واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

فناوری شارژ دستگاه‌های برقی بدون اتصال به پریز برق

فناوری شارژ دستگاه‌های برقی بدون اتصال به پریز برق (از فوت و فن)

نویسنده مطلب : پریا اقدامی تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۱۲/۲۴ منبع خبر : DIGITAL TRENDS
E
P
+
-
اندازه متن :
آیا تاکنون با خود گفته‌اید کاش می‌توانستم گوشی خود را بدون اتصال به پریز برق شارژ کنم؟ اگر این‌طور است با ما همراه باشید؛ زیرا دانشمندان ژاپنی روشی برای شارژ از راه دور ابداع کرده‌اند.
دانشمندان سازمان ژاپنی Aerospace Exploration Agency، (JAXA)، اخیراً موفق شده‌اند ۱٫۸ کیلووات برق را از طریق امواج کوتاه به دستگاهی که در فاصله ۱۷۰ فوتی قرار داشت، انتقال دهند. این میزان برق برای روشن کردن ۱۸ لامپ ۱۰۰ واتی، یک سشوار یا یک کتری کافی است.

قبلاً نیز چنین آزمایش‌هایی انجام شده بود؛ اما طبق گفته سایت Phys.org، این بار میزان برق زیادی، از راه دور و بدون از بین رفتن، به دستگاه موردنظر انتقال داده می‌شود. میزان ضعیف شدن که نسبت فاصله را افزایش می‌دهد، مدت‌ها مانع انتقال برق به صورت وایرلس بود.

اگرچه این روش که توسط JAXA ابداع شده، می‌تواند در دستگاه‌های خانگی نیز کاربرد داشته باشد، اما این سازمان در حال سرمایه‌گذاری بر روی کاربرد این روش میان سیارات است. هدف این سازمان این است که در آینده بتواند ماهواره‌های دارای پنل‌های خورشیدی ارائه دهد که آنتن‌های امواج کوتاه دارند و می‌توانند انرژی جمع‌آوری‌شده را به پایگاه‌های روی زمین انتقال دهند.

انرژی خورشیدی که از بیرون جو زمین جمع‌آوری می‌شود، مزایای بسیاری دارد، از جمله قرار گرفتن در معرض نور خورشید به صورت مداوم و بدون اهمیت به جنس سطح، طول روز یا شرایط آب‌وهوایی. با این حال، بیشتر ماهواره‌ها در فاصله ۲۲٬۳۰۰ مایلی از زمین قرار دارند. این میزان بسیار بیشتر از حدی است که بیشتر سیستم‌های وایرلس می‌توانند امواج را انتقال دهند.

علاوه بر این، یک سری موانع زیرساختی نیز وجود دارد. ساخت و ارسال ماهواره‌ها به مدار، هزینه زیادی نیاز دارد. همچنین مشکل حفظ و نگهداری از ماهواره‌ها نیز مسئله دیگری است. سخنگوی JAXA به سایت Phys.org گفت: «ممکن است ده‌ها سال طول بکشد تا ما بتوانیم عملاً کاربرد این فناوری را ببینیم. شاید در دهه ۲۰۴۰ یا حتی دیرتر این فناوری کاربردی شود».
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد