درباره اهمیت تعادل اسیدی-قلیایی خوراک و نقش آن در سلامت و چگونگی نگهداری آن تعادل

چگونه با تعادل pH بدن از واگیر کرونا در امان بمانیم؟

هر اندامی در بدن انسان از ریه ها تا استخوان ها، مغز، قلب، کبد، کلیه ها، معده، روده و پوست تحت تاثیر اسیدیته قرار می گیرد. بر همین اساس، اگر بدن شما بیش از اندازه اسیدی باشد، احساس خوبی نخواهید داشت.

هنگامی که بدن وارد حالت اسیدوز می شود، به محیطی خوب برای شکل گیری بیماری تبدیل می شود. هنگامی که وضعیت قلیایی بدن در سطح مناسب حفظ شود، التهاب مزمن که یکی از دلایل اصلی ابتلا به بسیاری از بیماری ها محسوب می شود، کمتر تجربه خواهد شد.

در شرایط کرونایی با تعادل بخشیدن به pH بدن و پرهیز از اسیدی شدن آن زمینه درگیری با ویروس کویدو 19 را به طور قابل ملاحظه‌ای می‌توان کاهش داد.

به گزارش سلامت سبز به نقل از “لیو لاو فروت“، یکی از دلایل ضعف و آسیب به سیستم ایمنی ما که در این شرایط شیوع کروناویروس اهمیت دارد، اسیدی شدن بدن است. سیستم ایمنی بدن در شرایطی که وضعیت PH بدن اسیدی یا به اصطلاح اسیدوز می شود آسیب پذیر تر است و از آنجا که کروناویروس جدید کویدو ۱۹ به افرادی حمله می کند که دچار ایمنی پایین هستند، تغییر pH بدن به قلیایی می توان به ما در مقابله با کرونا کمک کند.

بدن اسیدی چیست؟

هر اندامی در بدن انسان از ریه ها تا استخوان ها، مغز، قلب، کبد، کلیه ها، معده، روده و پوست تحت تاثیر اسیدیته قرار می گیرد. بر همین اساس، اگر بدن شما بیش از اندازه اسیدی باشد، احساس خوبی نخواهید داشت.

هنگامی که بدن وارد حالت اسیدوز می شود، به محیطی خوب برای شکل گیری بیماری تبدیل می شود. هنگامی که وضعیت قلیایی بدن در سطح مناسب حفظ شود، التهاب مزمن که یکی از دلایل اصلی ابتلا به بسیاری از بیماری ها محسوب می شود، کمتر تجربه خواهد شد.

هنگامی که بدن در یک وضعیت اسیدیته مزمن قرار دارد، مواد معدنی از اندام های حیاتی و استخوان ها تخلیه می شوند تا اسید خنثی شده و از بدن خارج شود. این مساله یکی از دلایل روند افزایشی ابتلا به پوکی استخوان است. با تخلیه کامل مواد معدنی، جایگزینی برای آنها وجود ندارد و بدن هر چه بیشتر اسیدی می شود و شرایط برای ابتلا به بیماری هایی مانند سرطان فراهم می شود. حالت اسیدیته بدن باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان و بروز بسیاری از بیماری ها مانند آرتریت، عفونت لثه، آنژین و غیره می شود.

بیشتر غلات، لبنیات، سویا و گوشت اسیدی هستند. قهوه، الکل، غذاهای فرآوری شده، قند پالایش شده، جایگزین های قند و روغن های اصلاح شده ژنتیکی نیز بسیار اسیدی هستند. هنگامی که چیزی می خورید، مواد زائد اسیدی از سوخت و ساز این غذاها شکل می گیرند. این مواد زائد باید خنثی یا دفع شوند و در این شرایط است که غذاهای قلیایی به کار می آیند. آنها اسیدهای یک رژیم غذایی ناسالم را به معنای واقعی خنثی می سازند.

نشانه‌های بدن اسیدی

۲۰ نشانه اسیدی بودن بیش از حد بدن شامل موارد زیر می شوند:

– مخاط / خلط زیاد
– سرفه مزمن
– درد قفسه سینه
– خستگی مزمن
– مشکلات سینوسی
– پوکی استخوان
– بیماری های عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و زوال عقل
– وضوح ذهنی کاهش یافته
– آسیب قلبی عروقی ناشی از پلاک های اسیدی – خطر افزایش یافته حمله قلبی و سکته مغزی
– عفونت های مثانه و کلیه
– نقص سیستم ایمنی بدن
– مشکلات پوستی مانند اگزما، آکنه، راش، و تمامی انواع درماتیت
– مشکلات مربوط به معده از جمله نفخ، سوء هاضمه، بازگشت اسید، و گاز بیش از حد
– عفونت های کاندیدا و مخمری
– افزایش وزن و/یا چاقی
– دیابت
– آلرژی
– سیاتیک و سفتی گردن
– پوسیدگی و حساسیت لثه
– درد مفاصل و درد عضلات

چه بخوریم تا تعادل بدن حفظ شود

لازم است که مواد غذایی قلیایی به اندازه کافی مصرف شود تا اثرات مواد غذایی اسیدی و همچنین برخی عادت هایی که بدن را اسیدی می کنند و PH آن را کاهش می دهند (مانند پرخوری یا ورزش سنگین) را خنثی کرده و بدن را به تعادل برساند. اگر تغذیه ما صرفاً حاوی مواد غذایی اسیدی باشد و مواد غذایی قلیایی به میزان کافی مصرف نشود، بدن در معرض پیری زودهنگام قرار می گیرد.

البته نباید فراموش کرد که هیچ ماده غذایی صرفاً خوب یا مضر وجود ندارد و اشاره کردن به مواد غذایی اسیدی یا قلیایی به این معنی نیست که به دلیل مصرف برخی از آن ها از خیر برخی دیگر گذشت. مثل همیشه راز سلامتی در داشتن تغذیه مناسب و حفظ تعادل بین مواد غذایی اسیدی و قلیایی است. چون این دو گروه غذایی برای عملکرد خوب بدن از اهمیت بالایی برخوردارند.

مواد غذایی اسیدی

در ادامه به مواد غذایی اسیدی پرمصرف روزانه اشاره می کنیم:

گوشت‌های قرمز

تمام انواع گوشت ها اسیدی هستند که در بین آن ها می توان به گوشت بره، اردک، بوقلمون، گوشت آهو، گوشت خرگوش، سوسیس، کالباس و غیره اشاره کرد.

ماهی ها و غذاهای دریایی

ماهی ها مواد غذایی مفیدی هستند که در عین حال اسیدی محسوب می شوند. از بین غذاهای دریایی اسیدی ترین ها میگو، صدف های خوراکی و انواع خرچنگ ها و غیره که در برخی فرهنگ ها مصرف می شوند هستند.

محصولات لبنی

شیر از جمله شیر گاو، شیر بز و شیر گوسفند، کره، پنیر، خامه، بستنی، ماست و کفیر جزو محصولات لبنی اسیدی محسوب می شوند.

غلات

تمام غلات تصفیه شده، جوی دوسر، گندم، ذرت، جو، کینوا، برنج، گندم سیاه، چاودار، محصولات غذایی تهیه شده از آرد مانند نان، پاستاها و غیره جزو مواد غذایی اسیدی هستند.

میوه‌ها و سبزیجات اسیدی

از بین میوه ها و سبزیجات اسیدی می توان به سیاه گیله، زغال اخته، انگور فرنگی، زردآلو، آلو و میوه های کنسروی، کدو حلوایی، زیتون، تره فرنگی و آرتیشو اشاره کرد. فندق، گردو، پسته، بادام هندی و حبوباتی مانند لوبیا سفید، قرمز و سیاه، نخود، سویا، عدس و لپه و ذرت نیز جزو مواد غذایی اسیدی هستند.

نوشیدنی‌های اسیدی

چای، قهوه، سوداها، نوشیدنی های الکلی، شیرهای گیاهی مانند شیر برنج و شیر سویا نیز جزو نوشیدنی های اسیدی محسوب می شوند.

از دیگر مواد غذایی اسیدی می تواند به قندهای تصفیه شده، مواد غذایی صنعتی، فست فودها، سس خردل، کچاپ و مایونز و همچنین سرکه اشاره کرد.

مواد غذایی قلیایی

سبزیجات به غیر از مواردی که در بالا اشاره شد به صورت خام یا بخارپز شده خاصیت قلیایی دارند. سیب زمینی و سیب زمینی شیرین نیز جزو سبزیجات قلیایی هستند. می توانید به سراغ میوه های شیرین و رسیده نیز بروید. موز، سیب های غیرترش، گلابی، هلو، گیلاس، انگورها، هندوانه، خرما، میوه درخت کاج و آووکادو جزو میوه های قلیایی هستند. کنجد، بادام و روغن های کلزا، روغن گردو، روغن سویا، روغن زیتون، روغن جوانه گندم، روغن کنجد، روغن آفتاب گردان و روغن دانه کتان نیز جزو دانه ها و روغن های قلیایی محسوب می شوند. جلبک های خوراکی نیز قلیایی بوده و به حفظ تعادل اسیدی بازی بدن کمک می کنند.

۴ ترفند ساده برای حفظ تعادل اسیدی – قلیایی بدن

یک لیوان آب سبزیجات

سبزیجات برای قلیایی کردن بدن لازم هستند. فرقی نمی کند این مواد غذایی به صورت خام یا به شکل آب سبزیجات مصرف شود. در هر دو صورت بدون اینکه به واسطه فیبرهایشان باعث تحریک روده ها شوند انرژی بدن را افزایش می دهند. بنابراین بهتر است دو سبزی را با هم مخلوط کنید. به عنوان مثال ۲ عدد هویج و ۱ عدد چغندر کوچک یا ۱ عدد هویج و نصف کرفس برای تهیه یک نوشیدنی قلیایی بسیار موثر هستند. بهتر است از سبزیجات فصل استفاده کنید. افزودن کمی زنجبیل و جعفری نیز کمک کننده است.

یک لیوان آب سبزه جو

این نوشیدنی که از سبزه جو تهیه می شود حاوی کلروفیل بوده و به تمیز شدن بدن و همچنین تأمین ویتامین ها و آنتی اکسیدان های مورد نیاز آن کمک می کند. مصرف نوشیدنی سبزه جو یک روش فوق العاده برای قلیایی کردن بدن است. اگر پودر سبزه جو یا قرص آنرا در اختیار داشته باشید می توانید با حل کردن آن در آب این نوشیدنی را تهیه کنید.

سیب زمینی

یکی از قلیایی ترین سبزیجات موجود سیب زمینی است. البته به شرطی که آن را به صورت سیب زمینی سرخ کرده میل نکنید. سیب زمینی تازه فوق العاده است حتماً آن را بخارپز و خرد کنید و با میزان اندکی روغن زیتون به مدت ۲۰ دقیقه در فر قرار داده و میل کنید. این کار به قلیایی شدن بدنتان کمک می کند.

جوانه گندم

جوانه های گندم سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی و عناصر مغذی است و برای قلیایی کردن تغذیه تان کارساز هستند. استفاده از این جوانه ها در کنار غذا یکی از روش های خوب برای افزایش حالت قلیایی بدن است.

منبع: سایت سلامت سبز

--------------------------------------------

بیشتر بخوانید:

برای آنها که اضطراب ابتلا به کرونا دارند!

اطلاعات ایمنی مواد غذایی برای کودکان 5 سال و کوچکتر

لینک کوتاه: asriran.com/0030xT

فواید پیاده‌روی

بیشتر افراد در طول روز راه می‌روند اما این میزان به قدر کافی نبوده و نیازهای فیزیکی بدن را تامین نمی‌کند.

به گزارش ایسنا، پروفسور شین اومارا، عصب‌پژوه از فواید راه رفتن برای وضعیت بدنی و ماهیچه‌ها گفته است. به گفته اومارا راه‌رفتن باعث محافظت و بازسازی اندام‌ها شده و به هضم غذا کمک می‌کند و حتی می‌تواند جلوی فرآیند پیری مغز را بگیرد.

پیاده‌روی هم‌چنین باعث خلاقانه‌تر شدن تفکر شده و حال‌ بهتر و میزان تنش و استرس کمتر را در افراد ایجاد می‌کند. در ادامه هشت دلیل قانع‌کننده برای پیاده‌روی بیشتر و شمردن گام‌هایتان در طول روز به نقل از شبکه خبری بی‌بی‌سی آورده شده است:

۱- پیاده‌روی عملکرد مغز را بهبود می‌بخشد

عدم فعالیت به معنای ماهیچه‌های کمتر در بدن و ماهیچه‌های کمتر به معنای توانایی کمتر در بدن است اما شاید تعجب کنید که به دلیل عدم فعالیت، مغز هم کارایی خود را از دست می‌دهد. وقتی راه می‌رویم، مولکول‌هایی که در ماهیچه‌های ما تشکیل می‌شود به بخش خاکستری مغز می‌رسد و کارایی و توانایی مغز را بهبود می‌دهد. مولکول خاصی کمک می‌کند شبکهٔ مویرگ‌های خونی مغز تشکیل شود و کار خون‌رسانی به سلول‌های مغزی به خوبی انجام شود. پیاده‌روی ذهن ما را بازتر می‌کند.

بیرون رفتن برای پیاده‌روی بهترین راه برای رفع مشکلات است.

۲- پیاده‌روی باعث سلامت قلب ماست

پیاده‌روی به طور باورنکردنی برای سلامت قلب مفید است. پیشینیان شکارچی ما ۵ یا ۶ روز در هفته و روزانه کیلومترها راه می‌رفتند. شین می‌گوید:"آنچه در آن جمعیت‌های انسانی خیلی شاخص است، همین سلامت قلب است".

قبیله‌ای به نام تسیمان، در جنگل‌های آمریکای جنوبی زندگی می‌کند که قلب افراد ۸۰ سالهٔ آن به سلامت قلب افراد ۵۰ سالهٔ آمریکایی است؛ به این دلیل که آمریکایی‌ها روزانه فعالیت بدنی کمی دارند.

۳- پیاده‌روی به هضم غذا کمک می‌کند

پیاده‌روی دوست معدهٔ ما هم هست. شین می‌گوید: " وقتی افراد بیشتر راه بروند، هضم و عبور غذا آسان‌تر می‌شود. بهتر نیست که به جای قرص رفع یبوست، به پیاده‌روی دلپذیری بروید، پیاده‌روی روش مطمئنی است تا برای همیشه از شر آن خلاص شوید".

۴- پیاده‌روی به رفع مشکلات ما کمک می‌کند

از نظر علمی ثابت شده است که راه رفتن خلاقیت ما را بیشتر می‌کند و به ما کمک می‌کند تا با مشکلات بهتر کنار بیاییم.

شین اومارا، استاد عصب‌شناسی می‌گوید: "وقتی به چیزی فکر می‌کنید، اگر بلند شوید و راه بروید بهتر می‌توانید مشکلات را برطرف کنید تا بنشینید و احساس دلسردی و ناامیدی کنید. ما خیلی از نویسندگان و متفکران و ریاضیدانان بزرگ را می‌شناسیم که راه رفتن و پیاده‌روی را بهترین روش برای حل مسائل و رفع مشکلات می‌دانسته‌اند".

برای مثال، استیون کینگ، نویسنده سرشناس مرتب و خیلی زیاد راه می‌رود. برتراند راسل، فیلسوف و نویسنده هم معروف است که افکارش را روی کاغذی یادداشت می‌کرد و برای پیاده‌روی بیرون می‌رفت و در بازگشت نوشتهٔ کامل و بی‌نقصی می‌نوشت.

۵- پیاده‌روی از افسردگی جلوگیری می‌کند

شین می‌گوید:" آدم وقتی بی‌حرکت باشد بیشتر ممکن است دچار افسردگی بشود". این استاد عصب‌شناسی دانشگاه، اضافه می‌کند: "پژوهش جدیدی نشان داده است که میزان افسردگی و میزان خطر ابتلا به افسردگی در گروه‌هایی از افراد که بیش از همه غیرفعال هستند، بالاتر است". به عبارت دیگر، هرچه فعال‌تر باشید، بهتر است.

گروهی معتقدند که بعضی از انواع بیماری افسردگی به دلیل عامل‌های التهابی و عفونی موجود در خون ایجاد می‌شود. شین می‌گوید:"اگر خیلی پیاده‌روی کنید این عوامل التهابی در خون کاهش پیدا می‌کند و به شدت کم می‌شوند". در بعضی موارد، زیاد راه‌رفتن مثل واکسن عمل می‌کند و به طور آشکاری احتمال بروز هر نوع افسردگی را کم می‌کند.

۶- پیاده‌روی به ما کمک می‌کند پذیرنده‌تر، برون‌گراتر و کمتر عصبی باشیم

نظریهٔ تأییدشده‌ و مدلی در روان‌شناسی بر این باور استوار است که شخصیت هر یک از ما از ۵ عامل مختلف تشکیل شده است. این عوامل عبارتند از پذیرندگی تجربه‌های تازه، وظیفه‌شناسی، برون‌گرایی، سازگاری و روان‌رنجوری.

شین می‌گوید اگر ما از فردی که زندگی کم‌فعالیت دارد آزمون‌های مختلف شخصیت بگیریم، درمی‌یابیم که آنها در طول زندگی خود، کمتر پذیرای تجربه‌های تازه هستند وهم‌چنین کمتر برون‌گرا و بیشتر دچار عارضه‌های عصبی و روان‌رنجوری می‌شوند.

در مقابل، اگر زندگی فرد فعالی را مشاهده کنید، هیچ‌کدام از ویژگی‌های شخصیتی که در افراد غیرفعال مشاهده می‌شود را نمی‌بینید. افراد فعال هم‌چنین کمتر دچار بیماری‌هایی می‌شوند که سراغ افرادی با شیوهٔ زندگی غیرفعال می‌آید.

۷- پیاده‌روی برای سوخت‌وساز بدن بهتر از بدن‌سازی است

انجام فعالیت‌های بدنی ملایم‌تر و به طور منظم و در تمام روز برای تنظیم سوخت‌وساز بدن بهتر از فعالیت‌های ورزشی شدید اما نامنظم و گاه‌به‌گاه است.

شین می‌گوید که افراد معمولاً درمورد مفید بودن بدن‌سازی و یک ساعت دویدن بر تردمیل اغراق می‌کنند، در حالی که باقی ساعات روز هیچ فعالیتی نمی‌کنند. او ادامه می‌دهد که این روش باعث "ورزش منجر به عدم فعالیت" می‌شود. بدن شما چنین برداشت می‌کند که شما به شکار رفته‌اید و شکار کرده‌اید و آن را کشته‌اید و حالا نشسته‌اید و می‌توانید آن را بخورید و در نتیجه میزان سوخت‌وساز بدن شما کاهش پیدا می‌کند.

"بدن ما برای فعالیت منظم و مداوم ساخته شده است"، از این رو وقتی تمام روز جایی بنشینیم و ناگهان فعالیت بدنی خیلی شدیدی بکنیم و بعد دوباره برگردیم و روی مبل لم بدهیم، این "مسیر و روشی نیست که ما به عنوان انسان در آن تکامل پیدا کرده‌ایم".

۸- پیاده‌روی حالت بدن ما را بهتر می‌کند

برای خیلی از ما، کار روزانه به معنای پیاده شدن از ماشین و نشستن پشت میز و پس از آن نشستن روی مبل است. این چرخه باعث حالت بدنی نادرست و درد و ناراحتی پشت و کمر می‌شود. شین می‌گوید:"بدن ما برای اینکه تمام روز در یک حالت بماند طراحی نشده است، این روش به ما آسیب می‌زند". به طور منظم بلند شدن و کمی راه رفتن برای پیشگیری از درد کمر و بهبود وضعیت بدن ضروری است.

در ادامه شش توصیه برای پیاده‌روی بیشتر در طول روز آورده شده است:

۱) موبایل یا کامپیوتر خود را برای هر ۲۵ دقیقه به گونه‌ای تنظیم کنید که به شما هشدار دهد و از جای‌ خود بلند شوید و پنج دقیقه راه بروید. اگر با این وقفه‌های کوتاه کار کنید، کارایی بیشتری پیدا کرده و بین این وقفه‌ها هم کمی حرکت می‌کنید.

۲) انواع مختلفی از میزهای متحرک یا مناسب برای ایستاده کار کردن، در بازار یافت می‌شود. میز کار قدیمی را کنار بگذارید و در حال کار کردن هم راه بروید.

۳) جلسات لزوماََ به معنی نشستن نیست. پیشنهاد کنید که در جلسات بایستید. شاید حتی بتوانید راه بروید و با هم حرف بزنید.

۴) وقتی با تلفن حرف می‌زنید، بایستید و در طول مکالمه راه بروید.

۵) از گام‌شمار تلفن هوشمند خود استفاده کنید. تلاش کنید هر روز ۵۰۰۰ قدم بیشتر از مقدار معمول راه بروید. هدف خود را ۹ تا ۱۰ هزار قدم تعیین کنید و در طول روز سعی کنید به آن برسید.

۶) به جای آسانسور از پله‌ها استفاده کنید.

لینک کوتاه: asriran.com/002z8G

ورزش بیش از حد و یک نشانه ظریف؛ افزایش ضربان قلب

ورزش بیش از حد و یک نشانه ظریف!

از جمله نشانه های آشکار و هشدار دهنده ورزش بیش از حد می توان به مواردی مانند خستگی و دردهای عضلانی غیرعادی اشاره کرد.

ورزش یکی از پایه های حفظ سلامت بدن انسان است. اما در شرایطی که برخی افراد ورزش نمی کنند یا به میزان کافی این کار را انجام نمی دهند، برخی دیگر ممکن است در انجام آن زیاده روی کنند. برخی نشانه ها می توانند نسبت به انجام بیش از حد ورزش به شما هشدار دهند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اکتیو تایمز"، سندرم ورزش بیش از حد، شرایطی است که بر اساس انجام بیش از حد ورزش و استراحت کم تعریف می شود و به واقع می تواند اثری منفی بر بدن انسان داشته باشد. بنابر یک بررسی که در نشریه Sports Health منتشر شد، ورزش بیش از حد می تواند موجب بروز علائمی شود که از نوسانات خلقی تا تحلیل عضلانی را شامل شده و ممکن است حتی به التهاب مزمن یا ضعف سیستم ایمنی بدن منجر شود.

از جمله نشانه های آشکار و هشدار دهنده ورزش بیش از حد می توان به مواردی مانند خستگی و دردهای عضلانی غیرعادی اشاره کرد. اما یک نشانه ظریف‌تر نیز می تواند به این شرایط اشاره داشته باشد؛ در نتیجه ورزش بیش از حد احتمالا با ضربان سریع‌تر قلب در حالت استراحت مواجه خواهید شد.

ضربان قلب در حالت استراحت به تعداد تپش های قلب در زمان استراحت کامل گفته می شود. این شاخص هنگام خواب یا زمانی که فرد دراز کشیده و هیچ گونه فعالیتی انجام نمی دهد، قابل اندازه گیری است. میزان ضربان قلب در حالت استراحت معمولا در افرادی با بدنی آماده و ورزیده پایین‌تر و در افرادی که به ندرت ورزش می کنند یا ورزش نمی کنند بالاتر است. به گفته انجمن قلب آمریکا، میانگین نرخ ضربان قلب در حالت استراحت یک فرد عادی بین 60 تا 100 تپش در دقیقه است. نرخ ضربان قلب در حالت استراحت یک ورزشکار ممکن است پایین‌تر و حدود 40 تپش در دقیقه باشد.

اما اگر بدن شما به واسطه ورزش بیش از حد زیر فشار قرار گرفته باشد، میزان ضربان قلب در حالت استراحت افزایش خواهد یافت. مطالعه ای که در نشریه Journal of Sports Sciences منتشر شد، تعداد جلسات تمرینی، شدت ورزش و میزان ضربان قلب گروهی از دوچرخه سواران آموزش دیده را زیر نظر گرفت. پژوهشگران دریافتند زمانی که شرکت کنندگان بیش از حد تمرین می کنند، ضربان قلب آنها در حالت استراحت افزایش می یابد.

احساس افزایش ضربان قلب و تپش سریع‌تر این اندام هنگام ورزش کاملا عادی است و احتمالا هدفی است که مد نظر قرار داده اید اما اگر ضربان قلب شما پس از این که باشگاه را ترک کرده و استراحت می کنید همچنان بالاتر از حد عادی است، شاید بهتر است زمان استراحت بیشتری را برای خود در نظر بگیرید.

------------------------------

بیشتر بخوانید: 

از فواید جسمانی و روانی ورزش هوازی

از دلایل بروز دردهای عضلانی

عضلات با مغز حرف می‌زنند!

پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدیدی دریافتند که عضلات، ارتباط مستقیمی با مغز دارند و بر رفتارهای مربوط به غذا خوردن نیز موثر هستند.

به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال‌اکسپرس، مغز می‌تواند زمان غذا خوردن را تعیین کند. پژوهشگران "بیمارستان تحقیقاتی اطفال سنت جود" (St. Jude Children's Research Hospital) در آمریکا برای درک نحوه عملکرد مغز در تعیین زمان غذا خوردن، بررسی جدیدی در مورد نحوه مدیریت این فرآیند توسط مغز انجام دادند.

عضلات اسکلتی مانند بافت‌های دیگر بدن، با مغز در ارتباط هستند تا اطلاعاتی در مورد وضعیت تغذیه منتقل کنند. پژوهشگران در بررسی جدیدی که روی مگس میوه انجام شد، نشان دادند که تنظیم این مکانیسم می‌تواند بر فرآیند جستجوی غذا و غذا خوردن این موجودات موثر باشد.

بافت‌هایی مانند روده و کبد، با کمک هورمون‌هایی که رفتار مربوط به غذا خوردن را تنظیم می‌کنند، سیگنال‌هایی را به مغز می‌فرستند.

 

عضله اسکلتی، تا 40 درصد بدن انسان را تشکیل می‌دهد و تقاضای بالایی برای انرژی و مواد مغذی دارد. در هر حال دانشمندان تاکنون، به نحوه ارتباط عضله اسکلتی با مغز و ارتباط آنها به کمک عواملی موسوم به "میوکین" (Myokine) توجه نکرده بودند.

"فابیو دمونتیس" (Fabio Demontis)، از نویسندگان این پژوهش گفت: فعالیت میوکین در مغز تاکنون کمتر هدف پژوهش قرار گرفته است. میوکین‌های بسیاری وجود دارند که در بافت‌های دیگر فعال هستند اما نقش آنها در سیگنال‌دهی به مغز، مورد بررسی قرار نگرفته است.

کلید مولکولی ارتباط مغزی
پژوهشگران برای درک بهتر نحوه ارتباط عضله اسکلتی با مغز و بروز رفتارهای مرتبط با غذا خوردن، فعالیت میوکین موسوم به " Dpp" را در مگس میوه مورد بررسی قرار دادند.

آنها پیش از این فکر می‌کردند که Dpp فقط سیگنال‌ها را در فاصله نزدیک انتقال می‌دهد اما این پژوهش جدید نشان داد که Dpp می تواند در فواصل طولانی هم از عضلات مگس میوه به مغز او منتقل شود.

 

این پژوهش نشان داد که کاهش سطح Dpp می‌تواند به بهبود رفتارهای مرتبط با جستجو و خوردن غذا در مگس‌های میوه کمک کند اما افزایش سطح Dpp، در کاهش بروز این رفتار نقش دارد.

دمونتیس افزود: اهمیت و نقش Dpp، بیش از حد تصور است. Dpp می‌تواند علاوه بر تنظیم رفتارهای مرتبط با غذا خوردن، به تنظیم عملکرد بسیاری از بافت‌های دیگر بپردازد.

این پژوهش، در مجله " Genes & Development" به چاپ رسید.

خواب بیش از اندازه ریسک سکته را افزایش می دهد

محققان هشدار می دهند افرادی که ۹ ساعت یا بیشتر در طول شب خوابیده یا چرت نیمروزی طولانی دارند، باید نگران ریسک سکته باشند.

به گزارش خبرنگار مهر، محققان چینی عنوان می کنند افرادی که خواب شبانه و چرت نیمروزی شان بسیار طولانی است تا ۸۵ درصد با ریسک سکته مواجه هستند. خواب نیمروزی منظم ۹۰ دقیقه ای در مقایسه با چرت نیمروزی ۳۰ دقیقه ای یا کسانی که اصلا چرت نیمروزی ندارند، ریسک سکته را تا ۲۵ درصد افزایش می دهد.

دکتر «ژیومین ژانگ»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه علوم و تکنولوژی هوآژونگ چین، در این باره می گوید: «افراد، مخصوصا افراد میانسال و مسن تر، باید توجه بیشتری به مدت زمان خواب شان در طول شب و در نیمروز داشته باشند چراکه میزان زمان مناسب خواب و حفظ کیفیت خوب خواب بر سایر رفتارهای مرتبط با پیشگیری از سکته نقش دارد.»

هنوز مشخص نیست که چگونه خواب و ریسک سکته بهم مرتبط هستند. اما مطالعات دیگری هم نشان داده اند که خواب بیش از اندازه طولانی و کیفیت بد خواب با کلسترول بالا و چاقی مرتبط هستند و هر دو اینها از فاکتورهای پرخطر بیماری قلبی و سکته محسوب می شوند.

این مطالعه شامل داده های مربوط به حدود ۳۲ هزار نفر در چین با میانگین سنی ۶۲ سال بود. در طول میانگین ۶ سال پیگیری وضعیت این افراد، بیش از ۱۵۰۰ شرکت کننده دچار سکته شده بودند.

محققان دریافتند افرادی که در طول شب به مدت طولانی می خوابند و چرت نیمروزی طولانی ای هم دارند بیشتر در معرض ریسک سکته هستند.

همچنین اختلال در خواب در مقایسه با خواب باکیفیت خوب، ریسک سکته را تا ۲۹ درصد افزایش می دهد.

محققان معتقدند افرادی که خواب طولانی مدتی دارند در حقیقت تحرک فیزیکی کمتری دارند که منجر به افزایش ریسک چاقی، کنترل ضعیف قندخون و فشار خون می شود.