واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)
Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)
Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineeringدیدگاه یک اقتصاددان مشهور: بدترین سقوط اقتصادی جهانی تاریخ در راه است
اقتصاددان مشهور و استاد دانشگاه نیویورک معروف به "دکتر عذاب" طی اظهاراتی هشدار داد که جهان در سال ۲۰۲۳ با یک "طوفان کامل" از تورم بالا، افزایش نرخ بهره و رکود اقتصادی مواجه است.
به گزارش تسنیم، نوریل روبینی، اقتصاددان مشهور و استاد دانشگاه نیویورک، در گفتگو با شبکه ای‌بی‌سی استرالیا هشدار داد که جهان در سال 2023 با یک "طوفان کامل" از تورم بالا، افزایش نرخ بهره و رکود اقتصادی مواجه است و افرادی که در حال حاضر شاغل هستند احتمالاً بیشترین آسیب را از این بحران خواهند دید.
روبینی که توسط وال استریت به دلیل پیش‌بینی‌های اقتصادی وحشتناکش "دکتر عذاب" نامیده می‌شود، یکی از اولین اقتصاددانانی بود که بحران مالی 09-2008 را پیش‌بینی کرده بود.
وی ماه‌هاست که درباره یک بحران بدهی و رکود تورمی همزمان هشدار می‌دهد؛ بحرانی که ترکیب بدترین عوامل رکود تورمی دهه 1970 و بحران بدهی سال 2008 را با هم در خود دارد.
این اقتصاددان در ادامه به این موضوع اشاره کرد که نسبت بدهی در اقتصادهای پیشرفته در دهه 1970 تنها 100 درصد تولید ناخالص داخلی بود، در حالی که در حال حاضر 420 درصد تولید ناخالص داخلی در بخش خصوصی و دولتی است.
وی گفت: من معتقدم که امسال یک بحران بدهی همراه با رکود تورمی ظاهر خواهد شد.
روبینی افزود: بنابراین، در این مورد، اگر ما آن شوک‌ها را مثلاً برای قیمت نفت داشته باشیم، نه تنها دچار تورم می‌شویم، نه تنها دچار رکود و رکود تورمی می‌شویم، بلکه چیزی را شاهد خواهیم بود که من آن را بحران بدهی رکود تورمی بزرگ می‌نامم زیرا با نرخ بهره بسیار بالا، نسبت (بدهی) ناپایدار خواهد شد.
روبینی پیشنهاد کرد که همه این‌ها فدرال رزرو و سایر بانک‌های مرکزی در ایالات متحده را مجبور می‌کند تا نرخ بهره را تا زمانی که اقتصادشان وارد رکود شود ، افزایش دهند.
وی گفت: من فکر می‌کنم که نرخ وجوه فدرال رزرو باید حتماً بالای 6 درصد باشد تا به هدف تورم 2 درصدی دست یابد. اما اگر نرخ بهره را تا 6 درصد افزایش دهید، یک فرود واقعی سخت خواهید داشت.
به گفته این اقتصاددان، این امر منجر به اصلاح شدید در بازارهای سهام، افزایش بازده اوراق، افزایش اسپرد اعتبار برای بدهی بخش خصوصی و در نهایت منجر به مشکلات مالی شدید خواهد شد.
وی افزود: این مشکلات مالی رکود را شدیدتر می‌کند و رکود شدیدتر با کاهش درآمد و تولید، تعداد نکول بدهی خانوارها، مشاغل، شرکت‌ها و حتی برخی مؤسسات مالی و برخی از دولت‌ها در کشورهای فقیری که مشکلات جدی بدهی دارند، را افزایش می‌دهد.
چرا نمی توانیم تصمیمات مان را عملی کنیم؟ روش "عدد یک" به ما کمک می کند
- صبح ها نرمش کنیم
- زبان انگلیسی یاد بگیریم
- کمتر غذا بخوریم تا به وزن دلخواه برسیم
- هر روز کمی پیاده روی کنیم
- کتاب خواندن را شروع کنیم
- ...
اما هر بار یکی از این دو اتفاق برایمان افتاده است:
- یا اصلاً شروع نکرده ایم
- یا اندکی بعد از شروع، ادامه اش نداده ایم
1 - مشکل ما، نداشتن اراده نیست. پس به خودمان انگ بی ارادگی نزنیم. اگر بی اراده بودیم، تمام کارهای بزرگی که در زندگی انجام دادیم - مانند تحصیل، ازدواج، راه اندازی یک کار و کسب و ... - را نمی توانستیم محقق کنیم.
"دارن هاردی"، نویسنده کتاب "اثر مرکب" می گوید که مشکل ما در عملی نکردن تصمیمات مان، به این برمی گردد که "انگیزه کافی" نداریم.
اگر قرار باشد یک سال دیگر به یک کشور انگلیسی زبان مهاجرت کنیم، به احتمال قوی، خواهیم توانست ظرف 12 ماه آینده، زبان انگلیسی را یاد بگیریم، کاری که در 12 سال گذشته نتوانستیم؛ چرا؟ چون قبلاً موتور محرکه ای به نام "انگیزه" نداشتیم ولی الان داریم چون می دانیم سال آینده همین موقع، برای سوار شدن به تاکسی هم نیازمند زبان انگلیسی خواهیم بود.
بنابر این، در بطن هر تصمیمی، باید انگیزه ای قوی نیز تعریف شود (درباره انگیزه بعدها بیشتر صحبت خواهیم کرد).
2 - بعد از تعریف انگیزه، پیشنهاد مشخص من استفاده از روشی است که آن را "روش عدد یک" نامیده ام.
هر کاری را از کوچک ترین واحد آن که "یک" هست، شروع کنیم. مثلاً از همان روز اولی که تصمیم به نرمش صبحگاهی گرفتیم، نیازی نیست نیم ساعت نرمش کنیم بلکه کافی است روز اول، فقط "یک دقیقه" نرمش کنیم؛ بله، فقط یک دقیقه.
اگر می خواهیم زبان خارجی یاد بگیریم، نیازی نیست از همان اول کار، خودمان را درگیر انواع کلاس ها و کتاب ها بکنیم. کافی است تصمیم بگیریم هر روز "یک واحد" لغت یاد بگیریم. منظور از "یک واحد" کمترین تعداد لغتی است که می توانیم در یک روز بخوانیم. این یک واحد می تواند حتی یک کلمه باشد (در اینجا کاری با این که حفظ لغت روش خوبی برای یادگیری زبان هست یا نه ندارم).
اگر می خواهیم از حجم غذایمان بکاهیم، نیازی نیست فوراً درگیر یک رژیم غذایی سختگیرانه شویم. کافی است روز اول، تنها یک قاشق از غذای مان را کم کنیم.
اگر می خواهیم پیاده روی کنیم، روز اول به اندازه "یک واحد" پیاده روی کنیم. یک واحد من می تواند فقط 100 متر باشد و یک واحد شخص دیگری 200 متر. مهم این است که از عددی شروع کنیم که به هیچ عنوان - تأکید می کنم به هیچ عنوان - فشار و سختی بر ما تحمیل نکند.
بعد از این که کارمان را با یک واحد شروع کردیم، کافی است بسته به نوع تصمیم و مقتضیات آن یکی از این دو کار را انجام دهیم:
الف) همان یک واحد را در روزهای بعد نیز ادامه دهیم؛ مثلاً هر روز فقط 5 لغت حفظ کنیم. هر روز دو بیت شعر بخوانیم و ...
ب) آرام آرام و بعد از تثبیت واقعی در مرحله اول، کمی بر آن یک واحد اولیه، بیفزاییم؛ مثلاً اگر روزهای اول، تنها یک صفحه کتاب می خواندیم، در هفته بعد روزانه 7 صفحه و چند روز بعد روزانه 12 صفحه بخوانیم و همین طور الی آخر.
یا اگر روزهای اول، روزی 100 قدم پیاده روی می کردیم، رفته رفته بر آن بیفزاییم و روزانه 200 متر و 300 متر و 500 متر و ... پیاده روی کنیم تا به سقف مورد نظرمان که روزی 2 کیلومتر است برسیم و همان را تثبیت کنیم.
یا اگر می خواهیم مصرف برنج مان را به نصف کاهش دهیم، روزهای اول، قبل از شروع به غذا خوردن، یک قاشق برنج از بشقاب مان را برداریم و بیرون بگذاریم. بعد از آن که یک قاشق کمتر برایمان عادی شد، دو قاشق کم کنیم، بعد از چند روز 4 قاشق کم کنیم تا این که مثلاً در یک ماه به نصف بشقاب برسیم.
اگر کسی نمی تواند تصمیمات اش را با کمترین واحد آن شروع کند، مثلاً نمی تواند روزی یک دقیقه نرمش کند یا فقط یک لغت حفظ کند، من هیچ راه حلی برای او سراغ ندارم. اما فارغ از این کنایه(!) مطمئن هستم در هر انسانی این توانایی حداقلی وجود دارد که از روش "عدد یک" استفاده کند و موفق هم بشود.
خوردن سویا کمک به پیشگیری از سرطان معده می کند
با این خوراکی از سرطان معده در امان باشید
تجزیه و تحلیل های تیم تحقیقاتی مشخص کرد: غذاهای ساخته شده از سویا به دلیل اثر جنیستئین و ایزوفلاون که دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی هستند، خطر ابتلا به سرطان معده را کاهش می دهد.به گفته محققان، مطالعات همچنین نشان داد: این مواد نه تنها تکثیر سلولی و رگ‌زایی را در غشای مخاطی کاهش می دهند، بلکه از رشد هلیکوباکتر پیلوری که بر سرطان معده تأثیر می گذارد نیز جلوگیری می کنند. این تیم تحقیقاتی معتقد است، اثر خمیر سویا که به داشتن محتوای نسبتاً بالای سدیم شناخته شده است، به دلیل تولید مواد فعال زیستی برای بدن مفید هستند.
پروفسور شین گفت: تصور می شود، خمیر سویای ساخته شده در کره تأثیر بهتری در پیشگیری از سرطان معده داشته باشد زیرا مواد فعال بیشتری در طول فرآیند تخمیر طولانی تولید می شود.پروفسور دای هی افزود : ماده فعال فیزیولوژیک موجود در سویا نه تنها سلول های ایمنی که مستقیماً سلول های آلوده به ویروس یا سلول های سرطانی را از بین می برند، را فعال می کند، بلکه آسیب دی ان ای را نیز سرکوب کرده و بازیابی دی ان ای را بهبود می بخشد.
با این حال، این مطالعه همچنین نشان داد: میزان مصرف توفو و خمیر سویا در سرطان معده بسته به وزن افراد متفاوت است. به عنوان مثال، در افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) نرمال داشتند، خوردن بیشتر و چندباره (مکرر) خمیر سویا و توفو خطر سرطان معده را کمتر می کرد که این ارتباط در افراد دارای اضافه وزن یا چاقی مشاهده نشد.
دارویی که خون را جوانسازی می کند
آشنایی با برخی ویژگیهای خوب سلامتی دارچین
ادویه‌ی دارچین علاوه بر طعم منحصربفردش می‌تواند خواص مفید دیگری برای انسان داشته باشد. به عنوان مثال، مطالعات نشان می‌دهد که دارچین دارای خواص ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی است و همچنین می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند.
برخی مطالعات همچنین نشان دادند که ترکیبات زیستی فعال آن می‌تواند عملکرد مغز، به ویژه حافظه و یادگیری را تقویت کند. تیمی از محققان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند اخیراً چندین مطالعه گذشته را در مورد تأثیر دارچین بر عملکرد‌های شناختی بررسی کردند.
تجزیه و تحلیل آنها، که در علوم اعصاب تغذیه بیان شده است و ارزش بالقوه دارچین را برای پیشگیری از اختلالات یادگیری برجسته می‌کند. سمانه نخعی، علیرضا کوشکی و همکارانشان در مقاله خود نوشتند: این مطالعه با هدف مرور سیستماتیک مطالعات مربوط به رابطه بین دارچین و اجزای کلیدی آن در حافظه و یادگیری انجام شده است.
دو هزار و ششصد و پنج مطالعه از پایگاه‌های اطلاعاتی مختلف در سپتامبر ۲۰۲۱ جمع‌آوری شد و برای واجد شرایط بودن تحت بررسی قرار گرفت. نخعی، کوشکی و همکارانشان صد‌ها مطالعه ذخیره شده در چندین پایگاه تحقیقاتی آنلاین از جمله PubMed، Scopus، Google Scholar و Web of Science را بررسی کردند.
آنها سپس تحلیل خود را به ۴۰ مورد از این مطالعات محدود کردند، از میان
این ۴۰ مطالعه، ۳۳ مطالعه در داخل بدن (به عنوان مثال، بررسی موجودات زنده
واقعی، مانند انسان، جوندگان، یا حیوانات دیگر) انجام شده است.
پنج
مورد از آنها در شرایط آزمایشگاهی (به عنوان مثال، خارج از موجودات زنده،
به عنوان مثال با تجزیه و تحلیل سلول‌ها یا بافت پس از مرگ) بوده است و دو
مورد مطالعات بالینی (یعنی، با بیماران پزشکی) بودند.
محققان داده‌های مربوط به همه این مطالعات را استخراج کردند، از جمله نویسنده، سال انتشار، ترکیب یا نوع دارچین مورد استفاده، جمعیت مطالعه و حجم نمونه، دوز دارچین یا اجزای زیست فعال آن، جنسیت و سن شرکت کنندگان و همچنین مدت زمان و روش مصرف این ادویه را بررسی کردند.
به طور کلی، اکثر مطالعاتی که محققان ایرانی بررسی کردند نشان دادند که دارچین می‌تواند بر حافظه و عملکرد شناختی تأثیر مثبت بگذارد.
نخعی، کوشکی و همکارانشان در مقاله خود نوشتند: مطالعات در موجودات زنده نشان داد که استفاده از دارچین یا اجزای آن مانند اوژنول، سینامالدئید و اسید سینامیک می‌تواند عملکرد شناختی و حافظه‌ای را به طور مثبت تغییر دهد.
افزودن دارچین یا سینامالدئید به یک محیط سلولی می‌تواند تجمع تاو، آمیلوئید β را کاهش دهد و بقای سلولی را افزایش دهد.
محققان در یک مطالعه از نوجوانان خواستند آدامس دارچینی بجوند و نتایج مثبتی به همراه داشت که نشان می‌دهد جویدن آدامس دارچین عملکرد حافظه را بهبود می‌بخشد و اضطراب را کاهش می‌دهد.
به طور کلی، مقاله مروری سیستماتیک نخعی، کوشکی و همکارانشان نشان می‌دهد که دارچین و برخی از اجزای فعال آن می‌توانند تأثیرات مثبتی بر عملکرد مغز انسان، تقویت حافظه و یادگیری داشته باشند.
این بررسی می‌تواند گامی اثربخش برای دیگر تیم‌های محققان برای بررسی بیشتر تأثیر دارچین بر مغز باشد، که به طور بالقوه می‌تواند استفاده از آن را برای حفظ عملکرد مغز و کاهش اختلالات شناختی ترویج کند.
همچنین در خصوص مصرف دارچین به عنوان یک دارو و اثرات درمانی آن می‌توان نگاه دقیق‌تر داشت.
منبع: باشگاه خبرنگاران