"من حالم خیلی خوب است."
این پاسخ دکتر جیمز همبلین به پرسشی در مورد تصمیم پنج سال پیش برای دوش نگرفتن است.
او به بیبیسی میگوید: "به آن عادت میکنید و برای شما عادی میشود".
همبلین، ۳۷ ساله، استاد مدرسه بهداشت عمومی دانشگاه ییل امریکا و پزشک متخصص در زمینه طب پیشگیری است.
او همچنین مطالبی در مجله آمریکایی آتلانتیک مینویسد. در سال ۲۰۱۶ مطلبی با این عنوان منتشر کرد: "من دوش گرفتن را ترک کردم و زندگی همچنان ادامه دارد".
او مینویسد: "ما به اندازه دو سال از عمرمان را صرف دوش گرفتن و حمام میکنیم. چقدر از این زمان (و پول و آب) بیهوده هدر میرود؟"
در سال ۲۰۲۰، همبلین تجربهاش را به صورت کتابی منتشر کرد، به نام "پاکیزگی: دانش جدید بهداشت پوست و زیبایی با کمترین تلاش."
هر چند همبلین سرسختانه از شستن دست با صابون و مسواک زدن دندانها دفاع میکند اما فکر میکند نیازی نیست که بقیه قسمتهای بدن را به طور مرتب بشوییم.
تصمیم به دوش نگرفتن از یک آزمایش شروع شد.
او میگوید: "میخواستم ببینم چه اتفاقی میافتد اگر حمام نکنیم".
"کسانی را میشناسم که خیلی کم حمام میروند. میدانم چنین چیزی ممکن است اما میخواستم خودم آن را امتحان کنم تا ببینم چه اثراتی دارد".
خوب، اثرات اینکه او از سال ۲۰۱۵ حمام نکرد، چه بوده است؟
او میگوید: "به مرور زمان بدن شما بیشتر به آن عادت میکند، اگر از اسپری خوشبوکننده و صابون استفاده نکنید آنقدرها هم بوی بد نخواهید داد و پوستتان هم چرب نخواهد شد".
او ادامه میدهد: "بیشتر افراد از شامپو برای رفع چربی موهای خود استفاده میکنند و بعد به موهای خود نرمکننده میزنند که روغنهای مصنوعی است. اگر بتوانید از این چرخه رها شوید، سرانجام همان موهایی را خواهید داشت که با مصرف این محصولات میخواهید داشته باشید".
اما میگوید این جریانی تدریجی است.
او با استفاده کمتر شامپو، صابون و اسپری خوشبوکننده شروع کرد و کمتر دوش گرفت، به جای هر روز حمام رفتن هر سه روز یک بار دوش گرفت، پیش از آنکه به کلی آن را ترک کند. همبلین میگوید:"گاهی دلم میخواست دوش بگیرم چون دلم برای این کار تنگ شده بود. بوی بدی میدادم و چربوچیلی شده بودم اما این احساس کمتر و کمتر شد".
همبلین متوجه شد که هرچه "کمتر و کمتر" آب و محصولات پاککننده مصرف میکند "کمتر و کمتر" به آنها نیاز دارد.
این استاد آمریکایی دانشگاه توضیح میدهد که بوی بدن بر اثر باکتریهایی است که روی پوست زندگی میکنند و از عرق و ترشحات چربی بدن تغذیه میکنند.
همبلین میگوید: "با استفاده هر روزه از محصولات گوناگون برای پوست و مو تعادل میان چربی پوست و باکتریها بههم میخورد".
او در مقالهٔ خود در مجلهٔ آتلانتیک مینویسد:"وقتی دوش میگیرید شدت آب این اکوسیستمها را نابود میکند. هرچند دوباره تکثیر میشوند اما نوعی از میکروبها که بو تولید میکنند بیشتر از بقیه تکثیر میشوند".
دکتر همبلین میگوید دوش نگرفتن باعث ایجاد جریانی منظم میشود که اکوسیستمهای پوست به تعادل میرسند و دیگر بوی بد تولید نمیکنند.
او میگوید: "البته بوی گلاب یا اسپری خوشبوکننده نخواهید داد، اما بوی عرق هم نمیدهید. بوی آدمیزاد میدهید".
در اوت سال ۲۰۲۰، در مصاحبه با مجله ساینس فوکوس بیبیسی از همبلین پرسیدند آیا فکر نمیکند که "بوی بد" میدهد و دیگران چون "بیشازاندازه مبادی آداب" هستند چیزی به او نمیگویند.
این استاد دانشگاه توضیح داد که از همکاران و دوستان و آشنایانش خواسته است که اگر چنین چیزی را حس کردند، حتماً به او بگویند.
با این روش او ادعا میکند بدنش بوی ناخوشایندی را که برای ما خیلی آشناست تولید نمیکند.
همبلین گفت همسرش بوی تازهٔ او را دوست دارد و دیگران هم آن را "قابلقبول" میدانند.
او میگوید:"در تاریخ بشر، بوهای گوناگون یکی از راههای ارتباط با دیگران بود".
هرچند دکتر همبلین میگوید بیشتر این بوها از جامعهٔ زیستی ما حذف شده است.
"ما انتظار داریم که آدمها هیچ بویی ندهند یا بوی عطر، ادوکلن و شامپوی بدن بدهند".
او ادامه میدهد: "وگرنه میگوییم بوی بدی میدهند. هر بوی انسانی دیگری که بدهی، بد است".
او میگوید هنوز هم وقتی "کثیف" شده باشد یا بعد از ورزش زیر دوش میرود.
وی میگوید: "ما میتوانیم لایههای چربی روی پوست را با مالش دست و چربی موها را هم با مرتب شانه زدن برطرف کنیم".
تصمیم همبلین برای دوش نگرفتن فقط آزمایش نبود.
برای پژوهش در مورد کتابش با طیف گستردهای از افراد گفتگو کرد از جمله متخصصان پوست، ایمنی، حساسیت و حتی صاحبنظران دینی. این کتاب نقدی بر صنعت بهداشت پوست است.
او باور دارد : "صنایع تولید و عرضهٔ مواد بهداشتی و صابون بر راهحلهای موضعی تمرکز کردهاند".
ممکن است بعضی از این محصولات مفید باشند، اما در مورد بهداشت پوست و مو بهتر است نگرش "زیبایی از درون سرچشمه میگیرد" داشته باشیم؛ یعنی سلامت پوست بازتابی است از شیوهٔ زندگی و آنچه وارد بدن میشود.
او معتقد است این همان تمایز میان دانش و بازاریابی است. همبلین میگوید ما بیشتر محصولات را به این دلیل میخواهیم و مصرف میکنیم چون باور داریم باعث تندرستی میشوند.
دکتر همچنین معتقد است آداب حمام و نظافت اختراع امروزی است.
همبلین میگوید:"تا صد سال پیش بیشتر مردم به آب لولهکشی دسترسی نداشتند. این امکانی بود که شاید در اختیار بعضی اشراف بود اما مردم عادی به ندرت از آن بهرهمند بودند".
او اضافه میکند:"شاید به رودخانه و دریاچه میرفتند اما این کاری نبود که هر روز لازم باشد انجام دهند".
„امکان تولید انبوه هم نبود، بیشتر مردم از صابونهای دستساز استفاده میکردند والبته هر روز هم نه، چون این صابونها پوست را میخراشید".
همبلین در کتاب خود نتیجه میگیرد که ما بیش از اندازه دوش میگیریم و حمام میکنیم و کاهش آن مفیدتر است.
یکی از دلایل او این است که هنوز به درستی نمیدانیم با تغییر جمعیتهای میکروبی پوست چه اتفاقی میافتد.
او میگوید:"باکتریهای موجود بر پوست برای ظاهر و برای سلامت پوست مهم هستند همانطور که باکتریهای روده برای سیستم گوارش ضروری هستند".
البته میکروبها بدنامی تاریخی پیدا کردهاند.
همبلین توضیح میدهد:"در دههٔ گذشته، چون به فناوری توالییابی دیانای دست پیدا کردیم، میدانیم که میکروبها همهجا هستند و معمولاً هم باعث بیماری نمیشوند. فقط تعداد کمی از میکروبها بیماریزا هستند".
" این موضوع شاید باعث شود افراد در مورد پاکیزگی تجدیدنظر کنند، ما میخواهیم از بیماریهایی که میکروبها ایجاد میکنند در امان بمانیم اما نمیخواهیم از شر همه آنها خلاص شویم".
این پژوهشگر معتقد است هر کسی تعریف خاص خودش را از پاکیزگی دارد.
او فکر میکند ما درعادت دوش گرفتن زیادهروی میکنیم.
"میتوانم بگویم ترجیح و انتخاب است اما ضرورت بهداشتی نیست".
همبلین میگوید:"من نمیگویم که مردم باید دوش گرفتن را ترک کنند".
او اشاره میکند که تمایلی ندارد به دیگران بگوید چه کاری درست و چه کاری غلط است و قصد هم ندارد بگوید روش او برای همه بهترین روش است.
این روشی است که برای خود او مفید بوده است.
برای کسانی که بیماریهای پوستی دارند یا میخواهند این روش را امتحان کنند، باید بگویم کمکم و به تدریج شروع کنید و این کار را تا جایی که احساس خوشایندی دارید ادامه دهید" .
برای مثال، بعضیها فقط با مصرف کمتر شامپو شروع میکنند درحالیکه بعضی دیگر ترجیح میدهند فقط اسپری خوشبوکنندهٔ ملایمتری استفاده کنند.
او میگوید:"میتوانید با دوشگرفتنهای کوتاهتر و دیربهدیرتر و با آب سردتر و صابون کمتر شروع کنید".
" لازم نیست کار چشمگیر و عظیمی انجام دهید".
رییس
سازمان نظام پزشکی با اعلام یا گله از این که خانوادۀ شهدای جامعۀ پزشکی
هنوز مورد حمایت قرار نگرفتهاند مشکل اساسی در کنترل ویروس کرونا را
تصمیمات دیرهنگام و نداشتن یک برنامۀ از پیش تعیینشده و منسجم دانست.
به گزارش عصر ایران،
دکتر ظفرقندی که در برنامۀ تلویزیونی «طبیب» حاضر شده بود، با ابراز تأسف
از آمار بالای مرگومیر شیوع بیماری کرونا گفت: شمار جان باختگان ما در
زمرۀ آمارهای بالا در سطح جهان محسوب می شود لذا باید به تجارب علمی و موفق
جهان برگردیم و اینکه به موقع تصمیم بگیریم چراکه تصمیمات دیرهنگام در
بسیاری از مواقع، کمکی نمیکند.
وی افزود: طبق آمار دیروز 459 فوتی ثبت شده داشتیم حال آن که تعداد
واقعی بیش از این است. اما نباید نگران نشان دادن امار بالای ابتلا باشیم و
یکی از پیشنهادهای قطعی ما این است که تست بیشتری انجام دهیم چرا که یکی
از راهکارهای علمی قطعی است. تعداد تست باید افزایش پیدا کند تا شناسایی
بیماران و درمان زودتر انجام پذیرد و بار بیماران در بیمارستانها کمتر
شود. یک دلیل آمار بالای مرگومیر همین است که بیماران در شرایط نامناسب و
پیشرفته به بیمارستانها ارجاع میشوند.
وی با اشاره به اینکه
بیمارستانها دیگر برای پذیرش بیمار جا ندارند، گفت: 6200 تخت آیسییو ما
در کشور در اشغال بیماران مبتلاست، 220 مورد از اینها با دستگاه نفس
میکشند و 90 درصد این افراد فوت میکنند و این آمار خوبی نیست. چرا این
اتفاق میافتد؟ چون پیشگیری اتفاق نیفتاده، نباید بگذاریم کار به این
مراحل برسد. متأسفانه 20 درصد افرادی که مبتلا هستند آزادانه در جامعه
میچرخند یعنی مثل یک بمب ساعتی در جامعه آزاد هستند در حالیکه توصیه این
است که برای شناسایی بیماران باید تست را بالا ببریم و در کشور ما این
تعداد 25 هزار تست روزانه بوده و قرار است به 40 هزار برسد در حالیکه باید
به 100 هزار برسد، این کف انتظار و استاندارد بینالمللی است، قاعده جهانی
در کشورهایی که موفق بودند این است.
این پزشک متخصص همچنین یادآور شد: درگیری بیماری در همه جای دنیا هست،
اما مهم تعداد فوتیهاست لذا هرچه تستها را بیشتر کنیم قاعدتا تعداد
ابتلاها هم بیشتر مشخص میشود و اگر این را بفهمیم و افراد مبتلا و 10 نفر
از افرادی که با او تماس داشتند پیدا کرده و قرنطینه کنیم بیماری کنترل
میشود، این کاری است که در جهان انجام میشود اگر نکردیم میرسیم به این
پیک که دیگر کنترلش با کنترلهای معمولی به دست نمیآید.
ظفرقندی
با تأکید بر اینکه واقعیت این است که تحریمها ما را در حوزه بهداشت و
درمان اذیت کرده، گفت: اما یک عزم ملی داخلی هم در کنترل بیماری نیاز است،
وزارت بهداشت یک بخشی از کار است، همه دستگاهها مسؤولند، یک مسئله دیگر هم
تفکر اشتباه است اینکه فکر میکنیم اگر همینطور جلو برویم اقتصادمان کمتر
آسیب میبیند در حالی که اگر این مسیر در مدت کوتاهتری کنترل شود آسیب
اقتصادی به کشور کمتر خواهد شد، ممکن است در دو هفته آسیبهایی وارد شود
اما در طولانیمدت شرایط بهتری خواهیم داشت. خوب است در این کارها به مبانی
علمی رجوع کنیم چون این روشها در دنیا تجربه پس داده، توصیه سازمان
بهداشت جهانی این است که اگر به حدی از پیک بیماری رسیدید قاعده این است که
دو هفته، سه هفته و حتی یک ماه همه فعالیتها به جز صنوف خاص تعطیل شود،
تا هم شدت و گسترش بیماری کاهش پیدا کند و هم بیمارستانها بتوانند فضای
پذیرش را بیشتر کرده و تنفسی پیدا کنند.
وی ادامه داد: الان اگر در تهران یا شهرهای بزرگ بخواهید برای بیمار کرونایی پذیرش بگیرید بسیار کار سختی است، حتی این زمان برای نفس تازه کردن کادر درمان لازم است الان یک روزنامه دستم بود عکس تعداد زیادی از شهدای کادر درمان را انداخته بود، حداقل چند صد برابر تعداد شهدا در جامعه پزشکی افراد مبتلا داریم که این تعداد از حوزه کار خارج میشوند.
در زمان جنگ یادم هست که بسیاری از مجروحان بعد از بهبودی مختصر هم که
شده به جبهه باز میگشتند تا اینکه شیمیاییها شروع شد و دیگر مجروحان
شیمیایی توان برگشت را نداشتند، امروز هم با همین مسئله مواجهیم و متأسفانه
کادری که مبتلا میشوند توان و پتانسیل ندارند، حالا چه حجمی مبتلا شده و
طبیعتا زمینگیر شده و متأسفانه جبران هم نمیشوند و از آن طرف تسهیلات و
مشوقهای لازم هم در نظر گرفته نمیشود.
رئیس سازمان نظام پزشکی
کشور در ادامه تأکید کرد: متأسفانه هنوز از خانوادههای شهدای جامعه پزشکی
حمایت نشده، پس انگیزه چه میشود؟ خانواده چطور باید زندگیاش بگذرد،
میگویند بستگان و فامیل به ما کمک میکنند، ما حمایت لازم را نکردیم و این
از چیزهایی است که نیازمند برنامه جامع است، هنوز دستوری که این افراد
شهید محسوب شوند و کمکی باشد تا زندگیشان بگذرد هم دیده نشد، همه مسؤلند و
اگر همه دست به دست هم دهند این کارها حل میشود، چون وقتی کادر درمان این
چیزها را میبیند انگیزهاش را از دست میدهد، لذا باید خیلی احتیاط کنیم.
ظفرقندی با ابراز تأسف از نبود برنامه جامع و مدون در دوران کرونا گفت:
استراتژیهای برخورد با کرونا در کشورهای مختلف بسته به توان اقتصادی و
اینکه تحریم دارند یا نه متفاوت است و تجربه به قدر کافی هست، در کشورهایی
مثل چین، کره و ژاپن که از صاحبان مشاغل حمایت میکنند و با روشهای سرکوب و
دیسیپلین نظامی سفت کار را جلو میبرند. کشورهایی که به لحاظ اقتصادی یا
اجتماعی این امکان را ندارند میآیند پله پله برنامه تعریف میکنند، یک
اشکالی که در ایران وجود دارد این است که ما برنامه مدون قطعی برای مقابله
با کرونا نداریم، یعنی اینکه ما اگر به چه تعداد مرگومیر رسیدیدم برویم به
فاز تعطیلی و چه مقدار شیبمان نزولی شد بازگشایی کنیم، ما نباید روز به
روز برنامه بگذاریم، باید برنامه از پیش تعیینشده منسجم و استراتژی
راهبردی مشخص داشته باشم که اگر به این تعداد رسیدیم باید این تعطیلی انجام
شود و اگر اینجا شیب نزولی شد به سراغ آزاد کردن میرویم، این برنامه بسته
به منحنی باید مدون باشد اما مشکل این است که این برنامه مدون را نداریم.
وی
در پاسخ به این سؤال که پس در جلسات ستاد کرونا چه صحبتهایی مطرح میشود،
یادآور شد: بالاخره در این ستاد در سطح بالای اقتصادی تصمیمگیری میشود
که ما جزء آن نیستیم، چیزی که ما میگوئیم این است که صاحبان فرآیند و
کسانی که با جامعه پزشکی سروکار دارند هم باید در این تصمیمگیریها شرکت
کرده و نظراتشان اعمال شود، در آن ستاد ملی کمیته امنیتی و اقتصادی حضور
دارند که ما عضو نیستیم اما مرتب نظراتمان را منتقل میکنیم.
رئیس
سازمان نظام پزشکی در پایان عنوان کرد: خواهش من این است که در این بحث دو
نکتهای که اهمیت دارد این است که اولویت سلامت به طور واقع نگاه شود و
حفظ جان مردم مهمترین قسمت است و اینکه کادر درمان و جامعه پزشکی برای
ارائه خدمت نیاز به حمایت دارند، درباره تسهیلات و نیازها مرتب مکاتبه
کردیم ولی هنوز نتیجه ملموس و عملیاتی حاصل نشده، لذا پیشنهادم این است که
الان به ویژه در تهران و شهرهای بزرگ که آمار مرگومیر بالاست تصمیم جدی
ولی مقطعی با توجه به شریط اقتصادی گرفته شود، پیشنهاد ستاد تهران و
بررسیهای علمی هم این است که یک تعطیلی کوتاه داشته باشیم که قابل تحمل و
اقتصادی باشد تا بعد با شرایط بهتری بتوانیم ادامه دهیم.
دانشمندان اعلام کردند کووید ۱۹ به میزان زیادی نسبت به درجه حرارت محیط آسیب پذیر است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، براساس اعلام سازمان جهانی بهداشت از ماه سپتامبر تاکنون به طور میانگین روزانه بیش از ۵ هزار و ۴۰۰ تن در جهان به دلیل ابتلا به کووید ۱۹ جان خود را از دست داده اند. آمار روزانه مبتلایان به کرونا در کره زمین هم اینک به نیم میلیون نفر نزدیک شده است. از این رو، دولتها به سختی میکوشند مانع از روند افسار گسیخته شیوع این بیماری شوند.
مقامات بهداشتی تاکید دارند رعایت نکات بهداشت فردی شامل شستن مرتب دستها با آب و صابون، حفظ فاصله اجتماعی و استفاده از ماسک میتواند راهکاری ساده، اما موثر برای قطع زنجیره شیوع کووید ۱۹ در جامعه باشد. یکی دیگر از نکاتی که دانشمندان همواره بر آن تاکید دارند ضدعفونی کردن مداوم سطوح و محیط است، زیرا کووید ۱۹ میتواند برای مدت طولانی روی اجسام باقی بماند.
یافتههای محققان استرالیایی نشان میدهد کووید-۱۹ میتواند برای هفتهها روی پول، لیوان و دیگر سطوح باقی بماند. آنها اعلام کردند برخی جنبههای این تحقیقات حقایق ترسناکی را آشکار میکند. برای مثال، دانشمندان مشاهده کردند ویروس کرونا به شدت قدرتمند شده است و میتواند برای ۲۸ روز روی سطوحی مانند صفحه تلفن همراه هوشمند و اسکناس در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد باقی بماند، این در حالی است که ویروس آنفلوآنزا تنها میتواند برای ۱۷ روز روی این سطوح زنده بماند.
دانشمندان میگویند اگر چه کووید ۱۹ نسبت به ویروس آنفلوآنزا روی سطوح مقاومتر و بادوامتر است، اما این ویروس همانند سایر ویروسهای خانواده کرونا نسبت به افزایش دما بسیار آسیب پذیر است. تحقیقات نشان میدهد زمانی که دمای محیط به ۴۰ درجه سانتیگراد برسد طول عمر ویروس کرونا روی سطوح به کمتر از یک روز کاهش مییابد. یافتههای محققان استرالیایی این موضوع را تایید میکند که ویروس کرونا در هوای سرد طول عمر بیشتری نسبت به هوای گرم دارد به همین دلیل هم در فصول سرد سال بر شدت شیوع و مرگبار بودن کرونا افزوده میشود.
دانشمندان آمریکایی نیز به تازگی در تحقیقات خود اعلام کردند ویروس کرونا به شدت نسبت به افزایش دمای محیط حساس بوده و به راحتی در دماهای بالا از بین میرود. شواهد نشان میدهد کووید ۱۹ در دمای ۶۵ درجه سانتیگراد به طور کامل نابود میشود. با این حال، در دمای کمتر از ۶۵ درجه نیز در صورت مداومت این ویروس بسیار آسیب پذیر بوده و با گذشت زمان از بین میرود. دانشمندان میگویند در دمای ۵۰ تا ۵۵ درجه سانتیگراد ظرف ۲۰ دقیقه ویروس کرونا نابود میشود. این در حالی است که با افزایش درجه حرارت به ۷۵ درجه سانتیگراد تنها ظرف ۳ دقیقه تمامی ویروسها نابود میشوند.
تحقیقات مشابه دیگر هم نشان داد در محیط آزمایشگاهی و در ۷۰ درجه سانتیگراد تنها ۵ دقیقه زمان برای نابودی کووید ۱۹ نیاز است. با این وجود، برای پاک کردن ابزار و وسایل نیازمند اختصاص وقت بیشتری برای مقابله با ویروس است. تحقیقات «مرکز بیماریهای عفونی در حال ظهور» نشان داد برای استرلیزه کردن ماسک پزشکی N۹۵ به وسیله گرما، باید نزدیک به یک ساعت این ماسکها را در دمای ۷۰ درجه سانتیگراد قرار داد تا به طور کامل تمامی ویروسهای کرونا نابود شود.
حقیقت این است که یافتههای دانشمندان درباره درجه لازم برای نابودی کووید ۱۹ شامل حرارت بسیار بالاست و ما در زندگی روزمره به ندرت با چنین دماهایی سر و کار داریم. بسیاری از ماشینهای لباسشویی درجه حرارت ۷۰ درجه سانتیگراد را برای شستشو ندارند. با این حال، نباید نگران باشید، زیرا ترکیب مواد شوینده و آب گرم میتواند به راحتی و به طور موثر ویروس کرونا را حین شستشو به وسیله ماشین لباسشویی یا حتی در شستشوی دستی نابود کند. بهتر است در شستشوی دستی مدتی لباسها را در آب گرم و مواد شوینده غوطه ور کنید تا گرما بتواند به طور موثرتر ویروسها را از بین ببرد.
برای شستن لباسهای پارچهای و حتی ماسکهای قابل شستشو رعایت موارد ذیل توصیه میشود:
۱- از گرمترین آب ممکن که به پارچه لباس هایتان آسیب وارد نکند برای فرآیند شستشو بهره ببرید.
۲- از پودرهای لباسشویی یا سفید کنندههای مناسب در روند شستشو استفاده کنید. در صورت شستن لباسهای سفید و روشن استفاده از سفید کننده باعث نابودی قطعی کووید ۱۹ میشود همچنین ترکیب پودر لباسشویی و گرمای آب میتواند به سهولت ویروسها را از البسه پاک کند.
۳- پس از آنکه روند شستشو با ماشین لباسشویی به پایان رسید بلافاصله لباسها را در خشک کن قرار دهید تا روند نابودی ویروس به طور قطعی طی شود. اطمینان حاصل کنید از درجه حرارت بالا برای روند خشک کردن لباسها استفاده شود و نیز تمامی لباسها به طور کامل خشک شده و رطوبتی نداشته باشد. کسانی که به صورت دستی لباسهای خود را میشویند بهتر است پس از شستشوی کامل، لباسها را در زیر نور مستقیم خورشید خشک کنند.
۴- تاکید میشود در روند شستشوی لباسهای آلوده حتماً دستکش به دست داشته باشید. در غیر این صورت پس از قرار دادن لباسهای آلوده در ماشین لباسشویی دستهای خود را با آب و صابون بشویید.
تحقیقات نشان داده است احتمال انتقال کووید ۱۹ از طریق مواد غذایی پخته شده بسیار ناچیز است. براساس اعلام مرکز کنترل و پیشگیری بیماریهای آمریکا تاکنون هیچ شواهدی مبنی بر انتقال ویروس کرونا از طریق مواد غذایی مشاهده نشده است. از این رو، نباید نسبت به خرید مواد غذایی و احتمال ابتلا به کرونا نگران باشید.
با این وجود، توصیه میشود چرخه پخت مواد غذایی به طور کامل طی شود. برای مثال گوشت و تخم مرغ را به طور کامل بپزید. با این حال، این بدان معنا نخواهد بود که این مواد حامل کووید ۱۹ هستند و این اقدامات صرفاً جهت پیشگیری است.
به طور کلی استفاده از درجه حرارت بالا برای نابودی ویروس کرونا در محیط و روی سطوح گزینه ایمن و موثر تلقی نمیشود. به جای این کار، برای ضدعفونی کردن سطوح از مواد ضدعفونی کننده مورد تایید مراجع بهداشتی استفاده کنید همچنین برای داشتن محیطی عاری از ویروس داشتن سیستم تهویه مناسب توصیه میشود. باز کردن مرتب پنجرهها به طوری که دستکم هر ۱۰ دقیقه یک بار هوا به طور کامل در داخل محیط عوض شود از اقدامات موثر و بی هزینه است.
برخی به اشتباه تصور میکنند از آنجا که درجه حرارت بالا برای نابودی ویروس کرونا مفید است، قرار گرفتن در گرمای بالا باعث نابودی ویروس میشود. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا تاکید دارد: حمام آب داغ، دوش آب گرم، نشستن بلند مدت در سونای بخار یا خشک و در معرض هوای گرم قرار گرفتن مانند استفاده از سشوار هیچ تاثیری در نابودی کووید ۱۹ ندارد. در این روشها گرمای لازم برای نابودی ویروس کرونا تولید نمیشود و تنها فرد با زیاده روی در این کار میتواند به بدن خود آسیب وارد کند.
شاید این موضوع را شنیده باشید که نور خورشید و اشعه UV میتواند باعث نابودی کووید ۱۹ شود. با این وجود، قرار گرفتن زیاد در مقابل تابش نور خورشید به هیچ عنوان ایده مناسبی نیست. تحقیقات متعدد نشان داده است زیاده روی در حمام آفتاب میتواند باعث صدمات جدی به بدن و سرطان پوست شود.
دانشمندان در حالی بررسی ماندگاری علائم پساکرونایی در افراد بهبودیافته هستند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، 10 ماه از همه گیری ویروس کرونا در جهان میگذرد. در این مدت ۳۶ میلیون و ۲۰۰ هزار تن در جهان به این ویروس آلوده و از این میان، یک میلیون و ۶۰ هزار تن جان خود را از دست داده اند. دانشمندان هنوز نتوانسته اند راهکاری قطعی و مطمئن برای مبارزه با کووید ۱۹ بیابند.
تب، سرفههای خشک و مداوم، بی حالی و ضعف، بثورات پوستی، سردرد، از دست دادن حس بویایی و چشایی، و اسهال از رایجترین علائم ابتلا به کروناست. با این حال، موضوعی که باعث نگرانی بیشتر دانشمندان میشود علائم ماندگار کرونا در میان بهبود یافتگان است.
بر این اساس، مطالعات متعدد نشان داده است درصد قابل توجهی از مبتلایان به کرونا پس از بهبودی همچنان علائم بیماری را با خود دارند. براساس اعلام مرکز کنترل و پیشگیری بیماریهای آمریکا یک نفر از هر ۵ فرد، ۱۸ تا ۳۴ ساله که به کرونای خفیف مبتلا شده، نتوانسته است ۱۴ تا ۲۱ روز پس از ابتلا بهبودی خود را به طور کامل بازیابد و به زندگی پیش از بیماری بازگردد.
علائم بلند مدت کرونا همچنان در این افراد باقی مانده که رایجترین آنها شامل تنگی نفس، سردرد، مشکلات مربوط به حافظه، خستگی دائمی و از دست دادن حس بویایی و چشایی است
علائم کرونا در بهبود یافتگان حتی پس از منفی شدن آزمایش و گذشت ماهها همچنان ادامه مییابد. از این رو، دانشمندان آن را "کرونای بلند مدت" نامیده اند. با این حال سوال رعب آور دانشمندان این است: آیا علائم کرونا در افراد موقتی است یا برای همیشه با بیماران کرونایی خواهد ماند؟
محققان مرکز بریستول انگلیس با بررسی بیماران کرونایی اعلام کردند بیش از ۷۵ درصد بهبود یافتگان از کرونا همچنان از علائم این بیماری رنج میبرند. به طور میانگین این علائم برای سه ماه در بدن بیماران دیده شده است. تحقیقات گسترده در انگلیس نشان داده است بیش از ۶۰ هزار بیمار کرونایی برای بیش از ۳ ماه دارای علائم کرونا بوده اند.
با این وجود، به دلیل آنکه مدت زمان زیادی از شیوع کووید ۱۹ در جهان نمیگذرد، نمیتوان با قطعیت درباره رفتار این ویروس اظهار نظر کرد. دانشمندان تاکید دارند تنها گذشت زمان میتواند نشان دهد علائمی مانند سرفه مستمر یا ضف و بی حالی که در بهبود یافتگان از کرونا دیده میشود موقت خواهد بود یا به طور دائمی در بدن انسان به یادگار خواهد ماند.