واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

هواپیماهای M2 : پرواز بدون بال (+عکس)

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال (+عکس)
M2-F1 نخستین نمونه آزمایشی بدنه بالابرنده بود که شبیه به یک «وان حمام پرنده» توصیف میشد! (البته از نظر من شبیه یک قایق است) بدنه آن نیمه دایره ای و فاقد بال بود و تنها از طریق شکل آیرودینامیک خود نیروی برآ ایجاد می کرد. این مدل ابتدا به عنوان یک گلایدر ساخته شد، اما برای افزایش کارایی، در ادامه یک موتور کوچک پروانه دار نیز به آن اضافه شد.

در دهه ۱۹۶۰، ناسا پروژهای جسورانه را برای آزمایش مفهوم بدنه بالابرنده (Lifting Body) آغاز کرد. این فناوری نوین، به جای استفاده از بالهای سنتی، از شکل بدنه هواپیما برای ایجاد نیروی برآ استفاده می کرد. هدف نهایی، توسعه فضاپیماهای قابل بازگشت به زمین بود که بتوانند پس از ورود به جو، به صورت کنترل شده فرود آیند. این ایده پایه طراحی شاتلهای فضایی آینده شد.

به گزارش جنگاوران، در این مقاله، سه نمونه کلیدی این پروژه NASA M2-F1، Northrop M2-F2، و Northrop M2-F3مورد بررسی قرار می گیرند.

NASA M2-F1 آغاز یک طراحی انقلابی

زمان توسعه: ۱۹۶۲–۱۹۶۳

سازنده: تیم تحقیقاتی مرکز پروازهای فضایی ناسا (به رهبری مهندس دیل رید)

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

طراحی و عملکرد

M2-F1 نخستین نمونه آزمایشی بدنه بالابرنده بود که شبیه به یک «وان حمام پرنده» توصیف میشد! (البته از نظر من شبیه یک قایق است) بدنه آن نیمه دایره ای و فاقد بال بود و تنها از طریق شکل آیرودینامیک خود نیروی برآ ایجاد می کرد. این مدل ابتدا به عنوان یک گلایدر ساخته شد، اما برای افزایش کارایی، در ادامه یک موتور کوچک پروانه دار نیز به آن اضافه شد.

برای درک بهتر بدنه بالابرنده تصویر زیر کمک کننده است . ابتدا جریان هوا به نوک هواپیما بر خورد کرده بخشی از بالای هوا هواپیما عبور می کند و بخشی از زیر ، بخش بالایی جریان عبوری بخاطر کمبود موانع به سرعت از بالا عبور می کند اما بخش پایینی بخاطر عبور جریان هوا از روی بدنه قوس دار زمان طولانی تری را باید طی کند همین تفاوت زمان عبور باعث ایجاد فضای پر فشار در پایین و فضای کم فشار در بالا می شود و تفاوت فشار باعث ایجاد نیروی برآ می شود.

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

آزمایشها

– M2-F1 ابتدا با اتصال به یک خودروی سریع (پونتیاک) روی زمین کشیده شد تا پایداری آن تست شود.

 هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

– سپس توسط هواپیمای مادر C-47 به ارتفاع برده و رها میشد تا به صورت گلایدر فرود آید.

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

– خلبانان آزمایشی مانند ( میلت تامپسون) نشان دادند که این طراحی قابلیت کنترل در جو را دارد.

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

اهمیت:   M2-F1 ثابت کرد که بدنه بالابرنده ایده ای عملی است و راه را برای نمونه های پیشرفته تر هموار کرد.

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

Northrop M2-F2 : جهش به سوی پیچیدگی

زمان توسعه: ۱۹۶۴–۱۹۶۶

سازنده: شرکت نورثروپ با همکاری ناسا

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

در ادامه برنامه توسعه نیاز ایلات متحده به یک فضاپیما برای ورود از جو برای بمباران اتمی تاکتیکی اتحاد جماهیر شوروی که زمان واکنش کمی داشته باشد لازم بود ناسا و شرکت های تسلیحاتی همکاری داشته باشند پس همکاری با نورتروپ شروع شد و نیاز های اولیه طرح توسعه پیدا کردند.

بهبودها نسبت به M2-F1:

– بدنه باریکتر و کشیده تر با لبه های تیز برای بهبود آیرودینامیک.

– اضافه شدن موتور راکت XLR11 همانند هواپیمای X-1 برای پروازهای با سرعت بالا.

– سیستم کنترل پیشرفته تر، اما هنوز ناپایدار!

  هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

سرنوشت

M2-F2 به دلیل نوع طراحی ، کنترل دشواری داشت. در ۱۰ مه ۱۹۶۷، خلبان بروس پیترسن در حین فرود به دلیل نوسانات شدید ناشی از ورودی خلبان سقوط کرد. پیترسن زنده ماند، اما هواپیما به شدت آسیب دید.

 هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

نتایج:  اگرچه M2-F2 خطرات طراحی های افراطی را نشان داد، داده های آن برای دررفتار آیرودینامیکی در سرعتهای مافوق صوت ارزشمند بود.

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

Northrop M2-F3 : تولد دوباره

زمان توسعه: ۱۹۶۹–۱۹۷۱

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

Northrop M2-F3 چیزی نبود جز بازسازی M2-F2 آسیب دیده توسط نورثروپ اما سه تغییر عمده نیز داشت افزودن یک بالچه عمودی سوم در وسط بدنه برای افزایش پایداری ، اصلاح سیستم کنترل پرواز و کاهش حساسیت به ورودی خلبان و بهینه سازی شکل بدنه برای کاهش تلاطم جریان هوا. این سه تغییر باعث شد هواپیما پروازی ایمن با نتایج مورد قبول را داشته باشد .

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال 

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

دستاوردها:

– نخستین پرواز موفق در ژوئن ۱۹۷۰ با خلبان ویلیام اچ. دانا

– M2-F3 به سرعت مافوقصوت (تا ماخ ۱.۶) دست یافت و ثابت کرد که بدنه های بالابرنده برای بازگشت از فضا مناسبند.

– جمع آوری داده های حیاتی برای برنامه شاتل فضایی.

 هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

میراث M2: از آزمایش تا شاتل فضایی

پروژههای M2-F1 تا M2-F3 سنگبنای فناوریهایی بودند که در شاتل فضایی ناسا (۱۹۸۱–۲۰۱۱) به کار رفتند. مهندسان با استفاده از دادههای این پروژهها، توانستند سیستمهای کنترل و آیرودینامیک شاتلها را بهبود بخشند.   سری M2 نماد روحیه اکتشاف و ریسک پذیری ناسا در عصر طلایی فضا بودند.

 با وجود چالش ها و سوانح، این پروژه ها به درک بشر از پروازهای هایپرسونیک و قابلیت بازگشت به جو کمک شایانی کردند. امروزه، میراث آنها نه تنها در شاتل ها، بلکه در طرحهای جدید مانند فضاپیمای X-37B و پروژه های شرکتهای خصوصی مانند اسپیس اکس و موشک هایپرسونیک فرانسوی V MAX زنده است.

 هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

هواپیماهای سری M2 : پرواز بدون بال

نکات برجسته:

– اثبات امکانپذیری فرود افقی بدون موتور.

– توسعه سیستمهای نرمافزاری برای کنترل هواپیماهای ناپایدار.

– تربیت نسل جدیدی از خلبانان و مهندسان فضایی.

۱۰ شغل پردرآمد آینده که دنیا را تسخیر می‌کند(اینفوگرافی)

۱۰ شغل پردرآمد آینده که دنیا را تسخیر می‌کند(اینفوگرافی)
تغییرات سریع در فناوری و تغییر نیازهای اجتماعی، چشم‌انداز بازار کار را دگرگون کرده، به حدی‌که طبق پیش‌بینی‌ها برخی مشاغل به صورت تضمینی، تا ۱۰ سال آینده دنیا را تسخیر می‌کنند.

۱۰ شغل پردرآمد آینده که دنیا را تسخیر می‌کند

منبع: ایسنا

ورزش کنید تا سالم تر پیر شوید؛ دست کم 150-300 دقیقه فعالیت متوسط در هفته

سالم تر پیر شوید/ زمان طلائی، احتمال مرگ شما را کاهش می دهد
فعالیت بدنی یک استراتژی ضروری در مسیر سالم پیر شدن، است. این جمله کلیدی بسیار مهم است که همه افراد باید به آن توجه داشته باشند.
150-300 دقیقه فعالیت متوسط در هفته،  زمان طلایی برای سلامت افراد محسوب می شود

عصر ایران- مقاله‌ ای جدید که در واقع مروری دقیق تر بر تحقیقات موجود است، استدلال می‌کند که فعالیت بدنی می‌تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی افراد را بویژه در سال‌های پایانی زندگی‌ شان ارتقاء دهد.

به گزارش مدیکال نیوز تودی، این مقاله اشاره می‌کند که کمبود فعالیت بدنی عامل خطر بیش از 30 بیماری مزمن است که بزرگترها را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

مقدار ورزش که برای افراد جوان به طور گسترده توصیه می‌شود - 150 دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید در هر هفته - برای افراد مسن تر نیز قابل اعمال است.

تحقیقات نشان داده است که 150 دقیقه فعالیت بدنی متوسط در هفته می‌تواند میزان مرگ و میر ناشی از انواع بیماری ها را به میزان 31 درصد نسبت به هفته ‌ای که هیچ فعالیت بدنی قابل توجهی در آن وجود نداشته باشد، کاهش دهد.

فعالیت بدنی با بهبود کلی کیفیت زندگی، همچنین تقویت سلامت شناختی و روانی همراه است.

یکی از نکات اصلی مقاله این است که فاکتورهایی مانند سن، آسیب‌ پذیری یا نقص ‌های فیزیکی یک فرد به این معنی نیست که آن فرد باید از فعالیت بدنی اجتناب کند زیرا در واقع خود را از مزایای بی نظیر آن محروم کرده است. به عبارت دیگر این‌ ها فاکتورهایی هستند که باید در نظر گرفته شوند، اما نباید مانع حرکت بیشتر افراد برای داشتن زندگی بهتر شوند.

این مقاله در مجله انجمن پزشکی کانادا منتشر شده است.

مقاله جدید چه چیزی جدید می‌گوید؟
اول بهتر است نگاهی به تعریف مقاله مروری داشته باشیم:

مقالات مروری Review Paper مقالاتی هستند که بر اساس مقالات منتشر شده نگاشته می‌شوند. این مقالات حاصل پژوهش میدانی یا آزمایشگاهی نیستند. به عبارتی مقالات مروری به منظور بررسی و تبیین وضعیت موجود درباره یک موضوع یا مسئله، متون را بررسی و تحلیل می‌کنند.

دکتر جین تورنتون، نویسنده اول مقاله مروری حاضر، متخصص در فعالیت بدنی در پیشگیری و درمان بیماری ‌های مزمن، توضیح داد:

این مقاله به طور عمده پزشکان و ارائه ‌دهندگان خدمات بهداشتی را مخاطب قرار می دهد تا این نکته را برجسته کند که «بسیاری از بزرگترهایی که با بیماری مزمن زندگی می‌کنند یا فعال نیستند، می‌توانند با گنجاندن سبک زندگی فعال، شرایط سلامت بهتری داشته باشند.»

«پزشکان زیادی به بیماران خود در مورد فعالیت بدنی مشاوره نمی‌دهند! (به دلایل مختلف) و امیدواریم که این مقاله به عنوان فراخوانی برای اقدام عمل کند و به همین ترتیب کمک کند که چگونه فعالیت بدنی را به سالمندان تجویز کنیم.»

اینکه فرد مسن به تدریج داروهای بیشتری دریافت می‌کند، امری رایج است اما در نظر داشته باشید؛ ممکن است که فعالیت بدنی بتواند برخی از مشکلات افراد را به روش غیر شیمیایی حل کند!

ریان گلات مربی ارشد سلامت مغز و مدیر برنامه FitBrain در موسسه علوم اعصاب اقیانوس آرام در سانتا مونیکا، می گوید: با استفاده از داروهای مختلف، جعبه داروهای افراد به تدریج بزرگتر می‌شود.

وی ادامه می دهد: ورزش مزایای سیستمیک بسیاری ارائه می‌دهد، از جمله کاهش مرگ و میر به علل مختلف مرتبط با جسم و روح سالم، پیشگیری از سقوط (افزایش ثبات فیزیکی فرد) و بهبود سلامت شناختی و روانی. این روش ایمن‌تر و کم‌تهاجم‌تر از داروها یا جراحی‌ها است و عوارض جانبی کمتری دارد.

«تعداد کمی از مطالعات مقایسه ‌ای مستقیم بین فعالیت بدنی و داروها یا روش‌های جراحی انجام داده‌اند، و البته بستگی به شدت و پیش‌آگهی طبیعی بیماری دارد. در مقاله، تعدادی از بیماری‌ها و نکاتی که قبل از شروع برنامه ورزشی باید در نظر گرفته شوند، آورده شده است.»

نکاتی که قبل از بیشتر ورزش کردن باید در نظر گرفت

دکتر تورنتون معقد است: اگر وارد دوران پیری شده اید یا فرد مسنی در زندگی شماست که قصد دارید فعالیت بدنی بیشتری داشته باشد، «پیام اصلی این است که هیچ‌ گاه برای گنجاندن فعالیت بدنی بیشتر در زندگی ‌تان دیر نیست.»

گلات تأکید کرد: فعالیت بدنی یک استراتژی ضروری در مسیر سالم پیر شدن، است. این جمله کلیدی بسیار مهم است که همه افراد باید به آن توجه داشته باشند. 

دکتر تورنتون توصیه می کند تا پیش از آغاز یک فعالیت ورزشی مرتب، حتما با پزشک متخصص مشورت و تست ورزش علمی را پشت سر بگذارید. در این شرایط حرکات مناسب با شرایط فیزیکی و سنی در اختیارتان قرار خواهد گرفت.

وی ادامه می دهد: معمولا بزرگترها باید با فعالیت ‌های کم‌ضربه مانند پیاده‌ روی یا شنا شروع کنند و به تدریج به 150-300 دقیقه فعالیت متوسط در هفته برسند که زمان طلایی برای سلامت افراد محسوب می شود. گنجاندن تمرینات مقاومتی و تعادلی نیز مهم است، از جمله فعالیت‌های وزنی.

محققان چینی: هوش مصنوعی با شبیه‌سازی خودش از خط قرمز عبور کرد

محققان چینی: هوش مصنوعی با شبیه‌سازی خودش از خط قرمز عبور کرد
محققان پس از بررسی سیستم پیشرفته هوش مصنوعی هشدار دادند که این هوش مصنوعی پس از شبیه‌سازی موفقیت‌آمیز خودش بدون کمک انسان از خط قرمز عبور کرده است.
 
به گزارش دیجیاتو به نقل از Independent، در پژوهش جدیدی محققان چینی نشان دادند 2 مدل زبانی بزرگ محبوب می‌توانند خود را شبیه‌سازی کنند. محققان می‌گویند: «تکثیر موفقیت‌آمیز بدون کمک انسان گامی اساسی برای هوش مصنوعی در زمینه پیشی‌گرفتن از [انسان‌ها] است و سیگنالی اولیه برای ظهور هوش مصنوعی سرکش محسوب می‌شود.»
 
هوش مصنوعی سرکش (Rogue AI) معمولاً به سیستم‌های هوش مصنوعی گفته می‌شود که درجه‌ای از خودآگاهی یا خودمختاری را توسعه می‌دهند و برخلاف منافع انسان عمل می‌کنند.

شبیه‌سازی هوش مصنوعی توسط خودش

محققان دانشگاه فودان چین مدل‌های زبانی بزرگ متا و Alibaba را بررسی کردند تا ببینند هوش مصنوعی خودهمانندساز (Self-replication) می‌تواند فراتر از کنترل تکثیر شود یا خیر. طی 10 کارآزمایی، این 2 مدل هوش مصنوعی به‌ترتیب در 50 درصد و 90 درصد موارد، کپی‌های جداگانه و کاربردی از خود ایجاد کردند که نشان می‌دهد هوش مصنوعی ممکن است ذاتاً ظرفیت انجام کارهای غیرقابل‌کنترل داشته باشد.
البته مطالعه محققان دانشگاه فودان هنوز همتاداوری نشده؛ بنابراین مشخص نیست دیگر کارشناسان نتایج نگران‌کننده آن را تأیید می‌کنند یا خیر. بااین‌حال محققان می‌گویند: «امیدواریم یافته‌های ما بتواند هشداری به‌موقع برای جامعه بشری باشد تا تلاش بیشتری برای درک و ارزیابی خطرات احتمالی سیستم‌های هوش مصنوعی پیشرفته انجام دهد و در اسرع وقت قوانین حفاظتی مؤثر ایجاد کند.»
 
در این پژوهش، محققان از مدل Llama31-70B-Instruct متا و مدل Qwen2.5-72B-Instruct علی‌بابا استفاده کردند. به گفته محققان، بااینکه این مدل‌ها نسبت به سیستم‌های تجاری قدرت کمتری دارند، توسعه‌دهندگان هوش مصنوعی از آنها به‌صورت گسترده استفاده می‌کنند.
 
محققان می‌گویند نگران رفتارهای غیرمنتظره‌ای هستند که هوش مصنوعی در تلاش برای غلبه بر موانعی مانند بازیابی فایل‌های حذف‌شده یا حل مشکلات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری انجام داده است. در کارآزمایی محققان، هوش مصنوعی اغلب اختلال‌ها را خودش حل و سیستم را مجدد راه‌اندازی می‌کرد تا خطاهای سخت‌افزاری را برطرف کند یا خودکار سیستم را اسکن می‌کرد تا به‌دنبال اطلاعاتی باشد که به حل مشکل کمک کند.
 
به گفته محققان نتایج آنها نشان می‌دهد سیستم‌های هوش مصنوعی کنونی توانایی خودهمانندسازی را نشان می‌دهند و می‌توانند از این توانایی برای افزایش بقای خود استفاده کنند.

تنها شغل‌هایی که از دست هوش‌مصنوعی جان سالم به در می‌برند، از دید بیل گیتس

تنها شغل‌هایی که از دست هوش‌مصنوعی جان سالم به در می‌برند!

تنها شغل‌هایی که از دست هوش‌مصنوعی جان سالم به در می‌برند!
گروه فناوری: هوش مصنوعی سریع‌تر از آنچه انتظار می‌رفت دنیا را در دست می‌گیرد و مشاغلی را از بین می‌برد که به ذهن هیچکس نمی‌رسد. بیل گیتش می‌گوید حتی جراحان و سرآشپزها نیز در امان نخواهند بود. با این حال، به نظر می‌رسد سه حرفه شگفت انگیز در برابر همه‌گیری اتوماسیون قوی هستند و در حالی که نیروی کار بقیه مشاغل با سرنوشت نامعلومی روبرو هستند، آینده این سه شغل در امان است.
به گزارش خبرآنلاین؛هوش مصنوعی تمامی مشاغل و صنایع را تحت تاثیر خود قرار داده و در حال تغییر شکل نیروی کار است. بیل گیتس می‌گوید، این تازه آغاز راه است! بنیانگذار مایکروسافت معتقد است که هوش مصنوعی بیشتر مشاغل را از بین می‌برد و اقتصاد جهانی را کاملا متحول می‌کند. اما این یعنی قرار نیست هیچ شغلی از دست هیولای قرن بیست و یک جان سالم به در ببرد؟
آیا هوش مصنوعی جایگزین ما خواهد شد؟
بیل گیتس پیش‌بینی کرده است که هفته‌ کاری سه روزه می‌شود، هوش مصنوعی اتوماسیون را وارد بسیاری از مشاغل می‌کند و احتمالا دیگر خبری از ۴۰ ساعت کار در هفته نیست. چنین آینده‌ای وسوسه انگیز است اما تعداد زیادی از مردم در این روند شغل خود را از دست می‌دهند. اما بیل گیتس می‌گوید سه حرفه باید در برابر اتوماسیون مقاومت کنند. بنابراین اگر شما در یکی از این زمینه‌ها کار می‌کنید می‌توانید نفس راحتی بکشید، البته فعلا!

۱. کدنویسان: هوش مصنوعی همچنان به سازندگانش نیاز دارد
شاید فکر کنید برنامه نویسان در صدر فهرست مشاغل در معرض خطر قرار دارند. اما این اشتباه است. اگرچه هوش مصنوعی اکنون می‌تواند کد تولید کند اما هنوز کامل نیست و کسانی باید باشند که بر آن نظارت کنند، اشتباهات آن را رفع کنند. از همه مهمتر هم این است که طراحی سیستم‌های پیشرفته‌تر همچنان به انسان‌ها نیاز خواهد داشت.بنابراین اگر بخواهیم به طور خلاصه بگوییم، هوش مصنوعی برای ایجاد هوش مصنوعی همچنان به انسان نیاز دارد.

۲. کارشناسان انرژی: زمینه‌ای بیش از حد پیچیده برای هوش مصنوعی
نفت، انرژی هسته‌ای و انرژی‌های تجدیدپذیر حوزه‌های بسیار استراتژیک و پیچیده هستند و  نمی‌توان آن‌ها را به طور کامل به ماشین آلات واگذار کرد. حتی در این حوزه هم همچنان به مهندسان، محققان و تکنسین‌ها نیاز خواهیم داشت تا زیرساخت‌ها را مدیریت کنند، چالش‌های صنایع و نوآوری را درک کنند و مشکلات را برطرف کنند. باید با خود صادق باشیم، هیچ کدام از ما نمی‌خواهیم هوش مصنوعی بدون نظارت انسان برای انرژی تصمیمات مهم بگیرد.

۳. زیست شناسان: یک گرفتاری وجود دارد!
چرا در حالی که هوش مصنوعی می‌تواند بیماری‌ها را حتی بهتر از پزشکان تشخیص دهد و توالی‌های DNA را تجزیه و تحلیل کند، بیل گیتس می‌گوید زیست‌شناسی از هوش مصنوعی جان سالم به در خواهد برد؟ در واقع در این یک مورد، مشکل اصلی هوش مصنوعی نیست، بلکه کمبود تقاضا است. سرمایه‌گذاری کمتر، فرصت‌های کمتری به وجود می‌آورد. البته باز هم برای پیشبرد تحقیقات ژنتیکی و بیوتکنولوژی همچنان به انسان‌ها نیاز است.

آینده‌ای با هوش مصنوعی
بیل گیتس می‌گوید اگرچه ممکن است در مورد این سه شغل اشتباه کند اما یک چیز مسلم است، هوش مصنوعی این‌جاست تا بماند. کلید پیشرو ماندن در چنین موقعیتی این است که به جای ترسیدن از هوش مصنوعی، نحوه کار با آن را یاد بگیریم. گیتس خاطرنشان می‌کند هوش مصنوعی مولد به آن شکلی که ما امروز می‌شناسیم (مانند ChatGPT) به زودی منسوخ خواهد شد. او با دیدی آینده‌نگرانه‌تر از هوش مصنوعی‌هایی خودآگاه می‌گوید که می‌توانند مانند یک انسان یاد بگیرند و فکر کنند. شاید علمی تخیلی به نظر برسد اما چنین هوش مصنوعی که می‌تواند ما را به ابر انسان تبدیل کند، ما را باهوش‌تر، کارآمدتر و احتمالاً جاودانه‌تر کند.