واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

اسپارک به دنبال ایجاد انقلاب در تحلیل داده‌ها

از رایورز - سال ۲۰۱۴ میلادی سالی بود که آپاچی هادوپ زمزمه‌های انقلاب در زمینه اطلاعات عظیم را آغاز کرد و سال ۲۰۱۵ به احتمال فراوان سالی خواهد بود که شرکت اسپارک به عنوان جایگزینی برای هادوپ موجب خواهد شد تا شاهد بالاتر رفتن قابلیت‌های این شرکت برای ایجاد یک تحلیل داده غنی‌تر و دقیق‌تر باشیم.

به گزارش رایورز به نقل از آی تی نیوز، کرت موناش به عنوان رییس سازمان تحقیقات فناوری اطلاعات مانوش درباره شرایط آینده اطلاعات و تحلیل آن‌ها می‌گوید: «در سطح صنایع یک نوع از توافق نظر به وجود آمده است و همه معتقدند که اسپارک مسیر آینده را هموار خواهد ساخت.»

بدین ترتیب به نظر می‌رسد که شرکت‌های مختلف بر روی پشتیبانی از رخداد هم عقیده شده‌اند. برای نمونه علی قدسی به عنوان موسس و مدیر ارشد اجرایی شرکت Databricks درباره شرایط اسپارک می‌گوید: «سال آینده شاهد کاربری‌های متعددی خواهیم بود که موجب برتری یافتن هادوپ خواهد شد.»

شایان ذکر است که شرکت Databricks در حقیقت یکی از شرکت‌‌هایی است که خدمات میزبانی برپایه اسپارک را ارائه می‌کند. البته اسپارک می‌تواند کاری که هادوپ انجام می‌دهد را به نحو ویژه‌ای با پیشرفت روبرو کند و خواهد توانست تا داده‌ها را همزمان با وارد شدن آن‌ها به کابل‌های شبکه، و در هنگام استریم شدن تحلیل کند. در آزمایش‌های رسیم انجام شده نیز اسپارک به خوبی موفق شد تا هادوپ را با اختلاف بسیار بالایی کنار بزند.

برای نمونه در رقابت‌های Daytona Gray Sort، تحلیل داده‌هایی به حجم ۱۰۰ ترابایت به وسیله یک بنچ مارک ویژه توسط سامانه‌های مختلف به بوته آزمایش نهاده شد که نتیجه حاصله زمان ۲۳ دقیقه برای اسپارک بود و جالب اینجاست که بدانید که نتیجه کسب شده توسط هادوپ در این رقابت برابر با ۷۲ دقیقه بود که بیش از سه برابر زمان سپری شده برای اسپارک است.

قدسی درباره این پدیده در ادامه سخنان خود می‌گوید: «مردم می‌خواهند تا با پاسخ‌دهی سریع روبرو شوند و هیچ کس دوست ندارد تا برای دریافت پاسخ خود برای مدتی معطل شود.»

یکی از نمونه‌های اجرایی استفاده از سرعت بالای تحلیل داده در اسپارک را می‌توان در استفاده از تبلیغات اینترنتی مشاهده کرد، امروزه تبلیغات اینترنتی به نحوی انجام می‌شود که بر اساس جست‌وجوهای چند روز گذشته فرد، لینک‌های تبلیغاتی برای او نمایش داده می‌شود ولی با کمک سرعت بالای تحلیل داده اسپارک می‌تواند این تبلیغات را بر اساس چند کلیک و جست‌وجوی اخیر کاربر بهینه‌ سازی نمود.

قدسی همچنین معتقد است که به زودی میزان کاربری اسپارک بیشتر نیز خواهد شد زیرا مهندسان و برنامه نویسان به شدت پیگیر شرایط کارکردن با این سیستم هستند. قدسی درباره شرایط رقابتی ایجاد شده به واسطه اسپارک می‌گوید: «ما با کاندیداهای فراوانی برای یک شغل روبرو هستیم و در این میان به زودی داشتن دانش درباره اسپارک می‌تواند به عنوان یک کلید در کسب مشاغل فناوری محسوب شود.»

موناش درباره خدماتی که به واسطه اسپارک مهیا می‌شوند می‌گوید: «کارهایی که هادوپ کرده بود بسیار خوب بود ولی اسپارک همان کارها را بسیار بهتر انجام می‌دهد.»

در این میان مانوش معتقد است که بیش از ۶۰ درصد از کاربران مراکز خدماتی به صورت مستقیم یا غیر مستقیم از خدمات اسپارک استفاده می‌کنند.

از دیگر شرکت‌هایی که به سرعت با ساختار اسپارک همخوانی پیدا کرده است می‌توان به ‌سیستم پخش موسیقی Spotify اشاره کرد که با استفاده از خدمات اسپارک به ایجاد لیست پخش موسیقی مطابق با سلیقه کاربر خود دست زده است.

پروژه اسپارک در سال ۲۰۰۸ میلادی از دانشگاه کالیفرنیا آغاز شد و در حال حاضر تحت نظارت بنیاد آپاچی به فعالیت خود ادامه می‌دهد. این پروژه به نوعی عظیم‌ترین بخش کاری آپاچی را شامل می‌شود و در آن مهندسانی از شرکت‌های بزرگ دیگری مانند اینتل، علی بابا، یاهو و مینت نیز فعالیت می‌کنند.

اسپارک می‌تواند به صورت مستقل به فعالیت به پردازد و یا اینکه به صورت پیوسته به سیستم فایل هادوپ یا HDFS به عملکرد خود ادامه بدهد و می‌توان با زبان‌هایی مانندپیتون، جاوا و اسکالا برای آن به برنامه‌نویسی پرداخت.

رینالد ژین به‌عنوان دیگر موسس شرکت Databricks درباره علت محبوبیت اسپارک می‌گوید: «یکی از دلایلی که اسپارک به کانون توجه تبدیل شده است را می‌وان رابط کاربری برنامه‌ نویسی آن دانست که می‌‌تواند دسترسی به اجزای ماری را برای مهندسان و برنامه‌ نویسان راحت‌تر کند.»

ابتکار در نمایش صفحه نمایش گوشی روی بازو

دستبندی هوشمند، متصل و ضدآب توسط فرانسه راه اندازی شده است که کاربر نیازی به برداشتن گوشی ندارد و تمام اطلاعات را می‌تواند بر روی بازوی خود مشاهده کند.

خبرگزاری فارس: نمایش صفحه نمایش گوشی روی بازو+تصاویر

به گزارش گروه دانستنی های خبرگزاری فارس، Cicret «سیکقه» دستبندی هوشمند و متصل مختص گوشی هوشمند است که در فرانسه راه اندازی شده است؛ کاربر می‌تواند توسط آن بدون برداشتن گوشی همراه پیام‌ها را پاسخ دهد و وارد شبکه‌های اجتماعی شود.

در صورتی که دستبند به دست کاربر باشد می‌تواند پیام ها را به طور واضح بر روی بازوی خود مشاهده کند و از طریق لمس صفحه نمایش روی بازو، در زمان واقعی به پیام‌ها پاسخ دهد و با گوشی هوشمند خود ارتباط برقرار کند.

سیکقه دارای 8 سنسور مجاورت، یک پردازنده، یک سیستم سازماندهی برای نمایش همه چیز است و دارای یک نرم افزار بر روی گوشی همراه است.

این دستبند ضد آب است و کاربر می‌تواند در حمام، استخر یا هرمکانی به دست خود داشته باشد و در صورت لزوم استفاده کند.


دانشمندان موفق به تولید صفحه‌ی شفاف لمسی شدند

نویسنده: حسین خلیلی صفا سه شنبه, 18 آذر 1393 ساعت 22:47 نظر (3)
صفحه‌ی لمسی شفاف کاناتوصفحه‌ی لمسی شفاف کاناتو

دانشمندان فنلاندی موفق به تولید صفحه‌ی شفاف لمسی شده‌اند که می‌توان از آن برای اضافه کردن ویژگی لمسی روی انواع سطوح استفاده کرد. کمپانی کاناتو (Canatu) که این صفحه‌ی لمسی را تولید کرده، نام آن را Carbon NanoBuds گذاشته است.



دانشمندان با انجام یک پروسه‌ی پیوند، با استفاده از نانولوله‌های کربنی موفق شدند تا موانع پیشین موجود برای تولید چنین ساختاری را پشت سر بگذارند. نتیجه‌ی پیوند انجام شده تولید یک صفحه‌ی شفاف لمسی است.

با استفاده از این صفحه‌ی لمسی و قراردادن آن روی هر سطحی، می‌توان امکان تعامل لمسی را به آن سطح یا شی اضافه کرد. برای مثال حتی می‌توان این صفحه را به دور یک سیم نیز بست که با وجود خمیدگی آن از نظر عملکرد تغییر چندانی در آن ایجاد نمی‌شود. با استفاده از چنین قابلیتی می‌توان هدفون‌هایی با سیم لمسی، خودروهایی با امکان لمس در تمام نقاط داشبورد با شکل خمیده و هر سطح لمسی را که امکان تعبیه کلید فیزیکی در آن مشکل است، تولید کرد.

با توجه به قابلیت خارق‌العاده‌ی این صفحه‌ی لمسی، کاناتو پیش‌بینی می‌کند تا از این صفحه‌ی در ساخت انواع گجت‌های پوشیدنی همچون ساعت‌های‌هوشمند استفاده شود. قابلیت انعطاف صفحه‌ی نمایش تولید شده با استفاده از نانولوله‌های کربنی، آن را به بهترین گزینه برای استفاده در انواع گجت‌ها با فرم فکتور خمیده تبدیل کرده است.

براساس اطلاعات منتشر شده دانشمندان مدت مدیدی است که در پی تولید صفحات نمایش منعطف با استفاده از نانولوله‌های کربنی هستند، اما مواردی چون رسانایی ضعیف و همچنین پروسه‌ی تولید گران قیمت از جمله دلایلی است که باعث شده تا محققان تحقیقات در این زمینه را متوقف کنند. کاناتو با استفاده از یک ساختار ترکیبی، مشکل رسانایی را حل کرده است، ضمنا این کمپانی روشی ارزان‌تر را برای ساخت این صفحات لمسی یافته است. این کمپانی برای اثبات ادعای خود، بر روی تولید مقدار محدودی از این نوع صفحه‌ی لمسی سرمایه‌گذاری کرده که در گوشی‌های‌هوشمند مورد استفاده قرار خواهد گرفت. انتظار می‌رود میزان تولید این صفحات لمسی در سال ۲۰۱۵ افزایش یابد.

اطلاعات منتشر شده حکایت از این دارد که استفاده از صفحات لمسی که با نانولوله‌های کربنی توسعه یافته‌اند، در گجت‌هایی با سایز صفحه‌ی نمایش بزرگ مناسب نیست. علت این موضوع، کاهش حساسیت صفحه‌ی لمسی به‌دلیل افزایش مساحت است. کاناتو اطلاعاتی را در مورد همکاری با تولیدکنندگان گوشی‌های‌هوشمند ارائه نکرده است.

امتیاز دهید 
 
(5 رای‌)

IBM تا سال 2020 تراشه‌های مبتنی بر نانولوله‌های کربن را جایگزین تراشه‌های سیلیکونی می‌کند

نویسنده: حسین خلیلی صفا یکشنبه, 15 تیر 1393 ساعت 12:40 نظر (11)
تراشه‌های مبتنی بر نانولوله‌های کربنیتراشه‌های مبتنی بر نانولوله‌های کربنی

قانون مور یکی از اولین قوانین دنیای کامپیوتر در اولین سال‌های پاگرفتن این صنعت است که تاکنون نیز پابرجا مانده است. براساس این قانون تعداد ترانزسیتورها در واحد سطح هر دو سال دو برابر خواهد شد. اما براساس پیش‌بینی کارشناسان به‌دلیل محدودیت‌های فیزیکی موجود در ساخت تراشه‌ها سال 2020 پایانی بر این قانون خواهد بود. اما به‌نظر می‌رسد متخصصان و دانشمندان راهکارهایی را برای ادامه‌ی این روند یافته‌اند.



گوردون مور یکی از بنیانگذاران کمپانی اینتل است که نظریه‌ی قانون مور نیز به وی تعلق دارد. وی این قانون را در سال 1965 در یک مقاله منتشر ساخت که تاکنون نیز درست از آب درآمده است. قانون مور نقشی اساسی در تعیین نقشه‌ی راه کمپانی‌های تولید تراشه داشته است. اما همانطور که گفتیم، دانشمندان پیش‌بینی کرده‌اند که این قانون تا سال 2020 دوام خواهد داشت و روند تبعیت از این قانون از سال 2013 رو به کندی گذاشته است، بطوریکه از سال گذشته‌ی میلادی به نظر می‌رسد که دو برابر شدن تعداد ترانزیستورها در واحد سطح سه سال به‌طول خواهد انجامید. به واسطه‌ی همین امر است که دانشمندان در پی راهکارهایی چون رایانش کوانتومی و رایانش زیستی بوده و درصدد تغییر روند پردازش و محاسبات در کامپیوترها هستند. اما آیا راهی برای نجات باقی است؟

سیلیکون به‌عنوان اصلی‌ترین ماده در تولید تراشه‌ها دیگر ظرفیت توسعه و پذیرایی از ترانزیستورها را ندارد و باید برای ادامه‌ی این روند به سراغ ماده‌ی دیگری رفت. ماده‌ی مورد نظر باید قابلیت تولید در واحدهایی با سطح مقطع 10 نانومتر و کمتر را داشته باشد. پیش‌تر دانشمندان نانولوله‌های کربنی را به‌عنوان یک ماده با پتانسیل استفاده در چنین صنعتی مطرح کرده بودند، که به نظر می‌رسد با تلاش‌های IBM شاهد استفاده از آن در ابزار‌های الکترونیکی خود خواهیم بود. براساس اطلاعات منتشر شده توسط IBM، این کمپانی قادر خواهد بود تا سال 2020 میلادی اولین تراشه‌های تجاری مبتنی بر نانولوله‌های کربنی را راهی بازار کند.

سایز یکی از اصلی‌ترین فاکتورها در مورد تولید ابزار‌های الکترونیک است. در کنار سایز یک گجت، سرعت بالای پردازشی و قابلیت‌های محاسباتی نیز از جمله‌ی فاکتورهای اصلی در انتخاب یک محصول است. بالا بردن سرعت پردازشی به‌معنای افزایش تعداد ترانزیستورهای مورد استفاده در یک سطح مقطع فیزیکی است. دانشمندان در دو دهه‌ی اخیر به پیش‌بینی پایان عمر سیلیکون به‌عنوان اصلی‌ترین میزبان ترانزیستورها در ابزار‌های الکترونیک پرداخته‌اند، چراکه این ماده ظرفیت کوچک‌سازی ترانزیستورها بیش از یک میزان خاص را ندارد. از این‌رو دانشمندان در تلاش برای یافتن یک ماده‌ی جایگزین، استفاده از نانولوله‌های کربنی را پیشنهاد داده‌اند که از صفحات کربنی به ضخامت یک اتم که به شکل استوانه‌‌ی توخالی آرایش یافته‌اند،تشکیل شده‌اند. یکی از کمپانی‌های پیش‌رو در این مورد، IBM‌ است که وعده‌ی عرضه‌ی تراشه‌های مبتنی بر این ماده را تا سال 2020 میلادی داده است.

CNTInt

اولین تراشه‌های مبتنی بر نانولوله‌های کربنی یا CNTها در سال‌های انتهایی دهه‌ی 90 میلادی تولید شده‌اند، اما پیشرفت در این زمینه به کندی صورت گرفته است. آخرین تلاش‌های صورت گرفته در این زمینه مربوط به کمپانی IBM‌ است که در آخرین نمونه‌ی توسعه داده شده قادر به تولید پردازنده‌هایی با  قراردادن 10,000 ترانزیستور در کنار هم شده است، اما این تعداد با میزانی که صنعت رایانه به آن نیازمند است، فاصله‌ی محسوسی دارد. برای درک بهتر این موضوع بهتر است به بیان تعداد ترانزیستورهای مورد استفاده در پردازنده‌های کنونی بپردازیم. هم‌اکنون اینتل در پردازنده‌های سری هسول خود، بیش از یک میلیارد ترانزیستور را مورد استفاده قرار می‌دهد، از این‌رو استفاده از نانولوله‌های کربن در ساخت ترانزیستورها نیاز به توسعه‌ی بیشتر دارد. IBM برای ساخت هر ترانزیستور از 6 نانولوله‌ی کربن استفاده می‌کند که طول 30 نانومتری و عرض 1.4 نانومتری را برای هر ترانزیستور به ارمغان می‌آورد. همچنین از نظر پردازشی نیز تراشه‌های مبتنی بر نانولوله‌های کربن قادرند شش برابر سریع‌تر از تراشه‌‌های سیلیکونی با استفاده از همان میزان انرژی، عمل کنند.

اما مشکل قدیمی افت کیفیت در مورد تولید تراشه‌های CNT‌ نیز وجود دارد. به‌واقع افت کیفیت در تولید تراشه‌ها با ابعاد کوچک امری است گریزناپذیر. همچنین جایگزینی خطوط تولید تراشه‌های سیلیکونی کنونی با زیرساخت‌های مورد نیاز برای تولید تراشه‌های CNT‌ نیز هزینه‌های گزافی را در پی خواهد داشت، از این‌رو بسیاری از تلاش‌های امروزی معطوف یافتن راه‌هایی برای تولید تراشه‌های جدید با استفاده از تجهیزات و زیرساخت‌های موجود است.

هنوز مشخص نیست که وعده‌ی IBM برای تولید چنین تراشه‌هایی به چه علت بوده است؛  آیا IBM به‌دلیل یافتن راه‌چاره‌ای برای مسائل برشمرده چنین وعده‌ای داده یا فقط پیشرفت حاصل در آزمایشگاه‌های این کمپانی بزرگ آن را به چنین واکنشی واداشته است؟ درهر صورت IBM تولید تراشه‌‌های مبتنی بر نانولوله‌های کربنی را به‌عنوان راه چاره‌ای به‌منظور مقابله با محدودیت‌های تراشه‌های سیلیکونی برگزیده و وعده‌ی عرضه‌ی تراشه‌های CNT‌ را تا سال 2020 داده است. باید به سایر گزینه‌های موجود نیز اشاره کرد که هم‌اکنون دانشمندان به سختی روی توسعه آن‌ها کار می‌کنند. از جمله‌ی این فناوری‌ها می‌توان به رایانه‌های کوانتومی اشاره کرد که قدرت آن‌ها در محاسبات به مراتب بیشتر از رایانه‌های مبتنی بر تراشه‌ی CNT خواهد بود.

 در حال حاضر نانولوله‌های کربنی و مشتقات کربن به‌عنوان بهترین گزینه به‌منظور جایگزینی تراشه‌های سیلیکونی کنونی مطرح شده‌اند. درصورتی که متخصصان قادر به یافتن جایگزینی برای تراشه‌های سیلیکونی نباشند، شاهد افول صنعت کامپیوتر خواهیم بود.

امتیاز دهید 
 
(3 رای‌)

نخستین سفر کشتی مسافری دارای امکاناتی از فناوریهای هوشمند

نخستین سفر کشتی مسافری هوشمند دنیا (از تابناک)

در کشتی موسوم به "کوانتوم دریاها" خدماتی ازجمله اینترنت پرسرعت، سفارش نوشیدنی روبوتیک و مشاهده دریا از ارتفاع ۱۰۰ متری ارائه می‌شود.


به گزارش واحد مرکزی خبر، این کشتی که «کوانتوم دریاها» نام دارد، درنگاه اول از بیرون، تفاوت چندانی با دیگر کشتی های مسافری عادی ندارد اما دو ربات هوشمند از مشتریان، سفارش انواع نوشیدنی ها را گرفته و سپس آنها را تهیه می کنند؛ همچنین مسافران داخل کشتی برای ورود به اتاق هایشان و همچنین خرید، از دستبند هوشمندی به نام «واو» استفاده می کنند.

یکی دیگر از امکانات کشتی، کپسولی شیشه ای به نام «نورث استار» است که با استفاده از بازوی پیشرفته مکانیک، مسافران را تا ارتفاع صد متری بالای آب می برد. در این ارتفاع، می توان دریا را مانند پاناروما از همه جهات مشاهده کرد.

«کوانتوم دریاها» همچنین از فناوری های پیشرفته دیگری استفاده می کند که فرآیند سوار شدن بر کشتی را تسهیل می کنند.

بیل مارتین، مدیر فناوری اطلاعاتِ شرکت «رویال کاربین» می گوید: « به جای اینکه هنگام رسیدن به اسکله از شما (برای احراز هویت) عکسبرداری شود، می توان این کار را زودتر و حتی پیش از رسیدن به اسکله انجام داد بنابراین مسافران مستقیماً وارد کشتی می شوند و سپس فردی با استفاده از تلفن همراه به آنها مراجعه و اطلاعات آنها را بررسی می کند تا ببیند آیا همه چیز روبراه است یا خیر، آنوقت چراغ سبز لازم برای ورود به کابین ها داده خواهد شد».

همچنین یک شرکت فعال در حوزه فناوری ماهواره های خود را به زمین، نزدیک تر کرده است تا امواج را به شکل متمرکز به کشتی هوشمند بفرستند، بدین ترتیب، مسافران به اینترنت پرسرعت دسترسی خواهند داشت.از دیگر تجهیزات این کشتی هوشمند می توان از Observation Pod بر روی عرشه نام برد که تا 300 پا ارتفاع می گیرد و نمای 360 درجه از اطراف را در اختیاربیننده قرار می دهد. 

این کشتی کروز اولین سفر خود را در باهاماس و دریای کارائیب انجام خواهد داد و مقصد نهایی آن سفر به شانگهای در سال 2015 میلادی خواهد بود.