"خستگی تصمیم" چیست؟ و چگونه از آن در امان باشیم؟ (سواد زندگی)

(زمان تقریبی برای مطالعه کل مطلب: 5 دقیقه)

 سواد زندگی؛ جعفر محمدی - همان گونه که عضلات ما بعد از کار کردن زیاد خسته می شوند، مغز نیز بعد از تصمیم گیری های متعدد در طول روز، دچار خستگی می شود که به آن، "خستگی تصمیم" (Decision fatigue) می گویند.

ما مدام در حال تصمیم گیری هستیم و با هر تصمیمی، یک قدم به "خستگی تصمیم" نزدیک می شویم. هر چند همه تصمیم ها بزرگ و حیاتی نیستند ولی هر کدام شان، به سهم خود بخشی از انرژی مغزمان را می گیرند: از انتخاب بین دو نوع خمیردندان برای مسواک صبحگاهی و تصمیم گیری درباره این که امروز چه بپوشم و انتخاب درجه حرارت بخاری یا کولر ماشین و انتخاب موسیقی برای شنیدن و برداشتن یک نوع پینر از قفسه پنیرهای سوپرمارکت تا تصمیم گیری درباره نحوه برخورد با خطای فرزند و انتخاب بین چند گزینه برای سرمایه گذاری و مهاجرت و ... همه و همه تصمیم گیری هستند.

 نکته جالب توجه این که ما بعضی تصمیم گیری ها را عرفاً تصمیم گیری نمی دانیم. مثلاً برای بالا رفتن از یک برج که دارای 3 آسانسور است، وقتی دکمه یکی از آنها را می فشاریم، در واقع، تصمیم گرفته ایم، هر چند که آن را در زمره تصمیمات روزانه نیاوریم.

 افرادی که کار و زندگی شان به گونه ای است که باید مدام تصمیم بگیرند، بیش از بقیه در معرض خستگی تصمیم قرار دارند. در یک تحقیق در آمریکا، تعدادی قاضی که باید درباره عفو زندانیان تصمیم گیری می کردند، مورد بررسی قرار گرفتند. مشخص شد که آنها در ابتدای روز، پرونده ها را بهتر بررسی می کنند و افراد بیشتری را مشمول عفو می دانند ولی هر چه به پایان روز نزدیک می شوند،
افراد کمتری را عفو می کنند. پرونده ها کما بیش یکسان بودند و قضات نیز ثابت. آنچه در ساعات پایانی روز تغییر کرده بود، پدیدار شدن حالت "خستگی تصمیم" بود که هنگام صبح وجود نداشت.

 رولف دوبلی در کتاب "هنر خوب زندگی کردن" می گوید: وقتی مغز به خاطر تصمیم گیری های متعدد خسته می شود، معمولاً سر راست ترین تصمیمات را می گیرد که عمدتاً هم بدترین است.

 5 راهکار عملی برای در امان ماندن از "خستگی تصمیم":
چه کنیم؟

1 - وقتی از "مارک زاکر برگ" بنیانگذار و مدیر "فیس بوک" پرسیدند چرا همیشه یک نوع تی شرت می پوشی پاسخ داد: نمی خواهم هر روز صبح درگیر تصمیم گیری درباره این که کدام لباس را بپوشم.

او با این کار در واقع، یکی از تصمیمات صبحگاهی اش را حذف و انرژی آن را برای تصمیم گیری های مهم تر کاری، ذخیره می کند.
خانم "آنگلا مرکل" صدر اعظم آلمان هم از این روش استفاده می کند و اکثراً یک نوع لباس می پوشد. استیو جابز نیز همین گونه بود.

برای این که خستگی تصمیم دیرتر رخ بدهد، تا حد امکان خود را در معرض تصمیم گیری های کم اهمیت قرار ندهیم. راهش این است که درباره برخی چیزها، یک تصمیم ثابت بگیریم. به عنوان مثال، به جای این که هر روز تصمیم بگیریم امروز چه غذایی درست کنیم، یک برنامه هفتگی یا ماهانه تدوین کنیم و از قید تصمیمات روزمره خلاص شویم و انرژی مغزمان را ذخیره کنیم.

یا یک مدیر می تواند جلسات خود را فقط در روزهای چهارشنبه برگزار کند و هر که از او وقت بخواهد، به جای این که فکر کند و درباره زمان جلسه با او تصمیم بگیرد، روز چهارشنبه را با او وعده کند. یا یک پدر روز خاصی را در هفته، برای بیرون بردن بچه ها در نظر بگیرد و ... . ( هر کسی می تواند به فراخور زندگی اش، چند مورد را مشمول یک تصمیم واحد کند و از تصمیم گیری های متعدد راحت شود.)

2 - تصمیمات مهم را صبح بگیریم. یادمان باشد که هر چه از روز می گذرد، به "خستگی تصمیم" بیشتر نزدیک می شویم.

3 - وقتی گزینه های قابل انتخاب برای تصمیم گیری زیادتر باشد، "خستگی تصمیم" نیز بیشتر می شود.
اگر برای خرید کاغذ دیواری به خیابانی که بورس کاغذ دیواری است برویم، در دهها فروشگاه، صدها طرح می بینیم و تعدد گزینه ها ما را سردرگم می کند. در واقع ما بعد از دیدن دهها طرح اولیه، دچار خستگی تصمیم می شویم و بعد از مدتی یکی از طرح ها را نه از سر شوق و علاقه که به خاطر خستگی تصمیم و گریز از ادامه این روند انتخاب می کنیم.

یکی از راه های مواجهه منطقی با تعدد گزینه ها، این است که به جای آن که مثلاً 12 گزینه را یک جا بررسی کنیم و به یکی برسیم، آنها را به چند گروه کوچک تر تقسیم کنیم و سه تا سه تا بررسی کنیم تا به انتخاب نهایی برسیم.

4 - وقتی دچار خستگی تصمیم هستیم، تصمیم نگیریم؛ فرصتی به مغز دهیم تا خود را بازسازی کند. کمی استراحت و خوردن اندکی غذا که گلوکز مغز را تأمین کند، می تواند خستگی تصمیم را کاهش دهد. نیم ساعت خواب در وسط روز، می تواند در جلوگیری از خستگی تصمیم مؤثر باشد.

5 - انسان های کمال گرا که می خواهند بهترین خروجی را داشته باشند، بیش از بقیه دچار خستگی تصمیم می شوند. بهتر است به یک گام جلوتر بسنده کنیم و راحت تر و سریع تر تصمیم بگیریم. کش دادن تصمیم گیری، انرژی زیادی از مغز می گیرد.

---

_________________________________________________

"سواد زندگی"، مدرسه آموزش های دانش پایه عصر ایران است. همه رسانه ها می توانند از مطالب این سایت استفاده کنند. اما خواهش می کنیم برای سهیم شدن در گسترش دانایی، با لینک سواد زندگی منتشر فرمایید: 
http://www.savadezendegi.com/*پیشنهاد می کنیم هر روز 5 الی 10 دقیقه سواد زندگی بخوانید: سرمایه گذاری برای عمر.
*دعوت می کنیم عضو کانال "سواد زندگی" شوید:    
t.me/savadzendegi

33 پیشنهاد برای یک زندگی بهتر، شاد و پر از آرامش

33 پیشنهاد برای یک زندگی شاد و پر از آرامش

در یک پژوهش از سالمندانی که در پایان عمرشان قرار داشتند از حسرت هایشان پرسیدند و اکثرشان در این جمله متفق القول بودند: ای کاش برای دیگران زندگی نمی کردم.

---

عصر ایران - آیا شما نیز جز آن دسته افرادی هستید که حس می کنند تنها در حال سپری کردن روز هایشان اند؟ اگر این چنین است، احتمالاً رویای آزادی بیشتر، زمان بیشتر، هیجان بیشتر و حتی عشق بیشتری را در سر می پرورانید. 

برای بهره بردن از عمر و داشتن آرامش - برغم وجود همه مشکلات - این چند پیشنهاد را جدی بگیرید. یادتان باشد که هر لحظه از زندگی تان که می گذرد قابلیت بازگشت ندارد و باز یادتان باشد که هنر ما به عنوان انسان این است که می توانیم در عین داشتن مشکلات فراوان، جزیره زندگی مان را بنا کنیم و آسوده اش داریم. قبل از خواندن این پیشنهادها، این باور را در خود ایجاد کنید که شاد بودن حق شماست و شما هم می توانید و باید شاد باشید:

1 - یک لیست از علاقه مندی های خود تهیه کنید و هر کدام را که به انجام می رسانید تیک بزنید. برخی از این تیک ها شاید سال ها طول بکشد ولی ارزشش را دارد. یادتان باشد که نوشتن علاقه مندی ها، باعث تمرکز انرژی و انگیزه بیشتر برای تحقق آنها می شود.

2 - زندگی خیلی ها مانند رانندگی بی مقصد است. شما این طور نباشید. اهداف تان را مشخص کرده و آن ها را یادداشت کنید. این هدف بندی می تواند ماهانه،  5 ساله، 10 ساله و ... باشد. نقشه راه تان همیشه جلوی چشم تان باشد. نمی شود صبر کرد تا زندگی خودش برای ما مسیرمان را تعیین کند! باید دست به کار شد و هر چه در توان هست را در جهت عملی ساختن ایده ها و هدف ها به کار بست.

3 - برای دیگران زندگی نکنید. مسیر زندگی خود را بنا بر انتظاراتی که دیگران از شما دارند، برنامه ریزی نکنید، فرقی ندارند که منظور از دیگران چه کسانی باشد. در یک پژوهش از سالمندانی که در پایان عمرشان قرار داشتند از حسرت هایشان پرسیدند و اکثرشان در این جمله متفق القول بودند: ای کاش برای دیگران زندگی نمی کردم.

 البته که  نباید مسیری را نیز انتخاب کنید که سبب صدمه زدن به دیگران شود و این نکته، مرز بین خودخواهی و زندگی برای خود است.

4 - یاد بگیرید که "مسؤولیت صد در صدی" زندگی تان را خودتان بپذیرید. اگر با کسی مشکل دارید، به فکر انداختن تقصیر بر گردن او نباشید. او صد در صد از جانب خودش مقصر است و شما صد در صد از جانب خودتان مسؤول هستید. این را تمرین کنید، آنگاه از غر زدن، فرافکنی و ایفای نقش قربانی رها می شوید و انرژی تان برای مدیریت خودتان متمرکز می شود.

5 - خرچنگ های درون سطل مانع رهایی تان نشوند! خرچنگ ها اگر در یک سطل باشند و یکی از آن ها در حال بیرون رفتن از آن باشد، او را دوباره به داخل می کشند. زمانی که شما نیز نُرم موجود در اطراف تان را می شکنید، از جانب کسانی که دوست تان دارند، عقب کشیده می شوید و این از نظر آنها یک عکس العمل طبیعی است. وقتی راهی متفاوت را معقولانه انتخاب کردید، اجازه ندهید کلیشه های جامعه و ذهنیت های قبلی خودتان و ترس های اطرافیان مانع از حرکت شما شود. شما که نمی خواهید تا ابد داخل سطل زندگی کنید.

6 - از شکست نترسید. کسانی که از شکست می ترسند، اساساً کار جدیدی را آغاز نمی کنند چون ممکن است شکست بخورند. شکست بخشی از روند تکاملی ماست. از آن استقبال کنید.

تحقیقات متعددی ثابت کرده است که افراد درباره چیزهایی می ترسند که در اغلب مواقع، یا اصلاً اتفاق نمی افتد یا خطر و آسیب به حدی که تصور می شده، نیست.

7 - خود را در معرض افکار منفی، سخنان منفی و آهنگ های غم انگیز قرار ندهید. دانشمندان ثابت کرده اند حرف می تواند حتی روی روندهای بدنی هم اثرگذار باشد.

8 - چیز هایی که نمی توانید تغییر دهید را رها کنید ( حتی فکرتان را هم مشغول شان نکنید؛ خب نمی شود دیگر!). انرژی و زمان خود را بر اصلاح و تغییر آن چه می توانید تغییر دهید متمرکز کنید، نه چیز هایی که کاری از دستتان بر نمی آید! گاهی وقت ها بی خیالی ، عین خردمندی است.

9 - از بدن خود محافظت کنید. آب به اندازه کافی بنوشید، غذای سالم بخورید، خواب شبانه کافی و با کیفیت داشته باشید و ورزش را نیز فراموش نکنید. هر کدام از ما فقط یک بدن داریم.

10 - از ذهن خود محافظت کنید. بیشتر کتاب بخواهید. همان طور که اجازه نمی دهید هر اطلاعاتی وارد رایانه تان شود و آن را ویروسی کنید، اجازه ندهید اطلاعات ویروسی هم وارد مغزتان شود. مثلاً چه نیازی هست حتماً صحنه خشونت باری را در یک رسانه ببینید و فکر و روح تان به هم بریزد؟ از 40 سالگی به بعد هم کار فکری مثل حل کردن جدول یادتان نرود تا مغز آمادگی اش را حفظ کند.

11 - زندگی های بسیاری در "حسرت گذشته" و "نگرانی آینده" تباه شده است. برای آینده برنامه ریزی کنید ولی تمرین کنید که در "حال" و "لحظه اکنون" زندگی کنید. "زندگی واقعی" شما درست در "همین ثانیه" ای که در آن هستید جریان دارد. 

12 - به کودک درون تان اجازه دهید به زندگی اش ادامه دهد. پدر، مادر، دانشجو، مدیرعامل، کارمند و کاسب شدن، دلیل های موجهی برای یک زندگی عصا قورت داده و خشک نیستند.

13 - با ترس های خود رو به رو شوید. یا آنها را به رسمیت بشناسید یا از بین ببرید. تکلیف تان را با آنها مشخص کنید. هیچ اشکالی ندارد آدم ها از بعضی چیزها بترسند. فقط حواس تان باشد اکثر ترس ها غیر واقعی اند و خطری برای تان ندارند. مثلاً حرف زدن در جمع، خیلی ها را می ترساند اما واقعیت این است که حرف زدن در جمع، تا حالا کسی را نکشته و حتی مجروح هم نکرده و آسیب روحی هم نرسانده است! هر چه بیشتر ترس هایتان را بشناسید و بکوشید یکی یکی از بین شان ببرید، زندگی زیباتر و رهاتری خواهید داشت.

14 - بکوشید چیزهای تازه یاد بگیرید. در دوره های آموزشی شرکت کنید. به ویژه وقتی سن تان بالا می رود، در دوره های آموزشی که به زندگی و کارتان مرتبط نمی شوند شرکت کنید تا مغزتان به چالش کشیده شود و شادابی اش حفظ شود. مثلاً حتی اگر نمی خواهید کافی شاپ بزنید، به یک دوره چند روزه آموزش کافی شاپ بروید. مغز با ورودی های غیرمنتظره، رفرش می شود.

15 - کاری را انجام دهید که از صمیم قلب دوستش دارید. اگر کارتان را دوست ندارید، ریسک کنید و تغییرش دهید اما اگر به دلیل مسائل اقتصادی و نظایر آن، امکان تغییر شغل برای تان میسر نیست، بکوشید با همین کار فعلی تان ارتباط بگیرید، برایش معنا تعریف کنید و با علاقه انجامش دهید. منظور از معنا بخشیدن به کار این است که ارزش و نتیجه کار را در نظر بگیرید. اگر مسؤول بایگانی یک اداره دولتی هستید، فقط به این فکر نکنید که بین یک سری پرونده نشسته اید و عمرتان را تباه می کنید بلکه به این فکر کنید که حافظ اسناد مردم هستید و هر جا که نیازشان باشد، این شما هستید که می توانید با در اختیار دادن مدارک، به آنها و به جریان زندگی شان کمک کنید. واقعیت هم این است که هر شغلی معنایی دارد که بدون توجه به آن معنا، کسالت بار خواهد شد.
یادتان باشد که شما و شغل تان همنشین هم هستید و اگر رابطه تان را با هم خوب نکنید، فرسوده می شوید.

16 - به پیروزی و موفقیت فکر کنید. خود را برای پیروزی آماده کنید. ذهن تان پیروزی محور باشد. همه ما به صورت ذاتی علاقه به برد داریم اما تنها عده محدودی خود را برای آن آماده می کنند. همیشه به خودتان بگویید پیروز شدن حق من است.

17 - مهربان باشید و عشق بورزید. محققان دریافته اند مهربانی باعث سلامت بیشتر انسان می شود چون مهربانی ترشح هورمون های مفید در بدن را افزایش می دهد. ویژگی هایی مانند حسادت، دشمنی، کینه و ... باعث ترشح هورمون های استرس در بدن هستند.

18 - به والدین خود عشق بورزید و آنها را گرامی بدارید. آنها پشتوانه روحی شما هستند، حتی اگر خودتان پدر و مادر شده اید.

19 - لبخند بخشی از وجودتان باشد. راحت تر از قبل بخندید و برای خندیدن منتظر بهانه های بزرگ نباشید. خنده، حتی اگر الکی هم باشد، مغز را شاد می کند.

20 - زمانی را منحصرا به کارهایی که دوست دارید، اختصاص دهید. اگر از نداشتن فرصت کافی شکایت دارید، در وهله اول باید بدانید که خودتان این شرایط را به وجود آورده اید (مسؤولیت صد در صدی). به روح خود نیز اهمیت دهید. مشغله های روزمره توجیه مناسبی برای نداشتن زمان در جهت انجام کارهایی که آرزویش را دارید نیست. عمرتان دارد می گذرد.

21 - با تنبلی مبارزه کنید که عامل اصلی بسیاری از عقب ماندگی هاست. روش ابتکاری خودتان را برای مبارزه با تنبلی ابداع کنید. یکی از سخنرانان "تد" می گفت هر گاه برای کاری تنبلی می کند، از 5 به یک، شمارش معکوس می کند و خود را ملزم به انجام آن کار می نماید. همین یک راه ساده، زندگی او را متحول کرده است. شما هم راه خودتان را بیابید.

22 - نقاط ضعف خود را بی هیچ تعارفی شناسایی کنید. یکی از سخت ترین کارهای ممکن برای مردم، واقع گرا بودن است آن هم درست هنگامی است که نوبت به ضعف های خودشان می رسد. زمانی که قادر به تشخیص این نقاط ضعف و درک آن ها باشید، می توانید برای بهبود وضعیت تان روی خود کار کنید. مثلاً اگر بدانید نقطه ضعف تان زود از کوره در رفتن است، در موقعیت خشم، مراقبت بیشتری نسبت به خودتان خواهید داشت.

23 - خودتان را برای کارهای خوبی که می کنید، تشویق کنید و منتظر تحسین دیگرتان نباشید.

24 - از پیچیده و مرموز بودن بپرهیزید؛ ساده باشید. هر چه تقلای کمتری برای شاد بودن کنید، شاد تر خواهید بود.

25 - با افرادی معاشرت داشته باشید که دوست دارید آن گونه باشید. گفته می شود هر کس میانگینی از 5 نفر   اطرافیان اش است.

26 - نا امیدی را کنار بگذارید. خطر های ناامیدی را به جان نخرید! خیلی از مواقع به هدف خود بسیار نزدیک هستیم اما به دلیل نا امیدی، آن را رها می کنیم بدون آن که بدانیم چقدر نزدیک بوده ایم.

27 - انتقادپذیر باشید.کسانی که ما را نقد می کنند به ما نقاط ضعف مان را نشان می دهند و این بهترین چیز است. به جای مقابله با آن ها و نظراتشان، کمی فکر کنید. شاید واقعا در مسیر اشتباه هستید.

28 - به جای آن که دنبال پول باشید، دنبال خوب کار کردن باشید. تجربه کارآفرینان و ثروت آفرینان بزرگ می گوید که آنها صرفاً روی درست انجام دادن کار تمرکز کرده اند و پول هم البته به دنبالش آمده است. با این روش، شادتر و آسوده تر زندگی خواهید کرد.

 29 - ریسک کنید اما نه تمام زندگی تان را. انسان هایی که ریسک نمی کنند، ممکن است سقوط نکنند ولی پرواز هم نخواهند کرد.

30 - سفر بروید. دنیا فقط همین محله و شهر و کشوری نیست که در آن هستید. سفر سرزنده تان می کند.

31 - مهارت های اجتماعی و ارتباطی خود را تقویت کنید. گروه دوستان تان را تقویت کنید و با آنها معاشرت کنید.

32 - کمی از سرعت کار کردن تان بکاهید و بیشتر به خود، خانواده و دوستان تان برسید. کار کنید ولی غرق در کار نشوید که از زندگی لذت نخواهید برد.

33 - همه احساسات تان را سرکوب نکنید. یک محقق استرالیایی که درباره حسرت های انسان ها تحقیق کرده می گوید که افراد سالمند زیادی به او گفته اند: ای کاش شجاعت آن را داشتم که احساساتم را با صدای بلند بگویم... ای کاش به او می گفتم: دوستت دارم.

دیلی‌میل: تمام بدن انسان با قطعات رباتیک قابل جایگزینی است

پژوهشگران باور دارند امکان جایگزین کردن یا ارتقاء کل بدن انسان با قسمت‌های رباتیک، در آینده محقق خواهد شد.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، "کریس میدلتون" (Chris Middleton)، روزنامه‌نگار و کارشناس حوزه رباتیک می‌گوید ممکن است تا سال 2070، تمام بدن ما با قسمت‌های رباتیک جایگزین شود.

به گفته میدلتون، آینده ای که در آن هر کسی بتواند بخش‌های ارتقا یافته‌ای از بدن که دارای قدرت مافوق بشری هستند خریداری کند، دور نیست.
در حال حاضر، "بیوهکرها" ('Biohackers') در حال ارتقای بدن خود با ایمپلنت‌ها هستند؛ مانند تراشه‌هایی که امکان باز کردن در با یک بار تکان دادن دست را فراهم می‌کنند. بنابراین این پیش‌بینی‌ها بعید نیست.

وی به روزنامه دیلی‌استار گفت: در 50 یا 100 سال آینده احتمالا کل بدن انسان با قطعات رباتیک قابل جایگزینی، ویرایش یا ارتقا خواهد بود. من این موضوع رو رد نمی‌کنم.

میدلتون افزود: متاسفانه در حال حاضر می‌بینیم که برخی فناوری‌ها، مردم را تشویق می‌کنند مانند ماشین‌ها رفتار کنند اما در همین حال، ماشین‌ها بیشتر شبیه به انسان می‌شوند. برای نمونه، می‌توان به نرم‌افزار "سیری" یا "الکسا" اشاره کرد.

به گفته متخصصین رباتیک، امکان دارد پیشرفت این نوع از فناوری در حدی باشد که بر نژاد انسان حکمرانی کند.

میدلتون ادامه داد: در حال حاضر هم، انسان‌ها کاری که ماشین‌ها به آنها می‌گویند انجام می‌دهند؛ مانند برداشتن 10 هزار گام در روز، دویدن دور پارک، پیچیدن به چپ یا راست و غیره.

میدلتون که در دانشگاه‌ها در مورد تاثیر هوش مصنوعی سخنرانی می‌کند، می‌گوید اگرچه به نقش بزرگ ربات‌ها در آینده باور دارد، نظرات او تنها پیش‌بینی‌هایی بر مبنای دانسته‌های کنونی ما هستند.

من درباره علم رباتیک و هوش مصنوعی در دنیای واقعی می‌نویسم چون این فناوری‌ها، سوالاتی در مورد نوع جامعه‌ای که می‌خواهیم یا نمی خواهیم، پدید می‌آورند. امکان دارد بسیاری از انسان‌ها در دراز مدت، به ساگی این فناوری‌ها را رد کنند.

پیش‌بینی‌های میدلتون، درست یک ماه بعد از اینکه متخصصان پیشین شرکت "مایکروسافت" ادعا کردند انسان‌ها فقط تا 20 سال بعد، نسخه رباتیک خود را خواهند داشت، صورت گرفت.

به گفته "برد اسمیت" (Brad Smith) و "هری شام" (Harry Shum)، این ربات، همه چیز را درباره انسان خواهد دانست و مانند تابع دیجیتالی فهم و آگاهی وی عمل خواهد کرد.

این دو نفر تلاش می‌کنند نرم‌افزار هوش مصنوعی پیشرفته را تا مرحله‌ای گسترش دهند که افکار انسان را تقلید کند.

منبع: ایسنا

رئیس اتحادیه بازرگانان تجهیزات پزشکی ایران:

طلب میلیاردی شرکت های تجهیزات پزشکی از بیمارستان ها/ ورشکستگی نیمی از این شرکت ها

رئیس اتحادیه بازرگانان تجهیزات پزشکی ایران گفت: شرکت های تجهیزات پزشکی تولیدی و وارداتی ایران از اسفند سال 92 به میزان حدود سه هزار میلیارد تومان از بیمارستان ها مطالبه معوقه دارند و حدود نیمی از آنان در مرز ورشکستگی هستند.

ابوالفتح صانعی روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار سلامت ایرنا افزود: حدود سه هزار شرکت تجهیزات پزشکی در کشور وجود دارد که هزار شرکت آنها فعال تر هستند، این شرکت ها تجهیزات و ملزومات مورد نیاز بیمارستان ها و مراکز درمانی کشور را که با جان انسان ها سر و کار دارد تأمین می کنند و هر گونه وقفه در تامین این تجهیزات می تواند به سلامت مردم آسیب بزند.

وی ادامه داد: به علت تاخیر بیمه ها در پرداخت مطالبات بیمارستان ها که با تاخیر بیش از یکساله مواجه شده است، شرکت های تجهیزات پزشکی در تأمین نقدینگی مورد نیاز برای تأمین تجهیزات پزشکی مورد نیاز بیمارستان ها با مشکل مواجه شده اند.

صانعی گفت: شرکت های تجهیزات پزشکی شرایط و محدودیت های کشور را درک می کنند. پیشنهاد فعالان عرصه تولید و واردات تجهیزات پزشکی این است که حدود 20 درصد از درآمد بیمارستان ها از محل دریافت مطالبات خود از بیمه ها، برای پرداخت مطالبات شرکت های دارویی و تجهیزات پزشکی در صندوقی تحت نظر سازمان غذا و دارو قرار گیرد تا پرداخت مطالبات این شرکت ها تسهیل و تسریع شود و از ورشکستگی آنها جلوگیری شود.

رئیس اتحادیه بازرگانان تجهیزات پزشکی افزود: مشکل دیگر این است که تاخیر در پرداخت مطالبات شرکت های تجهیزات پزشکی از اسفند سال 92 باعث شده که بخش قابل توجهی از پول شرکت های تجهیزات پزشکی نزد بیمارستان ها بماند و اکنون با توجه به افزایش حدود 40 درصدی قیمت دلار، ارزش پول این شرکت ها نسبت به زمانی که خرید کرده اند حدود 40 درصد کمتر شده است.

وی گفت: در واقع این شرکت ها اگر پول خود را در زمان مناسب دریافت می کردند می توانستند با آن پول، کالاهای فروخته شده را جایگزین کنند اما اکنون با این پول 40 درصد کمتر می توانند کالاهای پزشکی از خارج وارد کنند.

صانعی افزود: تا قبل از سال 92 بسیاری از کالاهایی پزشکی که با ارز آزاد وارد می شدند، مشمول قیمت گذاری نبودند اما دولت برای کنترل بازار با شرکت های تجهیزات پزشکی توافق کرد که به شرط پرداخت مطالبات آنها ظرف 45 روز، این کالاها قیمت گذاری و در واقع ارزان شوند اما در عمل بعد از سه ماه از توافق کم کم تأخیر در پرداخت ها شروع شد و اکنون بیش از یکسال عقب ماندگی در دریافت مطالبات شرکت های تجهیزات پزشکی انباشته شده است.

وی گفت: وزارت بهداشت، در سال های اخیر برای کنترل بازار کالاهای پزشکی را که با ارز آزاد وارد شده اند نیز قیمت گذاری کرده است در حالی که مطابق قانون، کالاهایی که با ارز آزاد یا مبادله ای وارد می شود نباید قیمت گذاری دولتی داشته باشند و باید سندیکا با در نظر گرفتن پایه قیمت مورد نظر دولت با اعمال یک ضریب مشخص، قیمت این کالاها را مشخص کند. در واقع یک کف و سقف برای قیمت این کالاها در نظر گرفته می شود تا امکان رقابت شرکت ها فراهم باشد.

رئیس اتحادیه بازرگانان تحهیزات پزشکی ایران افزود: امیدوارم وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو با همکاری سازمان برنامه و بودجه و بیمه ها تدبیری اتخاذ کنند که شرکت های تجهیزات پزشکی تولیدی و وارداتی ایران از این شرایط سخت خارج شوند و دچار ورشکستگی نشوند، زیرا در این صورت تأمین تجهیزات پزشکی مورد نیاز بیماران و مراکز درمانی با مشکل مواجه می شود.

فیس بوک چهره شما را همه جا شناسایی می‌کند

فیس بوک با گسترش دامنه ارائه خدمات شناسایی چهره کاربران خود، آنها را حتی در عکس‌هایی که برچسب نخورده‌اند، برچسب می‌زند و تگ می‌کند.

به گزارش فارس، فیس بوک اعلام کرده که از امروز به کاربران در مورد ارسال عکس هایشان توسط کاربران دیگر اطلاع رسانی می کند و حتی اگر آنها در این عکس ها برچسب نخورده باشند، برایشان از برچسب استفاده می کند.

سپس کاربر می تواند در صورت تمایل برچسب مربوط به خود را بر روی عکس یادشده حفظ کند یا آن برچسب را از روی عکس حذف کند. همچنین کاربر می تواند عکس یادشده را در صورت نامناسب تشخیص دادن گزارش دهد و خواستار حذف آن از شبکه اجتماعی فیس بوک شود.

این قابلیت بر روی عکس های نمایه یا پروفایل کاربران نیز کار کرده و در دسترس خواهد بود، اما در کانادا و اروپا در دسترس نیست. زیرا در این کشورها محدودیت های قانونی در مورد خدمات شناسایی چهره کاربران فیس بوک اعمال می شود و ارائه این خدمات ممکن است به جریمه فیس بوک منجر شود.

فیس بوک می گوید هدف از ارائه این خدمات کمک به کاربران برای کنترل بهتر چهره ای است که از آنها در فضای مجازی ارائه می شود و امید می رود از این طریق حریم شخصی افراد بهتر حفظ شود.

منبع: فارس