فرزاد بابایی ، با اشاره به وجود انواع چای، گفت: انواع چای از جمله چای سیاه، سبز و سفید در سطح بازار عرضه میشود که چای سیاه به صورت معمول بیشترین مصرف کننده را دارد.
بابایی چای تازهدم را عنوان یکی از سالمترین نوشیدنیها دانست و افزود: چای نوشیدنی سالمی است که مصرف آن در جامعه ما طرفداران زیادی هم دارد، اما اگر این نوشیدنی به شکل صحیح مصرف نشود میتواند برای سلامتی مضر باشد.
این کارشناس تغذیه با اشاره به وجود اسید تانیک و اگزالات در چای، گفت: این دو ماده در چای باعث عدم جذب آهن می شوند و مقدار آنها در چای کهنه و پررنگ بیشتر است.
وی افزود: در همین راستا افراد باید از مصرف چای کهنه و نیز چای پررنگ که حاوی مقدار زیادی اسید تانیک و اگزالات است خودداری کنند.
بابایی تصریح کرد: همچنین برای جذب بهتر آهن توصیه میشود، افراد از مصرف چای بلافاصله بعد از وعده غذایی خودداری کنند.
وی در خصوص نحوه مصرف چای هم یادآور شد: طبق مطالعات انجام شده چای داغ یکی از عوامل ایجاد سرطان معده و مری است، بنابراین افراد باید اجازه دهند چای کمی خنک شده و بعد آن را مصرف کنند.
بابایی افزود: همچنین مصرف زیاد چای کهنه باعث ایجاد ریفلاکس میشود، بنابراین زیاده روی در مصرف چای داغ و کهنه دم می تواند اثرات مخربی بر دریچه معده و مری داشته باشد.
وی با تاکید بر اینکه چایی که در اثر کهنهدم بودن غلیظ شده باشد اصلا قابلیت مصرف ندارد، گفت: چای پررنگ یا کهنه می تواند موجب کم خونی های شدید شده و مشکلات دستگاه گوارش ایجاد کند که توصیه می شود اکیدا از مصرف آن خودداری شود.
این کارشناس تغذیه مصرف چای را برای افرادی که مشکلات گوارشی دارند مضر دانست و اظهار کرد: افرادی که بیماریهایی مانند زخم معده دارند لازم است مصرف چای را محدود کنند، همچنین افرادی که مبتلا به کم خونی هستند و یا انواع سرطانهای دستگاه گوارش را دارند و نیز برای زنان باردار مصرف چای توصیه نمیشود.
بابایی مصرف مواد شیرین همراه با چای را عامل خطری برای سلامتی دانست و افزود: برخی افراد عادت دارند چای را با مواد دیگر مخلوط کنند یا اینکه چای را همراه با مواد شیرین مصرف کنند که این کار علاوه بر ازبین بردن خواص چای، موجب افزایش قند و چربی خون میشود، بنابراین توصیه می شود افراد حتی المقدور از مصرف مواد شیرین همراه چای خودداری کرده و چای را همراه با تعداد کمی توت خشک، مویز یا خرمای خشک مصرف کنند.
یک پژوهشگر مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی لرستان معتقد است درآمد زعفران 42 برابر گندم است.
رسول درویشیان در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: سود کشت محصول زعفران در دیمزارهای استان 30 تا 51 برابر گندم است و درآمد خالص سالانه آن به 42 برابر گندم میرسد.
وی اضافه کرد: براساس نتیجهگیری نهایی درآمد خالص زعفران در یک دوره هفت ساله نسبت به درآمد خالص گندم طی مدت مشابه به طور قابل توجهی معنادار است.
درویشیان خاطرنشان کرد: به عبارتی 42 هکتار گندم باید کشت کرد تا به درآمد یک هکتار زعفران رسید و این نتیجه به روشنی اختلاف بین کشت دو محصول در دیم زارهای خرمآباد را به نمایش میگذارد.
این عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان گفت: رونق ایجاد اشتغال و درآمد، افزایش رفاه اجتماعی در جوامع بهرهبرداران، تغییر الگوی کشت در اراضی دیم کمبازده، حل این معضل ملی در عرصههای طبیعی و... ازجمله مزیتهای فراوان کشت زعفران هستند.
وی افزود: این محصول با وضعیت اقتصادی-اجتماعی کشاورزان و اوضاع حاکم بر محیط زندگی و طبیعی آنها هماهنگ است.
درویشیان بیان کرد: نتایج حاصل از تعامل آنها میتواند گرهگشای بسیاری از مشکلات و مسائل خرد و کلان جامعه روستانشین باشد.
در دستگاه گوارش انسان مجموعه ای از میکروب ها به نام میکروبیوم زندگی می کنند که شامل باکتری ها، قارچ ها و حتی ویروس ها می شوند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ریدرز دایجست"، اگرچه در ابتدا ناخوشایند و ناسالم به نظر می رسد، اما باکتری های روده در عملکردهای مهمی نقش دارند که از آن جمله می توان به تولید ماده شیمیایی مسئول احساس خوب به نام سروتونین، کمک به سیستم ایمنی، تولید انرژی از غذای مصرفی، و دفع مواد خارجی و سموم اشاره کرد.
اگرچه همه ما دارای ترکیبی از باکتری های خوب و بد هستیم، گاهی اوقات جمعیت باکتری های بد بر نمونه های خوب برتری یافته و موجب شرایطی به نام ناترازی همزیستی (Dysbiosis) یا عدم تعادل در باکتری های روده می شود که می تواند در بروز برخی شرایط سلامت نقش داشته باشد. در ادامه با برخی از نشانه های آشکار این شرایط که پتانسیل ابتلا به بیماری را افزایش می دهد، بیشتر آشنا می شویم.
احساس خوبی در معده ندارید
اسهال، یبوست، نفخ، حالت تهوع، و سوزش سردل نشانه های کلاسیک بروز مشکل در سلامت روده هستند. ناراحتی گوارشی، به ویژه پس از مصرف وعده های غذایی سرشار از کربوهیدارت می تواند در نتیجه گوارش و جذب ضعیف کربوهیدارت ها شکل بگیرد. بازگشت اسید معده به مری، بیماری التهابی روده، بیماری روده تحریک پذیر، و کولیت، همگی با عدم تعادل در میکروبیوم پیوند خورده اند.
برخی غذاها را زیاد هوس می کنید
هوس های غذایی، به ویژه برای خوراکی های شیرین می تواند به معنای عدم تعادل در باکتری های روده باشد. در صورت رشد بیش از حد مخمر در بدن، که ممکن است پس از یک یا دو دوره مصرف آنتی بیوتیک ها و از بین رفتن باکتری های خوب رخ دهد، می تواند موجب هوس های غذایی برای خوراکی های شیرین شود. با افزایش مصرف پروبیوتیک ها می توانید سلامت روده خود را تقویت کنید.
با نوسان وزن مواجه هستید
برخی انواع باکتری های روده می توانند موجب افزایش یا کاهش وزن شوند، به ویژه زمانی که در روده کوچک حضور داشته باشند، که این شرایط به نام رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک (SIBO) شناخته می شود. میکروب های بیش از حد در روده کوچک می تواند به واسطه تداخل در جذب ویتامین ها، مواد معدنی و چربی در سلامت روده اختلال ایجاد کند. اگر به صورت عادی قادر به گوارش و جذب چربی نباشید، امکان کاهش وزن وجود دارد. انواع دیگری از باکتری ها با افزایش وزن پیوند خورده اند زیرا برخی میکروب ها می توانند کالری بیشتری از غذاها برداشت کنند.
مضطرب یا افسرده هستید
تقریبا 80 تا 90 درصد سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی که بر خلق و خو، رفتار اجتماعی، خواب، اشتها، حافظه و حتی میل جنسی تاثیرگذار است، در روده تولید می شود. زمانی که سروتونین کمتری در بدن تولید می شود، این شرایط می تواند اثر منفی بر خلق و خوی انسان داشته باشد.
خوب نمی خوابید
سطوح ناکافی سروتونین می تواند به بی خوابی یا دشواری در به خواب رفتن منجر شود. خستگی مزمن و علائم فیبرومیالژیا می تواند با عدم تعادل باکتری های روده مرتبط باشند.
با مشکلات پوستی مواجه هستید
راش های پوستی و اگزما، بیماری پوستی که با جوش های قرمز خارشدار و ملتهب روی پوست توصیف می شود، می تواند نشانه ای از ضعف در سلامت روده افراد مبتلا باشد. این قبیل شرایط می توانند به واسطه عدم تعادل در باکتری های روده شکل بگیرند.
به یک بیماری خودایمنی مبتلا هستید
عدم تعادل در میکروبیوم می تواند چیزی فراتر از علائم گوارشی را به همراه داشته باشد. بیماری هایی که سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار می دهند و به نام بیماری های خودایمنی شناخته می شوند می توانند به عدم تعادل اشاره داشته باشند. آرتریت روماتوئید، و بیماری اماس با عدم تعادل در باکتری های روده پیوند خورده اند.
چگونه روده ای سالمتر داشته باشیم
در گام نخست، سالم غذا خوردن برای بهبود سلامت روده را مد نظر قرار دهید. در حقیقت، مواد غذایی مصرفی شما می توانند تنها طی 24 ساعت نیز میکروبیوم را تغییر دهند. برای تغذیه باکتری های خوب و گرسنه نگه داشتن باکتری های بد، به جای غذاها، نان ها و پاستاهای پردازش شده، بیشتر از گیاهان، میوه ها، دانه ها و مغزهای خوراکی استفاده کنید. افزودن غذاهای تخمیر شده مانند ماست، کامبوچا، کیمچی، و کفیر که حاوی پروبیوتیک های طبیعی یا باکتری های سالم هستند، به رژیم غذایی خود را مد نظر قرار دهید. همچنین، استفاده از غذاهای پروبیوتیک که باکتری های خوب را تغذیه می کنند، ایده خوبی است. مصرف مواد غذایی مانند پسته، موز، سیر، پیاز، گندم، و جو دوسر و همچنین کینوآ، ارزن یا چیا را مد نظر قرار دهید. در نهایت، از مصرف غیر ضروری آنتی بیوتیک ها پرهیز کنید. هر بار که از آنتی بیوتیک ها استفاده می کنید بسیاری از باکتری های خوب دستگاه گوارش را نیز از بین می برید. اگر مجبور به استفاده از آنتی بیوتیک ها هستید، مصرف یک مکمل پروبیوتیک برای بازسازی جامعه باکتری های سالم در روده را نیز مد نظر قرار دهید.
لیکوپن یک ماده مغذی گیاهی با ویژگی های آنتی اکسیدانی است. این رنگدانه ای است که عامل رنگ قرمز و صورتی میوه هایی مانند هندوانه، گوجه فرنگی و گریپ فروت صورتی محسوب می شود.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "کر2"، لیکوپن با طیف گسترده ای از فواید سلامت، مانند بهبود سلامت قلب، محافظت در برابر آفتاب سوختگی و برخی انواع سرطان پیوند خورده است.
از ویژگی های آنتی اکسیدانی قوی سود می برد
لیکوپن، آنتی اکسیدانی قوی در خانواده کاروتنوئید است. آنتی اکسیدان ها از بدن انسان در برابر آسیب ناشی از فعالیت ترکیباتی به نام رادیکال های آزاد محافظت می کنند. زمانی که سطوح رادیکال های آزاد از سطوح آنتی اکسیدان ها پیشی می گیرد، آنها می توانند موجب استرس اکسیداتیو در بدن انسان شوند. این شرایط با برخی بیماری های مزمن مانند سرطان، دیابت، بیماری قلبی و آلزایمر پیوند خورده است.
نتایج یک پژوهش نشان داد که ویژگی های آنتی اکسیدانی لیکوپن می تواند به حفظ تعادل سطوح رادیکال های آزاد کمک کند، و در برابر برخی از این بیماری ها اثر محافظتی داشته باشد.
افزون بر این، آزمایش ها و مطالعات با حضور سوژه های حیوانی نشان داده اند که لیکوپن ممکن است از بدن انسان در برابر آسیب ناشی از آفت کش ها، علف کش ها، مونوسدیم گلوتامات، و برخی انواع قارچ محافظت کند.
ممکن است در برابر برخی انواع سرطان از انسان محافظت کند
ویژگی های آنتی اکسیدانی قوی لیکوپن ممکن است به پیشگیری یا کاهش پیشرفت برخی انواع سرطان کمک کند.
به عنوان مثال، مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند که این ماده مغذی ممکن است سرعت رشد سرطان های پستان و پروستات را با محدود کردن رشد تومور کاهش دهد. مطالعات با حضور سوژه های حیوانی نیز نشان داده اند که لیکوپن ممکن است از رشد سلول های سرطانی در کلیه ها پیشگیری کند.
در انسان، مطالعات مشاهداتی کاهش 32 تا 50 درصدی خطر سرطان های ریه و پروستات به واسطه مصرف زیاد کاروتنوئیدها، از جمله لیکوپن، را نشان داده اند.
مطالعه ای که طی یک بازه زمانی 23 ساله با حضور بیش از 46 هزار مرد انجام شد، پیوند بین لیکوپن و سرطان پروستات را با جزئیات بیشتری نشان داد. مردانی که دست کم دو وعده سس گوجه فرنکی سرشار از لیکوپن در هفته مصرف می کردند، در مقایسه با مردانی که کمتر از یک وعده سس گوجه فرنگی در ماه مصرف می کردند، 30 درصد احتمال کمتری داشت به سرطان پروستات مبتلا شوند.
با این وجود، یک بررسی جدید که 26 مطالعه را شامل می شد، نتایج ملایمتری را نشان داده است. در این بررسی، پژوهشگران مصرف لیکوپن را با کاهش 9 درصدی احتمال ابتلا به سرطان پروستات پیوند دادند. به نظر می رسد مصرف 9 تا 21 میلی گرم لیکوپن در روز بیشترین فایده را دارد.
ممکن است سلامت قلب را بهبود ببخشد
لیکوپن ممکن است به کاهش حطر ابتلا به بیماری قلبی یا مرگ زودرس ناشی از آن کمک کند. این تا حدودی به واسطه کاهش عوامل خطرآفرین برای بیماری قلبی است. به طور خاص، لیکوپن ممکن است آسیب ناشی از رادیکال های آزاد، سطوح کلسترول کلی و بد (LDL) را کاهش دهد و کلسترول خوب (HDL) را افزایش دهد.
همچنین، سطوح بالای لیکوپن در خون ممکن است طول عمر افراد مبتلا به سندرم متابولیک، ترکیبی از مشکلات سلامت که می تواند به بیماری قلبی منجر شود، را افزایش دهد.
طی یک مطالعه 10 ساله، پژوهشگران دریافتند خطر مرگ زودرس برای افراد مبتلا به سندرم متابولیک که دارای بیشترین میزان لیکوپن در خون خود بودند، 39 درصد کمتر است.
در مطالعه ای دیگر، رژیم های غذایی سرشار از لیکوپن با 17 تا 26 درصد خطر کمتر برای بیماری قلبی مرتبط بودند. مطالعه ای جدید نیز سطوح بالای لیکوپن خون را با 31 درصد خطر کمتر برای سکته مغزی پیوند داد.
به نظر می رسد آثار محافظتی لیکوپن به طور خاص برای افرادی با سطوح آنتی اکسیدان پایین در خون یا سطوح بالای استرس اکسیداتیو مفید است که از آن جمله می توان به افراد مسن، افراد سیگاری و افراد مبتلا به دیابت یا بیماری قلبی اشاره کرد.
ممکن است در برابر آفتاب سوختگی از انسان محافظت کند
لیکوپن محافظت در برابر آثار مخرب خورشید را نشان داده است. در یک مطالعه کوچک 12 هفته ای، شرکت کنندگان در پیش و پس از مصرف 16 میلی گرم لیکوپن از رب گوجه فرنگی یا دارونما در برابر پرتوهای فرابنفش قرار گرفتند. افرادی که در گروه مصرف کننده رب گوجه فرنگی قرار داشتند واکنش های پوستی خفیفتری در مواجهه با پرتو فرابنفش داشتند.
در یک مطالعه 12 هفته ای دیگر، مصرف روزانه 8 تا 16 میلی گرم لیکوپن، چه از غذا یا مکمل، کمک به کاهش شدت قرمزی پوست پس از مواجهه با پرتوهای فرابنفش به میزان 40 تا 50 درصد را نشان داد. در این مطالعه، مکمل هایی که ترکیبی از لیکوپن و کاروتنوئیدهای دیگر را ارائه می کردند، نسبت به آنهایی که تنها لیکوپن داشتند، در برابر آسیب پرتو فرابنفش کارایی بیشتری ارائه کردند.
گفته شده است که محافظت لیکوپن در برابر آسیب پرتو فرابنفش محدود است و نمی توان آن را جایگزین خوبی برای محصولات ضد آفتاب در نظر گرفت.
فواید بالقوه دیگر
لیکوپن ممکن است فواید سلامت دیگری را نیز ارائه کند که از بهترین نمونه ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
ممکن است به بینایی شما کمک کند: لیکوپن ممکن است از تشکیل آب مروارید پیشگیری کرده یا آن را به تاخیر اندازد و خطر انحطاط ماکولا، شرایطی که موجب نابینایی در افراد مسن می شود، را کاهش دهد.
ممکن است درد را کاهش دهد: لیکوپن ممکن است به کاهش درد نوروپاتیک کمک کند، که این نوع درد به واسطه آسیب عصبی و بافتی شکل می گیرد.
ممکن است از مغز شما محافظت کند: ویژگی های آنتی اکسیدانی لیکوپن ممکن است به پیشگیری از حملات صرع و از دست رفتن حافظه ناشی از بیماری های مرتبط با افزایش سن، مانند بیماری آلزایمر کمک کند.
ممکن است به شکل گیری استخوان هایی قویتر کمک کند: فعالیت آنتی اکسیدانی لیکوپن ممکن است آهنگ مرگ سلول های استخوانی را کند سازد، ساختار استخوانی را تقویت کرده و به حفظ استخوان هایی سالم و قوی کمک کند.
تاکنون، این فواید تنها در آزمایش ها و پژوهش هایی با حضور سوژه های حیوانی مشاهده شده اند. مطالعات بیشتر در انسان ها پیش از نتیجه گیری قطعی نیاز است.
بهترین منابع غذایی
تمام مواد غذایی طبیعی سرشار از رنگ صورتی تا قرمز به طور کلی حاوی مقداری لیکوپن هستند. گوجه فرنگی یکی از بهترین منابع برای این ماده مغذی است و هر چه گوجه فرنگی رسیدهتر باشد، حاوی لیکوپن بیشتری نیز است. اما این ماده مغذی در منابع غذایی دیگر نیز یافت می شود. در فهرست زیر مواد غذایی با بیشترین میزان لیکوپن در هر 100 گرم ارائه شده اند:
گوجه فرنگی خشک شده زیر نور خورشید: 45.9 میلی گرم
پوره گوجه فرنگی: 21.8 میلی گرم
گواوا: 5.2 میلی گرم
هندوانه: 4.5 میلی گرم
گوجه فرنگی تازه: 3 میلی گرم
گوجه فرنگی کنسروی: 2.7 میلی گرم
پاپایا: 1.8 میلی گرم
گریپ فروت صورتی: 1.1 میلی گرم
فلفل قرمز شیرین پخته: 0.5 میلی گرم
در حال حاضر مقدار مصرف توصیه شده روزانه برای لیکوپن ارائه نشده است، اما با توجه به مطالعات اخیر، مصرف بین 8 تا 21 میلی گرم در روز به نظر بیشترین فایده را دارد.
مکمل های لیکوپن
لیکوپن در بسیاری از مواد غذایی یافت می شود، اما آن را می توان به شکل مکمل نیز دریافت کرد. با این وجود، مصرف این ماده در قالب مکمل ممکن است موجب تداخل با برخی داروها، از جمله رقیق کننده های خون و داروهای کاهنده فشار خون شود.
مطالعه ای کوچک نشان داد که مصرف روزانه دو میلی گرم مکمل لیکوپن طی دوران بارداری می تواند خطر زایمان زودرس یا وزن کم نوزاد هنگام تولد را افزایش دهد.
برخی پژوهش ها به این نکته اشاره داشته اند که آثار مفید این ماده مغذی ممکن است زمانی که از مواد غذایی به جای مکمل ها دریافت می شود، قویتر باشد.
خطرات بالقوه
لیکوپن به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود، به ویژه زمانی که از منابع غذایی دریافت شود. در برخی موارد نادر، مصرف مقدار بسیار زیاد غذاهای سرشار از لیکوپن به یک تغییر رنگ پوست به نام لیکوپنودرمیا منجر شده است.
اما مصرف این میزان لیکوپن به تنهایی از طریق رژیم غذایی دشوار است. تغییر رنگ پوست می تواند پس از دنبال کردن یک رژیم غذایی فاقد لیکوپن معکوس شود.
مکمل های لیکوپن ممکن است برای زنان باردار و آنهایی که برخی داروها را مصرف می کنند، مناسب نباشد.
امروزه به دلایل مختلف، اطراف ما، مملو از موادی است که در بدنمان تولید رادیکالهای آزاد کرده و از این طریق، سلامت ما را تحت تأثیر قرار میدهند و لزوم مصرف آنتیاکسیدانها را دوچندان میکنند. محققان کشورمان، چنین مواد ارزشمندی را از پوست دورریختنی پسته بدست آوردهاند.
به گزارش ایسنا، گیاهان دارای گسترهای از ترکیبات مهم هستند که از آنها با «ترکیبات فنولی» یاد میشود. این مواد، از مولکولهای ساده مانند اسیدهای فنولی تا درشت مولکولهای پلیمری مانند تاننها تشکیل میشوند. برای این ترکیبات که در بافتهای گیاهی وجود دارند، فواید متعددی برای سلامت و بهبود زندگی انسان و حیوانات گزارش شده است. اثر آنتیاکسیدانی، ضدالتهابی و ضد میکروبی، ازجمله مهمترین این تأثیرات و فواید هستند.
آنتیاکسیدانها با افزایش قدرت آنتیاکسیدانی در پلاسمای خون، باعث کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی و سکته مغزی میشوند و همچنین از ایجاد و پیشرفت سرطانها که به دنبال رسیدن آسیب به DNA ایجاد میشوند، جلوگیری میکنند. در این خصوص، انواعی از آنتیاکسیدانهای مصنوعی نیز ساخته شدهاند که در برخی صنایع غذایی به کار میروند. ولی با توجه به شواهدی که نشان از زیانبار بودن این مواد دارد، گرایش محققان به شناخت خواص آنتیاکسیدانی موجود در طبیعت بالأخص در گیاهان، افزایش چشمگیری یافته است.
در این رابطه، محققانی از دانشگاه الزهرا، اقدام به انجام مطالعهای کردهاند که در آن، خاصیت آنتیاکسیدانی در عصاره پوست سبز پسته به شکلی علمی بررسی شده است.
بدین منظور، پژوهشگران فوق، ارقام مختلف پسته، مشتمل بر رقم اوحدی و رقم کلهقوچی را از شهرستان سیرجان تهیه کرده و پس از خشککردن پوست پستهها در سایه، آنها را با آسیاب، خرد کرده و آزمایشهای متعدد مربوط به بررسی خاصیت آنتیاکسیدانی را روی آنها به عمل آوردند.
نتایج بهدستآمده از این تحقیق نشان داد که پوست پسته میتواند بهعنوان یک منبع ارزان و قابلدسترس برای ترکیبات فعال زیستی و آنتیاکسیدان مورد استفاده گیرد.
به گفته دکتر پریچهر حناچی، دانشیار گروه بیوتکنولوژی دانشکده علوم زیستی دانشگاه الزهرا و همکارانش: «تمام عصارههای بهدستآمده از دو رقم کله قوچی و اوحدی در چهار حلال مختلف شامل استن، متانول، اتانول و آب خاصیت آنتیاکسیدانی خیلی قوی را از خود نشان میدهند. این نتایج در هر دو روش استفاده از امواج فراصوت و خیساندن بهمنظور استخراج مواد آنتیاکسیدان از پوست پسته به دست آمد».
با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش و ازآنجاکه آنتیاکسیدانهای مصنوعی در طول زمان برای انسان زیانآور هستند، میتوان از این یافتهها برای استخراج آنتیاکسیدانهای بهتر از محصولات طبیعی نظیر پوست پسته که اغلب بهعنوان یک ماده دورریختنی به آن نگاه میشود، استفاده کرد.
بر اساس این گزارش، یافتههای فوق را فصلنامهای موسوم به «پژوهشهای گیاهی» که متعلق به انجمن زیستشناسی ایران است، در قالب یک مقاله علمی پژوهشی به چاپ رسانده است.