عصرایران؛ مازیار آقازاده - دونالد ترامپ در دولت دوم خود یک تنه به جنگ کل دنیا آمده است.
به نظر می رسد او در دور دوم ریاست خود بر ایالات متحده آمریکا که هنوز چند روزی از آن نگذشته، بیش و پیش از دشمنان و رقبای آمریکا، با تکنیک "مرد دیوانه"، کار خود را با دوستان و متحدان واشنگتن البته به استثنای اسرائیل آغاز کرده است.
او از سویی کانال پاناما را می خواهد، از سوی دیگر نام تاریخی و شناخته شده و رسمی "خلیج مکزیک" را به نامی مجعول و من درآوردی (خلیج آمریکا) تغییر می دهد، به دنبال الحاق کردن کانادا به خاک آمریکاست و از سوی دیگر با قلدری خواستار الحاق گرینلند از دانمارک به آمریکاست و همزمان با همه اینها کل کشورهای آمریکای لاتین و مرکزی را با اخراج توهین آمیز اتباعشان از خاک آمریکا با استفاده از هواپیماهای ترابری نظامی، به طور یکسان تحقیر و تهدید می کند.
او حتی دو کشور هم مرز آمریکا یعنی مکزیک و کانادا را نیز با لحنی بسیار تحقیر و تهدید آمیز خطاب قرار می دهد و آنها را به جنگ تعرفه ای تهدید کرده و خواسته های تحقیر آمیزی از سران آنها دارد، از جمله می گوید و مدعی است: کانادا و مکزیک باید از ارسال مواد مخدر و باندهای تبهکار و قاچاق انسان و... به خاک آمریکا خودداری کنند وگرنه آنها را با اعمال تعرفه بر کالاهایشان تنبیه و مجازات خواهد کرد.
ترامپ مدام متحدان سنتی واشنگتن را تهدید و تحقیر می کند؛ همزمان ایلان ماسک رفیق گرمابه و گلستان و وزیر کابینه او با دولتمردان چپ و سوسیال دموکرات اروپایی پنجه در پنجه افکنده و آشکارا در انتخابات آلمان از جناح های افراطی دست راستی پشتیبانی می کند.
ترامپ یک دوجین الیگارشی فناوری را نیز دور خود جمع کرده و تلاش دارد آنها را نیز به نحوی در مناسبات جدید قدرت در واشنگتن سهیم سازد و بدین سان گردش حیرت انگیز ایالات متحده آمریکا آن از یک نظام دستکم در ظاهر "لیبرال- دموکراتیک" به یک نظام "الیگارشیک" و سرمایه سالار را رقم بزند.
او در سال های 2015 و 2016 و زمانی که برای بار نخست پای در راه نامزدی انتخابات ریاست جمهوری گذاشته بود به شدت از آنچه که "مناسبات سیاسی فاسد حاکم بر واشنگتن" می نامید، می نالید و انتقاد می کرد و حالا که برای بار دوم سکان هدایت کاخ سفید را به چنگ آورده، به نظر می رسد خود در صدد ایجاد مناسبات جدید با الیگارشی حاکم بر اقتصاد آمریکاست که از همه جهت وضعیت اقتصادی و جیب و ذهن مردم آمریکا را در کنترل خود دارند.
درواقع با یک کاسه شدن قدرت سیاسی و اقتصادی و فناوری و دیجیتال و.. در دست هیات حاکمه جدید آمریکا با محوریت ترامپ، مناسبات جدیدی پیش روی مردم آمریکا و مردم بسیاری از نقاط دیگر جهان است؛ که خوف آن بر رجایش می چربد.
ترامپ به پشتوانه قدرت جدید، همه کشورهای دوست و دشمن آمریکا را به جنگ تعرفه ای تهدید می کند؛ غافل از اینکه تجربه تاریخ نشان داده اگر یک قدرت بخواهد همزمان و یک تنه به جنگ دیگر قدرت های جهانی برود، به دست خود زمینه تشکیل یک ائتلاف برضد خود را فراهم می آورد؛ چون هیچ کشوری در دنیا چه بزرگ و چه کوچک تحمل چنین قلدری های زمخت و عریان را ندارد.
رنجاندن و رماندن همزمان اتحادیه اروپا، چین و دیگر متحدان و رقبای سنتی مثل انگلیس و.. می تواند در نهایت به قیمت ائتلاف همه این کشورها علیه آمریکا تمام شود و نظام هژمونیک در حال افول کنونی را با سرعت بیشتری رو به زوال ببرد.
به قول حافظ:
"چو پرده دار به شمشیر می زند همه را
کسی مقیم حَریمِ حَرَم نخواهد ماند"
ترامپ مدام از پرهیز آمریکا از کمک های اقتصادی به دیگر کشورها و
سازمان های بین المللی سخن گفته و حتی در یکی از فرامین اجرایی دولت جدیدش،
به استثنای کمک های مالی به اسرائیل و مصر(که از قضا هر دو کمک برای لابی
صهیونیستی حاکم بر کنگره آمریکا مهم است) دیگر کمک های آمریکا به کشورها و
نهادهای بین المللی را به حالت تعلیق درآورده است.
ترامپ تاکنون نشان داده 2 اصل مهم در دوره دولت جدیدش را در نظر دارد و باقی مسایل برای او حاشیه ای و بی اهمیت است:
1- دیکته های لابی صهیونیستی ( و مسیحیان انجیلی) در زمینه خواست ها و نیازهای اسرائیل از آمریکا
2- صرفه اقتصادی و دلاری هر مساله ای برای آمریکا
او به عنوان کسی که در زندگی شخصی اش همواره از نگاه یک تاجر (املاکی) به دنیا نگاه کرده، ظاهرا بر این امر وقوف ندارد که مصلحت های اداره یک امپراتوری بزرگ از نوع ایالات متحده آمریکا نیازمند توجه به متغیرهای متعدد و پرشماری است و زمانی لازم است برای برخی مصلحت سنجی ها و دلایل ژئوپلتیک، هزینه دلاری و اقتصادی بدهد؛ و اتفاقا همین نظام جهانی کنونی شکل گرفته پس از جنگ دوم جهانی و سقوط شوروی در دهه 1990 است که به آمریکا این اجازه را داده که به صورت نامحدود و با خلق دلار بی پشتوانه، هر چه می خواهد خرج کند و بدهی خود را به بیش از یک سوم کل کیک اقتصاد جهانی برساند و درباره خلق دلار و تحمیل تورم داخلی خود به دیگر کشورها، به هیچ کس و هیچ جایی نیز پاسخگو نباشد.
از این منظر، هرچند کاستن از هزینه های رو به تزاید ابربدهکارترین کشور جهان (ایالات متحده آمریکا 36 تریلیون دلار بدهی دارد و سالانه بیش از 800 میلیارد دلار سود این بدهی است و کسری بودجه دولت فدرال به بالای 2.2 تریلیون دلار رسیده است) اقدامی درست و در جهت نجات آمریکا تفسیر و تعبیر می شود، اما این کاستن از هزینه ها باید با محاسبه و سنجیده انجام شود و همه امور را نباید با عینک منفعت دلاری سنجید.
برای مثال در زمینه جنگ اوکراین بنا به نظر غالب تحلیلگران، مصلحت ژئوپلتیک آمریکا ادامه جنگ و فرسایش تدریجی اروپا و روسیه به صورت همزمان است و پایان دادن به این جنگ به قیمت تضمین خواسته های روسیه در نهایت به ضرر راهبردی بلوک غرب و در صدر آن آمریکاست؛ در حالی که ادامه این بحران حتی با وجود کمک های چند ده میلیارد دلاری آمریکا برای تداوم این جنگ، هم از منظر وابستگی بیشتر اقتصادی اروپا به آمریکا( سود کلان خرید انرژی و تسلیحات کشورهای اروپایی از آمریکا) و هم از نظر فرسایش تدریجی نظامی و اقتصادی روسیه، به نفع مناقع راهبردی آمریکاست؛ منافعی راهبردی که تضمین گر ادامه نظام جهانی کنونی به رهبری آمریکاست.
در حالی که صرفا نگاه ترامپ به آن چند ده میلیارد دلار کمک نظامی واشنگتن به اوکراین برای مقابله با روسیه است و گمان می کند که این پول از دست آمریکا رفته و یک نوع هزینه بی مورد است؛ در حالی که در همین 3 سال از آغاز جنگ اوکراین، واشنگتن دهها و صدها میلیارد دلار سود از ناحیه گرفتن جای روسیه در بازار انرژی اروپا و زمینه سازی برای انعقاد قراردهای تسلیحاتی جدید به دست آورده است.
منبع:خط سلامت
سوسکها تنها ظرف ۶۸ ثانیه با یک دستگاه جدید خودکار به سایبورگ تبدیل میشوند. این دستگاه جدید میتواند ارتشی از سوسکهای سایبورگ را در کمترین زمان برای کارهایی مانند عملیات جستجو و نجات به وجود آورد.
به گزارش ایسنا، محققان دانشگاه فناوری نانیانگ در سنگاپور دستگاه ویژهای ساختهاند که به طور خودکار سوسکها را به «سوسکهای سایبورگ» تبدیل میکند.
به نقل از آیای، این دستگاه جدید میتواند محرکهای قابل حمل و وسایل الکترونیکی ارتباطی را ظرف مدت حدود یک دقیقهای روی یک سوسک قرار دهد.
سوسکهای سایبورگ شده را میتوان از راه دور کنترل کرد و فرصتهایی را برای کارهای تخصصی مانند جستجو و نجات باز میکند.
به گفته محققان، این فرآیند به سوسکها آسیبی نمیرساند و میتوان این فرآیند را به صورت انبوه عملی کرد.
«کوله پشتی الکترونیکی» که بر دوش هر سوسک قرار میگیرد، اپراتورها را قادر میسازد تا از طریق تحریک الکترونیکی آنتنهایشان، بر رفتار آنها، به ویژه جهت حرکت آنها تأثیر بگذارند.
نحوه عملکرد این کیت کولهپشتی متفاوت است، اما برای مثال تحریک آنتن چپ یا راست میتواند سوسک را وادار کند تا به آن سمت برود.
این نوع دستکاری حشرات چیز جدیدی نیست، اما تکنیکهای سنتی نیاز به مهارتهای تخصصی دارند و معمولاً برای هر سوسک حدود ۳۰ دقیقه طول میکشد.
با این حال، این دستگاه جدید می تواند این فرآیند را ظرف ۶۸ ثانیه کامل کند. علاوه بر این، تیم سازنده معتقد است که میتوان صدها یا شاید حتی هزاران سوسک سایبورگ را در صورت تقاضا تولید کرد.
سوسکها موجودات نسبتا کوچکی هستند که قادرند در فضاهای تنگ و میان زبالهها حرکت کنند.
استفاده از آنها در جاهایی مانند ساختمانهای فروریخته و ازدحامها برای عملیاتهای جستجو و نجات با کنترل از راه دور مفید خواهد بود.
حشرات برخلاف رباتها، کمترین نیاز به انرژی را نیز دارند و میتوان آنها را به جای ساختن رباتها، پرورش داد که عملی بسیار مقرون به صرفه است.
سوسکها همچنین در عبور از مکانهای مختلف مهارت فوقالعادهای دارند و حتی میتوانند از دیوارها بالا بروند که چیزهایی مانند رباتهای کوچک اغلب قادر به انجام آن نیستند. آنها همچنین مجهز به حس بویایی و لامسه پیشرفته هستند، به این معنی که به راحتی میتوانند مواد شیمیایی، گازها و حتی انسانها را تشخیص دهند.
برای این منظور، سایر کاربردهای بالقوه برای سوسکهای سایبورگ تولید انبوه شده میتواند شامل نظارت بر کیفیت هوا، نظارت بر آلودگی محیطی یا سایر تشخیص خطرات باشد.
آنها همچنین میتوانند در ارتش مورد استفاده قرار گیرند تا اقدامات مخفیانهای مانند نظارت و جمع آوری اطلاعات را انجام دهند.
فرآیند ایجاد سوسک سایبورگ با قرار دادن سوسکها در معرض دی اکسید کربن آغاز میشود. این کار باعث میشود که آنها غیرفعال و بیحرکت شوند که به نوبه خود، انجام بقیه مراحل را بسیار آسانتر میکند. این امر به ویژه در مورد دستکاری و جهتدهی آنها برای دریافت قطعات الکترونیکی جدیدشان مفید است.
سپس یک سری میلههای فلزی روی سوسک سنجاق میشود. سپس بینایی کامپیوتری نقاط اتصال مورد نیاز برای کاوشگرهای کوچک و سایر وسایل الکترونیکی را شناسایی میکند.
سپس یک بازوی رباتیک از این اطلاعات برای اتصال فناوری تحریک و ارتباط با حشره استفاده میکند. با تکمیل این فرآیند، میلههای سنجاق شده به طور خودکار بیرون کشیده میشوند تا سوسک برای حرکت آزاد شود.
به گفته این تیم تحقیقاتی، سوسکهای سایبورگ که به صورت رباتیک ایجاد شدهاند، عملکرد خوبی دارند و سرعت این فرآیند بسیار بهبود یافته و چشمگیر است.
در حال حاضر هیچ راهی برای کنترل موثر دستههای بزرگ سوسکهای سایبورگ شده وجود ندارد، چرا که به هر حال، کنترل و نظارت بر صدها سایبورگ کوچک یا هزاران سایبورگ برای یک اپراتور، کار بزرگ و دشواری خواهد بود.
بنابراین محققان باید روشهایی را برای کنترل و هماهنگی مستقل این حشرات سایبورگ توسعه دهند تا از این فناوری به طور بهره ببرند. این میتواند شامل توانمندسازی آنها برای همکاری در جهت یک هدف مشترک باشد.