سؤال پرسیده شده از سایت ایکس – شبهه: آیا قبل از انسان هم یک دوره حیات مثل حیاتی که انسانها دارند وجود داشته و مثلا برای آنها قیامت بر پا شده باشد و اکنون در بهشت و جهنم باشند و خداوند مجدداً این پروسه را در خصوص ما انجام داد؟
ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: وجود انسان، پیش از خلقت آدم ابو البشر، یک مقوله است و بر پایی قیامت برای آنها یا هر گروه دیگری از موجودات، مقولهی دیگری است.
الف – انسان:
در عین حال که بررسیها و تحقیقات علمی (به ویژه مطالعات آماری) حاکی از آن است که از عمر این نژاد (بشر) نمیتواند بیش از ده تا دوازده هزار سال گذشته باشد، و آن چه از تاریخ انبیا به دست میآید نیز تقریباً همین دوران را نشان میدهد، اما اسکلتهایی پیدا میشود که متعلق به دهها یا حتی صدها هزار سال پیش هستند!
این مهم ثابت میکند که قطعاً موجوداتی شبیه به انسان، قبل از خلقت آدم ابوالبشر علیه السلام خلق شده و روی زمین زندگی میکردهاند که نسلشان کاملاً منقرض گردیده است؛ پس حضرت آدم (ع) و این نژاد امروزی بشر، از آنان نسل نمیباشند، و البته آزمایشات DNA انجام شده روی اسکلتهای یافت شدهی قدیمی از انسانهای پرویی، برزیلی و بالاخره انسانهای نئاندرتال، شباهت بیشتر این گونهها را به حیوانات نشان میدهد.
روایات: بیانات نورانی اهل بیت علیهم السلام نیز این واقعیت را تصدیق مینماید.
*- در کتاب «ناسخ التواریخ» نقل شده که شخصی به خدمت حضرت علی علیهالسلام رسید و سؤال کرد که سه هزار سال پیش از حضرت آدم چه کسی بود؟ حضرت فرمودند: بشر؛ عرض کرد قبل از آن بشر کی بود؟ فرمود: بشر؛ سه بار این سخن تکرار شد، سائل سر به زیر انداخت. آنگاه حضرت علی علیهالسلام فرمودند: اگر سی هزار بار هم سؤال میکردی، همین جواب را میشنیدی.
*- در خصال شیخ صدوق آمده: امام باقر علیهالسلام به جابر بن یزید میگوید: گویا تو گمان میکنی که خداوند فقط این عالم را آفرید و بس و همچنین گمان می کنی که خداوند بشری غیر از شما نیافریده است؟ آری به خدا قسم خداوند هزار هزار عالم و هزار هزار آدم آفرید و تو در آخر این عالمها و آدم ها هستی (خصال، ج 2، ص 450 و نیز بحارالانوار، ج 63، ص 82 - 83)
*- باز در خصال از امام باقر علیه السلام نقل شده است: خداى عز وجل از روزى که زمین را آفریده، هفت عالم را در آن خلق (و سپس منقرض کرده است) که هیچ یک از آن عوالم از نسل آدم ابوالبشر نبودهاند و خداى تعالى همه آنها را ازپوسته روى زمین آفرید و نسلى را بعد از نسل دیگر ایجاد کرد و براى هر یک، عالمى بعد از عالم دیگر پدید آورد تا در آخر، آدم ابوالبشر را بیافرید و ذریه اش را از او منشعب ساخت. (خصال، ج 2، ص 652، ح 54)
پس قبل از پیدایش حضرت آدم علیه السلام، موجوداتی شبیه به انسان خلق شده بودند که دورهی آنها به سر آمده و منقرض شده بودند و خداوند متعال، آدم را آب و خاک (گِل) آفرید و جانشین آنان در زمین نمود.
ب - برپایی قیامت:
پس از آن که روشن شد قبل از انسان نیز موجودات دیگری شبیه به انسان بودهاند، اینک باید روشن شود که اساساً قیامت برای چه بر پا میشود؟
قیامت برای رسیدن به نتیجه است که در قالب مبعوث شدن تمامی اموات، محشور شدن همه آنها، حساب و کتاب و سؤال و ...، محقق میگردد.
*- پس، اولین نکتهای که باید توجه داشت، این است که قیامت برای سؤال است و سؤال نیز از موجودی میشود که از یک سو به او "اختیار" داده شده و از سوی دیگر "هدایت تشریعی" شده است. از یک سو مثل ملائک یا حیوانات مجبور آفریده نشده، از سوی دیگر راه برای او روشن شده است «لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ – اکراه و اجباری در دین (عقاید) نیست، همانا راه رشد و از گمراهی تبیین (روشن) شده است» (البقره، 256)
اسکلتهایی که با قدمت دهها و صدها هزار سال پیدا میشوند، فقط حاکی از شباهت فیزیکی (بدن) آنها به انسان امروزی میباشد. خب تردیدی نیست که انسان به لحاظ فیزیکی و بدنی، نوعی از حیوانات زمینی است و شباهتهایی با سایر حیوانات، به ویژه میمونها دارد، اما تفاوت اصلی، به غیر از شاخصههای بشری در بدن او، (مثل مغز، راست قامتی، حرف زدن و ...) تفاوت اصلی او در همان روح، عقل و اختیار میباشد.
*- از این رو نه تنها تحقیقات علمی سخن از سنخیت روح و کمالات انسانی آن موجودات را ندارد، بلکه در روایاتی که بودنشان را تصدیق کرده است نیز هیچ اشارهای به روح والای آنها، عقل و قوهی اختیار آنها که مستلزم ارسال انبیاء و انزال وحی و هدایت تشریعی و سپس حشر در قیامت و سؤال و جواب باشد، نشده است.
*- نکتهی آخر آن که نسلهایی از انواع انسانها روی زمین آمده و منقرض شدهاند؛ نسلهایی نیز از آدم و حوا علیهماالسلام بودهاند که از دنیا رفتهاند و نسلهایی نیز از اولاد ما طی سنوات و قرون آینده میآیند، اما "قیامت" پس از پایان عمر این زمین با تمامی موجوداتش، ماه، ستارگان، خورشید، کهکشانها و دنیای ماده بر پا میشود و نه پس از انقراض نوع یا نسلی از موجودات. پس قیامتی برای هیچ دسته از موجودات برپا نشده است و هیچ کس به سوی بهشت و جهنمی روان نشده است، مگر بهشت و جهنم برزخی، که آن هم برای موجود مختار است، یعنی انسان از نسل آدم ابوالبشر و سپس جنّ که او نیز دارای عقل اختیار است (هر چند نه به کمال انسانی).
براساس گزارش MSNBC، ناسا قرار است در ماه اکتبر کارگاهی را هیوستون برگزار کند تا در آن برسر موضوع مهم محل فرودهای احتمالی اولین فضانورد سرنشیندار ناسا روی سیاره مریخ بحث و گفتگو کند،ماموریتی که قرار است در دهه 2030 آغاز شود.
در این نشست چهار روزه، محققان منطقهای اکتشافی به وسعت 100 کیلومتر را که به اعتقاد آنها از جاذبههای علمی زیادی برخوردار بوده و حاوی منابع طبیعی فراوانی از قبیل سفرههای زیرزمینی یخ است و میتواند از ماموریت انسان روی این سیاره پشتیبانی کند، مورد بحث و گفتگو قرار خواهندداد.
به گفته ناسا قرار است در این نشست درباره جزئیات بیشتری از سفر انسان به مریخ گفتگو شود، جزئیاتی از قبیل معماری ایستگاهی که قرار است برای اقامت انسانها روی مریخ بنا شود و چگونگی عملکرد این ایستگاه مریخی.
ناسا قصد دارد طی سالهای آینده مناسبترین مناطق اکتشافی مریخ را با استفاده از فضاپیمای ادیسه مریخ و مدارگرد اکتشافی مریخ که به ترتیب از سال 2001 و 2006 در مدار مریخ در حرکتند، مورد مطالعه قرار دهد. این دو مدارگرد توانایی آن را ندارند که برای مدتی نامشخص در مدار مریخ باقی بمانند، از این رو ناسا در تلاش است پیش از آنکه مدارگردها از کار بیافتند،منطقه مناسب را بیابد.
به گفته جیم گرین، مدیر بخش مطالعات سیارهای ناسا، انسانها از منطقه اکتشافی خود به تصاویر رنگی با وضوح تصویری بالا نیاز خواهدداشت، درحالی که تاکنون تنها از سه درصد از سطح مریخ تصاویر با کیفیت به ثبت رسیدهاند.
این ماده به طور میانگین بیشتر از 99 درصد نورهای طیف ماوراء بنفش، مرئی، مادون قرمز و کمتر از مادون قرمز را همزمان جذب میکند که این مساله یک موفقیت بسیار مهم است و نوید بخش باز شدن مرزهای جدیدی به فناوری فضایی است.
مهندسان ناسا در مرکز پژوهشی فضایی گادارد این ماده را تولید کردهاند. ساختار آزمایشهای انعکاسی نشان داده اند که ظرفیت جذب ماده تا حد بسیاری زیادی نسبت به گذشته افزایش یافته است. هر چند در گذشته، محققان دیگری سطوح جذب تقریبا کاملی را به ویژه در طیفهای ماوراء بنفش و مرئی نشان دادهاند اما این ماده محدوده طول موج وسیعی از ماوراء بنفش تا کمتر از مادون قرمز را جذب میکند و تولیدکنندگان ادعا کردهاند که تا کنون کسی به این قابلیت دست نیافته است.
در اشکال منتشر شده ناسا نمایی از ساختار درونی یک پوشش لوله نانو کربنی نشان داده شده است که تا حدود 99 درصد نورهای ماوراء بنفش، مرئی، مادون قرمز و کمتر از مادون قرمز را که با آن برخورد میکند، را جذب میکند.
لولههای ریز توخالی ساخته شده از کربن خالص حدود 10000 برابر نازکتر از هر تار موی انسان است. آنها به صورت عمودی در کنار هم مانند کرک سطح مواد مختلف را می پوشانند. تیم تحقیقاتی، لوله های نانو را بر روی موادی که عموما در تجهیزات فضایی مورد استفاده قرار میگیرند از قبیل سیلیکون، نیترات سیلیکون، تیتانیوم، و فولاد ضد زنگ رشد دادهاند.
برای رشد لوله های نانو کربنی، متخصصان یک لایه کاتالیزور از آهن روی لایه زیرین سیلیکون، تیتانیوم، و دیگر مواد به کار بردند.
سپس مواد را تا حدود 1382 درجه فارنهایت گرما داده و در حین گرما دادن، مواد را در گاز حاوی کربن غلتاندند. آزمایشها نشان میدهند که این مواد در کاربردهای مختلف فضایی که برای اکتشافات علمی، مشاهدات باید در چندین محدوده طول موج انجام شود، کاربرد دارند.
یک نمونه از این کاربردها جلوگیری از انحراف نور است. شکاف های ریز بین لولهها، نورهای پس زمینه را جمع آوری و به دام میاندازند تا از انعکاس و تداخل آنها با نور اصلی جلوگیری شود. از آنجا که تنها بخش بسیار کوچکی از نور بازتابش میشود چشم انسان و آشکارسازهای حساس، مواد را سیاه می بینند. محققان دریافتند که این ماده 99.5 درصد از نور ماوراء بنفش و مرئی را جذب میکند که تا 98 درصد جذب در طول موجهای بلندتر و کمتر از مادون قرمز میرسد و ادعا شده است که این ماده از 10 تا 100 برابر، بسته به محدوده طول موج، بیشتر جذب می کند.
استفاده از این فناوری در آشکارسازها به دانشمندان اجازه میدهد اندازهگیریهای مشکل از اجسام بسیار دور در جهان را که نمیتوان در نور مرئی مشاهده کرد یا در نواحی بسیار نورانی هستند، انجام دهند. این فناوری برای مطالعه اقیانوسها و جو نیز برای دانشمندان سودآور است.
بیشتر از 90 درصد نورهای دریافتی در تجهیزات مشاهده زمینی از اتمسفر میآید، و بازیابی این سیگنالهای ضعیف شده کار بسیار مشکلی است. سازندگان تجهیزات در حال حاضر از رنگ های سیاه برای جلوگیری از انحراف نور از سطوح استفاده میکنند.
با این حال رنگهای سیاه تنها 90 درصد نورهای برخورد کننده با سطح را جذب میکنند. از طرفی رنگهای سیاه هنگامی که در معرض دماهای پایین قرار گیرند دیگر سیاه باقی نمیمانند. بنابراین در برخی کاربردها نمیتوانند کارایی داشته باشند، از جمله کاربردهایی نظیر مشاهده اجسام در فواصل بسیار دور، که در آنها گرما مانع مشاهده و جمع آوری نورهای مطلوب می شود.
پوشش جدید میتواند این ضعف ها را جبران کند. مواد سیاه همچنین عملکرد مهم دیگری نیز بر وسایل فضانوردی، به ویژه وسایل حساس به نورهای پایینتر از مادون قرمز دارند. هرچه مواد سیاه تر باشند، گرمای بیشتری از آنها منتشر میشود.
بنابراین مواد فوق سیاه، مانند پوشش نانو لوله کربنی میتوانند در وسایل جذب گرما از تجهیزات فضاپیماها و انتشار آنها در فضا مورد استفاده قرار گیرند. به این ترتیب با کاهش دمای این تجهیزات کارایی آنها بالا میرود. برای جلوگیری از دست دادن خواص تشعشعی و جذب رنگهای سیاه در طول موجهای بلند، طراحان تجهیزات در حال حاضر از اپوکسی و فلزات رسانا در تهیه پوشش استفاده میکنند که باعث افزایش وزن میشود.
اما پوشش نانو لوله کربنی سبک است و بدون افزودنی سیاه باقی میماند و در جذب نور و دفع گرما موثرتر است.
گروهی از فیزیکدانان بین المللی در آزمایشگاه فیزیک ذرات گران ساسو Gran Sasso در منطقه آبروزو Abruzzo کشور ایتالیا ، اخیرا موفق به افتتاح نوعی ابزار با تکنولوژی پیشرفته کرده اند که به DarkSide-50 مشهور بوده و هدف اصلی آن مطالعه و جستجوی ماده تاریک در جهان هستی است .
ابزار پیشرفته آزمایشگاهی فوق (DarkSide-50 ) ، به دانشمندان این امکان را می دهد تا مطالعه و پژوهش های بیشتری در باره این ماده مرموز و نامرئی که در حدود یک چهارم جهان هستی را تشکیل می دهد ، انجام دهند .
DarkSide در حقیقت یک استوانه ماشینی است که توسط 150 کیلوگرم مایع خالص آرگونpure liquid argon که از ذخیره معدنی کلورادو استخراج شده و با تکنولوژی موسوم به چشم photomultipliers تحت پوشش قرار می گیرد . با کمک این تکنولوژی می توان ذرات باقی مانده از ماده تاریک را در زمانی که با آرگون فعل و انفعال انجام می دهد ، مشاهده و بررسی کرد .
گفتنی است محققان این آزمایشگاه که بخشی از موسسه ملی فیزیک هسته ای ایتالیا(INFN) محسوب می شود ، از ماه آپریل ( فروردین و اردیبهشت ) شروع به جمع آوری داده ها برای انجام آزمایش های خود کرده اند . این پروژه با همکاری و پشتیبانی موسسه ملی فیزیک هسته ای ایتالیا ، بنیاد ملی علوم ایالات متحده آمریکا United States National Science Foundation و دانشکده انرژی آمریکا در حال پیگیری و اجرا است .
در حقیقت این آزمایش یک همکاری در مقیاس وسیع ، بین موسسه ملی فیزیک هسته ای ایتالیا ، دانشگاه پرینستون Princeton University و شرکت کنندگانی از چین ، فرانسه ، لهستان ، روسیه و اکراین است .