اینترنت در آینده ناپدید خواهد شد؟

سخنان اریک اشمیت به سرعت در سطح نت بازتاب داشت. رئیس هیأت مدیره گوگل در اجلاس WEF در سوییس ناپدید شدن اینترنت در آینده را پیش‌بینی کرد و این موضوعی است که شاید بیشتر تحلیلگران حوزه وب نیز کمابیش و به راه‌های گوناگون، ‌آن را بازگو کرده بودند. بدون شک با ورود به عصر IOT یا Internet Of Things باید منتظر ناپدید شدن اینترنت نیز باشیم.

اریک اشمیت، مدیر عامل سابق و رئیس فعلی هیأت مدیره گوگل، که در اجلاس World Economic Forum در سوییس حضور دارد، وقتی در خصوص پیش بینی‌اش از آینده سخن می‌گفت، جمله‌ای ‌بر زبان آورد که به سرعت در رسانه‌ها بازتاب یافت و حکایت از واقعیتی اساسی در آینده دارد. 

به گزارش «تابناک»، اشمیت گفت: خیلی ساده می‌گویم ‌اینترنت ناپدید خواهد شد. در آینده نزدیک تعداد بسیاری آدرس IP، دستگاه‌های هوشمند، حسگر‌ها، تکنولوژی‌های پوششی و تعاملی وجود خواهند داشت که ضمن استفاده از آن‌ها دیگر حضور اینترنت را احساس نخواهید کرد. اینترنت بخشی از وجود شما در همه حال خواهد بود. تصور کنید ‌در اتاقی قدم می‌گذارید که ایستا نبوده و داینامیک است‌ و شما با همه اشیایی که در این اتاق وجود دارد تعامل برقرار می‌کنید. 

جملات اشمیت در این خصوص که اینترنت ناپدید خواهد شد، اشاره‌ای بسیار ظریف ‌در دل خود دارد و اگر از متن سخنان اشمیت بیرون کشیده شود، قطعا برداشت اشتباهی از آن ‌خواهد شد. منظور اشمیت به هیچ وجه این نیست که در آینده زمانی فرا خواهد رسید که اینترنت دیگر ‌نخواهد بود، بلکه دقیقا بر‌عکس. اشاره اشمیت به زمانی است که اینترنت تمام دنیای بشر را فرا خواهد گرفت و وجود آن به قدری عادی و مسلم خواهد بود که دیگر احساس نمی‌شود.

گفته اشمیت و نکته قابل توجهی که وی به آن اشاره می‌کند، دقیقا‌‌ همان موضوع IOT یا Internet Of Things است؛ دنیایی که هر آنچه ‌در اطراف خود می‌بینیم و تا جایی که امکان داشته باشد، خودکار برنامه‌ریزی می‌شوند تا به کار خود ادامه دهند. اشمیت بر این باور است، ‌در آینده در ‌‌نهایت تعامل ما با این اشیا‌ کامل یکپارچه و فراگیر خواهد بود. 

اما در حالی که اشمیت به گونه‌ای این فرض را مسلم گرفته است که در آینده نزدیک IOT همه زندگی بشر را در بر خواهد گرفت، نکه‌ای که در این میان وجود دارد این است که هنوز هیچ شخصی نتوانسته است یک معنای دقیق و جامع از Internet Of Things ارائه کند. 

وقتی مدیر عامل شرکت سامسونگ در نمایشگاه CES که اخیرا در لاس‌وگاس برگزار شد، سعی کرد پاسخی قانع کننده برای این سؤال و تشریح این پدیده ارائه کند، چند مثال را برای آن مطرح کرد: شما از سر کار به منزل خود باز‌می‌گردید و به محض اینکه وارد منزل می‌شوید، موسیقی که در گوشی هوشمند شما در حال پخش است،‌ خودکار از ضبط صوت منزل شما پخش خواهد شد. شما از روی کاناپه بر‌می‌خیزید و در این حال تلویزیون هوشمند شما خود به خود خواموش می‌شود، زیرا دارای دوربین‌هایی است که شما را زیر نظر دارند. یا زمانی که وارد یک سالن کنفرانس می‌شوید، صندلی شما از طریق یک App در گوشی متوجه شده و برای نشستن شما آماده می‌شود.

البته هیچ یک از این مثال‌ها، قادر به تشریح دقیق آنچه IOT با دنیا خواهد کرد نیست. به عبارتی IOT با هوشمند ساختن دنیای بشر، به گونه‌ای سعی‌ دارد، ‌کارهای بشری را تسهیل کند؛ اما در عین حال بخشی از کنترل بشر بر دنیای خود را از وی می‌گیرد. چرا تلویزیون شما باید مراقب حرکات شما باشد ‌یا اینکه ‌وقتی وارد منزل می‌شوید، به جای تعامل با اعضای خانواده، هنوز باید به موسیقی گوش دهید؟ 

‌مشکل هرگونه بحثی در مورد IOT این است که فاکتورهای ذهن بشری را در بر نمی‌گیرد و اراده بشر را یک اراده رایانه‌ای تعریف می‌کند؛ به عبارتی، هوشمندی دنیای بشر در عصر IOT تعریف هوشمندی از یک دیدگاه رایانه‌ای و الگوریتمی است و نه هوشمندی به معنای خاص بشری آن. 

حال جمله‌ای که اریک اشمیت بر زبان آورده، مبنی بر ناپدید شدن اینترنت در آینده نزدیک و اینکه اینترنت به قدری مسلم فرض خواهد شد که وجود آن دیگر احساس نمی‌شود؛ هرچند شاید این واقعیتی اساسی باشد،‌ هرگز به آن خوش‌بینی که اشمیت عرضه می‌کند نیست. هیچ یک از ما این نکته را انکار نمی‌کنیم که به هر حال ‌‌روزانه ساعاتی بدون رایانه و اینترنت هم وجود دارد. 

نکته دیگر آنکه آنچه اشمیت بر زبان آورده، شاید برای بخشی از دنیای فعلی معنی داشته باشد که اینترنت در آن هم اکنون نیز به عنوان یکی از ابزارهای ضروری تداوم بقا مطرح است. فراموش نکنیم که اکنون بیش از ۳۵ درصد از نواحی کره زمین هنوز به اینترنت دسترسی ندارند و در نتیجه هم اکنون نیز اینترنت برای آن‌ها ناپدید است.

هوش مصنوعی کی از بشر جلو می زند؟

انسان 2100 در تسخیر ربات‌ها + تصاویر (از ایسنا)

» سرویس: علمی و فناوری - علم و فناوری ایران

کد خبر: 92022315301

دوشنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۲ - ۰۱:۰۳

بسیاری از کارشناسان هوش مصنوعی پیش‌بینی می‌کنند که ایده ماشین‌های ابرهوشمند تا چند دهه آینده محقق شده و تا پایان قرن بیست و یکم جهان به تسخیر ربات‌ها درآمده و انسان‌ها به حاشیه رانده خواهند شد.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، برخی کارشناسان معتقدند که هوش مصنوعی (AI) تا کمتر از دو دهه آینده می‌تواند هوش انسان را پشت سر بگذارد، اما بسیاری از متخصصان علوم رایانه تحقق این ایده را تا سال 2100 امکان‌پذیر نمی‌دانند.

با پیشرفت هایی که در زمینه هوش مصنوعی و ربات های خودمختار صورت گرفته است، تا چند دهه آینده برخی محدودیت های انسانی با کمک ماشین های هوشمند برطرف خواهند شد؛ برخی کارشناسان نیز بر این باورند که انسان با چشم پوشی توانایی های ذاتی خود، در موجودات زنده مبتنی بر هوش مصنوعی (AI)‌ ترکیب می شود.

برخی از آینده پژوهان پیش بینی می کنند که تا سال 2045 رایانه ها، میلیون ها برابر قدرتمندتر از هوش انسان خواهند بود.

«بیل هیبارد» از محققان علوم رایانه دانشگاه ویسکانسین- مدیسون معتقد است، هوش مصنوعی در قرن 21 به سطحی معادل هوش انسان خواهد رسید و احتمالا این اتفاق در طول عمر افرادی که تازه متولد شده اند، روی می دهد.

با این حال «ارنست دیویی» از دانشگاه نیویورک دیدگاهی کاملا متفاوتی داشته و معتقد است: هیچ نشانه روشنی مبنی بر برتری هوش مصنوعی بر انسان وجود ندارد.

به گفته «دیویی»، اگرچه رایانه ها قادر به انجام کارهای محاسباتی پیچیده هستند یا رقیب قدرتمندی در بازی شطرنج محسوب می شوند، اما چندین سال نوری با توانایی های یک کودک هفت ساله در زمینه احساسی، دید، زبان، درک و بینش فاصله دارند.

تحقق برتری ماشین های هوشمند بر انسان

اگر ایده پیشتازی ماشین های هوشمند تا چند دهه آینده محقق شود، بسیاری از محدودیت های فیزیکی بشر برداشته شده و انسان می تواند با کمک بخش های سایبرنتیک بدن خود، کارهای غیرممکن را با صرف انرژی بسیار کم امکان پذیر کند.

اما این رویا می تواند زمین و حیات بشر را با خطرات جدی مواجه سازد، چراکه برتری ماشین های هوشمند باعث به حاشیه رانده شدن انسان می شود.

خودروهای خودران، هواپیما و پهپادهای مستقل و خودمختار، جراحان رباتیک، ربات پرستار سالمند و بیمار، ربات نظافتچی و ربات زندانبان اگرچه باعث افزایش ضریب امنیتی و ارتقاء کیفیت سطح زندگی می شوند، اما هزاران موقعیت شغلی را از دست انسان خارج می کنند.

انحطاط انسان با برتری ربات ها

انسان بسیاری از وظایف و کارهای پیچیده محاسباتی را به ماشین های هوشمند واگذار کرده است؛ در این شرایط انسان بتدریج جایگاه خود را از دست خواهد داد.

«جوآن اسلوزفسکی» میکروبیولوژیست کالج کنیون، آینده انسان در زمان پیشتازی ماشین های هوشمند را با وضعیت میتوکندری مقایسه می کند؛ میتوکندری زمانی که موجود زنده مستقل بود، اما سلول های اجدادی بر این باکتری اولیه مسلط شده و عملکردهای آن را تحت کنترل درآوردند، بطوریکه میتوکندری تنها به تولیدکننده انرژی مبدل شد.

انسان نیز درصورتی که تلاش کند وظایف خود را در بخش های مختلف به ماشین های هوشمند واگذار کند تا چند دهه آینده به استثمار ربات های هوشمند درخواهد آمد.

انتهای پیام

ربات نوزاد

ربات پزشک

ربات پرستار

ربات امدادگر

ربات کاشت مو

ربات ماساژور

ربات خدمتکار

ربات خدمتکار رستوران

ربات مربی رژیم غذایی

ربات پینگ پنگ باز

ربات خطاط

ربات زندانبان

ربات آتش نشان

ربات تمیزکننده استخر

ربات حفار

آزمایش دست مصنوعی که مستقیماً از مغز فرمان می‌گیرد

جان شومن،

دست مصنوعی که از مغز فرمان می‌گیرد +فیلم (از جام نیوز)

یک نمونه دست مصنوعی که می‌تواند با موفقیت علائم ارسال شده از سوی مغز را اجرا کند، آزمایش شد.

به گزارش سرویس علمی جام نیوز، دست مصنوعی که فرمان مغزی «جان شومن» زنی که از فلج چهار اندام رنج می‌برد را اجرا می‌کند.

روز ۲۶ آذرماه وبسایت «نیو ساینتیست» این دست مصنوعی با علائم ارسال شده از سوی مغز یک زن که به فلج چهاراندام – دو دست و دوپا – مبتلاست، کار کرده است.

حوزه حرکتی دست مصنوعی حدود ۱۰ درجه بوده ولی توانسته تمامی اجسام از جمله سنگ با شکل غیرمتعارف را جابجا کند. حتی در یک آزمایش که در فیلم این آزمایش آمده، این دست مصنوعی با موفقیت یک تخم‌مرغ را برداشته و جابه‌جا می‌کند.

دست‌های روباتیک و مصنوعی به تنهایی توانایی این کار را دارند اما ویژگی خاص این آزمایش، ترکیب فرمان‌پذیری اعضای مصنوعی از نورون‌ها یا سلول‌های عصبی است.

همچنین «پیتسبورگ گازت» هم گزارشی در مورد این پروژه نوشته و به جزییات آن پرداخته است. این پروژه در دانشگاه «پیتسبورگ» در ایالت پنسلیوانیای آمریکا و با مدیریت «جنیفر کالینگر» اجرا شده است.

برای این کار، دو حسگر موضعی روی بخش چپ مغز که کنترل سمت راست بدن را برعهده دارد نصب شده است. این حسگر‌ها علائم مغز را گرفته و برای کامپیوتری می‌فرستد که آن را برای دست مصنوعی و روی صفحه‌ای با ۹۶ نقطه حسگر، ترجمه و ارسال کند.

دانلود

2013

کنکاشی جدید در الفبای الکتریکی مغز با همکاری محقق ایرانی

کنکاشی جدید در الفبای الکتریکی مغز با همکاری محقق ایرانی (از خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا))

محققان دانشکده بین‌المللی مطالعات پیشرفته (SISSA) در تریست و موسسه ایتالیایی فناوری (IIT) از روورتو با همکاری یک دانشمند ایرانی نشان داده‌اند که الفبای مغز ترکیبی از سرعت و زمان‌بندی دقیق پالس‌های الکتریکی است.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، پژوهش هومن صفایی و همکارانش نشان داده که سیستم عصبی دارای یک زبان چند کاناله است که کد عصبی یا الفبای پردازش کننده اطلاعات در مغز را می‌سازد.

سیگنال‌های عصبی از توالی‌ پالس‌های الکتریکی تشکیل شده‌اند که در میان کانال‌های ارتباطی یا مدارهای عصبی حرکت می‌کنند.

بررسی‌های قبلی نشان داده بود که اطلاعات هم در سرعت و هم در توزیع دقیق زمانی پالس‌ها وجود دارند. برای تشخیص یک پیام از پیام دیگر، سرعت پالسها در طول زمان نسبتا طولانی دهها میلی ثانیه‌ای تغییر می‌کند. این کد سرعت پالس از سالها قبل شناخته شده بود اما کد زمان‌بندی در مقیاس میلی ثانیه، دستاورد جدیدی است که محققان به نمایش آن پرداخته‌اند.

آن‌ها همچنین دریافتند که برخلاف تصورات پیشین، زمان‌بندی پالس‌ها ممکن است تاثیر بیشتری نسبت به سرعت آن داشته باشد و این که هر دو کد متمم یکدیگر برای تشکیل یک پیام آموزنده‌تر هستند.

در آزمایشات انجام شده توسط محققان، مو‌شها با استفاده از سبیل‌هایشان به بررسی سطوح دارای بافت‌های مختلف پرداختند. تفاوت بافت سطوح باعث تولید فعالیت عصبی در قشر مغزی آن‌ها می‌شد که محققان آن را ثبت و بررسی کردند. این پژوهش نه تنها نشان داد که زمان‌بندی پالس، میزان اطلاعات بیشتری را نسبت به سرعت پالس منتقل می‌کند بلکه همچنین ترکیب دو کانال، دقیق‌تر از عملکرد تک تک آن‌هاست.

نتایج این پژوهش در مجله Current Biology منتشر شده است.

انتهای پیام

ساخت الیاف پلیمری برای اتصال مستقیم به مغز

اتصال مغز به رایانه با الیاف نازکتر از تار مو (از عرش نیوز)

سه شنبه ۷ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۱۳:۵۵

محققان موسسه فناوری ماساچوست از الیاف باریکتر از موی انسان رونمایی کرده‌اند که می‌تواند رویای اتصال رایانه به مغز توسط یک رابط را به واقعیت تبدیل کند.

به گزارش گروه دانش عرش نیوز:

آن‌ها مدعی هستند که سیستم آن‌ها می‌تواند سیگنالهای نوری و دارو را در کنار قرائت‌های الکتریکی برای نظارت مداوم بر تاثیرات ورودی‌های مختلف بطور مستقیم به مغز منتقل کند.

به گفته محققان، آن‌ها در حال ساخت رابط‌های عصبی هستند که به شیوه‌ای ارگانیک‌تری نسبت به دستگاههای پیشین با بافت‌ها تعامل برقرار می‌کنند.

پیچیدگی مغز انسان، بررسی آن را نه تنها به دلیل حجم آن بلکه همچنین بخاطر انواع روش‌های ارسال سیگنالی که بطر همزمان مورد استفاده قرار می‌دهد، بسیار چالش‌برانگیز است.

کاوشگرهای عصبی امروزی برای ثبت یک نوع سیگنال‌دهی طراحی شده‌اند که اطلاعات قابل دریافت از مغز در هر زمان را محدود می‌کنند.

روش جدید محققان موسسه فناوری ماساچوست ممکن است بتواند این رویه را تغییر دهد.

آن‌ها با تولید الیاف پیچیده‌ای به باریکی تار موی انسان توانسته‌اند سیستمی را تولید کنند که می‌تواند سیگنال‌های نوری و دارو را در کنار قرائت‌های الکتریکی مستقیما به مغز منتقل کند.

الیاف جدید از پلیمرهایی ساخته شده‌اند که بسیار شبیه ویژگی‌های بافت‌های عصبی هستند که به آنها اجازه می‌دهد مدت زمان بیشتری را بدون آسیب زدن به بافت‌های ظریف اطرافشان در بدن باقی بمانند.

محققان برای انجام این کار از فناوری بدیع تولید الیاف که توسط یوئیل فینک، استاد علم مواد موسسه فناوری ماساچوست ابداع شده، برای استفاده در فوتونیک و کاربردهای دیگر بهره بردند.

نتیجه این تلاش، تولید الیاف پلیمری است که نرم و منعطف بوده و بیشتر شبیه عصب‌های طبیعی هستند.

دستگاههای که در حال حاضر برای ثبت و تحریک عصب‌ها مورد استفاده‌اند، از فلزات، نیمه‌رساناها و شیشه ساخته شده‌اند که می‌توانند در زمان حرکات عادی به بافت اطراف آسیب بزنند.

کلید این فناوری، ساخت نسخه مقیاس بزرگتر موسوم به perform از چیدمان دلخواه از کانال‌های درون الیاف است: موجبرهای نوری برای انتقال نور، لوله‌های توخالی برای انتقال دارو و الکترودهای رسانا برای انتقال سیگنال‌های الکتریکی.

این قالب‌های پلیمری که می‌توانند ابعادی به مقیاس چند اینچ داشته باشند، سپس تحت حرارت قرار گرفته تا نرم شده و به شکل الیاف نازک دربیایند ولی چیدمان ویژگیها به همان شکل اولیه در آن‌ها باقی بماند.

هر بار کشیدن فیبر می‌تواند تا 200 برابر برش عرضی ماده را کاهش دهد و می‌توان این فرآیند را تکرار کرده و در هر زمان، الیاف نازکتر تا مقیاس نانومتر تولید کرد.

ترکیب کانال‌های مختلف در یک فیبر می‌تواند منجر به نقشه‌برداری دقیق از فعالیت عصبی و در نهایت درمان اختلالات عصبی مانند پارکینسون شود.

این پژوهش در مجله Nature Biotechnology منتشر شده است. 

منبع:ایسنا