عصر ایران ؛ جعفر محمدی - وقتی
فیلم سیلی زدن مأمور شهردای فومن به صورت زن دستفروشی که سنی هم از او
گذشته بود را دیدم، یاد ماجرایی از دوران حکومت امام علی(ع) افتادم:
پیر مرد فرتوت و نابینایى، در حال گدایى، بر حضرت علی(ع) گذشت.
امام فرمود: این مرد کیست و چرا گدایى مى کند؟
جواب گفتند: "نصرانى است."
امام (ع) فرمود: تا
آن زمان که قدرت کار کردن داشت از او کار کشیدید و اینک که پیر شده و قدرت
کار کردن ندارد، از تأمین روزى وى دریغ مى ورزید؟! از بیت المال زندگى او
را تأمین کنید.*
بی
هیچ تعارفی، ما برغم ادعاهایمان هنوز تا رسیدن به استانداردهای حکومت عدل
علوی(ع)، فاصله بسیاری داریم. هر اندازه فاصله ما بیشتر باشد و ادعا کنیم،
به همان اندازه به علی(ع) بیشتر ستم کرده ایم.
هر گاه پیرمردی را در
حال تکدی گری، پیرزنی را در حال دستفروشی یا کودکی را در حال کار در
خیابان دیدیم و به جای بی اعتنایی یا زدن سیلی بر صورت شان، همانند علی(ع)
زندگی اش را از بیت المال تأمین کردیم، آنگاه می توانیم بگوییم به حکومت
عدل علی(ع)، نزدیک شده ایم.
* مَرَّ
شَیخٌ مَکفُوفٌ کَبیرٌ یَسألُ. فَقالَ أمیرُالمُؤمِنینَ: ما هذا؟ فقالُوا :
یا أمیرَالمُؤمِنینَ! نَصرانیٌّ. فَقالَ : استَعمَلتُمُوهُ حَتّى إذا
کَبُرَ و عَجَزَ مَنَعتُمُوهُ ، أنفِقُوا عَلَیهِ مِن بَیتِ المالِ «وسائل الشیعه، جلد15، صفحه66»
یکشنبه 30 آبان 1395 ساعت 23:05