در واقع اینترنت با در اختیار گذاشتن قربانیان در دسترس مجرم آن هم در طول یک دوره طولانی به جای یک برخورد کوتاه و زودگذر مجرمان را قادر میکند که بر قربانیانشان کنترل یابند یا اعتماد آنها را جلب کرده و احتمالاً با آنها یک ملاقات حضوری را ترتیب دهند، این فضا مجرمان را قادر میسازد تا بر قربانیان بالقوه یا بالفعل خود در سطوح مختلف نظارت داشته باشند که شامل گفتوگو با آنها، آشنا شدن با دیگر افراد حاضر در آن محیط،، جستوجوی اینترنتی برای یافتن اطلاعات دیگری در مورد قربانی و دسترسی به رایانه شخص قربانی برای کسب اطلاعات بیشتر است.
گفتنی است که بسیاری از افراد نام واقعی خود را در زمان اتصال به اینترنت مورد استفاده قرار میدهند و به طور موثری هویت خود را در معرض دید هر کسی که با رایانه آنها مرتبط میشوند، قرار میدهند؛ اگر چه زیر نظر گرفتن پنهانی قربانی در محیط اینترنت موجب افزایش خطر ردیابی و دستگیری برای مجرم میشود اما میتواند اطلاعات بیشتری راجع به قربانی داده و او را قادر میسازد افکار شیطانیاش را محقق سازد.
هر چند این گونه زیر نظر گرفتنها در دنیای واقعی هم امکانپذیر است اما اینها اقداماتی با خطرپذیری بالا برای مجرم میباشد در حالی که زیر نظر گرفتن قربانی در فضای مجازی نسبتاً اقدام کمخطرتری به نظر میرسد.
اینترنت به دلایل مختلفی برای مجرمان جذاب است؛ اینترنت دسترسی گستردهای به مجرم میدهد به نحوی که او را از یک محوطه محدود جغرافیایی به محدوده جهان هدایت میکند علاوه بر این، اینترنت حاوی حجم قابل توجهی از اطلاعات راجع به قربانیان بالقوه میباشد که یک شکارگر را قادر میسازد نوع خاصی از افراد را برای ارتکاب جرم انتخاب کند.
ممکن است مجرمی در پی یافتن تارنمایی
بعضی از مجرمان آگاه نیستند که بسیار راحت میتوان آنها را مکان یابی کرد؛ تارنمای مجرم و حضور آنلاین او میتواند اطلاعاتی راجع به تصویر از خود، وضع ذهنی و علایق مجرم به پلیس ارائه دهد.
باشد که حاوی اطلاعاتی در مورد افرادی میباشد که با گروههای هنری بحثهای موسیقی آنلاین مرتبط است، مجرمی دیگر ممکن است در پی یافتن قربانی با سن خاص باشد، یک شکارگر جنسی ممکن است عضو گروههای آنلاینی شود که در آنها بتواند قربانیانی پیدا کند که از نظر مکانی به او نزدیک باشد.
علاوه بر این، اینترنت فرصتهای زیادی را به مجرمان برای تغییر دادن یا پنهان نمودن هویتشان میدهد؛ همین که مجرمی تصمیم میگیرد شخص خاصی را مورد هدف قرار دهد، بایستی تصمیم بگیرد که آیا میخواهد هویتش را پنهان کند یا آن را به یک هویت جذاب تغییر دهد یا آن را آزادانه عرضه کند که هر کدام از این تصمیمها به خطرپذیری مجرم و سطح مهارت او بستگی دارد.
شکارگران اینترنتی در صورتی هویت خود را پنهان نمیکنند که عقیده داشته باشند کار اشتباهی انجام نمیدهند یا احساس کنند که جدایی فیزیکی آنها از قربانی که اینترنت موجب آن است ایمنی آنها را تامین میکند؛ مجرمان همچنین ممکن است آنقدر مهارت داشته باشند که خود را شخص دیگری جلوه دهند.
بنابراین توانایی مجرمان برای در اختیار گرفتن قربانیان، جمعآوری اطلاعات، کمین کردن در فضای مجازی، تغییر دادن هویت خود و برقراری رابطه با دیگر مجرمان، اینترنت را تبدیل به یک بستر جذاب برای آنها کرده است که احساس امنیت و ناشناسی در محیط اینترنت باعث میشود که افراد در آنجا اقداماتی انجام دهند که فقط خیال آن را در عالم خارج در سر میپرورانند و افکاری را از خود بروز دهند که در جاهای دیگر برای خود مخفی نگه میدارند.
گفتنی است که بعضی از مجرمان آگاه نیستند که بسیار راحت میتوان آنها را مکان یابی کرد؛ تارنمای مجرم و حضور آنلاین او میتواند اطلاعاتی راجع به تصویر از خود، وضع ذهنی و علایق مجرم به پلیس ارائه دهد.
نام مستعار انتخابی توسط مجرم میتواند گویای مطالب بسیاری باشد؛ همین طور صفحه تارنمای مجرم ممکن است حاوی اطلاعاتی راجع به انگیزهها و توهمات مجرم بوده و ارجاعاتی که به دیگر تارنماها داشته باشد میتوان اطلاعاتی از دیگر قربانیان مجرم به دست آورد.
در واقع تارنمای مجرم ممکن است حاوی ارجاعاتی به مکانهای خاص یا تصاویری از مکانهای دلخواه مجرم باشد.
رفتار مجرم همچنین میتواند گویای انجام اقدامات احتیاطی از سوی او برای اجتناب از شناسایی و دستگیری باشد به عبارتی بعضی از مجرمان به وسیله نامهای مستعار فانتزی از خود محافظت میکنند؛ به طور مثال به جای حرف (o) در کلمه از عدد صفر استفاده نموده و این امر باعث میشود موتور جستجوگر رایانه با وارد نمودن این کلمه قابل استفاده نباشد علاوه بر این یک مجرم ممکن است از یک نامه الکترونیکی بینام یا جعلی برای پنهان نمودن هویت خود استفاده کند لذا در مییابیم، این گونه مجرمین با یک سهولت نسبی شیوه اجرای جرم خود را مکرر و همه جانبه تغییر میدهند و این امر باعث دشوارتر شدن کشف ارتباط میان مجرمین و جرایم میشود.
* عضو انجمن جرم شناسی ایران