بررسیها نشان میدهد: کاهش ۱۵ درصدی میزان کالری دریافتی، به جوان ماندن کمک میکند.
به گزارش ایسنا، محققان در بررسیهای خود دریافتند کاهش ۱۵ درصدی میزان کالری دریافتی برای مدت دو سال میتواند فرایند متابولیک را که به فرسوده شدن بدن منجر میشود، کند سازد و همچنین از بدن در برابر بیماریهای مرتبط با افزایش سن حفاظت کند.
محققان آمریکایی در بررسیهای خود مشاهده کردند که کاهش کالری دریافتی تنها در مدت یک سال موجب شد که فرایند متابولیک در شرکتکنندگان به میزان چشمگیری افت کند. همچنین کندسازی فرایند متابولیک در سال دوم ادامه پیدا کرد و در نتیجه به کاهش استرس اکسیداتیو منجر شد؛ فرایندی که با دیابت، سرطان، آلزایمر و دیگر بیماریهای مرتبط با افزایش سن ارتباط دارد.
به گزارش ایسنا به نقل از CNN، به گفته محققان کاهش میزان کالری دریافتی صرفنظر از وضعیت فعلی جسمی، برای سلامت تمامی افراد مفید است. کند شدن فرایند متابولیسم به این معنی است که بدن در استفاده از سوخت به دست آورده از مواد غذایی با اکسیژن به منظور تأمین انرژی از بازدهی بهتری برخوردار است.
دو دانشجوی دختر آلمانی تلاش میکنند تا با جمعآوری امضاء بتوانند قوانین مربوط به پسماند مواد غذایی را تغییر دهند.
به گزارش عصرایران به نقل از یورونیوز، هفته پیش این دو دختر هنگامی که در حال جستجو برای غذا در سطل زباله فروشگاه بزرگی در مونیخ بودند، توسط ماموران ۲۲۵ یورو جریمه شدند. این دو دختر علاوه بر جریمه، باید هشت ساعت نیز در خدمات عمومی شهر خدمت کنند.
این اتفاق، جرقهای شد و آنان را واداشت تا کارزار مبارزه با دور ریخته شدن مواد غذایی که تاریخ مصرفشان سپری شده راهاندازی کنند. این دو دانشجو قصد دارند تا دولت آلمان را مجبور به تغییر قوانین کنند تا بر اساس آن فروشگاههای بزرگ اجازه یابند مواد غذایی که تاریخ مصرفشان سپری شده را به مراکز خیریه اهداء کنند و مردم نیز اجازه جستجو در سطلهای زباله فروشگاه ها برای یافتن مواد غذایی را داشته باشند.
دادگاهی که برای رسیدگی به «تخلف» این دو دختر دانشجو تشکیل شد، آنان را به «دزدی از غذای دور ریخته شده» محکوم کرد. بر اساس قوانین آلمان، پسماندههای غذایی در سطلها زباله در مالکیت فروشگاهی است که آنها را دور ریخته است. مالکیت زمانی سلب میشود که ماموران شهرداری سطلهای زباله را خالی کنند.
فرانسه
در سال ۲۰۱۶، قانونی در فرانسه وضع شد که طبق آن فروشگاههای بزرگ مواد غذایی - با مساحت ۴۰۰ مترمربع به بالا- اجازه دور ریختن پسماند غذایی را ندارند. این فروشگاهها باید با سازمانهای مردم نهادی که در زمینه توزیع غذا و تلفات غذایی فعال هستند، همکاری کنند. بدین ترتیب، مواد غذایی که هنوز قابل خوردن و سالم هستند، دور ریخته نشده و توسط این سازمانها بین نیازمندان پخش میشود. در صورت عدم رعایت این قانون، جریمهای معادل ۳۷۵۰ یورو برای هر مورد در نظر گرفته شده است.
با وجود اینکه وضع این قانون قدم مثبتی در مبارزه با تلفات غذایی محسوب میشود اما ابهام در بندهای این قانون، موجب میشود تا مواد غذایی همچنان به هدر روند. به عنوان مثال، قانون، میزان اهدای پسماند غذایی را ذکر نکرده است. به همین دلیل اگر فروشگاهی تنها یک درصد از پسماند غذاییاش را به سازمانهای مردم نهاد اهدا کند، از قانون پیروی کرده است در حالی که باقی پسماند غذایی هدر رفته است.
سازمان کشاورزی فرانسه در سال ۲۰۱۸ اعلام کرد که سالانه بیش از ده میلیون تُن مواد غذایی در این کشور تلف میشود.
بریتانیا
در سال ۲۰۱۸ دولت بریتانیا برنامهای را برای کاهش تلفات غذایی و مدیریت پسماند مواد غذایی در فروشگاهها و کارخانههای مربوطه معرفی کرد. این برنامه که با همکاری سازمانهای مردم نهاد و خیریهها تبیین شده است قرار است در سال ۲۰۱۹ اجرایی شود.
در این برنامه راهکارهایی برای کاهش تلفات غذایی در تمام مراحل تولید تا توزیع و پس از آن در نظر گرفته شده است. البته شرکت تولیدکنندگان مواد غذایی، توزیع کنندگان و فروشگاهها در این برنامه داوطلبانه است.
بر اساس این برنامه، توزیع کنندگان و فروشگاههای بزرگ مواد غذایی قرار است پیشگامان مبارزه با تلفات غذایی باشند و تا سال ۲۰۲۶ به میزان قابل توجهی آن را کاهش دهند. دولت بریتانیا اعلام کرده است سالانه ۱۰.۲ میلیون تُن مواد غذایی در این کشور هدر میرود.
ایتالیا
دولت ایتالیا نیز در سال ۲۰۱۶ قانونی را وضع کرد و امیدوار است با اجرای آن حداقل از دور ریخته شدن یک میلیون تُن از ۵ میلیون تُن پسماند غذایی جلوگیری کند.
قوانین دست و پا گیر اهدای مواد غذایی محدودتر شده و فروشگاهها میتوانند با خیالی آسوده به سازمانهای مردم نهاد و خیریهها، غذاهایی که تاریخ مصرفشان سپری شده را اهدا کنند. علاوه بر این، با اهدای پسماند غذایی میتوانند از کاهش مالیات نیز برخوردار شوند. پیش از این، اهدای مواد غذایی از تاریخ گذشته مشمول جریمه بود.
کشاورزان ایتالیایی نیز اجازه یافتهاند تا مواد غذایی را که به فروش نمیرسانند، اهدا کنند.
دولت ایتالیا از پروژههای تحقیقاتی برای یافتن شیوههای نوین بستهبندی برای افزایش مدت نگهداری محصولات غذایی نیز حمایت میکند.
دیوان عالی ایتالیا نیز در سال ۲۰۱۶ اعلام کرد دزدیدن مواد غذایی به میزان اندک، جرم محسوب نمیشود.
اسپانیا
دولت اسپانیا نیز در سال ۲۰۱۷ اعلام کرد که اقداماتی برای جلوگیری از هدر رفتن مواد غذایی در نظر گرفته است اما قانونی را در این زمینه وضع نکرد. بر اساس آمار دولتی سالانه ۷.۷ میلیون تن غذا در اسپانیا هدر میرود.
اتحادیه اروپا
کمیسیون اروپا در سال ۲۰۱۶ در بیانیهای اعلام کرد سالانه ۸۸ میلیون تُن غذا در این اتحادیه به هدر می رود و به کشورهای عضو معادل ۱۴۳ میلیارد یورو خسارت وارد میکند. کمیسیون اروپا با تعریف راهکارهای مشترک در سطح اتحادیه اروپا تلاش دارد تا میزان به هدر رفتن مواد غذایی را کاهش دهد.
ایران
سازمان جهانی خواربار و کشاورزی (فائو) در سال ۲۰۱۶ گزارشی را منتشر کرد که بر اساس آن سالانه ۳۵ میلیون تُن مواد غذایی در ایران به هدر می رود. این میزان معادل ضایعات غذایی ۱۰ کشور اروپایی است.
در همان سال معصومه ابتکار، رییس سازمان محیط زیست وقت در واکنش به این گزارش، یک پویش ملی برای جلوگیری از اسراف مواد غذایی راهاندازی کرد.
طبق آمار پایگاه اطلاع رسانی دولت، سالانه ۳۵ درصد از محصولات کشاورزی تولیدی در ایران از بین می رود. این به معنی است که هر روز به ازای هر نفر، ۱۳۴ کیلوکالری غذا در ایران به هدر میرود.
فیبر می تواند بسیاری از جنبه های سلامت انسان را تحت تاثیر قرار دهد. از شرایط باکتری های روده تا کاهش وزن، فیبر اغلب به عنوان بخشی اساسی از یک رژیم غذایی سالم در نظر گرفته می شود.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث لاین"، بیشتر افراد درکی ابتدایی از فیبر دارند و بیشتر آن را در یک دسته قرار می دهند، اما حقیقت این است که انواع مختلف فیبر شرایطی یکسان را ایجاد نمی کنند.
برخی انواع فیبر بسیار مفید هستند، در شرایطی که نمونه های دیگر می توانند موجب مشکلات گوارشی در برخی افراد شوند. در ادامه با انواع مختلف فیبر بیشتر آشنا می شویم.
فیبر چیست و چگونه دسته بندی می شود؟
فیبر به گروهی متنوع از کربوهیدارت ها ارجاع می شود که انسان توانایی گوارش آنها را ندارد. ما فاقد آنزیم های گوارشی مورد نیاز برای شکستن فیبرها هستیم، از این رو، آنها بدون تغییری خاص از بیشتر قسمت های دستگاه گوارش عبور می کنند.
میزان مصرف توصیه شده روزانه فیبر برای مردان 38 گرم و برای زنان 25 گرم است. با این وجود، بیشتر مردم تنها حدود نیمی از این میزان یا 15 تا 17 گرم در روز فیبر مصرف می کنند.
فیبر بیشتر در مواد غذایی گیاهی از جمله سبزی ها، میوه ها، حبوبات، غلات کامل، و مغزدانه ها یافت می شود. در واقع، تنوع گسترده ای از فیبرها در مواد غذایی یافت می شوند.
فیبر اساسا در دو نوع اصلی دسته بندی می شود که شامل موارد زیر هستند:
فیبر غذایی: فیبری است که به صورت طبیعی در مواد غذایی وجود دارد.
فیبر کاربردی: فیبری است که از مواد غذایی کامل استخراج و جدا شده، سپس به غذاهای فرآوری شده اضافه می شود.
با این وجود، مشکلی بزرگ در این نوع دسته بندی فیبر وجود دارد و آن عدم بیان آثار سلامت این ماده است.
یک روش جایگزین محبوب برای دسته بندی فیبر، آنها را بر اساس محلول بودن (محلول در برابر نامحلول)، گرانروی (گرانرو در برابر غیر گرانرو) و قابلیت تخمیر (قابل تخمیر در برابر غیر قابل تخمیر) طبقه بندی می کند.
دسته دیگری از مواد مغذی به نام نشاسته های مقاوم نیز وجود دارد که اغلب به عنوان فیبرهای غذایی دسته بندی می شوند.
فیبر محلول در برابر نامحلول
حلالیت فیبر به توانایی حل شدن آن در آب ارجاع می شود.
بر همین اساس، فیبر اغلب به عنوان محلول یا نامحلول دسته بندی می شود.
فیبر محلول در روده با آب ترکیب شده و ماده ای ژل مانند شکل می گیرد. این نوع فیبر می تواند افزایش سریع و ناگهانی قند خون را کاهش دهد و همچنین از فواید سلامت متابولیک مختلف سود می برد.
فیبر نامحلول با آب ترکیب نمی شود و تقریبا دست نخورده از دستگاه گوارش انسان عبور می کند. این نوع فیبر بیشتر به عنوان یک عامل حجم دهنده عمل کرده و ممکن است به تسریع عبور غذا و مواد زائد از روده کمک کند.
از فیبرهای محلول می توان به صمغ ها، پکتین ها، پسیلیوم، و بتا-گلوکان ها اشاره کرد. فیبرهای نامحلول شامل لیگنین و سلولز می شوند.
مواد غذایی گیاهی مختلف دارای نسبت های متنوعی از فیبرهای محلول و نامحلول هستند.
فیبر قابل تخمیر
حدود 100 تریلیون باکتری در دستگاه گوارش انسان، بیشتر در روده بزرگ، زندگی می کنند. حضور این باکتری ها برای حفظ سلامت مطلوب انسان ضروری است. آنها در زمینه های مختلف از مدیریت وزن تا کنترل قند خون، سیستم ایمنی، عملکرد مغز و سلامت روانی نقش ایفا می کنند.
اهمیت جمعیت باکتریایی درون بدن انسان به اندازه ای است که اغلب از آن به عنوان «اندام فراموش شده» یاد می شود.
از آنجایی که انسان ها نمی توانند فیبر را گوارش کنند، این ماده تقریبا دست نخورده به روده بزرگ می رسد. این جایی است که فیبر قابل تخمیر وارد عمل می شود. باکتری های دوستدار روده توانایی گوارش (تخمیر) این نوع فیبر و استفاده از آن به عنوان سوخت را دارند.
این شرایط تعداد و تعادل باکتری های دوستدار روده را افزایش می دهد که اسیدهای چرب زنجیره کوتاه با فواید سلامت چشمگیر را نیز تولید می کنند.
بیشتر فیبرهای قابل تخمیر از نوع محلول هستند، اما برخی فیبرهای نامحلول نیز می توانند به این شیوه عمل کنند.
فیبرهای قابل تخمیر شامل پکتین ها، بتا-گلوکان ها، صمغ گوار، اینولین و اولیگوفروکتوز می شوند.
از بهترین منابع غذایی کامل برای فیبرهای قابل تخمیر می توان به لوبیاها و حبوبات اشاره کرد. یک فنجان از آنها اغلب نیمی از مقدار مصرف توصیه شده روزانه برای فیبر را تامین می کند.
تولید گاز یکی از محصولات جانبی مصرف فیبر قابل تخمیر است. این دلیل نفخ و ناراحتی معده به واسطه مصرف مواد غذایی سرشار از فیبر قابل تخمیر، به ویژه در افرادی که به مصرف فیبر زیاد عادت ندارند را توضیح می دهد.
فیبر گرانرو
برخی انواع فیبر محلول در ترکیب با آب ژلی غلیظ را تولید می کنند که به نام فیبرهای گرانرو شناخته می شوند. گرانروی یک مایع به غلظت آن ارجاع می شود. به عنوان مثال، عسل گرانروی بیشتری نسبت به آب دارد.
زمانی که فیبر گرانرو مصرف می کنید، ماده ای ژل مانند تولید می کند که راهی روده می شود. این شرایط آهنگ گوارش و جذب مواد مغذی را کند ساخته، در نتیجه، احساس سیری برای مدت زمان طولانیتری پایدار بوده و اشتها کاهش می یابد.
یک بررسی شامل 44 مطالعه درباره روش های درمانی با استفاده از فیبر نشان داد که تنها فیبرهای گرانرو مصرف غذا را کاهش داده و موجب کاهش وزن شده اند.
فیبرهای گرانرو شامل گلوکومانان، بتا-گلوکان ها، پکتین ها، صمغ گوار، و پسیلیوم می شوند. از منابع غذایی کامل برای این نوع فیبر می توان به حبوبات، مارچوبه، جوانه های بروکسل، جو دوسر، و بذر کتان اشاره کرد.
نشاسته مقاوم
نشاسته ها از انواع اصلی کربوهیدرات ها در رژیم غذایی هستند. آنها زنجیره های بلند مولکول های گلوکز هستند که در سیب زمینی ها، غلات و بسیاری مواد غذایی دیگر یافت می شوند.
برخی نشاسته ها نسبت به گوارش مقاوم هستند، از این رو، دست نخورده از دستگاه گوارش عبور می کنند.
این نوع نشاسته به نام نشاسته مقاوم شناخته می شود و همانند فیبر محلول، قابل تخمیر در روده عمل می کند.
نشاسته مقاوم فواید سلامت مختلفی را ارائه می کند. این ماده سلامت گوارش را بهبود بخشیده، مقاومت به انسولین را افزایش داده، سطوح قند خون را کاهش داده و به طور قابل توجهی اشتها را کاهش می دهد.
از جمله منابع غذایی خوب برای نشاسته مقاوم می توان به موزهای سبز، حبوبات، بادام هندی، و جو دوسر خام اشاره کرد.
افزون بر این، برخی مواد غذایی نشاسته ای اگر پس از پخت سرد شوند به تولید مقادیر زیاد نشاسته مقاوم تمایل دارند که از آن جمله می توان به سیب زمینی ها و برنج سفید اشاره کرد.
نشاسته سیب زمینی خام سرشار از نشاسته مقاوم است و برخی افراد آن را به عنوان مکمل مصرف می کنند.
فیبرهایی منحصر به فرد که ارزش توجه را دارند
برخی انواع فیبر فواید سلامت جالب توجه ای را ارائه می کنند و ارزش توجه بیشتر را دارند.
فروکتان ها
فروکتان اصطلاحی است که برای تعریف یک زنجیره کوتاه از مولکول های فروکتوز استفاده می شود.
اولیگوفروکتوز و اینولین دو نوع اصلی فروکتان در رژیم غذایی هستند. آنها می توانند باکتری های مفید در روده را تغذیه کرده و نشان داده اند که به درمان برخی انواع اسهال کمک می کنند.
با این وجود، فروکتان ها به عنوان فودماپ ها (FODMAPs) نیز دسته بندی می شوند که انواعی از کربوهیدرات ها هستند که می توانند موجب بروز مشکلات گوارشی شوند.
بزرگترین منبع فروکتان ها در رژیم غذایی مدرن گندم است.
بتا-گلوکان
فواید سلامت بتا-گلوکان ها به طور گسترده مستند شده است. این فیبرها دارای یک ساختار مولکولی ویژه هستند که آنها را در روده بسیار گرانرو می سازد.
بتا-گلوکان ها می تواند مقاومت به انسولین را افزایش داده و سطوح قند خون را کاهش دهند. همچنین، آنها می توانند به طور قابل توجهی سطوح کلسترول را کاهش داده و احساس سیری را تقویت کنند.
جو دوسر و جو از منابع غذایی اصلی بتا-گلوکان ها هستند.
گلوکومانان
گلوکومانان یک فیبر گرانرو است که به عنوان مکملی برای کاهش وزن تبلیغ می شود.
مطالعات مختلف نشان داده اند که گلوکومانان می تواند به کاهش وزن، مبارزه با یبوست، و کاهش عوامل خطرآفرین بیماری قلبی کمک کند.
فرزاد بابایی ، با اشاره به وجود انواع چای، گفت: انواع چای از جمله چای سیاه، سبز و سفید در سطح بازار عرضه میشود که چای سیاه به صورت معمول بیشترین مصرف کننده را دارد.
بابایی چای تازهدم را عنوان یکی از سالمترین نوشیدنیها دانست و افزود: چای نوشیدنی سالمی است که مصرف آن در جامعه ما طرفداران زیادی هم دارد، اما اگر این نوشیدنی به شکل صحیح مصرف نشود میتواند برای سلامتی مضر باشد.
این کارشناس تغذیه با اشاره به وجود اسید تانیک و اگزالات در چای، گفت: این دو ماده در چای باعث عدم جذب آهن می شوند و مقدار آنها در چای کهنه و پررنگ بیشتر است.
وی افزود: در همین راستا افراد باید از مصرف چای کهنه و نیز چای پررنگ که حاوی مقدار زیادی اسید تانیک و اگزالات است خودداری کنند.
بابایی تصریح کرد: همچنین برای جذب بهتر آهن توصیه میشود، افراد از مصرف چای بلافاصله بعد از وعده غذایی خودداری کنند.
وی در خصوص نحوه مصرف چای هم یادآور شد: طبق مطالعات انجام شده چای داغ یکی از عوامل ایجاد سرطان معده و مری است، بنابراین افراد باید اجازه دهند چای کمی خنک شده و بعد آن را مصرف کنند.
بابایی افزود: همچنین مصرف زیاد چای کهنه باعث ایجاد ریفلاکس میشود، بنابراین زیاده روی در مصرف چای داغ و کهنه دم می تواند اثرات مخربی بر دریچه معده و مری داشته باشد.
وی با تاکید بر اینکه چایی که در اثر کهنهدم بودن غلیظ شده باشد اصلا قابلیت مصرف ندارد، گفت: چای پررنگ یا کهنه می تواند موجب کم خونی های شدید شده و مشکلات دستگاه گوارش ایجاد کند که توصیه می شود اکیدا از مصرف آن خودداری شود.
این کارشناس تغذیه مصرف چای را برای افرادی که مشکلات گوارشی دارند مضر دانست و اظهار کرد: افرادی که بیماریهایی مانند زخم معده دارند لازم است مصرف چای را محدود کنند، همچنین افرادی که مبتلا به کم خونی هستند و یا انواع سرطانهای دستگاه گوارش را دارند و نیز برای زنان باردار مصرف چای توصیه نمیشود.
بابایی مصرف مواد شیرین همراه با چای را عامل خطری برای سلامتی دانست و افزود: برخی افراد عادت دارند چای را با مواد دیگر مخلوط کنند یا اینکه چای را همراه با مواد شیرین مصرف کنند که این کار علاوه بر ازبین بردن خواص چای، موجب افزایش قند و چربی خون میشود، بنابراین توصیه می شود افراد حتی المقدور از مصرف مواد شیرین همراه چای خودداری کرده و چای را همراه با تعداد کمی توت خشک، مویز یا خرمای خشک مصرف کنند.
از دوران باستان، عسل هم به عنوان یک ماده غذایی و هم یک دارو مورد استفاده قرار گرفته است. عسل حاوی ترکیبات مفید بسیاری است که فواید سلامت مختلف را ارائه می کنند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران، عسل مایعی غلیظ و شیرین است که توسط زنبور عسل تولید می شود. بو، رنگ و مزه عسل به نوع گل هایی که زنبور عسل از آنها تغذیه کرده است، بستگی دارد.
از نظر غذایی، یک قاشق غذاخوری عسل (21 گرم) حاوی 64 کالری و 17 گرم قند، از جمله فروکتوز، گلوکز، مالتوز و ساکارز است. عسل تقریبا فاقد فیبر، چربی یا پروتئین است.
همچنین، عسل حاوی مقدار کمی - کمتر از یک درصد از مقدار مصرف توصیه شده روزانه - از ویتامین ها و مواد معدنی مختلف است، اما باید مقدار زیادی از این محصول را مصرف کنید تا نیازهای روزانه شما را پاسخگو باشد.
اما آنچه عسل را به محصولی جذاب تبدیل می کند محتوای ترکیبات گیاهی زیستفعال و آنتی اکسیدان های آن است. عسل های تیرهتر به طور معمول مقدار بیشتری از این ترکیبات را در خود جای داده اند. در ادامه با برخی از فواید سلامت عسل بیشتر آشنا می شویم.
عسل برای سرماخوردگی
عسل از خواص آنتی اکسیدانی، ضد باکتری و ضد میکروبی برخوردار است که به مبارزه با سرماخوردگی و علائم آن کمک می کنند. عسل می تواند به تسکین گلو درد کمک کند. همچنین، عسل سیستم ایمنی بدن انسان را تقویت می کند که به بهبودی سریعتر و کاهش خطر ابتلا به سرماخوردگی در آینده کمک می کند.
عسل برای سمزدایی
توانایی های شفابخش عسل دیر زمانیست که شناخته شده اند. عسل نه تنها به بهبود زخم ها کمک می کند، بلکه به پیشگیری از بیماری های مزمن نیز کمک می کند. عسل حاوی خواصی است که به تسریع فرآیند سمزدایی و کارایی هرچه بیشتر آن کمک می کنند. رژیم غذایی سمزدایی عسل، مواد مغذی و ویتامین های ضروری مانند ویتامین B6، تیامین، کلسیم، آهن، منیزیم، منگنز، و غیره را برای حصول اطمینان از جریان پایدار انرژی در اختیار بدن قرار می دهد. ترکیب عسل با یک چای گیاهی و دارچین می تواند به سمزدایی بدن کمک کند.
عسل برای مشکلات سینوس
رژیم غذایی ضعیف، مواجهه مداوم با مواد شیمیایی سمی و افزایش سطوح استرس می توانند خطر ابتلا به مشکلات سینوس را افزایش دهند. از این رو، بهرهمندی از یک سیستم ایمنی قوی برای مقابله با این شرایط و باکتری ها می تواند به پیشگیری از عفونت های سینوس کمک کند. پیشگیری همواره بهتر از درمان است. مصرف روزانه عسل می تواند از ابتلا به عفونت پیشگیری کند. ترکیب عسل با مواد دیگر مانند سرکه سیب و دارچین می تواند خواص این ماده غذایی را هرچه بیشتر افزایش دهد.
عسل برای کاهش وزن
مصرف منظم عسل به همراه دارچین می تواند به کاهش وزن حتی در افراد چاق
کمک کند. 30 دقیقه پیش از صبحانه با معده خالی و پیش از خواب، مصرف ترکیب
عسل و دارچین در یک فنجان آب جوش (عسل در حرارت بالا و آب جوش سمی می شود) گرم را مد نظر قرار دهید. مصرف منظم این
نوشیدنی به پیشگیری از انباشت چربی در بدن کمک می کند.
عسل برای سرفه
عسل و لیمو هر دو از خواص ضد ویروسی سود می برند. افزون بر این، لیمو حاوی ویتامین C است که یک آنتی اکسیدان قوی محسوب شده و می تواند سیستم ایمنی بدن انسان را تقویت کند. عسل بخش داخلی گلو را پوشش می دهد و خارش و تحریک که می تواند موجب سرفه شود را تسکین می دهد. از این رو، جای شگفتی نیست که نوشیدنی عسل-لیموی گرم درمانی رایج برای سرفه و سرماخوردگی است. عسل می تواند به کاهش تکرر و شدت سرفه کمک کند.
عسل برای دندان درد
ترکیب عسل و دارچین را می توانید برای تسکین درد دندان استفاده کنید.
نیم اینچ چوب دارچین را شکسته و آن را به پودر تبدیل کنید. همچنین، شما می توانید از پودر دارچین استفاده کنید.
مقداری از ترکیب عسل و دارچین را مستقیم روی دندان بریزید. شما می توانید این کار را با انگشت تمیز، مقداری پنبه یا یک تکه گاز پانسمان انجام دهید.
این کار را دو یا سه بار در روز انجام دهید تا زمانی که درد تسکین یابد.