید.

اطلاعاتی که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد، یک بررسی اجمالی و کلی از مهم‌ترین جنبه‌ّهای این سرطان است.

سرطان پروستات چیست؟

این نوع سرطان در پروستات به وجود می‌آید؛ پروستات غده‌ی کوچکی است که در دستگاه تناسلی بیش‌تر پستانداران نر وجود دارد. این غده با ترشح یک مایع برای حمل و تغذیه‌ی اسپرم، نقش مهمی در تولید مثل ایفا می‌کند.

انواعی مختلفی از سرطان پروستات وجود دارد، که نحوه‌ی ایجاد و پیشرفت هر یک از آنها اندکی با دیگری متفاوت است. اغلب اوقات سرطان به‌تدریج در طول زمان به وجود می‌آید و خطر انتشار وسیعی به همراه ندارد. از طرف دیگر، برخی از انواع سرطان پروستات نیز می‌توانند انتشار بسیار سریع و مخربی داشته باشند. این سرطان مخصوص مردان است، و اغلب در سنین بالا رخ می‌دهد.

سرطان پروستات می‌تواند مرگ‌آور باشد، ولی نه به اندازه‌ی سرطان‌های دیگر. اکثریت مردان می‌توانند با سرطان پروستات کنار بیایند و در واقع به علت این بیماری نمیرند.

علائم سرطان پروستات

وقتی یک شخص در مراحل آغازین سرطان پروستات قرار دارد، معمولا زمانی طول می‌کشد تا علائم قابل توجهی از بیماری در بدن وی ظاهر شود. درست مانند سایر اشکال سرطان، درمان این بیماری در مراحل آغازین بسیار راحت‌تر است؛ وقتی که هنوز این سرطان پیشرفت نکرده باشد، تشخیص زودهنگام و آگاهی از برخی اطلاعات برای مردان بسیار حیاتی و ضروری است. ولی اگر این بیماری وارد مراحل بعدی شود، ممکن است علائم زیر را در بدن بیمار ایجاد کند:

مشکلات ادراری

بسیار از نشانه‌های مربوط به سرطان پروستات در دستگاه ادراری نمایان می‌شوند. این سرطان ممکن است تخلیه‌ی ادرار را با مشکل مواجه کند، فشار ادرار را کاهش دهد، باعث بروز درد هنگام ادرار و وجود خون در آن شود.

مایع منی

شکل و ظاهر مایع منی، غالبا به دلیل وجود خون در آن تغییر می‌کند.

درد و ناراحتی

درد در نیمه‌ی پایینی بدن از جمله نشانه‌های رایج میان مردانی است که به سرطان پروستات مبتلا می‌شوند. این درد معمولا در ناحیه‌ی پایین کمر، پاها، و باسن رخ می‌دهد. هم‌چنین ممکن است شخص مبتلا هنگام نشستن، در لگن خود احساس ناراحتی کند یا به طور کلی، در همه‌ی استخوان‌ّهای بدن‌اش اندکی دچار درد شود.

اختلال نعوظ

شخص مبتلا ممکن است توانایی‌اش را برای حفظ نعوظ به اندازه‌ی مناسب برای برقراری رابطه‌ی جنسی از دست بدهد.

ولی در حقیقت، حدود دوسوم از مردانی که به سرطان پروستات مبتلا می‌شوند، بسیاری از این علائم را در خود مشاهده نمی‌کنند. ولی یک‌سوم باقی‌مانده معمولا متوجه‌ی حداقل یکی از این علائم می‌شوند.

علل ایجاد سرطان پروستات

علت اصلی ایجاد سرطان پروستات تا حدودی نامشخص است. پژوهش‌های پزشکی تنها توانسته‌اند در این مورد به مشکلات سلولی اشاره کنند. درست مانند انواع دیگر سرطان، سرطان پروستات نیز وقتی به وجود می‌آید که در این غده‌ی تناسلی سلول‌های غیرطبیعی تولید ‌شوند. این سلول‌های جهش‌یافته بسیار سریع‌تر از سلول‌های سالم منتشر می‌شوند و فضای بیش‌تری از پروستات را اشغال می‌کنند. رشد این سلول‌های می‌تواند به ایجاد یک تومور در بافت پروستات منجر شود؛ سپس سلول‌ها از تومور جدا می‌شوند و در بخش‌های دیگر بدن نیز رشد می‌کنند.

عوامل خطر

در ادامه به چهار عامل خطر بسیار مهم مربوط به سرطان پروستات اشاره می‌کنیم؛ هرچند به سختی می‌توان گفت دقیقا کدام‌یک از این‌ها مهم‌تر هستند، زیرا در علل ایجاد این بیماری هم‌چنان جای بحث وجود دارد.

سن

سن تا حدود زیادی مهم‌ترین عامل خطر برای مردان است؛ به همین دلیل به شدت توصیه می‌شود مردان در حدود ۴۰ سالگی آزمایش‌های مربوط به این بیماری را انجام دهند. ابتلا به این بیماری زیر ۵۰ سالگی بسیار نادر است، و معمولا بیش‌تر در سنین ۶۰ تا ۷۰ سالگی بروز می‌کند.

ژنتیک

آمارهایی وجود دارند که نشان می‌دهند وجود سابقه‌ی خانوادگی در رابطه با سرطان پروستات می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را تا سه برابر افزایش دهد. اگر عضو سالخورده‌ی خانواده پیش از ۶۰ سالگی به این سرطان مبتلا شده باشد، خطر ابتلای اعضای جوان‌تر حتی بیش‌تر هم می‌شود. هر قدر تعداد بستگان مبتلا، به ویژه بستگان درجه یک، بیش‌تر باشد، احتمال وجود یک ژن معیوبِ عامل سرطان در فرد بیش‌تر خواهد شد.

نژاد

سرطان پروستات در میان مردان سیاه‌پوست نسبت به سایر نژادها شایع‌تر است. خطر ابتلا به این بیماری در میان مردان آسیایی کم‌تر است، و مردان سفیدپوست از این لحاظ در جایگاه میانه قرار دارند.

چاقی

بر اساس برخی پژوهش‌ها، هر قدر شاخص توده بدنی بیش‌تر باشد خطر ابتلا به سرطان پروستات نیز بیش‌تر می‌شود. هم چنین پزشکان به این نکته اشاره می‌کنند که تشخیص سرطان و درمان آن برای افراد چاق دشوار است.

پیشگیری از سرطان پروستات

شواهد دقیقی در دست نیست که نشان دهد خوراکی یا غذای خاصی باعث ایجاد سرطان پرستات می‌شود، ولی برای پیشگیری از آن توصیه می‌شود رژیم غذایی سالم و متنوعی برای خود در نظر بگیرید. مصرف کافی اسیدهای چرب، و ویتامین‌ها و مواد مغذی ضروری می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد و از چاق شدن جلوگیری کند.

عوامل متعددی در سبک زندگی وجود دارند که می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش دهند. مردانی که به طور منظم و مکرر رابطه‌ی جنسی دارند و به انزال می‌رسند، و هم‌چنین آن‌هایی که به طور منظم ورزش‌های سنگین انجام می‌دهند، با خطر کم‌تری مواجه می‌شوند.

لازم به ذکر است، هرگونه افزایش حجم پروستات مستقیما به منزله‌ی ابتلا به سرطان پروستات نیست. بزرگی پروستات در بسیاری از مردان به دلیل هایپرپلازی یا بیش‌رویشی خوش‌خیم ایجاد می‌شود که خطر کمی دارد و جزء بیماری‌های شایع مردان سالخورده است.

آشنایی با ۱۲ ماده غذایی ضد پیری

رعایت یک رژیم غذایی سالم همانند یک راز سر به مهر نیست بلکه توصیه ای همیشگی محسوب می شود که البته بسیاری از ما آن را نادیده می گیریم. مواد غذایی که روزانه و به طور مرتب مصرف می کنیم می توانند نقشی تاثیرگذار در افزایش طول عمر ما داشته باشند.

انسان دیر زمانی است که در تلاش برای یافتن اکسیر جوانی و راز زندگی طولانی مدت گزینه های مختلفی را مد نظر قرار داده و روش های مختلفی را امتحان کرده است. یکی از موارد تاثیرگذار در مبارزه با نشانه های افزایش سن و کسب طول عمر هر چه بیشتر رژیم غذایی افراد است.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ریدرز دایجست"، رعایت یک رژیم غذایی سالم همانند یک راز سر به مهر نیست بلکه توصیه ای همیشگی محسوب می شود که البته بسیاری از ما آن را نادیده می گیریم. مواد غذایی که روزانه و به طور مرتب مصرف می کنیم می توانند نقشی تاثیرگذار در افزایش طول عمر ما داشته باشند. بر همین اساس، در ادامه این مطلب قصد داریم برخی از بهترین مواد غذایی ضد پیری که می توانند چندین سال به طول عمر شما اضافه کنند را معرفی کنیم.

لپه:

 

هنگامی که بحث عمر طولانی مطرح می شود، چگونگی مصرف حبوبات سبز و زرد تا زمانی که در رژیم غذایی شما وجود داشته باشند، چندان فرقی نمی کند. نتایج مطالعه ای که توسط انتشارات BMJ منتشر شده است، نشان می دهد، مصرف لپه پخته شده و دیگر حبوبات - یک جز اصلی از رژیم غذایی مدیترانه ای - می تواند روند پیری در سطح سلولی را کند سازد. پژوهشگران فیبر و آنتی اکسیدان های موجود در لپه و دیگر حبوبات را عوامل موثری می دانند که به آنها قدرت افزایش طول عمر را می بخشند.

گردو

 

خوردن آجیل یکی از بهترین کارهایی است که می توانید برای بهبود سلامت خود انجام دهید. بنابر نتایج مطالعه ای که در نشریه BMC Medicine منتشر شده است، افرادی که سه بار در هفته یا بیشتر آجیل، به ویژه گردو، مصرف می کنند، دو تا سه سال بیشتر عمر می کنند. افرادی که گردو مصرف می کنند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان و بیماری قلبی، دو قاتل بزرگ که با افزایش سن، انسان را در معرض خطر مرگ قرار می دهند، در آنها کاهش می یابد. البته باید به این نکته توجه داشت که مطالعه ای دیگر نشان داده است بادام زمینی یا کره بادام زمینی فاقد فواید افزایش طول عمر هستند و تاثیری در این زمینه ندارند. همچنین، گردو یکی از مواد غذایی است که مصرف آن می تواند به باهوش‌تر شدن شما منتج شود.

پروتئین های گیاهی

 

لازم نیست تا وعده های غذایی حاوی گوشت خود را به طور کامل حذف کنید اما افزودن چند وعده غذایی بدون گوشت در هفته می تواند به افزایش طول عمر شما کمک کند. بنابر نتایج مطالعه انجمن نفرولوژی آمریکا، افزودن منابع گیاهی پروتئین به رژیم غذایی می تواند طول عمر شما را افزایش دهد، به ویژه اگر از مشکلات کلیه رنج می برید. مواد غذایی مانند کینوا، برنج، لوبیاها، سویا، توفو، و گندم سیاه فواید فیبر، ویتامین ها، و مواد معدنی موجود در خود را به رژیم غذایی شما می افزایند.

هویج

 

انواع مختلف هویج از مواد غذایی سالم اصلی محسوب می شوند و جای شگفتی ندارد که برای انسان مفید هستند. اما آیا می دانستید مصرف هویج نه تنها می تواند به طول عمرتان اضافه کند بلکه در حفظ ظاهری جذاب‌تر نیز به شما کمک می کند؟ نتایج مطالعه پژوهشگران دانشگاه گلاسکو نشان داده است که کاروتنوئیدهای موجود در هویج که رنگ نارنجی روشن را به آن می بخشند می توانند روند پیری را کند کرده و فرد را برای جفت های بالقوه خود جذاب‌تر سازد.

ساردین

 

نتایج مطالعه آکادمی تغذیه و رژیم های غذایی آمریکا نشان داده است که اسیدهای چرب امگا-3 فواید چشمگیری در زمینه طول عمر دارند و به کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی و دیابت کمک می کنند. در شرایطی که می توانید این ترکیبات جادویی را در انواع مختلف ماهی های چرب پیدا کنید، یکی از بهترین منابع آن که البته کمتر شناخته شده است، ماهی ساردین محسوب می شود. تنها یک وعده از این ماهی های کوچک می تواند نصف نیاز روزانه شما به اسیدهای چرب امگا-3 و 400 درصد از نیاز روزانه به ویتامین B12، یکی دیگر از مواد مغذی موثر در طول عمر بیشتر، را تامین کند. از آنجایی که ساردین ها کوچک هستند در پایین زنجیره غذایی قرار گرفته و از این رو احتمال آلودگی آنها با سموم مختلف نسبت به ماهی های بزرگ‌تر مانند ماهی تن یا سالمون کمتر است.

حلزون

 

حلزون در برخی از کشورهای جهان مانند فرانسه از جمله غذاهای محبوب و پر طرفدار محسوب می شود. حلزون منبع خوبی برای آهن است. آهن موجود در حلزون می تواند به پیشگیری از کم خونی و افزایش طول عمر انسان کمک کند.

نارگیل

 

نتایج یک مطالعه انجام شده توسط پژوهشگران دانشگاه کپنهاگ دانمارک نشان داده است، مصرف یک رژیم غذایی سرشار از چربی های سالم از جمله اسیدهای چرب زنجیره متوسط که در نارگیل یافت می شوند، روند پیری مغز را در نتیجه محافظت از آسیب دیدن DNA کند می سازد. در شرایطی که این مطالعه روی موش ها صورت گرفته است، اما پژوهشگران اعلام کرده اند که نارگیل می تواند نتایجی مشابه را برای انسان به همراه داشته باشد و به جوان نگه داشتن مغز کمک کند.

کلم ترش

 

کلم رنده شده و آب پز شده با سرکه و دیگر غذاهای سرشار از باکتری های خوب مانند ماست، کفیر و کیمچی (نوعی خوراک تخمیر شده کره ای) (احتمالا همان کمبوچا) می توانند به افزایش طول عمر انسان کمک کنند. عامل کلیدی در این زمینه انواع مختلف پروبیوتیک موجود در غذاهای تخمیر شده محسوب می شود. باکتری های خوب التهاب را کاهش می دهند، سیستم ایمنی بدن انسان را تقویت می کنند، و به سوخت و ساز بهتر کمک می کنند که این شرایط می تواند به افزایش طول عمر انسان منتج شود.

سیب زمینی شیرین

 

به گفته پژوهشگران دانشگاه ایالتی کانزاس، سیب زمینی های شیرین با توجه به ویژگی های افزایش طول عمر خود می توانند نقشی ویژه در رژیم غذایی انسان داشته باشند. سیب زمینی های شیرین که در انواع و رنگ های مختلف در دسترس هستند حاوی سطوح بالای آنتوسیانین هستند. آنتوسیانین ترکیبی است که می تواند خطر ابتلا به سرطان را کاهش داده و طول عمر انسان را افزایش دهد.

شکلات

 

شکلات از خوراکی های محبوب و دوست داشتنی در سراسر جهان است و دانشمندان دریافته اند مصرف انواع خوب آن، به ویژه شکلات تلخ، می تواند به افزایش طول عمر انسان کمک کند. شکلات منبع خوبی برای رسوراترول، ترکیبی قدرتمند که می تواند نشانه های پیری سلولی را معکوس سازد، محسوب می شود. برای دریافت فواید ضد پیری کامل خوردن شکلات تلخ توصیه می شود.

انار

 

انار دارای قدرت های فوق العاده ای است. بنابر نتایج مطالعه پژوهشگران فرانسوی، این میوه می تواند در افزایش طول عمر انسان نیز نقش داشته باشد. به گفته دانشمندان، مولکول Urolithin A که در میوه انار یافت می شود توسط میکروب های موجود در روده تغییر شکل یافته و سلول های عضلانی را قادر می سازد در برابر یکی از دلایل اصلی پیری از خود محافظت کنند. بدون تردید، مصرف انار یکی از خوشمزه‌ترین روش های موجود برای افزایش طول عمر به نظر می رسد.

محدودیت کالری دریافتی

 

به تازگی مطالعه ای در نشریه نیچر به چاپ رسید که بهترین گزینه برای افزایش طول عمر را محدود کردن مصرف مواد غذایی عنوان کرده بود. طی این مطالعه پژوهشگران دریافتند مردم، حیوانات و حتی کرم هایی که یک رژیم غذایی محدوده شده از نظر دریافت کالری را مصرف می کنند حدود 40 درصد بیشتر از همتایان پرخور خود عمر می کنند. البته حالت نیمه گرسنه دائمی می تواند سال های اضافی عمر انسان را ناخوشایند سازد و از این رو مطالعات جدیدتر بر مفهوم «روزه داری متناوب» یا عدم مصرف مواد غذایی برای دوره هایی از 12 ساعت تا 36 ساعت متمرکز بوده اند. از این طریق می توانید از فواید محدودیت کالری دریافتی بدون تجربه گرسنگی آزار دهنده بهره‌مند شوید. یک رژیم غذایی کم کالری نقشی کلیدی در حفظ سلامت و طول عمر بیشتر انسان دارد.

چطور متوجه بیمار بودن کلیه ها شویم؟

این علائم و نشانه ها بسیار شاید آنقدر جزئی و کم اهمیت به نظر برسند که افراد چندین سال با آنها زندگی کنند و حتی شکایتی هم نداشته باشند. اما همین مشکلات کوچک، می توانند به نارسایی کلیوی منجر شوند.

اگر کلیه از کار بیفتد، تولید هورمون اریتروپوئیتین که عامل حمل اکسیژن توسط گلبول های قرمز خون است، متوقف خواهد شد. این مساله منجر به کاهش میزان اکسیژن در گلبول های خون و نهایتا سلول های مغز و ماهیچه های بدن می شود. کمبود اکسیژن در سلول های بدن نیز خستگی آنها و بدن را در پی خواهد داشت.

این علائم و نشانه ها بسیار شاید آنقدر جزئی و کم اهمیت به نظر برسند که افراد چندین سال با آنها زندگی کنند و حتی شکایتی هم نداشته باشند. اما همین مشکلات کوچک، می توانند به نارسایی کلیوی منجر شوند.

تغییرات در ادرار
اگر مشکلی در کارکرد کلیه ها ایجاد شود، اولین نشانه های آن در وضعیت ادرار مشاهده می شود.

تجربه بیماران

دفعات مکرر ادرار در شب

مشاهده ادرار کف آلود و رنگ پریده

ادرار تیره رنگ

دفع ادرار به همراه خون

احساس درد و فشار به هنگام ادرار

تورم

اختلال در عملکرد کلیه ها منجر به جمع شدن مایعات در آن و تورم شان می شود. این تورم در نقاطی مانند پاها، مچ دست و پا، و حتی صورت نیز ایجاد شده و با درد همراه است. تجربه بیماران از این قرار است:

مچ دست و پاها تا حدی ورم می کنند که ممکن است حتی فکر کنید کفش هایتان تنگ شده اند.

ممکن است در کنار علایمی مانند ریزش مو و کاهش وزن بدن، صورت تان چاق تر به نظر برسد. این در واقع تورم صورت است.

تورم در مچ پاها، احساس درد و خستگی را به حدی می رساند که حتی نمی توانید راه رفتن را تا کوچه بعد ادامه دهید.

خستگی
اگر کلیه از کار بیفتد، تولید هورمون اریتروپوئیتین که عامل حمل اکسیژن توسط گلبول های قرمز خون است، متوقف خواهد شد. این مساله منجر به کاهش میزان اکسیژن در گلبول های خون و نهایتا سلول های مغز و ماهیچه های بدن می شود. کمبود اکسیژن در سلول های بدن نیز خستگی آنها و بدن را در پی خواهد داشت.

تجربه بیماران:
احساس خستگی به طور مداوم همراه شماست و هیچ نیرویی در بدن خود حس نمی کنید.

تمایل به خوابیدن، بیشتر و بیشتر می شود. به محض اینکه از محل کار به خانه می رسید، اولین چیزی که احساس می کنید، نیاز شدید به خواب است.

حتی اگر هیچ کاری انجام ندهید، همیشه احساس خستگی می کنید؛ درست به مانند اوقاتی که کار زیادی انجام داده و خستگی امان شما را بریده است.

جوش های پوستی و خارش پوست
اگر کلیه ها کم کار شده یا از کار بیفتند، مواد زائد وارد خون می شوند که می تواند بثورات پوستی و حس خارش شدید را ایجاد کند.

تجربه بیماران:
این وضعیت، یه خارش عادی در بخشی از پوست نیست. احساس می کنید تمام بخش های سطحی و زیرین پوست، می خارند!

برای رفع خارش، ممکن است حتی از برس نیز استفاده کنید و به سبب خاراندن بسیار، به پوست خود صدمه بزنید.

حس کردن طعم آهن در دهان
تجمع اوره و سایر مواد زائد در بدن، باعث می شود که طعم مواد غذایی را متفاوت حس کنید. ممکن است این مساله حتی علاقه شما را به خوردن گوشت و سایر مواد غذایی کم کند و وزن تان به شدت کاهش یابد.

تجربه بیماران:
هر چقدر هم اشتها داشته باشید، علاقه ای به غذا خوردن ندارید.

تهوع و استفراغ
مواد زائدی که به خاطر کم کاری یا نارسایی کلیوی در بدن انباشت شده است منجر به بروز حالت تهوع و استفراغ می شود.

تجربه بیماران:
علاوه بر خارش شدید، حالت تهوع نیز غالب است.

حالت تهوع نمی گذارد شما چیزی بخورید.

تنگی نفس
تنگی نفس به دو دلیل به مشکلات کلیوی مربوط می شود. اول اینکه سرریز مایعات اضافی در بدن منجر به کاهش عملکرد ریه ها می شود. و عامل دوم کاهش میزان اکسیژن در خون است که علاوه بر سایر سلول های بدن، سلول های بافت ریه را نیز با مشکل مواجه می کند.

تجربه بیماران:
خوابیدن مشکل می شود. تنگی نفس احساس غرق شدن را به بیمار القا می کند.

اگر بخواهید مسیر طولانی راه روید یا از چند پله بالا روید احتمالا دچار مشکل خواهید شد و به شدت خسته و بیحال می شوید.

احساس سرما
کم خونی ناشی از نارسایی کلیوی باعث افزایش احساس سرما در شما می شود. ممکن است حتی در یک اتاق گرم هم سردتان شود.

تجربه بیماران:
گاهی به حد لرز سردتان می شود.

احساس سرمای زیاد در هر شرایطی ممکن است پیش آید. حتی زمانی که هوا بسیار بسیار گرم است، سرما برایتان غیر قابل تحمل خواهد بود.

به یاد داشته باشید، برای آگاهی از جزئیات بروز هر نشانه، باید به پزشک مراجعه کنید. در اغلب موارد آزمایش خون و ادرار نیز توسط پزشک برای تان تجویز می شود.

منبع: آوای سلامت

سرکه ی تقلبی مصرف نکنید؛/ بخش اول

طرز تهیه سرکه خانگی / خواص و کاربردهای سرکه

بسیاری از نسخه ها ی طب سنتی ما از سرکه وعسل و ترکیب آن دو (سرکنگبین یا سکنجبین) استفاده شده است این در حالی است که بوعلی سینا در مورد خواص سکنجبین که همان مخلوط سرکه وعسل و نعناع می باشد کتابی با عنوان "الرساله فی السکنجبین" تالیف کرده است .

1- مقدمه:
سرکه از فرآورده های طبیعی است که در اکثر خانه های ایرانی یافت می شود. بیشترین کاربرد آن به عنوان چاشنی غذاها و تهیه ترشی ها و سالادها می باشد  و تاریخچه تولید آن حدوداً به ده هزار سال پیش برمی گردد.
طبیعت سرکه، سرد و خشک است و مصلح آن شیرینی های طبیعی و روغن بادام شیرین می باشد و خود مصلح بسیار از مواد غذایی می باشد.


از آنجائیکه در روایتها و احادیث ائمه اطهار و در منابع طب جامع ایرانی بر استفاده از سرکه بسیار تاکید شده است و کاربرد درمانی زیادی دارد، طرز تهیه آن بصورت خانگی در قالب چهار بخش تقدیم می گردد.

تهیه سرکه آنقدر آسان است که هرکسی با آگاهی مختصری از روش تولید آن، با توجه به سرکه های تقلبی موجود در بازار اگر امکان خرید سرکه طبیعی را از مراکز معتبر ندارد، می تواند آن را به صورت خانگی تولید کند.
فرایند تولید سرکه شامل دو مرحله است که هر دو مرحله طی واکنشی هوازی انجام می گردد یعنی لازم است جریان هوا هر چند به مقدار کم برقرار باشد، در مرحله اول ماده اولیه طی 50 الی 70 روز تخمیر شده و در حالتی شبیه  جوشیدن به آرامی له و پوسیده شده و مایع جدا شده از تفاله ماده اولیه در مرحله اول، در مرحله دوم طی 10 الی 20 روز به سرکه ترش تبدیل می گردد. یعنی در مجموع بین دو تا سه ماه زمان برای تهیه سرکه لازم است.


2- مواد و شرایط لازم:
2-1- میوه یا ماده اولیه:
سرکه تقریباً از هر ماده ای که به مقدار کافی شیرینی (قند) داشته باشد تا در فرایند تولید سرکه به اسید استیک طبیعی تخمیر شود، تهیه می گردد.
انگور، خرما، کشمش، سیب، گلابی، توت، انجیر، انار شیرین و هر میوه ای که به اندازه کافی شیرینی داشته باشد به عنوان ماده اولیه و اصلی تولید سرکه قابل استفاده هستند که البته سرکه تولید شده از هریک از این مواد نیز غیر از خواص عمومی و مشترک در تمامی سرکه های طبیعی، دارای خاصیتهای خاص آن نوع سرکه می باشد.
مقدار مورد نیاز از ماده اولیه بسته به نوع سرکه و میزان نیاز تولید سرکه دارد، مثلاً اگر ماده اولیه شیرینی مناسبی داشته باشد:
هر یک کیلو گرم خرما یا کشمش حدود دو و نیم کیلو گرم سرکه می دهد.
هر یک کیلو گرم انگور حدود یک کیلو گرم سرکه می دهد.
هر یک کیلو گرم سیب حدود نیم کیلو گرم سرکه می دهد.


2-2- آب سالم:
ماده دیگری که در فرایند تولید برخی از سرکه ها عموماً مورد نیاز است، آب می باشد که توصیه می شود از آب سالم (آب چشمه یا چاه عمیق) استفاده نمایید.


2-3- ظرف:
جنس ظرف مورد استفاده در فرایند تولید سرکه نیز حائز اهمیت است. توصیه می شود جنس ظرف به گونه ای باشد که در فرایند شیمیایی تخمیر و تولید سرکه واکنش نشان ندهد و دخالت نداشته باشد.
در قدیم از خمره های گلی،  لعابی یا شیشه ای برای تهیه سرکه استفاده می شده است و این ظروف سالمترین ظروف هستند.
ضمناً با توجه به اینکه در مرحله اول ماده اولیه را داخل ظرف می ریزیم، باید دهانه ظرف گشاد باشد تا به راحتی اینکار انجام گردد. ضمناً گنجایش ظرفی را که انتخاب می کنید باید بیشتر از حجم مواد اولیه بوده و حدوداً یک پنجم آن خالی باشدکه بعداً در فرایند تولید سرکه سرریز نشود.
در مرحله دوم با توجه به اینکه مایع حاصله از مرحله اول تبدیل به اسید و نهایتاً سرکه می شود، می بایست ظرف یا بشکه ای استفاده کرد که مواد ظرف در واکنش تولید سرکه دخالت نکرده و در سرکه حل نشود لذا ترجیحاً استفاده از ظروف شیشه ای توصیه می شود.
با توجه به اینکه واکنش شیمیایی در مرحله اول و دوم هوازی بوده و نیاز به اکسیژن و تعامل ماده داخل ظرف با هوا است لذا درب ظرف را باید بگونه ای بگذارید که کیپ نباشد و مسیری هر چند کوچک برای جریان هوا برقرار باشد.
بعد از تهیه سرکه نیز جهت نگهداری آن ترجیحاً باید از ظروف شیشه ای دردار استفاده کرد.
در قدیم از ظروف شیشه ای که دور آن با حصیر  پوشیده شده بود و دارای دهانه تنگی بود، برای نگهداری سرکه استفاده می کردند که به ظروف کُپ یا کُپ شیرازی معروف بودند.
کپ در لغت به معنی ظرف شیشه ای بزرگ با دهانه تنگ، که درآن سرکه و مایعات می ریزند معنا شده است.


2-4-  دما و محیط مناسب:
دمای مناسب برای تهیه سرکه، دمای هوای معتدل متمایل به گرمی بین 25 تا 30 درجه سانتیگراد می باشد.
در محیط تولید نیز باید هوا جریان داشته باشد.
لذا اگر در محل تولید آفتاب سوزان و هوا بسیار گرم است باید ظرفها را در سایه قرار دهید.
بهترین فصل برای تهیه سرکه اواسط فصل بهار تا اواسط فصل پاییز است.
تذکر: در هوای بسیار سرد فعل و انفعالات سرکه انجام نمی گردد.

***

3- طرز تهیه سرکه انگور:
یکی از سرکه های مورد علاقه عموم که تولید آن بسیار رایج است، سرکه به دست آمده از انگور است که توصیه می شود از انگوری که شیرینی زیادی داشته باشد، استفاده نمایید تا سرکه بهتری تولید شود.

لازم به ذکر است اگر انگور اصلاً شیرین نباشد، سرکه تولید نخواهد شد.
برای تهیه سرکه انگور طی دو مرحله ذیل عمل نمائید:
3-1- مرحله اول:
ابتدا انگورها را بشویید و سپس آنرا در ظرف یا بشکه ای قرار دهید.
لازم به ذکر است اگر انگور را چنگ بزنید و لِه کنید و در بشگه بریزید، زمان انجام فرایند تولید سرکه در مرحله اول کاهش می یابد.
سپس بسته به میزان شیرینی انگور می بایست مقداری آب داخل بشکه بریزید.
تقریباً به ازای هر یک کیلو انگور شیرین 150 الی 200 گرم آب به آن اضافه کنید.
اگر شیرینی آن کم باشد، میزان آب کمتری نیاز است.
بشکه حاوی انگور و آب باید مقداری سرخالی باشد تا کف ایجاد شده بر اثر فعل و انفعالات مربوطه سرریز نشود.
پس از ریختن آب به مقدار مشخص، درب بشکه را باید به صورتی که مانع از تردد هوا نگردد، بر روی ظرف قرار دهید، یعنی چون در مراحل تهیه سرکه، واکنش تخمیر نیاز به وجود هوا دارد، نباید درب ظرف سفت و کیپ گردد، بلکه باید جریان هوا کمی برقرار باشد تا در روند تهیه سرکه مشکل ایجاد نشود.
تذکر بسیار مهم: هرگز در مراحل تولید سرکه نباید درب ظرف یا بشکه را کاملاً به صورت کیپ بگذارید چرا که در صورت در جریان نبودن هوا، هرگز سرکه ترش نخواهد شد.


پشه سرکه:
بعد از 4-5 روز از مرحله اول که انگور در حال تغییر شکل است یعنی لک دار شده و در حال گندیدن است، سر و کله حشراتی پیدا می شود که به آنها پشه سرکه یا پشه میوه می گویند. این پشه ها در فرایند تخمیر ماده اولیه و تولید سرکه موثر می باشند.
پشه سرکه حشره  ایست که به بوی تخمیر و سرکه جلب می‏شود و مخمرهای عامل گندیدگی  میوه ها را با خود بر روی میوه های گندیده و یا رسیده حمل کرده و در آنجا کشت می‏دهند و در داخل آنها تخم ریزی می‏کنند.
هر گاه دمای محیط از 25 درجه سانتیگراد پایین بیاید قدرت زاد و ولد این حشرات کم شده و در نهایت در زیر 16 درجه سانتیگراد باعث از بین رفتن پشه ها می‏شود و اگر دمای محیط بالاتر از 30 درجه سانتیگراد نیز باشد باعث عقیم شدن حشره نر ودر نهایت باز منجربه از بین رفتن آنها می‏گردد، پس نتیجه می‏گیریم بهترین دما جهت زندگی این پشه ها 25 درجه سانتیگراد است.


تکان دادن و هم زدن انگورها:
بعد از یک هفته که از مرحله اول گذشت، انگورهای در حال تخمیر، حالت جوش پیدا می کنند و کم کم سطح آن بالا می آید. در این زمان برای اینکه انگورهای روی سطح ظرف نیز کاملاً پوسیده شوند، لازم است با یک هم زدن و جابجایی، انگورهای روی سطح بشکه را به هم بزنید تا انگورهای سطح ظرف جای خود را با انگورهای داخل ظرف عوض کنند.
این کار را 2 الی 3 بار در طی مرحله اول انجام دهید.
اگر هوا معتدل باشد، بعد از حدود یک ماه انگورها کاملاً له و شل می گردد و کم کم داخل ظرف ته نشین می شود بطوریکه روی سطح ظرف، مایع حاصله قرار می گیرد. در این زمان روی سطح آن حالت کف و کپک بوجود می آید.
البته بسته به گرمای هوا این مدت زمان، ممکن است کم یا زیاد گردد.
تذکر:
- در این حالت، آب انگور، اگر پرمایه باشد اصلاً کپک نمی زند، اگر رنگ کف و کپک ایجاد شده روی سطح مایع، سفید باشد نشان از کم مایه بودن آن است ولی اگر رنگ آن حالت کرم متمایل به قهوه ای باشد، میزان مایه آن جهت تولید سرکه مناسب و اندازه است.
- اگر آب انگور، پرمایه باشد در این حالت طعم تلخی می هد و برای اینکه ترش شود و سرکه ایجاد گردد باید مقداری آب به آن اضافه کرد و آنرا هم زد تا آب با همه محتویات ظرف مخلوط شود.
- اگر آب انگور، کم مایه باشد باید مجدداً مقداری انگور شیرین داخل آن ریخت و بگذاریم بماند تا بعد از مدتی مایه آن اندازه شود یا اینکه باید آنقدر آب آن تبخیر شود تا جهت تولید سرکه، مایه آن به اندازه و میزان مناسب برسد.


پس از ا ایجاد حالت کف و کپک بر روی سطح ظرف و اندازه شدن میزان مایه آب داخل انگور، در پایان مرحله اول یعنی بعد از حدود 50 الی 70 روز از شروع فرایند تولید، باید تفاله انگور را از آب آن جدا نمایید و بگذارید در مرحله دوم کاملاً ترش شده و تبدیل به سرکه شود.
تفاله های انگور را پس از جداسازی از آب آن باید تحت فشار قرار داد تا آب باقی مانده در آن کاملاً گرفته شود، مثلاً می توانید آنها را داخل پارچه توری بگذارید و فشار دهید تا آب از تفاله جدا بشود.
تفاله نهایی انگور را دور بریزید و این مایع گرفته شده از تفاله را به آب قبلی اضافه نمایید.
تفاله برای خوراک دام می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
تذکر: برخی از افراد در تهیه سرکه، از نمک، خمیر نان و دیگر مخمرها استفاده می کنند که استفاده از این مواد در تهیه سرکه مورد تایید نمی باشد.

3-2- مرحله دوم:
خروجی مرحله اول، آب انگور نامیده می شود که در مرحله دوم تبدیل به سرکه خواهد شد.
در این مرحله باید منتظر ماند تا آب جدا شده از انگور تبدیل به سرکه شود که در این خصوص روی موارد ذیل باید دقت کرد:
- ظرف مورد استفاده باید شیشه ای باشد.
- چون در مراحل تهیه سرکه، انجام واکنش شیمیایی مربوطه نیاز به وجود هوا دارد، نباید درب ظرف سفت و کیپ گردد، بلکه باید جریان هوا کمی برقرار باشد تا در روند تهیه سرکه مشکل ایجاد نشود.
- در یک هوای معتدل، 10 الی 20 روز طول می کشد تا مایع حاصله از مرحله اول، در این مرحله کاملاً ترش و تبدیل به سرکه شود.
- به علت تغییرات حاصله در مواد اولیه در فرایند تولید سرکه بعد از مدتی ته ظرف سرکه، چیزی شبیه گِل، ته نشین می گردد که می بایست آن جرم را از مایع اصلی جدا کرد. برای اینکار سرکه را داخل ظرفی دیگر بریزید تا گِل، ته ظرف قبلی باقی بماند و بتوان آنرا دور ریخت. اینکار را یک تا دوبار بعد از حدود یک هفته از مرحله دوم که مایع به رنگ زلال درآمد انجام می دهیم.
- پس از پایان مرحله دوم، سرکه ترش ترش شده را در ظرف ترجیحاً شیشه ای بریزید و آن را پر کنید و درب آنرا محکم ببندید و در سایه نگهداری کنید.

***

4- طرز تهیه سرکه خرما یا کشمش:
روش تهیه سرکه با استفاده از خرما یا کشمش نیز همانند سرکه انگور است ولی با این تفاوت که میزان آبی که داخل ظرف یا بشگه می ریزند، دو الی سه برابر میزان وزن خرما یا کشمش می باشد که بسته به میزان شیرینی آن دارد، اگر خیلی شیرین نباشند آب کمتری می خواهند.
به طور مثال به ازاء یک کیلو خرمای شیرین، دو الی سه لیتر آب داخل بشکه بریزید.

در سرکه خرما یا کشمش هم در هفته دوم، یک بار هم بزنید تا خرما یا کشمش های روی سطح ظرف نیز داخل ظرف رفته و سریعتر پوسیده شوند.
این کار را 2 الی 3 بار دیگر در طی مرحله اول انجام دهید.
برای تهیه سرکه خرما از خرمای شیرین استفاده کنید، البته خرمای شیره دار برای تهیه سرکه بهتر است.
رنگ کشمش نیز هر چه روشن تر باشد، رنگ سرکه اش روشن تر می گردد.
همانند سرکه انگور، پس از ا ایجاد حالت کف و کپک بر روی سطح ظرف و اندازه شدن میزان مایه آب داخل خرما، در پایان مرحله اول یعنی بعد از حدود 50 الی 70 روز از شروع فرایند تولید، باید تفاله خرما را از آب آن جدا نمایید و بگذارید در مرحله دوم کاملاً ترش شده و تبدیل به سرکه شود.

***

5- طرز تهیه سرکه سیب:
برای تهیه سرکه سیب باید از سیب های شیرین استفاده نمود برای اینکار ابتدا سیب ها را شسته و آنرا با چاقو به چند قسمت تقسیم و یا چرخ کنید تا سریع بپوسد و در فرایند تهیه سرکه تسریع گردد.
سیب چرخ کرده را داخل بشکه بریزید تا بعد از مدتی له و نرم شود.

روش تهیه سرکه سیب نیز همانند سرکه انگور است ولی با این تفاوت که به محتوای ماده اولیه داخل ظرف، آب اضافه نمی شود.
ادامه روش تهیه سرکه سیب نیز همانند سرکه انگور است.
تذکر:
- اگر سیب شیرین نباشد، مایع حاصله ترش نخواهد شد. لذا باید حتماً از سیب شیرین استفاده شود.
- اگر سیب خیلی آبدار و شیرین باشد، هر یک کیلوگرم سیب حدود 700 گرم سرکه می دهد. در حالت معمول هر یک کیلو گرم سیب حدود نیم کیلو گرم سرکه می دهد.
- اگر اشتباهاً یا به هر دلیلی داخل ظرف سیب مقدار کمی آب اضافه شود، اگر سیب شیرین باشد، فرایند تولید سرکه کمی طولانی تر شده و سرکه دیرتر عمل می آید.

در ادامه به مطالبی پیرامون خواص سرکه و جایگاهش در روایات می پردازیم.
منبع : احیای سلامت

---

---

شیوه اسلامی درست کردن انواع سرکه

خرداد ۱۰, ۱۳۹۵

رامین رمضان پور

Categoriesنکات داروسازی

تهیه سرکه اسلامی

بر خلاف تصور بسیاری از مردم، سرکه خمری اسلامی علاوه بر انگور از ۵ چیز دیگر هم تهیه می شود.

در روایات آمده سرکه خمر از شش چیز درست می‌شود: انگور، خرما، عسل، انجیر، جو، و [احتمالا] توت.

در این بین سرکه سیب خاصیت این چنینی که در روایات بیان شده ندارد. علت این که این ۶ مورد بیان شده، این است که سرکه ای که از این چند مورد به دست می آید ابتدا تبدیل به خمر می شود و بعد تبدیل به سرکه می شود ولی سیب این گونه نیست و چنین خاصیتی ندارد. یعنی اگر از سیب سرکه درست کنند این‌ گونه نیست که ابتدا تبدیل به خمر شود و تبدیل‌ شدن به خمر فقط در همان شش مورد است.

سرکه خمر به سرکه‌ای می‌گویند که در فرآیند تبدیل ‌شدن به سرکه ابتدا تبدیل به خمر می‌شود (انقلاب اول) سپس تبدیل به سرکه می‌شود (انقلاب دوم).

بهترین سرکه، سرکه خمر است، سرکه‌ای است که ابتدا تبدیل به خمر شود سپس تبدیل به سرکه شود، در تهیه این سرکه نباید با اضافه کردن چیزی و به طور مصنوعی آن را به سرکه تبدیل کرد. در روایت آمده: «کلوا خل الخمر ما انفسد، و لا تأکلوا ما أفسدتموه أنتم» (۱) «سرکه خمری را بخورید که خود فاسد شده نه آنکه خودتان فاسد کرده‌اید».

کلید اصلی تهیه سرکه، تهیه سرکه از عسل است

علت این نکته این است که عسل دقیقا با گذشت ۳ ماه، تبدیل به سرکه می شود و سرکه آن هم بسیار ترش می شود. اما دیگر مواد مثل انگور و خرما و … اولا نیاز به صاف کردن دارند و دردسرهای خاص خود را دارد و ثانیا تبدیل به سرکه شدن آن ها تحت تاثیر عوامل دیگری قرار می گیرد که تعدادی از این عوامل به طور واضح شناخته شده نیست!

عده ای این علت ناشناخته را صفراوی بودن شخص درست کننده می گویند و یا مسائل دیگر اما در این زمینه و تهیه سرکه از غیر عسل مشکلی که وجود دارد این است که گفته شده سرکه باید به دست شخص تهیه کننده بیاید! و باید در این کار دست داشت!

خلاصه اگر برای اولین بار می خواهید سرکه تهیه کنید آن هم سرکه اسلامی نیاز نیست هزینه سنگین و تلف مال و وقت داشته باشید. با سرکه عسل که ۱۰۰ درصد تبدیل به سرکه می شود و بسیار ساده است شروع کنید تا تجربه بیشتری کسب کنید.

تک تک خانه های مسلمانان باید مملو از سرکه اسلامی و خالی از بیماری باشد.

تهیه سرکه عسل:

 تهیه سرکه عسل به قدری ساده است که شاید توضیح خاصی نخواهد تنها یک مسئله وجود دارد آن هم این که عسل به خودی خود اصلا کپک نمی زند و فاسد نمی شود پس چگونه باید تبدیل به سرکه شود؟

- توضیح این که موادی در عسل وجود دارد که باعث حفظ آن می شوند، اگر رقیق شوند دیگر حفظ کننده نیستند، یعنی باید عسل را با آب رقیق کرد.

- حدود تقریبی اضافه کردن آب در شرایط مناسب تا ۲ برابر وزن عسل می باشد که با در نظر گرفتن قیمت و اندازه عسل و از طرفی کیفیت بسیار عالی این سرکه با نسبت خوبی مقرون به صرفه هم خواهد بود.

تهیه سرکه انگور:

 برای درست کردن سرکه از انگور ابتدا باید انگور شسته شود سپس صبر کنید تا کاملاً خشک شود زیرا آب سبب کپک زدن آن می‌شود، پس‌ از آن آب انگور را بگیرید و در ظرف ریخته و درب آن را ببندید البته می‌توان خود انگور را هم در ظرف ریخت و درنهایت آن را صاف کرد (هرچه انگور مورد استفاده شیرین‌تر باشد سرکه حاصل از آن بهتر و ترش‌تر است).

 در زمستان شش روز و در تابستان سه روز طول می‌کشد تا تبدیل به خمر شود و تفاله آن بالا می‌آید (انقلاب اول)، پس از مدتی تبدیل به سرکه می‌شود و تفاله آن پایین می‌آید (انقلاب دوم)،

 شرطش آن است که پس از تبدیل‌شدن به خمر (ده روز) درب ظرف را باز کنید تا مگس سرکه یا پشه سرکه وارد آن شود، این حشره باعث می‌شود که آب انگور تبدیل به سرکه شود و این فرآیند نود روز طول می‌کشد

 روش دیگر این است که بعد از ده روز به آن سرکه کهنه اضافه کنند زیرا در سرکه کهنه تخم مگس سرکه وجود دارد و حتی اگر در را ببندند باز هم مگس سرکه در آن به وجود می‌آید و پس از چهل روز تبدیل به سرکه می‌شود ولی آنچه در روایات توصیه‌ شده، باز گذاشتن ظرف و ورود مگس سرکه از راه طبیعی آن است.

تهیه سرکه خرما:

 اگر بخواهیم از خرما سرکه درست کنیم باید کمی آب به خرما اضافه کنیم تا جایی که آب روی خرما بیاید، پس از چهل روز آن را صاف کنید و تا نود روز بگذارید.

 امروزه در طب سنتی و عطاری‌ها سرکه سیب به‌ عنوان بهترین سرکه معرفی می‌شود ولی در طب اسلامی بهترین سرکه، سرکه خمر است

منابع:

۱- مستند الشیعة، المحقق أحمد بن محمد مهدی النراقی، ج۱، ص۳۳۳

۲- کانال رسمی تلگرام استاد تبریزیان