واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

واقعیت مجازی اجتماعی وارد میدان می‌شود

واقعیت مجازی از نوع فیس‌بوک

رایورز - زمان بازی‌های سنتی به پایان رسیده و اکنون واقعیت مجازی اجتماعی وارد میدان می‌شود.

به گزارش رایورز به نقل از techradar، مارک زاکربرگ (مدیرعامل فیس‌بوک) در روز پنجشنبه و در همایش Oculus Rift، با استفاده از آواتار جاستین‌تیمبریک‌مانند خود، در واقعیت مجازی شروع به چت کردن نمود.

زاکربرگ در این همایش که روی صحنه رفته بود، گزینه‌های عاطفی کنترل‌گر Oculus Torch را نشان داد. این گزینه‌ها موجب می‌شود آواتارها بتوانند حالات مختلف بیان صورت را بیان کنند و بدین ترتیب در واقعیت مجازی، شگفت‌زده، خوشحال یا گیج به‌نظر برسید.

پلتفرمِ بازی، که زمانی مملو از بازی‌ها بود، قرار است راه خود را به شبکه‌های اجتماعی باز کند و در این میان، فیس‌بوک پیشقدم شده است.

یکی از سخنگویان فیس‌بوک در همین ارتباط گفت: «هدف نهایی ما این است که از طریق ردیابی حالات صورتی و تحلیل صدا، به بخش زیادی از مواردی که در همایش امروز دیدید، نائل شویم.»

گفتنی است این همایش چندین ویژگی را به نمایش گذاشت؛ از جمله تغییر پس‌زمینه به مکان‌های زنده، همچون ادارات مرکزی فیس‌بوک، یا خانه زاکربرگ.

وقتی که زاکربرگ در واقعیت مجازی در خانه خودش بود، همسرش پریسیلا چان هم وارد صحنه شد و سپس با یک دسته سلفی مجازی، از خود، همسر و سگ‌شان یک عکس سلفی گرفت.

 

 

زاکربرگ گفت: «ما باید درست به همان روشی دست به ایجاد نرم‌افزارها و تجارب بزنیم که مغزمان عمل می‌کند.» وی ادامه داد: «واقعیت مجازی پلتفرم کاملی است که مردم را به خاطر حضورشان، در وهله نخست قرار می‌دهد.»

این تجربه شامل توانایی انجام بازی‌هایی همچون ورق و شطرنج و همچنین پخش کردن ویدیو به‌صورت بلادرنگ و تماشای آن به‌همراه دوستان در واقعیت مجازی است.

راهکار مایکروسافت برای رایانش توانمند/ قانون مور به پایان خود رسیده است؟

رایورز - یکی از اخبار عمده مایکروسافت در همایش این شرکت با عنوان Ignite که در همین هفته برگزار شد، رونمایی از یک ابررایانه بهتر بود.

مایکروسافت تصور می‌کند راهکاری برای فقدان قانون مور یافته باشد. این اصل که به افتخار گوردون مور (بنیانگذار اینتل)، قانون مور نامیده می‌شود، بیان می‌دارد که تعداد ترانزیستورها در یک ریزتراشه در هر دو سال دوبرابر می‌شود و بدین‌ترتیب مغز گرداننده کامپیوترها، توانمندتر و در عین حال ارزان‌قیمت‌تر می‌گردد.

اما متخصصان حوزه فناوری می‌گویند با توجه به محدودیت‌های فیزیکی مربوط به مواد خام مورد استفاده در واحدهای پردازش مرکزی رایانه‌ها که توسط شرکت‌های امثال اینتل و AMD ساخته می‌شوند، این عواید در حال افول هستند.

داف برگر (مهندس و پژوهشگر برجسته مایکروسافت) اخیراً در مصاحبه‌ای گفته است: «پرسش پیش رو این است که ما با چه روش‌ها یا ترفندهایی می‌توانیم کاری کنیم تا قانون مور به قوت خود باقی بماند.» برگر تصور می‌کند که گروه وی، پاسخی برای این پرسش یافته باشد.

به گزارش رایورز به نقل از sci-tech news، برگر در بخش معرفی این فناوری در روز دوشنبه نشان داد که "مجموعه‌های دروازه برنامه‌پذیر میدانی" (FPGA) که نوعی تراشه کامپیوتری هستند و پس از اتمام دوره کاری خود، برای انجام کارهای خاص قابلیت برنامه گرفتن مجدد دارند، می‌توانند برای افزایش توان رایانشی به شبکه مایکروسافت اضافه شوند.

 

 

گفتنی است با بهره‌گیری از این نوع توان رایانشی، جهان ابررایانش پرهزینه کنونی و مملو از آزمایشگاه یا اتاق‌های سرور سازمانی، می‌تواند تا حد زیادی متحول و به‌روز شود. درست مانند یک جهش از ماشین‌حساب قدیمی به یک لپ‌تاپ مدرن!




روزنامه دنیای اقتصاد -  تاریخ چاپ:1395/04/01 
ساخت پردازنده‌های کوچک‌تر و سریع‌تر دیگر به صرفه نیست

دنیای اقتصاد: چیزی در حدود ۵۰ سال پیش، گوردون مور از بنیان‌گذاران شرکت اینتل مقاله‌ای را درخصوص آینده صنعت نیمه‌رسانا‌ها نوشت. بر مبنای این مقاله، هر سال تراشه‌های جدیدی به بازار عرضه می‌شوند که تعداد ترانزیستورهای موجود در در واحد سطح آنها، در مقایسه با 2 سال پیش از آن، دوبرابر خواهد شد. این به معنای افزایش سرسام‌آور سرعت پردازنده‌ها در جهان بود. با تداوم این روند، این نظریه مور به قانون مور تغییر نام داد و معیاری برای پیش‌بینی چشم‌انداز این سطح از بازار شد.

با درنظر گرفتن این مقدمه، بدنیست نیم‌نگاهی به فعالیت‌های اخیر یکی از پیشتازان صنعت تولید تراشه‌های رایانه‌ای داشته باشیم. اینتل که از روزهای اولیه عرضه رایانه‌های شخصی تراشه‌های ویژه‌ای را برای این دسته از محصولات الکترونیکی به بازار عرضه کرده، در قالب قرارداد جدیدی که هفته گذشته به‌طور رسمی از آن پرده‌برداری شد به بازار دستگاه‌های الکترونیکی همراه وارد خواهد شد.

براساس این قرارداد، شرکت اپل از تراشه‌های تولید شده توسط شرکت اینتل در نسل جدید آی‌فون‌های خود استفاده خواهد کرد. موضوعی که شاید در نگاه اول برتری اینتل بر کوالکام (رقیب اینتل در تولید پردازنده)‌ را نشان دهد و به‌ویژه برای اینتل خوشایند به‌نظر برسد، اما از دیدگاهی متفاوت، نوید بخش نبرد قریب‌الوقوع میان شرکت‌های فعال در سطح اول بازار تکنولوژی است. این خبر همچنین نمایان‌گر بروز مشکلی عمیق در این سطح از بازار هم هست. مشکلی که از پایان نبرد بر سر افزایش سرعت رایانه‌های شخصی خبر می‌دهد.

 

پردازنده کوچک‌تر، مشکلات بزرگ‌تر

براساس قانونی جدید و البته نانوشته در دنیای آی‌تی، ریزپردازنده‌ها رفته رفته در مرحله تولید به محدودیت ابعاد نزدیک می‌شوند. از جمله دلایل این امر، افزایش احتمال بروز مشکلات مختلف در خط تولید دستگاه‌های تولیدکننده پردازنده‌های کوچک‌تر است. این دستگاه‌ها مرتبا نیاز به سطح بالاتری از دقت در امر ساخت و عرضه این ریزپردازنده‌ها دارند و کوچک‌تر شدن ابعاد پردازنده‌ها چالش‌های بزرگ‌تری را برای تولیدکنندگان ایجاد می‌کند. براساس قانون مور هر دو سال تعداد ترانزیستورهای موجود روی پردازنده‌ها دوبرابر می‌شود، اما امروزه تنها روی یک ترانزیستور با ابعاد یک سکه بسیار کوچک میلیاردها ترانزیستور تعبیه شده است. دوبرابر شدن میلیاردها ترانزیستور تفاوت بزرگی با دوبرابر شدن صدها، هزاران و حتی میلیون‌ها ترانزیستور دارد و همین دردسر اصلی در نگاه داشتن شتاب و روند رشد است. نخستین محدودیت‌ها در افزایش سرعت پردازنده‌ها از حدود 10 سال قبل خود را نشان داد وقتی اندازه ترانزیستورها به ۹۰ نانومتر (یا یک صدم پهنای موی انسان)‌ رسید. آن مشکلات با گذاشتن محدودیت پردازش حل شد اما مشکل هنوز ادامه داشت. ترانزیستورهایی که در کنار هم قرار می‌گیرند بر عملکرد هم تاثیر می‌گذارند و حالا که به ۲۸ نانومتر رسیده‌اند دیگر از برخی قوانین فیزیک هم تبعیت نمی‌کنند. به همین دلیل عملکرد آنها غیر قابل پیش‌بینی می‌شود و همین باعث خواهد شد نتوان از این پردازنده‌ها در بخش‌های حساس مثلا در صنعت حمل ونقل یا صنایع هسته‌ای استفاده کرد.

 

اقتصادی هم نیست

اما اگر تصور کنید این مشکل فقط یک مشکل علمی است، راه را به اشتباه رفته‌اید. موضوع اصلی محصولی مثل پردازنده موضوع اقتصاد آن است. اگر تولید یک محصول اقتصادی نباشد تولید آن اشتباه است حتی اگر از نظر علمی تولید آن امکان‌پذیر باشد. برای ساخت پردازنده‌هایی در این سطح باریک و کوچک مهندسان از تکنیکی تحت عنوان فوتولیتوگرافی استفاده می‌کنند. ماشین‌های مخصوص این تکنیک برای ساخت پردازنده هرکدام ۵۰ میلیون دلار قیمت دارند. براساس گزارش جدید موسسه مکنزی اگر پردازنده‌های فعلی بخواهند دوبرابر کوچک‌تر شوند نیاز به تولید ماشین‌هایی به ارزش ۱۰ میلیارد دلار خواهد بود. طی سال‌های اخیر رقابت در چنین شرایطی به بالاترین سطح در نوع خود رسیده و هزینه تولید چنین ریزپردازنده‌هایی سر به فلک گذاشته و بازیگران اصلی این سطح از بازار تنها با صرف سرمایه‌های میلیارد دلار توانسته‌اند همچنان به فعالیت و حضور در بازار ادامه دهند. به همین دلیل در بازار فقط سامسونگ، اینتل و کوالکام به لطف سرمایه‌گذاری‌های میلیاردی توانسته‌اند در این رقابت زنده بمانند.
Linley Gwennap مدیر یک شرکت تحلیلگر در سیلیکون ولی در این خصوص می‌گوید:

«سامسونگ، اینتل و مایکروسافت چیزی حدود 37 میلیارد دلار برای سرپا نگه داشتن قانون مور هزینه کرده‌اند اما از دیدگاه اقتصادی باید اعتراف کرد این قانون به پایان خط رسیده است.»این شرکت‌ها هر دو سال یکبار یک استراتژی دو ساله در زمینه صنعت پردازنده به بازار اعلام می‌کنند و اوایل امسال هم زمزمه‌هایی مبنی بر اینکه دیگر نمی‌توانند به قانون مور پایبند باشند را از آنها شنیده‌ایم.

 

جهان بعد از مور

با اتمام این سرمایه‌ها و رسیدن به سقف محدودیت‌های یادشده، روند افزایش سرعت رایانه‌های شخصی نیز متوقف شده و محصولات مرتبط مانند هدست‌های واقعیت مجازی، ابزارهای فعال در بستر اینترنت اشیا یا نمونه‌های مجهز به هوش مصنوعی نیز با محدودیت‌های مشابه روبه رو خواهند شد.

به نوعی می‌توان انتظار داشت که موضوع سرعت پردازنده و افزایش آن دیگر به راحتی توسط شرکت‌های تولیدکننده به‌عنوان یک امکان جدید عنوان نخواهد شد و مسیرهای جایگزین برای کاهش منابع و صرفه‌جویی در مصرف پردازش را در دستگاه‌های دیجیتالی آینده شاهد خواهیم بود. قانون مور باعث شده بود منبع لایتناهی از پردازش در اختیار سازندگان و تولیدکنندگان تجهیزات کامپیوتری قرار گیرد و حالا انگار این چاه نفت به پایان خود رسیده و برای بقا باید به سراغ روش‌های دیگر رفت. حالا بار دیگر مقدمه ذکر شده درخصوص قانون مور را مرور کنید. قانونی که در عمل باعث شده آی‌فون‌های امروزی از قدرت محاسباتی مشابه با کل سفینه فضایی آپولو در ماموریت فضایی سفر به ماه در سال 1969 میلادی بهره‌مند شوند. در واقع، بدون وجود قانون مور پیشرفت‌های گوگل، فیس‌بوک، اوبر و Airbnb نیز بی‌معنا بود، اما آنچه مسلم است، سرعت پیشرفت شرکت‌ها در این حوزه، دیگر یارای رقابت با توصیفات قانون مور را نخواهد داشت. سه ماه پیش اینتل در مکاتبه با رگولاتوری‌ها از کاهش روند عرضه تراشه‌های جدید خبر داده بود و این در حالی است که جدیدترین ترانزیستور تولیدی این شرکت، تنها 100 اتم دارد. همان‌طور که می‌دانید، هرچه تعداد اتم‌های ترانزیستور کم‌تر باشد، بهینه‌سازی و ایجاد تغییرات در آن سخت‌تر خواهد بود. با روند فعلی، در سال 2020 میلادی ترانزیستورها احتمالا از 10 اتم تشکیل خواهند شد. به بیان دیگر، مهندسان و محققان به محدودیت ساختاری در چارچوب‌های فیزیکی برخورد خواهند کرد.

با خروج قانون مور از این چرخه، بازار تولید نیمه‌هادی‌ها عملا هیچ چشم‌اندازی برای عرضه در دو سال آینده خود نخواهد داشت. این امر همین حالا نیز به تغییر سیاست‌های شرکت‌ها و پیاده‌سازی روش‌های جایگزین و مبتکرانه‌ منجر شده است. در این راستا فیس‌بوک و آمازون دیتاسنترهای مخصوص به خود را طراحی کرده‌اند، مایکروسافت فرآیند تولید تراشه‌های انحصاری خود را کلید زده و اینتل نیز راهکار ورود به بازار تولید سخت‌افزارهای ویژه دستگاه‌های الکترونیکی همراه را در دستورکار قرار داده است. در نگاهی متفاوت، به‌پایان رسیدن قانون مور به منزله پایان حیات و تکاپو در بازار IT نخواهد بود بلکه به تغییر سیاست‌های کلی شرکت‌ها منجر خواهد شد.


سامانه ابری محوری که به سوپرکامپیوتر هوش مصنوعی بدل خواهد شد

سامانه ابری محوری که به سوپرکامپیوتر هوش مصنوعی بدل خواهد شد

رایورز - شرکت مایکروسافت اعلام کرده است که سیستم ابری آزور این شرکت قرار است تا به نخستین سوپرکامپیوتر در رده هوش مصنوعی تبدیل شود.

به گزارش رایورز به نقل از وب‌سایت خبری تحلیلی zdnet، سامانه آزور در میان اهالی دنیای فناوری به‌عنوان یک پلتفرم مطلوب ارائه خدمات ابری به‌حساب می‌آید.

با این‌ وجود مایکروسافت برنامه‌های دیگری را برای این سیستم در نظر گرفته است که کاربری آن را به سطحی فراتر از تعریف یادشده ارتقا خواهد داد.

به‌تازگی ساتیا نادلا در نشست ویژه مایکروسافت در شهر دوبلین از برنامه‌های ویژه مایکروسافت برای آینده سیستم آزور پرده‌برداری کرده است.

بر اساس گفته او قرار است تا این سیستم به نخستین سوپرکامپیوتر جهان در رده هوش مصنوعی بدل گردد که این امر می‌تواند موقعیت منحصر به‌ فردی را برای مایکروسافت به ارمغان بیاورد.

نادلا آینده را از آن سیستم‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی دانسته و با اشاره به این‌که هدف سامانه آزور، سازگاری با فناوری‌های آینده است، به‌صورت رسمی طرح یادشده را تائید کرده است.

 

سرمایه‌گذاری روی تراشه‌های مغزی از مرز 60 میلیون دلار گذشت

نبوغ انسانی به دنبال کشف اسرار مغز
پژوهش‌های گسترده‌ای در جهت پیدا کردن راه درمانی برای یکسری معضلات مغزی در جریان است که در این میان دو حوزه کاربردی مورد توجه ویژه دانشمندان قرار دارند. بازگرداندن توانایی‌های جسمانی به افرادی که دچار مصدومیت‌های فیزیکی شده‌اند و بازگرداندن خاطرات از دست رفته افراد از مهم‌ترین پژوهش‌هایی است که دانشمدان در حال پیدا کردن راه درمانی برای آن‌ها هستند.

تحقیقات مرتبط با مغز عمدتا از سوی مراکز نظامی یا پژوهشکده‌هایی که بودجه مالی آن‌ها از سوی نهادهای نظامی است، انجام می‌شود. در این میان رابط مغزی انسان و ماشین بیش از پیش مورد توجه دنیای فناوری قرار گرفته است. طراحی تراشه‌ای که ابعاد آن در حد یک سانتی‌متر مربع بوده و قادر باشد اطلاعات را میان دنیای دیجیتال و مغز انسان مبادله کند، در آینده نزدیک تحولات اساسی را در حوزه مغز و اعصاب به وجود خواهد آورد. این رابط‌ مغزی که NESD سرنام Neural Engineering System Design نامیده می‌شود،. تراشه‌ جدیدی است که 60 میلیون دلار به مدت چهار سال برای آن‌ هزینه شده و قرار است در مغز انسان کاشته شود. این تراشه‌ به منظور بازگرداندن توانایی‌های حرکتی به افرادی که دچار مصدومیت‌های فیزیکی شده‌اند، مورد استفاده قرار خواهد گرفت.


مطلب پیشنهادی

مدیریت کارهای خود را با شبکه‌ عصبی خودتان مدیریت کنید

در حال حاضر، بهترین رابط عصبی که در اختیار افراد ناتوان قرار دارد، نوع خاصی پروتز کاشتنی است که دارای محدودیت بوده و تنها به صد سلول عصبی متصل شده و اطلاعات را از آن‌ها دریافت می‌کند. اما رابط جدید که به عنوان پلی میان مغز و کامپیوتر به ایفای نقش می‌پردازد، قادر است به میلیون‌ها سلول عصبی و مجزا به صورت بلادرنگ متصل شود. این تراشه در نقش یک مترجم ظاهر شده و قادر است زبان الکتروشیمیایی که سلول‌های عصبی از آن استفاده می‌کنند را به زبان قابل فهم کامپیوترها (کدهای باینری) تبدیل کند.

در نمونه دیگری دانشمندان به سراغ مشکل رایج دیگر مغز یعنی ضربه مغزی رفته‌اند. این مشکل که عمدتا در ارتباط با تصادفات رانندگی یا ضربات ناگهانی شدید رخ می‌دهد، هر ساله بر سلامت حداقل هزاران انسان در سراسر دنیا تاثیر منفی می‌گذارد. این صدمات در دراز مدت نه تنها باعث می‌شوند مردم در بازیابی خاطرات خود دچار مشکل شوند، بلکه توانایی مغز در به خاطرسپاری خاطرات جدید را با محدودیت روبرو می‌کند. با توجه به آن‌که مغز اساس پیکره انسانی را شکل می‌دهد، سازمان‌ها و موسسات پژوهشی مختلف بر آن شدند تا روش‌های درمانی مختلف و مؤثری برای کاهش عوارض بلندمدت این مشکل را ابداع کنند.


مطلب پیشنهادی

با بررسی واکنش‎های پی در پی ماده خاکستری مغز بیمار

نزدیک به یک سال پیش یکی از سازمان‌های بزرگ و نظامی ایالات متحده اعلام کرد، آماده است فرآیندهای آزمایشی پروژه "بازگرداندن حافظه فعال" سرنام Restoring Active Memory را به مرحله اجرا در آورد. این پروژه به منظور شتاب‌بخشی به توسعه فناوری‌ها و مقابله با مخاطراتی که بهداشت عمومی را تهدید می‌کنند، شکل گرفت. به طوری که بتواند به افرادی که دچار ضایعه های مغزی شده‌اند کمک کند. این پروژه‌ درست همانند یک مکانیزم ارتباطی میان خاطرات و آسیب‌هایی که به مغز وارد می‌شود، فعالیت خواهد کرد. این پروژه تحقیقاتی سعی دارد به این پرسش پاسخ دهد که چگونه سلول‌های عصبی خاطرات کدگذاری شده را تعریف می‌کنند و چگونه دانش لازم برای یادآوری آگاهانه خاطرات در قالب کلمات، حوادث، زمان و مکان را به دست می‌آورند. خاطرات در مغز توسط پروتنینی به نام mRNA تولید می‌شوند. این پروتئین نورون‌های مغز را به یکدیگر متصل کرده و در نتیجه باعث شکل‌گیری خاطرات می‌شود. اکنون دانشمندان موفق شده‌اند روش‌ جدیدی برای تحلیل و رمزگشایی این سیگنال‌های عصبی پیدا کنند. دانشمندان اعلام کرده‌اند که این تراشه در نهایت قادر است به افرادی که دچار بیماری آلزایمر شده‌اند کمک کند. 

آرزوهای مایکروسافت در زمینه هوش مصنوعی

رایورز - هوش مصنوعی به‌سرعت در حال شکل‌گیری به‌عنوان یکی از عرصه‌های مهم فناوری در عصر حاضر است.

یک روز پس از اعلام همکاری جدید در زمینه هوش مصنوعی توسط آی‌بی‌ام، گوگل، فیس‌بوک و آمازون، اکنون مایکروسافت هم دوست دارد در این بازی وارد شود.

به گزارش رایورز به نقل از toptechnews، مایکروسافت اعلام کرده است که سرگرم ایجاد یک واحد کسب و کار جدید در زمینه هوش مصنوعی است و «گروه هوش مصنوعی و پژوهش مایکروسافت» نام دارد. رهبری این گروه را هری شوم (یکی از پژوهشگران مایکروسافت) برعهده خواهد داشت.

آقای شوم بر ۵ هزار دانشمند کامپیوتر، مهندس و دیگر کارمندان نظارت خواهد داشت و بنابر اعلامیه‌ای که مایکروسافت منتشر کرده، هدف همگی آنها، تمرکز بر تلاش‌های مایکروسافت در حوزه هوش مصنوعی خواهد بود.

این واحد روی تمام جنبه‌های هوش مصنوعی و به‌کار بردن آن در محصولات مایکروسافت از جمله برنامه‌ها، خدمات و زیرساخت کار خواهد کرد.

آقای شوم در برخی از بزرگ‌ترین تلاش‌های مایکروسافت از همان ابتدای پژوهش مربوطه دخیل بوده است؛ از جمله توسعه موتور جست‌وجوی بینگ، و همچنین کوشش‌های این شرکت در زمینه بینایی و گرافیک کامپیوتری.

 

 

اتفاقاً مایکروسافت درنظر دارد در سال‌های در پیش رو، اولویت خود در زمینه هوش مصنوعی را، روی این زمینه متمرکز نماید.

آقای شوم در بیانیه‌ای گفته است: «این شرکت از زمان آغاز “پژوهش مایکروسافت” سرگرم کار روی هوش مصنوعی بوده و با این وجود، تنها توانسته است در دریای بیکران قابلیت‌های هوش مصنوعی، تنی به آب بزند.»

وی می‌افزاید: «حرکت امروز، نشانگر تعهد مایکروسافت در به‌کارگیری فناوری هوش مصنوعی و استفاده از آن برای ایجاد تحول در زندگی روزانه مردم و تبدیل جهان به مکان بهتری برای زندگی است.»