کشف بنیان‌های حیات در خارج از منظومه شمسی

کشف بنیان‌های حیات در خارج از منظومه شمسی (از تابناک)

یکی از نخستین دغدغه‌های نجوم و فیزیک کیهان، کشف منشاء حیات و پاسخ به این سؤال است که آیا حیات به شکلی که ما می‌شناسیم در نقاط دیگری از جهان هستی نیز وجود دارد یا خیر؟ تحقیقات اخیر نشان داده که احتمال وجود حیات در منظومه‌های دیگر افزایش یافته است.

به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از Engaget، برای نخستین بار در تاریخ علم کیهان‌شناسی، دانشمندان موفق به کشف ترکیبات پیچیده‌ای از سیانید که برای شکلی از حیات که ما می‌شناسیم ضروری است، در خارج از منظومه شمسی شدند.

این تحقیقات که در بخش کیهان فیزیک مرکز هراوراد-اسمیتسونین در کمبریج ایالت ماساچوست آمریکا انجام شده است، مشخص کرد که ترکیباتی از سیانید به دور یک ستاره در فاصله 450 سال نوری از زمین در حال چرخش هستند.

ترکیبات مذکور که به‌طور خاص هیدروژن سیانید (HCN)، متیل سیانید (CH3CN) و سیانو استیلن (HC3N) هستند در مدار ستاره‌ای به نام MWC480 یافت شده‌اند. این ترکیبات در غلظت و چینشی کشف شده‌اند که در زمان آغاز حیات در منظومه شمسی در ستاره‌های دنباله‌دار اطراف این منظومه وجود داشته‌اند.

اگرچه سیانور و سیانید به خودی ‌خود برای ساختارهای زنده‌ای که ما می‌شناسیم سمی و کشنده هستند، یکی از الزامات قطعی حیات محسوب می‌شوند.

این کشف تازه از اهمیت بسزایی برخوردار است چراکه نشان می‌دهد نطفه‌های حیات وابسته به خورشید نیستند و در دیگر نقاط کیهان نیز یافت می‌شوند.

کارن اوبرگ، یکی از کیهان‌شیمیدان‌های مرکز هاروارد-اسمیتسونین، در اینب‌اره گفت: «ما پیش از این می‌‌دانستیم که منظومه شمسی‌مان از نظر تعداد سیارات و وفور آب در آن، مشابت‌‌هایی دارد اما دانستن این مهم که از نظر زیست‌شیمی و مواد آلی نیز مشابهت‌هایی وجود دارد از دید زیست‌شناسی اهمیت زیادی دارد».

ستاره‌ای که این ترکیبات در اطراف آن کشف شده،یک ستاره جوان (با سن چند میلیون سال) است که در صورت فلکی تاروس قرار دارد. پیش از این نیز ترکیبات پایه‌ای از سیانید در دیگر نقاط فضا کشف شده بود اما این نخستین بار است که ترکیبات پیچیده‌ای در این سطح در جایی در خارج از منظومه شمسی رویت می‌شود.

یکی از مؤثرترین روش‌های رصد برای فاصله‌های دور، طیف‌سنجی است که در آن نور رسیده از یک نقطه خاص تجزیه و بررسی می‌شود تا با استفاده از اصول فیزیک نور، بتوان به عناصری که نور از آنها گسیل یا بازتاب شده است، پی برد.