در مقابل پرخاشگری نوجوانان سکوت کنید

گروه جامعه: عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور با اشاره به پرخاشگری نوجوانان، گفت: در لحظه عصبانیت نوجوان به دلیل اینکه غیر قابل کنترل و ممکن است حرفی بزند یا رفتاری داشته باشد که حرمت میان او و والدین شکسته شود؛ بهتر است والدین موقعیت را ترک کرده، سکوت کنند و به هیچ عنوان عصبانی نشده و با او مقابله به مثل نکنند.
 

دکتر آسیه اناری  اظهار کرد: پس از فروکش کردن عصبانیت و خشم نوجوان، باید والد دیگر _والدی که نوجوان با او بحث نکرده است_ درباره موضوع مورد بحث با نوجوان صحبت کند. نکته مهم آن است که به هیچ عنوان در لحظه عصبانیت نوجوان، والدین نباید عصبانی شوند و با نوجوان بحث کنند بلکه پس از فروکش کردن خشم باید والد دیگر درباره تبعات رفتار و گفتار نوجوان با او صحبت کند.
این مدرس و عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور تصریح کرد: والدین نباید در چنین موقعیت‌هایی پا به پای نوجوان عصبانی شوند. والدین خواهر یا برادر و یا دوست نوجوان نیستند که با او مقابله به مثل کنند بلکه افراد بزرگسالی هستند بنابراین باید در جایگاه بالاتری بایستند و به عنوان افرادی بالغ از موقعیت فاصله بگیرند تا نوجوان آرام شود. اناری با بیان اینکه پرخاشگری نوجوان لزوما ربطی به عدم ارتباط دوستانه والدین با او ندارد، این را هم گفت که در دوران بلوغ شاهد پرخاشگری نوجوانان هستیم که در این مواقع بهتر است والدین برای حفظ حرمت و حریم خود از موقعیت فاصله بگیرند.
رابطه صمیمانه به معنای درد دل کردن با نوجوان نیست
وی همچنین در بخش دیگر سخنان خود با اشاره به اینکه برخی والدین تصور می‌کنند برقراری رابطه صمیمانه با فرزندان به معنای درد دل کردن با آنها است، ادامه داد: درد دل کردن با فرزندان برای رسیدن به صمیمت تصور اشتباهی است. فرزندان تا سن ۱۸، ۲۰ سالگی صلاحیت شنیدن درد دل والدین را ندارند، کمااینکه چنین کاری مصداق کودک آزاری نیز هست.
این مدرس و عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور، افزود: به هیچ عنوان برای ایجاد رابطه صمیمی نباید نوجوان را در جریان تمام موضوعات قرار دهیم بلکه کلید رابطه صمیمانه والدین با نوجوان در همدلی، درک، احترام به استقلال و شخصیت و هویت یابی نوجوان است. ارتباط صمیمانه با نوجوان به این معنا نیست که والدین بچه‌ها را در جریان تمامی موضوعات بگذارند بلکه باید وقت گذرانی مثبت با نوجوان داشته باشند. نباید با نوجوان درد دل کرد و یا از او خواست مشکلات والدین را حل کند.
وی تصریح کرد: کلید رابطه صمیمانه در همدلی و گوش کردن فعال به نوجوان و عدم نصیحت، سرزنش و انتقاد اوست. اگر بتوانیم رابطه مثبتی با نوجوان برقرار کنیم در عین حال نوجوان نیز به قوانین خانواده احترام گذاشته و آنها را زیر پا نمی‌گذارد. از سوی دیگر نوجوان می‌داند در صورت زیر پا گذاشتن قوانین نیز تنبیهی برای او در نظر گرفته می‌شود.
حضور موثر "یاور کمکی" برای انتقال غیر مستقیم سخنان والدین به نوجوان
اناری با اشاره به اهمیت حضور یک فرد قابل اعتماد بزرگسال و دوستی او با نوجوان، گفت: حضور فردی که با نوجوان رابطه خوبی دارد، نوجوان به او اعتماد دارد و در عین حال همانند والدینش برای او قوانینی وضع نمی‌کند بسیار اثرگذار است و می‌تواند بسیاری از مسائل مد نظر والدین را غیر مستقیم به نوجوان منتقل کند که می‌توان نام او را "یاور کمکی" گذاشت.
عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور ادامه داد: این "یاور کمکی" به شرط آنکه حداقل پنج سال از نوجوان بزرگتر باشد و دارای هدف و مسیر زندگی مشخص و یا شغل و درس مشخصی باشد؛ نقش بسیار اثرگذار و کمک کننده‌ای خواهد داشت. بهتر است این فرد ساعاتی را در هفته با نوجوان سپری کند و غیر مستقیم حرف‌های والدین را به نوجوان منتقل کند. چنین فردی حتی می‌تواند یک مشاور یا روانشناس دلسوز باشد.
وی در پایان به والدین توصیه کرد: در کلاسهای آموزش فرزندپروری شرکت کنند. سعی کنند دوران نوجوانی را بشناسند چراکه با نحوه صحیح قانون گذاری و نحوه صحیح ارتباط با نوجوان می‌توان از بسیاری مسائل دوران نوجوانی پیشگیری کرد. متاسفانه مهارت فرزند پروری در والدین بسیار ضعیف است درحالی که این آموزشها باید پیش از تولد فرزندان به والدین ارائه شوند.

سرماخوردگی؛ یک کمک درمان احتمالی کرونا

سرماخوردگی؛ درمان کرونا

نتیجه یک مطالعه جدید نشان می‌دهد سرماخوردگی موجب شروع به کار سیستم ایمنی بدن شده و از آن در برابر عفونت ویروس کرونا محافظت می‌کند.

 

به گزارش ایرنا به نقل از روزنامه دیلی میل، محققان دانشگاه ییل در آمریکا در این مطالعه متوجه شدند ویروسی که به طور مکرر باعث سرماخوردگی می شود یک واکنش ایمنی ایجاد می کند که ممکن است از گسترش ویروس کرونا در  بیمار جلوگیری کند.

 

نتایج این مطالعه نشان داد که ویروس های سرماخوردگی ممکن است یک نقطه شروع برای درمان بالقوه کووید ۱۹ باشد و بینش جدیدی در مورد نحوه تعامل ویروس ها ارایه دهد. به هر حال محققان هشدار دادند که زمان بندی مهم است و چنین درمانی باید بلافاصله پس از آلوده شدن بیمار انجام شود.

 

زمستان گذشته در آمریکا فصلی که به طور معمول اوج فصل ابتلا به آنفلوآنزا است - موارد ابتلا به این بیماری نسبتاً کمی مشاهده شد. متخصصان بهداشت عمومی خاطرنشان کردند که استفاده از ماسک، افزایش شست و شوی دست و سایر اقدامات استفاده شده برای مقابله با ویروس کرونا، باعث شد که از ابتلا به سایر بیماری های تنفسی محافظت شود.

 

آمریکا در فاصله زمانی میان سال های۲۰۲۰ - ۲۰۱۹ یک فصل ابتلا به آنفلوآنزا متوسط ‌و در فاصله زمانی میان سال های۲۰۲۱ - ۲۰۲۰ یک فصل آنفلوآنزای بسیار خفیف را داشت. موارد سرماخوردگی نیز در این کشور کاهش یافته بود.

 

این مطالعه جدید که این هفته در مجله Experimental Medicine منتشر شد - نشان می دهد سرماخوردگی ممکن است در واقع فوایدی داشته باشد یعنی از انسان در برابر آلودگی به ویروس کرونا محافظت کند.

 

محققان در این مطالعه «راینوویروس ها»  (ویروس های سرماخوردگی)، گروهی از ویروس های تنفسی که بیشترین علت سرماخوردگی هستند، را مورد بررسی قرار دادند. راینوویروس ها توسط ویروس های دیگری از جمله برخی از کرونا ویروس های غیرپاندمی ایجاد می شود.

 

علایم شایع سرماخوردگی شامل گلو درد، عطسه، سرفه و سردرد است. علایم به طور معمول خفیف هستند و درمان های زیادی برای این ویروس وجود ندارد - به این معنی که افراد برای غلبه بر سرماخوردگی خود به سیستم ایمنی بدن خود اعتماد می کنند.

 

محققان دانشگاه ییل پیش از این متوجه شده بودند که چنین واکنش ایمنی ناشی از سرماخوردگی می تواند از افراد در برابر ابتلا به آنفلوآنزا محافظت کند بنابراین آنها می خواستند دریابند که آیا محافظت مشابه ای در برابر کووید نیز ایجاد می کند یا خیر.

 

آنها در این مطالعه از بافت مسیر هوایی انسان که در محیط آزمایشگاه پرورش یافته بود،  استفاده کردند. آنها این بافت مصنوعی را با ویروس راینوویروس (ویروس سرماخوردگی) و سپس با ویروس کرونا آلوده کردند.

 

این بافت مسیر هوایی پس از قرار گرفتن در معرض راینوویروس (ویروس سرماخوردگی)، سلول های سیستم ایمنی بدن را فعال و گسترش ویروس کرونا را به طور کامل متوقف کرد. ممکن است این واکنش سیستم ایمنی برای درمان های کووید نیز موثر باشد اما تنها درصورتی که در زمان مناسب انجام شود.

 

محققان همچنین در این مطالعه نحوه رفتار ویروس کرونا را در اوایل عفونت بررسی کردند و متوجه شدند که ویروس کرونا قبل از اینکه سیستم ایمنی بدن متوجه وجود آن شود، می تواند به سرعت گسترش یابد.

 

نتایج این مطالعه نشان داد که واکنش ایمنی ویروس سرماخوردگی در نقطه اولیه عفونت موثرتر است. بنابراین هرگونه درمان مبتنی بر این واکنش باید بلافاصله پس از آلوده شدن بیمار، به وی ارائه شود. البته انجام این کار دشوار است زیرا شناسایی بیماران در اوایل ابتلا به کووید سخت است و بیماران معمولا در چند روز اول بیماری علایمی ندارند. همچنین درصورتی که چنین درمانی بسیار دیر ارایه شود، می تواند خطرناک باشد.

کاهش سن بیولوژیکی با تغییر سبک زندگی

گروه علم وفناوری: بر اساس مطالعه بالینی محققان موسسه تحقیقاتی در پورتلند تغییر در سبک زندگی و رژیم غذایی می‌تواند منجر به تغییر فوری و سریع در سن بیولوژیکی شود.
در مطالعه دانشمندان، سن بیولوژیکی ۴۳ بزرگسال مرد سالم ۵۰ تا ۷۲ ساله با استفاده از الگوهای متیلاسیون DNA اندازه‌گیری شد. الگوهای متیلاسیون DNA، روند پیری و بیماری‌های وابسته به سن را پیش‌بینی می‌کنند.شرکت‌کنندگان تحت یک رژیم غذایی عمدتاً گیاهی همراه با بسیاری از ویتامین‌ها و مواد معدنی قرار گرفتنند. ضمن این که میزان مصرف پروتئین‌های حیوانی و کربوهیدارت در آنها بسیار کم بود. آنان علاوه‌بر این حداقل ۷ ساعت خواب شبانه داشتند و ۳۰ دقیقه یا بیشتر به مدت ۵ روز در هفته ورزش کردند، ضمن این که برخی مکمل‌های غذایی حاوی املاح و مواد معدنی را دریافت کرده بودند. سن بیولوژیکی این گروه طی ۸ هفته در مقایسه با گروه کنترل به طور متوسط ۳.۲۳ سال کمتر شد.
تعیین سن تقویمی آسان است، در حالی که سن بیولوژیکی شما به تعدادی متغیر بستگی دارد که می‌توانند به طور مداوم تغییر کنند.پیری بیولوژیکی هنگامی رخ می‌دهد که شما به تدریج و با عدم رعایت شیوه سالم زندگی به سلول‌ها و بافت‌های مختلف بدن آسیب می‌رسانید. به عنوان مثال اگر شما یک مرد ۲۸ ساله هستید که ورزش نمی‌کنید، فقط غذاهای پرچرب می‌خورید و طی ۱۰ سال گذشته در هفته پنج بسته سیگاردود کرده‌اید، به احتمال زیاد سن بیولوژیکی بیش از ۲۸ سال دارید.در واقع عدد واقعی سن بیولوژیکی با عوامل مختلفی از جمله سن شناسنامه‌ای، ژنتیک، شیوه زندگی، تغذیه، بیماری‌ها و سایر شرایط پزشکی در ارتباط است.
برای بهبود سن بیولوژیکی حتی در سنین ۷۰ سال به بالا می‌توانید گام‌های زیادی بردارید. از جمله ورزش منظم روزانه، شامل تمرین‌های تعادلی که خطر سقوط را کاهش می‌دهد، ورزش‌های قدرتی که به ایجاد توده عضلانی کمک می‌کنند، تمرین‌های استقامتی که به افزایش تنفس و ضربان قلب کمک می‌کند و حرکات کششی بدن، حفظ وزن در محدوده سالم از طریق مصرف میوه‌ها، سبزیجات، لوبیا، لبنیات کم‌چرب و نان‌های سرشار از فیبر (غلات کامل) و حذف تدریجی نان سفید، نوشابه و فست‌فود.
 

---

---

با این کارها ۳ سال دیرتر پیر شوید

گروه علمی: یک بررسی جدید نشان می‌دهد تغییرات ساده در رژیم غذایی و سبک زندگی، از جمله بهبود الگوی خواب، مصرف پروبیوتیک و ورزش می‌تواند علائم پیری بیولوژیکی را فقط در طی هشت هفته تا سه سال کاهش دهد. متخصصان ژنتیک در روسیه ثابت کردند که راهی برای معکوس کردن سن بیولوژیکی وجود دارد که اسم آن «ساعت DNA اپی ژنتیک» است، مجموعه‌ای از برچسب‌های DNA اپی ژنتیک است که برای تعیین سن بیولوژیکی یک بافت، سلول یا اندام استفاده می‌شود. 
دانشمندان یک مطالعه بالینی بر روی ۴۳ مرد بزرگسال سالم از ۵۰ تا ۷۲ سال انجام دادند. این برنامه هشت هفته‌ای شامل رژیم غذایی، خواب کافی، ورزش و استراحت و همچنین مصرف پروبیوتیک‌ها و عناصر غذایی گیاهی بود.طبق نتایج مشاهده دانشمندان، این رژیم منجر به کاهش قابل توجه مارکرهای سن بیولوژیکی می‌شود که نشان می‌دهد آنها تا بیش از سه سال این افراد بیشتر عمر می‌کنند، این جدول در مقایسه با گروه دوم صورت گرفت که بدون هیچ تغییری در رژیم غذایی و زندگی، به فعالیت‌های پیشین خود ادامه دادند و این عدد در آنها تغییر پیدا نکرد.  همانطور که نویسنده اصلی تحقیق، کارا فیتزجرالد، توضیح داد، این برنامه ترکیبی برای هدف قرار دادن یک مکانیسم خاص بیولوژیکی به نام متیلاسیون DNA (انتقال کنترل‌شده یک گروه متیل (CH۳) از یک ماده به ماده دیگر: پروتئین‌ها، اسیدهای آمینه، آنزیم‌ها و DNA) طراحی شده است.دکتر فیتزجرالد اضافه کرد: آنچه بسیار جالب است این است که غذا و سبک زندگی، از جمله مواد مغذی خاص و ترکیبات غذایی که به طور انتخابی متیلاسیون DNA را تغییر می‌دهند، می‌تواند چنین تأثیری بر روی الگوهای متیلاسیون DNA داشته باشد که نشان‌دهنده پیری و بیماری‌های وابسته به سن است.

سازمان جهانی بهداشت: ساعت کاریِ طولانی کشنده است

نتایج بررسی سازمان جهانی بهداشت نشان می دهد: ساعات کار طولانی می تواند عامل موثری در افزایش مرگ و میرها باشد.

به گزارش ایسنا، سازمان جهانی بهداشت امروز (دوشنبه) اعلام کرد: نتایج بررسی انجام شده حاکی از آن است که ساعت کار طولانی می تواند موجب مرگ صدها هزار نفر در سال شود و این روند ممکن است به دلیل همه گیری کووید-۱۹سرعت بیشتری بگیرد.

در اولین مطالعه جهانی با موضوع "از بین رفتن فرصت زندگی ناشی از ساعات کار طولانی" مشخص شد که در سال ۲۰۱۶ میلادی ۷۴۵ هزار نفر بر اثر سکته مغزی و بیماری های قلبی مرتبط با ساعات کار طولانی فوت کردند.

این آمار از سال ۲۰۰۰ نزدیک به ۳۰ درصد افزایش داشته است.

"ماریا نیرا" مدیر دپارتمان محیط زیست، تغییرات آب و هوایی و سلامت سازمان جهانی بهداشت گفت: ۵۵ ساعت یا بیشتر کار در هفته خطر جدی برای سلامتی است. آنچه ما می خواهیم با این اطلاعات انجام دهیم انجام اقدامات بیشتر و حمایت بیشتر از کارمندان و کارگران است.

نتایج این مطالعه نشان داد که بیشتر قربانیان (۷۲ درصد) مرد و افراد میانسال یا سالمند هستند. همچنین افرادی که در جنوب شرقی آسیا و منطقه غرب اقیانوس آرام زندگی می کنند بیشترین آسیب را متحمل می شوند.

به طور کلی، این مطالعه با استفاده از داده های ۱۹۴ کشور نشان داد که ۵۵ ساعت یا بیشتر کار در هفته با ۳۵ درصد خطر سکته مغزی بیشتر و ۱۷ درصد خطر مرگ ناشی از بیماری ایسکمیک قلب در مقایسه با ۴۰-۳۵ ساعت کار در هفته همراه است.

به گزارش ایسنا به نقل از هندوستان تایمز، این مطالعه در فاصله سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ انجام گرفته و شامل دوره همه گیری کووید-۱۹ نمی شود اما به گفته کارشناسان سازمان بهداشت جهانی،افزایش ساعات دورکاری و تحلیل رفتن وضعیت اقتصاد جهانی ناشی از شیوع کروناویروس ممکن است خطر مرگ و میر را افزایش دهد.

ضرورت بررسی کارشناسانه آسیبهای اجتماعی به ویژه خانوادگی

ریشه تنفر والدین بابک خرمدین کجاست؟

یکی از مهم‌ترین موضوعات پرونده خرمدین سن والدین است. اینکه چرا افرادی در سن سالخوردگی دست به ارتکاب جنایت زده‌اند، جای بحث دارد.

---

 

به گزارش رجانیوز، جامعه در حیرت قتل‌های سریالی اکبرخرمدین و همسرش که در جریان آن سه‌عضو خانواده‌شان را به قتل رسانده و اجسادشان را مثله‌کرده‌اند به سر می‌برد. اتفاق‌های هولناک که انتشار خبر آن افکار عمومی را به شدت تحت‌تأثیر قرار داده و چرایی وقوع آن مورد پرسش قرار گرفته‌است. نگرانی از تکرار این حادثه و بازگشت دو متهم به جامعه هم بخش دیگری از پرسش مطرح شده در جامعه است.

 

این روزها شیوع کرونا و معضلات اقتصادی روان جامعه را به شدت پریشان کرده و نگرانی‌های بسیاری را درباره پیامدهای این دو معضل بزرگ به همراه داشته‌است. در چنین شرایطی ناگوار، انتشار خبر هولناک پرونده خرمدین سبب شده افکار عمومی بیش از هر زمان دیگری متأثر از این حادثه شوم به پریشانی مضاعفی مبتلا شود. مطرح شدن ماجرا در شبکه‌های اجتماعی به عنوان فراگیرترین رسانه و قضاوت هیجانی درباره اعضای این خانواده از سوی کاربران و قرار گرفتن در معرض اینگونه قضاوت‌ها این نگرانی‌را هم در جامعه شدت بخشیده که ممکن است به تقویت استعدادهای پنهان در برخی خانواده‌ها و تکرار این حوادث منجر شود.

 

تجربه مطرح شدن پرونده‌های جنایی نشان داده است که ساختارهای اجتماعی در مواجهه با چنین پرونده‌هایی که «شمار آن هم زیاد است» معیوب و معلول است و شکاف بسیاری بین واقعیت و مسائل مطرح شده وجود دارد که ناشی از هیجان و طرح مسائلی غیرکارشناسی است که سبب می‌شود آسیب‌شناسی این دسته از پرونده‌ها همچنان مغفول بماند. آخرین نمونه این پرونده‌ها حادثه قتل رومینا اشرفی، دختر 14‌ساله تالشی است که یکسال قبل به دست پدرش به قتل رسید و به نگرانی‌های بسیاری دامن زد و پرونده بدون بررسی و چرایی وقوع حادثه از سوی تیم‌های کارشناسی به بایگانی سپرده شد.

در چنین پرونده‌ای باید مشخص می‌شد که چرا تنفر و پرخاشگری درون خانواده باید به عنوان یک الگو تبدیل‌ به یک انتخاب خشونت‌بار برای پدر خانواده شود که در برخی پرونده‌ها ماجرا عکس این هم اتفاق می‌افتد. در پرونده خرمدین هم ریشه‌ها و عواملی که والدین بابک را به این مرز از تنفر رسانده بحث مهمی است که باید به آن توجه شود.

 

ناکارآمدی الگوهای تربیتی

یکی از موضوعات مهم در این بین ناکارآمدی الگوهای تربیتی فرزند‌پروری در جامعه است که به اعتقاد کوروش محمدی، رئیس انجمن آسیب‌شناسی ایران در چنین شرایطی فضا به‌قدری برای والدین و اعضای خانواده مشکل‌ساز می‌شود که والدین و فرزندان به مرز تنفر می‌رسند. یکی از مشکلاتی که باعث می‌شود این تنفر بین والدین و فرزندان اتفاق بیفتد حل نشدن تعارضات درونی والدین در زندگی گذشته خود و دوران سخت کودکی و نوجوانی آنها است که حس منفی نسبت به فرزند پیدا می‌کنند. وی بر این باور است که مجموع ناکامی‌هایی که والدین در ارتباط با تربیت فرزندان تجربه می‌کنند، در برخی شرایط براثر تداوم آزارهایی که والدین تجربه کرده و حس‌های منفی که دریافت کرده‌اند به بن‌بست می‌رسد، در این شرایط والدین برای تربیت فرزند و دریافت پاسخ مناسب از روش‌های تربیتی به ناکامی می‌رسند و این ناکامی‌ها به‌نوعی بر فاصله عاطفی و اجتماعی بین والدین و فرزندان اثر می‌گذارد و رفته‌رفته سازگاری بین والد و فرزند از بین می‌رود و گاهی اوقات به‌جایی می‌رسد که میزان تاب‌آوری آنها به‌شدت افت پیدا می‌کند و پاسخگوی نیازهایی که در ارتباط بین والد و فرزند وجود دارد نیست، بنابراین انگیزه‌ای برای والدین باقی نمی‌ماند که برای ایجاد سازگاری با یکدیگر تلاش کنند.

 

احساس رضایت به جنایت

یکی از مهم‌ترین موضوعات پرونده خرمدین سن والدین است. اینکه چرا افرادی در سن سالخوردگی دست به ارتکاب جنایت زده‌اند، جای بحث دارد. رئیس انجمن آسیب‌شناسی ایران به ایسنا گفته است: باید ببینیم سالمندی که در دوره پایانی عمر خود است به چه شرایطی می‌رسد که به کمک همسرش قانع می‌شوند فرزندانشان را به قتل برسانند و بعد از آن در مراجع انتظامی بابت این قتل احساس رضایت ‌کنند. محمدی معتقد است: این والدین در ارتباط با قضاوت اجتماعی باید به‌عنوان نمایندگان بخشی از نهاد خانواده که به مرز تنفر رسیده‌اند بررسی شوند. رئیس انجمن آسیب‌شناسی ایران یادآور می‌شود برای اینکه والدینی دست به قتل بزنند نیاز است شرایط دیگری هم وجود داشته باشد، به این معنی که در این ماجرا والدین تنها نیستند، بلکه مجموعه‌ای از رویکردها و ساختارهای معیوب اجتماعی و نگاه‌های پرخاشگرانه و رویکردها و نگرش‌های خشونت‌آمیز که بعضاً بذر آن در جامعه پراکنده‌ شده و در روابط کم‌وبیش ناموفق بین والدین و فرزندان به اشکال مختلف خود را نشان می‌دهد برای انگیزه قتل به والدین کمک می‌کند.

 

برخورد هیجانی

محمدی با یادآوری اینکه در جامعه ما همیشه مسائل این‌چنینی را با هیجانات بررسی می‌کنیم، تصریح کرد: این روزها در فضای مجازی شاهد هستیم بسیاری از قضاوت‌های اخلاقی و پیش‌داوری در رابطه با این پدر و مادر و حتی بابک خرمدین صورت می‌گیرد. این موضوع نشان می‌دهد هنوز با رویکرد هیجانی با این مسائل برخورد می‌کنیم، همان‌طور که در قتل رومینا اشرفی هم به‌قدری هیجانی رفتار کردیم که هیچ‌کسی متوجه نشد ریشه حقوقی، اجتماعی و تربیتی قتل رومینا اشرفی در کجا بود تا شاهد قتل‌های دیگر در این زمینه نباشیم.

 

انگیزه نهادینه شده

این آسیب‌شناس اجتماعی معتقد است: والدین بابک خرمدین انگیزه نهادینه‌شده و ریشه‌دار دارند که می‌توانیم ریشه آن را دوران پرورش و تربیت فرزندان آنها در فضای خانواده بررسی کنیم که در درازمدت کنش‌ها و واکنش‌هایی که اتفاق افتاده به‌جایی رسیده که تنفر هم پاسخگوی خشم درونی و حس منفی والدین نسبت به فرزند نشده و انگیزه برای قتل ایجاد کرده‌است، بنابراین این حادثه تلخ باید از نگاه روان‌شناسی و اجتماعی به‌دقت بررسی شود؛ چراکه وقوع این حادثه بار دیگر به ما نشان داد جامعه ما چقدر می‌تواند مستعد این حوادث تلخ باشد، جامعه ما چه نقاط ضعفی دارد و نسبت به چه مواردی غفلت کرده است. برای این موارد باید بررسی‌های لازم را داشته باشیم، در عین‌حال که این موضوع می‌تواند هشداری برای نهادهای اجتماعی ما باشد و نشان می‌دهد ساختارهای نهاد خانواده به‌نوعی به بزهکاری، خشونت و تنفرهای شدید به‌عنوان انتخاب برای گریز از شرایط موجود نگاه می‌کند و باید از این منظر مورد بررسی قرار گیرد.

 

شکاف واقعیت و هیجان

این فعال اجتماعی با ابراز تأسف از اینکه ساختارهای معیوب اجتماعی، دائماً شکاف بین واقعیت و مسائل غیر‌کارشناسی و هیجانی جامعه را بیشتر می‌کند، اظهار کرد: قضاوت‌های هیجانی مسیری در جامعه ایجاد می‌کند که به‌مرور تبدیل به الگوهای اخلاقی می‌شود، درحالی‌که شاهد مرگ ارزش‌های اخلاقی در جامعه خواهیم بود و می‌تواند حتی باورهای غلط در برخی والدین و فرزندان را تقویت کند. این پژوهشگر بابیان اینکه آسیبی که بدتر از قتل‌های خانوادگی است، بی‌توجهی و بی‌برنامگی در آسیب‌شناسی این پرونده‌هاست، ادامه می‌دهد: سازمان‌های متولی مثل بهزیستی، آموزش‌وپرورش و دانشگاه‌ها باید که گروه‌های کارشناسی ویژه با قصد تعیین ریشه‌های چنین اتفاقاتی تشکیل دهند تا به مجموعه‌ای از اطلاعات در رابطه با اقشار مختلف جامعه برسیم، آسیب‌های جامعه و خانواده را ببینیم و آسیب‌شناسی کنیم، پیش از آنکه منجر به تنفر و خشونت شود یا به قتل ختم شود؛ چراکه اگر این رفتارها در جامعه ما با همین رویکرد ادامه پیدا کند هیچ نتیجه‌ای نخواهیم دید.

 

منبع: جوان