از بهترین گزینه‌های غذایی برای پیش و پس از ورزش

زمانی که گرسنه هستید، بدن وارد حالت بقا می شود و به جای کلیه ها و کبد، یعنی مکان هایی که بدن به طور طبیعی در پی کسب پروتئین است، برداشت پروتئین از ماهیچه ها را آغاز می کند. در این شرایط توده ماهیچه ای خود را از دست می دهید که می تواند در نهایت کند شدن آهنگ سوخت و ساز را موجب شده و کاهش وزن را دشوار سازد.

زمانی که موضوع تناسب اندام مطرح می شود، کارشناسان روزانه با پرسش هایی رایج مواجه می شوند: چگونه می توانم بیشترین سود و استفاده را از تمرینات ورزشی خود ببرم؟ چگونه می توانم سریع‌تر وزن کم کنم، کالری بیشتری بسوزانم، یا از انرژی کافی برای انجام تمرینات ورزشی خود برخوردار باشم؟ در شرایطی که عوامل دیگری وجود دارند که ممکن است بر موقعیت خاص شما تاثیرگذار باشند، یک پاسخ ساده برای تمام این پرسش ها می توان در نظر گرفت: مواد غذایی درست را انتخاب کرده و در زمان درست غذا بخورید.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "شیپ"، افراد بسیاری فکر می کنند که سخت ورزش کردن و انتظار برای فرا رسیدن زمان وعده های غذایی یا کم غذا خوردن بهترین روش برای کاهش وزن است. اما کلید کاهش وزن ترکیبی از ورزش منظم و مصرف مواد غذایی درست در زمان های مناسب است.

اهمیت مصرف مواد غذایی پیش از ورزش

چه پیش از ورزش غذا بخورید یا نخورید، پژوهش ها نشان داده اند که بدن میزان مشابه از چربی را می سوزاند. با این وجود، ورزش منظم با معده خالی در نهایت می تواند به از دست رفتن توده ماهیچه ای بدن شما منجر شود.

زمانی که گرسنه هستید، بدن وارد حالت بقا می شود و به جای کلیه ها و کبد، یعنی مکان هایی که بدن به طور طبیعی در پی کسب پروتئین است، برداشت پروتئین از ماهیچه ها را آغاز می کند. در این شرایط توده ماهیچه ای خود را از دست می دهید که می تواند در نهایت کند شدن آهنگ سوخت و ساز را موجب شده و کاهش وزن را دشوار سازد. افزون بر این، در صورت انجام ورزش با معده خالی، سوخت کافی برای انجام تمرینات ورزشی شدید را در اختیار نخواهید داشت.

پیش از ورزش چه چیزهای بخوریم؟

آنچه پیش از ورزش می خورید در بهترین حالت باید حاوی مقداری کربوهیدرات پیچیده و یک پروتئین باشد. عامل کلیدی استفاده از ترکیبی از کربوهیدرات های پیچیده و ساده است که از این طریق انرژی طی تمرینات ورزشی به صورت پایدار و آرام آزاد می شود.

از جمله بهترین گزینه های غذایی برای مصرف پیش از ورزش می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- برنج قهوه ای (نصف فنجان) با لوبیا سیاه (نصف فنجان)

- یک سیب زمینی شیرین کوچک به همراه بروکلی بخارپز یا تفت داده شده با اندکی نمک در روغن زیتون (یک فنجان)

- یک موز به همراه کره بادام (دو قاشق غذاخوری)

- یک سیب به همراه کره بادام (دو قاشق غذاخوری)

- کراکرهای غلات کامل به همراه حُمُص (سه قاشق غذاخوری)

- جو دوسر (نصف فنجان) به همراه توت ها (یک فنجان)، شیرین شده با استویا یا آگاو

- یک سیب و گردو (یک چهارم فنجان)

- نان تست غلات کامل (یک برش) به همراه برش های موز و مقداری دارچین

- ماست یونانی (170 گرم) به همراه مغزدانه ها و میوه های خشک شده (یک چهارم فنجان)

اهمیت غذا خوردن پس از ورزش

طی انجام ورزش، بدن برای تامین انرژی مورد نیاز خود از گلیکوژن (سوخت ذخیره شده در ماهیچه ها) استفاده می کند. پس از پایان تمرینات ورزشی، ماهیچه ها با تخلیه ذخایر گلیکوژن خود مواجه می شوند. زمانی که موضوع غذا خوردن پس از ورزش مطرح می شود، خوردن یا نوشیدن چیزی که از ترکیب پروتئین و کربوهیدرات ها تشکیل شده نیم تا یک ساعت پس از اتمام ورزش اهمیت دارد زیرا به پر شدن دوباره ذخایر انرژی، ساخت و ترمیم ماهیچه ها و سوخت و ساز قوی‌تر کمک می کند.

هرچه زودتر سوختگیری مجدد را آغاز کنید، بهتر خواهد بود. پژوهش ها نشان داده اند که توانایی بدن برای پر کردن دوباره ذخایر ماهیچه ای در صورت انتظار دو ساعته پس از انجام ورزش برای غذا خوردن، در مقایسه با غذا خوردن فوری پس از اتمام ورزش حدود 50 درصد کاهش می یابد. از پیش برنامه ریزی کرده و غذا و نوشیدنی مغذی خود را همراه داشته باشید تا پس از ورزش آن را مصرف کنید.

پس از ورزش چه چیزی بخوریم؟

بنابر گزارشی که در نشریه Journal of the International Society of Sports Nutrition منتشر شد، مصرف پروتئین و یک کربوهیدرات کوچک بهترین گزینه برای مصرف بلافاصله پس از اتمام تمرینات ورزشی است.

از بهترین گزینه ها برای تسریع ریکاوری، به حداکثر رساندن فواید ورزش و حفظ توده ماهیچه ای می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- شیک پروتئین تهیه شده از نصف یک موز، یک قاشق پودر پروتئین، شیر بادام، و شاهدانه (یک منبع پروتئین عالی)

- سالاد با نخود بو داده (نصف فنجان)، روغن زیتون سبک، و سرکه

- سبزی های تفت داده یا بخار پز (یک فنجان) با توفو تهیه شده از سویای اصلاح ژنتیکی نشده (نصف فنجان)

- کینوآ (یک فنجان) به همراه شاه توت (یک فنجان) و گردو (یک چهارم فنجان)

- نان گندم کامل (2 برش) به همراه کره بادام زمینی خام (دو قاشق غذاخوری) و شهد آگاو

- بوریتو با لوبیا (نصف فنجان)، برنج قهوه ای (نصف فنجان)، گواکومولی (دو قاشق غذاخوری) و سالسا

- مرغ گریل شده (113 گرم) با سبزی های تفت داده شده یا بخارپز (یک فنجان)

- املت (دو تخم مرغ) به همراه سبزی های تفت داده شده (نصف فنجان) و آووکادو (یک چهارم یک میوه)

- ماهی سالمون گریل شده (113 گرم) به همراه سیب زمینی شیرین پخته (141 گرم)

- نان گندم کامل (دو برش) به همراه ماهی تن (85 گرم) در ترکیب با حُمُص (دو قاشق غذاخوری)، برگ اسفناج (نصف فنجان)

- شیرکاکائو (یک فنجان)

سیر بخورید تا سرطان روده نگیرید

این پژوهش که توسط محققان چینی صورت گرفته تأکید می‌کند، مصرف میزان بالا سبزیجات آلیومی ریسک ابتلا به سرطان روده بزرگ را تا 79 درصد کاهش می‌دهد.

نتایج یک بررسی جدید نشان می‌دهد، خوردن سبزیجات آلیومی ریسک بروز سرطان روده را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

به گزارش فارس، نتایج یک بررسی جدید نشان می‌دهد، خوردن سبزیجات آلیومی که شامل سبزیجاتی مانند سیر، پیازچه، تره فرنگی و موسیر می‌شود ریسک بروز سرطان روده را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

محققان با تحت بررسی قرار دادن 833 نفر در اولین بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی چین در شهر شنیانگاستان لیائونینگ دریافتند، هر چقدر مصرف سبزیجات آلیومی بیشتر باشد، میزان حفاظت در مقابل سرطان روده بزرگ بیشتر خواهد بود.

این پژوهش که توسط محققان چینی صورت گرفته تأکید می‌کند، مصرف میزان بالا سبزیجات آلیومی ریسک ابتلا به سرطان روده بزرگ را تا 79 درصد کاهش می‌دهد.

دانشمندان گزارش دادند که در شمال شرقی چین، کاهش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در هر دو گروه مردان و زنان که مصرف سبزیجات بالاتری دارند مشاهده شده است.

پژوهشگران توصیه می‌کنند، همه افراد روزانه 50 گرم از سبزیجات آلیومی استفاده کنند تا ریسک بروز بیماری‌های مختلف در خود را کاهش دهند.

طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، سرطان روده بزرگ یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در سراسر جهان است. بطوری‌که در سال 2018، بیش از یکی میلیون و 80 هزار مورد ابتلا به این سرطان و 862 هزار مرگ ناشی از این سرطان در جهان وجود داشته است.

چند گیاه برتر تصفیه کننده هوا: چه گیاهانی را در اتاق مان بگذاریم؟

10 گیاه برتر تصفیه کننده هوا

چه گیاهانی را در اتاق مان بگذاریم؟

گیاه سانسوریا که به نام گیاه ماری و زبان مادر شوهر نیز شناخته می شود، نه تنها در فهرست 10 گیاه برتر تصفیه کننده هوای ناسا قرار داشته، بلکه از جمله گیاهان خانگی است که هنگام شب دی اکسید کربن را به اکسیژن تبدیل می کند.

جدا از زیبایی ظاهری که به محل زندگی شما می بخشند، گیاهان تصفیه کننده هوا می توانند به زندگی بهتر انسان  و سلامت شما نیز کمک کنند.
بنابر نتایج مطالعه ای که در سال 2018 انجام شد، قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا می تواند حتی بر خواب انسان نیز تاثیر منفی داشته باشد.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اپرامگ"، محرک های موجود در هوا می توانند به احتقان، التهاب، سرفه، و تولید مخاط اضافه منجر شوند که همگی بر الگوهای تنفس تاثیرگذار بوده و خواب راحت را دشوار می سازند. استفاده از گیاهان تصفیه کننده هوا یکی از بهترین گزینه هایی است که می توانید برای پرهیز از این شرایط مد نظر قرار دهید.

گیاه ماری

گیاه سانسوریا که به نام گیاه ماری و زبان مادر شوهر نیز شناخته می شود، نه تنها در فهرست 10 گیاه برتر تصفیه کننده هوای ناسا قرار داشته، بلکه از جمله گیاهان خانگیست که هنگام شب دی اکسید کربن را به اکسیژن تبدیل می کند. بیشتر گیاهان خانگی این کار را تنها در روز انجام می دهند.

ژربرا دیزی

همانند گیاه سانسوریا، ژربرا دیزی نیز هنگام شب دی اکسید کربن را به اکسیژن تبدیل می کند. از این رو، این گیاه انتخاب عالی برای اتاق خواب محسوب می شود.

دراسینا کلومرا

طی مطالعه ای که در سال 1989 توسط ناسا انجام شد، از دراسینا کولوراما به عنوان یک گیاه تصفیه کننده هوا نام برده شده است. این گیاه توانایی جذب بنزن، فرمالدهید، زایلن، و تولوئن از هوا را دارد و اتاق را به محیطی بهتر برای خواب تبدیل می کند.

سوسن صلح

گیاه اسپاتی فیلوم یا سوسن صلح یکی دیگر از گزینه هایی است که می توانید برای تصفیه هوا و خواب بهتر در خانه خود نگهداری کنید زیرا این گیاه توانایی جذب سموم از هوا را دارد.

اسطوخودوس

گیاه اسطوخودوس رایحه ای خوشایند را در فضا پخش می کند که به طور طبیعی احساس آرامش را در انسان ایجاد کرده و خواب راحت و بهتر شبانه را ممکن می سازد.

پیچک انگلیسی

گیاه پاپیتال یا پیچک انگلیسی نیز در فهرست 10 گیاه برتر تصفیه کننده هوای ناسا قرار داشته و به واسطه توانایی خود در جذب فرمالدهید شناخته شده است. از آنجایی که فرمالدهید یک ترکیب ارگانیک فرار (VOC) است، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آن ممکن است موجب سرطان و مشکلات رشد در رحم شود.

آلئو

گیاه آلئو در تسکین بریدگی ها و سوختگی ها عملکرد فوق العاده ای دارد، اما آیا می دانستید که به بهبود کیفیت هوا نیز کمک می کند؟ افزون بر پاکسازی آلاینده های هوا، زمانی که مقدار مواد شیمیایی مضر در هوا بیش از حد زیاد است، ظهور لکه های قهوه ای رنگ روی برگ های گیاه آلئو نسبت به این مساله هشدار می دهد.

گیاه عنکبوتی

 گیاه عنکبوتی گزینه ای محبوب برای افرادی است که به آویزان کردن گلدان های خود علاقه دارند. این گیاه به مبارزه با آلاینده های مختلف از جمله بنزن، فرمالدهید، مونوکسید کربن، و زایلن که می توانند کیفیت خواب انسان را کاهش دهند، کمک می کند.

سرخس لانه پرنده

گیاه سرخس لانه پرنده دوستدار رطوبت است، از این رو، به شما یادآوری می کند که از خشکی بیش از حد هوای اتاق خواب خود پیشگیری کنید.

فیلودندرون برگ قلبی

فیلودندرون یا پتوس برگ قلبی از جمله گیاهان رونده است که به مراقبت زیاد نیاز نداشته و به طور خاص در جذب فرمالدهید از هوای داخل ساختمان بسیار موثر عمل می کند.

شناخت و دانستنی‌هایی درباره انواع فیبر در خوراک

دانستنی‌هایی درباره انواع فیبر

فیبر به گروهی متنوع از کربوهیدارت ها ارجاع می شود که انسان توانایی گوارش آنها را ندارد. ما فاقد آنزیم های گوارشی مورد نیاز برای شکستن فیبرها هستیم، از این رو، آنها بدون تغییری خاص از بیشتر قسمت های دستگاه گوارش عبور می کنند.

---

فیبر می تواند بسیاری از جنبه های سلامت انسان را تحت تاثیر قرار دهد. از شرایط باکتری های روده تا کاهش وزن، فیبر اغلب به عنوان بخشی اساسی از یک رژیم غذایی سالم در نظر گرفته می شود.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث لاین"، بیشتر افراد درکی ابتدایی از فیبر دارند و بیشتر آن را در یک دسته قرار می دهند، اما حقیقت این است که انواع مختلف فیبر شرایطی یکسان را ایجاد نمی کنند.

برخی انواع فیبر بسیار مفید هستند، در شرایطی که نمونه های دیگر می توانند موجب مشکلات گوارشی در برخی افراد شوند. در ادامه با انواع مختلف فیبر بیشتر آشنا می شویم.

فیبر چیست و چگونه دسته بندی می شود؟

فیبر به گروهی متنوع از کربوهیدارت ها ارجاع می شود که انسان توانایی گوارش آنها را ندارد. ما فاقد آنزیم های گوارشی مورد نیاز برای شکستن فیبرها هستیم، از این رو، آنها بدون تغییری خاص از بیشتر قسمت های دستگاه گوارش عبور می کنند.

میزان مصرف توصیه شده روزانه فیبر برای مردان 38 گرم و برای زنان 25 گرم است. با این وجود، بیشتر مردم تنها حدود نیمی از این میزان یا 15 تا 17 گرم در روز فیبر مصرف می کنند.

فیبر بیشتر در مواد غذایی گیاهی از جمله سبزی ها، میوه ها، حبوبات، غلات کامل، و مغزدانه ها یافت می شود. در واقع، تنوع گسترده ای از فیبرها در مواد غذایی یافت می شوند.

فیبر اساسا در دو نوع اصلی دسته بندی می شود که شامل موارد زیر هستند:

فیبر غذایی: فیبری است که به صورت طبیعی در مواد غذایی وجود دارد.

فیبر کاربردی: فیبری است که از مواد غذایی کامل استخراج و جدا شده، سپس به غذاهای فرآوری شده اضافه می شود.

با این وجود، مشکلی بزرگ در این نوع دسته بندی فیبر وجود دارد و آن عدم بیان آثار سلامت این ماده است.

یک روش جایگزین محبوب برای دسته بندی فیبر، آنها را بر اساس محلول بودن (محلول در برابر نامحلول)، گرانروی (گرانرو در برابر غیر گرانرو) و قابلیت تخمیر (قابل تخمیر در برابر غیر قابل تخمیر) طبقه بندی می کند.

دسته دیگری از مواد مغذی به نام نشاسته های مقاوم نیز وجود دارد که اغلب به عنوان فیبرهای غذایی دسته بندی می شوند.

فیبر محلول در برابر نامحلول

حلالیت فیبر به توانایی حل شدن آن در آب ارجاع می شود.

بر همین اساس، فیبر اغلب به عنوان محلول یا نامحلول دسته بندی می شود.

فیبر محلول در روده با آب ترکیب شده و ماده ای ژل مانند شکل می گیرد. این نوع فیبر می تواند افزایش سریع و ناگهانی قند خون را کاهش دهد و همچنین از فواید سلامت متابولیک مختلف سود می برد.

فیبر نامحلول با آب ترکیب نمی شود و تقریبا دست نخورده از دستگاه گوارش انسان عبور می کند. این نوع فیبر بیشتر به عنوان یک عامل حجم دهنده عمل کرده و ممکن است به تسریع عبور غذا و مواد زائد از روده کمک کند.

از فیبرهای محلول می توان به صمغ ها، پکتین ها، پسیلیوم، و بتا-گلوکان ها اشاره کرد. فیبرهای نامحلول شامل لیگنین و سلولز می شوند.

مواد غذایی گیاهی مختلف دارای نسبت های متنوعی از فیبرهای محلول و نامحلول هستند.

فیبر قابل تخمیر

حدود 100 تریلیون باکتری در دستگاه گوارش انسان، بیشتر در روده بزرگ، زندگی می کنند. حضور این باکتری ها برای حفظ سلامت مطلوب انسان ضروری است. آنها در زمینه های مختلف از مدیریت وزن تا کنترل قند خون، سیستم ایمنی، عملکرد مغز و سلامت روانی نقش ایفا می کنند.

اهمیت جمعیت باکتریایی درون بدن انسان به اندازه ای است که اغلب از آن به عنوان «اندام فراموش شده» یاد می شود.

از آنجایی که انسان ها نمی توانند فیبر را گوارش کنند، این ماده تقریبا دست نخورده به روده بزرگ می رسد. این جایی است که فیبر قابل تخمیر وارد عمل می شود. باکتری های دوستدار روده توانایی گوارش (تخمیر) این نوع فیبر و استفاده از آن به عنوان سوخت را دارند.

این شرایط تعداد و تعادل باکتری های دوستدار روده را افزایش می دهد که اسیدهای چرب زنجیره کوتاه با فواید سلامت چشمگیر را نیز تولید می کنند.

بیشتر فیبرهای قابل تخمیر از نوع محلول هستند، اما برخی فیبرهای نامحلول نیز می توانند به این شیوه عمل کنند.

فیبرهای قابل تخمیر شامل پکتین ها، بتا-گلوکان ها، صمغ گوار، اینولین و اولیگوفروکتوز می شوند.

از بهترین منابع غذایی کامل برای فیبرهای قابل تخمیر می توان به لوبیاها و حبوبات اشاره کرد. یک فنجان از آنها اغلب نیمی از مقدار مصرف توصیه شده روزانه برای فیبر را تامین می کند.

تولید گاز یکی از محصولات جانبی مصرف فیبر قابل تخمیر است. این دلیل نفخ و ناراحتی معده به واسطه مصرف مواد غذایی سرشار از فیبر قابل تخمیر، به ویژه در افرادی که به مصرف فیبر زیاد عادت ندارند را توضیح می دهد.

فیبر گرانرو

برخی انواع فیبر محلول در ترکیب با آب ژلی غلیظ را تولید می کنند که به نام فیبرهای گرانرو شناخته می شوند. گرانروی یک مایع به غلظت آن ارجاع می شود. به عنوان مثال، عسل گرانروی بیشتری نسبت به آب دارد.

زمانی که فیبر گرانرو مصرف می کنید، ماده ای ژل مانند تولید می کند که راهی روده می شود. این شرایط آهنگ گوارش و جذب مواد مغذی را کند ساخته، در نتیجه، احساس سیری برای مدت زمان طولانی‌تری پایدار بوده و اشتها کاهش می یابد.

یک بررسی شامل 44 مطالعه درباره روش های درمانی با استفاده از فیبر نشان داد که تنها فیبرهای گرانرو مصرف غذا را کاهش داده و موجب کاهش وزن شده اند.

فیبرهای گرانرو شامل گلوکومانان، بتا-گلوکان ها، پکتین ها، صمغ گوار، و پسیلیوم می شوند. از منابع غذایی کامل برای این نوع فیبر می توان به حبوبات، مارچوبه، جوانه های بروکسل، جو دوسر، و بذر کتان اشاره کرد.

نشاسته مقاوم

نشاسته ها از انواع اصلی کربوهیدرات ها در رژیم غذایی هستند. آنها زنجیره های بلند مولکول های گلوکز هستند که در سیب زمینی ها، غلات و بسیاری مواد غذایی دیگر یافت می شوند.

برخی نشاسته ها نسبت به گوارش مقاوم هستند، از این رو، دست نخورده از دستگاه گوارش عبور می کنند.

این نوع نشاسته به نام نشاسته مقاوم شناخته می شود و همانند فیبر محلول، قابل تخمیر در روده عمل می کند.

نشاسته مقاوم فواید سلامت مختلفی را ارائه می کند. این ماده سلامت گوارش را بهبود بخشیده، مقاومت به انسولین را افزایش داده، سطوح قند خون را کاهش داده و به طور قابل توجهی اشتها را کاهش می دهد.

از جمله منابع غذایی خوب برای نشاسته مقاوم می توان به موزهای سبز، حبوبات، بادام هندی، و جو دوسر خام اشاره کرد.

افزون بر این، برخی مواد غذایی نشاسته ای اگر پس از پخت سرد شوند به تولید مقادیر زیاد نشاسته مقاوم تمایل دارند که از آن جمله می توان به سیب زمینی ها و برنج سفید اشاره کرد.

نشاسته سیب زمینی خام سرشار از نشاسته مقاوم است و برخی افراد آن را به عنوان مکمل مصرف می کنند.

فیبرهایی منحصر به فرد که ارزش توجه را دارند

برخی انواع فیبر فواید سلامت جالب توجه ای را ارائه می کنند و ارزش توجه بیشتر را دارند.

فروکتان ها

فروکتان اصطلاحی است که برای تعریف یک زنجیره کوتاه از مولکول های فروکتوز استفاده می شود.

اولیگوفروکتوز و اینولین دو نوع اصلی فروکتان در رژیم غذایی هستند. آنها می توانند باکتری های مفید در روده را تغذیه کرده و نشان داده اند که به درمان برخی انواع اسهال کمک می کنند.

با این وجود، فروکتان ها به عنوان فودماپ ها (FODMAPs) نیز دسته بندی می شوند که انواعی از کربوهیدرات ها هستند که می توانند موجب بروز مشکلات گوارشی شوند.

بزرگترین منبع فروکتان ها در رژیم غذایی مدرن گندم است.

بتا-گلوکان

فواید سلامت بتا-گلوکان ها به طور گسترده مستند شده است. این فیبرها دارای یک ساختار مولکولی ویژه هستند که آنها را در روده بسیار گرانرو می سازد.

بتا-گلوکان ها می تواند مقاومت به انسولین را افزایش داده و سطوح قند خون را کاهش دهند. همچنین، آنها می توانند به طور قابل توجهی سطوح کلسترول را کاهش داده و احساس سیری را تقویت کنند.

جو دوسر و جو از منابع غذایی اصلی بتا-گلوکان ها هستند.

گلوکومانان

گلوکومانان یک فیبر گرانرو است که به عنوان مکملی برای کاهش وزن تبلیغ می شود.

مطالعات مختلف نشان داده اند که گلوکومانان می تواند به کاهش وزن، مبارزه با یبوست، و کاهش عوامل خطرآفرین بیماری قلبی کمک کند.

چین اولین گیاهان را در کره ماه پرورش داد

چین موفق شده از کاشت دانه‌های پنبه در کره ماه، گیاهانی را پرورش دهد. اتفاقی که برای اولین بار در سطح این کره مرموز رخ داده است.

چین این دانه‌های پنبه را با استفاده از کاوشگر Chang’e-4 به کره ماه انتقال داده و در یک محفظه بیوسفر روی سطح کره ماه کاشتند. این محفظه بیوسفر می‌تواند به طور خودکار تغذیه و شرایط زیستی گیاه را فراهم کند.

علاوه بر دانه‌های پنبه، دانه‌های چندین گیاه دیگر از جمله سیب‌زمینی، برخی میوه‌ها و مخمرها نیز به کره ماه برای آزمایش و رشد فرستاده شده که ظاهرا فقط دانه‌های پنبه به گیاه تبدیل شدند.

این گیاهان فعلا از داخل سطح کره ماه سر بیرون آورده و باید منتظر رشد بیشتر آن‌ها باشیم. برای این منظور، گیاهان پنبه به شرایط زیستی مناسبی اعم از حرارت دما، سازگاری با محیط داخلی سطح کره ماه، هوای دارای اکسیژن و غیره نیاز دارد.

اگر این گیاهان بتوانند رشد کنند؛ در آن صورت می‌توان اثبات کرد در کره ماه حیات وجود دارد و امکان رشد گیاهان و درختان فراهم خواهد بود.



گیاهانی که در تصویر می‌بینید؛ شاید بسیار کوچک باشند و درست به چشم نیایند ولی یک گام بزرگ در اکتشاف فضایی هستند.

مزارع فرازمینی

اما فارغ از اینکه گیاهان پنبه رشد می‌کنند یا خیر و چقدر زنده خواهند ماند؛ تا همین‌جا هم یک نقطه عطف بزرگی در ماموریت‌های فضایی شاهد هستیم.

این اتفاق نشان می‌دهد فضانوردان می‌توانند در ماموریت‌های خود دنبال کاشت و رشد گیاهان و مواد غذایی گیاهی بروند. آن‌ها برای ماموریت‌های طولانی‌مدت خود نیاز دارند منابع غذایی متنوع و ساده‌تری در اختیار داشته باشد.

اگر این فضانوردان بتوانند برای خودشان مواد غذایی و گیاهی در کره‌های مریخ، ماه و غیره پرورش دهند؛ یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های پیش‌روی خود را حل کردند.

مزارع فرازمینی هنوز دور از دسترس هستند ولی با رشد دانه‌های گیاه پنبه در سطح کره ماه می‌توانیم امیدوار باشیم در آینده‌ای دور این رویا محقق خواهد شد.